wsetlilafl, piijö aan U tielanpn m oesterfeelt, MMk, enz. J01TS BESTORVEN. N°. 650. Zaterdag 11 December 1897. Vijftiende jaargang. e ia ikz EN di( J. M. C. POT, jk 'sek uit fEÏÏHlEIOS. BINNENLAND. ïgt i IERSEKSCHE iedi HJN| ;e wi hooi oor THOOLSCHE COURANT, 5.— VE Dit blad verschijnt eiken Zaterdag. Prijs per 8 maanden, franco per post 65 cents. Voor het buitenland 90 cents. ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan het bureau te T h o I e n of v66r DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke. UITGEVER T H O I 1. (STB SLI riT, Zoo DE DOOFSTOMMEN-VEREENtGING A in haar nieuw gebouw aan de Westermarkt, door J. A. TOURS. pen i zijn Zoi Eenige weken geleden ontdekte een inwoner n Deventer, die om zijn menschlievendheid kend is, een beklagenswaardig meisje, dat in treurige omgeving meer wegkwijnde dan efde. Het achtjarige kind was zoo goed als firifte)0^ en kon niet dan een hoogstgebrekkig geluid rculj ortbrengen. Haar moeder was overledenhaar JTO der gaf zich aan dronkenschap over; haar •oers, waarvan één krankzinnig is, werden niet >or eenig beroep opgeleid. Als gij u eene R3 irwaarloosde kamer in eene achterbuurt der p noemde stad voorstelt, kunt gij u, lezer, eenig ;nkbeeld vormen van de somberheid, waarin t in zoovele opzichten misdeelde kind haar ven moest slijten. Door bemiddeling van den enschenvriend werd de kleine opgenomen in Ef jt Stedelijk Ziekenhuis, waar het genas van :ne hoofdziekte, die door gebrek aan verzorging 0f j ïtstaan was. Toen zij, als hersteld, moest ont- d Wf agen worden, bracht dezelfde vriendelijke hand aar in een goed kosthui?,, mef goedvinden van eu vaucr, üxo ziijn kTM gaarne aan üou uuning- ellendeu vriend toevertrouwde en afstond. Door bemiddeling der heeren correspondenten n het Instituut voor Doofstommen te Gronin- ïn en van dat te Rotterdam werd gevraagd U f het meisje in een dezer twee inrichtingen II jfeplaatst zou kunnen worden. Uit Groningen Yerd geantwoord, dat de plaatsing niet wel logelijk was, daar de lessen der nieuwelingen eds geruimen tijd geleden waren aangevangen, B3)odat het meisje die niet zou kunnen volgen, tenli ovendien was daar het getal der pas opgenomen ersei?erlingen zóó groot, dat de onderwijzers on- i in het bijzonder met een achter- i. leerling zouden kunnen bezighouden. 3': opneming zou dus moeten worden ge- t ol September 1898. erdam kwam een antwoord, waarin 5 idere bezwaren werden geopperd. Hier zou het eisje kunnen worden opgenomen, al was het erjaar reeds begonnen. Maar werd gevraagd alleszins met recht „wie zal zich verant- oordelijk voor het kind stellen en hoe zal men noodige gelden bijeenkrijgen? Wie zal het nd na volbracht" 'naoa9ten en inue rwxZies huisvesten?" Op die vragen moest een ldomd antwoord gegeven worden, voordat het iisjè kon worden opgenomen. Oidertusschen moest voor het kind gezorgd >rdm. Van Deventer uit werd geschreven aan prov ïcieD belio dagi juffr, kt fi. £000 500. rsci de et slfhts van itkeeli EV 6. het Bestuur der Vereeniging welker naam boven dit opstel geplaatst is en gevraagd: kunt gij niet helpen „Ja," was het antwoord, „zend ons het kind en we zullen zien, wat we kun nen doen," Thans is de kleine opgenomen in het gezin van den heer J. Stuhr, die bij het gebonw der Vereeniging een woning vond, en zal daar blijven totdat ze naar een der beide Instituten kan worden gebracht. In veilige haveu is het meisje aangeland. Zij voelt zich thuis en op haar gemak in den nieuwen kring, en later, als zij de her innering aan die sombere jeugd behoudt, zal zij het oogenblik zegenen, waarop zij in dit gezin werd binnengeleid. Ziedaar één der bemoeiingen medegedeeld, waarmede Door liefde saamgebracht," zich bezig houdt; één der vele, die telkens voorkomen en de aandacht vragen. Deze Vereeniging, die in Januari a.s., haar 12-jarig bestaan zal herdenken, zag hare werkzaamheden gedurig uitbreiden en had behoefte aan een eigen gebouw, waarvau reeds vroeger door den schrijver dezer regelen in het openbaar melding is gemaakt. Thans, nu het gebouw bijna gereed is en weldra voor het publiek ter bezichtiging zal worden gesteld, zal een beschrijving van de verschillende locali- teiten den lezer niet onaangenaam zijn. Welnu, hem stel ik voor, een wandeling te doen op de ïGiuiopmgeij en mei «.>ar eens stil te staan. Aan den gevel prijkt een bord waarop de naam der Vereeniging in sierlijke letters ge schilderd is, door een doofstomme, die dit werk met liefde deed, geschilderd, evenals het bord boven de poort, die tot de werkverschaffing leidt. We gaan de stoep op, de voordeur binnen en staan in de marmeren gang, die een aangenamen indruk maakt. Hier is de voorkamer, die gebruikt wordt als magazijn van werk der doofstommen, dat besteld is of gemaakt werd, in de hoop dat het een kooper vinden zal. Tafels, kasten, rekken, stoelen, bakken, allerlei kastenraakerswerk net afge werkte speel- en schrijftafels; damborden en nog zooveel meer, dat timmerman en kasten maker u kunuen leveren - dit alles vindt ge hier langs de muren geschikt. Ook een partij schoenen ligt ten verkoop gereed, en, hoe meer arbeid kan worden aangenomen, hoe voller het I in deze voorkamer worden zal. De suite van dit vertrek is de ontvang-, levens bestuurskaroe," cue eenvoudig «vjordt ingericht. Löarachter ligt een kamertje, bestemd oin ge maakte goederen te bewaren, die de doofstomme naaisters o zoo gaarne zullen leveren, en die de commissie met genoegen als werksters zal aan nemen, als zij genoeg middelen bezit, om het naaiwerk te betalen. Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer 10 cents; groote letters naar plaatsruimte. Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts 2 maal in rekening gebracht. Iet was op den avond vóór Allerzielen. De !ïge schemering hulde het landschap in hare ïwe, vormlooze nevelen. De laag hangende, ber getinte hemel was al donkend°er en keuder geworden; slechts in het Westen oonde zich eene lange, bloedroode, glanslooze ep. Imfloersd door den vochtigen dampkring, die den doodenakker hing, wierpen de graf- arens een mat en droefgeestig schijnsel over ,raven. Als een spookachtige optocht bewoog de zwarte menschendrom naar den uitgang het kerkhof. Voor een klein graf, dat met eenen krans van dennegroen en was versierd, knielde eene armoedig vrouw, en schreide. Niet ver van daar 'd eene dame, in uiterst eenvoudig rouw- verst aad, bij een ander graf. Dat graf droeg een kostbaar gedenkteeken met eene omlaag gezonken fakkel terwijl toch op den heuvel slechts ééne enkele krans van de goedkoopste bloemen was neergelegd. De dame in rouw weende niet, zij zag strak voor zich; haar niet meer jong, maar belang wekkend gelaat was kalm, doch somber. Thans wierp zij een laatsten blik op den met klimop begroeiden heuvel, en wendde zich om. Toen zij de knielende vrouw gewaar werd, bleef zij staan en zag deelnemend naar het kleine graf. Nadat zij een paar Schreden was voortgegaan, keek zij nogmaals om en zag hoe de arme vrouw het teeken des kruises over de kleine rustplaats maakte en zich toen verwijderde. Weldra had de arme vrouw de dame ingehaald, en gedurende eenige oogenblikken liepen zij zwijgend naast elkander voort. De armoedig gekleede vrouw weende nog steedsde bron harer tranen scheen onuitputtelijk. De dame in rouw zag haar met medelijdenden blik aan en vroeg eindelijk„Hebt gij hier ook een kind P" De vrouw nam den zakdoek van de rood geschreide oogenzij kon vroeger schoon geweest zijn, maar zij was verwelkt, zooals vrouwen uit De keuken is tot huiskamer veranderd en >rdt bewoond door den heer J. Beelen, die s> nds jaren de Vereeniging als tolk ter zijde siaat, en thans onder leiding van den heer J. Stuhr als conciërge is aangesteld. Willen wij den kelder even ingaan? Die is ri-iin en hoog, en zal dat verblijf strekken voor hen, die balletjes maken om ze aan de huizen o zer stadgenooten te verkoopen. 't Was niet gemakkelijk, een werk te bedenken, dat pro ductief kon worden gemaakt. Het vogelvoeder, in pakjes afgeleverd, had, evenmin als het ge- fcpkte brandhout, het gewenschte resultaat. De bloemen door een enkele gemaakt, vonden geen koopers, maar de suikerballetjes gingen van de hand en worden gezocht meer dan al het andereeene vingerwijzing om met dit fabrikaat voort te gaan. Nu bestijgen we een trap en nemen een kijkje op de eerste verdieping die heel wat veranderd is^ dank zij de hulp van timmerman en schilder. ;Aan de straat ligt de vergaderzaal, die 120 zitplaatsen bevat, waarachter een buffetkamertje van zeer kleine afmeting, maar groot genoeg, om eeiiige ververschingen te bewaren. Die vergader zaal zal op den Zondagmorgen dienst doen als kerk en de Protestanten vereenigen tot eene go 'sdienstoefening, die de genoemde heer Stuhr £..aaa jW«u iü eeu Kiemer tOKaai, tot aller YOl- doeuing, heeft geleid. Mochten de Katholieken of de Israëlieten onder de leden dezer Vereeniging hier eveneens samen willen komen om eene godsdienstoefening, onder leiding van een geestelijke of daartoe ge- schikten leek te houden, het Bestuur zal zeker aan dien wensch trachten te voldoen. In die vergaderzaal zullen onderwerpen van algemeen belang besproken ik wil zeggen behandeld (behandeld is hier het juiste woord, daar'met hand en vingers de woorden worden aangeduid, die de gedachten der sprekers weergeven), kun nen worden en alle leden opgeroepen, als aller tegenwoordigheid gewenscht is. Hier kunnen ook gezellige bijeenkomsten worden gehouden; hier gemeenschappelijk feest gevierd; we denkeu b.v. aan het Sint Nicolaasfeest, waarop de vrienden samenkomen en hun een prettige avond wordt geboden. De muziek moge bij elke feest viering, helaas! uitgesloten zijn en door den zang geen uiting aan de vreugde gegeven kun nen worden, een tooverlantaarn kan haar licht beelden werpen op het witte scherm en allen xrr>>r»a londc ai 1 - -lo —i*—onder vreeman-, volken, of eene andere, voor doofstommen ge schikte ontspanning worden aangeboden. Zeer zeker zal die vergaderzaal als plaats van gezel lige samenkomst hoog gewaardeerd worden, want de ^doofstommen zijn in den regel gezellig van het, volk, gebukt onder armoede, kommer en ontbering, spoedig oud zijn. „Ja", antwoordde zij, zonder zich verwonderd te toonen, en met die vertrouwelijkheid, moeders eigen, wanneer zij met elkander over hare kinderen aan het praten komen; mijn jongen, mijn Nicolaasl" Hare tranen begonnen opnieuw te vloeien. „Hebt gij nog meer kinderen?" vroeg de andere op deelnemenden toon. drie meisjes; lieve, goede kinderen, maar niet zooals Nicolaas 1 Ach neen neen „Hoe oud was hij?" vroeg de dame, terwijl zij dicht naast de weenende vrouw voortschreed. In haar strak gelaat was eenig leven gekomen. „Met Drie Koningen zou hij elt jaar geworden zijn, maar met Kerstmis is hij gestorven". „De mijne was zeventien", hernam de dame. „Waaraan is de uwe gestorven?" De arme vrouw begreep niet en wist ook niet, dat zij thans naar den zoon van de deelnemende dame behoorde te vragen; zij dacht slechts aan haar Klaasje, vroeg niets, maar gaf aan haar gefolterd harte lucht, door onder een voort- du renden stroom van tranen te zeggen„Van jongs af had het kind iets eigenaardigs. De aardzij zoeken elkaar en hebben altijd veel te vertellen; geen wonder, hoeveel gedachten moeten zij dagelijks voor zich houden 1 Zoo spoedig zij onder elkander zijn, lachen en schertsen ze, elkaar met een half gebaar, één oogopslag, één beweging der lippen begrij pend, en voor een poos vergetend wat zij missen. (Slot volgt.) H. M. de Koningin-Weduwe Regentes, heeft overeenkomstig den wensch van H. M. de Koningin, bepaald dat de plechtige beëediging en inhuldiging te Amsterdam zal plaats hebben in de Nieuwe kerk aldaar op Dinsdag 6 Sep tember 1898. Bij beschikking van den minister van binnen- landsche zaken is voor 1898 benoemd tot secre taris bij den geneeskundigen raad voor Zeeland en Westelijk Noord-Brabant J. J. Berdenis van Berkelom, arts te Middelburg. De sluiting der jacht op patrijzen in deze provincie is door Gedep. Staten bepaald op 15 December 1897, me; zonsondergang, die op hazen, fazante loemiers en kwartels op Vrijdag 31 Decem v De s'uiting der jacht op houtsnippen en wa .''dd vOiui u. Voo: ..ter i teekenen-l.o. it LaWdde .c.z., geboren te xw-., i -/eede Kamer, behandeling der Staatsbegrooting ordert, heeft de Voorzitter reeds weer '.f .ideringen vastgesteld om vóór klu.r tc komen. i.itie" vordert dit jaar veel tijd, o.a. door quc. 'ies die de socialistische leden Troelstra far der Zwaag ter sprake brachten. De laatste naa:: e de regeering een grief van de uitzetting bui ulands van 2 Duitsche socia listen en vurdac:' haar, onder den invloed van vreemd» ogtn-fhoden gehandeld te hebben, wat de minLucr pertinent ontkende. De neer Troelstra wijdde een uitvoerige vurige rede en een later weer ingetrokken mo^jé aan de zijns inziens onrechtmatige veroorderjjjn_ der gebroeders Hoogerhuis en bepleitte revisie van hun vonnis. Hij deed echter nog .meer en nog beter door een aanklacht wegens meineed in te dienen tegen den hoofdgetuige in hun proces, want al zijn mooie woorden ksüfscjlermen in de lucht zijn; doch door de bedoelde aan- klacht,1 Zlj rechtsingang verkrijgt mis. schien zonder vo •ornfgaande revisjc licht ont,token worden. Ook andere 1 ^den hadden t-en uitgebreide lijst van verlangens.' die den 'hdruk geven, dat er heer H. Hoe vrij gc buiten; Kerstmi Hoofd .5 door anderen waren blond _?tevig, maar hij was tenger en fijn gebouwdhij had uu.V'kere oogen en een hoofdje vol bruine krullen. Het fis een wilde jongen, maar met een enkel zacht woord was hij te leiden. Hij had zoo iets liefs en aanhankelijks over zich vooral voor mij wat de anderen niet haddenen als hij mij met zijn donkere oogen aanzag en, zijn armen om miju hals slaande, zei: „Nietwaar, zoet moedertje? want dat was zoo zijn gewoonte als hij mij iets vroeg of zeide dan was ik toch zoo gelukkig, o zoo gelukkig! Ik meende, in den hemel te zijn! Hij groeide niet hard, en soms scheen het mij toe dat zijn gezichtje al kleiner en kleiner werd, maar daar hij altijd gezond was, maakte ik mij niet opgerust. Eens echter kwam hij uit school en klaagde ove^ keelpijn. Ik deed hem een dasje om, gaf hem warme thee te drinken en hield hem tehuis. W at kan men meer doen Maar dien nacht was hij onrustig en jammerde, dat hij niet slikken kon. Toen hebben wij den volgenden morgen den dokter laten halen, en deze zei dadelijk dat de andere kinderen de deur uit moesten, want dat onze Nicolaas diphtheritis had,

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1897 | | pagina 1