Aan onze Abonné's.
KOMEN" en „GAAN"
lo. 315.
Zaterdag 25 Juli.
1891.
EN
J. M. C. POT,
Een stel platen
Public a tien.
PEUILLETON.
ZIJNE MOEDER.
Het Leger des Heils.
KSCH
Thoolsche Coarant,
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden stukken, enz. worden uiterlijk op DONDERDAGAVOND ingewacht aan
het bureau te T h o I e n of vóór DONDERDAGMIDDAG bij onzen medewerker te lerseke.
UITGEVER:
T H O L E N.
Zij, die als premie wenschen te ontvangen
oorstellende
(„Von Gott en Zu Gott"),
elieven achterstaande bon, geleekend, in te
enden, met overmaking van slechts 30 Cents,
ranco thuis 35 Cents.
De
BEKEND MAK ING.
Burgem. der gem. Tholen|Ierseke maken be-
end dat de oefeningen in hot leggen van ongeladen
choktorpedo's in het Volkerak, ter hoogte van het
irt „de Ruijter" zijn beëindigd, en de twee witte
nnnenter aanduiding van het onveilige terrein
ldaar, zijn opgenomen.
Tholen(lerseke, den 22 Juli 1891.
De Burgemeester van Tholen
C. J. DE V. VAN NOORDEN.
De Burgemeester van lerseke
VERBOON.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Iersekè.
Gelet op artikel 219 der gemeentewet;
Brengen bij deze ter kennis van de Ingezetenen,
lat de Rekening van de inkomsten en uitgaven dezer
lemeente, over het jaar 1890 aan den Raad is over
legd, en die Rekening van den 20en Juli tot den
Augustus 1891 op de Secretarie der Gemeente, voor
een ieder ter inzage zaf liggen, alsmede dat tegen
>etaling der kosten, afschriften van haar kunnen wor-
len verkregen,
lerseke, 20 Juli 1891.
VERKIEZINGEN.
Burgemeester en Wethouders van de gemeente ler
seke, maken bekend, dat een afschrift van het proces
verbaal van de inlevering en een van de op heden
plaats gehad hebbende opening van stembriefje ter
benoeming van zes leden van den Gemeenteraadis
aangeplakt en ter Gemeente-Secretarie voor een ieder
ter inzage ligt.
lerseke, 22 Juli 1891.
Burgemeester van lersekeVERBOON.
De SecretarisJ. A. GKILL,
VERKIEZINGEN
De Voorzitter van den Raad der Gemeente lerseke
maakt bekend, dat op Dinsdag 4 Augustus a.s. eene
verkiezing zal gehouden worden voor vier leden van
den Gemeenteraadtengevolge van eene herstemming
tosschen de heeren: C. D. Klos, M. van Harmeien,
Joos Sandee, Jansz. T. Cupérij, Johs. Sandee, Jatisz.
J. LemsonJohs. Boone en G. Moerdijk.
De volgende bepalingen der Kieswet worden hierbij
in herinnering gebracht:
Art. 37 (2e zinsn.) Den kiezer, die zijn stembriefje
verloren, of er geen ontvangen heeft, wordt
gelegenheid verschaft, om ter Gemeente-Secre
tarie een te bekomen.
Art. 38 (le zinsn.) De inlevering van het stembriefje
geschiedt in de gemeente, waar de kiezer
op de kiezerslijst is gebracht.
Art. 39. Het stembriefje schriftelijk ingevuld, wordt
door den kiezer in persoon, op de plaats,
voor de inlevering bestemd, in de aldaar
aanwezige stembus gestoken.
Art. 47. Tot de stembus wordt niemand toegelaten,
dan die, volgens de laatst gesloten kiezerslijst,
bevoegd is tot de keuze mede te werken.
Art. 61 (le zinsn.) Van onwaarde zijn de briefjes:
die het vereischte zegel missen; die onder
teekend zijn: geen persoon duidelijk aanwij
zen; niet ingevuld zijn; andere stembriefjes
omvatten, of daaraan opzettelijk zijn vast
gehecht.
De Voorzitter van den Gemeenteraad
VERBOON.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 40 cents; iedere regel meer
10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Elke advertentie, 3 maal ter plaatsing opgegeven, wordt slechts
2 maal in rekening gebracht.
Hoe men ook moge oordeelen over den
geestelijken arbeid van het „Leger des Heils",
zeker is het, dat de plannen van Generaal
Booth om hulpeloozen en zwervers eene plaats
aan te bieden, waar ze ten minste een nacht
verblijf vinden, ongeveinsde toejuiching verdie
nen, want aan dergelijke toevluchts oorden is,
vooral in de groote steden eene dringende
behoefte.
Ook in ons land schijnt het „Leger" zulke
tijdelijke verblijven voor zwervelingen te willen
openen en daarom achten we het niet ondien
stig, aan die plannen van den „Generaal" eene
meerdere bekendheid te geven.
Er mogen bij deze en gene gewichtige be-
deukingen bestaan tegen de wijze waarop het
„Leger" werkt, toch zal men zich bij dit kleeden
van den naakte en het spijzigen van den honge
rige, zeker wel van ganscher harte kunnen
aansluiten, want als er geholpen moet worden,
mag het immers de vraag niet zijn wie het
eerst de hand uitsteekt ter redding, maar opliet
geschiedt en of wij er aan helpen?
„Den 23en Maart 11. werd in dat deel van
Oostelijk Londen, dat onder den naam van
Whitechapel het meest bekend is, en wel in de
Quakerstreet, een nieuw nachtverblijf geopend,
dat het „Leger des Heils" heeft ingericht.
Wie worden hier opgenomen?
Mannen en jongelingen, die in de groote stad,
zonder werk, zonder brood rondzwerven, en den
nacht onder den blooten hemel doorbrengen, als
zij de enkele stuivers missen, om zich een droog
plekje te verschaffen.
Volgens eene berekening van Booth, zal Oost-
Londen 11,000 dergelijke zwervers, waarvan
sommigen misdadigers zijn, bevatten. Wie hier
wil worden opgenomen, moet eerst in de ge-
Naar het Franseh.
Den volgenden morgen vond Henri den com
mandant reeds vroeg in den tuin.
,/t Verheugt me dat ge al uit de veeren zijt,
sprak de commandant, want wij hebben niet veel
tijd meer om lang te praten; het ontbijt staat
gereed, laten we er dus gebruik van maken."
Nadat zij wat genuttigd hadden schoof de com
mandant zijn stoel dicht bij die van Henri.
„Hoor eens mijn jongen ik zeide gisteren dat
iet egoisme van mij was, toen ik er op aandrong
dat ge terstond die betrekking zoudt aannemen
paar toch is dit niet geheel waar. Gelukkig zou
ik mij gevoelen indien uwe moeder mijne vrouw
werd, maar mocht zij er niet toe kunnen besluiten
dan wil ik je toch verzekeren dat zoo ik mijn
hoofd eenmaal neerleg, gij mijn erfgenaam zijt."
Laten we daarover niet spreken," zeide Henri
ran zijn stoel opstaande," ik ben jong en krach
tig en zal door arbeid mijn brood trachten te ver
dienen, hetgeen mij, naar ik geloof wel geluk
ken zal.
Voorzeker zal je dit gelukken Henri, maar
hoewel ge er niets van gezegd hebt, begreep ik
toch zeer goed waarom ge niet zoo spoedig kon-
del besluiten de betrekking aan de fabriek aan
te nemen?
Ik wilde zooals ik reeds zeide, eerst mijne
moeder raadplegen."
„Zeker, antwoordde de commandant, maar dat
was niet de eenige reden. Wees nu eens open
hartig, Henri en zeg mij of ge niet terstond een
besluit zoudt genomen hebben, indien gij bijv.
in 't vooruitzicht had chef of aandeelhouder van
de fabriek te kunnen worden?"
„Ik wil niet ontkennen dat zoo iets mij zeer
aanlokkelijk zou toeschijnen, maar ik begrijp dat
dit niet gemakkelijk gaan zou, want om zulk
een zaak te besturen, daarvoor zal nog al iets
vereischt worden."
„Ja, mijn jongen," zeide de commandant, er is
werkelijk een groot verschil tusschen uwe school
geleerdheid en de practische kennis, die gij nog
zult moeten opdoen alvorens gij een flinke plaats
op zulk een fabriek zoudt kunnen innemen. Het
is alsof iemand zich verbeeldt een leger te kunnen
commandeeren met zijn beetje theoriekennis van
van de compagnieschool. De meeste fabrikanten
noemde werkplaats, het te genieten voedsel en
nachtverblijf verdiend, en een arbeid verricht
hebben, die een loon van 5 6 stuivers waard is.
Eenvoudig werk wordt aangebodenhet maken
van borstels, zakken, matten, vlechtwerk, tam
boerijnen deze worden in de bijeenkomsten
gebruikt licht timmerwerk, enz.
Voorzien van een bewijs, dat die arbeid is
verricht, begeeft men zich vau de werk- naar
de niet ver verwijderde slaapplaats, waar men
zal ondervinden, dat het na den arbeid goed
rusten is.
Dank zij de centrale verwarming, heerscht
in alle lokalen des winters eene aangename
temperatuur en wordt nergens koude geleden.
Het gezelschap verzamelt zich eerst in eene
ruimte beneden, waar gelegenheid is, een bad te
gebruiken de kuipen staan gereed of
alleen de voeten te wasschen. Wie gevoelt
niet, dat zulk een warm bad voor menigen
zwerver een weldaad is, even als het nieuwe of
niet nieuwe, maar toch bruikbare kleedingstuk,
dat den havelooze hier wordt aangeboden. Naast
deze badinrichting staan banken en tafels, waar
het avondeten, brood en thee wordt genuttigd,
waar des morgens brood en koffie wordt voor
gezet. Naast deze lokaliteit strekt zich de
slaapzaal uit, belegd met 4 rijen, elk van 20
leeren matrassen, met zeegras gevuld en om
sloten door een opstaand, houten raam, dat
's morgens met de matras, die wordt opgerold,
kan worden opgenomen en gezet tegen den
muur, opdat de grond goed geveegd en geboend
worde. Op elke matras ligt een kalfsvel, voor
zien van een lus, die de bezoeker om den bals
slaat, en die groot genoeg is, om het lichaam
te bedekken. De bovenverdieping heeft twee
zalen, die 220 matrassen bevatten en op dezelfde
wijze ingericht zijn. Teksten iu groote, gekleurde
letters aan de wanden gehecht, (bijv. Geef mij
Heere, noch armoede, noch rijkdom. Liefde is
hebben een loopbaan achter zich van vele jaren
onverdroten arbeid en studie. Geen van hen is
door niets doen of stil zitten zoover gekomen."
„Dat begrijp ik zeer goed," zeide Henri, „en
ik zal zek;r, indien ik besluit mij aan de fabriek
te verbinden, nog door menigen zuren appel
moeten bijten, doch met ijver en volharding kan
men veel. En nu geloof ik dat het hoog tijd voor
mij wordt om te vertrekken, daar ik nog twee
uren moet loopen eer ik aan het station ben."
„Dat behoeft niet," zeide de commandant,
Gervais is bezig in te spannen, want als ge met
zulk een lange wandeling in den vroegen mor
gen beginnen moet, zou de reis wat al te ver
moeiend zijn.
Na een hartelijk afscheid van den commandant
vertrok Henri en kwam in den namiddag te Parijs
aan.
Toen hij zich bij gravin de Croix aanmeldde
vernam hij dat zijne moeder niet te huis was.
Dit bevreemde Henri, hij had moeite zijne
verbazing te weerhouden. Hij wist dat zijne moe
der nimmer uitging en begreep volstrekt niet
waarom dit juist heden kon geschied zijn, te
meer omdat men hem niet kon zeggen waarheen
zijne moeder gegaan was, of wanneer zij zou terug-
keeren. De koetsier wist alleen dat de gravin
dien morgen was uitgereden naar eeu harer ken
nissen buiten Parijs en eerst tegen den avond
zou terugkeeren. Kort daarop had zijne moeder
een brief ontvangen, waarop zij was uitgegaan
met de woorden„ik kan niet zeggen hoe laat
ik terugkom."
Huil gesprek werd afgebroken door de komst
van een rijtuig dat voor de deur stil hield.
Henri zag al aanstonds dat zijne moeder er in
zat en het portier openende, hielp hij haar het
rijtuig uitstijgen en volgde haar naar hare kamer.
Na eene hartelijke begroeting vertelde Henri
al spoedig dat hij bij den commandant was ge
weest, en wat zijn plannen voor de toekomst
waren.
„En heeft de heer Béraud ook iets aangaande
mijn treurig verleden verteld Henri, of weet
ge misschien nog niets," stamelde, zijne moeder.
„Wees niet bezorgd moederlief," zeide Henri,
//ik weet alles, en geloof mij dat ik u thans indien
ik kon nog meer zou liefhebben. Dit hoop ik u
spoedig te toonen, wanneer ik door arbeid en vlijt
in onze behoeften kan voorzien. Wees verzekerd
dat ik alles zal doen, om u eenmaal een gemakke
lijk en aangenaam leven te bezorgen, en al zijn we
thans arm, er kan nog wel een tijd koinen dat dit
anders zal zijn en wij zullen ons hierdoor ook