Tweede Blad.
VAN VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1925.
BUITENLAND.
Caillaux, de Fransche minister san financiën
heeft met eeD staf van medewerkers en desknu-
digen ree gekozeB naar de Vereenigde Staten
ten einde te trachten eene overeenstemming te
treffen over de regeliug van de Fransche scholden
aan Amerika.
Alvorens Caillam in de Unie voet aan wal
zet, heeft hij reeds met lofuitingen het oor ge
streeld van hen, met wie hij nader over die
hoogst belangrijke zaken zal hebben te sprekeD,
door te getuigen van hunne grootmoedigheid en
hnn goede zakeninzicbt.
Frankrijk verwacht, en meent op moreele
gronden daarop wel aanspraak te mogen maken,
dat het gemeenschappelijk gevaar in den oorlog
en de gevaarlijke positie van Frankrijk in het
bijzonder, eenige erkenning in den vorm van
groote welwillendheid tegenover de materiëele
schulden met zich brengt.
Of bet in bijzonder tot zaken aangelegde
Amerika dergelijke gevoels-overwegingen zal laten
bovandrijveu, staat nog te bezien. Van de scherp
zinnigheid van Caillaox zal veel geeiscbt worden
om de uitingeB van welwellendheid in daden om
te zetten.
Caillauz heeft de verdienste een begrooting
te hebben ingediend, die niet alleen sluitend,
maar zelfs een meerdere inkomst van 133 millioeu
fraDcs aanwijst. Men zon dit een schitterend
resultaat kunnen noemen, indien de werkelijkheid
de raming nabij zou komeo. Doch ten koste
van verhooging van de inkomstenbelasting en
bet heffen eener belasting op de waardever
meerdering van goederen en een jaarlijksche
heffing op de waarde vau onproductieve roerende
goederen, zooals meubelen, zilver, sieraden, schil
derijen en dergelijke is dit overschot verkregen,
waarvan het i og lang niet zeker is dat de Kamer
daaraan hare goedkeuring zal hechten.
Zou ze inderdaad die posten verwerpen, dan
staat uien iu Frankrijk ongetwijfeld voor een
kabinetscrisis, die werkelijk zeer le onpas zon
komen, nu er nog zoovele fioancieele moeilijk
heden te wachten staan, die bovendien komen
in een tijdperk, waarin de franc aireede zulken
grooten weerstand zal moeten bieden aan den
natuurlijken loop van zaken.
Toch zijn er lichtpunten te bespeuren.
De buitenlandsche handel bevindt zich in een
bijzonder gnnstige positie. De invoer over het
tijdvak van de eerste acht maanden van dit jaar
is met bijna een milliard afgenomen tegenover
hetzelfde tijdperk vau het vorige jaar.
Daarentegen is de nitvoer met meer dan een
milliard toegenomen.
Ook iu Engeland neemt men een zelfde ver
schijnsel waar. Daar le lande beschouwt men
deze vooruitgang als een gevolg van het horstel
van den gouden standaard.
De gevolgtrekking dat een terugkeer tot nor
male toestanden iu verbind is te brengen met
het vertrouwen in de waarde van het betaal
middel, is niet van grond ontbloot.
Zelfs Oostenrijk levert daarvan het bewijs.
De .raad van deu Volkenbond heeft de controle
over Oostenrijks financiën opgehesen. Natuurlijk
is een voorzichtige politiek geboden en wordt
niet geheel en al den vrijen teugel gelaten,
maar het is toch opmerkelijk dat dit berooide
land in zoo betrekkelijk korten tijd nit het
moeras is gehaald kunnen worden. Het is voor
namelijk in Engeland dat men dit herstel met
vreugde heeft begroet eerstens omdat de Britsche
regeering het grootste aandeel heeft genomen in
de internationale leening en anderzijds wijl het
in dien opbloeienden staat een nieuw afzetgebied
voor hare nijverheid ziet geopend.
Ook iu Dnitschlaud zijn verschillende factoren
aanwezig die wijzen op een zich uitbreidenden
vorm van hel herstel. Duidelijk treedt dit naar
voren ia do afsluiting eener leening van 25
millioen dollars ten behoeve van den Dnitschen
landbouw. Iu weerwil van de weliswaar remmende
bepalingen, stemt de verkregen aansluiting met
buitenlandsche geldgevers lot vreugde, terwijl
ook de wedersamenkomst van de Duitsche bankiers
wier bedrijf geruiiueo tijd op een zware proef
is gesteld en aan het prestige ia te kort gedaan
door het bederf vau het Duitsche betaalmiddel
en de gevolgen van dieü.
De Spaansche dictator is in de wateren van
de Alhocemasbaai aangekomen. Tot nu toe weet
men daarvan de beteekenis met, daar zij even
goed kan beschouwd worden als een inleiding
voor nieuwe Spaansche operaties, gelijk een
terugtocht.
Van Fransche zijde wordt een nieuwe aan
vallende beweging aangekondigd. Namen aan de
vorige onderscheidelijk 30 en 21 bataljons deel,
thans zouden er 80 in 't vuur komen. Als dit
offensief zou slagen, dan zou de kracht der
Bifkabyllen ten deele gebroken zijn, daar het
vijandelijk gebied aanmerkelijk zou versmallen,
maar hetgeen overblijft is zoo bergachtig en
moeiiijk begaanbaar, dat eên treffen tnsscben
gezamelijke voorposten en de Kabyllen vooreerst
nog wel zal zijn uitgesloten. Uit alles blijkt, dat
men met die Mooren nog niet klaar is.
GEMENGD NIEUWS^
In de klauwen van een meisjesroover.
.,De Tijd" bevat een verhaal vau een meisje,
dat door toepassing van een handigen truc haar
ouders ontroofd werd.
„Een haast ongeloofllijk verhaal kwam mij ter
oore, dat om verschillende redenen nog niet
gepubliceerd is, maar toch dienen kan als waar
schuwing, dat men nooit voorzichtig genoeg kan
zijn met het aaoknoopen van vriendschapsbe
trekkingen. Als zoodanig meen ik het dan ook
niet achter te mogen honden.
Een Amsterdamsche familie, bestaande nit
vader, moeder en 19-jarige eenige dochter, had
eenige vacautieweken in 'n badplaatsje aan de
Fransche zeekust doorgebracht. Men maakte daar
kennis met een heer en dame, twee alleraardigste
menschea. Na wederzijdsche voorstelling zocht
men doorgaans eikaars gezelschap en onze
Amsterdammers waren in de wolken over het
hupsche en onderhoudende stel, waarmede men
gaandeweg op zeer vertronwelijken voet kwam
te Btaan. V<5ór het vertrek naar Amsterdam werd
ons drietal uitgenoodigd om als het nog eenige
dagen vrij kon maken, een poosje te komen
logeeren te Parijs, waar de heer en de dame
zeiden te wonen, met opgave van een adres voor
correspondentie.
Er kwamen nog eenige vrije dagen en na een
korte briefwisseling besloot de Amsterdamsche
familie aan de vriendelijke invitatie gevolg te
geven en een viertal dagen ouder genoeglijk
geleide te Parijs door te breDgeu. Den dag vóór
't vertrek werd echter mevroow lichtelijk on
gesteld en zag er tegen op, mede te gaan; zij
wilde het spel niet bederven en zon de paar
dagen wat rust nemen. Alzoo vertrok papa met
dochter alleen.
Te Parijs met een avondtrein aangekomen,
werden zij aan het station door de vriendelijke
Parissienne ontvaDgen. Jammer dat mevrouw niet
was meegekomen, maar gelukkig, dat de onge
steldheid niet van ernstigeo arrd was. De lieve
gastvrouw had nu evenwel een klein malheurtje.
Ze had plotseling eenige onverwachte logée's
overgekregen en nu had ze nog maar één kamer
over voor de jonge dame. Of mijnheer het niet
erg vond als hij één nacht in een hotel ging
logeeren. Den volgenden morgen zou hij dadelijk
vau de partij zijn eu zou men samen Parijs gaan
bekijken. Mijnheer vond dat heeleraaal niet erg
en het joDge meisje ook niet. Of ze dan maar
wilde instappen, de anto stond klaar buiten het
station. Aldos geschiedde; het meisje nam lachend
afscheid van haar vader en steeg met Madame in
de auto. Papa zocht 'n hotel op, na beloofd te
hebben, des morgens vroeg aan het opgegeven
adres present te zollen zijn. Hij sliep rustig,
zich piets verkeerds of kwaads bewust!
Wie schetst evenwel zijn schrik toen hij den
volgenden ochtend tot de bevinding kwam, dat
men hem een niet bestaand adres had opgegeven
en dat er ook in de buurt niemand bekend was,
wiens naam op dien van den vriendelijken gast
heer ook maar eenigszins geleek. Een politie
agent, wien hij zijn bevinding mededeelde, keek
den verschrikten vader meelijdend aan, nam hem
mee naar een naastbijzijnd bureao maar gaf hem
al dadelijk geringe kaDs, dat hij zijn dochter ooit
zoo terugzien. Het was een bekende truc van
roeisjesroovers. Bij verder onderzoek bleek de
Parijsche politie deu heer en dame niet te kennen
en zij kon ook niet de minste inlichtingen geven.
Wel beloofde zij, de zaak ernstig te zollen onder
zoeken, maar het is nu al een drietal weken
geleden en de wanhopige ouders hebben nog niet
van hnn dochter gehoord. Men kan zich voor
stellen in welk een toestand zij verkeeren. Maar
och: wat zal er van het 19-jarige meisje terecht
komen? Hoe zal zij zich weten te ontrukken aan
de klauwen der booswichten, die in onzen tijd
alle middelen bezitten om aan opsporing en
vervolging te ontkomen?"
In een brief nit Zwitserland aan het Hndbl.
leest men over het ongeluk, dat de Koningin in
Chamonix is overkomeo, veel ernstiger is geweest
dan men heeft laten voorkomen.
*De Hollander die dezen zomer toefde in
Chamonix, had een streepje vóór, ook bij den
jovialen medicus die, aJs een onderdaan van
Neerland s Koningin, hem consulteerde, niet
naliet te vertellen, dat hem als de eerste en
eenige geneesheer huiten de Nederlandsche gren
zen, de eer te beurt mocht vallen uit de handen
van de vorstin zelve de Huisorde vau Oranje
Nassan in ontvangst te nemen.
flrZij is zeer goedsmoeds, uwe Koniogin*, prijst
hij. Eu zonder te kort te doen aan het ambts
geheim, meent hij te mogen openbaren, dat de
gevolgen van het aotc-ongeluk wel ernstiger
waren dan de buitenstaanders hebben vermoed.
Een diepe pijnlijke sdij wonde en een gebroken
duim veroorzaakteu de Koningin veel oDgemak,
maar van het eerste oogenblik af had de vorstin
dringend verzocht geen ophef van het gebeurde
te maken. Eu moedig droeg zij de pijn.
„Bien courageuse", zegt dr. Eischer, en „bien
gentile constateert al wie met de .Koningin
contact mocht hebben in het Fransche grens
stadje, waar Nederland vooralsnog alle Ameri-
kaansche dollars en Duitsche marken boven pari