s.
it
Twee pijlen uit m koter.
Als Premie
KAART
n gedeeltelijk NOORD- en
ZUID-BEVELAND,
SLECHTS 50 CENTS,
in.
N°. 530.
Zaterdag 24 Augustus 1895.
Dertiende jaargang.
EN
J. M. C. POT,
EILAND THOLEN
doch uitsluitend voor onze abonné's
Publicatie n.
FEUILLETON.
ZICH ZELF HELPEN.
te A
itei
iarde
doo
lelijk
•UT,
den
ver-
1676
IERSEKSCHE
THOOLSGHE COURANT,
i
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan
het bureau te T hol en of vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
T h o l e ir.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht.
fS,
>rto.
\nd.
eden wij onzen abonné's aan eene zeer nauw-
urige, met de uiterste zorg bewerkte, net
tgevoerde
van het
(blad 4 van Holin's kaart van Zeeland).
Deze kaart, een afzonderlijk geheel vormende,
•vat tot in de kleinste bizonderheden alles wat
en kan verlangen. DE PERCEELEN VIS-
CHERIJ in de Ooster-Schelde, in de Eendracht,
iz., zijn er DUIDELIJK op aangegeveu, waar
oor de kaart onmisbaar is voor BELANGHEB-
iENDEN bij de OESTER- en IVIOSSELTEELT.
)e polders, waterschappen, waterleidingen, wegen,
oetpaden, zelfs hofsteden kan men er op vinden,
)odat ook de LANDBOUWER er het grootste
ut en gemak van heeft.
De prijs, vroeger f 4.stellen wij,
op
rauco per post, omnibus of vrachtrijder 60 cent.
NIET-GE ABONNEER DEN betalen f 1.50,
ranco f 1.60.
Men zende slechts postwissel, waarop
ermeld: „Premie I. en Th. Courant."
De Burgemeester der gemeente Tholen brengt bij
deze ter kennis van de ingezetenen, dat bij hem
ontvangen en aan den ontvanger der directe belas
tingen ter in\ordering is verzonden, het kohier voor
de belasting op het personeel (no. 2), voor het
dienstjaar 1895/6, met uitnoodiging aan een iegelijk
wien zulks aangaat, om na bekomene kennisgeving
van zijnen aanslag, ten spoedigste het door hem
verschuldigde te kwijten, met herinnering tevens, dat
de bezwaren, welke dienaangaande mochten bestaan,
binnen drie maanden na heden behooren te worden
ingediend.
Tholen, den 23 Augustus 1895.
De Burgemeester voornoemd
C. J. DE V. VAN NOORDEN.
Burgemeester en Wethouders van Tholen zullen op
Zaterdag, 31 Augustus a. s., des middags ten 12 uur
ten raadhuize aldaar publiek verkoopen
EEN HOOP STRAATMEST.
De voorwaarden van den verkoop liggen van af heden
ter inzage ter secretarie, iederen werkdag des voor
middags van 912 uur.
Tholen, den 2-1 Augustus 1895.
Burgemeester en Wethouders van Tholen brengen,
ingevolge art. 83 der algemeene politie-verordening,
ter kennis van de ingezetenen dezer gemeente, dat het
vervoer van secreetmest kan plaats hebben gedurende
den nacht van
Woensdag 28 op Donderdag 29,
Donderdag 29 op Vrijdag 30 en
Vrijdag 30 op Zaterdag 31 Aug.
Tholen, den 24 Aug. '95.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. J. DE V. VAN NOORDEN,
M. G. VAN STAPELE, Wethouder.
(Slot.)
Wij moeten nu tot den graaf en zijnen erfgenaam
erugkeerenwij moeten zien wat er voor Hugo's
evensbaan werd bereid. Terwijl Clare zijne
uigwijlige proef voor lichaam en ziel doorstond,
ebeurde Hugo niets bijzonders, dat hem in zijnen
>op van baatzucht, vadzigheid eu hoogmoed kou
egen houden. Toen Clare de deur uit was, gaven
ijne ouders hem nog meer toe en stonden geen
ijner begeerten ooit in den weg. Wel kwamen
t gestadig klachten tegen hem maar zijn vader
loeg daar geen acht op, en zoo werd hij, door
edelijk gevoel noch ouderlijk bed>vang in teugel
;ehouden, na verloop van tijd een ware vloek
oor de omstreek. Er was meer dan één huis
jezin, dat door jonkheer Ilugo van zijn schoonste
•loem was beroofd, en men had schaars een boer
derij kunnen vinden, waar men hem niet in ge-
ijke mate vreesde, haatte en verachtte.
Er zijn vele menschen, die als de zaken niet
goed gaan, uitroependaar moest toch wat aan
gedaan wordenZij hebben in het algemeen
zoo'n idee, dat er wat gebeuren moet, en dat er
iemand of iets moet zijn, waardoor dat gebeuren
kan en moet, maar wie of wat, daarin verdiepen
zij zich niet.
Anderen gaan wat verder en noemen den
staat, de gemeente, de regeering of de autori
teiten of de politie, die zij aansprakelijk stellen,
en vele voorlichters der menigte vallen allen te
zamien in het woordgemeenschap. De gemeen-
sc-hdp moet zoowat alles doen wat een ander
nalaat. Dit is intusschen eene opvatting, die
gewei in strijd is met die onzer vaderen, van
wiej wij het spreekwoord overgehouden hebben:
„Wie zich zeiven helpt is het best geholpen."
JL)e aanleiding om deze opmerking te maken,
verschaft ons een artikel, dat dezer dagen in een
der bladen onze aandacht trok en waarin ge
sproken werd over eene kolonisatie, die 50 jaar
geleden naar Suriname plaats had. Die zaak is
geheel mislukt, en men heeft daaruit afgeleid,
dat zulke kolonisatie onmogelijk was. Neen,
werd daartegen nu aangevoerdwant een tweetal
van de kolonisten kwamen terug, vestigden zich
in Suriname, hun ging het goed en nu zijn er
een 200-tal Hollandsche boeren in dat land ge
vestigd, wien het heel goed gaat en die van de
twee eerstbedoelden afstammen. En nu volgt de
onderlinge gevolgtrekking. Zoo liad het met allen
kunnen gaan, als de Regeering aan de onder
neming deu steun had verleend, dien haar toe-
kwaiii. Wij zouden daarentegen zeggenzoo had
het allen kunnen gaan,, als allen waren geweest
als die twee
Zeker, het valt niet te ontkennen, dat Re-
geeringsmaatregelen in vele opzichten zulke
plannen kunnen tegenwerken of bevorderen.
Maar het welslagen hangt daarvan niet in de
eerste plaats af. Integendeel, de hoofdvoorwaarde
voor het slagen is geestkracht, de ondernemings
geest, de volharding van hen, die ze ondernemen.
Menschen, die zulke eigenschappen in voldoende
mate bezitten, zullen hun doel natuurlijk ook
gemakkelijker bereiken, wanneer cle uiterlijke
omstandigheden gunstig, dan wanneer zij ongunstig
zijn; doch zij worstelen tegen de zwarigheden,
komen de hinderpalen te boven en,groeien
tegen de verdrukking in!
Zij daarentegen, die altijd steunen op anderen,
die altijd iemand anders jioodig hebben om voor
hen den weg te bereiden, die een open oog
hebben voor elk bezwaar, maar geen gezicht
hebben op de middelen om bezwaren ter zijde
te stellen, zullen nooit slagen; want hoe de
maatregelen ook genomen worden, hoe men ook
ziju best doe, alles zoo goed mogelijk in te
lichten, moeilijkheden blijven er altijd te over
winnen over. Wie zich aangewend heeft, daar-
De grootste slechtheid en zedeloosheid duurt
echter maar korte jaren, gelijk de pijl verre af
standen in een oogenblik bereikt, en Hugo stortte
zich reeds vroeg in 't verderf. Onder plechtige
trouwbelofte had hij een lief meisje, de dochter
van een zijner pachters, uit haar huis weten te
lokken, en daarna aan haar lot overgelaten. Men
behoeft juist niet adelijk te wezen, om driftig
te worden, en Mary Ritsdale's broeder gaf jonk
heer Hugo, toen hij hem eens tegenkwam, zulk
een portie zweepslagen, dat zijn adelijk gemoed
ze moeielijk verduwen kon. Evenwel, John Rits-
dale was sterk als een reus, en hoe de jonge
graaf ook onder zijne zweep zich wrong en spartelde,
hij liet hem niet los. Dien zelfden nacht werd
de pachterszoon doodgeschoten, en gedurende het
onderzoek naar dien verraderlijken moord ver
dween jonker Hugo uit het kasteel, om er nooit
weêr iu te komen. Noch de graaf noch de gravin
hoorden ooit iets meer van hem, en slechts iets
over hem, toen hij niet meer in leven was. Ge
deeltelijk echter werden zij met de geschiedenis
van hunnen zoon bekend; de pijl, dien zij af
schoten, kaatste in hunne eigene harten terug
en wondde ze doodelijk.
Het werk des bloeds was op Hugo's hand, en
tegen in te gaan, ziet zijne kracht wassen en
den berg der moeilijkheden wegslinken. Wie,
omgekeerd, tegen dien berg opziet, voor hem
wordt hij hoe langer hoe hooger en die voelt zijn
eigen kracht hoe langer hoe meer verzwakken.
Zoo gaat het met kolonisatieplannen, zoo gaat
het ook in de gewone maatschappij. Daar zijn
in den tegenwoordigen tijd allerlei lastige zaken.
De beschermende wiüd waait uit alle hoeken
de vlagslasten worden allerwege hoe langer hoe
zwaarder; de onderlinge mededinging bederft
voor velen de markt, en de eischen van den
werkenden stand maken het voor vele onder
nemingen bezwaarlijk om het tegen buitenlandsch
fabrikaat vol te houden. Door de verbeterde
middelen van verkeer komt al wat in eeuig deel
der wereld goedkooper voortgebracht dan hier
tot ons, en zoo strijdt ieder voor zich tegen
heel de wereld!
Nu is niets gemakkelijker dan te roepen om
hulp tegen al die bezwaren, maar er i" ook
niets minder afdoende. De hulp toch, d. de
Regeering aan den een zou verleunen, 'JUu dfUV
ander afbreuk doen. Wie daarentegen ,den moei
lijken weg inslaat en zich zeiven tracht te helpen,
die bevindt alras, dat dit nog best luk-ken kan,
en dat, zoo de heele wereld hem overstroomt
met wat zij goed en goedkooper heeft, o ingekeerd
ook de heele wereld open staat voor '?ijn onder
nemingsgeest. En wie dat eenmaal ervaren heeft,
verheft zich spoedig in eigen krach'1, en slaat
zijne vleugelen wijd uit. Rb.
de vloek des bloeds lag op zijne ziel. Hij had
zich naar Londen begeven, waar hij onder de
tallooze bevolking de meeste kans had om ver
borgen te blijven, en waar de eenzaamheid, die
een moordenaar ten vloek verstrekt, hem minder
te vreezen stond. Hij leefde er eenigen tijd van het
geen hij aan geldswaarde meegenomen had. Maar
de angst vergunde hem niet, toen alles er door
was, zelfs aan zijnen vader om onderstand te
schrijven, en hij sleepte zijn ellendig bestaan
door verachtelijke middelen voort.
Bloed voor bloedEr zijn beulen, die in geen
soldij van eeuig mensclielijk gerechtshof staan
door de hand van zulk eenen viel Hugo. Laat op
een winteravond wandelden eens twee mannen te
zamen in een der geringste voorsteden van Londen;
zij hadden beiden gedronken, maar een hunner had
bizonder de hoogte gekregen. Zij geraakten over
eene beuzeling in twist en weldra aan het vechten
een hunner kreeg een stoot op de borst, die hem
op de straat deed vallen en de steenen met zijn
bloed bemorsten. Het was zoo laat, dat er geen
oploop kwam, en de man, die den stoot had toe
gebracht, sloop ontsteld over hetgeen bij gedaan
had, eene steeg in en verdween oogenblikkelijk.
De bloedende man lag eenigen tijd zonder
Donderdagmiddag (15 Aug.) h&d de opvoering
plaats van „de schoonc slaapster im het bosch" waar
van in 't vorig blad reeds meld.ing werd gemaakt,
's Avonds om hall tien, werd ee,n schitterend vuur
werk met beweegbare stukken, g/cleverd door de firma
Pains te Londen, achter „de Duisternis van Afrika"
afgestoken. Evenals vorige kieren lokte het ook
ditmaal een groot aantal toeschouwers. Door ruim
11.000 betalende personen v^erd de Tentoonstelling
dien dag bezocht.
Den daaropvolgenden Zakerdag begonnen de schcrm-
wedstrijden, waarvoor riwm 400 mededingers waren
ingeschreven. Wegens de groote deelneming was het
concours eerst Maandag algeloopen.
Zondagmiddag ving de aangekondigde wedstrijd
voel, en zag, toen- hij eindelijk de oogen opsloeg,
eene vrouw, die, 'over zijn lichaam gebogen, haren
dunnen sjaal om zijn hoofd had gebonden,
en zoo het bloed stelpte, dat uit eene breede,
gapende wond, in den aanvang van het gevecht
hem toegebracht, stroomde. Die armoedige dunne
sjaal kon toch maar slecht door de schamel ge-
kleedde vrouw worden gemist, en ze stond in
den kouden nachtwind te bevenmaar o er was
iets, dat liaar feller aandeed, toen de gekwetste
man zijne oogen opende; want zij herkende hem
maar al te wel I De ellendige Hugo had geene
woonplaats; hij nam de toevlucht aan, die zij
het bedrogene meisje hem bood. Maar hij
behoefde die schamele wijkplaats niet lang; hij
kwam van dien hevigen stoot, die hem geveld
had, niet op want zijn gestel was te zeer onder
mijnd. Weldra verpaudde het arme schepsel, dat
hem onder dak had genomen, haar laatste stuk
voor graaf Hugo's doodkist. Zij alleen treurde
bij zijn graf.
Zoo is de vrouw, die gewoonlijk meer kwaad
lijdt dan doet! die te argeloos, te veel vertrouwend
is, en daardoor al te vaak haar eigen verderf
berokkent. Geen onrecht kan hare liefderijke ge
aardheid ten volle uitroeien; zelfs ontbering
