N°. 913. Zaterdag 5 December 1902. Twintigste jaargang. EN J. JL C. POT, Sint Nicolaas. lis 'e. FIUIUETOH. ERLOREN GELUK. iS. Dit nummer bestaat uit 2 bladen. f Zij, die zich van heden af op blad abonneeren, ontvangen de tot anuari a.s. te verschijnen nummers IATIS. Public atiën. reciesbevestigde de griffier. «Juist in BJLJi MESLAND. 762 ERSEKSCHE be- ekts dan iver der 'gen op 907 THOOLSCHE COURANT intllil pfiji aai dt Itluni in oesterteeli, laidloiw, au. Dit blad verschijnt eiken Zaterdag. Prijs per drie maanden, franco per post 65 cents. Voor het buitenland 90 cents. Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND Ingewacht aan liet bureau te T h o I e n ot vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke. UITGEVER: T H O L E N. Advertentiën van 1 tot 4 regels 40 centsiedere regel meer 10 cents; groote letters naar plaatsruimte. Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts 2 maal in rekening gebracht. Bij abonnement aanmerkelijke prijsvermindering. rten 20, EN. tuks je»), oote ode, ge- *eg. ïht. iurgemee8ter en Wethouders van Tholen brengen, ivolge art. 83 der algeineene politie-verordening, kennis van de ingezetenen dezer gemeente, dal vervoer van secreetinest kan plaats hebben ge- ende den nacht van )insdag 9 op Woensdag 10 December, ft'oensdag 10 op Donderdag 11 December, kinderdag 11 op Vrijdag 12 December. 'holen, den 6 December 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. G. VAN STAPELE, Burgemeester 1*. LABAN, Secretaris. 308. ihtig tien- nder sgen voer iint Nicolaas, gij kinderfeest der kinderen, zijt gij schoon en machtig I Wat al kinder en zet ge in gloed, wat al kiuderoogeu doet schitteren van vreugde en verlangen, wat stof avji cr« aan tl* aankomende meisjes en knapeu en hoe lige verrassing bereidt ge ook den ouderen dagen I Iver 't algemeen zijn sprookjes minder goed den kinderlijken geest, maar een sprookje dat van St. Nicolaas, zoo onschuldig en ge ul voor kinderen, wij zouden het der jeugd gaarne ontrukken. Sint Nicolaas, gij goede heilige hoe lieflijk ijst uw beeld voor onzen geest. Als slechts klein deel van de liefde voor kinderen, die u toedicht, u heeft bezield, dan verwondert ons niet dat voor de dankbare nakomeling deugden tot die van een heilige zijn uitge- en gij onsterfelijk zijt, want onder de billende menschenvrienden is een vriend van leren ons de liefelijkste verschijning, omdat üeide getuigt van een rein en onzelfzuchtig oed. int Nicolaas, voor welke ouderen van dagen t uw naam niet onwillekeurig de gelukkigste meringen uit de kinderjaren terug, dat is e dagen van onschuldige onvermengde vreugde, aagt men wel eens dat in onzen tijd de eren te rroeg wijs zijn, uw naain is een iklank, die ouderen weer voor eenigen tijd inderen omschept, en van het Sint Nicolaas- is ook dit een der kenmerkende eigen- ipen, dat het de jaren der kindsheid schakelt die van den ouderdom. In beide krijgt min of meer passieve toestand de overhand dnd moet zijn geluk, uitsluitend ontvangen de zorgende vriendelijkheid van anderen, Uit hetDuitsch. geraakte de klerk op zijne achterste n, dreigde met aanklacht wegens hoon, en volstrekt vernemen, wat men tegen zijn aande in te brengen had. Bijgevolg zagen eide heeren zich wel genoodzaakt, hoe on- s ook, de gansche lastergeschiedenis voor oren van den klerk Röiner te herhalen. zult nu wel inzien, beste vriend", zoo ;.le de secretaris, «wat wij aan onszelven mldigd zijn. Als ambtenaren in staatsdienst, pt ge Wij werpen op niemand den n steen Maar tegenover een publiek daal Hij haalde de schouders op «Ik zeg verder niets, dan dat een res- bele familie het aan zichzelve verschuldigd allen tijde ten zeerste op hare hoede te en er licht iets weemoedigs in de ge dachte, dat ook de grijsheid er slecht aan toe zou zijn, indien zij als een moegestreden wrak op de woelige levenszee, aan eigen lot werd overgelaten. Maar tussehen die twee eindsehakels is de groote. en sterke verbinding eener hartelijke toegenegenheid, die aan de hoop der toekomst de eene, aan de verwezenlijkte beloften van het verleden de andere hand toereikt, en beide vervult met een liefde, die geen leeltijd onder scheidt. Op een verjaardag komen allen tot een, den jarige, maar op Sint Nicolaas denken de meuschen aan elkander, de ouders aan de kinderen en de kinderen aan de ouders, de broeders en zuster aan elkander en menige verrassing wordt bedacht om het leest te doen slagen. Daar ligt in dit alles poëzie, de poëzie van ons huiselijk leven. Hoe vele dagen tc voren is er niet nagedacht over de moeilijke vraag, hoe deze of gene eens heet te nemen, of wel te doen, hoe menige gelegenheid biedt de St. Nieolaas-avond niet om een bewezen dienst op aardige wijs te vergelden. De goedhartige humor heeft op zulk een avond een groot aandeel aan verrassing en plagerij. Welkom dan, gij St. Nieolaasavond met uw aardigheden voor oud en jongmet uw darte len levenlnstde kindervreugd die ge brengt «n- «ie oudervreugd die ge weki-iB^t uw gees tige verassiugen en de onschuldige plagerijen waartoe gij aanleiding geeft! Wij verheugen ons dat gij ons nog als een stukje poëzie uit den ouden tijd zijt overgebleven, te midden van het koude realisme onzer eeuw 1 Doch laten wij bij onze vreugde, de armen niet vergeten. Ieder heeft ze in zijn buurt, of verder af, wie kent ze niet Mochten ook die oogen tintelen, die wangen gloeien, en ook de kinderharten der armen, die zoo dankbaar kunnen zijn, zich verblijd gevoelen op dit feest. Door den burgemeester van Leiden, mr. F. Was, is om gezondheidsredenen eervol ontslag aan H. M. de Koningin gevraagd. Door het bestuur der visscherijen op de Schelde en Zeeuwsche Stroomen werden Zaterdag 29 November te Bergen op Zoom verpacht 18 pereeelen weervisscherij in de Ooster-Schelde, zijnde de letters A tot T. De opbrengst was f3014, tegen f 5752 bij de vorige verpachting. De regeering (lees de minister van binnen- landsche zaken) heelt in de mem. v. antw. op het afdeelingsverslag verklaard, dat zij in geen geval tot den toestand van kinderverwaarloozing, die vóór den leerplicht bestond, wenseht terug te keeren en dat de leerplichtwet, hetzij de be staande of eene andere, zal blijven. Naar aanleiding van een klacht, tegen eenige Amsterdamsche openbare ouderwijzers ingebracht, zegt dezelfde memorie, dat ook buiten de school onzen stand Andere mensehen kunnen nog eens gemakkelijker een oogje toedrukken Overigens zon ik u wel eens in overweging willen geven, mijn waarde, of ge onder de ge- gevene omstandighedeu niet beter deedt met naar een benoeming in den staatsdienst niet verder te solliciteereu Ja, alle dingen hebben zoo twee kanten I" Becker wist nu tenminste wat er aan de hand was. Tegen de heeren sprak hij wel van „domme kletspraatjes", maar in zijn binnenste was hij volstrekt niet zoo boven het oordeel der wereld verheven; ja, indien hij niet per soonlijk zoo na bij de zaak betrokken ware geweest, zou hij waarschijnlijk zelf niet anders gedacht en gesproken hebben. Als een „practisch mensch" had hij ook vroeger reeds in zich- zelven min of meer pijnlijke bedenkingen voelen rijzen omtrent de vraag, hoe toch bij dit tes tament de vork eigenlijk wel in den steel zat. Jegens Eveline durfde hij geen argwaan koesteren. Maar hare moeder wat wist hij eigenlijk met zekerheid van die vrouw en van haar vor- leden, om met een zuiver geweten voor haar partij te kunnen kiezen? Wel overwogen, de openbare ouderwijzers moeten vrij gelaten worden in het uitkomen voor hunne politieke overtuiging. Alles uitstekend, maar laat onze premier wat oppassen Al spoedig hoort men minister Kuvper is een gewone liberale mijnheer geworden I (gelijk Z. E. vroeger eens van Heldt zei). Tweede Kamer. Vrijdag is na nog heel wal gedachlenwisseling de Indische begrooting zonder hoofdelijke stemming aan genomen, terwijl Dinsdag de suikerconventie in be handeling kwam. Het was hoofdzakelijk een strijd over de vraag al ol geen surtaxe (inkomend recht). De vraag ol de conventie zou aangenomen worden kwam niet eens ter sprake, die goedkeuring stond als een paal boven waler. By de kweslie over de surtaxe kwamen de gewone argumenten voor en tegen aan de orde. Van de Zeeuwsche afgevaardigden sprak de heer Henne- quin er tegen, de heer Fruitier er voor. Vermelding verdient nog een hevige aauval van het lid Van der Kun op onzen gedelegeerde ter conventie te Brussel, prol. d'Aulnis de Bourouii, wiens houding aldaar slerk door hein gegipst werd. Door anderen werd die gedelegeerde weer verdedigd. Woeilsdag eindelijk werd een aanvang gemaakt met ,de slaatsbegrooting. Natuurlijk moest den leden (vfcatloopig althans den heer Dracker) van het hart, darv^ij van dit kabinet niet veel verwachtten in ^j«anflr^j||||heL>ehting. 'tls de vraag of dat nq niet overbodig wordt en ol 't niet beter is nog wat met dat oordeel te wachten. Ken ander lid gal ais zyn raeening te kennen, dat de oppositie-party de speel- wet als een reclame tegen de regeering gebruikt heeft. Daar kon hy wel geiyk in hebben, maar dat het ten onrechte geschied is, zal iedereen niet zoo grif toegeven. Zoo vischt ieder op zijn gety. De anti-revolutionairen hebben hetzelfde gedaan met de leerplichtwet. Schaper noemde het kabinet conservatief, kapitalistisch en militaristisch, (nu daar is hij socialist voor) en het zal in de staatkunde niet goed gaan voor het kiesrechtvraagstuk op den voorgrond treedt. Nog werd om drankwet- en tariefsherziening gevraagd. Volgens telegram uit Brussel zouden de Boeren-generaals Botha en de la Rey heden, Vrijdag, te 's Gravenhage arriveeren om vandaar naar Londen te gaan en zich in te schepen naar Zuid-Afrika. Generaal de la Rey ontving dezer dagen bericht dat zijn oudste dochter in Zuid-Afrika is overleden. Heden, Vrijdag, herdenkt de heer P. van Houten zijn 40-jarig jubilé als gemeente-veld wachter te St. Annaland. Het zal dezen algemeen geachten ambtenaar voorzeker niet aan blijken vau belangstelling ontbreken. LANDBOUW-VEETEELT. Wij ontvingen het 1ste proefnummer van „De Veldbode, geïllustreerd weekblad voor laud en tuinbouw, pluimvee- en konijnenfokkerij en bijenteelt." Hoofdredacteur is de heer A. A. ter was het tien tegen één, dat de mensehen geen ongelijk hadden I Nu was hij er ver van af, in deze booze geruchten een beletsel te zien voor zijne ver bintenis met Eveline hoezeer het hem ook hinderde, dat hij met haar nu zoo over de tong ging. Maar oudertusscheu was het toeh wel eens te overleggen, of er uit deze onaangename affaire voor hemzelven geeu kapitaal viel te slaan. Zijn stelling in den huize Romer was door de erfenis veranderd geworden. Vroeger had de ondergeschikte ambtenaar aan het gezin een eer bewezen door zich te verloven met de dochter. Maar thans waren opeens de bordjes verhangen. Thans begon het er al meer en meer den schijn van te krijgen, alsof men vol strekt geen moeite meer deed om hem te houden ja, alsof men misschien nog blij toe zou zijn, hem de plaats te zien ruimen en zoodoende huune dochter in de gelegenheid te stellen, tot het doen van een beter huwelijk. En wat hield Eveline zelve hem kort I Wie weet wat er in haar eigenzinnig en eerzuchtig hootdje wel om ging 1 Kort en goed hij vond deze gelegenheid Haar, leeraar aan de Rijkslandbouw Winterschool te Goes. In haar inleidend artikel zegt de redactie o. m., dat, «waar in vele streken van ons land land- en tuinbonw hand aan hand gaan, daar heeft een blad voor beoefenaars van beide be drijven zeker recht van bestaan. Wij willen door veel goeds te geven, het blad maken tot een huisvriend van velen, een vriend, die hun op leerzame wijze den tijd kort, maar niet zal schromen harde waarheden te zeggen, waar hun belang dit eischt." En verder «Wij willen den tuinders aanwijzen, hoe zij, naar onze meening meer geld, huu be drijf meer loonend kunnen maken." Enz. Door den heer Collot d' Eseury, is het volgende adres gericht aan HH. Excellenties de Ministers van Waterstaat, Handel en Nijverheid, van Financiën en van Buitenlandsohe Zaken. Hontenisse, 29 November 1902. Excellentie. Het Uitvoerend deel van het Hoofdbestuur der Maatschappij tot bevordering van Laudbouw en Veeteelt in Zeeland heeft het noodig ge oordeeld UExc. uiteen te zetten, waarom die Maatschappij geen adres iu zake de Suikerkwes tie inzond. Uit die uiteenzetting, vervat in het UExc. aangebodene en mij in afschrift gezondene schrijven, dd. 24 dezer, blijkt mij, dat het Uit voerend deel in de meening verkeert, dat het door mij in de Hoofdbestuursvergadering gedane voorstel, om ons van het inzenden van een adres te onthouden, niet berustte op de door mij in die vergadering aangegevene gronden, doch dat bij mij eveeleer eene overigens lofwaardige vrees voor eene onzuivere stemming in het spel was." Ik stel er prijs op te verklaren, dat die vrees geen oogenblik bij mij bestaan heeft en waar mij bij raadpleging gebleken is, evenmin bij mijn mede-afgevaardigde voor de afdeeling Hulst, den heer Froytieii, lid 2e Kamer der Staten- Generaal (geen aandeelhouder van de Coöperatieve Suikerfabriek) die mijn voorstel steunde en mede verdedigde. Het voorstel, dit werd in de vergadering uit voerig en met nadruk toegelicht, geschiedde slechts in het belang der Zeeuwsche Maatschappij en was, wilde men geen conflict met het Uit voerend deel veroorzaken, naar onze meening bepaald noodig. Het Uitvoerend deel toch had zich o.i. door zijn schrijven aan de afdeelingen dd 26. Augustus 1902, waarin het zich sterk tegen surtaxe ver klaarde, reeds lang vóór de houfdbestuursver- gadcring aan UExc. tc zenden, te sterk partij gesteld. Bekend nu was, dat 4 van de 8 af-, deeliugen der Maatschappij, de afdeelingen Hulst, Kruiningen, Tholen en Zierikzee, zich tot de Regeering gewend hadden met het verzoek om «surtaxe" in te voeren, terwijl ieder wist, dat uitgezocht schoon om de Romers eens terdege de les te lezen. Hij zelf zou daardoor op een voetstuk komen, en kou dan met veel effect den grootmoedige spelen, die uit louter liefde voor Eveline den kwaden roep, waarin hare familie stond, wel door de vingers had willen zien. De klerk gaf zich nu het air van iemand die een grief heeft, iemand die ontstemd is, die liefst niet spreken wil, maar toeh ook weer het zwijgen in strijd acht met zijnen plicht. «Wat men al niet beleven moet!" zoo luchtte hij zich, met horten en stooteu. «Wie had ooit konnen denken, dat zóó iets Maar men kan tegenwoordig op niets en niemand meer staat maken Ik, de aanstaande schoon zoon, ik ben natuurlijk de laatste, die verneemt wat er gaande is. Ik had intusschen wel wat meer openhartigheid tnogen verwachten, al was hot dan maar met het oog op mijn ambtelijke positie. Als ik geweten had, dat er zóó iets op til was, dan had ik liever ineens mijn out- slag genomen. Nu sta ik tegenover al die booze tongen volslagen weerloos." «Het schijnt, dat ze je ook wat in het oot

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1902 | | pagina 1