weefclilafl, piijfl aan ie klaipi Tan oesterteelt, laiita, enz.
N°. 440.
Zaterdag 2 December 1893.
Elfde jaargang.
EN
J. 1. C. POT,
Public atiën.
ST. NICOLAAS.
FEUILLETON.
WAARHEID SPREKEN.
R
BINNENLAND.
IV
IERSEKSCH E
Thoolsche
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan
het bureau te T h o I e n of vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
Tholen.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt sleohts
2 maal in rekening gebracht.
- Zij, die zich van heden af op
it blad abonneeren, ontvangen de tot
Januari a.s. nog te verschijnen num-
b ers gratis.
I)
NATIONALE MILITIE.
Eerste zitting van den Militieraad.
Burgemeester en Wethouder van de gemeente Tholen;
Brengen ter kennis van de lotelingen dezer ge-
eente, behoorende tot de lichting van het jaar 1894,
t de militieraad op Dinsdag den 19 Dec. 1893 des
ormiddags te 11 uur te Middelburg in de abdij
laar zitting zal houden, om uitspraak te doen om
I nt de verschenen vrijwilligers voor de militie, en
lotelingen, dio redenen van vrijstelling hebben
;ediend, op grond van de bepalingen der wet van
Augustus 1861 (Staatsblad no. 72), zoo als die
gewijzigd bij de wet van 4 April 1892 (Staatsblad
56); alsmede omtrent de lotelingen, die, volgens
artt. 55 en 56 der wet niet tot den dienst der
litie kunnen worden toegelaten en omtrent alle
irige lotelingen voorts,
dat bij art. 54 dier wet is bepaald, dat geene
itelling, aangevraagd wegens ziekelijke gesteldheid
gebreken of wegens gemis aan lengte, wordt ver-
nd, wanneer de betrokken loteling niet voor den
liticraad is verschenen, zjjnde dit evenwel niet
passelijk op den loteling, die wegens ziekte of
ireken buiten staat is voor den militieraad te ver-
ijnen, daar deze, volgens art. 89 der wet, genees-
ndig zal kunnen worden onderzocht op de plaats
ar hij zich bevindt en
dat de lotelingen, die om bovengemelde redenen
itelling van den dienst der militie verlangen, en
die zich als vrijwilligers voor de militie hebben
'eboden, mitsdien worden aangemaand, om op
bepaalden tijd voor den militieraad te verschijnen
zich niet te verlaten op het ontvangen van een
oepingsbiliet, daar het niet ontvangen van dit
jet niet ontheft van de verplichting tot het verschijnen
dien raad.
(en Tholen, den 2 December 1893.
mie
EL]
10 Ie
Burgemeester en Wethouders van Tholen,
C. J. DE V. VAN NOORDEN,
M. G. VAN STAPELE, Wethouder.
Burgemeester der gemeente Tholen brengt bij
e ter kennis van de Ingezetenen, dat bij hem ont-
gen en aan den Ontvanger der Directe Belastingen
ter in\ ordering is verzonden, het kohier voor de be
lasting op het personeel en van het patentrecht (2e
kwartaal) voor het dienstjaar 1893/4, met uitnoodi-
ging aan een iegelijk wien zulks aangaat, om na
bekomene kennisgeving van zijnen aanslag, ten spoe
digste het door hem verschuldigde te kwijten, met
herinnering tevens, dat de bezwaren, welke dienaan
gaande mochten bestaan, binnen drie maanden na
heden behooren te worden ingediend.
Tholen, den 28 Nov. 1893.
De Burgemeester voornoemd,
C. J. DE VULDER VAN NOORDEN.
ïotl
LOO
Naar het Duitsch.
(SIo t.)
Dl
)nwillekeurig wilde Heinrich opspringen om
e verloofde tegemoet te snellen, doch hij werd
tond door den dokter en zijn oom Morris
Igegrepen en tegengehouden. Blewith maakte
e diepe buiging voor het gezelschap en richtte
toen tot de vrouw des huizes.
Juffrouw Morris," zeide hij, „ik hoop, dat
mij wilt veroorloven u eenige opheldering te
j; ïn voor mijn bezoek op zulk een ongewonen
m De koetsier van den omnibus, waarmede
v0( vriend Heinrich naar huis had willen rijden,
,m eenigen tijd later weer terug en deed daar
verhaal van een razenden en krankzinnigen
traan, Morris geheeten, die op straat in ver-
ai rde bewaring was genomen. Het gerucht
ipreidde zich zeer spoedig en kwam ook ter
De Germaansche volken hebben hun best ge
daan om den langen, grauwen winter, dien zij
in dit klimaat hebben te doorworstelen, door ge
paste feesten wat af te breken en te vervroolijken.
In sommige streken van Noord-Duitschland en
ook nog in het Noorden van ons land, viert men
met veel opgewektheid op den llden en 12den
November het St. Maartensfeest.
Men brandt dan vuren op het veld en de
jeugd doet 's avonds de ronde door de dorpen
met z. g. St. Maarten's-Keuvels, d. z. kaarsen,
brandende in allerlei phantastiscn uitgesneden
omhulsels, als uitgeholde wortels, bieten, kalebas
sen of gekleurd papier.
Het feest was als het ware een aanloop voor
het St. Micolaasfeest, dat in dezelfde streken op
5 en 6 December wordt gevierd.
Zeer uitgestrekt is het gebied van die St. Nico-
laas-viering niethet schijnt alleen ons land en
een klein deel van Noord-Duitschland te zijn; in
Duitschland, in Engeland is het Germaansche
winterfeest geheel en al opgegaan in het Christe
lijke Kerstfeest, dat behalve zijn belangrijk gods
dienstig karakter ook zijn beminnelijk huiselijk
karakter heeft en door die beide natiën, waar zij
ook in den vreemde mogen vertoeven, heilig ge
houden wordt.
In Erankrijk viert men als maatschappelijk en
huiselijk feest vooral den nieuwjaarsdag, waarop
men elkaar dan allerlei geschenken geeft.
In Nederland heeft zich nog altijd de aardige
sage en het aantrekkelijke feest van den goeden
kinderbeschermheilige St. Nicolaas gehandhaafd.
Dan moet iedereen, oud of jong, egoist of niet,
de drukste man van zaken, zoowel als de over
een zee van tijd beschikkende rentenier er aan
gelooven, om aan anderen en vooral aan groote
eu aan kleine kinderen een verrassing te bezorgen.
Dat brengt een prettige drukte te weeg van
belang En dat eischt een vindingrijkheid, die me-
nig jonkman naar zijn hoofd, en een offervaar
digheid, die menigen huisvader met bezorgdheid
naar de diepste vakken van zijn portemonnaie
doet grijpen!
Onze kleine kleuters blijven gaarne het geloof
aan dien idealen en alomtegenwoordigen bisschop
bewaren: als hij niet meer bestond, zouden zij
het de moeite waard achten hem op nieuw uit te
v.nden, want die belooning van de deugd en dat
bedenken met allerlei lekkers en moois vinden ze
natuurlijk allen verbazend plezierig.
Ze hooren wel eens dreigen met de gardeen
enkele maal vertoont zich de zwarte knecht van
den Sint als wreker van luiheid of baldadigheid,
maar zelfs die bediende blijkt ook al een goede
kerel te zijn en het gelukt bijna altijd om zijn
hart voor jonge maar berouwhebbende boos
doeners te vermurwen.
Enfin, 't is duidelijk dat noch St. Nicolaas
noch zijn knecht ooit bij de justitie of politie
geëmployeerd zijn geweest.
„Straf is hun hand, doch lieflijk hun gemoed
Als er één avond is, geschikt om oude vrijers
te bekeeren en ze te wijzen op de aantrekkelijk
heid van het huiselijk leven, dan is het de St.
Nicolaas-avond in een nederlandsch gezin, waarin
een edele wedijver wordt ontplooid om elkaar
een kleine susprise te bezorgen, een klein ge
noegen te doen.
Het leven biedt zooveel onaangename verras
singen; licht, dat men elkander eens één avond
in het jaar een onverwachte, buitengewoon
prettige stemming bezorgt!
De kinderhand ook de hand van menig groot
kind is gauw gevuld
Wil men zich in eene historische beschouwing
van het St. Nicolaasfeest verdiepen, dan is daar
zeker ook stof genoeg voor.
Eigenaardig is het op te merken hoeveel ge
daante- of liever karakterverandering het St.
Nicolaasfeest hier te lande in de laatste 30 jaren
alweder heeft ondergaan.
Voor dertig of veertig jaren waren de groote
stukken van St. Nicolaas en taaitaai, de schepen
met volle zeilen, de vrijers en vrijsters, de romans
in speculaas gedrukt, de marsepijnen harten nog
in volle fleurtoen werden er nog groote repen
prachtig, schitterend goud opgeplakt en toen
werden onze jongens en meisjes nog bij onze
koekbakkers op „vergulden" gevraagd
De eigenaardige, zeer sprekende titel voor den
avond van 5 December was „Kiekaovend."
O, gulden tijd toen Beets nog opgewekte en
opwekkende litteratuur daarover schreef! Hij
heeft ten minste voor goed de heugenis aan die
prettige dagen bewaard.
Het goud op de St. Nicolaas-figuren is als
schadelijk voor de gezondheid en dus als „polizei-
widrig" geweerd; men is ontzettend hygiënisch
in zulke zaken tegenwoordig
Enfin laten we onze waar dan niet ver
gulden, en maar zoo „au naturel" aanbieden.
Houden we de vroolijkheid er in; vooral in
de jeugd, die nh. ons de Nederlandsche maat
schappij zal vormen en zeker niet minder dan wij
behoefte zal hebben aan gelukkige en vriendelijke
herinneringen aan de kinderjaren, dat tijdperk,
waarin ze zoo afhankelijk zijn van vader en moeder,
van oom en tante, van hun goede vrienden
Wat is prettiger dan genoegen en geluk ver
spreiden? Zijt daarom mild, waarde lezers en
lezeressener wordt dikwijls een beroep gedaan
op uw milddadigheid. Soms is het wel eens van
ver weg, dat men uwe hulp inroept.
Doch hier is de gelegenheid zoo dichtbij en
ge kunt zoo goed overzien het genoegen, dat ge
verschaft, het geluk, dat ge brengt in een gezin
Gedenkt ook den minder bevoorrechte, die o,
zoo gaarne ook een verrassing krijgt daar
zijn er, die er zoo weinige ontvangen
Tweede Kamer.
De Indische begrooting is afgehandeld en
aangenomen en de volgende week Vrijdag zal
met de Staa?s-begrooting een aanvang worden
gemaakt.
Gedurende de geheele behandeling gaf de
oore van den huisknecht van juffrouw Holld, die
het weder aan zijne meesteres overbracht. Deze
dame, die vreesde, dat men hier op het punt stond
om eene daad van groote onrechtvaardigheid te
begaan, liet terstond haar rijtuig inspannen en
reed spoorslags naar hier. Zij heeft mij de eer
bewezen mij uit te noodigen om haar naar uw
huis te vergezellen en vond mij daartoe terstond
bereid, te meer, wijl ik in staat ben u de op
lossing te geven voor al het schijnbaar raadsel
achtige in Heinrich's gedrag van heden, hetwelk
bij u allen de gedachte aan krankzinnigheid
heeft opgewektMaar voordat ik verder ga,
wensch ik eerst even mijn vriend van nabij te zien."
Blewith bracht nu eerst juffrouw Holld naar
een stoel, waarop zij plaats nam. Vervolgens
haalde hij snel een zakmes voor den dag, trad
op Heinrich toe en sneed vlug de touwen los,
waarmede men hem gebonden had. Dit alles
ging zoo snel in zijn werk, dat geen der aan
wezigen tijd had gehad om zijne bedoeling te
raden of de uitvoering daarvan te verhinderen.
„Wat doet gij daar?" riep de dokter.
„Hij is krankzinnig!" schreeuwde de oude Morris.
„Razend!" gilde tante Marie.
„Hij zal weer losbarsten!" zeide de dokter.
„Hij zal ons aanvliegen!" waarschuwde oom
Morris.
„Hij zal in het water springenjammerde
de verschrikte tante.
„Hij zal ons allen het hoofd stukslaan en het
huis in brand steken"' krijschte juffrouw Ro-
binson, terwijl allen zoo ver mogelijk in de
verschillende hoeken van het vertrek terugweken
ora maar niet in de nabijheid van den losge
laten razende te komen.
„Hij zal niets 7an dat alles doen, zeg ik u,"
hernam Blewith bedaard. „Het eenige nadeel,
dat hij u wellicht kan toebrengen, is dat hij u
allen te zamen bij de justitie aanklaagt wegens
geweld en laster Mijnheer Morris, ik kan u
de verzekering geven, dat uw neef even weinig
krankzinnig is als gij of ik
„Maar gij weet immers nog niet wat er van
daag met hem gebeurd is! Hij is plotseling dol
en wild geworden, zonder dat iemand kan na
gaan hoe
„Integendeel, ik kan alles nagaan, en ik weet
ook alles om u voldoende opheldering te geven,"
antwoordde Blewith, terwijl hij zijn horloge voor
den dag haalde. „Het is op dit oogenblik precies
tien uur, en er zijn dus juist vier-en-twintig
uren verloopen sinds Heinrich en ik gisteravond
uit de avondkerk van den predikant Storm
kwamen, waar wij een strenge boetpredikatie
hebben aangehoord tegen de zonde van het liegen.
Bij die gelegenheid heb ik met mijn vriend eene
soort van weddenschap aangegaan, dat het hem
niet zou gelukken slechts gedurende éen enkelen
dag al de tot hem gerichte gewone vragen vol
komen naar waarheid te beantwoorden, zonder
door zijn oom en tante te worden onterfd, door
zijne patroons te worden weggejaagd en door
zijne verloofde voor goed te worden bedankt;
en voorts, dat er geeu acht dagen zouden be
hoeven te verloopen, of hij zou door zijn waar-
heidspreken in het gekkenhuis zijn.aangeland
Was dat niet onze afspraak, Heinriclj?"
„Ja," antwoordde deze; „zoo was Lf.t."
„Mijne stelling is nu ten slotte fag veel
sneller bewezen geworden dan ikzelf had durven
verwachten," vervolgde Blewith, „want nog
nauwelijks vijftien uren achtereen heeft mijn
vriend zich aan zijne belofte gehouden om alle
vragen precies volgens de waarheid te beaut-
