L
en
Al
y I S S C U E R IJ.
Burgerlijke Stand.
Ki
ha:
Kerknieuws.
J
Cor
mo:
Bo
S
Te Hoorn is op een der lotingsdagen een
jongmensch van 20 jaren, die door de lotelingen
op sterken drank onthaald was en blijkbaar te
veel had gekregen aan den dijk dood gevonden.
Aan den Trekweg te s'Gravenhage, viel
gisteren, door een misstap op de treeplank een
schipper in het water. Niettegenstaande de man
spoedig werd opgehaald, slaagde men er niet
in de levensgeesten van den drenkeling op te
wekken.
Bij de loting te Hillegom heeft zich het
volgende voorgedaan.
De veldwachter riep den naam af van een der
lotelingen, waarop een kameraad antwoordde „Is
reeds lang overleden."
De burgemeester nam toen een lot uit de
bus en trok voor den reeds op 20 Mei j. 1.
gestorvene no 26.
De militie-commissaris vroeg toen of no 26
reden had tot vrijstelling, dan wel of gebreken
zijn dienstneming verhinderden.
Tegen deze loting is bij Ged. Staten protest
aangeteekend, met verzoek tot nietigverklaring.
In een laan nabij Knijpe is Dinsdag het
lijk gevonden van een veehouder nit Tjalleberd,
Van de kermis te Knijpe komende, is hij onder
den invloed van sterken drank waarschijnlijk
gevallen en gedeeltelijk in een sloot terecht
gekomen, want het lijk werd gevonden met het
hoofd in de modder en de beenen nog op den kant.
Te Venloo is, bij den bouw van een huis,
de zoldering ingestort, vermoedelijk door een
te zware vracht steenen, welke er opgestapeld
waren. Drie werklieden werden onder de massa
bedolven en zwaar gewond naar het gasthuis
vervoerd.
In een waterpoel, naast den spoorweg van
Bozendaal naar Bergen-op-Zoom, is het lijk ge
vonden van den koopman P. Vriends, uit Wouw.
Men denkt, dat hij, om den weg te bekorten,
de spoorlijn is overgestoken en door de duisternis
in het water geraakt.
Te Tjerkwerd werd door mannen, met een
bootje de Workumervaart passeerende, een jon
getje van ruim 5 jaren drijvende gevonden,
zonder eenig teeken van leven. De mannen
namen dan ook het kind en lagen het op den
wal met den uitroep aan menschen aan de
overzij «daar ligt een doode jongen op den wal."
Een moeder mist een harer kinderen en het
wordt de droeve waarheid, dat bet haar zoontje
is. Dadelijk waren mannen bezig om te probeeren
of het kind soms nog kon leven, terwijl uit
Bolsward een dokter werd ontboden. De «voor
schriften tot redding van drenkelingen" werden
getrouw toegepast, maar alles scheen vruchteloos
te zullen zijn. Na bijna anderhalf uur werkzaam
te zijn geweest, bleek dat het jongetje niet dood
was, maar eindelijk begon te snikken. Er werd
volgehouden en toen na verloop van 2 uren de
dokter was gekomen, kon deze constateeren dat
«alle gevaar" geweken was. Met twee dagen
kon het kind weer naar school gaan en er was
vreugde in het dorp.
De medewerkers hebben groot succes gehad,
de Maatschappij tot redding van drenkelingen
eveneens met de verspreide voorschriften.
Op een kantoor voor directe belastingen
in een plaats in het westen van Noord-Brabant,
verscheen vóór eenige dagen om te betalen, o.a.
een boertje.
De man rookte en had een hondje bij zich,
voor welke twee zonden hij zich evenveel be
rispingen van den ontvanger berokkende, doch
hij bleef er tamelijk kalm ouder. Toen de beurt
aan hem kwam, presenteerde hij een bankbiljet
van 1300. Daarvan kon mijnheer niet terug
geven, hij had nog zooveel niet ontvangende
boer moest maar gaan wisselen. Maar daarvoor
bedankte ons boertje, en toen bij dus zijn geld
niet kon kwijt raken, vertrok hij met de op
merking „lk merk het al, jelui hebt hier veel
praats, maar weinig 060160.''
(Historisch).
Hoe geneest men de wonden aan een
boom teweeggebracht, het best? Het is bekend,
dat er vele jaren noodig zijn, om de groote
wonden aan een boom te omsluiten. Droogte,
natte, hitte en vorst, in vereeniging met de
lucht, werken zoo vernietigend op de wond, dat
de zich verder uitbreidende rotting, het leven
van den boom in gevaar brengt. Om den boom
spoedig te doen genezen wendt men het best
hout- of koolteer aan.
„Laat mij eerst wat tot adem komen 1" smeekte
Becker „Ken geluk, menschen 1 wel,
wie had zóó iets kunnen denken 1 Het
lijkt waarachtig wel een droomEveline,
je zult bet niet willen gelooven
„Wat zal ik niet willen gelooven? vroeg zij,
nu weder heel kalm. «Je lijkt wel een beetje
te diep in het glas te hebben gekeken."
„Dat zou waarachtig geen wonder wezen, als
het waar was! Na zoo'n verrassing? ..Meneer
Romer, juffrouw Romer verbeeld u eens
het testament
„Is het al geopend?"
«Zooeven."
„En wie zijn de erfgenamen?"
„Dat kan nog niemand weten zeide de moeder.
„Maar ik weet het, ik I U zijt de erf
gename. u!"
«Wat?"
„Wij?"
„Man ben je gek? Wat zijn dat voor
praatjes?"
„Praatjes, praatjes? Ik zeg u, meneer
De verwarmde teer wordt met een kwast
zóólang op de versche wonden gestrekdn, als
hel hout die opzuigt. De teer dringt eenige
millimeters diep in het hout, doodt het, werkt
bederfwerend op aanwezige rottingskiemen. De
gedoode en met teer doortrokken houtlaag vormt
dan een water- of luchtdichte bedekking, onder
welke het overige hout geheel gezond blijft
Wanneer men deze raadgeving opvolgt, zal men
zeker niet over hef verlies van een vruchtboom
behoeven te klagen, die door snoeiing of storm
een zijner dikke takken verliezen moest. Men
bedenke echter wel, dat men nooit of te nim
mer de teer in den vorm van een ring orn den
boom strijkt, maar alleen de kant, welke ge
spleten is.
Te Berlijn is een politieagent, die bij een
tandmeester kwam, om zich een paar kiezen
te laten uittrekken, en die zich wilde laten
„wegmaken", nadat hij, in het bijzijn van een
docter, met chloroform was bewelmd, doodge
bleven.
Een verschrikkelijke wraak heeft te La-
malgue, bij Toulon, een bende smokkelaars
genomen op een douanebeambte, die hun het
leven tamelijk zuur maakte. De ongelukkige
ambtenaar is Maandagavond op zijn gewone
ronde gegaan en den volgenden morgen vond
ineu zijn lijk vreeselijk verminkt op eeu voet
pad. Uit een aantal met bloed bevlekte steenen
leidt men af, dat kerels, die redenen hadden
niet door schieten hun tegenwoordigheid te
verraden, in dit geval hoogstwaarschijnlijk
smokkelaars, den ambtenaar letterlijk hebben
gesteenigd. Een bedrag van 300 francs, dat het
slachtoffer bij zich had, wordt vermist.
Een vreeselijken dood vond dezer dagen
een werkman te St. Quien, die een amaril molen
bediende. Door een raadselachtige oorzaak werd
hij plotseling door het vliegwiel, dat -eenige
duizenden wentelingen per minuut maakte, ge
grepen; het hoofd werd hem letterlijk van den
romp gescheiden.
Geparfumeerde boter is een der nieuwste
mode-dwaasheden der hoogste kringen in Londen,
zeer aan te bevelen aan „margarinefabrikanten,"
die somtijds hun waar bereiden uit wagensmeer
en andere riekende vetten.
De stukken boter, op de gewone wijze toebe
reid, worden in dun neteldoek gewikkeld en
daarna in een pot met rozenbladeren gelegd,
zoodat de bladen de boter volkomen bedekken.
Dan wordt de pot in een ijskast gezet en na
tien uren is de «rozenboter" gereed voor het
gebruik.
Een bruidegom te Parijs liet zich den
ochtend vóór zijn trouwdag scheren. Op eens
moest hij hevig niezen, het scheermes gleed af
en nam het puntje van zijn neus mee. Jjoen hij
bepleisterd en wel voor zijne bruid verscheen,
bedankte zij hem.
Door den Weener meteoroloog graaf
Ledochowske wordt een strenge winter voorspeld.
Waarschijnlijk zal het de koudste winter zijn,
die wij sinds 56 jaren doorleefd hebben, waar
voor alle kenteekenen aanwezig zijn. We kunnen
ons voorbereiden op een zeer lage temperatuur
de ijzigste winden en den zwaarsten sneeuwval,
die gezamelijk 'buitengewoon lang zullen duren
door bijna geheel Europa.
Dit klinkt niet zeer liefelijk, maar, wij willen
ons niet vóór den tijd bevreesd maken," zegt
de Minika Waldvogel, „en daaraan zuilen wij
ons vooreerst houden: het is nog tijd,genoeg
te klappertanden, wanneer het ernst wordt met
de voorzeggingen van de ijzigste winden en
loebehooren.
De Generaals in Duitschland.
Na te Parijs met groote geestdrift te zijn
ontvangen vertrokken de generaals Botha, De
Wet en De la Rej Woensdagmiddag naar Keulen
om van daar de reis naar Berliju den volgenden
dag voort te zetten.
Alvorens Parijs te verlaten richtten de Boeren
generaals een oproeping tot de Franscliè natie,
bevattende o. m. het volgende
«Daar wij niet konden slagen, de Engelsche
Regeering te bewegen ons volk bij te staan en
daar de behoeften tot het hoogste gestegen waren,
blijft ons als laatste redmiddel, ons te wenden
tot de naties van Europa en Amerika.
«Tot dit betreurenswaardige uiterste gedreven,
wagen wij het tot de wereld de smeekbede te
richten, onze weduwen en weezen, onze ver-
Ficher heeft u tot zijn erfgenamen gemaakt
tot zijn universeele erfgenamen 1"
Het is alles voor u ge zijt nu opeens
rijke lui geworden, net alsof ge een grooten prijs
getrokken had en nog veel beter dan dat I"
Hij viel op een stoel, stak zijn beunen uit
en rukte aan zijn das, alsof hij niet genoeg
lucht kon krijgen. Het was in het kamertje
opeens geheel stil geworden. Elk trachtte voor
zichzelvcn het ongeloofelijke nieuws te verwerken.
Den vollen omvang er van overzag nog niemand.
Indien Becker hun ware komen vertellen dat
de heer Ficher hun vijfhonderd thaler had ver
maakt, dan zouden zij daarmede zeer blij zijn
geweest; maar thans begrepen zij er eigenlijk
niets van. Römer zat te kijken alsof hij versuft
was; vrouw Römer haalde de schouders op en trok
een gezicht als iemand, die verzocht verschoond
te blijven van een ongepaste aardigheid; de
sergeant trommelde met de vingers op de tafel,
en Eveline nam haar werk weder op, dat eeu
paar minuten op haar schoot gerust had.
„Ze hebben je wat op de mouw gespeld,
minkte medeburgers en andere behoeftigen ter
hulp te komen met liefdegiften en eindelijk ons
bij te staan in de taak om de kinderen be
hoorlijk op te voeden."
Niettegenstaande het late uur van aankomst
te Keulen, half twaalf, werden de generaals door
duizenden met stormachtige huldebetuigingen
begroet.
En hoe zal de ontvangst te Berlijn zijn
Deze vraag kwam bij velen op, die de intriges
gevolgd hebben, door het Duitsche regeerings-
blad e. a. aangewend om de goede zaak der
Boeren afbreuk te doen, uit angst voor Engeland.
Wat maken die regeeringen over 't algemeen
toch een gek figuur en wat steekt hare houding
af bij het heldhaftig optreden van het edele
drietal.
Dat de generaals niet bij den, vooral in
eigen oogeu, grooten Keizer ontvangen worden,
laat hen blijkbaar vrij koud. Nu, die eer zou
voor Z. M na zijne treurige houding tegenover
President Kruger eu ook later, wel wat te
groot zijn geweest.
Maar het Berlijnsche volk, hoezeer men ge
tracht had het te sussen, stoorde zich aan geen
formaliteiten, het liet zich onbevangen meeslepen
door zijn gevoel voor rechtvaardigheid en ver
eering voor de helden van Zuid-Afrika.
Bij het binnenloopen, des avonds half zes ure,
van den trein aan het station Diergaarde deed
zich een onbeschrijfelijk schouwspel op. Eeu
ontzettende menschenmenigte verbrak de rij van
politie, zoodat de generaals het volgende oogen-
blik te midden van een bruischende massa van
oorverdoovende jubelkreten stonden. Reus
achtige lauwerkransen werden huu over de
schouders geworpen, bloemen voor hunne voeten
gestrooid, terwijl menschen van allen stand,
van den eenvoudigslen arbeider tot den hoogsten
militair één gee-tdriftige keten vormden, en
honderden handen zich uitstrekten om die dfcr
generaals te kunnen drukken. Het volk her
stelde ten slotte zelf de orde.
De rit naar het hotel, „de Vierjaargetijden"
was een ware triomftocht. De trams stopten, de
reizigers stegen uit en salueerden.
In het hotel werden zij ontvangen door een
kring van dames en heeren van den „Buren-
hilfsbuud" waaronder verscheidene parlements
leden.
Na een hartelijke welkomstgroet voerden de
generaals achtereenvolgens het woordBotha
o. a. zeide«Onze komst heeft, gelijk gij weet,
geen politiek, maar een mensehlievend doel,
omdat ons volk in ellende ligt, zóó diep dat
ik geen woorden heb, om het uit te drukken. Wij
zouden niet hier wezen als wij het niet in het
belang van het voortbestaan van ons volk noo
dig achtten. Zware dagen zijn er voor ons ge
weest en wij waren liever thuis gebleven om
"onze hoeven weer op te bouwen, maar toen de
stem des volks tot ons drong en wij zagen dat
het noodig was voor dat volk, dat zich in den
oorlog zoo grootsch gedragen heeft, toen zeiden
wij wij moeten zware wegen gaan om voor ons
volk geld te zoeken. Tot dat doel zijn wij hier,
niet om ons te laten toejuichen. Ons volk is
waard geholpen te worden, want het heeft steeds
gedurende den oorlog de voorschriften van be
schaafde volken en der humanileit gevolgd. Voor
zoo'n volk schaam ik mij niet, als bedelaar op te
komen." Enz.
Geen wonder dat stormachtige bijvalsbe
tuigingen hierop volgden.
Generaal de Wet deelde o. a. mede dat hij
de verdere reis van de generaals niet zou mee
maken, om de slechte berichten, die hij van
huis kreeg. Er zijn weer kinderen van hem ziek.
Tegen middernacht was de bijeenkomst af-
geloopeu. Nog was toen een groote menigte
bijeen, die de helden opnieuw met geestdrift
toejuichte.
LANDBOU W-VEETEELT.
Mc» schrijft ons
Het loopt zoetjes aan tegen den tijd, dpt het land-
bouw-onderwjjs weer zal gegeven worden en ook in
de afd. Tholen der Zeeuwsche Landbouw ir.aatschjj. zjjn
thans drie wintercursussen. Wekken deze wel de
belangstelling, die evenredig is aan het nut, dat bet
gegeven onderwijs kan stichten V In het laatste Maand
blad wordt er op gewezen, „dat de lijden voorbij
zijn, dat het voldoende was spa, ploeg of dorscb-
vlegel te hantceren de landbouw is niet enkel meer
een bedrijf, maar een wetenschap geworden en waar
wel eens klaagtonen aangeheven worden, dat de Re
geering weinig voor den landbouw doel, daar moet
vriendlief!" sprak zij spottend.
„Op de mouw gespeld?" riep hij nijdig.
„Jawel, ik ben er ook net de man naar, om
mij zoo iets maar op de mouw te laten spelde 1
Ik weet het als klerk van den griffier zelf, die
het testament heeft hooren voorlezen.
„Het zou kunnen zijn, dat meneer ons met
een legaatje had bedacht", meende vrouw Römer
„Neen neen, ge zijt de erfgenamen!" ver
zekerde de klerk met allen mogelijken nadruk.
„Ik zal toch wel het onderscheid weten tusscheu
erfgenaam en legataris. Geen legaat is u ver
maakt, maar ge zijt de erfgenamen van den
overledene! Daar kunt ge staat op maken! Het
heele gerechtshof weet er al van
Vrouw Römer schudde ongeloovig het hoofd.
«Zoo iets gebeurt niet in de wereld", zeide
zij-
Haar zoon de sergeant daarentegen meende
dat er toch wel iets van aan moest zijn.
„En waarom ook niet?" Vroeg hij. «Hij had
immers niemand op de wereld, die hem nader
stond dan wij, en die hem zooveel goeds ba-
erkend worden, dat het landbouw-onderwijs nie
moederlijk wordt bedeeld. Toone de landbouw;
hij het gratis landbouw-onderwijs waardeert
waar nog door sommigen met een minachtend
derophalen het mededeelen van allerlei nuttige
door „meester met zijn geklets over allerlei
wordt begroet, daar is het aan hen, die een
hooger slaan en eenigszins de portee van de
bouwkennis van den geëxaraineerden onde
begrijpen, dezen te steunen in het streven ti
spreiding van een nuttige wetenschap. In eige
geving zijn nog genoeg personen te vinden, d
cursussen konden deelnemen, maar uit gemak
valsche schaamte, een zekere oppositiezucht n
leerling te worden beschouwd, liever den ga
lieven winter bezigen tot dingen, die in elk
van minder beleekenis zijn, dan het verzamelt
kennis voor het latere leven.
H
N
rerg
ia
waai
K
In de week van 916 Oct. werdei
Itrseke verzonden 600.000 leverbare oesbf'9®
De prijzen waren le soort 9510
2e soort 4550 fr., 3e soort 3035 fr.
Hoewel de uitersten ongeveer gelijk zij
bleven, toonen de prijzen toch neiging tot
Iu de laatste week is er wat meer lev
de oesterverzending merkbaar, doch over
gemeen is deze nog niet zooals andere jar
dezen tijd. Verscheiden jaren zijn verlo
dat de maand October heel wat oesters
voeren, doch we leven dit jaar in een schij
bizonderen tijd. 't Is nu niet de puike kw
der Bruinissche oesters (uit de Grevelingeo
tenoord en Herkingen), welke de verze
vanuit Tholen drukt, waul daarvoor hebb
handelaren hier, zooals wij reeds vroeger me'
gezorgd, door tijdig perceelen in die strel
pachten, doch wat tot heden nog niet di
voorgevallen is, is dat de Engelsche oi
zooals wij in ons vorig nummer schreve
jaar puik van visch zijn, en waarmede als
zelf de Duitsche markt ruim voorzien is.
de tijd is voorbij, dat de oesters van de Z
sche banken geprefereerd werden boven
andere soorten. Engeland met zijn Whit:
en Duitschland uiet zijne Holsteiners zijn
meespreken niet alleen, doch hebben c
oogenblik de bovenhand. Jammer genoeg
nu geprobeerd door eenige kweekers van bit
om de markt te dwingen met ongemot
lage noteeringeu, doch de tijd zal leeren
lang die campagne met succes kan g<
wordenhet is maar te hopen, dat deze
gevoelige les krijgen voor de toekomst
hiermede zooals met zoovele artikelen
wijn behoeft geen krans."
Naar algemeen beweerd wordt, valtdeopbi
der z.g, vrije banken, welke jl. Dinsda|
opengesteld, niet mede. Verscheiden Tho
visschers zijn deze week reeds teruggekeei
De mosselverzending was deze week bi
druk te noemen. Flinke hoeveelheden
per tram van daar vervoerd.
[TH
B
Effet
H
A
VL(
Gemeente YERSEKE van 1016 October I
Geboren: Jan Dingenug, zv. Christiaan
strate en Cornelia Waveryn. Angelina Apolon
Judocus Heijdens en Rosalia Kindt.
Gemeente SCHERPENISSE, September 19(
ONDERTROUWD: A. Guilja.n, 27 j. en
Dyke, 21 j.
GEHUWD: C. L. Goedegebuure, 23 j. eo
Ast 19 j
OVERLEDEN: B. A. K. Verkerke, 76 i
genoot van M. W. Carol. M. W. Hage, 76 j.
van J. van de Velde.
GEBORENJohanna Adriana, dv. C, Op
J. M. van Geet. Elizabeth, dv. J. Vroegop
van der Welle. Cornelis Jacobus, zv. W. Ge
H. C. van den Hoek. Anthonia Johanna Eli
dv, S. J. Hartog en E. C. Hartog. Cornelia Jo
dv. D. A. Polderman en C. A. de Bruyne
Bastiaan. zv. S. I. Hage en A. W. Nieu
Pieternella, dv. G. Tichein en N. W.
Jobannes Leenden Marinus, zv. J. L. Noom
M. Oudesluijs.
PREDIKBEURTEN.
Ned. llerv. Gem. Ierseke. Voorm. 9'/i u. ou
van der Eudt, nam. 2 u. Ds. Paauwc.
Geref. Gein. Voorin. 9'/i u. nam. 2 u. Ds
nam. 5'/s u. ouderling Sinke.
Vr. Ev. Gem. Voorm. 9'/, u., nam. 2
5'/, u. Ds. Post. Des avonds Avondmaal.beil
Oud Ger. Gem. Voorm. 9 u., nam. l'/i
5 u. lezing.
wezen.
„Onzin I" verklaarde de oude„II
immers maar zijn huisbewaarder."
„Wel hij was een zonderling", brac
klerk in het midden «en zulke zonder
hebben soms heel vernuttige eu otiginet
vallen."
De sergeant stond op, deed een paar se!
en wischte zich met zijn zakdoek het voo
af. Hij was warm geworden.
«Als het eens waar was" begon hij
«Onzinherhaalde Römer. „Ze koude
evett goed komen vertellen dat de Konit
tot baron verheven en tot zijn opperstahi
benoemd had. Ik geloof er geen woord
«Nu ge zult het spoedig hooren."
Eveline keek uit het venster op de strt
„Daar komt de procureur", zeide zij.
«Doeter Eulert?" vroeg Becker, nader tri
«Ja."
«Dan is alles in orde. Een oogenblik
nog maar!" {Wordt vervo
V
roer
(woc
A
Pooi
Scht
St.
Stav
St.
Oud
Inca;
Ir
Aan-
H
alles
H
T
Te
heer
