iOM.
van Zaterdag 2 Juni 1917.
Tweede Blad.
OVER VIJF JAREN.
FEUILLLETON.
Ierseksche en Thoolsche Courant
Wat deze jaren ons leeren op het gebied
van den landbouw.
Toen we drie jaren geleden nog in weelde en
overvloed leefden en van alles zooveel konden
krijgen als we wilden toen we nog geen brood
kaarten, bonboekjes of distributie kenden wis
ten we niet in welken zaligen toestand we
eigenlijk verkeerden toch hadden we op alles
en nog wat aan te merken. De landbouwers
konden voor hun bedrijf alles betrekken, wat ze
noodig hadden veevoeder en kunstmest in
overvloed. Toch klaagden ze, toch keurden ze
af en vonden het een te duur en het ander te
slecht. Het gemis heeft ze echter de waarde der
dingen dubbel doen waardeeren. Toen het
Chilisalpeter f 14 a f 15 de 100 kg. kostte wie
had toen ooit gedacht, dat ze tegen een prijs
dubbel zoo hoog, er naar zouden snakken. En
toch is het zoo. Cilisalpeter kost dubbel zoo
veel als vroeger en toch kan de kunstmest-
commissie de boeren geen grooter genoegen
doen dan ze zooveel toe te staan als ze vragen.
10)
Hij had slechts partij getrokken van haar
zwakheid voor hein, had slechts eens willen zien
hoever hij haar brengen kou. Ach! zij zag het
nu duidelijk in. Hij had haar, juist door de
plaats waar hij haar ontmoet had, voor even
lichtzinnig, even weinig de achting waard ge
houden als de familie Förster. Hij bekommerde
zich niet meer om haar afspraak of over haar
voor hem onverklaarbaar niet nakomen barer
belofte, hetwelk hij haar zoo dringend en harts-
tochtlijk had afgevraagd.
Voor hem was het niet meer dan eene grap,
een lage, schandelijke grap geweest, waar hij
later tegen zijn kameraden over zou kunnen
snoeven.
Had hij de zaak ernstig gemeend, zoo als hij
haar met zooveel eeden had bezworen, dan had
hij immers navraag naar haar gedaan?
Ten tweede male geloof geslagen aan betui-
Wel een bewijs, dat men nu gaat inzien, dat op
stuk van zaken geen landbouw te beoefenen is
zonder chilisalpeter. Men vindt het chilisalpeter
niet duur meer, niet gevaarlijk of slecht meer,
men hoort niet meer van schadelijke chloor
verbindingen, zooals de concurreerende kunst
mest vroeger trachtte op den voorgrond te
schuiven. Men vindt het chilisalpeter onmisbaar
en daarmee uit. Men tracht het te verkrijgen
tegen eiken prijs, in alle hoeveelheden. Men
richt zijn ganwhe bedrijf in naar de hoeveelheid
chilisalpeter, die men denkt machtig te zullen
worden. Het is dan ook te voorzien, dat, als de
oorlog eenmaal is afgeloopen, de waardeeriog
voor chilisalpeter grooter zal zijn dan ooit en
raeu de waarde ervan beter zal beseffen dan men
ooit gedaan heeft.
Vergadering van den Raad der Gemeente
lerseke op 22 Mei 1917.
Tegenwoordig waren 10 leden. Voorzitter de
burgemeester.
A.an de orde is een voorstel van B. en W.
waarover in de vergadering van 24 April 1.1.
de stemmen staakten. Toen werd voorgesteld
gingen van liefde, vertrouwd op de woorden van
een man zonder eer. Owas zij maar niet
weder bij Förster terug geweest, had zij hem
maar niet weer ontmoet, dan had zij du niet
behoeven terug te schrikken voor het wederzien
van Willem Marion.
Hij had haar nooit bedrogen. Hij zou haar
niet aan haar lot overlaten. Voor hem was en
bleef zij de eerste, hij veinsde niet, hij hoopte
alles van haar, hij stelde haar zoo hoog 1
En hoe weinig vriendelijk was zij altoos tegen
hem geweest, hoe onverschillig was zij voor zijn
toewijding gebleven, hij, die zoo weinig eischte
en zoo veel gaf. Had zij dieu ander maar
nooit weder gezien, dan had zij er nu reeds
kalm over kunnen denken om binnen kort zijne
vrouw te worden. Waarom kon zij Marion maar
niet lief krijgen als zij het wilde, waarom moest
het beeld vau „dien ander" zich telkens tus-
schen hem en haar dringen? Zij wilde zich
dat verleidelijk gelaat niet meer voor de oogen
halen, zij wilde zich de toon zijner stem, de
onuitsprekelijk liefelijke stem waarmede hij haar
naam noemde niet meer herinneren. Het was
voorbij, voor immer voorbij.
het salaris van den directeur ven het levens
middelen bedrijf te verdubbelen, teneinde hem
in staat te stellen zich door hem zelf te betalen
hulp aan te schaffen.
De heer Willemsen had daar het voorstel
tegenover gesteld sollicitanten voor voorziening
in die hulp op te roepen en de benoeming aan
B. en W. op te dragen. Hij zeide thans bij
zijn gevoelen gebleven te zijn en tegen het
voorstel te zullen stemmen.
Alzoo geschiedde en met hem stemden de bh.
Schipper en Hartog tegen de heer Cupéry
bleef buiten- stemming. De overige zes stemden
vóör en zoo was het voorstel van B. en W.
aangenomen.
In art. 8 van de verordening op het drank
gebruik door jeudige personen, welke in de
vorige vergadering was vastgesteld, kwam op
verzoek van Ged. Staten een wijziging.
Zonder discussie werden vastgesteldhet
kohier 1917 voor de hondenbelasting (94 hondeo
plm. f282) eu een aanvullingskohier 1916/17
op het schoolgeld (f 16.55)
Tot lid van het burg. Armbestuur werd be
noemd de heer J. Kramer met 6 stemmen. Met
En een gloeiende blos van vernedering en
verontwaardiging steeg haar, terwijl zij hierover
dacht naar de slapen.
„Hoe goed is het, dat ik ook Ida maar nooit
in mijn vertrouwen genomen heb", dacht zij bij
zich zelve. „Ik zou het niet kunnen dulden,
dat een ander als ik wist hoe dwaas en ver
nederd ik ben. Het is nu mijn geheim alleen,
altans hier in 't land en zal dit ook blijven.
Zoodra ik het aan eeu ander verteld had, zou
het macht over mij hebben. Nu is het voor
altoos in mijn macht».
Haastig wischte zij de tranen weg, die weder
over haar gloeiend gelaat rolden, en keek met
een glimlach op toen Ida de kamer binnen trad.
„Héléne lieve. Ik wilde je even zeggen,
dat ik, in antwoord van mijn brief aan Marion
een paar woorden kreeg. Hier is de brief, lees
hem maar. Overmorgen komt hij terug, omdat
hij niet langer wenscht weg te blijven. De zaken
kunnen dan geregeld zijn. Hij zal u nog nader
schrijven.
Héléne zag verschrikt haar zuster aan.
„Dan al?» vroeg zij.
„Dan eerst!" had beter in den mond eener
hem was aanbevolen de heer W. J. van Oeveren.
Daarna volgde aangename bezigheid van
het benoemen van 3 stembureau's, waarbij een
tot voorziening in de vacature Van Oeveren.
Nu kreeg de heer Willemsen het woord om
een motie in te dienen, waarbij de Raad de
de hooge wenschlijkheid uitspreekt van de
veranderiug van den grintweg naar het spoor in
een gewalsten macadamweg, en dit zoo spoedig
mogelijk om vóér den herfst klaar te zijn.
Volgens de uitvoerige toelichting en aanbe
veling dezer motie zou de weg 4 M. breed
worden. Hij is 2360 M. lang en de kosten
bedragen bij de firma Roesewinkel f 2.64 per
M2. zoodat de heele weg op hoogstens f 25000
zal komen.
De uitkistiug van den weg wordt gevuld met
10 c.M. puin en 10 c.M. bazalt.
De heer Willemsen heeft zoo sprak hij
met de heeren Bom en van der Burght door
eigen aanschouwing en informaties overtuigd
van de voortreffelijkheid van macadam wegen,
zoodat men gerust kan aannemen dat deze kei
wegen de beste zijn, die er bestaan, f 25000
is een groote som, maar alles gerekend komt
bruid gepast lieve. Mij dunkt het moest je
pleizier doen, dat hij niet langer wordt opge
houden. Uw trouwdag zal nu toch ook moeten
bepaald worden, want door den dood van de
oude mevrouw Marion is nu alles in de war."
„Dat heeft nog zoo'n haast niet," antwooid4e
Héléne verbleekend. „Dat heeft altoos nog tijd,
wat staat er verder in uw brief?»
„Hij ligt daar op tafel", antwoordde Ida.
„Willem schrijft over een paar armenzaken en
een zieke, van wie hij gaarne wist of zij ook
geldelijke hulp noodig heeft."
„O. Daarover alleen J" antwoordde Héléne,
onverschillig den brief op zijde schuivend, „dat
zijn dingen waar ik geen verstand van heb."
Ida schoof een stoel dicht bij die harer zuster
en Héléne's hand in de hare nemend zeide zij
op zachten, overredenden toon
„Zou je niet eens probeeren daar verstand
van te krijgeD, Lena-lief? Het zoude Wil
lem zoo veel genoegen doen, als zijn vrouwtje
deelde in de zorgen, die hij voor zijn gemeente
heeft. Ga van middag eens met mij mede.
Vroeger, verleden winter, deed je het wel en
sedert je geëngageerd zijt zelden of nooit meer."
