N°. 913.
Zaterdag 5 December 1902.
Twintigste jaargang.
EN
J. JL C. POT,
Sint Nicolaas.
lis
'e.
FIUIUETOH.
ERLOREN GELUK.
iS.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
f Zij, die zich van heden af op
blad abonneeren, ontvangen de tot
anuari a.s. te verschijnen nummers
IATIS.
Public atiën.
reciesbevestigde de griffier. «Juist in
BJLJi MESLAND.
762
ERSEKSCHE
be-
ekts
dan
iver
der
'gen
op
907
THOOLSCHE COURANT
intllil pfiji aai dt Itluni in oesterteeli, laidloiw, au.
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per drie maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND Ingewacht aan
liet bureau te T h o I e n ot vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
T H O L E N.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 40 centsiedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht. Bij abonnement aanmerkelijke prijsvermindering.
rten
20,
EN.
tuks
je»),
oote
ode,
ge-
*eg.
ïht.
iurgemee8ter en Wethouders van Tholen brengen,
ivolge art. 83 der algeineene politie-verordening,
kennis van de ingezetenen dezer gemeente, dal
vervoer van secreetinest kan plaats hebben ge-
ende den nacht van
)insdag 9 op Woensdag 10 December,
ft'oensdag 10 op Donderdag 11 December,
kinderdag 11 op Vrijdag 12 December.
'holen, den 6 December 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. G. VAN STAPELE, Burgemeester
1*. LABAN, Secretaris.
308.
ihtig
tien-
nder
sgen
voer
iint Nicolaas, gij kinderfeest der kinderen,
zijt gij schoon en machtig I Wat al kinder
en zet ge in gloed, wat al kiuderoogeu doet
schitteren van vreugde en verlangen, wat
stof avji cr« aan tl*
aankomende meisjes en knapeu en hoe
lige verrassing bereidt ge ook den ouderen
dagen I
Iver 't algemeen zijn sprookjes minder goed
den kinderlijken geest, maar een sprookje
dat van St. Nicolaas, zoo onschuldig en ge
ul voor kinderen, wij zouden het der jeugd
gaarne ontrukken.
Sint Nicolaas, gij goede heilige hoe lieflijk
ijst uw beeld voor onzen geest. Als slechts
klein deel van de liefde voor kinderen, die
u toedicht, u heeft bezield, dan verwondert
ons niet dat voor de dankbare nakomeling
deugden tot die van een heilige zijn uitge-
en gij onsterfelijk zijt, want onder de
billende menschenvrienden is een vriend van
leren ons de liefelijkste verschijning, omdat
üeide getuigt van een rein en onzelfzuchtig
oed.
int Nicolaas, voor welke ouderen van dagen
t uw naam niet onwillekeurig de gelukkigste
meringen uit de kinderjaren terug, dat is
e dagen van onschuldige onvermengde vreugde,
aagt men wel eens dat in onzen tijd de
eren te rroeg wijs zijn, uw naain is een
iklank, die ouderen weer voor eenigen tijd
inderen omschept, en van het Sint Nicolaas-
is ook dit een der kenmerkende eigen-
ipen, dat het de jaren der kindsheid schakelt
die van den ouderdom. In beide krijgt
min of meer passieve toestand de overhand
dnd moet zijn geluk, uitsluitend ontvangen
de zorgende vriendelijkheid van anderen,
Uit hetDuitsch.
geraakte de klerk op zijne achterste
n, dreigde met aanklacht wegens hoon, en
volstrekt vernemen, wat men tegen zijn
aande in te brengen had. Bijgevolg zagen
eide heeren zich wel genoodzaakt, hoe on-
s ook, de gansche lastergeschiedenis voor
oren van den klerk Röiner te herhalen.
zult nu wel inzien, beste vriend", zoo
;.le de secretaris, «wat wij aan onszelven
mldigd zijn. Als ambtenaren in staatsdienst,
pt ge Wij werpen op niemand den
n steen Maar tegenover een publiek
daal Hij haalde de schouders op
«Ik zeg verder niets, dan dat een res-
bele familie het aan zichzelve verschuldigd
allen tijde ten zeerste op hare hoede te
en er licht iets weemoedigs in de ge
dachte, dat ook de grijsheid er slecht aan toe
zou zijn, indien zij als een moegestreden wrak
op de woelige levenszee, aan eigen lot werd
overgelaten. Maar tussehen die twee eindsehakels
is de groote. en sterke verbinding eener hartelijke
toegenegenheid, die aan de hoop der toekomst
de eene, aan de verwezenlijkte beloften van
het verleden de andere hand toereikt, en beide
vervult met een liefde, die geen leeltijd onder
scheidt.
Op een verjaardag komen allen tot een, den
jarige, maar op Sint Nicolaas denken de meuschen
aan elkander, de ouders aan de kinderen en
de kinderen aan de ouders, de broeders en
zuster aan elkander en menige verrassing wordt
bedacht om het leest te doen slagen.
Daar ligt in dit alles poëzie, de poëzie van
ons huiselijk leven. Hoe vele dagen tc voren
is er niet nagedacht over de moeilijke vraag,
hoe deze of gene eens heet te nemen, of wel
te doen, hoe menige gelegenheid biedt de St.
Nieolaas-avond niet om een bewezen dienst op
aardige wijs te vergelden. De goedhartige humor
heeft op zulk een avond een groot aandeel aan
verrassing en plagerij.
Welkom dan, gij St. Nieolaasavond met uw
aardigheden voor oud en jongmet uw darte
len levenlnstde kindervreugd die ge brengt
«n- «ie oudervreugd die ge weki-iB^t uw gees
tige verassiugen en de onschuldige plagerijen
waartoe gij aanleiding geeft! Wij verheugen ons
dat gij ons nog als een stukje poëzie uit den
ouden tijd zijt overgebleven, te midden van het
koude realisme onzer eeuw 1
Doch laten wij bij onze vreugde, de armen
niet vergeten. Ieder heeft ze in zijn buurt, of
verder af, wie kent ze niet Mochten ook die
oogen tintelen, die wangen gloeien, en ook de
kinderharten der armen, die zoo dankbaar kunnen
zijn, zich verblijd gevoelen op dit feest.
Door den burgemeester van Leiden, mr. F.
Was, is om gezondheidsredenen eervol ontslag
aan H. M. de Koningin gevraagd.
Door het bestuur der visscherijen op de
Schelde en Zeeuwsche Stroomen werden Zaterdag
29 November te Bergen op Zoom verpacht 18
pereeelen weervisscherij in de Ooster-Schelde,
zijnde de letters A tot T. De opbrengst was
f3014, tegen f 5752 bij de vorige verpachting.
De regeering (lees de minister van binnen-
landsche zaken) heelt in de mem. v. antw. op
het afdeelingsverslag verklaard, dat zij in geen
geval tot den toestand van kinderverwaarloozing,
die vóór den leerplicht bestond, wenseht terug
te keeren en dat de leerplichtwet, hetzij de be
staande of eene andere, zal blijven.
Naar aanleiding van een klacht, tegen eenige
Amsterdamsche openbare ouderwijzers ingebracht,
zegt dezelfde memorie, dat ook buiten de school
onzen stand Andere mensehen kunnen nog
eens gemakkelijker een oogje toedrukken
Overigens zon ik u wel eens in overweging
willen geven, mijn waarde, of ge onder de ge-
gevene omstandighedeu niet beter deedt met
naar een benoeming in den staatsdienst niet
verder te solliciteereu Ja, alle dingen hebben
zoo twee kanten I"
Becker wist nu tenminste wat er aan de
hand was. Tegen de heeren sprak hij wel van
„domme kletspraatjes", maar in zijn binnenste
was hij volstrekt niet zoo boven het oordeel
der wereld verheven; ja, indien hij niet per
soonlijk zoo na bij de zaak betrokken ware
geweest, zou hij waarschijnlijk zelf niet anders
gedacht en gesproken hebben. Als een „practisch
mensch" had hij ook vroeger reeds in zich-
zelven min of meer pijnlijke bedenkingen voelen
rijzen omtrent de vraag, hoe toch bij dit tes
tament de vork eigenlijk wel in den steel zat.
Jegens Eveline durfde hij geen argwaan koesteren.
Maar hare moeder wat wist hij eigenlijk
met zekerheid van die vrouw en van haar vor-
leden, om met een zuiver geweten voor haar
partij te kunnen kiezen? Wel overwogen,
de openbare ouderwijzers moeten vrij gelaten
worden in het uitkomen voor hunne politieke
overtuiging.
Alles uitstekend, maar laat onze premier wat
oppassen
Al spoedig hoort men minister Kuvper is
een gewone liberale mijnheer geworden I (gelijk
Z. E. vroeger eens van Heldt zei).
Tweede Kamer.
Vrijdag is na nog heel wal gedachlenwisseling de
Indische begrooting zonder hoofdelijke stemming aan
genomen, terwijl Dinsdag de suikerconventie in be
handeling kwam.
Het was hoofdzakelijk een strijd over de vraag
al ol geen surtaxe (inkomend recht). De vraag ol de
conventie zou aangenomen worden kwam niet eens
ter sprake, die goedkeuring stond als een paal boven
waler. By de kweslie over de surtaxe kwamen de
gewone argumenten voor en tegen aan de orde. Van
de Zeeuwsche afgevaardigden sprak de heer Henne-
quin er tegen, de heer Fruitier er voor. Vermelding
verdient nog een hevige aauval van het lid Van der
Kun op onzen gedelegeerde ter conventie te Brussel,
prol. d'Aulnis de Bourouii, wiens houding aldaar
slerk door hein gegipst werd. Door anderen werd
die gedelegeerde weer verdedigd.
Woeilsdag eindelijk werd een aanvang gemaakt
met ,de slaatsbegrooting. Natuurlijk moest den leden
(vfcatloopig althans den heer Dracker) van het hart,
darv^ij van dit kabinet niet veel verwachtten in
^j«anflr^j||||heL>ehting. 'tls de vraag of dat nq niet
overbodig wordt en ol 't niet beter is nog wat met
dat oordeel te wachten. Ken ander lid gal ais zyn
raeening te kennen, dat de oppositie-party de speel-
wet als een reclame tegen de regeering gebruikt
heeft. Daar kon hy wel geiyk in hebben, maar dat
het ten onrechte geschied is, zal iedereen niet zoo
grif toegeven. Zoo vischt ieder op zijn gety. De
anti-revolutionairen hebben hetzelfde gedaan met de
leerplichtwet. Schaper noemde het kabinet conservatief,
kapitalistisch en militaristisch, (nu daar is hij socialist
voor) en het zal in de staatkunde niet goed gaan
voor het kiesrechtvraagstuk op den voorgrond treedt.
Nog werd om drankwet- en tariefsherziening gevraagd.
Volgens telegram uit Brussel zouden de
Boeren-generaals Botha en de la Rey heden,
Vrijdag, te 's Gravenhage arriveeren om vandaar
naar Londen te gaan en zich in te schepen naar
Zuid-Afrika.
Generaal de la Rey ontving dezer dagen
bericht dat zijn oudste dochter in Zuid-Afrika
is overleden.
Heden, Vrijdag, herdenkt de heer P. van
Houten zijn 40-jarig jubilé als gemeente-veld
wachter te St. Annaland.
Het zal dezen algemeen geachten ambtenaar
voorzeker niet aan blijken vau belangstelling
ontbreken.
LANDBOUW-VEETEELT.
Wij ontvingen het 1ste proefnummer van
„De Veldbode, geïllustreerd weekblad voor laud
en tuinbouw, pluimvee- en konijnenfokkerij en
bijenteelt." Hoofdredacteur is de heer A. A. ter
was het tien tegen één, dat de mensehen geen
ongelijk hadden I
Nu was hij er ver van af, in deze booze
geruchten een beletsel te zien voor zijne ver
bintenis met Eveline hoezeer het hem ook
hinderde, dat hij met haar nu zoo over de tong
ging. Maar oudertusscheu was het toeh wel
eens te overleggen, of er uit deze onaangename
affaire voor hemzelven geeu kapitaal viel te
slaan. Zijn stelling in den huize Romer was
door de erfenis veranderd geworden. Vroeger
had de ondergeschikte ambtenaar aan het gezin
een eer bewezen door zich te verloven met de
dochter. Maar thans waren opeens de bordjes
verhangen. Thans begon het er al meer en
meer den schijn van te krijgen, alsof men vol
strekt geen moeite meer deed om hem te houden
ja, alsof men misschien nog blij toe zou
zijn, hem de plaats te zien ruimen en zoodoende
huune dochter in de gelegenheid te stellen, tot
het doen van een beter huwelijk. En wat hield
Eveline zelve hem kort I Wie weet wat er in
haar eigenzinnig en eerzuchtig hootdje wel om
ging 1
Kort en goed hij vond deze gelegenheid
Haar, leeraar aan de Rijkslandbouw Winterschool
te Goes.
In haar inleidend artikel zegt de redactie
o. m., dat, «waar in vele streken van ons land
land- en tuinbonw hand aan hand gaan, daar
heeft een blad voor beoefenaars van beide be
drijven zeker recht van bestaan. Wij willen door
veel goeds te geven, het blad maken tot een
huisvriend van velen, een vriend, die hun op
leerzame wijze den tijd kort, maar niet zal
schromen harde waarheden te zeggen, waar hun
belang dit eischt."
En verder «Wij willen den tuinders aanwijzen,
hoe zij, naar onze meening meer geld, huu be
drijf meer loonend kunnen maken." Enz.
Door den heer Collot d' Eseury, is het
volgende adres gericht aan HH. Excellenties de
Ministers van Waterstaat, Handel en Nijverheid,
van Financiën en van Buitenlandsohe Zaken.
Hontenisse, 29 November 1902.
Excellentie.
Het Uitvoerend deel van het Hoofdbestuur
der Maatschappij tot bevordering van Laudbouw
en Veeteelt in Zeeland heeft het noodig ge
oordeeld UExc. uiteen te zetten, waarom die
Maatschappij geen adres iu zake de Suikerkwes
tie inzond.
Uit die uiteenzetting, vervat in het UExc.
aangebodene en mij in afschrift gezondene
schrijven, dd. 24 dezer, blijkt mij, dat het Uit
voerend deel in de meening verkeert, dat het
door mij in de Hoofdbestuursvergadering gedane
voorstel, om ons van het inzenden van een
adres te onthouden, niet berustte op de door mij
in die vergadering aangegevene gronden, doch
dat bij mij eveeleer eene overigens lofwaardige
vrees voor eene onzuivere stemming in het spel
was."
Ik stel er prijs op te verklaren, dat die vrees
geen oogenblik bij mij bestaan heeft en waar
mij bij raadpleging gebleken is, evenmin bij
mijn mede-afgevaardigde voor de afdeeling Hulst,
den heer Froytieii, lid 2e Kamer der Staten-
Generaal (geen aandeelhouder van de Coöperatieve
Suikerfabriek) die mijn voorstel steunde en mede
verdedigde.
Het voorstel, dit werd in de vergadering uit
voerig en met nadruk toegelicht, geschiedde
slechts in het belang der Zeeuwsche Maatschappij
en was, wilde men geen conflict met het Uit
voerend deel veroorzaken, naar onze meening
bepaald noodig.
Het Uitvoerend deel toch had zich o.i. door
zijn schrijven aan de afdeelingen dd 26. Augustus
1902, waarin het zich sterk tegen surtaxe ver
klaarde, reeds lang vóór de houfdbestuursver-
gadcring aan UExc. tc zenden, te sterk partij
gesteld. Bekend nu was, dat 4 van de 8 af-,
deeliugen der Maatschappij, de afdeelingen Hulst,
Kruiningen, Tholen en Zierikzee, zich tot de
Regeering gewend hadden met het verzoek om
«surtaxe" in te voeren, terwijl ieder wist, dat
uitgezocht schoon om de Romers eens terdege
de les te lezen. Hij zelf zou daardoor op een
voetstuk komen, en kou dan met veel effect
den grootmoedige spelen, die uit louter liefde
voor Eveline den kwaden roep, waarin hare
familie stond, wel door de vingers had willen
zien.
De klerk gaf zich nu het air van iemand
die een grief heeft, iemand die ontstemd is,
die liefst niet spreken wil, maar toeh ook weer
het zwijgen in strijd acht met zijnen plicht.
«Wat men al niet beleven moet!" zoo luchtte
hij zich, met horten en stooteu. «Wie had ooit
konnen denken, dat zóó iets Maar men
kan tegenwoordig op niets en niemand meer
staat maken Ik, de aanstaande schoon
zoon, ik ben natuurlijk de laatste, die verneemt
wat er gaande is. Ik had intusschen wel wat
meer openhartigheid tnogen verwachten, al was
hot dan maar met het oog op mijn ambtelijke
positie. Als ik geweten had, dat er zóó iets op
til was, dan had ik liever ineens mijn out-
slag genomen. Nu sta ik tegenover al die booze
tongen volslagen weerloos."
«Het schijnt, dat ze je ook wat in het oot