De Landbouwfeesten.
BINNENLAND.
Van onze berichtgever
1
en hiermede kunnen wij van de paarden afstap
pen oao tot het rundvee over te gaan, al zou
er van de tilburypaarden, o.a. van een eerst
sedert vier dagen ingereden ruin van den heer
C. A. van der Burght, en van zoo menig ander
dier met recht gezegd kunnen worden, dat ze
hoogst verdienstelijke inzendingen waren.
Was bij de paarden de invloed »an het Ned.
Paardenstamboek duidelijk zichtbaar, ook bij
rundvee-inzendingen was, vergeleken bij vroegere
tentoonstellingen, een merkbare verbetering waar
te nemen, en is die voor een groot deel aan de
meerdere zorg aan de veefokkerij besteed, aan
gewakkerd en gesteund door de afdeeling „Zee
land" van het Ned. Rundveestamboek, toe f°
schrijven.
Van de stieren geboren in 1891 of vroeger,
viel de eerste prijs aan den zwarlbonten stier
van den heer J. W. Wagtho toe, terwijl de
tweede werd toegekend aan den roodbonten
gekruisten Sborthornstier van dhr. J. Iloogenboora
te Kerkwerve. Deze decisie vond geen onver
deelde instemming en menigeen zou het omge
keerd gewenscht hebben; de vraag is echter of
men zich wel van alle factoren die bij de be
oordeeling van twee dieren van verschillend ras
in aanmerking moeten of kunnen genomen wor
den, al naar mate van de opvatting der keur
meesters, rekenschap heeft gegeven.
Ik zou die verschillende partijen tot elkander
willen brengen, door er op te wijzen dat de
Sborthornstier zonder twijfel een buitengewoon
ontwikkeld dier is, dat hoewel slechts twee jaar
oud, menige driejarige in de schaduw stelt.
Beschouwt men hem nu echter als rasdier of als
fokdier
Als fokdier kan hij door zijne groote ontwik
keling en schoone vormen, breede diepe borst,
zware schouders, sterken rechten rug bij schoon
gewelfde ribben veel tot verbetering van den
veestapel bijdragen. Beschouwt men hem als
rasdier, dan kan het niet ontkend worden, dat
hij juist een typische eigenschap mist en wel
de korte horens, die wel van zeer fijn weefsel
doch voor een Shorthorn veel te lang zijn, terwijl
de pooten, door ons aan een llollandschen stier
gaarne zoo gezien, bij een Shorthorn fijner ge
wenscht moeten worden, vooral onder de knie
en hak. Daaraan kan nu ook nog de overweging
zich aansluiten, dat het overervingsverraogeii van
een gekruist dier onzeker is.
Ik meen hier reeds verscheidene gezichtspunten
te hebben genoemd, die den evenaar ten gunste
van de opinie der jury zouden doen overhellen,
doch wanneer ik bij den zwarten stier den band
achter de schouders opmerk en mij minder op
liet standpunt plaats den gekruisten Shorthorn
als Shorthorn te willen beoordeolen maar als
fokdier voor bet eiland Schouwen, waar veel
vraag naar dat ras is, dan kan ik begrijpen, dat
menigeen niet onverdeeld niet de keurmeesters
meegaat.
Ook hier geldt het „hoor en wederhoor en
wanneer men de bij de stierenkeuringen voor
het N. R. St. in Zeeland aangenomen regel om
het oordeel met redenen omkleed, bekend te
maken gevolgd had, zon elke dier beide meenin-
gen tot haar recht hebben kunnen komen.
Van de jarige stieren werd de eerste prijs
toegekend aan den heer M. J. Mol te St. Maar
tensdijk, de tweede aan den heer I. K. Hage
Jz. te Scherpenisse, beide twee veel belovende
stiertjes, met zeer schoon gevormde kopjes en
goed geplaatste horentjes van zeer fijn weefsel,
die er veel toe kunnen bijdragen om in liet
algemeen den recht goeden veestapel in Tliolen,
een schooner exterieur wat den kop betreft, te
geven juist deze laat wel te wensclieu over,
al heeft hij alle kenteekenen aan een melkrijk
ras eigen, zooals wij dadelijk bij de melkkoeien
de gelegenheid hebben op te merken.
Bij de categorie „minstens drie stuks van eenen
eigenaar, viel de eerste prijs aan den heer L. J.
Dorst te Stavenisse, de tweede aan den lieer J.
Zoodra hij haar zag, ging hij bij haar, en zeide,
,.-*t ougeduldig:
„Wel Ida, wat heb ik lang naar u gezocht!
Wat zijt gij lang weggebleven Maar kom nu
spoedig mee het is al laatJammer dat
gij u niet wat beter hebt gekleed, want in dit
toilet kunt gij u eigenlijk niet vertoonen
Maar het is nu geen tijd meer om u te ver-
kleeden Kom maar mee
„Ik ik zou liever niet meegaan/' zeide
Ida, en bleef staan.
*t.., \v dwaasheid! Dat
Trefew,
Veen,
bij
W. Wagtho ten deel. Bij al die dieren vinden
wij den langen fijnen echt vrouwelijken kop
voorzien van vrij lange cirkelvormig naar voren
gebogen horens, sommige iets naar boven gericht;
al die horens toonen echter een buitengewoon
fijne structuur, zijn als gepolijst, zeer dun en fijn,
zelfs bep iald sierlijk. Toch voldoen ous de vor
men van het Noordhollaud*che beter, immers
het Nederlandsche is bepiald een hardlioornig
ras, al vertoonen de Thoolsche diereu het melk-
type in hooge mate, door fijn beendergestel, fijne
pooten, den langen dunnen staart eu den goeden
zelfs besten melk<piegel.
Bij de melkkoeien (twee stuks vau denzelfden
eigenaar) vinden wij dezelfde typische verschijn
selen. Twee lichtbonte van den heer Knook te
Nieuw-Vosmeer waren nommer één, terwijl twee
donkerder vau den heer J. W. Wagtho nommer
twee waren. Houdt men zich nu woordelijk aan
het programma, dat enkel van melkkoeien spreekt,
waar zeker veel voor te zeggen is, dan leg ik
mij daarbij neer en zie ook in de dieren van den
heer Knook een paar beste melkbeesten, doch
schoon gevormd kan ik ze niet vinden daar de
stand wat erg fransch is, de borst smal en de
ecne bij een zeer breed kruis een zeer scherpen
rug heeft.
Daartegen zien we in de volgende afdeeling
„Vaarzen met vier tanden" een excelleut donker
bont dier van den heer Knook, dat wellicht het
beste dier op de geheele tentoonstelling was, naast
een witboute, aan welk paar dan ook de eerste
prijs werd toegewezen terwijl, de heer J. W.
Wagtho met een tweetal den tweeden prijs kreeg.
Van de vaarzen in enkelvoudige inzending
aangeboden was de beste, de vaalbonte van den
heer A. J. Steendijk Cz. te Stavenisse, waarop
er eene van J. F. Hage Cz. te St. Maartensdijk
volgde.
De niet zeer talrijke inzendingen van schapen
voorbij gaande, verdienen die der varkens een
bijzondere vermelding. Wij vonden hier in een
volbloed Yorkshire beer en zeug van het groote
soort, een paar pracht exemplaren, den beer
„John" en de zeug „Mary", toebehoorende aan
den heer F. Coveliers te Ossendrecht, beide met
den eersten prijs bekroond.
Beide toonden liet typische kleine met zijn
opstaande snuitje door twee opstaande ooien ge
flankeerde vleermuiskopje, aan dat ras eigen en
wij gelooven dat zelden een zoo volmaakt paar
dieren op een Zeeuwsche tentoonstelling is
aangevoerd.
De tentoonstelling mag in alle opzichten een
welgeslaagde genoemd worden en het overschoone
weer had dan ook een verbazende menigte na.*r
het kleine Tholen gelokt, die zich tusschen het
vee en de muziektent verdrong.
E. VAN DEN BOSCH.
Van de tentoonstellingsfeesten rest ons slechts
weinig meer te vermelden. Na het sluiten der
tentoonstelling volgden nog het diner in de
bewaarschool, het militair concert vau Rouwman
op de Markt en een soirée musicale van een
strijkorkest onder leiding van den heer Hascher
in Non Semper. Tijdens liet diner, gekruid met
meuigen pittigen toast, werd telegrafisch mede
deeling gedaan van een heildronk op mevr. De
Brauw en Z. Ex. den Comm. der Koningin.
En hiermede behoort het gouden feest der
Zeeuwsche Maatschappij van Landbouw tot de
geschiedenis. We twijfelen geen oogenblik of de
wensch van den heer Dorst bij de eerste ont
moeting met het Hoofdbestuur uitgesproken, de
wensch dat de heeren aangename iudrukken van
Tholeu zouden medenemen, is geheel bewaarheid,
bewaarheid niet alleen voor de heeren van het
Hoofdbestuur maar ook voor de vele honderden,
die met'hen deelnamen aan het feest. Wever-
nameu niets dan lof, geen enkele wanklank heeft
vroolijk, en de dames keken met nieuwsgierige
blikken naar Ida, op de wijze zooals alleen dames
dat kunnen tegenover anderen die minder kost
baar gekleed zijn dan zijzelve.
„Het doet mij genoegen dat zij genoegzaam
hersteld is om met ons mede te gaan," zeide
Lady Trefew koeltjes.
„Er is immers nog wel plaats voor haar?" vroeg
Middleton met eenige aarzeling in zijne stem.
„In ons rijtuig niet," antwoordde Lady Trefew,
en vervolgde toen glimlachend tot Ida: „Gij
zult er zeker niet tegen hebben, dat wij hem
vandaag nog voor ons in beslag nemen om te
rijden; gij zult hem immers spoedig genoeg alleen
en voor altijd bij u hebben 1 Binnen in de
groote koets is nog een plaa's over. Ik had van
ochtend niet gedacht dat gij reeds hersteld zoudt
zijn, maar het doet mij genoegen, dat mijne vrees
at 's uitgekomen. Mr. Middleton zal u wel aan
"•*ers voorstellen,
niet laag, of de stoet zette zich
•ij volgden, ging eerst kror
van Aberbach naar Trema log,
oedige visschersdorp, waar deze
het fee*t ontstemd, allen waren in een vroolijke,
opgetogen maar daarom niet onwaardige feest
stemming. Ook het publiek hield zich uitstekend,
we vernamen geen enkel geval, dat van onge
bondenheid of uitspatting getuigde.
Bijna alle eer vau het welslagen van het feest
komt toe aan de recepieërende afd. „Tholen".
Het mag als eene onderscheiding worden aange
merkt, dat zij onder de zu«teren als de toon-
aangeefster werd uitgekozen, maar het lnoet
gezegd wordenzij heeft zich die eer waardig
betoond. Zij heeft moeite noch kosten ontzien en
van organiseerend talent blijk gegeven. Wat al
besognes heeft zij zich moeten getroosten, wat
heeft zij de gemeente Tholen tot krachtig mede
werken weten uit te lokken 1
Tot loon daarvoor kregen de ingezetenen van
Tholen met de enkele duizenden van elders veel
te genieten. Vooral de ruime gelegenheid om
goede, en zelfs heerlijke muziek t.e liooren komt
hier iu aanmerking. Hoevelen hebben wij opge
togen gezien bij de heerlijke tonen, mengeling
van de verschillende faiifarengezelscliappen eu
vooral van de Staf vau Bergen op Zoom. Hoe
werkte de oubekrompen versiering van het feest
terrein eu de stad mede om de stemming te
verhoogen.
Zelden is met minder overdrijving gezegd
kunnen wordenwe hebben niets clan lof.
Iedereen was tevreden over de afcl. Tholen, zij
mag tevreden zijn over zichzelve.
Aan de bewoners van de Brugstraat werd
alsnog een eervolle vermelding toegekend voor
de poort, aldaar geplaatst.
Men verzoekt ons nog te melden dat de
Commissaris der Koningin f 20.beschikbaar
heeft gesteld voor de uitgeloofde prijzen van de
tentoonstelling.
Tweede Kamer.
Wat verwacht werd, is geschiedal de amen
dementen op 7 en 8 van art. 3 der be
drijfsbelasting, met uitzondering van een paar
weinig belangrijke, werden verworpen. Alle
aansporingen tot eene zachtere behandeling der
ambtenaren bleven ijdel, evenals die om de ge
heele land- en tuinbouw of een paar takken
ervan onder den belastingdruk te brengen. De
Minister had de zelfvoldoening dat het heele art.
3, waaraan zoovele dagen besteed zijn, bijna
onveranderd werd aangenomen. De eenige wijzi
ging strekte nog in het belang der schatkist.
Ook art. 4-, dat de vaste inkomsten wil Ireffen,
zooals die bij den aanvang des jaars zijn, en de
andere zooals ze hij het einde van het vorige
jaar zijn, ook dat art. bleef ongewijzigd, hoewel
getracht werd er eenige verandering in te brengen.
Anders ging het met art. 5. Hierbij hechtte
de Kamer hare goedkeuring aan een paar amen
dementen. De Minister wilde de winstuitkeeriugen
aan verzekerden in assurantie-maatschappijen
vrijstellen, doch de heer Borgesius was daartegen
en hij kreeg zijn zin. De Comm. van Rapp.
stelde voor om geen aftrek coor rente toe te
staan van eigen kapitaal in klooster-bierbrouwe
rijen en dergelijke en dit werd, zelfs met behulp
vau verscheidene katholieke leden goedgekeurd.
De Kamer is nu gevorderd tot het belangrijke
art. 9, hetwelk de schaal, waarnaar de belasting
zal worden geheven, vaststelt. Bij den aanvang
der behandeling deed de Min. de belangrijke
mededeeling, dat hij de opcenten op deze belas
ting liet vervallen.
Verschillende leden stelden wijzigingen voor
met het doel om aan lage inkomsten nog meerdere
ontheffing te verleenen en bij de progessie in
het algemeen rekening te houden met den ge
huwden of ongehuwden staat en het aantal
kinderen van den belastingschuldige en de heer
Borgesius wilde het vrijgestelde iniuimum tot
f700 verhoogen. De Min. zelf wijzigde het tarief
voor hen, die in de vermogensbelasting zijn aau-
reeks van rijtuigen natuurlijk algemeen opzien
teweegbracht en over de ongelijke straatsteenen
hostte en schudde dat het een aard had, en daarna
weder opwaarts tot aan de hoogvlakte die naar
het gebergte leidde, waartusschen de ruïne der
oude abdij van Llandegai verscholen lag.
Ida was allerdroevigst gestemd, en leunde
zwijgend tegen de zware fluweelen rugkussens
van liet groote rijtuig}.,
Zij had niet den minsten lust om in liet ge
zelschap t'3 zijn van Middleton's vrienden, met
de zekeiheid dat deze uit de hoogte op liaur
neerzagen. Zij was geheel onder den indruk van
Lady Trefew's ouverdragelijke koelheid van zoo-
even, en het hinderde haar telkens opnieuw
wan eer zij den luiden lach der gastvrouw hoorde
weerklinken, daar zij wist dat de Lady op dit
oogenblik het gezelschap genoot van den man
dien zij liefhad.
De t wee heeren, die met haar in hetzelfde
rijtuig /aten, waren eigenlijk alleen welstands
halve gevraagd en laboorden geenszins tot de
naaste vrienden van Lady Trefew. Zij werden
daarom ook weggestopt in de gesloten reiskoets,
waar zij naar welgevallen mochten praten over
geslagen. In plaats van 2°/0 boven f'2
hij voor 2°/0 boven f 150 voor verrao
13000 of 14000 en 2°/0 boven de f
vermogens van f15000 gld. of meer.
Het lot der amendementen zal spoet
worden.
ijn
nb
ird
og
BIEZELINGE. Ten overstaan van de
A. Gallis Merens te Kapelle had Maa
Juni ten behoeve van Ivo van Hooteg
verkooping plaats van vruchten te velde,
in den Willem Annapolder alhier. D
geschiedde per Schouwsch gemet
67 centiaren) als volgt:
12 perceelen wintergerst:
le perc. groot 1 gemet 5 roeden ïi
2e perc. groot 1 gemet 5 roeden h 11
perc. groot 1 gemet 5 roeden i\ f 116.
groot 1 gemet 5 roeden h f96.5e pt
1 gemet 5 roeden h f 88.6e perc,
gemet 5 roeden a f118.7e perc.
roeden h f121.8e perc. groot 18!
h f 100.9e perc. groot 195 roeden a
10e perc. groot 199 roeden hf89.
groot 203 roeden a flll.12e pei Jj
205 roeden h, f119.
7 perceelen klaver le snee:
le perc. groot 160 roeden h f 43.-
groot 130 roeden f25.
De overige werden ingehouden.
Alles onverminderd 10 °/0 onkosten.
Voor de aanstaande verkiezing vai »r.
voor den gemeenteraad m de gemeente
is het stembureau samengesteld uit di Sri
A. Nij<sen, voorz. en S. Wisse en W
kooru, stemopnemers.
IERSEKE. Dat ook palingen elkaar v<
bleek hier heden bij een exemplaar van
van dieren. Het was geen sukkelaar:
8 II.G. eu toen hij schoongemaakt wer
liet, dat hij op 't eind van zijn leven
krachtige proef van zijn vraatzucht had
In zijn inaag vond men twee zijner soo
ten, m. a. w. 2 andere palingen waa
eene ook niet eens zoo heel klein wü
eene lengte had van een paar decimetci
gewicht van weinig minder dan een ou
OUD-VOSMEER. De oud-leerling d
Normaallessen te Tholen J. W. de Gra )t
met gunstig gevolg het toelatings-exarai
legd voor de Rijks Normaalschool voor
onderwijzers te Amsterdam.
De kermis heeft de vorige week
kalm verloop gehad. De politie behoefde
niet handelend, noch waarschuwend op te
iets dat zeker in geen jaren is voorgeva e
Door den landbouwer C. W. Snij
getrokken bij de verloting, verbonden
Prinslandsche paardenmarkt, Maandag
den, een prachtige tilbury, naar men
waarde van f 300.
STEENBERGEN. In den laatsten tijd
wij enkele personen in ons midden di<
iiaatnd betooverd zijn. Een dier persone
eene sprekende slang in het lichaam, ee
wordt voortdurend lastig gevallen door
van verbazende afmetingen, natuurlijk vo(
ren onzichtbaar, enz. Spoedig zullen door
stellende onderzoekers half voltooide
worden gevonden in de beddekussens,
onomstootelijk bewijs van betoovering
Weet men soms geen raad de schuldige
dekken? Misschien kan het volgende da
komen„Om 't zeker te weten, wor
kruissleutel, aan een touw gebonden, gel
Joh. I vs. 1. Twee personen nemen ni
van den sleutel, waaraan de bijbel hangl
vingers, en waarlijk! de sleutel draait, er
twijfel meer,juist naar haar,
rede:i verdacht wordt." Eenmaal op de
politiek, of in slaap vallen wanneer huu
geuamer was. Zij deden in het begin nof
moeite om een gesprek met Ida aan te 1
doch het was duidelijk dat hare antwoori
weinig belang inboezemden.
Trouwens, Ida zelve was ook weinig
om een geregeld gesprek aan den gang te
Haar hart was te vol; zij zat als in een
voor zich uit te staren, door het portieri
naar buiten. Zij zag de steeneu muren der
het hooge gras op de weiden, het grazei
en de eindelooze rij van hooge bergen
verte; of liever zij zag ze niet, want
dachten waren elders. Alleen wanneer
dan den schellen lach van Lady Trefe
het getrappel der paarden en het gera
wielen hoorde uitklinken, kwam zij
oogenblik tot het bewustzijn der treurij
kelijkbeid.
Hrt was voor haar dus een sombere
hare oogen schitterden weder even toen
plaats hunner besteraming aankwamen
Middleton zag toesnellen, die vlug de
het portier nedersloeg om haar bij het uits
behulpzaam te zijn. Wordt ver
ït
'O
tri
