rattlal, lEfiji aai Mam m ueslefleell. laiillioEw. eit
No. 1410.
Zaterdag 8 Juni 1912.
Acht en twintigste jaargang.
EN
Tweede Blad.
IA AR ROEPING.
F E fl 11L E T 0 H.
Gemengd Nieuws.
eun
5rti olen. Woensdagavond hield de Tuinbouw-
m nigiog „Tholen en omstreken" op de
g.T
Og8l
ieer
doen
:b di
e vei
iraaii
iers:
"O O V
zaal van den heer Hoek, haar jaarvergadering.
rje oon op de agenda eenige belangrijke punten
geplaatst was de opkomst gering. Slechts
iD de. 64- leden waren aauwezig.
voorzitter, de heer Jhr. Jvan Vredenborch
e de vergadering en stelde daarna punt
de orde verkiezing van 3 bestuursleden
periodieke aftreding van de h.h. C. v/d
P. Blaas en L. K. van Dijk. De aftreden
en rerden allen met op 1 na algemeene stemmen
„an Heten zich de benoeming wel-
3 Ja
IERSEKSCHE
THOOLSCHE COURANT
LAND- EN TUINBOUW.
rekening over 1911 sloot met de volgende
Ontvangsten f 176.06 uitgaven f 37.75
een batig slot van f 138.31. De h.h. W.
er en D. van der Maas, die de kascommissie
len, bevonden de rekening accoord.
begrooting over 1912 sloot met een
slot van f 140.
voorzitter lichtte eenige punten van deze
oling toe. O.a. was uitgetrokken voor
ime aan de Nat. Tentoonst. te Bergen op
een som f 50.
i bestuur stelde voor deel te nemen met
collectieve inzending van fruit, en daartoe
proep te doen aan de leden tot deelneming.
Tgadering besloot overeenkomstig bestuurs
el Verder was een bedrag uitgetrokken
iet houden van snoeicursussen in het eiland,
voorzitter deelde mede dat de bedoeling
sen bekwaam snoeier eeüige dagen een
te doen houden te Tholen en op een
plaats in het eiland,
heer M. Christiaanse betuigde zijn instem-
met het streven der vereen, in deze rich-
wees er op hoeveel er door goed te
van de vruchtboomen was te haleu. Elke
mort en boom vorm stelt voor 't snoeien
andere eischen. Wordt er oordeel-
g gesnoeid dan leveren de hoornen mooie
'en en brengen daardoor veel op.
heer J. Blaas achtte het gewenscht, daar
len haast allen te Tholen woneD, de cursus
te Tholen te geven.
voorzitter en de secretaris, de heer Van
achtten dit minder gewenscht daar dp
niet uitsluitend voor Tholen bestaat,
;e de naamvTholen en omstreken" en
letai door te verken aaar buiten, het ledental
heb tonnen uitbreiden en bij het houden van
isen op verschillende plaatsen, kans heett
«idie van het Rijk.
heer Blaas stelde zich met deze toelichting
en en ging hierop geheel met de ziens-
Uit het Fransch.
neer tot kalmte gekomen, ging hij verder.
;greep zeer goed dat zulke bekrompen om-
gheden haar moesten tegenstaan, en dat,
1 in hare macht stond zich op gemakkelijke
ten schitterend bestaan te verschaffen, zij
Jo®|i gebruik wenschte te maken. Zij had
leQ gelijk de zaken van den meer prac-
1 kant te beschouwen, maar het zon hem
de borst stuiten, haar een beter bestaan
üldigd te zijn, nog daargelaten zijn bar-
vooroordeel, waaraan hij vasthield, zou
'aardigheid als echtgenoot dat niet kun-
jedoogen. Hij twijfelde geen oogenblik
hij was overtuigd, dat zij ook op het
dezelfde zou blijven, die zij geweest
Naar zij moest medelijden met hem heb-
1 hem niet veroordeeleu om dezen verne-
eQ toestand te moeten verdragen. Was
bloten, dan zouden ze scheiden. Haar
zoa ze kunnen zien zoo dikwijls ze dat
hte. J
ach," besloot hij eindelijk, „het blijft
betzelfde, want, zie je, als gij ooit zooveel
'J gehouden hadt als ik van u, zoudt ge aan
nooit gedacht hebben
het bestunr mee
Hierna bracht de voorzitter in bespreking
punt 4 der agenda Coöperatief verkoopen van
bessen, en verzocht den heer C. v. d. Berge
deze kwestie nader in te leiden.
De heer v. d. Berge oordeelde dat de tijd
voor een veiling te Tholen nog niet was ge
komen, maar dat er begonnen moest worden
met 'o.v. zwarte en roode bessen en kruisbessen
coöperatief te verkoopen. Het aantal kilo's bes
sen dat in het eiland wordt geteeld, neemt
9teeds toe en men kan hoogere prijzen bereiken
door coöp. te verkoopen, gelijk men ziet op de
plaatsen waar fruitveilingen worden gehouden
daar wordt steeds de hoogste markt gehaald.
Er zijn natuurlijk ook bezwaren, maar die
zijn niet overwegend. Men zou b.v. te veel of
te weinig kilo's op kunnen geven, maar dat
wordt volkomen ondervangen doordat de een
meer en een ander minder opgeeft. De tuinbouw-
vereeniging neemt natuurlijk de verantwoorde
lijkheid op zich wat betreft het geldelijk beheer
etc. en de koopers zullen zoo gewenscht borgen
moeten stellen. Lukt deze poging dan kan ook
ander frnit coöperatief verkocht of naar een
veiling worden gezonden.
De heer W. L. Klompe betuigde zijn instem
ming hiermede en zou mettertijd willen zien te
komen tot oprichting van een veilingsvereen.
naast of in de tuinbonwvereeniging. Na nog
eenige besprekingen hieromtrent wordt aldus
besloten. Nog deze week zal een oproep gedaan
worden aan de ledeD-bessenteelders om opgave
te doen van het te leveren aantal kilo's. Uit
de besprekingen bleek dat voor kruisbesseuver-
koop de tijd reeds verstreken was. Met het oog
op den bessen verkoop werd besloten de Kon.
goedkeuring aan te vragen op de statuten.
De voorzitter stelde voor, met het oog
op de steeds meer voorkomende kruisbessen-
meeldauw, den heer Ritzema Bos te verzoeken
om door hiervoor aaDgestelden controleur eens
een onderzoek in deze streek te laten houden.
Ten slotte werd nog met Dadruk gewezen,
dat het in het eigen belang der bessenteelders
zou zijn, prima kwaliteit te leveren.
De heer v. d. Berge gaf een 6-tal nieuwe
ledeü op, in verschillende gedeelten van het
eiland, terwijl, staande de vergadering, nog een
lid werd opgegeven, die allen bij acclamatie van
stemmen werden toegelaten.
Bij de sluiting der vergadering sprak de
voorzitter den wensch uit dat de vereen, een
tijdperk moge zijn ingetreden, waarin met nieuwen
zin en lust zal gearbeid worden voor de sereen.
Naar aanleiding van het gesprokene in deze ver
gadering over bessenverkoop, verwyzen we de be
langstellenden naar een in dit nummer voorkomende
advertentie. (Red.)
En wederom stroomden de tranen lang zijne
wangen.
Geheel verslagen door zulk een bekentenis
van hem, die zich zelden uitte, waar het zijn
diepste gevoelens gold, gaf Agnes zich gewonnen.
Zij was zelfs overtuigd 1 Hem verlaten Zou
zij 't ooit kunnen Neen, zij had hem na meer
lief dan ooit te voren. Zij begreep zijne bekom
mering zij kwam nit een trotsch, maar edel en
groot hart voort. Geruïneerd, ja zelfs tot bedelen
veroordeeld, zou zij nog altijd gelukkig wezen,
zijne vrouw te zijn. En wat zij straks reeds ge
voeld had, wat zij zich nu nog sterker bewust
werd, dat gaf zij weer, in een lange en zwijgende
omhelzing.
De avond was reeds lang gevallen, maar zij
hadden elkander nog zooveel te zeggen tot ge
ruststelling en tot troost. Geheel tot kalmte
gekomeD, zeide Cocheret eindeluk, dat men Bro-
chard een beleefde weigering verschuldigd was,
daar hij met een vriendelijke bedoeling had ge
handeld
„Ik zal er morgenavond heengaan, alleen dat
is beter."
En Agnes gaf zwijgend hare toestemming.
V.
Cocheret begaf zich den volgenden avond naar
Brochard. Wat er tusschen de beide mannen
voorviel, kwam Agnes niet te weten. Brochard
zag zij niet weer, want op raad van haar man
vermeed zij diens woning, wanneer zij zich
van tijd tot tijd eens een uurtje gunde voor een
wandeling.
Het 15-jarig bestaan der Tumvereeniging
„U. d. I."
en de openbare uitvoering van bet Gewest Zee
land, Ned. Gymn.-Verbond,
op 3 en 4 Aug. a.s, te Bergen op Zoom.
Het voorloopige programma van deze feesten is
vastgesteld als volgt
Zaterdag 3 Augustus.
Eere-avond in „de Korenbeurs", zoo moge
lijk ontvangst der verschillende autoriteiten
Receptie.
Zondag 4 Augustus.
Des voormiddags ten 8 uur Aanvang van de
Gewestelijke wedstrijden, omvattende vrije oefenin
gen, rek, brug en springen.
9 uur. VereenigiDgswedstrijd vrouwen (voorge
schreven vrije oefeningen)
11 uur. Algemeene repetitie mannen.
111/2 UUL Algemeene repetitie vrouwen.
1 uur nam. Opstelling en afmarsch van den
optocht (stationsterrein). Zoo mogelijk officieele
ontvangst ten stadhuize en défilé op de Groote
Markt.
2V2 uur- Groote openbare uitvoering op het
terrein r/Kijk iu de Pot"gezamelijk optreden
van mannen, gezamelijk optreden van vrouwen,
speciale nummers 7oor de Belgische mannen- eu
vrouwen-afdeelingenkeurturnen, internationale
wedstrijd hindernisbaan en polstok-hoogspringen,
ioterpatiouale wedstrijden voor vrouwen (eigen
gekoj'.en oefeningen). Algemeene afmarsch.
Des avonds feestelijke bijeenkomst en plechtige
prijsuitreiking in de versierde zaal en a giorno
verlichten tuin van „De Korenbeurs"
De tien geboden van het koffiezetten.
1. Neem steeds geheel zuiver en versch water
om koffie te zetten.
2. Gebruik steeds de beste koffie, want de
goedkoope mindere soort smaakt altijd slecht,
al neemt men er ook nog zooveel van.
3. Koop nooit te veel koffie opeens, versch
gebrande koffie is het lekkerst.
4. Maal steeds zelf de koffie en niet grof
maar meel.
5. Het water moet goed koken, de koffie
zelf niet, die moet door het kokende water worden
afgetrokken.
6. Filtreer dus altijd de koffie, dan blijft
ze geurig.
7. Giet het kokende water niet opeens, maar
met kleine hoeveelheden en met tusschenpoozen
op de koffie.
8. Zorg er voor, ook bij het opgieten, dat
de koffie zoo weinig mogelijk openstaat.
9. Drink de aldus gezette koffie versch laat
ze niet te laDg staan.
10. Moet onverhoopt de koffie een tijd warm
gehouden worden, zet de koffiekan dan in een
pot met heet water, niet op een lichtje of op
het vuur, en, let hier vooral, laat de koffie als
ze gezet is bij het warmhonden, niet aan de
kook komen.
DE VLEERMUIS.
Tot de dieren welke in onze gewesten een
winterslaap boaden behoort o.a. de vleermuis.
Wanneer met de warme dagen de insecten weer
verschijnen, beginnen de vleermuizen weder hare
werkzaamheid. Spookachtig fladderen zij in het
donker van den avond door de lucht.
Het onsierlijke van haar lichaam, gevoegd
bij het spookachtig heen en weer fladderen
in het duister, zijn waarschijnlijk de oorzaken
van de afschuw, die de meesten voor dit dier
gevoelen. Deze afschuw dagteekent reeds van
oude tijden en het moet dan ook dadelijk
toegestemd worden, dat het geen aanminnig
dier is.
Doch dit vergoeilijkt in geen enkel geval de
mishandeling, welke sommigeu zich jegens
dit dier veroorloven. Wii hebbeD het in ODze
jeugd zelf bijgewoond, dat een man van leeftijd
een vleermuis op een plaükje spijkerde en zoo
ellendig liet sterven. En dan leven wij in een
tijdperk van beschaving. H^t is eenvoudig weg
schande, om een onschuldig dier zoo te martelen.
En bovendien is het een groote dwaasheid,
want de vleermuis is eeu zeer nuttig dier. Dat
de vleermuis zou snoepen van het spek, dat in
den schoorsteen hangt, is een praatje van Moeder
de GaDs.
De vleermuis voedt zich met avond-en nacht
vlinders, waarvan millioenen harige rupsen de
nakomelingen zijn. Deze vlinders hebben van de
vogels weinig te dnebten en de vleermuis is vrijwel
het eenige dier, dat de schadelijke avond- en nacht
vlinders krachtdadig bestrijdt. Daarbij is de
vleermuis een gedocht vijand van de meikevers.
Mogen wij nu zoo vrij wezen om uwe bescher
ming in te roepen voor dit zoo verachte, doch
Duttige dier? Voor krnipen of loopen zijn de
vleermuizen niet geschapen de lucht is haar
element, in het fladderen zijn zij meesters. De
reuk en het gehoor van de vleermuizen is buiten
gewoon scherp. Gevoel bezitten de vleermuizen in
hooge mate. Van oudsher heeft men met verwon
dering waargenomen, dat zij zelfs in de snelste
vlucht en in de dichtste duisternissen nooit tegen
hindernissen aanvliegen, maar door middel van
korte zwaaien en wendingen door nauwe openin
gen weten te sluipen. Ze weten zelfs de touwtjes te
vermijden, die men in bet vertrek, waarin zij
vüegeD, met opzet in alle richtingen heeft uit
gespannen. De familie der vleermuizen is zeer
rijk in soorten, en, met uitzondering van de
koudste landstreken, over de geheele aarde ver
spreid, maar vooral is zij talrijk in de warme
klimaten.
Eenige dagen vóór het seizoen ten einde liep,
ging Cocheret hem zelf opzoeken, om de huur
in ontvangst te nemen en alles voor zijn vertrek
te regelen. Hij liet zijne vrouw buiten alles,
zoodat zij zelfs niet wist wanneer het huis
weer leeg zou zijn, en vragen durfde zij niets.
Door dorpspraatjes was zij eenigszins op de
hoogte gehouden, en zij wist, dat Brochard
dikwijls naar haar vroeg, maar dat Cocheret
hem zoo ernstig en dringend verzocht had zijne
vrouw »iet te bezoeken, dat hij dien wensch
niet had durven weerstaan. En Agnes was reeds
lang tot haar gewone leven teruggekomen. Zij
keerde haar onde japonnen, om ze nog een jaar
langer te kunnen dragen, maakte haar hoeden
voor de zooveelste maal weer op, en sloofde zich
den geheelen dag af, om eenige centimes uit
te sparen.
Op een middag in het laatst van November,
toen zij wist, dat de woning leeg stond, dreef
nieuwsgierigheid haar daarheen.
Aan den kant van een korenveld, zoodat zij
het uitzicht had op het optrekje, zette zij zich
neder.
Een meubelwagen stond voor de deur, en
eenige menschen droegen een piano naar buiten,
schoven haar voorzichtig door middel van rollen
in den wagen, die daarna gesloten werd, en
vertrokken.
Agnes voelde zich pijnlijk getroffen. Zij stond
werktuigelijk op en volgde hem op eenigen af
stand, zacht neuriënde. Bij een kromming van
den weg was de wagen plotseling aan haar oog
onttrokken, en zij schrikte op uit haar wee
moedig gepeins.
Toen zette zij zich aan den weg neer, liet
het hoofd in hare handen rusten en staarde droo-
merig voor zich uit.
De hemel was zwaar grijs, en een snerpende
wind, die de laatste bladeren deed opdwarrelen,
gaf haar een onaangename gewaarwording van
ruwheid en kou. Zij gevoelde zich ontmoedigd,
en diep berouw vervulde haar. Die piano,
die daar straks verdwenen en nu al heel, heel
ver verwijderd was en reeds Parijs naderde, nam
haar laatste hoop mede, de herinnering aan
eeD, nu voor altijd onbereikbaar fortuin, aaneen
nooit te genieten glorie
Nu zij deze gelegenheid had laten varen, zou
geen andere zich meer voordoen. Het was voor
bij voor altijd voorbijZij zou oud worden, en
haar stem met haarzij zou sterven, en ook haar
stem zou dan verstomd zijn. En men zou alles
onder een zwaren steen bedelven, en niemand,
geen sterveling op de wereld, zou ooit weten, dat
daar een eenmaal groot talent aau de aarde was
toevertrouwd
In haar troostelooze neerslachtigheid liet zij
zich geheel door deze gedachten meeslepen tot
dat opeens het schel fluiten van een Daderenden
trein haar deed opschrikken haar man, die naar
huis terugkeerde.
Langzaam stond zij op, en wandelde naar huis;
afgemat door leed en zorgen, gevoelde zij zich
moedeloos, met het uitzicht op nieuwe bezwaren.
Hare roeping zou zij nooit vervullen I
EINDE.
