n
L
N°. 579.
Zaterdag 1 Auj jistus 1898.
Veertiende jaargang.
EN
J. H. C. POT,
Beloonen en Straffen.
Wfï
BINNENLAND.
liei
FEUILLETON.
Van onze berichtgevers.
TWEE ZUSTERS.
IERSEKSGHE
THOOLSCHE COURANT,
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan
het bureau te T h o I e n of vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
T H O L E N.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht.
Niets is voorzeker moeielijker dan op gepaste
jze te beloonen en te straffen. Op gepaste wijze
ggen we, en onze bedoeling daarmede is wan-
moet men beloonen, wanneer straffen en
>e moet men zulks doen? Van eigeulijk be-
oneu kan in eene school geen sprake zijn. Wil
en den kleinen tot opwekking eene enkele maal,
ts geven goed, maar bij de oudere leer-
ïgeu kan noch mag daarvan iets komen. De
tij J idervinding heeft geleerd, dat 't luiheid en on-
:rschilligheid bij de misdeelden verwekt, aclite-
osheid en ongepaste hoogmoed bij de vluggeren,
ismoedigtieid bij de ijverigen maar minder be-
Ban tafden, onvernoegdheid bij de ouders, die, en
t is natuurlijk, in hunne kinderen nimmer dat
zien, wat de onderwijzer er in opmerkt,
ook deze kan immers falen; de geaardheid
•eemi es kinds brengt hem meermalen op een dwaal-
ioor en omdat hij als onderwijzer geheel op een
antoi jutraal standpunt moet staan, ten opzichte der
iders zijner leerlingen, niemand naar de oogen
shoeft te zien en ook geen oogendienaar inag
jn, is 't voor.&era onmogelijk anders te beloonen
in door een goedkeurend teeken en enkele be-
ijzen van vertrouwen, welke hij zijnen leer-
igen kan gevLi. Als er van belooning al sprake
iu zijn, moet dit van de ouders uitgaan, die
un kind iets toekennen, wanneer de bewijzen
vlijt en goed gedrag voorhanden zijn. En
eze kunnen door den ouderwijzer worden gele-
;rd. Huis- en schooltucht moeten hand aan hand
lan. Zal 't dit, dan moeten de ouders, wanneer
den man achten, wien ze hunne kinderen
-v tebben toevertrouwd, gedurig in kennis worden
testeld met het gedrag en de vorderingen hun-
er dierbaarste panden. Naar hun vermogen en
un wil kunnen ze dan hunne kinderen beloonen
oor het gedrag in de school te vergelijken met
at in huis.
Wat eene opwekking voor het kind te weten,
nlan
sen,
•ovisi
LO
f6.-
i-poit
f3.-
f5.-
gen v
ning>
tis v
U lbt
aan;
scne
iure<
'M
i-uorivader en moeder zoo veel prijs stellen op 't
p.p.n 7.p. leeren en hoe meester tevreden is.Be-
een ze leeren en hoe meester tevreden is! Be-
,e ngstelling bij de ouders, belangstelling bij den
leester, zelfvoldoening bij het kind, ziedaar de
ruchten van dergelijk beloonen.
Maar tegenover beloonen staat bestraffen en
kan het niet auders dan dat de ouders die
mingunstige berichten ontvangen omtrent vlijt en
o<jdrag hunner kinderen, daarover hunne afeeu-
ing in huis moeten laten blijken en door ont-
jouding van een en ander, wat het kind aan-
iederUeQaaoa is, den ouderwijzer en het onderwijs in
ie hand werken.
Het komt in dezen aan op de rechtvaardigheid
van den man, die belast met de opleiding van
het opkomend geslacht, slechts oog en oor mag
hebben voor zijne school en voor alles, wat daarop
betrekking heeft. Te midden van zoo vele levens
lustige harten, wien 't bijna eene onmogelijkheid
is, altijd alleen hunne aandacht bij de les te
bepalen, mag noch kan hij hardvochtig zijn. Het
kind heeft zijne rechten en eischt die met hard
nekkigheid; nimmer zal er toegenegenheid en
liefde noch achting rijpen in het jonge gemoed
voor den man, die het minste vergrijp streng
kastijdt, wiens oog altijd boos, wiens aangezicht
strak en effen staat en gehoorzaamheid afdwingf.
uit vrees, 't Is moeielijk, hoogst moeielijk altijd
zijne bedaardheid te bewaren tegenover een hal-
starrigen leerling, maar nog moeielijker is 't in
eene driftige gemoedsstemming rechtvaardig te
zijn. En de onderwijzer moet achting en liefde
verwerven bij zijne leerlingen, zullen ze hem
gehoorzamen, ook wanneer zijn oog hen niet
bewaakt. Hij moet hun vriend zijn, en dat hij
zulks wil zijn, bewijst zijn geduld, zijn voort
durend raadgeven, zijn onophoudelijk waar
schuwen. Hij stelt het straffen uit, omdat de straf
in zijn oog een gruwel is, eene misdaad jegens
het kind gepleegd. Toch is hij dikwijls gedwongen
het te doen, wanneer het kind in luiheid en onwil
ligheid, soms kwaadwilligheid voihardt. Maar ok
dan nog moeten die straffen billijk en overeen
komstig den aard des kinds zijn. Do huiselijke
opvoeding werkt zoo zeer terug op het gedrag
buiten den huiselijken kring. Indien dit meer
begrepen werd, zouden de ouders die nu over 't
algemeen de leiding hunner kinderen aan de
onderwijzers overlaten zich zelf meer beijveren,
hun kinderen te leeren kennen en daardoor hun
opvoeding meer ter harte nemen.
Wanneer de ouders meer in overleg treden
met de onderwijzers aangaande de opvoeding hunner
kinderen, dan zal weldra het straffen in de school
tot de zeldzaamheden behooren en met de ver-
mindering van deze, het onderwijs toenemen.
De heer mr. T. van Asch van Wijck heeft
de benoeming tot lid der Eerste Kamer voor
Zeeland aangenomen.
Benoemd tot onderwijzer te Woold, gemeente
Winterswijk, de heer D. Croïn te Tholen.
Benoemd tot agent van politie te Sliedrecht,
C. van Loon, J.Wz.
ST. ANNALAND. Een treurig ongel uk had al
hier in den vroegen morgen van jl. Woensdag plaats.
Een jongen van 10 jaar was met een nog
jongere knaap, op een zeer gevaarlijke plaats
aan den Suzannapolder gaan baden.
Niet kunnende zwemmen, werd hij door den
stroom medegesleept en verdween in de diepte.
Ruim 20 minuten later werd het lijk opgehaald
en vermocht geneeskundige hulp niet meer de
levensgeesten op te wekken.
IERSE KE. De zangvereeniging „Excelsior" zal
op Donderdag 20 Aug. een vaartochtje per stoom
boot ondernemen naar Middelburg, Vlissingen en
Veere. Gehuwde leden en donateurs hebben het
recht hunne vrouwen mee te nemen, die verloofd
zijn hunne verloofden.
Het fanfaregezelschap „Mozart" zal deel
nemen aan het nationale festival te Dordrecht
op Donderdag 6 Augustus a. s.
Onder reserve deelen wij mee dat van de
hier bestaande wielrijdersbond „Meteoor" een
onderatdeeling gevormd is onder den naam
„N-chtuil." Er is niet bijgezegd, of de leden
hunne nachtelijke excursies binnen of buiten de
gemeente zullen uitstrekken.
OUD-VOSMEER. Bij den heer C. Maris alhier
hrJf£ een varken zestien biggen geworpen. Zoo'n
vri htbaarheid verdient wel vermelding
"*1"De karwij, een artikel dat langzamerhand
meer in deze streek wordt verbouwd, geeft dit
jaar wat opbrengst betreft geen reden tot klagen,
terjvijl ook de marktprijs, hoewel niet verbazend
hoog, bevredigend raag genoemd worden.
SCHERPENISSE. Alhier zal eene vergade
ring van Ingelanden van het calamiteuze water
schap worden gehouden, waarin zullen behandeld
worden o. in.: ontslag van den ontvanger-griffier
borgstelling van den nieuw te benoemen ontvanger-
griffier; benoeming van een nieuwen titularis;
voorziening in het kastekort door eene voor-
loopige leening.
Het bestuur van het muziekgezelschap
„V. I. O. S." heeft tot directeur benoemd de
heer J. Slot, onderwijzer alhier, zulks in de
plaats van den* heer W. van der Graaft', die
ontslag had aangevraagd.
THOLEN. De 15e algemeene vergadering
der onderwijzers in het arrondissement Tholen
werd dit jaar gehouden in de Wouwsche Plantage.
Onder leiding van den voorzitter, den heer Wagtho,
van Colijnsplaat, die uitstekend het terrein bleek
te kennen, trokken een 35-tal onderwijzeressen
en onderwijzers, van Hoogerheide de bosschen
in. Dat werkelijk natuurgenot is gesmaakt in
de schilderachtigste deelen, met zijn afwisseling
Novelle.
Weel
ho0aj Drie dagen daarna wordt zijn stoffelijk over-
jor ufhot ter aarde besteld, en somber trekt de stoet
oor de stille straten.
5#Op het kerkhof bevinden zich reeds verschei-
ene vereerders van den overledene, die om zijn
/jjJET ehtschapen, beminnelijk karakter door oud en
rag betreurd wordt.
Eu terwijl het stoffelijk overschot van haren
ader naar zijne laatste rustplaats gebracht
ordt, ligt zijne oudste dochter in diepe wan-
oop voor het venster, terwijl zij haar over-
lannen gemoed door geen tranenvloed lucht
fan geven.
Maar wanneer zij kort daarna zich bevindt in
Ie tegenwoordigheid van hem, dien zij haat met
jl de bitterheid van hare ziel, dan is er niets
lieer te bespeuren van de aandoening, die haar
traks zoo hevig heeft aangegrepen.
Zij ziet er doodsbleek uit in haar somber
louwkleed, en het is, alsof hare houding nog
fierder en indrukwekkender wordt, als zij met
een hooghartig hoofdknikje zijne deelnemende
woorden aanhoort.
De droevige plechtigheid heeft Vermeulen
zeer aangegrepen. De plotselinge dood van
zijn schoonvader, voor wien hij groote achting
koesterde, en de angst, dien hij de laatste
dagen om zijn geliefd vrouwtje heeft uitge
staan, veroorzaken dat hij er afgemat en ver
ouderd uitziet.
Een donkere blos van schaamte heeft zijne
gebruinde wangen even gekleurd, wanneer hij
zijne vroegere verloofde terugziet; maar als hij
bemerkt, hoe hooghartig en onverschillig zij hem
aanziet, krijgt zijn trots de bovenhand.
„Ik ga straks weer vertrekken." zegt hij be
daard, „ik vraag je om vergeving, wanneer mijne
komst nieuwe ergernis gebracht heeft, maar ik
meende aan de dierbare nagedachtenis van onzen
vader verplicht te zijn, hem persoonlijk grafwaarts
te brengen.
„Mina was diep bedroefd," gaat hij voort
terwijl hij te vergeefs eene zachtere uitdruk
king in hare koele oogen hoopt te vinden.
„Zij heeft van morgen zoo bitter geschreid, het
arme kind, maar hoe hard het mij ook viel,
ik mocht haar niet toestaan mij te vergezelleu.
van hoog en laag, waar dennen, beuken, linden,
met lijsterbessen, berken en elzen de kroon be
twisten, behoeft geen betoog. Na eene wandeling
van ongeveer anderhalf uur kwam men aan de
plaats waar de vergadering moest gehouden
worden en waar behalve „het kasteel" eene
degelijke „uitspanning" volop gelegenheid tot
verfrissching geeft. Een prachtige beukenlaan,
zooals wij zelden zagen, bood zijn heerlijke
schaduw ter vergadering aan. Hier werden dan
ook de werkzaamheden afgedaan en hield de
heer Wiskerke, van Oud-Yosmeer, eene lezing:
„Praatje naar aanleiding van ons onderwijs",
waarbij voor- en tegenstanders van zoogenaamd
verbeterd onderwijs aan het woord kwamen en
ten slotte werd betoogd dat „uitstekend onder
wijs" wel terdege zijn gunstigen invloed doet
gevoelen. Een warm applaus en een woord van
dank door den voorzitter volgde hierop. Na
sluiting trok ieder op eigen gelegenheid weder
dreef, laan of bosch in en werd na een uurtje
vereeuigd aan een smakelijk diner; alle eer
werden de keurige spijzen aangedaan, waar de
groote wandeling ook niet vreemd aan scheen
te zijn; vervolgens werd de terugtocht naar Hooger
heide aanvaard, waar de tram de bezoekers naar
Bergeu op Zoom bracht.
Aangename herinneringen zijn aau dezen tocht
verbonden en wij twijfelen niet dat de „keus
van plaats der vergadering" daarvan de grootste
oorzaak is, zoodat bij gelukkige keuze het vol
gende jaar een even prettige vergadering wordt
tegemoet gezien.
Deze week zijn binnen en buiten de kom
van de gemeente 23 varkens aan vlekziekte
gestorven, totaal dus reeds 46terwijl nog 9
dieren lijdende zijn.
Dinsdagavond gaf het fanfaregezelschap
„Concordia" zijn jaarlijksche zomeruitvoering in
den tuin van de sociëteit „Non Semper", voor
het laatst onder leiding van den heer Vers wij veren,
die als directeur van het gezelschap heeft be
dankt, omdat zijn zaken hem het waarnemen
dezer betrekking niet langer toelaten.
Over de uitvoering der nummers, op het pro
gramma vermeld, kunnen wij kort zijn met te
zeggen dat dit concert een der best geslaagde is,
door „Concordia" gegeven; directeur en werkende
leden komt daarvoor alle lof toe.
Nadat het laatste nummer gespeeld was nam
de heer Verswijveren in hartelijke bewoordingen
afscheid van het corps en sprak daarna een waar-
deerend woord tot het bestuur. De voorzitter, de
heer Van Gorsel, hierop antwoordende, bracht in
herinnering hoe de heer Verswijveren, van de
Hare zenuwen hebben in den laatsten tijd veel
geleden, en in deze koude gure dagen kan zij
niet te voorzichtig zijn met dien leehjken hoest."
Het kost den trotschen man inspanning zijn
toorn in te houden, terwijl Truida steeds hard
nekkig blijft zwijgen. Zij heeft zijne woorden aan
gehoord en zit nu roerloos iu een grooten leu
ningstoel, terwijl zij een gevoel krijgt, alsof er
iets bij haar versteend en verkild is.
Hij grijpt zijn hoed en ziet haar onbevreesd aan.
„Heb je nog eene boodschap voor Mina? Het
zal haar zoo goed doen, wanneer zij op dezen
treurigen dag eenige vriendelijke woorden van je
hooren mag."
Wanneer zij niet zoo ijskoud voor hem gestaan
had, dan zou hij zijn trots vergeten hebben, en
ter wille van zijne lieve Mina berouwvol zijn
scbuld bekend en hare vergevingsgezindheid inge
roepen hebben.
Maar zij stuit hem af door hare onverzoenlijke
gestrengheid, en het kost hem veel moeite deze
weinige woorden uit te spreken.
Zij aarzelt. Wanneer Mina raedegekomen was,
ongetwijfeld zouden haar zusters tranen haar
bewogen hebben; maar in zijne gehate tegen
woordigheid komt de herinnering aan het leed,
dat hij haar berokkend heeft, met verdubbelde
kracht bij haar op, en haar toon klinkt scherp,
en koud, als zij antwoordt:
„Zeg aan Mina dat ik haar geen kwaad hart
meer toedraag ter wille van onzen lieven vader."
„Wil je haar niet eens bezoeken?" zegt hij
aarzelend. „Zij verlangt zoo je te spreken."
Eene huivering overvalt haar; neen, dat kan
zij niet van haar vergen, na alles wat ik van
jelui heb ondervonden. Reken daarom nooit op
verzoening en 't is beter ook voor ons allen, dat
wij na het voorgevallene, dat helaas nooit meer
uit te wisschen is, onzen eigen weg gaan.
Hij dringt er niet meer op aan, en na weinige
oogenblikken bevindt Truida zich alleen met hare
treurige gedachten.
Haar vader was een bemiddeld man geweest,
en daar geldelijke zorgen haar dus niet kwellen,
kan zij uit vrije verkiezing heengaan, waar zij wil.
Zij denkt er niet aan in hare geboorteplaats
te blijven, na al de droevige ervaringen, die zij
er ondervonden heeft.
„Ik wil tante Betsy raadplegen," zegt zij
met een zucht. „Zij is de eenige, die mij
waarlijk genegen is," en dankbaar herinnert
zij zich tante's brief, waarin deze zoo recht
hartelijk schreef, dat haar huis en haar hart
steeds open bleven voor haar zoo zwaar be-
