WBBïïlai, pwjjd aai de belaipi iai oeMelt, Mimi, m. No. 1660 Zaterdag 20 Januari 1917. Drie en dertigste jaargang, EN Eerste Blad. OE OORLOG. IERSEKSC THOOL Dit blad verschijnt eiken Zaterdag. Prjs per kwartaal f 0,65 met Geïllustreerd Zondagsblad f 1.10, franco per post fl,17b. Voor het buitenland 90 cents, zonder geïll. Zondagsblad. Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONOERDAGAVOND Ingewacht aan het bureau te Thai en ol vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzon medewerker te lerieke. UITGAVE Firma J. M. C. POT, THOLEN. Tklkf. Interc. 16. Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents j iedere regel meer 10 centsgrooter letters naar plaatsruimte. Bij abonnement aanmerkelijke prijsvermindering. Publicatie n. De Burgemeester van 'Iholen zal, op Zaterdag 27 Januari a.s. dea middags te 12 uur, ten Raad- huize aldaar EEN HOOP COMPOST, publiek verkoopen. De voorwaarden van den verkoop liggen van heden at ter lezing ter secretarie, iederen werkdag des voormiddag! van 912 uur. Tbolen, 17 Jannari 1917. 22105.11 De Burgemeester voornoemd, J. W. WAGTHO. Mosselpellerij. Zoowel de Nederlandsche als de Duitsche regeering gaan thans de huispellerij van mossels tegen. Menschen die minder goed met de handels zaken van de mossels op de hoogte zijn, geven de schuld aan anderen. In verschillende plaatsen worden namen van daar wonende ingezetenen genoemd. Alsof de Nederlandsche Regeering en de Daitsche Regeering zich aan den een ot an deren persoon zouden storen. Een Nederlandsche Regeeriug let alleen op het algemeen belang van Nederland, de Duitsche alleen op het alge meen belang van Duitschland. De Commissaris der Koningin in Zeeland heeft op verzoek van den Minister van Binuenland- scbe Zaken de gemeenten verzocht, bij verorde ning het koken, pellen en zouten aan huis van mosselen en het pellen van garnalen aan huis te verbieden. Voorts publiceerde deze autoriteit een brief van den Directeur van den Arbeid van 27 Deer. 1916 tot den Minister van Land bouw gericht en van den volgenden inhoud „Ik heb de eer Uwer Excellentie'» aandacht te vragen voor ernstige misstanden, welke in den jongsten tijd ontstaan en toenemen bij het pellen en koken van mosselen. Het was reeds een punt van voortdurende zorg voor de arbeidsinspectie om in visschers- plaatsen den verbodeu kinderarbeid hij het gar- naienpellen in huisindustrie tegen te gaan. Hier en daar werd wel eenige verbetering verkregen, doch afdoende kon het kwaad niet bestreden worden en in erge mate heerscht het vooral in Arnemuiden en Zoutkamp. Alles wat bij het garnalenpellen werd gecon stateerd, wordt echter overtroffen door hetgeen geschiedt in verband met den uitvoer van mos selen. In zeer veel kustplaatsen is zoo goed als de geheele bevolking bezig met het inzamelen, pel len, koken, inzouten eu verzenden van mosselen. Waar dit, zooals te Stad-Vollenhoze ten gevolge van het overleg tusschen het districtshoofd der Arbeidsinspectie en den burgemeester geschiedt in loodsen, waar toezicht op de naleviug der arbeidswet mogelijk is, zijn de nadeelinge ge volgen geriug en worden zeker overtroffen door de voordeelen bestaande in zeer ruime verdien sten. Echter is zoo'n gunstige toestand uitzondering. De meest voorkomende toestand is, dat de onbe grensde hoeveelheid mosselen wordt gepeld en ook veel gekookt in ieder gezin, waar werkende handen beschikbaar zijn. Aan leeftijdsgrenzen wordt hier allerminst gedacht. Vele zijn de klachteu, die door onderwijzers geuit worden over de schadelijke gevolgen hier van op de schooljeugd. Deze vertoonen alle tee kenen van oververmoeidheid en van de verwaar- loozing en vervuiling van het gezin. Dringend is het naar mijn oordeel noodig, dat spoedig ingegrepen wordt. Bij de bekende overvulling der arbeidswoningen levert een zoo algemeeue vervuiling en verwaarloozing, gepaard met overmatigen arbeid, een groot gevaar voor de gezondheid op. De winsten, welke met den uitvoer van mos selen behaald worden, stellen de ondernemers ruimschoots in staat om voor behoorlijke werk plaatsen te zorgen en mocht door het begrenzen van den arbeidsduur de productie al iets ver minderen, ik acht hiermede geen belang ge schaad, dat zou kunnen opwegen tegen het ge zondheidsbelang der bevolking. Het kwaad beperkt zich reeds niet meer tot de kustplaatsen, want wanneer daar handen tekort komen, worden wagonladingen verder het land ingestuurd om in aan den spoorweg liggende groote gemeenten bewerkt te worden. Ik zie geen mogelijkheid om met de middelen, die de Arbeidswet biedt het kwaad te bestrijden. Het ligt ook trouwens meer op den weg van den Dienst der Volksgezondheid om er tegen op te treden, daar het in zeer sterke mate de volkshuisvesting betreft. Doch in bet midden latende, welk belang hier het meest geschaad wordt, acht ik een ingrijpen op grond der algemeene volksgezond heid hel meest gewenscht, omdat voorshands geen ander middel beschikbaar is." Wat Doitschland doet om zich te verzekeren van goede waar, weet niemand nog met zeker heid. Intnsschen schijnt het verbod van hnis- pellen ook van Duitsche zijde te zijn gekomen. Wij lazen namelijk in de Nieuwe Rott. Courant van 14 dezer, het volgend uit Ierseke „Heden werd hier bekend, dat de handel met Duitschland in alle schaaldieren (mosselen, oesters, kreeften, garnalen, ui en, kreukels) is gecentraliseerd; binnen enkele dagen wordt de grens van Duitschland en die van de door Duitschland bezette gedeelten van België en Frankrijk voor den vrijen invoer van die artikelen gesloten. Alleen gemachtigde voor den invoer zal in deze streken zijn de N.V. Alge meene Import en Export, afd schaaldieren, te 's-Gravenhage. Ook voor Oostenrijk en Polen is deze beperking van kracht. Mossels uit de huis industrie worden niet meer aangenomen." Reeds lang zijn de handelaren in gezonten mosselen door de Duitsche inkoopers gedreigd met het tegengaan van de huisindustrie. Thans is het dan werkelijkheid geworden. Wij besluiten met een woord van lof te bren gen aan hen, die kosten noch moeite ontzien, Tholen in inrichtingen aan het pellen te houden. Waar de oesters minder werk geven is dit van groot belang. In de eerste plaais komt die lof toe aan den dutf van den lieer Van Duivendijk, die getoond heeft, een goed oordeel en flink inzicht in zaken te hebben eu goed heelt door zien, wat komen kon. Lokaalspoorweg „Tholen—West Brabant". Den 17 Jannari j.l. vergaderden te Roosendaal de heerenE. Laane, Voorzitter, Dr. J. W. Jenny Weyertnan f.g. Directeur, en J. A, Snijder, Secretaris bij de N.V. Spoorw. Maatij. Tholen en West-Brabant met heeren Burgemeesters of Dagehjk8che Besturen der gemeenten Bergen op Zoom, Halsteren, Steenbergen, Pijnaart, Dinteloord, Klundert en Zevenbergen om den vorm vast te stellen voor een beleefd verzoek aan Ged. Staten van Noord-Brabant om voor ieder der vorengenoemde deeluemende gemeenten het aandeel te willen bepalen in het Maatschap pelijk kapitaal voor den Lokaalspoorweg. De heer Laane zet het doel der samenkomst uiteen. Daarna geeft hij het woord aan den heer Wegermau, die opheldering geeft omtrent niienwere spoorwegplannen en de overtuiging uitspreekt, dat het onderhavige plan andere net buitensluit en dat nieuwe plannen even zeer kans van slagen kunnen hebben. De heer Van Loon Steenbergen be pleit de belangen zijner gemeente ook teu op zichte van toekomstige planneu, waarin de ge meente betrokken zal worden. De voorzitter sluit zich aan bij de voorgaande sprekers, maar acht het noodig het thans be staande plau niet los te laten, al kan later zeker uitbreiding er van volgen. Nadat de heer Van Loon het standpunt van Steenbergen uog nader beeft uiteengezet, wordt het otitwerp-adres van Steenbergen goedgekeurd en verklaren de aanwezigen voor hanue ge meenten hoofd voor hoofd, dat adres te znilen toezenden aan Gedeputeerde Staten; de hoofd strekking is: het verzoek om arbitrage, de ver klaring zicb naar het advies van Ged. Staten te zullen gedragen, en de vraag dat iedere ge meente gelegenheid zal krijgen zijne particuliere belangen toe te lichten. Algemeen is het gevoelen dat de vredes- kansen thans gehejl verkeken zijn en dat de oorlog wordt voortgezet, misschien nog feller eu heviger, nog onmeedoogender en gruwelijker. De over en weer aan Amerika en de neu:ralen door de oorlogvoerende staten gezonden nota's en antwoordnota's dniden er in ieder geval op dat de vrede nog verre schijnt. Hoe ver nog!? In alle geval heeft Wilsons nota eu al het vredesgeschrijf en gepraat toch wel eenig gevolg gehad. Men is zich een toestand gaan scheppen voor nd den oorlog, zij het dan ook maar in gedachten. Men heeft elkander zoo ongemerkt aan den tand gevoelt. Verondersteld wordt dat de eerstvolgende Rijksdagzitting in Berlijn niet minder belangrijk zou kunnen zijn als de vorige, ja misschien wel belangrijker, Jaar men ver wacht, dat Doitschland er misschien zijn vredes voorwaarden zal bekendmaken, terwijl ook wordt veroi dersteld dat Prins Bülow de votige Rijks kanselier, die in Zwitserland heeft vertoeft een zeer belangrijke rol zal spelen bij de oplossing van bet vredesvraagstuk. De entente nota die als antwoord is gezonden aan Wilson is natuurlijk in de Duitsche pers met hoongelach ontvangen evenals de Duitsche vredesnota in de geallieerde landen. In de betrokken landen ontmoette ze veel bijval terwijl de neutrale pers de nota zeer ver schillend beoordeelt. Over het algemeen was wel antwoord in dien geest verwacht, doch niet in zulke scherpe bewoordingen. De „Americain" o. a. noemt de nota wreed van toon. Als men niet beter wist zou men er uit aj-iden dat de geallieerden bezig waren te Berlijn de vrede te dicteeren. Ook de „World" spreekt een dusdanig oordeel nit, terwijl de Amerikaansche "Times" en de „New-York He rald" de nota in al zijn vormen verdedigen. Over net algemeen echter prijzen de Ameri kaansche bladen den oprechten toon der nota. Wilson schijnt de hoop echter nog niet geheel te hebben verloren. De correspondent te Washington van de „Mor ning Post" meldt daaromtrent Hoewel de president en het kabinet het meest volledig stilzwijgen bewaren aangaande een nienwe poging om den vrede te bevorderen, heeft men alle reden aan te nemen, dal president Wilson feitelijk reeds besloten heeft opnieuw met een voorstel te komen en Duitschland te bewegen tegenover hem en de overige staten even open- hartig'te handelen als de geallieerden dit deden en eveuals zij de vredesvoorwaarden bekeud te maken. Ik verneem dat de president niet de alge meene opvatting deelt als zou door discussies over den vrede niets bereikt worden. Hij meent integendeel dat men reeds een stuk verder is gekomen. Deze opvatting wordt ook gehuldigd door menschen, die in nauw verband tot den president staan. Zij gelooveu dat in alle oorlog voerende landen een groote snel aangroeiende strooming voor den vrede bestaat, die tot dusver geen gelegenheid had lot uiting te komen. Er is thans een stemming ten guBste van den vrede geschapen hoe meer dit gevoel kan worden aangemoedigd, hoe grooter de hoop op vrede wordt. Een zijner vrienden heeft Wilson beschreven als iemand, die er zeer sterk van overtuigd is en die meening ook steeds verkondigt, dat er in alle oorlogvoerende landen, menschen te vin den zijn, die er veel minder dan hun regeeriu- gen op gesteld zijn den oorlog voort te zetten. De „Daily Telegraph" verneemt oil Washing ton, dat president Wilson zeer tevreden is over het feit, dat de regeeringen der entente hun oorlogsdoel bekend gemaakt hebben. Hij zal al zijn invloed blijven aanwenden om den vrede te helpen bevorderen. Hij verwacht van de discus- sie's daaromtrent veel goeds. Aan de fronten is algemeen rnst ingetreden. Alleen het Roemeeusche front levert nieuws op, maar ook daar doet de winter zich gevoelen. In de Russische rapporten de Roemeensche ziju na de débacle uitgebleven wordt ge regeld melding gemaakt van tegenaanvallen, ondernomen door Rossen en Roemenen, die succes hebben. In de legerberichteD der centralen wordt daarover niet gerept, maar men kan er nit opmaken, dat er taaie tegenstand wordt geboden. Toch naderen de centralen, hoewel langzaam, meer en meer de Serethlinie en Galatz. Galatz is een der uiterste steunpunten van ge noemde linie, ligt zelfs achter de linie en be schermt er dus den rug van. Door de verovering van Vadeni, een plaatsje tusschen Braïla en Galatz, is de bedreiging van laatstgenoemde vesting toegenomen. Intnsschen fleurt de hoop op succes in Rus land en Roemenië weer op. Dit blijkt uit eea artikel van admiraal Faunier, die zoo juist nit Roemenië in Rusland teruggekeerd is en nu in de „Matin* geruststellende mededeelingen aan gaande de strijdkrachten en de plannen van hot Russische leger doet. De laalste berichten wijzen or op dat de Russen versterkingen ontvangen, tenminste de troepen der verbondenen zijn weder in het de fensief, terwijl de Russen en Roetneniërs weer eenige plaatsen heroverden. De tsaar zette den admiraal de fouten uiteen, die bij het offensief in Roemenië begaan waren en waardoor het den Bulgaren mogelijk werd gemaakt Roemenië binnen te dringen. De admi raal zegt, dat de tsaar hem verzekerd beeft, dat het meest dringende gevaar thans was bezworen en dat de militaire situatie op den Balkan bin nen enkele weken zou veranderen. De vorst voegde er aan toe, dat generaal Goerko vau ver langen brandt om tot eiken prijs te overwiunen. Hij vermoedt dat de legers van de tegenpartij op alle fronten meer en meer uitgeput zullen raken en dat zij tengevolge van de aanvallen, de koude en de vermoeienisseu steeds grooter verliezen zullen leiden. Deze verliezen zullen de pogingen om Saloniki te bereiken verlammen en boven dien zullen de Duitschers hun krachten uitput ten in den staijd tegen de Russische troepen, die voortdurend aangevuld worden. Hij verklaarde voorts er van overtuigd te zijn dat de Duitsche stier, dol van woede, ten slotte door de Fransch-Engelsche slagen verpletterd zal worden. Van onze berichtgevers. ST-ANNALAND. In 1916 werden alhier aan de haven verscheept 13.136618 K.G. suiker bieten tegen 12.470519 K.G. in 1915 5.751203 K.G. aardappels tegen 8.943466 K.G. in 't vorig jaar. Ajuin 793607 K.G. Aangevoerd 2.365582 K.G. pulp tegen 1 837520 K.G. in 1915. Op de beide weegbruggen werd gewogen een totaal gewicht van 22.677909 K.G. In 't vorig jaar was dit 24.459429 K.G. Verdeeld alsvolgt Op de Weegbrug „De Waarborg,» suiker bieten 7 817503 K.G., pulp 1,706507 K.G., aardappels 3.490011, ajuin 512050 K.G., granen 33359 K.Gvlas 44423 K.G., voederbieten 37155 K.G. Andere artikelen 145157 K.G. en 68 stuks vee. Sitnen 13.786885 K.G. tegen 14.278469 K.G. in 1915. Op de Weegbrug „De Concurrent», suiker bieten 5.319415 K.G.. pulp 659075 K.G., aardappels 2.261192 K.G., ajuin 281617 K.G. granen 63579 K.G., voederbieten 87413 K.G., vlas 46335 K.G. Andere artikelen 172398 K.G. en 314 stuks vee. Samen 8.891.024 K.G. tegen 10.188960 K.G. in 't vorig jaar. ST-MAARTENSDIJK. De kolenvereeniging „Algemeen Belang" alhier hield hedenavond haar jaarlijksche ledenvergadering. Van de 245 leden waren 72 aanwezig; 5 nieuwe leden tradeu toe. Uit het verslag van den boekhouder bleek, dat de ontvangsten in het afgeloopen jaar bedroegen f5188,41. De uitgaven bedroegen in totaal f 5147,88, goed slot derhalve f 40,58. Hierbij gevoegd het goed slot van 1916 ad f 155,62 vormt tesamen een kassaldo op 1 Jan. 1917 van f 196.15. Besloten werd den boekhouder en den secretaris over het afgeloopen jaar een gezamenlijk bedrag van f 40 toe te kennen; voorts werd bepaald dat nieuwe leden bij toetreding f 1 moeten betalen. Ook werd nog besloten de bepaling in het reglement te handhaven dat in de kom der gemeente de steenkoleu worden thuis bezorgd en door buiten leden worden afgehaald. Aan de beurt van aftreding als bestuurslid waren de h.b. J. P. Hage en Johs. Nelisse, terwijl wegens a.s. vertrek uit de gemeente als bestuurslid bedankte de heer A. Geluk. De heer J. P. Hage wetd bij acclamatie herbenoemd. Iu de plaats van den heer Johs. Nelisse die niet meer in aanmerking weuschte te komen werd gekozen de heer A. Jansen, terwijl in de plaats van den heer A. Geluk gekozeu werd de

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1917 | | pagina 1