na gestart
1395.
Zaterdag 24 Februari 1912.
Acht en twintigste jaargang.
EN
Eerste Blad.
se, Burgemeester van Tholen zal, op Zaterdag den
irt a.s., des middags te 12 uur, ten Raadhuize
Stel iets goeds
niet uit.
Publicatiën.
Firma J. NI. C. POT, THOLEN.
in
10 Rij
:oem|
V L»i
Koop dus nog heden
|m Uw winkelier een
y4Kg./0.42f
fl.50
BINNENLAND.
IERSEKSCHE
ichtn
THOOLSGHE COURA
Dit blad verschijnt, eiken Zaterdag.
(rijs per kwartaal f 0,65met Geïllustreerd Zondagsblad fl.025, franco
lost f 1,10. Voor het buitenland 90 cents, zonder geïll. Zondagsblad,
jszsnden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND Ingewacht aan het
bureau te Tholen o« v66r DONDERDAGMIDDAG bi;
onzen medewerker te lerseke.
UITGAVE:
Telrf. Inteec. 16.
Adyertentiënvan 1 tot 4 regels 40 ceiitsiedere regel meer
10 centsgrooter letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht. Bij abonnement aanmerkelijke prijsvermindering
KEN HOOP COMPOST,
tok verkoopen.
Ivoorwaarden van den verkoop liggen van heden
ter secretarie, iederen werkdag des
Éiddags van 912 uur.
jölen, den 24 Februari 1912.
Be Burgemeester voornoemd,
M. G. VAX STAPELE.
POSTERIJEN EN TELEGRAFIE.
Kon. besl. is benoemd tot directeur van
'ost- en Telegraafkantoor te Helmond, de
G. Baert, thans in gelijke betrekking te
schoten.
et iögang van 16 Maart 1912 wordt de brie-
Bn telegrambesteller H. Kloet, overgeplaatst
iet post- en telegraafkantoor te Brouwershaven
dat te Tholen, in verbaud met uitbreiding
bet bestellerspersoneel aldaar.
ktallatie van den heer L. C. Brinkman, als
fitter van den Gemeenteraad van Oud-
meer.
D-VOS8EMEER.'t Was Douderdag een ge-
ige dag voor onze gemeente. Aan de vele
die bijna van elk huis wapperden en
ie gezellige drukte op de straten en vooral
2 uur bij het Gemeentehuis, bemerkte
at er iets bizonders te doen was. De heer
Brinkman zou vandaag geïnstalleerd worden
voorzitter van den gemeenteraad.
)nder groote belangstelling had de plechtige
*;latie plaats. Het voor het publiek bestemde
.eelte van de raadszaal was geheel met be
ntellenden gevuld.
'e ruim 2 uur wordt de vergadering door
loco-burgemeester, den heer F. J. Ampt,
ljB fend, waarna
notulen der
■onveranderd worden vastgesteld.
L^rvolgens verzoekt de voorzitter den secre-
p. voorlezing te doen van de kennisgeving
I Hl den Commissaris der Koningin, der he
ining van den burgemeester.
Ie voorzitter spreekt nu de volgende rede uit
Mijne Heeren
Jaar aanleiding en in verband van het zoo-
medegedeelde, neem ik de vrijheid voor
oogenblikken Uwe aandacht te vragen,
nh. de Burgemeester! Toen we op'31
ter alhier ter vergadering bijeen waren, en
i verscheiden Voorzitter met weemoed en
j.jelijke waardeering herdachten, wisten we,
CltJwe iemand verloren haddeD, die, te midden
ons geboren en opgegroeid, Onze gemeente
do, Onze belangen kende, en die bezield
met de wensch, voor de gelieele gemeente
gjn, wat zij in haar geheel van hem ver
mocht.
ar de tijd noch de natuur kent
urn of achter zich zien.
neischt steeds den blik voorwaarts gewend,
iet meer dan gewone belangstelling werd
eiken dag de courant tegemoet gezien.
QI toen we eindelijk vernamen, wie den
ÜL ten voorzitters-zetel in onzen raad zou in
de eerste ambtenaar in onze ge-
'S, D
LEN,
eek ii
A
den secretaris wordt verzocht
vorige vergadering te lezen,
met
sohe
kan
1505
den.
i en
e zou zijn, werd die tijding ontvangen,
a, we moeten oprecht zijn noch met
usiasme geestdrift noch met anti-
5 tegenzin maar wel met de hoop,
iet Hare Majesteit mocht behaagd hebben,
man, die ja, het „odbekend maakt
ooroordeeld," in zijn voordeel bad maar
evens den raitnen blik, en de kalme be
dheid mocht hebben van zijnen voorganger,
a eene gemeente als de onze waar ver
ende godsdienstige en politieke overtui-
n tot dusver vreedzaam naast elkaar tot
kwamen de eendracht en verdraag-
ïeid te helpen blijven bevorderen,
dat is zeker in hooge mate gewecscbt,
talrijk zijn de practische vragen, die hier
'cene oplossing wachten;
Üs we denken aan enkele urgente vragen
waterleiding, lichtvoorziening, haven, enz.
j dan is 't duidelijk, dat alleen door ernstige
en vreedzame medewerking iets goeds tot staud
kan worden gebracht.
Slaan we eens een blik in het verleden
- een blik, dien ik met het oog op mijnen
leeftijd, nog al ruim kan nemen een periode
van meer dan een halve eeuw -r- waarin ik
reeds vier Burgemeesters voor U aan het hoofd
van onze gemeente zag staan, dan mag en kan
ik tot mijn genoegen constateeren, dat Oud-
Vossemeer gedurende dat tijdperk steeds in bloei
en welvaart, ja, ik durf ook zeggen in beschaving,
zeer veel is vooruitgegaan, maar ook onge
dachte slagen, die ons nog zoo versch in het
geheugem liggen als watersnood 1906,
geweldige storm 30 September 11., hebben
onze gemeente geteisterd. Wie kan ons waar
borgen, dat geen moeilijke dagen meer voor
ons zullen aanbreken
Welnu, Mijnheer Brinkman, in die goede en
slechte tijden heeft hier tusschen den Raad
en zijn Voorzitter, tot nog toe, een goede har
monie geheerscht, heeft er een geest voorge
zeten, om alles zooveel mogelijk en naar ieders
overtuiging ten goede te keeren, zoodat dis
harmonie ten eenenmale in den gemeenteraad
onbekend ware.
In de hoop, dat het u gegeven moge worden
den goeden geest en de eensgezindheid
waaronder alléén iets goeds tot stand kan worden
gebracht, te mogen bewaren en, onder
de verzekering, dat het college van Wethouders
en Raad, gaarne zal medewerken op dien weg
dat U daarvoor tevens een bereidwillig corps
ambtenaren zült vinden om te doen wat
zijn plicht is, roepen wij u in de eerste plaats
een hartelijk //welkom" toe in onze gemeente,
feliciteeren wij u met uwe benoeming tot
Burgemeester en wenschen wij u en uw gezin
alles goeds in uwe nieuwe betrekking.
Mijne Heeren Alvorens mijn tijdelijk ambt
als waarnemend Burgemeester neer te leggen,
stel ik er hoogen prijs op, mij nog van een
aangenamen plicht te kwijten.
Ik breng bij deze mijn hartelijken dank aan
mijn mede-wethouder aan mijn medeleden
van den Raad, aan de beide secretarissen
en den heer Wiskerke, aan het geheel e
corps Ambtenaren dezer gemeente ja aan
de gansche burgerij voor de hulp en mede
werking van ieder ondervonden, en voor de
aangename wijze waarop ik de voorkomende
zaken zoo ik hoop tot ieders bevrediging,
heb kunnen afdoen.
Mijnh. de Burgemeester, ons alleu, leden van
den Raad met Secretaris, alle gemeenteambtenaren,
ja, de geheele burgerij in uwe zorgvolle toewij
ding aanbevelende, is het mij aangenaam, en
stel ik er een eer in, u de insigne het
teeken uwer waardigheid, aan te bieden den
hamer ter uwer beschikking te stellen, met het
vriendelijk verzoek uw gewichtig ambt, en
tegelijk het voorzitterschap in deze vergadering,
te aanvaarden.
Hierop antwoordt de burgemeester het volgende
Geachte Heeren 1
Het is mij een waar genoegen, deze gewich
tige betrekking in uw midden te mogen aan
vaarden, waarbij ik in de eerste plaats behoefte
gevoel mijnen hartelijken dank uit te spreken
aan H. M. de Koningin, die het behaagde mij
tot dit ambt te benoemenaan Z.Exc. den
Minister van Binnenl. Zaken, die mij aan H.M.
heeft willen voordragen en aan Z.Exc. den Com
missaris der Koningin, die mij op de voordracht
heeft geplaatst. Bovendien zeg ik u geachte heer
Ampt, hartelijk dank voor uwe welwillend en
waardeerende woorden, waarmede gij mij tot deze
betrekking hebt ingeleid en voorts mijn dank
aan heeren raadsleden en ingezetenen die van
hunne belangstelling in mijue benoeming hebben
doen blijken. Ik zal mij onthouden van het
doen van beloften, maar wil u de verzekering
geven, dat ik als hoofd dezer gemeente al mijn
gaven en krachten aan hare belangen wenscb
te wijden.
Steeds zult ge bij mij een geopend oor en
hart vinden en ik zal en wensch U te toonen
dat ik niet alleen Burgemeester ben van één
partimaar van de geheele gemeente.
Viel is waar mijne heeren zal ik uwen geachten
over ;deu Burgemeester niet direct geheel kun
nen., opvolgen, maar met uwe medewerking en
steun, hh. Wethouders, Raadsleden en heer
Secretaris, zal mij dit mogelijk worden. Ik ver
trouw dan ook dat gij allen mijn arbeid door uwe
medewerking zult vergemakkelijken. Al mogen
wij ons nu echter van elkanders steun en mede
werking overtuigd houden, vergeten wij toch
nimmer, dat we op al oüzen arbeid Gods on-
misbaren zegen noodig hebben. Onder inwachting
van dien zegen, wensch ik met u en naar ik
vertrouw ook gij met mij, werkzaam te zijn in
het belang en tot heil der gemeente Oud-Vos-
semeer, en hiermede aanvaard ik het Voorzitter
schap van deze vergaderiug.
Hierna vraagt de voorzitter of nog een der
heeren iets voor deze vergadering heeft daar'
echter niemand het woord verlangt wordt de
vergadering gesloten.
DE TWEEDE KAMER
kwam Dinsdag in openbare zitting bijeen en
wijdde den dag aan de regeling der werkzaam
heden, waartoe o. a. de Bakkerswet behoort.
Maar deze wet staat heelemaal achteraan op
de agenda, terwijl de motie-Troelstra in zake
ouderdomspensioen voor 70-jarigen er niet op
voorkomt.
De heer Brummelkamp stelde nu voor de
bakkerswet no. 1 te behandelen en werd daarin
door een paar leden gesteund. Doch de voorz,
wa9 er tegen en het voorstel werd met 48 tegen
47 st. verworpen.
Daarna stelde de heer Troelstra voor, zijn
motie alsnog op de agenda te plaatsen en niet
het allerlaatst. De heer Lohman zag in de be
handeling der motie slechts tijdverlies en zei
dat wie vóór de verzekeringswetten is, tegen
het behandelen der motie moet stemmen. In dit
advies schuilt het gevaar, dat de socialisten wel
eens weer tot obstructie konden geprikkeld
worden, evenals verleden jaar.
Het voorstel-Troelstra, om zijn motie nog
vóór Paschen te behandelen, werd met 56 tegen
39 st. (zuiver rechts tegen links) verworpen.
Woensdag ging de Kamer in de afdeelingen.
LANDBOUW.
Men schrijft ons
Vorige week werden de gronden, in eigendom
toebehoorende aan het Weezen-Armbestuur te
Poortvliet, opnieuw voor een zevenjarig tijdperk
verpacht en binnen enkele dagen zal hetzelfde
plaats hebben voor het Weezen-Armbestuur te
Oud-Vossemeer beide Besturen verkeeren on
geveer in dezelfde gunstige conditie, wat inkom
sten betreft. Te Poortvliet toch werden circa
150 Blooische gemeten verpacht en te Oud-
Vossemeer zal ongeveer gelijke uitgestrektheid
worden opgeroepen. Eigenaardig zou het zijn op
te sporen op welke wijze deze lichamen aan hun
groot bezit zijn gekomen; hoogstwaarschijnlijk
oorspronkelijk bescheiden bezit verkregen door
donaties, waarvan de reaten wat meer waren
dan een goede verpleging van weezen eischte,
is langzamerhand het jaarlijksch revenu zoo ge
stegen, dat men meer landerijen kon aan-
koopen. De pacht daarvan is in de laatste jaren
voortdurend gestegen en de inkomsten hielden
daarmede gelijken tred, terwijl de uitgaven on
geveer van denzeltden omvang bleven.
Het moet natuurlijk ieder voldoening geven,
dat de weesvaders oyfer zulke ruime middelen
kunnen beschikken, om te voldoen aan de be
hoeften der aan hun toevertrouwde pupillen; en
dat het zelfs mogelijk is nu en dan te kunnen
voldoen, onder hoogere goedkeuring, aan goede
werken, zonder dat deze rechtstreeks verband
houden met weezen verpleging, maar dan ook
zonder iets te kort le doen aan die verpleging.
Het is evenwel de wijze van verpachting der
gronden zelf, die onze^aandacht trok en weder
van vele anderendié wijze van verpachting
toch verdient ongetwijfeld niet de volle sym
pathie, want ze geeft aapleidiug tot een handeling
die ten slotte voor vele ingezetenen in de be
trokken gemeenten minder gunstige gevolgeu
kan hebben. Wat is het geval De verpachting
is publiek, alleen met deze restrictie dat in
woners van naburige gemeenten niet mogen
deelnemen. De verklaarbare zucht die tegen
woordig heerscht in arbeiderskringen om pacht
land meester te worden, verklaarbaar omdat
bij den tegenwoordigen loop der cultuur niet
zelden goed geld is te verdienen, veroorzaakt
een opjagen der pachtprijzen die aan het on
gelooflijke grenst. Daar komt hij dat het een
uitstekende gelegenheid geeft, om, als voorheen
bij de tiendverhuringen, zalige gedachteuis, el
kander eens het jak uit te wasschen, om persoon
lijke veten uit te yechten. Het is kleinzielig,
het strijdt tegen hun eigen belangen, het is
zóó, maar eenmaal één een kavel ontnomen,
dan begint de bal te rollenbieden, bieden
en nog eens bieden. Een perceel, reeds 9X7
pachtjaren in het bezit van dezelfde familie,
was niet meer te houden, de pachtsom werd
bijna verdriedubbeld. Geen wonder dat er leelijk
gekeken, gemopperd werd, geen wonder, dat
zelfs de „sterke arm" noodig werd om erger te
voorkomen.
Ouder dit alles lijdt de kas van het be
trokken Armbestuur niet, want er worden borgen
gevraagd, altijd solide - of wel er wordt een
pacht vooruitbetaald. Het eind draagt ten slotte
de last en het zal ii^ zeer vele gevallen on
mogelijk worden aan de pachters om eenigen
winst te maken, of erger, a!s het tegenloopt
wordt tijd en geld er bij ingeschoten.
Nu geschieden deze verpachtingeu natuurlijk
volgens reglementen of voorschriften, en het is
ons dan cok volstrekt niet in de gedachte ge
komen kritiek uit te oefenen op de handeling
der betrokken Besturen, die misschien zelf
beamen wat hier boven werd vermeld, maar wij
meenen toch dat er óngewjenschte to?standen
^door geschapen worden. Zou het niet mogelijk
zijn, als werkelijk op bovengenoemde wijze volgens
voorschrift moet verpacht worden, naar middelen
uit toezien om daarin verandering te brengen
Op welke wijze Ziedaar een moeilijk te beant
woorden vraag; laten de Besturen, zoo noodig
voorgelicht door deskundigen, eens overwegen
eD, wanneer zij- aan handen en voeten gobonden
zijn aan voorschriften, dan zullen autoriteiten
vast genegen zijn veranderingen aan te brengen
in die voorschriften. Misschien zouden dan in het
ver^olg^ bij her-verpachting de oude huurders
meer .zekerheid krijgen van hUo land te houden,
al wasset da'n^ok na taxatie tegen verhoogde
huurpenningen"kwamen perceelen vrij, dan
konden die worden gegund na inschrijving of
wel bij verlotingtuider gegadigden of iets dergelijks.
Wij zijn ons 6'^wust, dat dergelijke regeÜDg
ook hare bezwaren heeft, maar en daar was
het ons om te doefcn liet du gevolgde ver-
pachtiDgssysteem, isionverkwikkelijk, om het eens
zacht uit te drukken, en werkt minder
gunstige economische—toestanden in de haéd.
Gelukkig dat dergelijke Besturen aan vele arbei
dersgezinnen gelegenheid kunnen geven tot
landbebouwing door arbeiders, maar ongelukkig
als er onmogelijke pachten een gevolg van zijn,
te meer waar de Besturen het heelemaal üiet
te doen is om winstbejag tot het uiterste, integen
deel, waar ze den huurders wel degelijk een zoet
winstje gunnen.