Het Kind.
Een dubbele moord voor zeven francs.
veel beier, te meer daar de bestaande gang
45 jaar oud is en dit jaar weinig onder
houd is, deze te bezetten met basaltine-
tegels, welke wel 400 jaar kunnen duren.
De heer Heijboer zag gaarne de kosten
hiervan opgenoemd.
De voorz. merkt op dat de gemeente
opzichter gezegd heeft, dat het indien in
cement wordt gelegd het f156 zal kosten
en zonder specie ongeveer f 15 minder.
Men kan evenwel probeeren voor minder
het gedaan te krijgen.
Weth. de Wilde zegt, dat dit dan onder
zocht kan worden.
Weth. Dane merkt op, een en ander te
hebben onderzocht, doch de Later heeft
beweerd, dat het geen zin heeft, de tegels
in het zand te leggen en de voegen dan
dicht te maken met cement, want wanneer
er verzakking komt, laten deze toch los
Ook de Voorz is door de Later hetzelfde
gezegd, doch hij wil opmerken dat in
groote steden en ook in Tholen, de tegels
in zand zijn gelegd.
De heer Heijboer is voor degelijk werk
en ziet ze liever niet koud gelegd, doch
acht cement beter. j
De heer Yermet is voor kokend heet
Besloten wordt het werk uit te voeren
in cemenlspecie.
Bij de rordvraag merkt de heer Heijboer
op, dat zand, dat was aangevoerd niet
goed is gemeten, daar dit niet is gebeurd
door deskundigen en meent, dat de ge
meente deze schade niet mag dragen, in-
tusschen heeft hij hooren zeggen, dat de
burgemeester zelf deze schade zal dragen.
De Voorz. betoogt, daar hebt u niets
mede te maken wie betaald, daar de ge
meente geen schade heeft.
De heer Heijboer wijst verder op den
gevaarlijken hoek aan de dorpsweg waar
pas 2 aanrijdingen hebben plaats gehad
en zag daar gaarne een waarschuwingsbord
geplaatst.
De Voorz. merkt op dat in iedere ge
meente wel eens gevaarlijke hoeken voor
komen. Het is hier volgens de motor- en
rijwielwet in orde gemaakt en het publiek
kan ook meer medewerken door rechts te
houden.
De heer Vermet acht het het beste,
indien de burgemeester nu en dan proces
verbaal op laat maken, dan leert het publiek
het beste.
Weth. Daatie heeft ook pas gezien, dat
op dien hoek een bakker en een ander
over de straat rolden, daar verkeerd werd
uitgeweken.
De heer Heijboer acht ook de Dorpsweg
slecht en vol putten, nu is hij op de ver
gadering van ingelanden geweest en daar
zegt men, dat het de gemeente moet doen
„wie moet hel nu in orde laten maken 1
Spr. zag ook gaarne, dat de hoogte bij de
kerk in orde kwam.
De Voorz. meent, dat alles niet in 1 jaar
kan gebeuren, dit werk staat op de nomi-
niatiedoor de gemeente is een gedeelte
overgenomen van den polder en ook be
straat en nu gaat het niet aan dat men
zegt, dat alles de gemeente moet doen.
De heer Heijboer betoogt verder, dat
naar aanleiding der benoemingen van leden
van Arm- en Weezenarmbestuur, hij wil op
merken, dat Daane indertijd gezegd heeft
tegen Pollie, dat zijn parij was vertegen
woordigd nu schijnt het anders te gaan
en blijkt het dat de heeren de baantjes
maar onder elkaar gaan verdeelen. Wat
betreft dat ook mijn persoon voorkwam
op de aanbeveling voor lid Armbestuur,
hebben de heeren daar blijkbaar niet veel
ernst van gemaakt en heeft het den schijn,
of zij mij eens blij hebben willen maken.
Spr. vindt het niet netjes, dat hijjis ge
passeerd, hoewel het recht was geweest,
indien hij was gekozen.
De hh. deden beter, nu zij toonen dat
rechts regeert, indien zij met voorstellen
kwamen inzake Zondagsheiliging, sluiten
herbergen en muziek, afschaffing kermis
en openen met ambtsgebed.
Indien zij hiermede komen, vinden zij
mij aan hun zijde.
Weth. de Wilde zegt, aan de zijde van
dhr Heijboer te staan, doch deze schuift
alles op den rug van anderen en wil zelf
nooit de kaars op de kandelaar zetten,
spr. meent, dat hij zelf nu maar met een
voorstel moet komen.
Dhr Heijboer zegt dit te zullen doen,
maar meent dat waar er nu zoo'n rechtsche
meerderheid is, dit op den weg van B. en
W. ligt.
Weth. de Wilde betoogt verder, dat B.
en W. dhr Heijboer als lid van het Arm
bestuur niet hebben willen passeeren, maar
het ging toch niet aan, daar hij indertijd
tegen uitbreiding was, hem nu nummer 1
te zetten toch schijnt het, dat hij er zijn
arm omheen wil slaan.
Dhr Vermet interumpeerend, wat wordt
het mooi, nu is het het beste dat de paga-
nisten (heidenen corr.) maar heen gaan.
Spontaan verlaten daarop dhr Vermet
en De Rijke de vergadering.
De voorz. acht het beter, dat men nu
de koffiepraatjes maar laat rusten.
Dhr Daane meent nog iets te moeten
opmerken.
Hij wil kort wezen, vroeger is besloten
dat ook Roomschen zitting zouden hebben
in het Weezen-Armb. en waar nu een
vacature is in de plaats van dhr van Til-
burgh, is het toch alleszins billijk, dat deze
door een Roomsche wordt bezet. De heer
Heijboer meent, dat hij daar hoort, doch
dit komt hem niet toe, dat hij no. 2 is
gezet, heeft hij aan zich zelf te danken,
daar hij ten alle tijde tegen uitbreiding
van het bestuur is geweest en het nu wel
niemand in het hoofd had om juist hem
te gaan benoemen.
Dhr Heijboer merkt op, dat met zijn
partij nooit geen rekening is gehouden.
Daar de discussies dreigen een onaan
genaam verloop te nemen, sluit de voorz.
de vergadering.
LAND- EN TUINBOUW.
FEUILLETON.
III.
Hij verliet na toch het vensterhij zette
zich eerst op eeD afstand van Emma neder,
altijd sprekende, en ging toen naast haar zitten.
Hij sprak natuurlijkhij bekende vrij uit, hoe
treurig hij alleen had geleefd, en welk eene
hoop hij op haar gevestigd had. Zij hoorde,
luisterde hij sprak zoo eenvoudig, zoo bescheiden,
zoo nederig, dat een innerlijk medelijden haar
geheele ziel doortrok; zij zag zijne eenzaamheid;
zij had wel alles willen doen om er hem aau
te ontrukken. Zij hoor ie voor de eerste maal,
dat het in hare n&'ht stond om een mensch voor
geheel zijn leven gelukkig te maken; hoe ware
het derhalve mogelijk geweest zijn verzoek af te
slaan Hare oogen werden met trauen gevuld,
tot zij hem al snikkend bad op te houden want
hij vertelde van zijn leven niet om haar te trtffen,
maar schetste haar eenvoudig zijn vreugdelooze
jaren, vol gedachten aan het vaderlijk hais. 't Ie
waar, dat hij eens te Napels op de vronw van
den Franschen gezant was verliefd geweest, cd
om harentwille een duel had gehad, vertelde hij
niet, en eenige andere dingen verzweeg hij
iusgelijksmaar wat behoefde een meisje als
Emma dat ook te weten D^ze echter, zoo zy
zich in dit oogenblik had herinnerd dat zij maar
io de verte een boerenjougen te vneudelyk had
Wat elke maand te doen geeft.
Nadruk verboden.
(Ie helft Juli.)
Op den voorzomer valt niet te roemen. Weinis:
warmte en meestal een grauwe lucht; het oudo
liedje werd weer bewaarheid
wDe lucht is zoo grauw,
Dra onweert het gauw,
Mijn koren, mijn koren gaal plat, o wee!"
Heel wal koren is plat geslagen, van het zaad
komt dan weinig terecht. Hooigras is er in vele
streken ook wqjnig gekomen. De nazomer heeft dus
heel wat goed te maken. Laten wij waakzaam zijn
om schade zooveel mogelijk te voorkomen. B.v. door
de aardappelziekte. Het voorkomen van een aan
tasting door bespuiting is zeer gewenschf. De be
reiding van Bordeauxscke pap geschiedt door samen
voeging van kopervitriool en versch gebluschte
kalk, beide in wa'er opgelost, in zoodanige verhou
ding, dat op 100 L. vloeistof aanwezig zijn ander
half a twee K.G. kopervitriool en 1 I 1-eenderde
K.G. kalk fdeze laatste als ongebluschte kalk be
rekend;. Bourgondische pap wordt bereid uil 2 K.G.
kopervitriool en 1 K.G. watervrije soda (sodex) op
100 L. water. Wij willen er nogmaals op wijzen,
dat een 2- of 3 malige besproeiing, met tusschen-
ruimte van enkele weken, ver de voorkeur verdient
boven éénmalige besproeiing, daar deze moermalige
bespuiiing eerst voldoende zekerheid geeft, dat ook
de knollen vrij van ziekte zullen zijn. Wie nadere
inlichtingen omtrent de toepassing verlangt, wende
zich tot den Plantenziektenkundigen Dienst te Wage-
ningen, of tot een der in verschillende plaatsen
gevestigde ambtenaren van dien dienst. Uitvoerige
recepten en brochures zijn te Wageningen verkrijg
baar.
Van het aardappelgewas gaan we naar den groen-
tentuin. Bij nat weer is het een heele toer om dien
goed schoon te houden en geregeld van onkruid
te zuiveren. Telkens moeten de wortelen en sla-
bedden enz. gewied worden. Bij droog weer schof
felt men de paden, tusschen de erwten- en booneo-
rijen, en de groenten, waar men met de schoffel
tusschen kan komen. Late soorten orwten en capu-
cijners moeten ook schoongehouden en aangebonden
worden, hetgeen ook met de laatst gelegde stoksnij-
en slaboonen moet geschieden.
In dezen tijd kan de rups een gevaarlijke vijand
zijn van de kool. Begint ze zich hier en daar te
vertoonen, dan moet men er onmiddellijk bij te zijn
dagelijks ga men de kool na om de rupsen, die
meu aantreft, te dooden.
Men kan thans nog eens andijvie zaaien. Is de
grond droog, dan moet men deze eerst goed vochtig
maken. Na gezaaid te hebben, kan men natuurlijk
alleen bij erge droogte een raat over het bed
leggen, want het zaad zou niet opkomen, als het niet in
vochtige aarde lag Het soort, dat men nu zaait,
moet winterandijvie zijn.
Deze is hardor dan de zomer-, volharlsoort, aan
deze kan men 't spoedig zien, wanneer het in 't
najaar maar even vriestde winterandijvie daaren
tegen is tegen de eerste nachtvorsten wel besiand.
De planten der late andijvie behoeven Diet alle
uitgeplant te worden men kan een gezaaid bed tot
op ongeveer een voet van elkaar uitdunnen
die blijven staan zullen dan goed doorgroeien, en
de rest kan men verplaatsen.
Van de zomerandijvie krijgen sommigen niet veel
goeds omdat zij ze hebben verplant. Zomerandijvie
late mon liefst op bet zaaibed staan, omdat zij
anders licht gaan schieten. Daarmee houde men dus
bij het zaaien reeds rekening, door het zaaibed
flink groot te nemen en het zaad dun uit te strooien,
zoodat de plaDten later op een behoorlijken afstand
van elkaar komen te staan.
Er komt hier en daar al een bed vrij van ge
wassen, die afgeloopen zijn. Daarop kan men planten
koolsoorien, selderij, prei, late andijvie. Koolsoorten
moet men planien met den kop naar het Noorden,
de zon trekt ze dan recht. Men moet liefst 's avonds
verplanten en den grond vooraf flink vochtig maken.
Radijs kan ruen ook nog zaaien en als nateelt
wurteltjes en kropsla, terwijl nog wel eens gelegd
worden in deze maand vroege doperwten en peulen.
Voor stokboonen is het te laat maar vroege stam-
princessen kunnen nog een goede opbrengst geven.
Natuurlijk bestaat er veel kans voor mislukking.
Uien en sjalotten worden nu opgenomen. Augurken
om in le leggen, worden regelmatig geplukt. De
uitloopers van de aardbeien worden afgesneden, en
nieuwe bedden kunDen al wor en aangelegd.
In den bloementuin worden de anjelieren afge
legd. Uitgebloeide vaste planten kunnen gescheurd
worden. Tweejarige en overblijvende planten worden
nog gezaaid. Reseda, Eschscholzia, Convolvulus
tricoler, geven, nu gezaaid, in October nog bloemen.
Geranioms (Pelargoniums) en Fuchsia's worden du
door stek vermenigvuldigd. In 'i laatst der maand
kan men beginnen met het oculeeren van rozen
ook worden ze gestekt. Men kan nu volop io de
snijbloemen wezen. In 't laatst der maand worden
al enkele voorjaarsbolle jes, als sneeuwklokjes en
scilla's, geplant. De eerste Dahliabloemen zijneral.
Huisvrouwen, doodt thans de vliegen Wacht
niet tot er vele zijn. Ze zijn onze bittere vijanden.
Vliegen verspreiden gif, vuil en bederf. Zij vinden
bij voorkeur hun voedsel op stoffen, die in ontbin
ding verkeeren straatvuil, uitwerpselen, rottende
bestanddeelen, cadavers. En daardoor besmet, komon
ze in onze huizen en zetten z:ch op onze levens
middelen. Spaart geen vlieg I
0v
heeft tevergeefs getracht door toepassing i
kunstmatige ademhaling de levensgeesten op
wekken. Vermoedelijk heeft het achttienjarig
meisje het kleine kind van vijf jaar mee in ii »^rl
roeiboot genomen. Waarschijnlijk is later tot
zij zich aan boord wilden begeven de boot ondt
hen weggedreven, zoodat zij io het water geval
len zijn. De juiste toedracht van het ongevi
is evenwel nog niet bekend, daar het door nie
mand waargenomen is.
Ambtenaren gefopt.
Onlangs werden te Rotterdam de menbele
van het commonistische raadslid Van Bonn
door de belastingambtenaren verkocht, wegei
een belastingschuld van dit raadslid. Dezi
da en zou hetzelfde geschieden bij een gee«
verwtnt van hem. Nog vóór de denrwaardi
verscheeD, was het raadslid Van Buriok m jea
zijn maDDen aanwezig in de woniDg, ten eiu<
daar, naar het voorbeeld van de verkooping b
Van Buriok, den geheelen inboedel voor weinig
centen te koopen en daarna aan den belasting
schuldige ter leen te geven. De fi?cus bleer
evenwel ook geleerd te hebben, want toen
ambtenaren bemerkten, dat het spelletje van
cent per bod en niet hooger ook hier zon gaa
begiunen, deden zij ook hun bod, zoodat alle
toch nog f 48 opbracht.
Toch bleken de ambtenaren nog te zijn beet
geoomeD, waüt etn radio-installatie, waarvoor
f 10 hadden betaald, bleek per slot volkomei
waardeloos te zijn, omdat alles uit het kastj
bleek te zijn gehaald.
Ge
n
>rm
1
1
P
0\
oha
G
D
iin
Lnt
las
L
C
188<
i&n
H.
GEMENGD NIEUWS.
aangekeken, zou zij het hem thans hebben be
kend, toen hij, naast haar zittende, stil voortsprak,
zonder haar aan te zieD. Het was haar aange
naam, dat hij vod" zich op deu grond keek
zij sloeg hare blikken op, en zijn voorhoofd
scheen baar dat van een groot heer te zijn, en
ook zijn geheel gelaat.
Zoo stondeu de zaken de vlinder was gevangen.
De twee zosters lagen weder in de donkere
kamer, en spraken met elkander. Eerst echter
zwegen zij stil. Tberese deed het licht uit, en
ieder meisje hoorde hoe het andere ademhaalde.
Toen stond Emma weder stil op, tastte naar
haar zuster, omhelsde haar, en legde haar wang
tegen de hare. Emma was den ganschen dag
anders geweest dau naar gewoonte. Zij had met
haar verloofde geruimen tijd gewaudeldtoen
was zij stilzwijgend blijveu zitten. Zij zag er uit
als eene roos, die men geplukt en eeu uur in
de band gedragen heeft, niet verwelkt, maar
toch niet frisch meer.
„Therese vroeg zij, gij gaat immers mede?
Albert wil een landgoed hier in de Dabijheid
koopen, en gij moet medegaaD. Hij heeft het
mij moeten beloven. Niet waar, gij blijft bij mij?"
„Ja, kind 1 antwoordde Therese met eeue ge
smoorde stemdit dreef Emma de traDen iü
de oogen. „Och Therese!" riep zij treurig,
wanneer ik er aan denk, dat ik u een oogenblik
niet bij mij heb, dan sterf ik van verlangen.
„Gij zult niet sterven, Emma #Gij be
looft derhalve dat gij bij mij zult blijven?"
Zoo gij het verlaugt, 0 zeker!" Waar-
Twee meisjes verdronken.
Toen schipper van der 8., van het schip
„Arisje*, dat iu de Wijnhaven te Rotterdam
ligt. Maandagavond thuis kwam miste hij zijn
twee dochters van 18 en 5 j ar. Naast het
schip lag een roeiboot waarin zich eenig wasch-
goed bevoud. De schippers van vaartuigen, die
in de nabijheid lagen, die door den vader te
hulp zijn geroepen zijn, hebben de twee meisjes
uit het water opgehaald. De reddingsbrigade
om vraagt gij of ik het verlang? Zijt gij boos
op mij, Therese Heb ik iets gedaan, dat niet
goed is Och Therese hij is zoo goed, zoo
eenzaam! Hij heeft geen broeders of zusters meer,
en nauwelijks een tehniskomen. Och, Therese,
hij is zoo goed!" Zeker kind, hij is zoo g^ed,
en ik ga met u mede. Ga no maar slapen
want anders ziet ge er morg6u zoo naar uit."
Emma bleef echter bij haar zitten. Plotseling
sprong zij op, begou te schuiven en ie rukkeD,
en rustte niet voor dat haar ledekant naast dat
van Tberese stond. Zij giög er toeu in liggen,
en hield haar zusters hand in de hare. Zoo
sliepen zij in.
Er verliep eene week. Het leven werd een
weinig eentooniger, daar de twee verloofden meer
elkander dan aan de overigen toebehoorden,
en Therese met hareu vader de zaak practisch
aanvatte. Meer dan twee jaren was zeker een
lange tijd. Albert overreedde den vader der
meisjes tot eeüe reis naar Rome, waar men deu
winter dan in het gezelschap van Hendrik kon
doorbrengen. Mijnheer vox K., die, behalve iu
landhuishoudkundige zaken, zelden tegensprak,
en thans meer dau ooit in eene stemming was
om over alles tevreden te zijn, gaf spoedig zijn
toestemming. Albert wist de reis verrukkelijk
af te schilderen hij was overal geweest, en was
in het zuiden zoo goed als te huis; hij haalde
zijn schetsboeken voor den dag, teekende, vergeleek
de brieven van Hendrik metdereishandboeken,kort
om, hij kon niet tot adem komen van verwachting.
Men wilde zoo spoedig mogelijk vertrekken.
Gevaarlijke inbrekers.
Bij nacht werden twee inbrekers te Kromme,
nie door de politie betrapt, toen zij bezig waren
een brandkast te forceeren. Ze werden door een
agent overgebracht naar het politiebureau, waai
een hunoer, zekere S., terwijl hij dekking zocht
achter zijn kameraad M., een revolver trok en
den agent gelaste de handen omhoog te steken,
De agent trok echter eveneens een revolver en
schoot, waardoor M. in de borst werd getroffen.
De toestand van den gewonde is niet levensge
vaarlijk. Beide aangehoudenen zijn oude beken
den van de pditie en hebben vermoedelijk tal
van inbraken op hun geweten.
Ongelukken.
Maandagmiddag gebeurde te Gorredijk alweer
een auto-ongeluk. Op den hoek bij Volta-werk
reed een handelsreiziger uit Groningen met zijn
4-persoons Fordje eec fietser achterop. Beiden
waren ongeveer tegelijk bij de bocht, waar de
tramrials dwars over den weg liggen. Vlak voor
de auto wilde de fietser de rails oversteken; de
chauffeur had nu de keus of den fietser over
rijden, of de sloot in. Hij koos het laatste,
waardoor de auto erg beschadigd werd, de kap
kreeg een ergen opstopper en de bumper was
geheel verbogeD. Eon der inzittenden bekwam
een vrij erge wonde aan het hoofd, zoodat hy
zich door een dokter moest laten verbinden.
Even later passeerde daar weer een auto. De
chauffeur had zijn gedachten zoo zeer bij zijn
collega in de sloot, dat hij de tram niet be
merkte en op het laatste oogenblik nog uit moest
halen, waardoor hij tegen een lantaarn opreed.
De fotograaf, die op verzoek der marechaussee
eeu foto van den verongelukten wagen zou nemen,
liep daarbij te ver achteruit en gleed ook nog
bij den wal neer, zoodat hij nog een paar natte
voeten haalde.
Te Amiens heeft een 19-jarige joDgen, Serge
Gambier genaamd, met een bijl en een scheer
mes twee oude vrouwtjes afgemaakt, de gezusters
Celine en Maria Villerel, 70 en 64 jaar oud,
die een kruidenierswinkeltje met slijterij hielden.
Diefstal was de drijfveer van den moordenaar,
die zich inderdaad van zeven francs wist meester
te maken. De jongen is aangehouden.
Alvorens echter zou men een landgoed in de
nabuurschap gaau zien, dat te koop was, naardien
de eigenaar en bewoner naar elders vertrok. Op
het verzoek om het landgoed te mogen be
zichtigen, volgde een antwoord, dat teveüs de
uitnoodigiDg tot een bal inhield. Het was een
soort van afscheidsfeest. Het oogstfeest was uit
gesteld, en daarmede eene bijeenkomst der ge
heele omgeving verbondendaar het kasteel
bovendien zeer ruim was, en een groot aantal
vertrekken bevatte, kon het grootste gedeelte
der gasten er overnachten.
De twee zusters waren verrukt over dit
gelukkige toeval. Emma, die eigenlijk den
ganschen dag Diet levenslustig was en nooit eeo
trap op- of atklom, zonder dit in galop, wals
of muzurka te doen, was geheel io verrukking bij
het denkbeeld aan de kleeren, welke men bij die
gelegenheid zou aantrekken. Na werd er ge
raadpleegd, gekocht, genaaid; het was eene op-
schuding, die onbeschrijfelijk was. Daarbij voegde
zich Albert met een geheimzinoigen koffer,
waarin prachtige Turksche stoffen lagen, licht en
met goud geborduurd, genoeg om vier zusters
iu plaats van twee te kleedeD. Toen bekeek
men, koos, verwierp het gekozene, koos het toch
weder, en toen men eindelijk alles bijeen had,
en de zusters, voor dat de kleediogstukken
werden ingepakt, ze nog eens aanpasteD, stond
alles zoo mooi, dat de bedienden zich onmogelijk
aan het gezicht er aan konden rerzadigen want
zóó ieta had men nog nooit gezien of beleefd.
(Wordt verrolgd.)
