i/AARIN OPGENOMEN DE IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT W&mm NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN rijdag 18 Augustus 1933 No. 33 Vijftigste jaargang ÉaLsWad ri"aneo Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St-Maartensdijk. Stavenisse, St-Annaland en Oud-Vossemeer PPkosten:65 15 CL UITGAVE FIRMA J. M. C. POT, THOLEN - TEL. INTERC. 16 - POSTREK. 1043 rminderd verantwoordelijsheids- besef. n THOOLSCHE COURANT blad verschijnt eiken ijdag. Prijs per kwartaal Advertentiën van 1 tol 4 regels 75 ct.iedere regel 251 ank )e ernstige botsing van de twee le autobussen bij Overschie stemt uurlijk in de eerste plaats tot irnis met de slachtollers, maar ver ir bovenuit steekt het antwoord op vraagWat is de feitelijke oorzaak dit uiterst betreurenswaardige Meeval Trouwens niet van dit speciale on- "'al alleen, want wie des Maandags ochtend- ol'avondbladen doorkijkt, rdt het wee om het hart, zoo hij nis neemt van de helaas al iruikelijke gewonden- en dooden- t. liervoor moet een oorzaak bestaan. 11\ 2 oorzaak is er ook. Maar men lijnt te schromen de waarachtige zaak met den vinger aan te wijzen, het ongeval, dat te Overschie eft plaats gevonden en waarbij ukkig en wonder boven wonder en dooden te betreuren vallen, wil ernstig blad als de Nieuwe Rott. urant ontegenzeggelijk is, aan den smallen weg en aan een opko- inde mistbank de voornaamste oor ken van het ongeval zien. En eerst de derde' plaats komt het blad ïuchtertjes met nog een derde oor aak aandragen. Daarmede verdoezelt n nochtans de waarheid. Want het is ons bedunkens n geen twijfel onderhevig, dat bij t ongeval te Overschie in gansch dere richting naar de wezenlijke rzaak van het ongeval dient gezocht, jeugdige leeftijd van den chauffeur n de autobus, die uit de Ardennen ar 's-Gravenhage reed, diens over- rmoeidheid, de praatzucht van den auffeur van de andere autobus, die h vlak voor het ongeval met twee isaagiers in zijn wagen druk onder- eld, dat zijn de factoren, die met daad het ongeluk, dat betrekkelijk g zoo goed is afgeloopen, hebben roo rzaak t. In het kort samengevat de waar- btige oorzaak van het onderhavige val is ronduit gezegd het in :n huidigen tijd sterk verminderde irantwoordelijksheidsbesef spo alli ts l ie st en eil; i 37< Dn 8 I0L En dit sterk verminderde verant- ent oordelijksheidsbeeef doelt hier voor- ker nu eens juist niet op denjeug- 3'gen chauffeur, die 24 lange uren in veni itouw was geweest. Deze jongeman ïrtej heelemaal 18 jaar oud en het nuwgestel van den jongen kerel zal Uel zoo'n ontzettenden schok hebben itvangen, dat wij hem allerminst )g meer wenschen te belasten. Neen, de groote en voornaamste ut schuilt bij de auto-onderneming 's-Gravenhage, die niet geschroomd left aan een jongen man van wel- isteld '18 levensjaren, de verant- oordelijkheid op de schouders te entelen een autobus met 34 passa ers voor een 5-daagsch uitstapje naar Ardennen en Luxemburg te be uren. De tweede volgende voor- \amste fout schuilt bij het verkeers ireau, dat een uitstapje naar de rdennen en Luxemburg op zoo'n >or treffelijke wijze weet te organi- ieren, dat het reisgezelschap, dat |ch te goeder trouw aan dit ver- lersbureau heeft toevertrouwd, des II orgens om zes uur, luttele kilometers *n 's-Gravenhage af, naar huis wordt ïjakkerd. En nu kome men niet met et uitvluchtje, dat men den vorigen aterdag vertraging had gehad. Best logelijk en onmiddellijk toegestemd, laar wie was dan de verantwoorde- jke leider en de verantwoordelijke ertegenwoordiger van dit verkeers- ureau, die er niet voor terugdeinst oor een jakker partij zonder weergade ch vermoedelijk nog verdienstelijk willen maken tegenover de directie an zijn onderneming? Wij kennen dit bureau niet, doch rijzen ons alleen gelukkig, dat wij immer van de wellicht overigens oor treffelijke diensten van deze instelling hebben gebruik gemaakt. Nogmaals neen, de derde en vol gende voornaamste fout schuilt, eenerzijds bij den chauffeur van de Stewart-reiswagen van de Haagsche auto-onderneming, anderzijds bij de twee passagiers, die naast dezen chauffeur waren gezeten, en die, geen der beide partijen in het geding uit gezonderd, zich niet hebben ontzien door hun onderling loos gepraat de aandacht van den chauffeur van zijn meest voor de hand liggende plicht af te houden. Dat enkele passagiers van deze autobus zoo verontwaardigd bleken, dat zij, vlak na het ongeval, den praallustigen chauffeur te lijf wilde gaan, moge niet pleiten voor hun beheerschte zenuwen, het pleit tevens niet voor het rechtvaardig heidsgevoel dier opgewonden passa giers, want zij hadden met evenveel of met even weinig? gevoel voor recht of voor onrecht? hun twee mede-passagiers te lijf kunnen gaan, die wel al even hard gekwekt zullen hebben als de chauffeur. liet is en het zij hier nogmaals met zooveel woorden herhaald het sterk verminderde verantwoordelijk heidsbesef, dat in het huidige tijds bestek overal in de wereld, in alle lagen der maatschappij, bij ieder mensch, welhaast geen enkel inensch uitgezonderd, te bemerken valt, dat alleen en uilsluitend schuldig staal aan wat nu nog een betrekkelijk goed afgeloopen ongeval is gebleven. Ofschoon wij thans nog niet in het bezit zijn van alle noodige gegevens, onontbeerlijk om het onderwerp in vollen omvang te bespreken, kunnen wij thans reeds zeggen, dat de weke- lijksche dooden- en gewonden lijst in de Maandagsbladen stoelt op het verminderde verantwoordelij kheids- besef der massa. Der massa in al haar geledingen geen uitgezonderd! (Nadruk verboden.) ludischo aangelegenheden. De ge vangenneming van ir. Soekarno. Dr. H.. Colijn dieut Roestam Kffendi van bescheid. Dehandelsbeirekkingeu lus8chen linsland en Nederland in nieuwe banen. De Indische Regeering heeft ge weigerd met den heer Thamrin, lid van den Volksraad, in discussie te treden, in zake zijn bekend voorstel tot de Regeering vragen te mogen richten over de gevangenneming van van lr. Soekarno en de verdere ietwat drastische maatregelen,diedelndische regeering genomen heeft, teneinde aan de revolutionaire beweging in Indië paal paal en perk te stellen. Wel heeft de Algemeen Secretaris aan den Voorzitter van den Volksraad een uitvoering schriftelijk antwoord doen toekomen, waarin dhr Thamrin op al zijn 13 vragen behoorlijk be scheid gegeven wordt. Maar in een mondelingediscussieziet de Regeering geen heil en het wil ons voorkomen dat zij het gelijk aan haar zijde heeft. Met een man als den Heer Thamrin in een bespreking te treden, heeft vooreen Regeering, die zichzelf respecteert, geen zin. Maar de heer Thamrin geeft het van zijn zijde ook niet op en heeft nu bij den Volksraad een motie ingediend, waarin hij den Volksraad wil laten uitspreken dat dit college de houdingder Indische Regeering door de niet-mondeling beantwoorde interpellatie betreurt en het politiek en politioneel beleid van de Indische regeering afkeurt. Dit kon dhr Fruin van de Vader- landsche Club natuurlijk niet op zich laten zitten en hij diende op zijn beurt, het van zijn zijde weer alles zins begrijpelijke voorstel in, de motie van zijn medelid van den Volksraad dhr Thamrin, niet in behandeling te nemen. Hier botsen twee gansche ver schillende wereldbeschouwingen ern stig tegen elkaar. Het zal tijd worden, dat de regeering te Buitenzorg er werk van maakt aan de al dan niet ver- monde revolutionaire leden van den Volksraad de verdere uitoefening van hun mandaat te ontzeggen. De Indische regeering zou daarbij te rade kunnen gaan bij de Nederlandsch regeering, die een wetsontwerp heeft ontworpen, waarbij zij de bevoegdheid zou krijgen aan leden van de ver tegenwoordigende lichamen, die han delen in strijd met de door die leden afgelegde eeden en beloften, de uit oefening van hun mandaat te ont zeggen. Mocht de Indische Regeering er toe kunnen besluiten een dergelijk voorstel te doen, dan kan het wel haast niet anders, of de dhr Thamrin zou een van de eerste leden van den Volksraad zijn, die van deze bepaling zou kunnen profileeren, waardoor de Volksraad opeens verlost zou zijn van een lid dat het klaarblijkelijk met de afgelegde belofte, niet al te nauw heeft genomen. Het is den Nederlandschen Minister- President, den Minister van Koloniën Dr. H. Culijn, beschoren geweest, kort en bondig te toonen, hoe zijn houding is tegenover erkend revo- lut onnaire leden van de Tweede Kamer der Slaten-Generaal, zooals dhr Roestam Effendi, die aan den Minister over de gevangenneming van Ir. Soekarno en de maatregelen van de Indische Regeering, ter be spreking van het vergaderrecht van uiterst linksche politieke partijen in Indië, vragen had gesteld. Inderdaad heeft de heer Roestam Effendi het antwoord thuis gekregen maar hel is de vraag, of antwoorden als»Omdat de Indische Regeering een en ander noodig oordeelde", „neen", „onbekend", „neen", waar mede Dr. H. Colijn heeft volstaan, wel voldoende waardeering bij den heer Roestam Elfendi hebben ge vonden. In ieder geval bewijst deze wijze van afdoening van de gestelde vragen dat onze nieuwe Minister-President meer dan beu is van het eeuwige vragen van revolutionnair getinte kamerleden. En ons zou het aller minst verbazen, mocht het wetsont werp tot wering van al te linksche kamerleden tot stand komen, dat dhr Roestam Effendie zijn allerlangsten tijd kamerlid zal zijn geweest. Reeds vroeger hebben wij er op gewezen, dat het voor de Neder- landsche Regeering in het bizonder voor den Minister van Buitenlandsche Zaken, geen zin heeft, nog langer hardnekkig de erkening de jure et de facto van de Russische Sovjet- Republiek tegen te werken. Sedert ongeveer een jaar verleent de Nederlandsche Regeering een staatsgarantie voor de levering van artikelen aan Rusland door Neder landsche fabrikanten en wel tot een bedrag van 50% van de vordering, die de Nederlandsche leverancier op Rusland heeft. De Regeering is tot deze maatregel overgegaan o.a. uit overweging, dat men op die wijze een deel van de Nederlandsche nijver heid aan werk kon helpen, zonder welke garantie van de regeering zij waarschijnlijk verplicht zou zijn een gelijk bedrag, misschien nog wel een grootei bedrag aan werkloozensteun uit te keeren. De mogelijkheid van een handels verdrag tusschen Rusland en Neder land is in studie genomen door een commissie, waarin vooraanstaande personen uit het Bankwezen, uit de Scheepvaart, uit den Landbouw en uit den Handel in Koloniale waren, zitting hebben. Binnen zeer korten tijd is het voorstel van deze com missie te verwachten, een vertegeu- woordiger der Nederlandsche Re- geeringop Handelsgebied naar Rusland af te vaardigen. Aan dezen zal de opdracht worden Moskou met de Russische Regeering te onderhandelen over het sluiten van een handelsverdrag tusschen Nederland en Rusland. Ook omtrent den te zenden persoon is men het vrijwel eens geraakt. Wat nu de invoer van Rusland in Nederland aangaat, deze bedroeg in 1932 nog 36 millioen gulden, waar van aan hout alleen 27 millioen gulden. In datzelfde jaar voerde Nederland naar Rusland slechts een bedrag uit tusschen 4 en 5 millioen gulden, waarvoor echter door de Russische Regeering in wissels werden afgegeven met zeer langen looptijd, zelfs van anderhalf, twee en een half jaar. Daar Rusland voor de door de Russische Regeering in Nederland ingevoerde goederen contante betaling eischt, springt het nadeel voor den Nederlandsche handel, die dit als meten met twee maten moet gevoelen, zeer scherp in het oog. Voor den afgevaardigde van de NederlandscheRegeeringnaar Moskou zij het dan nog geen gezant, doch een handelsvertegenwoordiger, is dus voldoende werk te verrichten, om zijn uitzending in ieder opzicht te rechtvaardigen. Kan dan tenslotte de Minister van Buitenlandsche Zaken Jhr. de Graaff, het over zijn hart verkrijgen het al te eenzijdige standpunt van zijn beide voorgangers, Jhr. van Karnebeek en Jhr Beelaerts van Blokland, te laten varen, dan kan het welhaast niet anders, of ook Nederland krijgt een klontje uit de Russische pap te ver orberen. En moge dit al gpen groote portie zijn, in ieder geval is hel voor den Nederlandschen handel beter dan op een leeg bord te moeten blijven kijken J Lenin in den klassieken, verze gelden spoorwagen. Rusland tijdens en na het Czarislische régime. Er is Diets veranderd, slechts de namen zijn gewijzigd. Meosjewiki en Bol- sjewiki. Van Sint-Peiersburg, via Petrograd, naar Moskou is slechts een gradueol verschil. De bniteu- landsche correspondenten in Moskou gemuilkorfd. De werkelijke loestand in Rusland. Sedert Lenin in den bereids klas siek geworden verzegelden spoor wagen van Zwitserland, dwars door Duitschland, met medeweten, waar schijnlijk zelfs met goedvinden en misschien zelfs op initiatief van den Duitschen Generalen Staf, op het Czaristische Rusland werd los gelaten, teneinde in het grootste Europeesche rijk tweespalt te zaaien, de Czaris tische regeering ten val te brengen er. aldus in de kaart van de aller hoogste Duitsche legerleiding te spelen, moge er in Rusland veel zijn veranderd, één ding is nochtans ge bleven de afgeslotenheid van het Russische wereldrijk. In de jaren van vóór den wereld oorlog hoe lang geleden wil die tijd den modernen mensch voor komen kon men in Europ^gVeral frank en vrij reizen, zonder eenige moeilijkheden van buitenlandsche paspoorten en pasvisa, behalve in twee landen het Turksche Rijk en Rusland. Wie bij Eydtkunden, het Russische grensstation ten Oosten van Kor.igsbergen gelegen, met den Fern-D-trein uit Berlijn aankwam, had onmiddellijk het besef in een andere wereld te komen. Angstig streng was de controle der reizigers en van de bagage. Dan kwam men aan de andere zijde van het slation, waar de Russische D-trein gereed stond op een spoor, dat aanzienlijk breeder was dan de in de rest van Europa beslaande spoorwegbreedte, ie pindeliik._na vele malen ge visiteerd en ondervraagd te zijn, in Hotel de 1'Europe te Sint-Petersburg, dat toen nog de hoofdstad was, be landde, had reeds in den overigens wijdschen hall van het hotel den onafwijsbaren indruk, dat men onder niet onvriendelijk, maar toch nauw keurig toezicht van de geheime Rus sische politie stond. Daargelaten het korte régime van Kerenski, toen wij van Stockholm, over Haparanda en Tornea, dwars door het huidige Finland, dat toen nog deel van Rusland was, naar het herdoopte Petrograd zijn gereisd in gezelschap van een der voormannen van de toen aan de macht zijnde Mensjewiki, waardoor een reeks van faciliteiten ons ten deel viel, die wij nu nog weten te waardeeren, zoodat ons eigen oordeel vertroebeld is en kwalijk zuiver mag heelen, is er in al de zestien jaren, sedert den moord van Jekaterinenburg, in Rusland niets veranderd. Lenin moge de zetel van de Bolsje wistische Russische regeeiing van Petrograd naar de al-oude hoofdstad, Moskou, hebben verplaatst, wijl eerst genoemde stad te dicht bij 's lands grenzen lag en dus kwalijk was te verdedigen, er is niets veranderd, alleen heet de almachtige geheime staatspolitie thans G. P. üe. Maar dat is dan ook gansch het verschil Andere letters. Het is nog niet zoo heel lang ge leden, dat de buitenlandsche corres pondenten der groote Europeesche dagbladen, die de verslaggeving van het onmetelijke Russische Rijk voor hun rekening hadden genomen, van uit Riga, Kowno, of Helsinki (de Finsche naam voor de hoofdstad van Suomi, die de rest van Europa Hel- singfors pleegt te betitelen) aan hun bladen, zoo eens per maand, seinden, dat Lenin was overleden. Dan juich ten al de van zwart, over blauw, tot licht-rose getinte Europeesche cou ranten, want nu zou Rusland uit de klauwen van het Bolsjewisme worden verlost. Hier was de wensch de vader van de gedachte. Edoch, Lenin stierf niet, althans voorloopig niet. En toen ook hij eindelijk wel stierf, gelijk wij allen eens zullen sterven, was er weinig reden tot juichen, want de toestand in Rusland was geconsoli deerd. Stalin volgde Lenin op en er was in Rusland in feite niets ver anderd. Deze korte geschiedkundige be schouwing moet ons uit de pen, nu een nieuwe beperkende bepaling voor de buitenlandsche correspon denten in Rusland is afgekondigd, daar ons blijkt dat in Rusland wel de namen, doch niet de daden zijn veranderd. Deze in Rusland toch al niet te welkome gasten hebben van de persafdeeling vaii het Russische volkscommissariaat vati buitenland sche zaken een aanschrijving gekre gen, dat zij voortaan de Russische hoofdstad niet mogen verlaten, zonder machtiging van buitenlandsche zaken. En tegelijk met die geenszins onbe langrijke mededeeling, komt het Stockholmsche „Aftenbladet", dat wel vaak goed is ingelicht doch aller minst van sensatie vrij mag heeten, me- de tijding aandragen, dat er in de Oekraïne en in verschillende dce- len van Zuid-Rusland, een volslagen oproer zou zijn uitgebroken. Arbei- ders en boeren zouden de soldaten van het Sovjet-régime aanvallen, alle spoorlijnen zouden door militairen zijn bezet en met soldaten overvulde treinen zouden op weg zijn naar de bedreigde gebieden, die zich tegen Moskou hebben verzet, met de op dracht, ten koste van alles den op stand in bloed te smoren. Wat dit door de eeuwen heen voor Rusland beteekend heeft, beseft hij het best, die in den wereldoorlog de toen nog Czaristische Russische soldaten niet Russische machinegeweren in den rug tegen de Duitsch-üostenrijksch

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1933 | | pagina 1