IERSEKSCHE
THOOLSCHE COURANT
NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN.
Vezetzalf
overwerkte
zenuwen
ll^nRatidis
o. 2283
Vrijdag 20 Januari 1928.
Vijf en veertigste jaargang
iolen, Poortvliet, Scherpenisse, St. Maartensdijk, Stavenisse, St. Annaland en Oud-Vossemeer.
Het Wiegekind.
Vrouw Runge.
TmwjAaMdim
FIRMA J. M. C. POT THOLEN.
Uit en voor het leven.
BEPERK UW BEHOEFTEN 1
FEUILLETON
iindc-
ruwe en schrale huid
Dit blad verschijnt eiken Vrijdagavond,
js per kwartaal f 0,80; met Geïllustreerd Zondagsblad f 1,375,
franco per post f 1,65 15 ct. disp. kosten.
UITGAVE
TEL.EF. INTERC. No. 16.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 75 ct.iedere regel meer 17'/2 ct
Grootte der letters naar plaatsruimte.
Bi] abonnement aanmerkelijke prijsvermindering.
Nadruk verboden.
n Hebt gij geen wiHbroet of kapoen,
too eet dan moes of ander groen".
k vind eeü aato eea roooi ding, en ik zal
Hgggea waarom. Men beeft er een (of meer
één) of men heeft er géén. (Dat ie nog al
Iach, zon mijn 10-jarig neefje zeggen.) De
itter van een anto acht zich een gelukkig
relinghij is inderdaad ook bevoorrecht
sn zijn vele medemeoschen, die het er nog
Fpler moeten doen. Wil hij zijn huis verlaten,
stapt hij in nóót de denr, rijdt of jaagt de
le wereld voorbij, stapt oit waar hij zijn
j. k vindt of zijn vermaak zoekt, gaat terog
dezelfde wijze, en komt thnis, zonder dat de
it hem ook maar eenige inspanning beeft
ost. Gemakkelijker kan het al nietZijn
oen behoeft hij welhaast niet meer te ge
kken. En dq de met-autobezitter: hij gaat
—voet of, wat meer gebruikelijk is, peddelt
$s *8 Heeren wegen. Moet zich dus inspannen,
e boeien, terwijl de aoder hem voorbij soort
e'e;hem soms, bij wijze vao groet, wat modder-
'iten op de kleeren bezorgt. Hij trotseert
ln'rjSü en wind en wat al meer, terwijl de ander
besi in de kussens vlijt en op het droge zit.
N£ir als bij thuisgekomen, uitrust, (misschien
en in een gemakkelijken fauteuil als de ander)
8;-voelt hij zich lekker, behaaglijk, verkwikt
lucht eu de inspanning hebben hem goed
TImd, zijn gezondheid versterkt, (leeft hij
iznjelijk wel eens den wenach bij zich voelen
ooqomenbehoorde ik ook maar tot die ge
ringe auto-bezitters No echter, genie
te van de behaaglijke rust, blijft die wemelt
hij ia teviês. O ja, zoo'n autoritje, kan
i wei toelachen. Maar om daarvan te ge-
au, is het niet noodig zelf een auto in de
Q 'ge te hebben. Geeft een autobus al niet
ereer hetzelfde genot F En dan heeft niet
sns ieder wel een familielid, vriend of goede
U!6is, die hem eens meeneemt op een tochtje F
'Afschrijver dezes behoort tot de breede cate-
"a der bezitloozen, maar al tweemaal in dezen
eMer kreeg hij een nitnoodiging om op eeD
Tbien dag eens te gaan toerennaar uieuw
culo en Daar het mooie Zeist en omstreken,
"afwachting van dien mooien dag of dagen
.nieten we na al bij voorbaat; dat is duseeu
"ipectief, waarvan we heel lang genieteD.
o inmma sommarnm een aato is toch een heel
2. ii diDg (al maakt hij den weg wat onveilig),
'el voor den bezitter als voor den ni e-
itter.
J verstaat, lezer en lezeres, naar ik hoop,
Zoo lang een kind nog in de wieg
ligt, zal de hnid van de kleine op
sommige plaatsen vaak rood en
branderig zijn en zelfs stuk gaan. Dit
verzacht en geneest men metPUROL
8 35897
in=—
(Slot.)
rioow Runge deed haar geen uitgeleidde. Zij
immers, dat zij deze klant toch verloren
Die kwam niet meer terug. De japon liet
henorgeu halen, zoo vavt als een huis, dat kon
tr tgerust nu weer allemaal inpakken.
dj vonwde het op en streek werktuigelijk de
Idlrommelde volants glad.
inj&ar wat was dat? Wat zat daar voor iets
Wterends tusschen de zwarte lovertjes?
mufat bevende vingers maakte zij het er nit
oo»het •as een diamanten broche, welke mevr.
at edlander had verloren,
t o een eerste opwelling liep zij naar het raam
rokte het open, maar van de reseda-groene
>n was niets meer te zien.
Hla, dan moest ze wel naar haar toegaan eo de
—dst terugbrengen, zooals een eerlijk mensch
iij draaide de broche tnsscheo de vingers
en weer. Eeo zeshonderd golden had zij
gekost iets goedkoops kocht mijnheer
lander nooit. En dat noemde die mevrouw
!„kleinigbeid."
zij die had ja, dan zon L^a kunnen
n daar kon ze wel een heel jaar voor
►lijven zij zou beter worden weer
oude, opgewekte, overmoedige Lem
'ij de broche eens behield
den korten zin van bovenstaande regelen
Wij moeten niet alles begeeren, waj voor oogen
is. Niet alles wenschen te bezitten, wat ons
begeerenswaardig toeschijnt, wantle. de schijn
is dikwijls mooier dan de werkelijkheid; als we
den achtergrond der dingen konden zien, zouden
we zeer zeker met anderen, die we nu benijden,
vaak niet willen roilen. En dan 2e.het bezit
van véél maakt in den regel niet gelukkig,
doet ach, zoovelen hunkeren en jagen naar méér,
steeds meerméér geld, méér zingenot, méér
comfort en waar is bet einde Dal komt nimmer.
Men blijft het geluk zoeken waarin bet niet te
vinden is. En meu blijft onbevredigd. En zoo
zijn er dnizendeD, rijken zoowel als minder
bedeelden die het oude rijm bevestigeu
Het beste hebben wil iedereen,
Het beste krijgen doet bijna geen.
De meesten grijpen het beste mis,
Wijl zij niet weten wat 't beste is.
Om nog even te blijven bij onze aato. In
Amerika hebben de arbeiders het zoover gebracht,
dat de meesten of zeer velen hunner een auto
bezitten zoo goed als de kapitalisten, al moeten
zij zich dan ook vergenoegen met een Eordje.
Maar zijn ze er gelukkiger, dan de arbeiders
hier? Ik betwijfel het zeer. Uit hetgeen we
van déér hebben gehoord, valt dat geenszins af
te leideD. Al verdienen zij vele dollars en leven
ze er als een heer van, we hebben allerminst
den indruk gekregen, dat die menscben
méér dan hun collega's hier «het beste*
zouden hebben gevondeD, waarop in bovenstaande
dichtregelen gedoeld wordt. In dit verband mag
bet wel even gezegd, dat men in Amerika, dat
aan vele arbeiders het beloofde land toeschijnt,
de tegenstelling van rijkdom en armoe, van
weelde en gebrek, zoo goed aantreft als hier
eok daar leven duizenden aan of over de grens
van het land vao armoede en wanhoop, van
verwildering en misdaad. De bevestiging biervan
vindt ge in hetgeen onlangs Davis, de Ameri-
kaanscbe minister vsn Arbeid, meedeelde Vijf
tien millioen Amerikanen-loontrekkers en van
dezen afhankelijken, leven onder loontoestanden
in dit land van overvloed, die een economisch
en moreel gevaar vormen.*
Het is de oude levensles, eeuwen lang ge
predikt, die uit Amerika gehoord wordt; ge
hoord door hen, die willen verstaan die sicb
zelf afvragen wat is het leven wat is geluk
Die levensles houdt ook in Beperk uw behoeften 1
Wees tevreden met een bescheiden deel I
Wil dat nu zeggeo, dat al}e streven naar
lotsverbetering uit den booze is Toch niet
Hetjs recht en plicht om, voor zich eu zijn
gezin met alle geoorloofde middelen te streven
naar een „menechwaardig bestaan'. En het is
ons aller plicht, als sociaal voelende meDscheo,
als goede Christenen, er toe mee te werken,
dat zulk een bestaan, zoowel in stoffclijken als
in geestelijken zin, het deel worde van allen,
Niet verpanden, dat was te gevaarlijk maar
verkoopen ergens in een streek, waar zij niet
gauw weer kwam io Cbarlottenburg of in
Schoneborg en als zij dan die zwarte japon
van mevrouw Schuilewiud aantrok en het grijze
kapothoedje opzette, dan zag ze er minstens
even voornaam oit als mevrouw Friedlander.
Een wo ste trots steeg haar naar het hoofd.
Zij liep de slaapkame binnen en boog zich over
het ziekbed. Lena had de oogleden half gesloten.
„Leentje, ik moet even de deur oit 't
duurt niet lang ik Zal tegelijk ook de drup
pels voor het hoesten voor je toebrengen.*
Het meisje keek baar uit de koortsachtige
oogen onrustig aan.
„Och moeder blijf toch hier ik ik
voel me volstrekt niet goed. Zoo zwaar
ik weet niet zoo bang moeder.*
Vrouw Runge drukte de magere gestalte
heftig in haar armeo.
«Laat ik maar even gaan, Leentje, lieveling,*
fluisterde zij half gesmoord in de blonde baren.
«Je zult weer beter worden spoedig ik
zal daar wel voor zorgen, Leentje...*
Het sloeg juist zeven aur, toen vrouw Range
uit den gaudsmidswinkel kwam.
Het was allemaal vlot van stapel geloopen,
de jawelier had zonder bedenken of vragen de
broche van haar aangenomen en met vijfhouderd
golden betaald. Het geld rammelde in haar zak
bij iederen voetstrp.
Voor den iogaog van bet statisn stond 'n
politieagent; zij keek schuw ter zijde eu ging
door een andere deur naar binnen.
geen enkele uitgezonderd. Zonder oenig voorbe
houd erkennen we, dat bet maatschappelijke
leven van onzen tijd op een verkeerdeu grond
slag berustdat bet in strijd is met een der
groote beginselen van het Christendom, bet welk
ons leertdat God oit éénen bloede de gansche
menschheid beeft voortgebracht, en dat we dus
als menscben één groote familie vormen, één
groot huisgezin, waarvan God de Vader is.
Maar daarnaast willen we ons herinneren de
eeuwige Waarheiddat niet één menscbenkind
ooit hel geluk heeft gevonden of immer zal
vinden in het stoffelijke alleen. En dat ons
geluk geenszins evenredig is aan de behoeften,
die we ons zelf scheppen, ook al zonden die alle
worden vervuld. Want bij dat alles zou blijven
één groote, en steeds grooter wordende leegte
in onze ziel, die bij al den rykdom aan aard-
sche goederen zou blijven hongeren en dorsten
naar het onvergankelijke.
YPSILON.
LAND- EN TUINBOUW.
Wat elke maand te doen geeft.
(2e helft Januari.)
Nadruk verboden.
Indien sneeuw en ijs verdwenen zijn en verder
wegblijven, dan geeft deze maand reeds eenig werk
buiten zoowel voor den tuinder als voor den boer.
Sueeuw kan nuttig zijn, maar ook schaden. Was
deze winter bij defstrenge vorst, die we haddeD, het
jonge winterkoren gedekt geweest zijn door een
laag sneeuw, dau zou bet graan niet zooveel geleden
hebben als thans op vele akkers het geval is
geweest. Nadeelig kan de sneeuw werken op
sommige onzer planten, de Coniferen bijv., die
door den last worden omgebogen, of, als ze
meerdere stammen hebbeD, uit elkaar vallen.
Ook gebeart het, dat door de zwaarte der
sneeuw, vooral als deze nat is, de stammen
breken. Men kan dit evenwel gemakkelijk voor
komen door met een stok de sneeuw van de
planten te slaan. Men sla echter niet boven op
de takken, maar er onder tegenaan de minste
aanraking is tronwrns voldoende om de sneeuw
te doen vallen.
Zoo we zeiden bij «losweer, kan er bniten
wei gewerkt worden. Uw grasveld of gazon kunt
ge, indien het gras te oud is geworden, thans
omspitten, om straks opnieuw in te zaaien en
er een mooi gazon van te maken. Of hel nu
nog niet te vroeg is, terwijl eerst einde Maart
of begin April het gras wordt ingezaaid? Vol
strekt niet. Reeds een paar maanden geleden
had het kuDnen geschieden, omdat het immers
niet seker was, of het wegens mogelijke vorst
in dezen tijd kon gebeuren. Nu moet er niet
mee gewacht worden, omdat het oude, onder
gespitte gras dan kan verrotten, en de onkruid-
wortels, welke naar boven worden gebracht,
door de vorst kunneD bevriezen.
Wat ge nu ook kunt doen? Uw bessen-
struiken reinigen van mos, als dit er op zit eo
ze bemesten. Vele tuiubezitters verzorgen huu
bessen en frambozen zeer stiefmoederlijk. Alsof
deze struiken bet met weinig of geen mest,
kunnen stellen I Wie jaarlijks eeo goeden oogst
Had hij baar niet op een bijzondere wijze
aangekeken? Kwam hij baar niet achterop?
Sidderend haastte zij zich naar de coupé eu
toen pas de trein zich in beweging zette, werd
zij kalmer.
Haar gewetensrust had zij verkocht met de
glinsterende speld maar was zij dan den prijs
niet waard? Was er dan eigenlijk nog wel plaats
voor een bewustzijn van schuld in haar borst
als zij er aan dacht, hoe zij nu aan het bed van
haar kind zou komeu met de wonderlijke bood
schap ocb, Lena zou het immers niet ééns
kunnen begrijpen, dat zy reizen mocht, weg uit
het enge gehate kamertje naar de bergen,
naar het boech, de luebt en de zonneschijn in
Ze kneep de hand vast om het geld in haar
tatcbje en uit haar door opwinding rood gekleurd
gelaat was de verstoorde uitdrnkking geheel
verdwenen toen zij uit de coupé steeg en zich
met vlugge schreden naar haar woning repte.
In den gang stonden een paar mannen, die
elkaar aanstooten en opvallend ving plaats
maakteD, toen zij voorbij ging.
Zij lette er verder niet op, maar toen 2ij
boven den sleutel in het slot stak, week zij vaD
schrik terng.
De denr toch was open wat beteekende
dat? En binnen in de kamer wie sprak
daar zoo hard-op....?
Bevreesd sloop zij den overloop op en luisterde,
de mannenstem zweeg maar nu dat was
toch juffrouw Kohnert, de vrouw van den kapper
op den hoek?
lOch Deen, mijnheer de inspecteor, het is al
wil habben van groote, zoete, saprijke vruchten'
moet ook rijkelijk mesten, hetzij met stalmest
of met kooslmest. Een volledige kunstmestbe-
mesting moet bestaan nit verschillende mest
stoffen, waarin stikstof, phosphorznur, kali en
kalk worden gegeven, 'l Best isstal- en kunst
mest te zamen, of om 't andere jaar. Wie enkel
stalmest geeft, bemest eenzijdig. Ook al zoa
men zulk een bemesting in rijke mate toepassen,
dan nog zou ze ondoelmatig zijn. Te veel stik
stof, te weiuig mineraal voedsel, (kali, phosphor
znur eo kalk) zouden de struiken ontvaugen.
Men drage voorts zorg dat de mest op de goede
plaats komt. Het is oovoldoende om, als veelal
nog gedaan wordt, bij elke plant een gaatje te
makeo, eu daarin wat drogen of vloeibaren mest
te doen. 't Zij men de meststoffeu uitstrooit of
aL vloeistof toedieDt, overal bij en rondom de
planten moeten ze worden aangewend.
Hebt U ook bloemstruiken in uw tuin, zooge
naamd Eogelsch houtheestergewassen, waar
onder men prachtige soorten aantreft met fraaie
bloemen Iudien öiet, schaf u er dan wat aaD,
straks, b.v.Weigelia, Deatzia, Seriugen en
Hibusers. Hebt u ze reeds, dan kuut u ze na
Bnoeien, behalve de Sering, die niet gesnoeid
mag wordeD, daar dan ook de bloem zou worden
weggesneden. Waarom die bloemstruiken ieder
jaar gesnoeid dienen te worden Omdat ze
anders te wild zouden groeien. Ook zoo men
van verscheidene soorten niet zooveel bloemen
kunnen verwachteu. Men suijde dan bet jonge
hout op een paar oogen na io, terwijl ook het
doode hout natuurlijk verwijderd wordt.
Nog eveu willen we bij de bloemen blijven
we denken aan de prachtige Cyclamen die men
in de laatste jaren steeds meer des winters in
de woningen aantreft, waar ze een aardige ttof-
feering in de huiekamer geven. Maar menige
huisvrouw ziet de mooie planten tot haar groot
verdriet slaphangen eo verwelken. Hoe komt
dat De Cyclamen vereischen eeu behoorlijke
waterverzorging, vooral wanneer, als in dezen
winter, tamelijk gestookt wordt. Daarop dient
dus gelet. Dusvoldoende vocht, en niet te
warm 1 Wie een vertrek heeft, waarin niet zoo
hard gestookt wordt, brenge de planten daar
een deel van deo dag. Ze krijgen dan tevens
versche lucht. Brandt U gas in huis, houdt dan
de Cyclamen op een afstand van het gaslicht t
Deuk er omniet alleen de CyclameD, maar
alle andere planten verdragen het gaslicht en
de. gaslocht op den duur niet.
kalmeeren en worden
gesterkt door
Buisje 75ct. Bij Apofken Drogisten.
te verschrikkelijk 1 Ik heb haar nog hooren gillen
het ging mij door merg en been en vronw
Runge was niet thuis toen heb ik gauw een
smid gehaald maar het was al gebeurd -
ik ben er nog beelemaal over van streek.*
Zij hield op en begon lnid te snikken.
Op den drempel stond vronw Range, haar
kalkbleek, verwrongen gelaat sag er nit als een
masker.
De inspecteur ging naar haar toe en plukte
verlegen aan de kooopen van zijn uniform.
„Best moedertjo, het doet me oprecht leed,
maar het meisje is zeker al lang ziek ge
weest zij is een half uur geleden gestorven
sta mij toe, dat ik n mijn hartelijke deel
neming betuig*.
Hij stak de band nit, maar vronw Rurge
staarde in de verte voor zich nit, zonder ziek
te verroeren.
En plotseling begon ze te lachen, verschrikkelijk,
krijscbend als een kraukzinnige. Zij stak haar
band in baar taschje een pakje blanwe
papiertjes kwam te voorschijn zij smeet het
op den grond en stampte er met den voet op
Verrast en verwonderd ging de inspecteer Daar
baar toe en nam baar arm.
Wat doet u daar, wat is dat voor geld?"
vroeg bij op strengen diensttooD.
Vrouw Ruuge stond een oogenblik sprakeloos
en richtte daarna langzaam het hoofd op.
Geen spier vertrok zich meer io haar gezicht.
«Ik heb het geld gestolen, mijnheer de
inspecteor. Neem mij in hechtenis!' zei de zij en
stiet de bankbiljetten verachtelijk met baar voet
van zicb af.
