ie
416.
Zaterdag 17 Juni 1893.
1893.
J. M. C. POT,
P u b I i c a t i n.
FEUILLETON.
4NG GEWACHT.
IERSE
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag,
i per 3 maanden, franco per post 65 cents,
het buitenland 90 cents.
ezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan
eau te T h o I e n of vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
Tholen.
Advertentiënvan 1 tot 4- regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht.
Zij, die zich van heden af op
d abonneeren, ontvangen de tot
a.s. nog te
r a t i s.
verschijnen num-
eester en Wethouders van Tholen brengen,
art. 83 der algemeene politie-verordening,
van de ingezetenen dezer gemeente, dat het
secreetmest kan plaats hebben gedurende
van
ag 21 op Donderdag 22 en
ag 22 op Vrijdag 23 en
23 op Zaterdag 24 Juni.
en 17 Juni 1893.
INRICHTINGEN,
icluule of -kunne* veroorzaken.
ester en Wethouders der gemeente Tholen
er algemeene kennis, dat het verzoek van
rloo, wonende alhier, om op het perceel,
bekend sectie G no. 993, een schiet-
mogen daarstellen, door hen is toegestaan,
den 17 Juni 1893.
eester en Wethouders van Tholen
bij deze ter kennis van de Ingezetenen dat
den 20 Juni 1893 binnen deze gemeente
che collecte zal plaats hebben, ten behoeve
onds tot aanmoediging en ondersteuning van
ende Dienst in de Nederlandenwelk Fonds
strekt tot ondersteuning van al de ver-
eenigerlei strijd, waaronder ook die in
Overzeesche Koloniën of Bezittingen, en
nitsdien een ieder uit, om door eene milde
at Fonds tot vervulling van het edele doel
lts bestemming, te helpen in staat stellen,
den 17 Juni 1893.
rgemeester en Wethouders van Tholen,
C. J. DE V. VAN NOORDEN,
M. G. VAN STAPELE, Wethouder.
gemeester der gemeente Tholen brengt ter
belanghebbenden dat Schietoefeningen zullen
worden
Juni a. s. en volgende dagen op het fort
ek van Holland, in Z. W. lijke richting op
geplaatst aan de Z.zijde van den Nieuwen
chen Watenoeg
2e op 4 Juli a.s. en volgende dagen op het lort te
lJmuiden in een sector, die begrensd wordt door de
richtingen Z. W. en N. W.
3e op 18 Juli a.s. en volgende dagen op het lort
op de Harssens, in een sector van 60° beO. de lijn
Harssens-Oude Schild;
4e in het tijdvak van 10 Juli tot uit0. September
a. s. van het fort Kaap Hoofd den Helder, in de richting
N. N. W. Tijdens de oefeningen zal aan een hooge
staak op de zandplaat Onrust eene roode vlag waaien
ter aanduiding van de onveiligheid van het terrein
dat zich over genoemde zandplaat en de aangrenzende
vaarwaters uitstrekt.
Tholen, den 17 Juni 1893.
De Burgemeester voornoemd,
C. J. DE VULDER VAN NOORDEN.
DE TENTOONSTELLING VAN
PAARDEN EN VEE.
Het glanspunt der Tentoonstelling waren de
paarden. Trouwens anders kon het wel uiet want
in dit opzicht schaart «lit eiland zich waardig aan
dat van Schouwen en Duiveland en is het bekend
dat men op deze drie eilanden de beste paar
den, vooral voor den handel vindt. Mag Vlaan
deren terecht een groote waarde aan het
Belgische zeer zware landbouw paard hechten,
meer het type van een karrepaard, dat zeer zware
vrachten met een gepasten flinken tred voort
beweegt, de locale toestanden daar te lande en
hier zijn te zeer uiteenloopend. Ginds op die
zoogenaamde callesywegen, een weg uit een
ijzerharden straatsteen minstens tweemaal zoo
groot als de hier gebruikelijke samengesteld, waar
door bij elke verplaatsing der wielen een veel
zwaardere schok wordt gevoeld dan op den ge
wonen straatw/?g£ kan alleen een zoo massief
zwaar paard dienen, en daar komt het belgische
paard tot zijn volle recht.
In Tholen en Schouwen, waar men geen
spoorwegen heeft en de afstand van de boerderijen
naar de haven een vrij groote is, waar voorts de
bedrijven op zich zelve grooter en dus ook de
dagelijksch af te leggen afstanden van de hoeve
naar het land in hooi-, zaai- of oogsttijd zooveel
langer zijn, waar men eindelijk meestal goed
onderhouden grintwegen heeft, daar hoort een
Naar het Engelsch.
refew was juist onder behandeling van
unstenaar, en hare oogen waren daarbij
een roman. Toen zij Ida zag, lichtte
oogen op en zeide op onverschilligen toon:
ij weer wat beter, Miss Ida?"
genoegzaam hersteld om Aberbach
kunnen verlaten," antwoordde zij.
t mij bijzonder verplichten door mij
ijtuigje naar het naastbijgelegen spoor-
te laten brengen."
tot mijn leedwezen, onmogelijk,"
gastvrouw. „Wij hebbeu morgen eeu
iij, en daarvoor hebben wij al de paarden
[en noodig, zelfs die van de boerderij,
las uw vertrek nog wel een dagje willen
nietwaar?"
al lang te voren op Aberbach sprake
geweest van een gezamenlijke tocht naar de
ruïne van de abdij van Llandegai, in den vorm
van een buiten partijtje, maar omdat daarvoor
een aantal toebereids_den noodig waren, was er
tot dusver nog niet van gekomen. Doch nu
was alles vastgesteld en zou het feestje doorgaan.
Toen Ida den volgenden ochtend wakker werd,
hoorde zij beneden voor haar venster het rollen
van rijtuigen, het hoefgetrappel der paarden en
het rinkelen der gebitten.
Lady Trefew had niet overdreven toen zij aan
Ida zeide dat alle rijtuigen voor deze gelegen
heid in gebruik waren genomen.
Verscheidene wagens waren reeds vooruitgegaan
om de benoodigdheden voor den maaltijd op de
bestemde plaats te brengen, alsmede een tent,
die opgezet kon worden in geval van regen, een
draagbare kookmachine, koelvaten voor den wijn,
een vergaarbak voor het ijs, eenige groote bakken
voor schotels en glazen kortom, alles
noodig was om de physieke krachten te herstellen
van het gezelschap, dat de eenzame omstreken
van Llandegai zou doen weergalmen van vroolijk
gelach en luchtige gesprekken.
Rosie kwam vroolijk de kamer vau Ida binnen-
paard thuis, dat snelheid verbindt aan de noodige
hier niet zoo enorme trekkracht.
Door dat paard met bovenlanders te kruisen
heeft men een paard h deux raains verkregen,
een carossier, een zwaar goed gebouwd koets
paard met levendige bewegingen, sterken bouw
en, schoonen kop, wat door den handel zeer
gewild is en goede prijzen bedingt.
De eerste prijs der hengsten werd aan den
Clydesdale hengst van de Zierikzcesche hengsten-
vefeeniging toegekend, een dier reeds op onze
tentoonstellingen bekend, om zijn forsche gestalte
en zijn gevederde pooten (het lange haar aan de
pooten noemt men in Engeland „feather" of
veeren). Evenals bijna alle dieren van dit ras
heeft ook deze donkerbruine hengst witte geve
derde sokken.
De tweede prijs won de Belgische hengst
„Hercule" van Erail van Laere te Rilland-Bath,
"een vertegenwoordiger van het zware ras in de
Zuid-Bevelandsche punt, op de zware gronden
van de Bathsche en Engelsche polders volkomen
op zijne plaats.
Beide behoorden tot de categorie der minstens
3 jaren oude heugsten „Pride of Burnbank"
dit is de naam van den Clydesdale hengst is
vijf jaar, Hercule is er vier.
Van tweejarige hengsten was slechts één exem
plaar aanwezig, de voshengst van Chr. Hartog te
Scherpenisse, die, niet volmaakt genoeg om een
eersten prijs te worden toegewezen, met den
tweeden werd bekroond. Ongetwijfeld bezit die
hengst zeer goede eigenschappen als landbouw-
tevens handelspaard en als zoodanig zal hij in
Tholen juist het gewenschte type zijn. Wij
hoorden hem dan ook van kenners een veel
belovend paard noemen.
Van de jarige hengsten waren drie inzendin
gen, waarvan alleeu een tweede prijs werd toe-
toewezen aan „Hector" van L. J. Dorst te Stave-
nisse. Van een jarige hengst die nog geheel in
de kindheid is en zich nog ontwikkelen moet, is
het moeielijk reeds nu te bepalen wat daaruit
zal groeien doch voor het oogenblik is dit hengstje
reeds bepaald een schoon bewegelijk dier, dat naar
wij hopen, later nog van zich zal doen spreken
Ten slotte werd nog een extra-prijs toegekend
aan een zwarten hoog elegant gebouwden Oldeu-
trippelen. Haar gezichtje glansde van genoegen
bij het vooruitzicht op zulk een heerlijken dag,
doch zij was tevens vol hulpvaardige belang-
slelling om te weten of zij hare jonge vriendin
ook van dienst kon zijn bij haar toilet.
„Ik zal niet meegaan," zeide Ida. „Ik ben
niet gestemd om pleizier te maken. Ik ik
wou liever hier alleen blijven."
Te vergeefs deed Rosie alle moeite om Ida
van gedachte te doen veranderen, doch zij was
ditmaal onverzettelijk en kleedde zich dan ook
weder in haar eigen eenvoudig japonnetje, zette
haar hoedje, dat zooveel van deu storm geleden
had, weer op en ging toen naar beneden. Zij
stak het groote grasperk over en verborg zich
ergens achter het geboomte, om niet door het
overige gezelschap gezien Ie worden.
De eenige reden waarom zij toch was beneden
gekomen, was dat zij deze gelegenheid wenschte
waar te nemen om Middleton te spreken en hem
te zeggen dat zij lang had nagedacht en nu
o/ertuigd was dat het beter zou zijn wanneer
zij nooit zijne vrouw werd. Zij wilde hem zijn
woord teruggeven en hem smeeken, indien bi"
haar inderdaad liefhad, haar den volgenden J
burger witvoet hengst van J. van Sprang te
Willemstad, daar de jury het blijkbaar niet over
het hart verkrijgen kon, slechts 2 prijzen aan
3-jarige hengsten te verdeelen en dit schoone
dier leeg uit den ring te laten komen.
Gedoogt ons bestek niet, de merries van de
verschillende jaargangen aan eene zoo uitvoerige
bespreking te onderwerpen, toch kunnen wij de
bekende schoone „Cato" van L. J. Dorst te
Stavenisse die op de sporttentconstelling te
Scheveningen den eersten prijs behaalde en ook
hier nomraer één was, niet onvermeld laten,
evenmin de lichtbruine merrie „Loe" van den
heer J. W. Wagtho te Tholen, wiens naam we
bij alle afdeelingen der paarden vinden en wien
die overwinningen waarlijk niet te gemakkelijk
gemaakt werden, want zooals gezegd, over het
algemeen waren de paarden het glanspunt der
tentoonstelling.
Bij de tweejarige merries vielen dien heer
voor zijne beide vossen, de eerste en tweede
prijs toe.
Van de jarige verkreeg Chr. Hartog te Scher
penisse met zijne zwarte merrie den eersten prijs
tegenover de vos van E. Geluk Az. te Sint
Aunaland wien de tweede werd toegewezen.
Voor de ruinpaarden werd alleen de eerste
prijs vergeven aan den zwarten „Leeuw", een
zeer schoon en zwaar paard van den heer J. W.
Wagtho, die eer ten volle waardig.
Bij de merries met veulen waren de hh. A.
de Wilde C.Dz. te St. Maartensdijk eu E. Geluk
te Sint Annalaud de gelukkigen, respectievelijk
met den eersten en tweeden prijs.
Onder de spannen werkpaarden vinden we de
donkerbruine spannen van den heer J. W. Wagtho
weder als eerste en die van den heer B" G.
Eredrichs te Oud-Vosmeer als tweede vermeld.
Ook hier was nog menig uitmuntend span aan
de lijn.
Een groote aantrekkelijkheid vormde ten slotte
de concurrentie der tilburypaarden waar de heer
G. J. van Dixhoorn, van Bergen op Zoom, den
eersten prijs behaalde met een hoog eleganten
bruinen ruiu van flinke taille met zeer schoon
temperament en elegante houding. Een extra-
prijs werd nog aan den heer A. J. Steendijk te
Stavenisse voor zijne zwarte merrie toegekend
te laten vertrekken, opdat zij zoo spoedig moge
lijk naar Ierland mocht terugkeeren. Het zoude
laatste dienst zijn, dien zij van hem verzocht.
Dit besluit was geen inval van het oogenblik,
maar het resultaat harer ernstige overwegingen
gedurende den nacht, dien zij slapeloos had door
gebracht.
Het was echter gemakkelijker dit plau te be
ramen dan lipt te volvoeren.
Overal om haar heen zag zij drukte en gewoel,
allen liepen haastig op en neer, pratende, schert
sende, lachende. En ouder die allen was ook
Middleton, die druk medehielp aan alles wat er
te doen was, en voor iedereen een vriendelijk
woord, een rainzameu-groet of een glimlach over
had voor iedereen, behalve voor Ida, want hij
zag haar niet en wist niet dat zij in ziin* onmiddel
lijke nabijheid was. H,:
aangewezen als
zou alles be-"
Eer'
C"'
