Het Kind.
;(.e
gauw in bederf overgaat, omdat het van binnen
geen bacteriën bevat. En nu eieren van zieke kippen?
Daar zullen we de volgende keer wat anders beleven.
Dr. te Hennepe.
INGEZONDEN.
Bij de opening der brug over de Eendracht
op 10 October 1928.
Eerbiedig opgedragen aan het
gemeentebestuur van Tholen.
Het is een schoone dag, een parel in de rij
der dagen van de jaren, dat Tholen's burgerij,
verdrietig door het veer, dat kruipend over 't water
der Eendracht Smalle stroom, maar diep,
[*oms een verrader
heel langzaam, langzaam aan, zijn menscbeo-,
[dierenvracht,
beproevend haar geduld, naar Brabantsoever bracht,
bestreed de groote kwaal, die dan eerst zou
[genezen
wanneer een stalen brug ier plaatse was verrezen.
Het is een schoone dag, 'n dag van golden
t [blijheid
No Neerlauds energie en der geleerden wijsheid,
tezaam met stourmanskunst en wederzijdsch
[vertrouwen
voltooiden, 't reuzenwerk; 't verbinden der
[landouwen
van Brabants West'lijk deel «net Zeelands
f ["rucht'bre weiden,
tot nut van t nijver volle en deez' en nieu we tijden
FEUILLETON.
XIV.
Voorbij het baog gevaar voor hen, die nood-
[gedwongen,
in regen, sneeow en wind snel sloopend
[sterkste longen
den tocht aanvaarden moesten op open platte pont,
terecht gevreesde boot, waar meeu'ge ziekte
[ontstond.
Voorbij de moordend' angst van voerloi als hon
[dieren
op glad bevroren kaai, strak spanden hnone
[spieren
eQ 't klappen van de zweep, het schreeuwen
[„Toe trek op I"
het hoefgekletter zei„Hier loert de dood, pas op I"
No zal geen antobns verdwijnen in de diepte
als voor 'n tijd. toen op een dag, ofschoon de
[remmen piepten
en motor woedeod zwoegend joeg in 't razen
[der versnelling
in dolle vaart met mensch en al gleed van de
[steile helling I
„Voorbij de droeve tijd vao plagen eo van klagen 1
„Komt allen, oobevreead, ik zal U veilig dragen
„In minimam van tijd," roept blij de nieuwe brog,
„vao d een naar d' overzij op mijoen sterken
[rog!"
Toch heeft de platte poot zich van de taak gekweten
waartoe ze was bestemd. Wij mogen 't niet
[vergeten,
dat zij, veel eeuwen lang, met eindeloos gedold,
trotseerend weer en wind, baar pliehten heeft
[vervuld.
Wil niet dien staat van dienst, ik vraag 't (J
[zonder schroomen
met t nemen ?an 't besluit tot sloopen wreed
[beloonen
bewaar voor 't nageslacht het werk, dat zij deê
en geef baar d' eereplaats in 't Tbolensche musee.
NICO DE ROOY Jr.
Roosendaal, i October 1928.
te
GEMENGD NIEUWS.
(Slot)
.Geef mij de hand," zeide zij. „Qij zjjt
nog de oode vriendelijk Thorese," aulwoordde
hij, en reikte ze haar.
»Acb, Albert," hernam zij, „ik zie alles in
het maakt mij zeer bedroefd. En gij wat wilt gij
nu doen F ,0, met deu spoorweg kan men
ieder oogenblik vertrekken. Ik ga naar Parijs,
Londen, Madrid, Kaïro, waarheen ge maar wilt.
Men doet wat men gewooD is, indien men niets
noodzakelijkere te doeD heeft. Ge zolt toch niet
willen, dat ik een boiteolje koop of hoor, in
de nabuurschap van Emil en zijn vrouw, en
iederen Zondag naar hen toe rijd, om te dioereo
Ik kwam hier, omdat ik u nog even wilde zieu,
Therese w Blij f nog wat!" zeide zij.
,Is het n aangenaam?" „Ja, zeer aan
genaam.
Hij ging weder zitten, en keek eens rond.
Waarlijk, het was of hij zich te hois bevond.
Batten reden de rijtaigeo in de sneeuw, voorbij,
en de wieleo kraakten, zoodat rneo er vao kon
grillen. Maar hier binnen, waar de kachel erne
zachte warmte door het vertrek verspreidde, was
men recht op zijn gemak. Zijne koffers met
antiquiteiten schoten hem te binnen, loeD hij
k'e'n kastje de voorwerpen zag staan, die
hij Therese geschonkeD had. Een walg overviel
hem bij deze diogen, een walg van hot doel-
looze rondzwerven door die vreemde landen en
onder die vreemde gezichteD.
.Therese", zeide hij, terwijl hij op de peodole
keek, «ik heb nog het een en ander te doen.
Vaarwel! .Vaarwel!" herhaalde zij, zonder
echter recht te weten wat zij zeide. „Hier
vervolgde hij, .hebt ge eenige adressen van
mij, op plaatsen, waar ik mij denkelijk zal op-
honleo. Gij neemt het mij niet kwalijk misschien
zoudt ge mij iets te schrijven hebben." „Eo
dat zon dan nw alsoheid zijn, misschien voor
altoos? Zij moest zich oaikeeren, om haar
tranen te verberger.
Hij was reeds naar de deur gegaan, maar
keerde lerng. .Therese", zeide lij, „spijt het
o dan inderdaad zoo, dat ik vertrek Meisje lief
vervolgde hij, terwijl hij weder naast haar gióg
zitten, .gij laat mij niet zoo gemakkelijk los als de
andereo, die zich zoo spoedig getroost hebben.
Inbreker neergeschoten.
De politie te Rotterdam heeft Zondagavond
een 2-tal inbrekers, die zich met behulp vaD
een valscheo sleutel toegang verschaft haddeo
tot do woning van J. B. K. iD de Haringpak-
kerstraat, overvallen. In den dookeren gang van
de wooiüg is eeo worsteling ontstaan tosschen
de 2 inbrekers en 5 politiemannen, die hiermee
geëindigd ie, dat een rechercheur den 40-jarigen
stoker G. A. S. met een pistoolschot heeft neer
geveld. De andere inbreker, de 41-jarige los-
werkman L. K. gaf zich toen over.
Vaarwel zeide bij plotseling, en was verdwenen.
Voor zijn vertrek had hij haar Dog eens willen
bezoekenmaar het was heiu onmogeliik, hij
wist zelf Diet waarom. Hij schreef haar eeoig-
regels, en beklom de coDpé op den spoortrein.
Het landsctiap vloog zwart en wit hem voor
bij de «toom verspreiddo zich op de velden, wf
tusechen de stammen van het wond; hij zag dien na
et volgde met zijn oogtn de kra.i n, die nit do
donkere toppen der pijoboomeu omhoog vlogen.
Toen hij van Rome vertrok, was zijn gevoel
niet zoo troosteloos geweest als dat, hetwelk zich
thans van hem meester maakte. Hij meende dat
de menschen hem alleen lieten staan, terwijl bij
hen toch ontweek. Maar dit gevoel van meoschen-
haat was kort van duur. Op het eerstvolgend
station zocht hij eeu andere, meer bezette coupé
op hij vond er een geheele familie, die juist
er iugekomeo was en naar een bruiloft vertrok.
Zij verliet den trein weder op een volgend
station. Wat was dat voor een gelach en grappen-
makkerij 1 Ieder was noodzakelijk en behoorde
tot het gezelschap. Toen zij vertrokken en hij
andermaal achterbleef, zag hij hen met veel
welgevallen naja, zoo men hem had verzocht
om mee te gaea, zon hij gaarne zijne reis Daar
KonstaDtioopel hebben laten varen, om eeo nacht
in de herberg van een landstadje te danseD.
Het «as aan de politie bekend, dat erZatet
dag- of Zondagavond in het bewoste huis zo
worden ingebroken. De bewoners waren beid
avonden afwezig.
Toen de inbrekers eerst nog een poging baddent
gewaagd om binnen te komen, maar weer ware a
afgedropen, maakten zij eindelijk de denr ope
en liepen zij door de aan het einde van de gan
gelegen huiskamer. Eerst hier nietten zij oi
twee rechercheurs, terwijl nit een zijkamer twe
andere politiemannen kwamen. Op hetzelfd
oogenblik werd de voordear bezet door de
iaatsteo rechercheur.
In een naow portaaltje van slechts enkel
vierkante metera is het toen tot een worstelin
gekonieö, die slechts kort doorde. Bij dez
worsteling heeft een der rechercheurs deo grootst
der twee inbrekers neergeschoten. Zondagavoni
was zijn toestand zeer ernstig. Zijo tvervelkolon
ia geraakt en beide beeneu zijn verlamd.
Op de inbekers werden inbrekerswerktoigen
gevonden. Het zijn oude bekenden der politic
Een derde man, die voor een deur op den uit
kijk moet bebbeo gestaan, wist te ontkomen
De toestand van den inbreker S. was Dins
dagmorgen vrij gunstig. Leveusgevaar is er nie
meer. Zelfs kon de politie hem een verhooi
afnemen. 8. verklaarde dat hij de overtuigin
had, dat men hier uitsluitend met een Dood, -
lotttg toeval te doen had, waaraan de rechereheu ge
geen schuld heeft.
'g
a-
ier
■igi
n
g<
i
LE
I0g A
arf.D
bj I
«le
