m
DE OORLOG
Bij de gehouden keuring van de land
stormklasse 1902 werdeu goedgekeurd J. de Graat
en afgekeurd G. Geuze, C. M. Kleppe, H. La-
rooij, M. Noordijke, P. M. v. d. Werff, A. J.
Wessels. Niet verschenen R. Steenbeek.
Van de landatormklasse 1903 werden goed
gekeurd M. Goedegebuur, J. M. Hage, J. C.
Menheere, M. Poot en J. C. Suurland eD afge
keurd C. Andriessé, C. Slager en J. Zwagemaker.
THOLEN. LI. Woensdag n.m. werd door de
visscherijpolitie, opziener Schippers en schipper
De Raat, op de Ooster-Schelde, onder de ge
meente Poortvliet, aangehouden een tweetal
personen, w. o. een zekeren C. L. uit Bergen
op Zoom, die aldaar varende waren met een
visschersvaartuigje gemerkt B. Z. 22 en op de
nadering van de politie eenige pakken overboord
wierpen. De pakken werden door de politie
opgevischt en bleken bij onderzoek te bevatten
verschillende merken plantenvet tot een gewicht
van ca. 190 KG.
Goederen en vaartuig zijn in beslag genomeD
en tegen die personen proces-verbaal opgemaakt.
Aan den heer L. Bal, controleur der vis-
Bcherijen en haveumeester alhier, is vanwege
den Ned. Politiebond het zilveren kruis met
brevet uitgereikt, wegens 20-jarigen trouwen
dienst.
Bij het donderen van het geschut schijnt het
vredesgemurmel weer te verstommen. De strijd
is opnieuw ontbrand in streken waar de grond
doorregen is met Het bloed van duizenden bij
duizendeD.
Reeds in hun rapporten van Maandag meld
den de Duitschers dat een nieuwe slag bij
Verdun was ingezet van het Avocourtbosch tot
dat van Courières, over een afstaud van plin.
23 K.M. Daar de Franschen reeds gedurende
eenige dagen de stellingen der Duitschers daar
hevig beschoten, werd de slag verwacht, liet
Duitsche middagbericht van Maandag vermeldde
reeds
De artilleriestrijd duurde gisteren den gaD-
schen dag en ook tijdens deD nacht zonder on
derbreking in uiterste kracht voort. Dezen och
tend giog een allerkrachtigst trommelvuur den
infanterieaanval vooraf. De Franschen bezetten
zonder strijd den Talouheuvel, ten oosten dei-
Maas. die zij in Maart 1.1. als verdedigingslinie
opgegeven hadden en slechts door posten bezet
was. Zij werden echter in den loop van den
dag van gisteren volgens .voorafgemaakt plan en
zonder stoornis teruggeworpen.
Volgens de inkomende berichten, zoo luidt
het Fransche communiqué, verloopt de nieuwe
slag bij Verdun ten voordeele der Franschen,
over een front van 18 kilometer, van het bosch
van Avocourt tot ten noorden van Bezonvaux.
Een groot aantal gevangenen is reeds binnen
gebracht. De dapperheid der Fransche troepen
is boven allen lof verheven.
Het avond-communiqué is reeds heel wat
duidelijker. Daarin worden feitelijkheden vermeld,
die er op wijzen dat het succes aan Franschen
kant is „De vijandelijke verdedigingswerken op
beide oevers van de Maas, ten noorden van
Verdun, zegt het rapport werden ver
overd over een front van achttien kilometers en
Aan den linkeroever der Maas namen wij den
Ganzeuheuvel, alsmede het dorp Regnevillé.
Wij veroverden Samogneux en een geheel
net versterkte loopgraven, dat het dorp verbindt
met heuvel 344-.
De Duitsche couimuniqué's bevestigen de
Fransche successen, doch trachten de bittere pil
zooals den laatsten tijd meer gebeurde wat te
vergulden.
„De eerste dag van den slag bij Verdun had
voor de Franschen dezelfde resultaten als de
groote Engelsche aanvallen in Vlaanderen op
31 Juli en 16 Augustus. De meerderheid aan
materieel en de gro .te opoffering van menschen
konden de Duitsche strijdkracht ntet schokken.
De kleine plaatselijke winst staat tegenover hét
mislukken van der aanval over een front van
meer dan 20 K.M. Op 11 Augustus begon de
geweldige artillerievoorbereiding voorden grooten
slag, die Maandag werd ondernomen.
Op vele plaatsen drongen witte en zwarte
Franschen in onze stellingen binnen, waarvan
iedere voetbreed aan ODze troepen door bloedige
offers moest worden ontworiteld. Verbitterde
gevechten van man tegen man en krachtige
tegenaanvallen dreven den vijand bijna overal
terug. De geweldige strijd duurde den geheelen
dag voort. Op den westelijken Maasoever bleef
slechts de hoogte Mort Hoinrne en de zuidelijke
rand van het Bois des Corbeanx in handen der
Franschen. Wij liggen hier bijna aan de noord
helling van den berg.
Op den oostelijken Maasoever is de gevechts
linie nog minder gewijzigd. Slechts aan hoogte
844, teD Z.O. van Samogneux en in het Bois
des Fosses heeft de vijand eenig terrein gewonnen."
Dat de slag bij Yperen ook niet zoo heel
gunstig voor de Duitschers is verloopen, mag
wel blijken nit het volgende voorkomende in
een der Engelsche legerberichten
Thans staat vast dat op 16 Augustus doorde
geallieerden ten noordoosten van Yperen 2rl4
krijgsgevangenen zijn gemaakt, waaronder ,55
officieren.
En ook op dit gedeelte van het front zijn de
gevechten nog niet afgeloopen.
De Engelscheu berichten dat zij de lorpgra-
veuliuies die ten westen en ten noorden cm
Lens zijn aangelegd hebben aangevallen, waarbij
zij over een afstaud van twee kilometer de vij
andelijke posities hebben bezet. De zware strijd
is nog aan den gang. Twee sterke tegenaanvallen
ten noordwesten van Lens en een derde ten Z.
van de stad zijn afgeslagen. De laatste door onze
artillerie. Er zijn een aantal gevangenen in
onze handen gevallen.
Ten noordoosten van Messines is een aanvul
vati den vijand na hevigen strijd afgeslagen,-
Een bericht uit Rome meldt:
Op het Julische front is de strijd aan d^n
gang. In den loop van den ochtend van Zondag
zijn de drommen van onze infanterie na het vour
van een etmaal lang, waarin onze artillerie de
vijandelijke stelliingen met steeds toenemende
felheid beukte, den opmarsch naar hun oog
merken begonnen benoorden Anchove. Na de
technische moeilijkheden alsmede den vijaude-
lijken tegenstand schitterend te boven te zijn
gekomen, zijn ze over lal van bruggen over de
Isenzo gevoerd. Onze troepen trokken toen naar
den liukerover. Van Plava af tot aan zee heb-
officieren en 18,100 man, terwijl nog talrijke
andere gewonde gevangenen in veldlazaretten
werden ondergebracht. De beide laatste nacht n
opende de vijand, om de aandacht der Italianen
af te leiden, het vuur op vele punten van het
front in Treutino en Karinthië en deed daar
partiëele aanvallen, welke alle afgeslagen werdeu.
Een der vijandelijke stormafdeelingen werd ver
nietigd in het Lagarina-dal en een andere die
er in geslaagd was in een Italiaauschen voorge-
schoven post ten Z.O. van den Mont Maio vasten
vo«t te krijgen werd door een snellen tegenaanval
teruggeworpen.
Het Oo-tenrijksche bericht bevestigt gedeel
telijk het Italiaansche en schijnt op enkele punten
wel wat vaag. We laten hier een gedeelte er
uit volgi n
Ten zui 'en van Auzza en ten oosten van
Capale slaagde de vijand er in met behulp van
versche troepen ons front een weinig terug te
dringen.
De aanval der Italianen bij Vrh werd opge
vangen, Dadat enkele afdeeiingen, totdat zij ge
heel omsingeld waren, zich gehandhaafd en zïch
daarna midden door de aanvallers den terugweg
gebaand hadden.
Tusschen Descla en Wippach stuitte de aanval
in de dag en nacht voortdurende gevechten af
op den dapperen tegenstaud onzer troepen.
Behalve het scherpschutters regiment no. 7
onderscheidde zich weder de landstormbrigade
uit Oostenrijk boven en beneden de Eons. Even
succesvol streden de beproefde verdedigers van
het Karstplateau.
De verovering van het vernietigde dorp Selo
vormt hier het eenige plaatselijke resultaat, dat
de vijand behaalde ten koste van duizenden
soldaten.
In deze twee dagen van den slag vielen meer
dan 5600 gevangenen en 60 machinegeweren
in onze handen.
Van de overige fronten is er weinig nieuws.
Het groote offensief der Centralen in het
oosten schijnt thans ook weer doodgeloopen te zijn.
De Vrede
schijnt toch dichterbij te zijn dan buitenstaan
ders vermoedeD. De nieuwe Staatssecretaris van
het Duitsche rijk baron Von Kiihlmann een der
beste Duitsche staatslieden, verklaarde in de
zitting van de rijksdagcommis-de dat hij na
rijpelijk overleg kon zeggen dat Duitschland het
laatste oorlogsjaar intreedt, met vaste hand zou
hij het stuur houden in vertrouwen op leger en
vloot. Hij hoopt dal uit den nood der tijden een
eervolle vastgegrondveste Duitsche toekomst en
een beveiligde vrede zal voortkomen.
Voor de geheele wereld een zegen indien de
vrede zou kunnen worden gesloten, hoewel men
er naar mag raden op welke wijze. Volgens
Hindenburg omdat het Duitsche leger onover
winlijk is, volgens anderer gedachten omdat
Dnitschland geheel ia uitgeput en vrede zal
moeten maken.
GEMENGD NIEUWS.
sommige punten tot een diepte van twee ben de onzen, ra voortvarend de eerste vijand'e-
op
kilometer
De Franschen veroverden het bosch van Avo
court, den Mort Homme, de bosscheu van Cor
beanx en Cumières, den Talon-heuvel, Charnpe-
luville en heuvels 344"en 240.
De rechtervleugel der Franschen rukte op tot
in de bosschen van Fosses en Chaume.
Het aantal ongewonde gevangenen is- grooter
dan 4000.
Hevige tegenaanvallen der Duitschers werden
afgeslagen."
Latere Fransche berichten deelen mee
Aan het front ten Doorden van Verdun deden
de Duitschers des nachts krachtige tegenbewe-
giugen. Hun tegenaanvallen waren zeer heftig
vooral aan het bosch van Avocourt, en ten noor
den van het bosch van Caurières. De aanvallen
werden in ons vnur gebroken. De Duitschers
leden zware verliezen zonder eenig resultaat te
behalen. Ouze troepen handhaafden alle terrein
winsten én versterkten zich er. Het aantal valide
gevangenen- doof ons Maandag gemaakt is meer
dan 6061 o. w. 174 i.fficieren.
lijke linie tot een verwarden en vormeloozen
hoop verdedigingsmiddelen omgewoeld, te zijn
overgetrokken, de tegenstanders van dichtbij in
het nauw gebracht, welke, stevig ingegraven es
door tal van machinegeweren en kanonnen ge-
stennd, wanhopig tegenstand bieden.
De strijd ontwikkelt zich geregeld op hét
Karstplatean en in de kuststreek. Onder den
machtigen druk der troepen van het derde leger
begint de vijandelijke linie-op vele punten 1e
wijken. Zij passeerden de sterke vijandelijke ver
dedigingswerken tusschen Borite en Selo en
rnkkeD op naar de sterke stellingen van Stari
en Lokva. 261 Italiaansche vliegtuigen vlogen
over bet slagveld, vielen de troepen aan, die
geconcentreerd waren tusschen Selo en Comeno
en de O. stellingen der Hermade en wierpen 5
ton bommen op het spoorwegkruispunt van
Tarvis en de daar manouvreerende troepen.
Een der Italiaansche vliegtuigen keerde niet
terug, éen vaiwden vijand werd neergeschoten.
Tot Maandagavond bedroef het aantal gevan
genen, dat de testations was gepasseerd, 311
breken? antwoordde zij mij, dat Gij haar dit
had afgeraden. Toen dacht ik dat Hélóne u
alles had toevertrouwd en dat ge met die weten
schap, haar tot die groote zonde hadt aange
spoord. Daarom verachtte ik u, daarom heb ik
u bijna gehaatomdat gij mij aan de unensch-
heid deed twijfelen. Gij 1 zoo vroo n, zoo
goed voor armen en bedroefden, zoo behulpzaam
en rechtvaardig, en zoo zedelijk dood waar het
eer, waar het een van Gods heiligste instellingen
gold.
Dien laatsten dag, toen Héléne mij hare ge
heele geschiedenis vertelde, is mij ook duidelijk
geworden, dat zij haar geheim zoowel voor u
als voor mij had bewaard, en dat alleen innige
deelneming voor mij u noopten Héléne zóó te
raden."
„Toen wij haar naar hare laatste rustplaats
hadden gebracht," vervolgde hij, „en gij zoo
rustig, schoon innig bedroefd, naast mij stond,
onbewust van de vreeselijke verdenking, die nu
uit mijn hart was weggenomen, meende ik, dat
het beter was u daarvan onkundig te laten, was
ik te lafhartig aan u bekentenis van schuld te
doen. Maar toen ik uw besluit hoorde van uw
vroeger leven vaarwel te zeggen en ge onder
vreemden gingt, uwe meubels verkocht en uwe
woning verhuurdet, heeft al dezen tijd de ge
dachte mij geen rust gelaten, dat ik de oorzaak
was van uw vertrek uit uw oude woonplaats.
de richting van Duitschland. De eene machine werd
te Beerta getroffen door eon schot van sergeant Lok.
Do andere mauhine, te Blijham landende, geraakte
in brand en werd daardoor geheel vernietigd. Niels
dan een klomp ijzer bleef over. De bemanning, die
ongedeerd bleef, hield zich eerst verboTgen, maar
werd later gevonden.
De zes Duitschers worden geïnterneerd.
Men mag intusschen vragen wat moeten die
Duitsche vliegmachines telkens boven ons land
Do H, P. weet te vertellen, dat eenige dagen ge
leden gedurende ongeyeer 20 minuten ook een Duit
sche vliegmachine boven Eindhoven eu omgeving
heeft gezweefd, af en toe nog geen vijftig meter
boven den beganen grond. Vooral de Philips-fabrieken
en het station bleken de belangstelling van den
ougenooden en ongewenschten gast te trekken. Onge
twijfeld heeft de vlieger of diens waarnemer alles,
wat voor hem van belang was, nauwkeurig gefoto
grafeerd en opgeteekend. En dat zal niet weinig
geweest zijn, want er hadden daar in de buurt juist
troepenverplaatsingen plaats.
Beperkte treinenloop.
De berichten hieromtrent worden niet gerust
stellender. Voor Zeeland nemen ze een onrustwek
kend karakter aan. Er zouden op de Zeeuwsche
lijn naar beide richtingen in het geheel slechts
zeven treinen overblijven, terwijl hierdoor de
aansluiting van- en naar Holland ook zeer ge
brekkig zal worden.
De regeling ziet er als volgt uit:
Richting Vlis-ingenRoosendaal de treinen
die nu uit Vlissingen vertrekken6.05 v.m.,
12 25 n.m., 4.45 n.m. en 7.34 n.m.
Richting RoosendaalVlissingen de treinen
die nu te Vlissingen aankomen te 12.15, 8.86
eu 11.35.
Weer geen petroleum.
't Is weer uit. Nieuwe aanvoer is in afzien-
baren tijd niet te verwachten. Daarom kan, hoe
wel met het korten der dagen de behoefte steeds
grooter wordt, voor huishoudelijk gebruik geen
petroleum meer worden verstrekt. Voor industrie
en vervoerwezen zal in zeer beperkte mate uog
met verstrekking worden doorgegaan.
Toen Duitschland nog winnende was.
Toen stelde het veel hooger eischen dan
thans, wanneer de geallieerden om vrede mochten
vragen.
De vroegere A mer. gezant Gerard doet er een
boekje van open. Iu een onderhoud met den
toenmaligen Duitschen Rijkskanselier Von Beth-
mann Hollweg had hij dezen gevraagd ('t was in
Januari van dit jaar): „Wat zijn üaitschlauds
vredesvoorwaarden? Zijn de Duitschers geDegen,
zich uit België terug te trekken?"
De Rijkskanselier: „Ja, maar onder waarborgen."
De gezant: „Welke?"
De Rijkskanselier: „Wij moeten mogelijk de
forten Luik en Namen hebben. Wij moeten
overal in België andere forten en garnizoenen
hebben. Wij moeten de Bpoorwegverbiudingen
van de havens in bezit hebben, en andere trans
portmiddelen. De Belgen mogen geen leger
houden. Wij moeten een groot leger in België
mogen houden. Wij moeten qp handelsgebied
België onder onze controle hebben."
De gezant: „Ik kan niet inzien, dat u voor
de Belgen veel heeft overgelaten, behalve dat
koning Albert het recht zal houden, in Brussel
te wonen en er een eere-garde op na te houden.
De Rijkskanselier: „Wij kunoen niet toelaten
Vliegmachines boven ons land
Bommen geworpen.
Do luchtstrijdkrachten van de oorlogvoerende par
tijen nemen het don laatston tijd niet zoo nauw
meer met de eerbiodigiag van onze neutraliteit. -
Zoo werden nabij Goedereede (Z.-H.) door twee I dat België een vooruitgeschoven post wordt van
vliegmachines zes bommen gewi rpen. De eerste Engeland"
Wilt ge mij vergiffeuis schenken Ida om de wil
van haar, die gjj zoo lief hadt
De lang teruggedrongen tranen stroomden nu
uit lia's oogeu, tranen van geluk.
„Zeker, zeker Willem, miju lieve broeder 1
van ganscher harte. Nu is alles weer goed en
helder tusschen ons 1"
„Ik dank u,« zeide hij eenvoudig.
„En nu mijn tweede biecht Idaeu
Marion hield hare beide handen in de zijne.
„Nu ge mij deze zaak hebt vergeven valt het
mij lichter over de andere te spreken. Het geldt
mijn eigen ontrouw aan u, vijf jaren geleden
van het eerste oogenblik af, dat ik Héléne zag;
na u den avond te voren zoo duidelijk te kennen
gegeven te hebbeD, wat ik u wilde vragen.
Hadt ge mij toen aangehoord
„O, spreek niet verder I" En Ida trachtte,
vuurrood van verlegenheid, hare handen nit de
zijne los te maken, terwijl zij opstond.
„Het was onedel, wispelturig! Een man in
mijne betrekking vooral, onwaardig Ida! Uw
edelmoedige haudelwijze, uw terugtreden voor
Héléne heeft mij misleid? en ik trachtte mij in
mijn eigen oogen te rechtvaardigen, dat uw hart
voar mij niets voelde, nimmer iets gevoeld had
daQ zusterlijke genegenheid. Héléne heeft mij
echter de waarheid gezegd. Ik weet nu wat de
andere reden was, waarom ge haar aanraaddet
bommen vielen op een twintig meter afstand van
de plaats, waar een ploeg arbeiders aan't werk was.
Allen werden tegen den grond geslagen, doch slechts
twee hunner bekwamen door de wegspattende scher
ven schramwonden aan de handen. De anderen
bleven ongedeerd. Er werden gaten in den grond
geslagen van twee 4 drie meter diepte en vier metor
middellijn.
Onder Rènesse werden drio bommen geworpen,
ook zonder dat persoonlijke ongelukken voorkwamed.
In verschillende woningen sprongen de ruiten.
Blijkbaar waren deze vliegtuigen van verschillende
nationaliteit, want men kon waarnemen dat twee
vliegers elkaar achtervolgden en beschoten.
Boven Aardenburg (Zeeuwsch-Vlaanderen) vlogen
Zaterdagmorgen wel dertig Duitsche vliegtuigen.
Eenigen tijd later verscheen daar een Engelsche
machine, die in België bommen had geworpen. Ook
op deze machine werd geschóten, zonder gevolgen.
In de provincie' Groningen hadden onze militairen
meer resultaat. Twee vliogmachines zijn te Blijham
en te Beerta in Groningen, geland, 't Waren Duit
sche -tweedekkers, beide bemand met drie personen.
Ze watten' opgestegen te Gent (België), vandaar naar
Engeland gevlogen en vervolgens over ons land in
dat zij u eeu offer wilde biengen, terwijl gij
het bracht." En toen Ida zich trachtte los te
maken vervolgde hij
„O, keer u niet van mij al 1 Ik weet dat
en hoe ge mij hebt vergiffenis geschonken, ook
zonder dat ik het vroeg. Maar nu ik tot
het volle besef van mijn verblinding en dwaas
heid ben gekomen, wilt ge mij nu zeggen Ik
veTgeef n
En toen Ida met afgewend gelaat bleef staan
en niet antwoordde, voegde hij er smeekend bij
„Bedenk hoeveel ik geleden had, Ida 1 Ik
heb er voor geboet.*
Toen keerde zij haar gelaat vol innig mede
lijden tot hem en zei ernstig, niemand is meester
van zijn hart, Willem."
„Wie het ernstig met het leven gemeend is,
Ida, moet daar meester van blijven. Maar ik
heb mijn hart, mijne verblinding over mijn ge
voel van plicht, van recht en van eer laten
heerschen. De arme Héléne was het minst van
al eene vrouw voor mij en ik nam het hoog op,
dat zij de plichten niet op zich nam die niet
voor haar berekend waren. Ik koos de schitterende
vlinder en nam bet kwalijk dat zij de ijver van
de bij niet had. Ik verweet haar wat mijn eigen
schuld was."
En opstaande vervolgde hij.
„Het doel onzer komst is bereikt, Ida. Wij
De gezant: „Ik vermoed dat de Engelschen
van hun kant niet willen, dal het een vooruit
geschoven post wordt van Duitschland. En wat
zal er met Noord-Frankrijk gebeuren?"
De Rijkskanselier: „Wij zijn bereid, Noord-
Frankrijk te ontrnimeD, doch er moet een ver
betering van de grens plaats hebben."
- De gezant: „En hoe zal het gaan met de
Oostelijke grens?"
De Rijkskanselier: „Wij moeten zeer aan zien -
zienlijke verbeteringen van onze grens hebben."
De gezant: „En Roemenië?"
De Rijkskanselier: „Wij zullen aan Bulgarije
overlaten, het roet Roemenië te regelen."
De gezant: „En Servië?"
De Rijkskanselier: „Misschien zal worden
toegelaten, dat een heel klein Servië blijft be
staan; maar dat is een kwestie voor Oostenrijk
om te regelen. Men moet Qostenrqk de vrije
hand laten om te doen wat het wil met Italië.
En wij moeten schadeloosstelling hebben van
alle landen; ook moeten wq al onze schepen
en onze koloniën terug hebben."
haar huwelijk niet te verbreken, Gij tneendet beiden, aan onze afspraak getrouw, onze wenscheo
op dien dag onnitgesprokën7—herdacht. Maar
schoon wij beiden, ook zonder dat wij er over
sprekeD, de zoo uiteenloopende wenschen van
Héléne en mij wetep; de uwe op dien dag ge
vormd, heb ik niet gehoord.*
Ida weifelde een oogenblik. Toen zeide zij
eenvoudig
„Ik had geen wensch meer Willem, want ik
raadde de uwe."
Een donkere gloed overtoog Marions voorhoofd.
„Herinnert ge n nog hoe Héléne deze plaats
doopte, Ida? „De plaats der hereeniging 1" Zou
het mogelijk zijn, dat zij toen onbewust een
profetisch woord heeft uitgesproken. Is het mo
gelijk, dat ge nw vergiffenis zoo ver kunt uit
strekken, zéó volkomen kunt maken, dat ge mij
na nog een stenn, een troost in mijn verder
leven wilt zijn Ida, spreek Als ge neen zegt,
zal ik het als eeD gerechte vergelding voor mijn
vroegere handelwijs aannemen Is het
neen zonder hoop voor de toekojpst?"
Maar wat Ida mocht geantwoord hebben
Neen was het niet. En toen beiden langs den
zoo overbekenden weg terug wandelden, was het
met een zekerder waarborg voor elkanders geluk,
dan toen Marion, vijf jaren geledeD, met zijn
onuitgesproken wensch in het hart, dienzelfden
tocht aan de zijde van Héléne gedaan had,
EINDE.
