weefcWafl, leiijfl aai de Man ra oesterteelt, lanioiw, en;
o. 335.
Zaterdag 12 Deember.
1891.
*-,
Irint
ond
rrou<
Cruii
rpleg
EN
J. 1. C. POT,
Publicatiën.
in
FEUILLETON.
Naar Parijs en terug.
Onze Gezondheid.
I Zo.
mpal
e k«
Bri
•mesi
Kno.
,Nn<
ïdhe
jle
IERSËKSGHE
Thoolsche Courant,
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland ÖO cents.
Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND Ingewacht aan
iet bureau te Tholen of vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
Tholen.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht.
r vr> largemeester en Wethouders van Tholen brengen
kennis, dat het suppletoir kohier van den hoofde-
eu omslag in deze gemeente, voor 1891, in af-
ui ift gedurende vijf maandenop de secretarie der
leente, voor een ieder ter lezing is nedergelegd.
^holen, den 7 December 1891.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. J. DE VULDER VAN NOORDEN.
De WethouderM. G. VAN STAPELE.
AG
loti
ord
ONDERWIJS IN DE FRANSCBE TAAL.
largemeester en Wethouders van lerseke brengen
openbare kennis dat de inschrijving van leer-
;en voor het onderwijs in de Fransche taal is
ngesteld van heden Donderdag den 3en tot en
Donderdag don 24 Deeombor a.s. des voormid-
van 9 tot 12 en 's namiddags van 2 tot 4 ure
secretarie der gemeente. Belanghebbenden worden
rbij herinnerd aan de navolgende bepalingen
lat het schoolgeld bedraagt tien gulden 'sjaars
r iederen leerling, bij vooruitbetaling te voldoeu;
lat het onderwijs wordt gegeven op Maandag,
isdag, Donderdag en Vrijdag van iedere week des
nds van 5 tot 7 uur in de school No. 1 in de
erstraat, met uitzondering van de gewone vacantie-
en;
dat aan dit onderwijs kunnen deelnemen leer
den die de 5e klasse eener gewone lagere school
iben doorloopen en door het afleggen van een
men voldoende bewijzen hebben gegeven dat zij
loegzame kennis van het Ncderlandsch bezitten,
erseke, den 2 December 1891.
hrgemeester en Wethouders van lerseke brengen
rmede ter kennis van de daarbij belanghebben-
dat zij die het havengeld voor hunne vaartuigen
gens artikel 3 der verordening op de heffing van
en- en kaaigelden in deze gemeente, wenschen te
inneeren, ten kantore van den gemeente-ontvanger
ABONNEMENT HAVENGELDEN.
vóór 1 Januari a.s. opgave moeten doen van het
getal, den naam en de grootte van hunne vaartuigen,
alsmede van den tijd waarvoor zij zich abonneeren
willen. Voorts wordt in herinnering gebrachtdat
zij die zich niet voor dat tijdstip aanmeldenhet
verschuldigde havengeld per reis zullen moeten betalen.
lerseke, den 2 December 1891.
UI1LOTING OBLIGA11ÊN.
Burgemeester en Wethouders van lerseke brengen
ter openbare kennis, dat op heden zijn uitgeloot de
obligatiën nos. 2, 23, 55 en 58 van de geldleening
in 1887 ten laste dezer gemeente aangegaan tot een
bedrag van f 31500 en dat het bedrag dier obligatiën
den 15 Januari e.k. ten kantore van den gemeente
ontvanger betaalbaar zal worden gesteld,
lerseke, den 2 December 1891.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERBOON.
De SecretarisP. DE VEIJ.
AFHALING FAN PATEN1EN.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Yerseke
maken bekend, dat de Pater.tbladen en de afschriften
daarvan, over het 2e kwartaal door de patentplich-
tingen kunnen worden afgehaald van af heden tot
en met Donderdag den 31 December 1891,
De niet afgehaalde patenten worden bezorgd door
den Deurwaarder, die voor de uitreiking van elk
patent 10 cents zal mogen vorderen.
Yerseke, den 9 December 1891.
Burgemeester en Wethouders van Yerseke, brengen
ter kennis dat het suppletoir kohier van den hoofde-
1 ijken omslag in deze gemeente, voor 1891, in af
schrift gedurende vijf maanden op de secretarie voor
een ieder ter lezing is nedergelegd.
Yerseke, den 9 December 1891.
Kaar Parijsdat was het ideaal, dat mij reeds
1uimen tijd had toegelachen. Parijs te zien,
tooverachtige, mysterieuse, poëtische Parijs
eigen oogen te aanschouwen, was het top-
11 at- mijner wenschen, scheen mij het maximum
genot.
En nu ik het eenmaal gezien heb? Het
'ae eekwoord zegt: Het najagen is zaliger dan
bezitten en inderdaad blijkt menige feeën-
talte onzer fantasie in de werkelijkheid slechts
zeer alledaagsch schouwspel te zijn, vooral
onze verwachting op gezag van anderen wat
>g gespannen was, maar hier bleef de ver-
ilding verre bij de werkelijkheid ten achter,
uier voorbehoud zij gezegdParijs heeft mijne
'al1 wachting verre overtroffen. Men zal het mij
'$rom wel vergeven, dat ik trachten wil de
ivangen indrukken weer te geven en een en
der van wat ik gezien heb hier mee te deelen.
awlie zoo gelukkig was, deze wereldstad te be-
7i eken, zal deze poging allicht te zwak en
ng slukt oordeelen, voor wien dat geluk nog niet
schoren was, moge het eene aansporing zijn,
Invordering 's Rijks directe belastingen.
De Burgemeester der gemeente lerseke maakt be
kend, dat het kohier no. 4 voor de belasting op het
zoodra zijne beurs en zijn tijd het toelaten,
mijn voorbeeld te volgen.
De reis zelf levert geen onverdeeld genot
maar wel kleine ongerieven op. Zoo worden
bijv. te Roosendaal geen retourkaarten 2e klasse,
maar alleen le kl. afgegeven, wat mij al dadelijk
eene onaangename misrekening opleverde. Het
waarom van dit stelsel is mij lot heden een
raadsel gebleven.
Na te Roosendaal in uw coupé een geschikt
hoekje te hebben uitgekozen, wordt ge al spoedig
in uwe rustige rust gestoord door het verzoek,
zegge bevel, aan het douanen-station Esschen
uit te stappen en uwe bagage te vertoonen.
Met eene brutaliteit, die niet weinig de ergernis
van den oningewijde prikkelt, ziet ge uwen door
moeder de vrouw of eeue andere zorgvuldige
vrouwelijke geest zoo netjes gepakten koffer
onbarmhartig 't onderst boven gewoeld, zoodat
het u slechts met veel krachtsinspanning gelukt
den weerspannigen inhoud tot de orde te roepen
en uw koffer weer te sluiten. Na deze forma
liteit, waarvan geen macht ter wereld u kan
ontheffen, of het mochten in de toekomst de
freetraders zijn, en na een vervelend kwartier
uur wachtens, wordt ge weder tot instappen
uitgenoodigd. Doch niet lang duurt uwe rust,
want te ongeveer 12 uur ('s nachts) te Brussel
gearriveerd, moet ge weder uitstappen om u tot
1 uur te vervelen. Dan stapt ge weer in, in
personeel en no.3 (2e kwartaalscbj van het Patentrecht
over het dienstjaar 1891/92, invorderbaar verklaard
op den 18 November en 2 Dec. 1891, aan den Ont
vanger ter invordering is ter hand gesteld en ieder
daarop voorkomende belastingschuldige verplicht is
zijnen aanslag, op den bij de wet bepaalden voet,
te voldoen,
lerseke, den 21 November 1891.
De Burgemeester van lerseke,
VERBOON.
Er is een schat, die zoo hnog gewaardeerd
wordt, dat hij het begin en het einde en het
toppunt is van alles, wat wij gewoon zijn onzen
besren vrienden en liefsten betrekkingen toe te
wenschen. Wie dien schat bezit, wil hem na
tuurlijk gaarne behouden, maar toch wordt hij
vaak het best gewaardeerd, als wij hem kwijt
geraakt zijn. Vooral als dit laatste nog nooit
het geval is geweest, handelen velen er mee
als men met eeu schat gewoon is te doen: men
teert van den hoogen boom, alsof er geen op
komen aan was, alsof die schat een onuitputte
lijke bron was, die steeds aan welt als er uit
geschept wordt. En dat is toch een verkeerde
voorstelling. Want geen schat is zoo groot, of
er kan wel een eind aan komen. De Rotschilds
zijn verbazend rijk, maar toch hebben zij overleg
noodig om te houden, wat zij hebben.
Doch we zullen niet langer in raadselen
spreken, en maar zeggen, dat we het over de
gezondheid hebben. Het zal dan blijken dat
het bovenstaande daarop zeer toepasselijk is.
Zoo zijn er inderdaad raenschen, die te veel
van hun gezondheid vergen en niet genoeg waken
om haar te behouden.
Er wordt wel eens schertsend of plagend
de hoop eindelijk eens ongestoord den slaap te
kunnen genieten. De plaatsgelegenheid is daar
toe niet ongunstig, want er wordt voor een zoo
voldoend aantal waggons gezorgd, dat ge uw
coupé slechts met weinige reizigers hebt te
deelen. Maar behalve plaats hebt ge daarvoor
bij dat herhaald in- en uitstappen nog de eigen
schap van den grooten Napoleon noodig, van te
kunnen slapen als men wil. Of ik dien grooten
man, die, wat misschien nog meer zegt, ook
kon wakker blijven als hij wou, in dat kunstje
evenaar, wil ik in 't midden laten, maar dank
zij mijn jeugd en de vermoeienissen van den
dag, had de weldoende Morpheus mij al spoedig
te pakken en droomde ik van het genot dat
mij wachtte. Doch niet lang duurde deze ver
ademing, want na ongeveer een uur, dat mij
evenwel slechts enkele minuten toescheen, werd
ik plotseling gewekt door het gesehreeuw
„Quierrain! Visite des douanes!'"' Verschrikt
vroeg ik, of er brand was, en wilde naar buiten
springen; maar dat was niet noodig, want het
portier werd voor mij geopendwe waren aan
't Belgisch-Fransch donanen-kantoor. Slaperig,
velen nog half in de reisdekens gehuld, kwamen
de reizigers langzaam opzetten en vulden de
visitatie-zaal, en nu volgde eene tweede ver
beterde uitgave van de bagage-omwoelderij,
welke ondanks de verbetering nog onaangenaam
genoeg was.
gezegd: „Toen er geen geneesheeren waren,
waren er minder zieken dan nu", waarmee dan
bedoeld wordt, dat de schuld bij de geneesheeren
ligt. Of 't waar is, is moeilijk uit te maken,
maar als 't waar is, dan ligt de schuld bij de
menschen én niet bij de geneesheeren. In de
oudste tijden leefden de menschen veel een
voudiger en nader bij de natuur; nu leven
sommigen, alsof zij denkenO, 't is niet erg,
of ik eens ziek word, de dokter zal mij wel
weer gezond maken. We zeggen niet, dat zij
werkelijk zoo denken, maar als zij zoo dachten,
zouden zij moeilijk dwazer kunnen handelen.
Zij verspillen hunne beste krachten in allerlei
genet en bederven soms hunne gezondheid voor
heel hun volgend leven.
Maar kunnen wij dan werkelijk iets doen,
om ons tegen ziekte te hoeden? Nu, dat is ook
een vraag. We kunnen bijna niet gelooven
dat iemand zoo onnoozel is, om daaraan te
twijfelen.
We kunnen zelfs meer dan dat! We kunnen
niet alleen voor ons zei ven zorgen, maar ook
voor ons nageslacht. Wie door een ingebonden,
uitspattig leven zijne gezondheid verwoest, ver
kort niet alleen zijne eigen dagen, maar hij kt n
er zeker van zijn, dat zijne zonden ook komui
op het hoofd van zijne kinderen tot in het deroe
en vierde geslacht. Dronkenschap en ontucht
doen helaas! maar al te zeker hun invloul
gelden op de nakomelingschap. Die het niet
gelooft, zie maar eens om zich heen.
Maar men gelooft dat wel. Het is een uiter
ste, dat zeer in het oog springt. Was men
maar evenzeer overtuigd van de veel vaker voor-
komeude zwakker bewijzenDan zou men wel
zuiniger zijn met zijn gezondheid, die een kapitaal
is, gelukkig aan geen stand gebonden.
Eeue blijde gemoedsstemming en een krachtig
Na afloop der visitatie vereenigden zich tie
reizigers in de weinig comfort aanbiedende
wachtzalen, om na een half uur oponthoud, ver
lof te bekomen weder een coupé op te zoeken.
Eindelijk kon ik dan nu onverpoosd gaan
slapen. Maar ja wel, nu ik mocht nu kon ik
niet. Wel raakte ik na een poos keeren en
wentelen weder onder zeil, doch tegen 5 uur
scheen de tol der natuur betaaldik werd
wakker en kon den slaap niet meer vatten.
Ik heb mij dat later evenwel niet beklaagd,
want de heerlijk opkomende zon begroette mij,
een schoonen dag belovende, door de gordijntjes
heen en goot haar licht over een landschap,
dat mij door zijn onbekendheid en afwisseling
aangenaam aandeed. De vele stadjes en dorpen,
die we met bliksemsnelheid voorbij vlogen, zagen
er niet frisch en welvarend uit, zoodat ik bij
mijzelven de opmerking maakte, dat liet schoone
Frankrijk ook wel niet-schoone plekjes bezit.
Het landschap is over het geheel heuvelachtig.
Nu eens voert u de trein midden door een berg,
welks wanden u alle uitzicht benemen, dan weer
brengt hij u over een heuveltop, vanwaar ge het
heerlijkste panorama kunt genieten.
Eindelijk hield de Irein stil en de aankondi
ging: Paris! bij het openen der portieren, ver
telde mij, dat het doel mijner reis was bereikt.
Verheugd uit mijn vliegende gevangenis ont
slagen te zijn en verlangend den Parijschen
