WAARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT «Ï'SS NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN ASPBRIfr [rijdag 27 October 1933 No. 43 Vijftigste jaargang Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk. Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer letters naar plaatsruimte. UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043 aawm 2S33E3B R§ëp=!#] THOOLSCHE COURANT t blad verschijnt eiken ijdag. Prijs per kwartaal ),80; met Geïllustreerd ndagsblad ƒ1,376, franco r post ƒ1,65 -f 15 ct. ;p. kosten. Advertentiën van 1 tot 4 regels 75 ct.; iedere regel Bij abonnement aanmerkelijke PUBLICATIEN. iurgemeester en Wethouders vaD Tholen Dgen ter kennis dat aangifte tot ruiming l privaat pulten kan geschieden tegen Don- dag 2 November aanstaande. )e aangiften te bezorgen in de brievenbus i het Stadhuis. d den voormiddag van d>en dag zullen erven ene. worden opgehaald. Tholen, den 27 Oct. 1933. 10 BESTAAT ER RECHT OP WERKEN Dit is een vreemde vraag, zult U mken. Naar ons weten bestaat er geen enkel wetboek van geen enkel id een bepaling, die het recht op irk uitdrukkelijk voorschrijft. Mis siën heeft rnen ten tijde, dat wetten irden gemaakt niet de noodzaak of wenschelijkheid van een dergelijke it gevoeld. Doch hoeveel te sterker jrdt de wenschelijkheid van een rgelijke wet heden ten dage door le menschen gevoeld, door men- hen, die gaarne zouden willen wer- n, doch die eenvoudig geen plaats het productieproces kunnen vinden veroveren. Een massale werkloosheid teistert reeds vele, vele jaren achter elkaar .wereld. Erzijn slechts weinig landen zich hieraan hebben weten te ittrekken, voorzoover het in de macht een land ligt de werkloosheid in dammen. Wij willen ons thans et bezighouden met de oorzaken tn de werkloosheid, oorzaken waar- rer de sociologen en economen het et eens zijn kunnen worden. Wij ilstaan hier slechts met het con- ateeren van het feit. Elke beschaafde samenleving erkent ;t recht van leven van zijn leden. iemand zal aan den honger worden ^fcjsgegeven. Dit wordt terecht als n misdaad beschouwd. Van honger nkomen in den meest letterlijken van het woord zal dus niet vaak lorkomen. En mocht het al eens een er gebeuren, dan is dit een gevolg n onwetendheid of onmacht. Als n land, dat door hongersnood ge- isterd wordt, zijn in nood verkee- nde bevolking niet kan helpen, dan ringt de rest van de wereld meest- bij. ij hebben dit gezien bij den hon- rsnood in Rusland, in China, wij ibben het gezien toen Oostenrijk en litschland zijn kinderen niet ver- ocht te voeden. Men ziet dus dat een internationaal recht op leven islaat. De voorwaarde om in leven blijven is in de eerste en voor- lamste plaatseten. Maar dit eten >mt niet zoo maar uit de lucht vallen, de moderne samenleving wordt t eten verhandeld. In de prilste oud- iid en bij sommige onbeschaafde ilksstammen van tegenwoordig mis- hien ook nog was het eten van ie- ireen, zooals tegenwoordig de lucht JJg van iedereen is. Immers iedereen ag vrijelijk de lucht inademen, voor 'over deze niet in cylinders is samen perst en handelswaarde heeft ver- •egen. Maar in de moderne, be haalde samenleving zijn die toe anden van eertijds voorbij en kan en hoogstens in de herfstmaanden ukennootjes zoeken en bramen pluk- n zonder er geld voor neer te tellen, en kost geld engeldisgecondenseer- i arbeid, is het resultaat van arbeid, het algemeen kan men slechts geld laken door te werken, het logische te- I mdeel is natuurlijk, dat wie niet erkt, geld verslindt. Het oude spreekwoord: Wie niet erkt, zal niet eten, is ook tegen- oordig nog van toepassing. In de igen dat dit spreekwoord is ont- aan was het dus vanzelfsprekend men ook gelegenheid had tot erken. Tegenwoordig is het echter )o gesteld, dat die gelegenheid er iet of althans maar in zeer beperkte late is. 13| Wij zijn voorstanders van het „wie j(] u dit tevreden gezicht? Nu, U weet het wel. Hij heeft Aspirin ge- Erobeerd en heeft nu et werkelijk afdoende middel, wanneer hem iets pijn doet. Wij ge ven U een raad: Doet het hem na. 24 42058 niet werkt, zal niet eten", maar wij zijn van meening dat er dan ook een recht op werken moet zijn, dat ieder mensch werk kan eischen. Zoo'n eisch heeft met geen enkele politieke levensbeschouwing iets uit te staan. Het is een elementaire levenseisch Een mensch is van nature bestemd tot werken. Zijn beenen, zijn armen, handen, ooren en oogen en niet in het minst zijn hersens zijn er alle voor berekend om te werken. Een mensch die niet werkt, verslapt, degeneert, wordt lichamelijk en ziel kundig ziek Een groot gedeelte der zielszieken van den tegenwoordigen tijd wordt gerecruteerd uit hel groote leger werkloozen en uit menschen, wien het Damocleszwaard der werk loosheid hoven het hoofd hangt. In de meeste beschaafde landen zorgt de overheid wel voor onder steuning der werkloozen, erkent dus het recht op leven. Enkele landen doen dit niet en verwijzen de werk loozen naar de publieke weldadigheid Het zijn voornamelijk de landen, waar het begrip geld verstard is tot een op zichzelfstaand afzonderlijk begrip, dat met werken maar heel weinig heeft uit te staan. In een gezonde samenleving be hoort er werk te zijn voor iedereen. Waar dit helaas niet het geval is, mogen we dus niet spreken van een gezonde samenleving. Nu, dit doen wij dan ook niet, maar door van een zieke samenleving te spreken komt men niet verder. Gelukkig begint er hier en daar in de wereld kentering te komen, begint men in te zien, dat een mensch recht op werken heeft, een recht, dat te lang niet erkend werd, en verdrongen werd door de zucht om louter winst te maken, winst, die aan de samenleving werd ontrokken. De overheid heeft wel zeggingschap over de werkloozen, mag en moet wel de ondersteuningsgelden uit de gemeenschapskassen opbrengen, zou daze overheid dan niet het recht en de macht hebben inplaats van dat geld werk te geven, werk in alle mogelijke branches. Niemand mag zich onttrekken aan de verplichting om belasting te betalen. Maar is het ook geen plicht van den staatsburger die daartoe in de gelegenheid is, werk te verschaffen Zeg niet, dat is een zaak, waarmee de overheid niets le maken heeft. Dezelfde over heid moet voor ieder die ^ontslagen wordt, en geen middelen van bestaan heeft, opkomen. En u en ik allen, die het voorrecht hebben wel te werken moeten voor de werkloozen betalen. Ja ook, hij die eens werk verschafte moet zijn deel bijdragen door opnieuw verhoogde belastingen. Werken alleen verschaft rijkdom Zoolang men deze waarheid niet terugvindt, die thans onder woorden als crisis en malaise bedolven is, zal de wereld verder verarmen. Zoodra men erkent dat alleen werken de werel I er weer boven op kan brengen, dat er recht op werken beslaat zal de toestand weer gezond worden. Het wordt tijd, dat men in de toe komst dit recht op werken nauw keurig vastlegt. Naast een recht, is het ook plicht te werken. Niemand zal zich daaraan mogen onttrekken. Misschien dat de menschheid juist in deze dagen nu de nood het hoogst is weer tot bezinning komt en de teloor geganenormen van een gezonde Maatschappij weer terugvindt. De ambtonaar en de overheid. Colijn tast toe en zet hel mes in de wonde. Bezuiniging door opheffing van 2 rechtbanken en 39 kanton gerechten. Het Nederlaudsch- Duiiache douaneverdrag aangenomen. Belasting op vermogen in de doode hand. Cijus op paarden- eu lamsvleesch - Crisis-rundvee ver werkt in blik. Bezuiniging in Noord-Hollandsch's Noorderkwartier Eendracht tusschen regeering en volk geboden. De Raad van Ministers heeft een wijs besluit genomen. Uit overweging, dat in deze woelige tijden de amb tenaar als plicht heeft de regeering te steunen en haar geen moeilijkheden te berokkenen, zal de ambtenaar zich voortaan hebben te onthouden van elke openbare actie tegen de Overheid en haar beleid. Wie de taak van de overheid ziet, gelijk Colijn die zoo vaak in woord en geschrilt heeft kenbaar gemaakt, begrijpt volkomen, dat een dergelijke maatregel op den duur niet lang meer op zich kon laten wachten. Een vol komen juist besluit van den Minister raad waaraan tenminste een bepaalde leidende gedachte ten grondslag ligt. Mocht de betrokken maatregel aan bepaalde ambtenaren wellicht niet al te zeer bevallen, deze heeren hebben het dan ongetwijfeld in eigen hand zich eraan te onttrekken. Voor de luttele som van dertig cent aan ze- gelkosten kunnen zij hun eervol ontslag bij de Kroon aanvragen. In deze dagen van vervlakking en hallheid doet het goed, dat van re- geeringszijde een geluid is vernomen, dat géén twijfel aan Colijn's bedoe- ingen overlaatGewild of ongewild, bereikt hij er nog iets geheel anders mede. Aan uiterst-rechtsche groepen neemt Colijn op die wijze den wind uit de zeilen. Maar hoofddoel is toch wel den ambtenaar duidelijk te maken, dat hij er zich voortaan van zal hebben te onthouden de staatruif, waaruit hij eet, nog stuk te knabbelen boven dien. De vroegere voorzitter van de Twee de Kamer, de huidige minister van Justitie Mr. Van Schaik, heeft een succesje te boeken gehad. De Tweede Kamer heeft zonder hoofdelijke stem ming het wetsontwerp aangenomen, dat twee rechtbanken (die van Win schoten en Tiel) opheït en 39 kan tongerechten eveneens van de lei veegt. Volgens mededeelingen van den Minister beteekent dit een bezuiniging van twee ton gouds per jaar. Ver standig regeeringsbeleid let ook op de kleintjes. In zooverre zullen de j ustitiabelen ten plattelande zich ietwat langere reizen moeten getroosten, waarbij de minislerieele woorden niet van gezonde humor ontbloot zijn, dat een ieder het in eigen hand heeft om zorg te dragen niet met den straf rechter in aanraking te komen. Ten overvloede wees de minister er terecht op, dat de verkeersmiddelen, ook ten plattelande, zoozeer zijn verbeterd, dat voor de behandeling van civiele zaken het veel en veel minder be zwaarlijk is geworden zich op reis naar een zetel van kantongerecht of rechtbank, te moeten begeven. Het Nederlandsch-Duitsche Doua neverdrag is eindelijk aangenomen. Een succes voor de commissie, die iudertijd te Berlijn de ondankbare taak heeft gehad de desbetreffende onderhandelingen gedelegeerden te voeren. Hoe on dankbaar die taak was heeft oud-mi nister Posthtima nog slechts een paar maanden geleden in een uitvoerig artikel in de Nederlandsche Pers duidelijk laten uitkomen. Maar de regeering make nu ook werkelijk eens haast met de benoeming van de nieuwe commissie, die straks wederom te Berlijn aan het onderhandelen zal moeten gaan, want de tijd begint al te dringen en een politiek haast-je- rep je kan nooit in het belang van Nederland zijn. Hoezeer de regeering van plan is het geld te halen waar geld te halen valt, moge blijken uit het pas inge diende wetsontwerp tot belasting van de doode hand. Het zuiver vermogen van de binnen het rijk gevestigde instellingen van de doode hand zal basis zijn*voor een te hellen vermo gensbelasting. De vermogensbelasting, die thans voor particulieren 1 per duizend kan oploopen, zal voor de vermogens in de doode hand niet meer bedragen dan 2 per duizend, zonder heffing van opcenten. Teveel is nog immer de onjuiste indruk gevestigd, dat alleen zooge naamd kerkelijke vermogens onder de goederen in de doode hand zouden vallen. Niets is minder waar. Voor- zieningsfondsen, vakcentrales, veree- nigingen, toeristenbonden, sportbon den, vereenigingen tot behoud van natuurmonumenten, wetenschappe lijke genootschappen, zij alle zullen evengoed als kerkelijke gemeenten, kerkvoogdijen en parochiën den ove rigens bescheiden cijns van twee per -mille op te brengen. Trouwens uit alle bronnen tracht de regeering geld te halen. Sedert het rundvleesch aanmerkelijk duur der is geworden door de bekende hoogere heffing op dat soort vleesch, is het gebruik van paarden- en lams vleesch zienderoogen toegenomen. Binnen niet al te langen tijd zal men dus een nieuwe zij het rnat'ge, heffing kunnen verwachten op paar den- en lamsvleesch, zoodat alle vleeschgebruikers tot betalen van hun penningske verplicht zullen zijn. Het zoogenaamde crisis-rundvee zal nu toch ook den weg naar de magen der consumenten vinden. Maar langs een omweg. Want de Beverwijksche conservenfabriek heeft een belangrijk contract met de crisis rundvee-centrale gesloten, aangaande de verwerking van rundvleesch tot vleesch in blik. Dat hierdoor te Beverwijk nieuwe -werkgelegenheid zal ontstaan, dient men toe te juichen. En dat men haast achter het werk zet, blijkt uit den aanvang der nieuwe werkzaamheden reeds binnen een paar dagen, Een andere bezuiniging heeft het bestuur van Noord-Hollandsch Noor derkwartier bewerkstelligd. In ver band met de totstandkoming van den afsluitdijk tusschen Wieringen en Friesland zijn voor de vroegere Zui derzeewering geen hooge waterstan den meer te verwachten. Het be doelde bestuur heeft derhalve aan magazijnmeesters en het andere per soneel van den dienst voor Dijkwacht en Waarschuwingswezen eervol ont slag verleend. De bewaking van de dijken van het meer Flevo behoort dus tot het verleden. Zoo tracht men overal de eindjes samen te knoopen en dit zal de eenige wijze blijken orn het Nederlandsche volk in zijn geheel beschouwd door den crisis tijd heen te helpen. Maar dan zal ook de dure zij het vaak tevens zure plicht van datzelfde Neder landsche volk zijn, aan de overheid zijn zedelijken steun te niet ont houden. Nog steeds zal slechts de eendracht van hel land tot macht voeren 'i Werelds belangstelling verdeeld tusschen twee puntenTokio en Berlijn. De Japansche ambassa deur te Washington naar Tokio ont boden. Kngelsch-Japansche be wapeningswedstrijd in de lucht. De Fransche premier krijgt geen meerderheid in de Fransche Kamer. Dnitschland wenscht met Genève en alle instellingen van den Vol kenbond niets meer te maken te hebben. De Engelsche Premier tracht tevergeefs de schuld op Duitschland te wentelen. De wereld weet op het oogenblik niet meer, waarheen de blikken te wenden. Moet men naar Tokio kijken, of naar Berlijn staren? Maar zeker is het wel, dat in een dier beide wereldsteden op het oogenblik meer dan in Londen, Parijs of Rome we reldgeschiedenis wordt gemaakt. Zoo wel in het Verre Oosten als in Midden- Europa liggen op het oogenblik de knooppunten van de wereldpolitiek. Hoe zal nu alles in afzienbaren tijd verder verloopen Daarop zullen wij trachten in dit overzicht het antwoord, dat de komende maanden van dit stervende jaar vermoedelijk zullen geven, uit te stippelen. De Japansche ambassadeur te Wa shington, Deboetsji, heeft van de re geering te Tokio opdracht gekregen zoo spoedig mogelijk naar Japan te vertrekken, teneinde aan de Japansche regeering rapport uit te brengen over de huidige betrekkingen tusschen het Rijk van den Mikado en de regeering van de groote republiek, die president Roosevelt als onbeperkt heerscher bezit met een macht, die wonderlijk veel overeen heeft met die van den Czaar in een voor-oorlogsch keizerlijk en imperialistisch Rusland. Midden November zal Deboetsji de Pacific overstekende zee die de rol vervult, welke eens in de grijze oud heid van Meden en Perzen, van Grieken en Romeinen, aan de Middellandsche Zee was toebedeeld. Speelden twee duizend jaar geleden alle groote pro blemen der toenmalige beschaafde wereld zich rondom de Middellandsche Zee af, thans houdt de Pacific de toekomst van de landen aan haar oevers gelegen in de peilloos diepe wateren van deze nieuwe wereldzee verborgen. En over een nieuw tijdperk van twintig eeuwen zal de Dr. Abra ham Kuyper van den jare 4000 dan zijn standaardwerk kunnen schrijven, dat vermoedelijk zal heeten: „Rondom de nieuwe wereldzee". Naar verluidt zal Deboetsji niet meer naar Washington terugkeeren. In trou we, wat zou deze erkend bekwame Japansche diplomaat er nog langer moeten doen? Zijn vredelievende po litiek en die van den Japanschen minister van Financiën hebben schip breuk geleden op de Militante en Militaire eischen van de Japansche door-dik-en-dunners, dieophetoogen- blik te Tokio boven drijven. Wil men een voorbeeld De Engelsche regeering heeft be sloten tot uitbreiding van de lucht basis te Hongkong en op verschil lende andere steunpunten voor de Britsche luchtmacht in de buurt van Hongkong. Onmiddellijk verklaart Japan, dat het land van Mikado tot een nieuwe bewapening in de lucht zal overgaan, zoodra de regeering te Londen uilvoering geeft aan haar voornemen. Nu er bijzondere Engel sche luchtvaarlattaché's benoemd zijn te Peking, Sjanghai, Kanton en Amoy zal Japan van haar zijde niet nalaten eveneens deskundige waarnemers op luchtvaartgebied naar die plaatsen le zenden om op die manier een juist beeld te verkrijgen van den toestand voor een noordelijken lucht oorlog in het Verre Oosten. De Mikado, die de ministers van

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1933 | | pagina 1