WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT
«Ï'SS
NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN
ASPBRIfr
[rijdag 27 October 1933
No. 43
Vijftigste jaargang
Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk. Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer letters naar plaatsruimte.
UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043
aawm
2S33E3B
R§ëp=!#]
THOOLSCHE COURANT
t blad verschijnt eiken
ijdag. Prijs per kwartaal
),80; met Geïllustreerd
ndagsblad ƒ1,376, franco
r post ƒ1,65 -f 15 ct.
;p. kosten.
Advertentiën van 1 tot
4 regels 75 ct.; iedere regel
Bij abonnement aanmerkelijke
PUBLICATIEN.
iurgemeester en Wethouders vaD Tholen
Dgen ter kennis dat aangifte tot ruiming
l privaat pulten kan geschieden tegen Don-
dag 2 November aanstaande.
)e aangiften te bezorgen in de brievenbus
i het Stadhuis.
d den voormiddag van d>en dag zullen
erven ene. worden opgehaald.
Tholen, den 27 Oct. 1933. 10
BESTAAT ER RECHT OP
WERKEN
Dit is een vreemde vraag, zult U
mken. Naar ons weten bestaat er
geen enkel wetboek van geen enkel
id een bepaling, die het recht op
irk uitdrukkelijk voorschrijft. Mis
siën heeft rnen ten tijde, dat wetten
irden gemaakt niet de noodzaak of
wenschelijkheid van een dergelijke
it gevoeld. Doch hoeveel te sterker
jrdt de wenschelijkheid van een
rgelijke wet heden ten dage door
le menschen gevoeld, door men-
hen, die gaarne zouden willen wer-
n, doch die eenvoudig geen plaats
het productieproces kunnen vinden
veroveren.
Een massale werkloosheid teistert
reeds vele, vele jaren achter elkaar
.wereld. Erzijn slechts weinig landen
zich hieraan hebben weten te
ittrekken, voorzoover het in de macht
een land ligt de werkloosheid in
dammen. Wij willen ons thans
et bezighouden met de oorzaken
tn de werkloosheid, oorzaken waar-
rer de sociologen en economen het
et eens zijn kunnen worden. Wij
ilstaan hier slechts met het con-
ateeren van het feit.
Elke beschaafde samenleving erkent
;t recht van leven van zijn leden.
iemand zal aan den honger worden
^fcjsgegeven. Dit wordt terecht als
n misdaad beschouwd. Van honger
nkomen in den meest letterlijken
van het woord zal dus niet vaak
lorkomen. En mocht het al eens een
er gebeuren, dan is dit een gevolg
n onwetendheid of onmacht. Als
n land, dat door hongersnood ge-
isterd wordt, zijn in nood verkee-
nde bevolking niet kan helpen, dan
ringt de rest van de wereld meest-
bij.
ij hebben dit gezien bij den hon-
rsnood in Rusland, in China, wij
ibben het gezien toen Oostenrijk en
litschland zijn kinderen niet ver-
ocht te voeden. Men ziet dus dat
een internationaal recht op leven
islaat. De voorwaarde om in leven
blijven is in de eerste en voor-
lamste plaatseten. Maar dit eten
>mt niet zoo maar uit de lucht vallen,
de moderne samenleving wordt
t eten verhandeld. In de prilste oud-
iid en bij sommige onbeschaafde
ilksstammen van tegenwoordig mis-
hien ook nog was het eten van ie-
ireen, zooals tegenwoordig de lucht
JJg van iedereen is. Immers iedereen
ag vrijelijk de lucht inademen, voor
'over deze niet in cylinders is samen
perst en handelswaarde heeft ver-
•egen. Maar in de moderne, be
haalde samenleving zijn die toe
anden van eertijds voorbij en kan
en hoogstens in de herfstmaanden
ukennootjes zoeken en bramen pluk-
n zonder er geld voor neer te tellen,
en kost geld engeldisgecondenseer-
i arbeid, is het resultaat van arbeid,
het algemeen kan men slechts geld
laken door te werken, het logische te-
I mdeel is natuurlijk, dat wie niet
erkt, geld verslindt.
Het oude spreekwoord: Wie niet
erkt, zal niet eten, is ook tegen-
oordig nog van toepassing. In de
igen dat dit spreekwoord is ont-
aan was het dus vanzelfsprekend
men ook gelegenheid had tot
erken. Tegenwoordig is het echter
)o gesteld, dat die gelegenheid er
iet of althans maar in zeer beperkte
late is.
13| Wij zijn voorstanders van het „wie
j(] u
dit tevreden gezicht?
Nu, U weet het wel.
Hij heeft Aspirin ge-
Erobeerd en heeft nu
et werkelijk afdoende
middel, wanneer hem
iets pijn doet. Wij ge
ven U een raad: Doet
het hem na.
24 42058
niet werkt, zal niet eten", maar wij
zijn van meening dat er dan ook een
recht op werken moet zijn, dat ieder
mensch werk kan eischen. Zoo'n eisch
heeft met geen enkele politieke
levensbeschouwing iets uit te staan.
Het is een elementaire levenseisch
Een mensch is van nature bestemd
tot werken. Zijn beenen, zijn armen,
handen, ooren en oogen en niet in
het minst zijn hersens zijn er alle
voor berekend om te werken. Een
mensch die niet werkt, verslapt,
degeneert, wordt lichamelijk en ziel
kundig ziek Een groot gedeelte der
zielszieken van den tegenwoordigen
tijd wordt gerecruteerd uit hel groote
leger werkloozen en uit menschen,
wien het Damocleszwaard der werk
loosheid hoven het hoofd hangt.
In de meeste beschaafde landen
zorgt de overheid wel voor onder
steuning der werkloozen, erkent dus
het recht op leven. Enkele landen
doen dit niet en verwijzen de werk
loozen naar de publieke weldadigheid
Het zijn voornamelijk de landen, waar
het begrip geld verstard is tot een op
zichzelfstaand afzonderlijk begrip,
dat met werken maar heel weinig
heeft uit te staan.
In een gezonde samenleving be
hoort er werk te zijn voor iedereen.
Waar dit helaas niet het geval is,
mogen we dus niet spreken van een
gezonde samenleving. Nu, dit doen
wij dan ook niet, maar door van een
zieke samenleving te spreken komt
men niet verder. Gelukkig begint er
hier en daar in de wereld kentering
te komen, begint men in te zien, dat
een mensch recht op werken heeft,
een recht, dat te lang niet erkend
werd, en verdrongen werd door de
zucht om louter winst te maken,
winst, die aan de samenleving werd
ontrokken.
De overheid heeft wel zeggingschap
over de werkloozen, mag en moet
wel de ondersteuningsgelden uit de
gemeenschapskassen opbrengen, zou
daze overheid dan niet het recht en
de macht hebben inplaats van dat
geld werk te geven, werk in alle
mogelijke branches. Niemand mag
zich onttrekken aan de verplichting
om belasting te betalen. Maar is het
ook geen plicht van den staatsburger
die daartoe in de gelegenheid is,
werk te verschaffen Zeg niet, dat
is een zaak, waarmee de overheid
niets le maken heeft. Dezelfde over
heid moet voor ieder die ^ontslagen
wordt, en geen middelen van bestaan
heeft, opkomen. En u en ik allen,
die het voorrecht hebben wel te werken
moeten voor de werkloozen betalen.
Ja ook, hij die eens werk verschafte
moet zijn deel bijdragen door opnieuw
verhoogde belastingen.
Werken alleen verschaft rijkdom
Zoolang men deze waarheid niet
terugvindt, die thans onder woorden
als crisis en malaise bedolven is, zal
de wereld verder verarmen. Zoodra
men erkent dat alleen werken de
werel I er weer boven op kan brengen,
dat er recht op werken beslaat zal
de toestand weer gezond worden.
Het wordt tijd, dat men in de toe
komst dit recht op werken nauw
keurig vastlegt. Naast een recht, is
het ook plicht te werken. Niemand
zal zich daaraan mogen onttrekken.
Misschien dat de menschheid juist in
deze dagen nu de nood het hoogst
is weer tot bezinning komt en de
teloor geganenormen van een gezonde
Maatschappij weer terugvindt.
De ambtonaar en de overheid.
Colijn tast toe en zet hel mes in de
wonde. Bezuiniging door opheffing
van 2 rechtbanken en 39 kanton
gerechten. Het Nederlaudsch-
Duiiache douaneverdrag aangenomen.
Belasting op vermogen in de
doode hand. Cijus op paarden-
eu lamsvleesch - Crisis-rundvee ver
werkt in blik. Bezuiniging in
Noord-Hollandsch's Noorderkwartier
Eendracht tusschen regeering en
volk geboden.
De Raad van Ministers heeft een
wijs besluit genomen. Uit overweging,
dat in deze woelige tijden de amb
tenaar als plicht heeft de regeering
te steunen en haar geen moeilijkheden
te berokkenen, zal de ambtenaar zich
voortaan hebben te onthouden van
elke openbare actie tegen de Overheid
en haar beleid.
Wie de taak van de overheid ziet,
gelijk Colijn die zoo vaak in woord
en geschrilt heeft kenbaar gemaakt,
begrijpt volkomen, dat een dergelijke
maatregel op den duur niet lang meer
op zich kon laten wachten. Een vol
komen juist besluit van den Minister
raad waaraan tenminste een bepaalde
leidende gedachte ten grondslag ligt.
Mocht de betrokken maatregel aan
bepaalde ambtenaren wellicht niet al
te zeer bevallen, deze heeren hebben
het dan ongetwijfeld in eigen hand
zich eraan te onttrekken. Voor de
luttele som van dertig cent aan ze-
gelkosten kunnen zij hun eervol ontslag
bij de Kroon aanvragen.
In deze dagen van vervlakking en
hallheid doet het goed, dat van re-
geeringszijde een geluid is vernomen,
dat géén twijfel aan Colijn's bedoe-
ingen overlaatGewild of ongewild,
bereikt hij er nog iets geheel anders
mede. Aan uiterst-rechtsche groepen
neemt Colijn op die wijze den wind
uit de zeilen. Maar hoofddoel is toch
wel den ambtenaar duidelijk te maken,
dat hij er zich voortaan van zal hebben
te onthouden de staatruif, waaruit
hij eet, nog stuk te knabbelen boven
dien.
De vroegere voorzitter van de Twee
de Kamer, de huidige minister van
Justitie Mr. Van Schaik, heeft een
succesje te boeken gehad. De Tweede
Kamer heeft zonder hoofdelijke stem
ming het wetsontwerp aangenomen,
dat twee rechtbanken (die van Win
schoten en Tiel) opheït en 39 kan
tongerechten eveneens van de lei
veegt. Volgens mededeelingen van den
Minister beteekent dit een bezuiniging
van twee ton gouds per jaar. Ver
standig regeeringsbeleid let ook op
de kleintjes. In zooverre zullen de
j ustitiabelen ten plattelande zich ietwat
langere reizen moeten getroosten,
waarbij de minislerieele woorden niet
van gezonde humor ontbloot zijn, dat
een ieder het in eigen hand heeft om
zorg te dragen niet met den straf
rechter in aanraking te komen. Ten
overvloede wees de minister er terecht
op, dat de verkeersmiddelen, ook ten
plattelande, zoozeer zijn verbeterd,
dat voor de behandeling van civiele
zaken het veel en veel minder be
zwaarlijk is geworden zich op reis
naar een zetel van kantongerecht of
rechtbank, te moeten begeven.
Het Nederlandsch-Duitsche Doua
neverdrag is eindelijk aangenomen.
Een succes voor de commissie, die
iudertijd te Berlijn de ondankbare
taak heeft gehad de desbetreffende
onderhandelingen
gedelegeerden te voeren. Hoe on
dankbaar die taak was heeft oud-mi
nister Posthtima nog slechts een paar
maanden geleden in een uitvoerig
artikel in de Nederlandsche Pers
duidelijk laten uitkomen. Maar de
regeering make nu ook werkelijk eens
haast met de benoeming van de nieuwe
commissie, die straks wederom te
Berlijn aan het onderhandelen zal
moeten gaan, want de tijd begint al
te dringen en een politiek haast-je-
rep je kan nooit in het belang van
Nederland zijn.
Hoezeer de regeering van plan is
het geld te halen waar geld te halen
valt, moge blijken uit het pas inge
diende wetsontwerp tot belasting van
de doode hand. Het zuiver vermogen
van de binnen het rijk gevestigde
instellingen van de doode hand zal
basis zijn*voor een te hellen vermo
gensbelasting.
De vermogensbelasting, die thans
voor particulieren 1 per duizend kan
oploopen, zal voor de vermogens in
de doode hand niet meer bedragen
dan 2 per duizend, zonder heffing
van opcenten.
Teveel is nog immer de onjuiste
indruk gevestigd, dat alleen zooge
naamd kerkelijke vermogens onder
de goederen in de doode hand zouden
vallen. Niets is minder waar. Voor-
zieningsfondsen, vakcentrales, veree-
nigingen, toeristenbonden, sportbon
den, vereenigingen tot behoud van
natuurmonumenten, wetenschappe
lijke genootschappen, zij alle zullen
evengoed als kerkelijke gemeenten,
kerkvoogdijen en parochiën den ove
rigens bescheiden cijns van twee per
-mille op te brengen.
Trouwens uit alle bronnen tracht
de regeering geld te halen. Sedert
het rundvleesch aanmerkelijk duur
der is geworden door de bekende
hoogere heffing op dat soort vleesch,
is het gebruik van paarden- en lams
vleesch zienderoogen toegenomen.
Binnen niet al te langen tijd zal
men dus een nieuwe zij het rnat'ge,
heffing kunnen verwachten op paar
den- en lamsvleesch, zoodat alle
vleeschgebruikers tot betalen van hun
penningske verplicht zullen zijn.
Het zoogenaamde crisis-rundvee
zal nu toch ook den weg naar de
magen der consumenten vinden.
Maar langs een omweg. Want de
Beverwijksche conservenfabriek heeft
een belangrijk contract met de crisis
rundvee-centrale gesloten, aangaande
de verwerking van rundvleesch tot
vleesch in blik.
Dat hierdoor te Beverwijk nieuwe
-werkgelegenheid zal ontstaan, dient
men toe te juichen.
En dat men haast achter het werk
zet, blijkt uit den aanvang der nieuwe
werkzaamheden reeds binnen een
paar dagen,
Een andere bezuiniging heeft het
bestuur van Noord-Hollandsch Noor
derkwartier bewerkstelligd. In ver
band met de totstandkoming van den
afsluitdijk tusschen Wieringen en
Friesland zijn voor de vroegere Zui
derzeewering geen hooge waterstan
den meer te verwachten. Het be
doelde bestuur heeft derhalve aan
magazijnmeesters en het andere per
soneel van den dienst voor Dijkwacht
en Waarschuwingswezen eervol ont
slag verleend. De bewaking van de
dijken van het meer Flevo behoort
dus tot het verleden. Zoo tracht men
overal de eindjes samen te knoopen
en dit zal de eenige wijze blijken orn
het Nederlandsche volk in zijn
geheel beschouwd door den crisis
tijd heen te helpen. Maar dan zal
ook de dure zij het vaak tevens
zure plicht van datzelfde Neder
landsche volk zijn, aan de overheid
zijn zedelijken steun te niet ont
houden.
Nog steeds zal slechts de eendracht
van hel land tot macht voeren
'i Werelds belangstelling verdeeld
tusschen twee puntenTokio en
Berlijn. De Japansche ambassa
deur te Washington naar Tokio ont
boden. Kngelsch-Japansche be
wapeningswedstrijd in de lucht.
De Fransche premier krijgt geen
meerderheid in de Fransche Kamer.
Dnitschland wenscht met Genève
en alle instellingen van den Vol
kenbond niets meer te maken te
hebben. De Engelsche Premier
tracht tevergeefs de schuld op
Duitschland te wentelen.
De wereld weet op het oogenblik
niet meer, waarheen de blikken te
wenden. Moet men naar Tokio kijken,
of naar Berlijn staren? Maar zeker
is het wel, dat in een dier beide
wereldsteden op het oogenblik meer
dan in Londen, Parijs of Rome we
reldgeschiedenis wordt gemaakt. Zoo
wel in het Verre Oosten als in Midden-
Europa liggen op het oogenblik de
knooppunten van de wereldpolitiek.
Hoe zal nu alles in afzienbaren tijd
verder verloopen Daarop zullen wij
trachten in dit overzicht het antwoord,
dat de komende maanden van dit
stervende jaar vermoedelijk zullen
geven, uit te stippelen.
De Japansche ambassadeur te Wa
shington, Deboetsji, heeft van de re
geering te Tokio opdracht gekregen
zoo spoedig mogelijk naar Japan te
vertrekken, teneinde aan de Japansche
regeering rapport uit te brengen over
de huidige betrekkingen tusschen het
Rijk van den Mikado en de regeering
van de groote republiek, die president
Roosevelt als onbeperkt heerscher
bezit met een macht, die wonderlijk
veel overeen heeft met die van den
Czaar in een voor-oorlogsch keizerlijk
en imperialistisch Rusland.
Midden November zal Deboetsji de
Pacific overstekende zee die de rol
vervult, welke eens in de grijze oud
heid van Meden en Perzen, van Grieken
en Romeinen, aan de Middellandsche
Zee was toebedeeld. Speelden twee
duizend jaar geleden alle groote pro
blemen der toenmalige beschaafde
wereld zich rondom de Middellandsche
Zee af, thans houdt de Pacific de
toekomst van de landen aan haar
oevers gelegen in de peilloos diepe
wateren van deze nieuwe wereldzee
verborgen. En over een nieuw tijdperk
van twintig eeuwen zal de Dr. Abra
ham Kuyper van den jare 4000 dan
zijn standaardwerk kunnen schrijven,
dat vermoedelijk zal heeten: „Rondom
de nieuwe wereldzee".
Naar verluidt zal Deboetsji niet meer
naar Washington terugkeeren. In trou
we, wat zou deze erkend bekwame
Japansche diplomaat er nog langer
moeten doen? Zijn vredelievende po
litiek en die van den Japanschen
minister van Financiën hebben schip
breuk geleden op de Militante en
Militaire eischen van de Japansche
door-dik-en-dunners, dieophetoogen-
blik te Tokio boven drijven. Wil men
een voorbeeld
De Engelsche regeering heeft be
sloten tot uitbreiding van de lucht
basis te Hongkong en op verschil
lende andere steunpunten voor de
Britsche luchtmacht in de buurt van
Hongkong. Onmiddellijk verklaart
Japan, dat het land van Mikado tot
een nieuwe bewapening in de lucht
zal overgaan, zoodra de regeering te
Londen uilvoering geeft aan haar
voornemen. Nu er bijzondere Engel
sche luchtvaarlattaché's benoemd zijn
te Peking, Sjanghai, Kanton en Amoy
zal Japan van haar zijde niet nalaten
eveneens deskundige waarnemers op
luchtvaartgebied naar die plaatsen
le zenden om op die manier een
juist beeld te verkrijgen van den
toestand voor een noordelijken lucht
oorlog in het Verre Oosten.
De Mikado, die de ministers van