■I0. 404.
LANG GEWACHT.
Zaterdag 8 April.
1893.
mn j
EN
@8-
J. M. C. POT,
E Publicatiën.
i treurig koninklijk besluit.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
IERSEKSC
5061
Thoolsche Cöora
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag,
i per 3 maanden, franco per post 65 cents,
r het buitenland 90 cents.
..zondes stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan
te Tholen ol vóór DONDERDAGMIDDAG b.| onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
Tholen.
Advertentiën: van 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht.
OÏÏIT1NG VAN DE KIEZERSLIJSTEN
IrzRter van den Gemeenteraad van Tholen
er openbare kennis, da» de lijsten, aanwijzende
onen, die bevoegd zijn tot het kiezen van
an de Tweede Kamer, van de Provinciale
en van den Gemeenteraad, op heden zijn
S/o\} en ter Gemeente-Secretarie voor een ieder
'ige liggen; terwijl een exemplaar van die
ip de gebruikelijke plaats is aangeplakt.
>n, den 4 April 1893.
Voorzitter van den Gemeenteraad voornoemd
C. J. DE V. VAN NOORDEN.
!.5}meester en Wethouders van Tholen zullen op
5, den 15 April a.s., des middags ten 12
raadhuize aldaar publiek verkoopen
EEN HOOP STRAATMEST.
oorwaarden der verkoop liggen van af heden
'EEing ter secretarie, iederen werkdag des voor-
i van 9—12 uur.
en, 8 April 1893.
Burgemeester en Wethouders van Tholen,
cast7"J. DE V. VAN NOORDEN, Burgemeester.
G. VAN STAPELE, Wethouder.
onze gevleugelde vrienden ons weer met
Rang gaan vergasten, brengen wij het
itaande besluit nog eens in herinnering,
.elen mogen de nadere „bepalingen tot be-
I ling van diersoorten nuttig voor landbouw
I jutteelt," met onverschilligheid gelezen,
in mogen ze ontevreden terzijde gelegd
p, verreweg de meesteu en vooral de kenners
„,0 vogels hebben met verwondering gezien,
3 veranderingen er in de wet van 25 Mei
■zen. mijn aangebracht.
Dials met zeer vele zaken den land- en
15 J juw betreffende, moeten wij bij het ver-
|«!D van een 40-tal zeer nuttige vogelsoorten
J"ï: wij zien het, maar doorgronden het niet.
;r slallen onze verbazing met feiten trachten
jijk te maken. In de eerste plaats meenen
Érechtigd te zijn met te vragen: zijn de
Velerlei gevaren blootgestelde gevederde
|T in de laatste 12 jaren zoo vermenig
vuldigd of ondeugend geworden, dat ze, bij fle
vogel wet van 1880 nuttig, nu vogelvrij verklaard
moeten worden Heeft dan al het adresseeren;
hebben dan al de corporatiën, welke strijden om
het zoo nuttige vogelenbeir te beschermen; heeft
dan de beschaving der laatste 12 jaren eene nega
tieve uitwerking gehad 't Schijnt helaas waarheid
te zijn
Eu wie nu der regeering tot adviseurs voor
het verdwijnen van dat 40-tal nuttige vogels
gediend hebben, weten wij niet, doch wel consta-
teeren wij, dat wanneer men de land- en tuin
lieden bij stemming liet uitmaken, of de vogel-
vrijverklaarden dit lot verdienden, men tot andere
resultaten was gekomen. En toch kan niemand
over deze zaak beter oordeelen, dan hij, die ziet
met welk een haast de spreeuw de schadelijke
ritnaalden, zoodra het ploegijzer ze boven brengt,
verslindt. Wie neemt meer hoogst schadelijke
insecten tot zich dan juist de spreeuw! Wie
was den gepasseerden zomer in den strijd tegen do
allesvernielende gammarupsen, de trouwe bondge
noot van den landman? 'tWas de spreeuw.
Deze schoone fluiter is thans vogelvrij verklaard
en zal meer nog dan voorheen door wreedaardige
handen mogen gemarteld worden. En bleef het
daarbijDe zwarte lijsters en de zang- of grauwe
lijsters worden gedurende de eerste negen maan
den des jaars nuttig geacht, doch de beflijster
(dominé), de groote lijster, de kramsvogel en de
koperwiek mogen als nadeelig altijd gevangen
worden. Hebben de laatsten andere magen,
andere bekken, ander voedsel dan de eersten?
Wie 't weet, moge 't zeggen.
De veldleeuwerik wordt beschermd, de kuif-
en de boomleeuwerik niet.
Het roodborstje mag niet, het blauwborstje,
dieren geheel gelijk, behalve het veerenpakje,
mag gevang'en worden.
Nuttig wordt geacht de zwarte kwikstaart,
doch erg schadelijk de witte en de groote gele
kwikstaart.
De schromelijkste inconsekwentiën zullen nu
ieder, die het goed met de prachtigste zangvogels
meent, wel duidelijk zijn. Wanneer we er bij
voegen, dat de helderslaande vink, de dartele
en vlugge ortolaan, de groote en kleine karekiet,
de onvermoeide boschrietzanger, de gulzige sprink-
rieUanger, de beweeglijke naclitegaalrietzanger,
de gewone tapuit, het slanke paapje, de schoone
roodborst-tapuit, het nooit-vau-insecten-verzadigcle
baardmannetje, de bij uitstek nuttige gele gorsen,
de werkzame wielewaal en de meikevers ver
nielende bontekraai, roek en kauw, vroeger be
schermd, doch thans als onnut goed voor beemd,
tuin en wond door de vogelaars mogen gevangen
worden, dan zullen de reeds aan zoovele gevaren
blootstaande schepseltjes, die het bosch en veld
verlevendigen en den wandelaar doen genieten,
binnen kort niet anders dan in onze musea
worden aangetroffen.
Dacht men vroeger nimmer aan de viseti- en
schaaleteude meeuwen-familie om die te bescher
men, thans zijn de kokmeeuw, de zilvermeeuw,
de mantelmeeuw, de kleine zeemeeuw en de
kleine mantelmeeuw in eens nuttig geworden en
onder de hoede der jachtopzieners gesteld,
Dofli vraag nu eens, waar ziet men die meeuwen
Ou wie ziet ze ooit vangen!
Vele jaren hebben de landbouwers van allerlei
slag er op aangedrongen de kieviten, zoo hoogst
nuttig voor de lage landen, te beschermen
vereenigingen van boeren hebben het hare gedaan
om dit goede werk te steunen, vakbladen hebben
ettelijke kolommen ter aaubeveling geschreven,
doch niets heeft gebaat, de kievit is nog met
waard met een meeuw gelijk gesteld te worden.
Is het wonder, zoo vragen wij, dat deskundigen
al hun werken, al hun zwoegen zoo slecht beloond
ziende, den moed laten zakken en uitroepen
moet dan de laatste vogel verdwijnen en begrijpt
men dan niet, dat waar de nuttige rogels ge
vangen worden, men de schadelijke insecten
beveiligt?
Wanneer misschien binnen korten tijd onze
tuinen weinig vruchten zullen leveren en de
groenten schaars en duur worden, zullen wij
dus weten, waaraan dat te wijten is. Rb.
1 Naar het Engelsch.
mneer denkt gij dat wij thuis kunnen
vroeg Ida. „Het is al laat, en mijne ooms
zich ongerust maken."
Beton antwoordde met een stem, die hij
ik wilde doen schijnen, doch die onwille-
zijn inwendigen angst verried
ij zijn op het oogenblik geheel aan de
overgeleverd, Miss Ida. Maar als alles
;aat, zijn wij tegen den morgen te Holyhead,
nnen wij met de ochtendboot
dyheadMorgen ochtend!" riep Ida ver-
t uit. „Wat moeten zij dan tehuis wel denken?
link! waarom is Erank niet hier?"
et was voor het eerst dat zij zichzelve een
nblik rekenschap gaf van den toestand en
de zonderlinge gevolgtrekkingen die wellicht
'"ire afwezigheid konden gemaakt worden.
Benoemd tot notaris te Rotterdam, de heer
O. Andriessen, beuoemd ontvanger der registratie
en domeinen te Tholen.
Benoemd tot surnumerairs der registratie en
domeinen de hh. M. Goedhart, A. Yersluijs en
L. Ruijssenaers, allen te Tholen.
Benoemd tot brievenbesteller te Bergen op
Zoom, A. Eeenstra, postbode van Bergen op Zoom
op Tholen.
Er is een nieuw ontwerp-railitiewet ingediend
waarin het beginsel van algemeenen (dus niet
enkel persoonlijken) dienstplicht wordt gehuldigd.
Evenwel wordt door vrijstellingen en andere
milde bepalingen de zwaarte van dezen dwang
zooveel mogelijk verzacht.
De jaarlijksche lichting zal 11500 man be
dragen, waarvan hoogstens 7000 man, door
loting aan te wijzen, tot het zoogenaamd blijvend
deel zullen behooren. Tusscheu de blij venden
en niet aanblijvenden raag als tot heden num
merverwisseling plaats hebben. Dezi nummer-
verwisseling wordt zelfs in de hand gewerkt, o. a.
door een rijkstoelage aan de blijveiulen.
De ingelijfden zullen niet langer vergunning
tot het aangaan van een huwelijk behoeven. De
verlofganger zal zich des gewenscht buitenslands
mogen begeven.
De zeemilitie zal evenals die te land ttot her
halingsoefeningen worden opgeroepen.
Bij de verkiezing van een lid van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal, in het district
Harlingen (vacature Oppedijk, zijn uitgebracht
2609 stemmen, waarvan van onwaarde 17; geldige
stemmen 2592; volstrekte meerderheid 1296.
De Heer Mr.Th. Heemskerk (anti-rev.) verkreeg
1281, Bouman (lib.) 883, Treub (rad.) 323, De
Vries (anti-rev.) 86, Poutsma, (soc.) 8 stemmen.
Blanco 14.
Er is alzoo herstemming noodig tusschen de
heeren Heemskerk en Bouman.
In de St. Ct. zijn opgenomen de statuten van
De Nieuwe Maatschappij voor oesterteelt te
Zierikzee.
Het doel der vennootschap is het telen van
en het handeldrijven iu oesters en schelpdieren
en het verrichten van handelingen, met dit doel
in verband staande.
Het kapitaal der vennootschap bedraagt f20.000
en is verdeeld in 40 onsplitsbare aaudeelen van
f500.
Zij bedekte haar gelaat met beide handen
en wist niet wat zij moest zeggen of doen. Zij,
die niet beangst was geweest voor storm of golf
geklots, kromp ineen van schrik bij de gedachte
aan hetgeen men wellicht zou kunnen zeggen.
Holyhead Middleton wist maar al te wel hoe
weinig kans er bestond dat zij die haven nog
dezen nacht zouden bereiken. Het was geheel
onzeker waar zij den volgenden ochtend zouden
aanlanden. Hij durfde haar niet de geheele waar
heid zeggen en verzweeg ook de gevaarlijke kans
dat zij misschien des nachts tegen een rots zouden
kunnen aanstooten en met schip en al midden
in de open zee verpletterd worden!
„Als het zoo moet zijn, dan moet het!" zeide
hij tot zichzelven; „wanneer wij niet te zamen
mogen leven, dan mogen wij ten minste te
samen sterven
Hij herhaalde diezelfde gedachte verscheidene
malen en scheen daaruit nieuwe kracht te putten.
Toch kon hij in vollen ernst haar dood evenmin
wenschen als den zijnen. Doch het gevoel van
belangstelling, van bewondering, van eerbied dat
hij voor haar had opgevat, en daarbij de over
tuiging dat zij hem moest liefhebben, dit alles
eraf hem den indruk dat de dood voor hem minder wav ucuuc. wg
verschrikkelijk zou zijn, indien hij dien mocht ander. „Het is alles haar schuld, en alleen om
i i.i,„„n.ioin/.on iinir tt» Kdip.vptT moeten wn straks misschien
,Wat hebben wij daaraan?" antwoordde de
tegeraoetgaan, den arm om haar heengeslagen
en hare hand in de zijne gedrukt! Intusschen
verhinderde deze gemoedsgesteldheid niet dat
hij toch alle pogingen bleef aanwenden om aan
het dreigende doodsgevaar te ontkomen.
Hij kwam nogmaals bij Ida en verzocht haar
wederom naar beneden te gaan.
„Neen, neen!" herhaalde zij met zekere op
gewondenheid, „ik b'ijf op het dek
Hij zag voor hel oogenblik geen kans om
haar van dat besluit af te brengen. Zij bleef dus
tegen de verschansing aangeleund en trok de
lakens en doeken wat dichler om zich heen, daar
de koude en de vochtigheid haar deden huiveren.
Zoo zat zij uren achtereen, zonder dat zij het
rechte bewustzijn had van wat er om haar heen
gebeurde, totdat op eens hare aandacht getrokken
werd door een paar grove stemmen iu hare na
bijheid. Het waren twee van het bootsvolk, die
met elkander spraken, doch niet wisten dat zij
hunne woorden kon hooren.
„Zij houdt zich toch maar flink; dat moet
ik zeggen."
haar te believen moeten wij straks misschien
legen de rotsen geslagen worden. Wat helpt het
ons of zij zich al flink houdt? Vrouwen moesten
van boord blijven, zeg ik, vooral wanneer het
stormweer is. Als zij maar was weggebleven,
dan zaten wij al lang veilig en wel te Kiugstown,
en wie weet waar wij nu zullen te land komen?"
Op die wijze vernam Ida eensklaps welk ont
zettend gevaar hen dreigde, en tegelijkertijd
dat men haar daarvan de schuld gaf.
„Ja, liet is ook mijn schuld, alles mijn schuld!"
zuchtte zij.
Zij dacht niet in de eerste plaats aan zich
zelve, maar aan het schip, den stuurman, de be
manning en vooral aan MiddletonZij her
innerde zich eensklaps alles wat zij vroeger wel
eens had gelezen over schipbreuken, en zij dacht
aan schepen, die uit elkander worden geslagen,
aan mensehelijke lichamen, die halfdood halflevend
op de golven worden voortr zij
verminkt en mismaakt erf
drijven.
„Alles mijn schuld!'
