N°. 970.
Vrijdag 1 Januari 1904.
Een en twintigste jaargang.
EN
J. B. C. POT,
Oud en Nieuw.
T BPILLSIOH.
Een Kerstvertelling.
- 4 4
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
Publicatie n.
BINNENLAND.
Van onze berichtgevers.
t'r.v
J - L V t
IERSEKSCHE
THOOLSCHE COURANT,
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per drie maandeD, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden «tukken, enz. warden alterlljk ep DONDERDAGAVOND Ingewacht aan
het bureau te T h o I e n ol vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerteke.
UITGEVER:
Tiolen.
Advertcntiënvan 1 tot 4 regels 40 c-uts; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt aleohta
2 maal in rekening gebracht. Bij abonnement aanmerkelijke prijsvermindering.
Het Bestuur van de Thoolshe Pisschers-
vereeniging verzoekt ons alsnog te vermelden
ie volgende ingekomen gift voor de nagelaten
letrekkiugen der in September 1.1. verongelukte
L'hoolsche visschersC. H. (Ned.-Iudië) f 5.
ZEEMILITIE.
Burgemeester eu Wethouders dergemeeote Tholen
Mrengen ter kennis van wie hot aangaat, dat de
otelingen voor de lichting dor nationale militie van
L904, die voor volledige oefening bij de militie te
and zouden moeten worden ingelijfd, een der na
melden beroepen uitoefenen en verlangen bij de
Zeemilitie te dienen, worden uitgenoodigd zich vóór
L Februari eerstkomende bij hen, Burgemeester en
Wethouders, aan te meldóW* of te doen opgeven ter
Jemeente-Secretarietot welke aanmelding of op-
jave eiken werkdag van 912 uur des voormiddags
jn 4—6 uur des namiddags te dier plaatse gelegen
heid zal zijn.
De bovenbedoelde beroepen zijn de volgende
Stuurlieden, stuurmansleerlingen, matrozen, licht
matrozen en jongens op koopvaardijschepen van de
jroote en kleine vaarten op zeesleepbooten, stuur
leden, schippers en verdere opvarenden van ftijn-
Kjhepen, aken, tjalken en kleinere vaartuigen, stuur
leden en verdere opvarenden van passagiers- en
ileepbooten, loodsvaartuigen en tonneleggers, diepzee
ën Noordzeekustvisschers, Zuiderzee visschers, vis-
jchers op de Zeeuwsche wateren en op de groote
rivieren, mossel- en oester visschers, schuitenvoerders
ën veerlieden, vletterlieden, machinisten, machinist-
eerliugen en stokers op schepen en vaartuigen, bij
ipoor- of tramwegen en op fabrieken of andere
inrichtingen, machinedrijvers, kolentremmers, smeden
sn smid-bank werkers, machine-bankwerkers en ge
wone (rijwielherstellers), werktuigmakers, ketelmakers,
koperslagers, vijlenkappers en electriciens, voorslagers,
scheepsbescbieturs, scheepstimmerlieden (scheep
makers), koek- en banketbakkers of knechts, koks
en koksmaats, hetzij aan boord van schepen of aan
den wal, koffiehuis- en hotelbedienden, ziekenver
plegers, apothekersbedienden, barbiers, personeel
van 's Rijks-werven, hofmeesters en kellners op
schepen of booten.
Uit de lotelingen, die een dezer beroepen uit
oefenen, wordt de voorkeur gegeven aan hen, die
zich overeenkomstig deze uitnoodiging voor den
dienst ter zee hebben aangemeld of hebben doen
opgevende overige voor dien dienst noodige man
schappen worden te zijnor tijd door loting aangewezen.
De aandacht van de lotelingen wordt gevestigd
op art. 116 der Militiewet 1901, luidende alsvolgt
»De bij de militie te land ingelijfden worden
niet tot het aangaan van eene verbintenis voor de
buitenlandsche zeevaart toegelaten, zonder schrif
telijke toestemming vanwege Onzen Minister van
Oorlog.
Die toestemming wordt in gewone tijden niet
geweigerd aan de lotelingen, die reeds vóór hunne
inlijving bij de militie hun beroep van de buiten
landsche zeevaart maakten en die zich overeen
komstig art. 138 voor de zeemilitie hebben aan
geboden, doch daarbij niet hebben kunnen worden
aangenomen."
Tholen, den 1 Januari 1904.
Aangifte ter inschrijving voor de
Nationale Militie.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Tholen gelet op de Militiewet 1901maken
bekend
le. dat het register van inschrijving voor de
lichting van de Nationale Militie van 1905 van
de hieronder bedoelde personen, die in 1885
zijn geboren, zal gereed liggen op de gemeente
secretarie alle werkdagen, van den lsten tot en
met den 31sten Januari 1904, van des voor
middags 912 en des namiddags van 46
uren
2e. vestigen de aandacht van belanghebbenden
op de artt. 13, 14, 15, 16, 18 en 166 van
bovengenoemde wet.
Tholen, den 12 December 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
M. G. VAN STAPELE, Burgemeester.
1'. LABAN, Secretaris.
Nieuwe jaarkring, die straks aanlicht in deer' fel bewogen eeuw,
Zal met u de tijd aanbreken, dat het lam graast met den leeuw P
Zal de hartstocht der Ferbitt'ring, waarvoor al wat goed is twicht,
Wijken voor Verbroed"ring, vrede aU de éelste vrucht van plicht P
Zal de Wachteres der Hope, die gereed staat aan de grens
Van het Oude jaar en 't Nieuwe, raet haar Heil- en Zegenwensch,
Ons thans wijzen d' eerste schrede naar het licht- en liefdeland,
Waar geen macht kan triumfeeren die 't Geloof in haar verbantP
Er zijn menschcn die weinig, ja er zijn
menschen, die niets gevoelen voor een ver-
De barones had steeds gedacht, dat haar trots zou
zegevieren over elk ander gevoel, maar ze had zich
vergist, haar trots was gebroken. Hier durft ze 't
Zichzelf wel bekennen, dat Leo maar één woord tot
verzoening behoefde te speken om haar tot hem te
voeren, doch hij kwam niet. Maar zij zélf
heelt 'm immers van zich gestooteu
daarom komt hij niet terug. Heete tranen vallen
neer op een klein portretje in een, met die-
mar ten omzet, medaillon, dat zij in de hand
houdt, het eenig overgeblevene. Uitgeput valt
het hoofd eindelijk achterover op het kussen.
Ze slaapt in en in haar slaap glimlacht ze.
t Moet wel een heerlijk visioen zijn, dat in
otaat is, op haar lippen een glimlach te voor-
•- ujn te roepen. Ziet ze in haar droom misschien
«en kerstboom en lachende kinderen, die haar
I,* rootmoe" noemen en haar meevoeren om aan
't Is precies een dag als een andere dag,
het is het willekeurigste rustpunt, dat men
nemen kan, zegt er eenhet is een dag, die
maar onaangename aandoeningen en herinneringen
van veroudering opwekt, zegt een ander.
Eveuzoo gaat het vaak met den oudejaars
avond.
Laten sommigen uit de hoogte neerzien op
de gemoedelijkheid, waarmede wij in huiselijken
kring op eigenaardige wijze het Oud en Kieuw
vierenons is die gemoedelijkheid behoefte.
Wekt de uitdrukking „voor het laatst" niet
tal van aandoeningen in ons op, die ons met
weemoed aan vervlogen tijden doen denken
De laatste dag in de ouderlijke woning, de
laatste dag in vaderstad of vaderland, wie voelt
niet den ernst, die daarbij ons gemoed vervult?
De laatste woorden, ons door stervende ver
wanten toegesproken, aan wie ons hart innig
den boom al het schoons te bewonderen Of
is het een jonge, lieve vrouw, die haar met een
glimlach op het gelaat te gernoet treedt en
haar het blanke voorhoofd biedt tot een kus
Wellicht ziet ze 'n jongen man, die haar toe
roept „Welkom in ons huis, lieve moeder, wat
zijn we verheugd om u te zien." Of hoort ze
ook de klokken luiden, die haar verkondigen
Vrede op aarde in menschen een welbe
hagen.?
Kerstavond Uit alle vensters straalt
licht, dat terugkaatst in de besneeuwde straten.
Overal gelukkige gezichten en jubelende kinder
stemmen. Ook in het huis van de jonge b.iroues
van Banking heerschen leven en bedrijvigheid.
Vooral in een der vertrekken van het groote
huis stroomen licht en warmte van binnen. In
het midden der kamer staat een groote kerstboom.
Een jonge vrouw ligt er voor in knielende
houdiug, omringd door eene menigte snuisterijen
en speelgoed. Een lieve verschijning, zooals ze
daar ligt in het eenvoudige zwarte kleed. Haar
blanke handen hangen hier een gouden bal,
daar een vergulden ketting en nog zoovele dingen,
verknocht waser zijn jaren noodig om den
weemoedigen indruk te verzachtenuitgewischt
wordt hij nimmer.
Wekt het woord voor het laatst" tal van
aandoeningen in ons op, die wij het.liefst in
ons zeiven verwerken, dan is de oudejaarsavond
beter dan een andere geschikt den ernstigen
mensch een blik te doen slaan in zijn verleden
en als raet toovermacht weet hij de voor het
laatst ondervonden vreugden en smarten, in
haar geheel voor den geest te brengen.
Wel hem, die op den laatsten avond van het
jaar, zijn levenservaring nog eens voor den geest
terugroept I O zeg niet, het leven is niet
belangrijk genoeg om er over na te denken
want, elk menschenleven is belangrijk, en ge
lukkig zij, die door de reinheid en de oprecht
heid van hun gevoelen en denken, naast de,
onuitwischbare merkteekenen, welke de-zorg en
de sjpart op hunnen levensweg plaatsen, de
herinnering aan genoten blijdschap en geluk en
den dank daarvoor in hun hart bewaren.
Gezegende oudejaarsavond, die ons va8*heinde
en vor bij elkander brengtWaar verwijdering
bestond, daar reikt men elkander op dien avond
weer de hand, kleine veeten worden bijge
legd, groote grieven vergeven.
f' .t goede verheft men hoog, de teleur
stellingen worden slechts even aangeroerd. Men
wil voor elkander goedsmoeds zijn, en al schijnt
de toekomst niet rooskleurig, met oudejaars
avond is men geneigd van het nieuw in te
treden jaar het goede te hopen en te verwachten
in die oogenblikken is men zacht gestemd zelfs
tegenover hen, die ons minder goed gezind zijn.
Er is zoo oneindig veel, wat de wereld ver
deelt, partijen tegen partijen in het harnas jaagt.
De schoone profetie van één kudde klinkt ons
schier als eene bespotting in de ooren, maar
tijdelijke wapenstilstand is overal op aarde als
in duizenden harten het goede de boventoon heeft.
Pan heerseht waarachtige „vrede en liefde"
omdat al die duizenden op deze betere oogen
blikken gevoelen, hoe vrede het hoogste, de
toewijding aan de menschheid het edelste, de
band der verbroedering het schoonste is.
Ja, de oudejaarsavond, zoo heilig en schoon,
verbroedert ons en leert ons verdragen. Zonder
verdraagzaamheid geen vrede in huis, noch in
staat of maatschappij, want nauwer dan velen
vermoeden hangt met de huiselijkheid het leven
in staat en maatschappij te zamen.
Straks zitten ze vergaderd om den haard, ouders,
broeders, zusters, vrienden onder elkander. Op
alle overige dagen des jaars houden zaken en
drukten, verschil in karakter en levensomstan
digheden, soms kleine geschillen hen van elkaar
verwijderd, doch Oudejaarsavond zitten allen bijeen,
als kinderen van hetzelfde huis en wachten ge
moedelijk op klokslag twaalf.
Bij den laatsten klokslag staan allen op
om duizend tafels staan allen en drukken
elkander de handen eu wenschen elkander
zegen met al wat die in zich sluit onder wel
en onder wee. Er stokken woorden in de keel
er blinken tranen in de oogen. Er heerseht vrede I
Heilige oudejaarsavond, wat zijt gij schoon,
jammer dat ge niet langer toeft I
die tot sieraad dienen voor den kerstboom. Eu
door dat alles heen een menigte engeltjes, die
hunne verzilverde vleugeltjes over alles uitbreiden.
Zij heeft niet gemerkt in haar ijver, dat de deur
werd geopend en een jonge man binnenkwam.
Vol bewondering blijft hij haar een oogenblik
aanstaren. Als ze eindelijk gereed is en het
blonde kopje dan naar links, dan naar rechts
wendt om haar werk gade te slaan, uit hij zijne
bewondering in de woorden „Ja, je kerstboom
is mooi Elly, bijna even mooi als
„Leo," roept de jouge vrouw verrast uit
ze vliegt hem in de armen en hij kust haar
innig en teeder.
„Nu moet je me helpen de kaarsjes aan
steken."
Vlug gaan ze aan het werk en als eindelijk
alle lichtjes aangestoken zijn, slaat de jonge
barones vol verrukking de handen in elkaar.
„Wat zullen onze lievelingen juichen," roept
ze uit, „Leo wat is 't Kerstfeest toch heerlijk
't Mooiste feest I"
„Eén oogenblik kijkt hij haar strak aan,
„O, Leo vergeef me," roept ze verschrikt
uit, „ik vergat
Bij Kon. besluit is benoemd tot burgemeester
V?an St. Annaland de heer A. J. Bierens, Jr.,
met ingang van 2 Januari a. s.
Bij Kon. besluit is aan den heer Ph. M.
de Ronde Bresser, op zijn verzoek, met ingang
van 15 April a. s. eervol ontslag verleend als
notaris te Heinkenszand. -
Benoemd tot opziener eerste klasse der
Visscherijen op de Schelde en de Zeeuwsche
Stroomen Erancies Lauret, thans opziener tweede
klasse.
De Eerste Kamer is deze week bijeengekomen
en heeft reeds de Indische begrooting aangenomen,
De Tweede Kamer
kwan: Donderdag pas klaar met de begrooking,
Wat zullen de heereu van blijdschap opgesprongen
hebben, toen de laatste maal de hamer van den
voorzitter viel 1
Den laatsten dag werden nog verscheidene
lokale belangen, tot hoofdst. Waterstaat behoorende,
behandeld, maar de belangstelling was bijna tot
nul gedaald. De heer Drucker wist zich te be
perken door niet over het ontslagLindeman
te spreken, maar hij verzocht (en kreeg) verlof
den minister daar later over te ondervragen.
Dat onderwerp raakt anders wel wat afgezaagd.
De rede van den minister was verre van on
belangrijk, waar zij over de werkstaking handelde.
Z.Ex. bepleitte, dat de door de regeering na de
staking genomen maatregelen de actie der vak
verenigingen niet heelt verlamd, en dat zij
gedaan heeft wat zij kon, om de stakers weer
in dienst te stellen. Maar zij kon de Spoorweg
maatschappijen niet dwiugeu.
De Kamer is tot nadere bijeenroeping, waar
schijnlijk de eerste week van Februari uiteen
gegaan.
IERSEKE. De Nieuwjaarscollecte heeft hier
opgebracht f258,50, tegen f279.90 in 1902.
Dit nadeelig verschil wordt evenwel meer dan
opgewogen door de lagere spekprijzen (18 ct.
per Kg.)
be heer C. J. Hage, klerk-telegraphist
bij de staatsspoor te Kapelle—Biezelinge, is
met ingang van Zondag 11. naar Middelburg
overgeplaatst.
„Stil, Elly stil laat nu de kiuderen
komen wil je
„Ik ga ze zelf halen," en weg is de lichte
gestalte.
Hij kijkt haar na, even drukt hij de handen
voor de oogen
„Moeder arme moeder, heden is 't zeven
jaar geleden en nog geen vrede tusschen "ons."
Daar stormt de kleine Leo de kamer binnen,
het is een aanvallig knaapje van vijf jaren,
zijn blonde krullen hangen los over den kanten
kraag, die zijn fluweelen buis versiert. Hij
weet, dat hem hier geen bestraffende blik wacht
voor zijn luidruchtig binnentreden. Als hij dan
ook met een luid „papa, papa," op zijn vader
toesnelt, voelt hij zich eensklaps opgenomen
en in de hoogte getild. „Hetty ook," klinkt
'n ongeduldig stemmetje, en ook 't kleine
meisjes wordt op vader's schouder geheven en
om den kerstboom gedragen.
(Slot volgt.)
