liffl
Februari
1887.
Zaterdag
J. M. C. POT,
FEUILLETON.
LIEF EN LEED.
m
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
Voor het buitenland 90 cents.
Ingezonden stukken worden vódr Donderdag
middag ingewacht bij het bureau te T h o 1 e n of bij
onzen medewerker te Ierseke,
UITGEVER:
ÏHOL1N.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 40 cents;
iedere regel meer 10 cents; groote letters naar
plaatsruimte.
Elke advertentie3 maal ter plaatsing
opgegevenwordt slechts 2 maal in rekening ge
bracht.
BEKENDMAKING.
De Burgemeester der gemeente Tholen;
Gelet up art. 15 der wet van den 26 Mei 1870
(staatsblad no. 82)
Brengt ter kennis van belanghebbenden dat ge
durende een tijdvak van 30 dagen, alzoo van heden
tot en met 3 Maart a.s. op de secretarie ter inzage
ligt eene opgave der uitkomsten van de meting en
schatting der eigendommen die ontstaan, belastbaar
zijn geworden, of verandering hebben ondergaan.
Tholen, 2 Februari 1887.
C. J.
De Burgemeester voornoemd,
DE VÜLDElt VAN NOORDEN.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
De Burgemeester der gemeente Yerseke brengt ter
openbare kennis. in de week van Zondag den
23 Januari. JV-.rrtag. den 29 Januari 1.1.,
aangegeven 87 c «ou. en dat hei aantal de.' aan j
die ziekte overledenen gedurende dat tijdvak be-
draagt één.
Afgekondigd en aangeplakt te Yerseke. des: 30
Januari 1887.
De Burgemeester,
D. KOELEMAN.
VERKIEZING.
Burgemeester en "Wethouders van Yerseke,
Gelet op art. 69 der wet van 4 Juli 1850 stbl.
no. 37,; brengen ter openbare kennis, dat de proces
sen verbaal van de inlevering en opening der stem
briefjes der herstemming voor de benoeming van een
lid van den gemeenteraad, zooala die van het Bureau
van stemopneming ontvangen zijn, op heden voor een
ieder ter secretarie ter inzage nedergelegd en in afschrift
tér gewone plaatse aangeplakt zijn, en dat daaruit
blijkt, dat op zich vereenigd hebben deheeren: Cor-
jielis Adrianus Eliza Sauer een en zeventig en JohanJ
nes Jioone een en vijftig stemmen zoodat eerstgenoemde
is gekozen.
Yerseke, den 1 Februari 1S87.
Burgmeester en Wethouders voornoemd,
D. KOELEMAN.
De Secretaris
D. SPRUIT.
METING EN SCHATTING.
De Burgemeester dezer gemeente
brengt ter t.lgemeene kennis, dat hij van den heer
Bewaarder dei. hypotheken en van het kadaster te
Goes, heeft ontvangende opgave der uitkomsten
van de meting en schatting van eenige eigendommen
in deze gemeente, en dat die opgave ter inzage van de
belanghebbenden, gedurende dertig dagen le rekenen
van heden, ter Secretarie zal liggen.
Kunnende de belanghebbenden, indien zij zich met
j de meting of schatting bezwaard gevoelen, hc.meting
I ei hecschatthg, ten koste van ongelijk, vorderen bij
verzoek* bri. op. c-ngezegeld napier geschreven en aan
ncertru owilyoieeriflè Staten lii te zenden.
Ierseke, 2 Febr. '87.
De Burgemeester voornoemd,
KOELEMAN.
De wijze waarop een 2elfde gebeurtenis onder
onze aandacht wordt gebracht, heeft een groo-
ten invloed op den indruk, die zij in onze ziel
te weeg brengt. De eenvoudige vermelding bijv.
dat een schipbreuk heeft plaats gehad, waarbij
vele jnenschen zijn verongelukt, zal op verre
na niet zoo aangrijpen als een afdalen bij het
zelfde feit in bijzonderheden, en eene afschilde-
i ring san de angsten der stervende en wegzin-
1 kende drenkelingen. Eigen aanschouwing maakt
natuurlijk den diepsten, en meestal ecp onuit-
wischbaren indruk.
Wie een verhaal vah een brand gelezen heeft;
kan dat op den langen duur nog vergeten uiaar
wie dienzelfden brand met eigen oogen aan
schouwd heelt, dien zal de gebeurtenis zijn leven
lang bijblijven, al mag de aanschouwer juist niet
op een slerk geheugen bogen.
Maar eigen aanschouwing kan, ook in zake den
toestand van den fabrieks- of ambachts werkman,
ieder niet gegeven worden, daarom moeten wij
ons met eene beschrijving door anderen verge
noegen. En juist in dat afdalen tot bijzonder
heden en afzonderlijke feiten achten wij de kracht
van het onderzoek naar den arbeid gelegen. Al?
daar voor de commissie personen verschijnen die
naar eigen ervaring verhalen van 12- tot 16-
jarige knapen, welke winter en zomer, dag uit
dag in, soms zelf? ook des Zondags van 's mor
gen» 6 tot 's nachts 12 met een paar verpoo-
zingen van een half u»r, aifinaltenden arbeid
moeten verrichter. >!s iemand nau.- waarheid
weet te vertellen van een knaap, die. met een
buil op het hoofd op de werkplaats komt omdat
hij uit slaperigheid tegen een brug is aangeloo-
pen, of dat »oms kinderen 36 uren achtereen
moeten arbeiden, dan moet een inensch al heel
ongevoelig zijn als hij zulke toestanden niet
betreurt.
Als nu de kamerleden die dingen maar lezen
Als zij het nu maar niet te druk hebben met
de politiek, met art. 76 of art. 194, om nu en
dan een uurtje voor de lezing van het verslag
der enquête-commissie uit te knippen En dat
zal wel noodig zijn, want dat verslag wordt een
verbazend werk.
De uitgave der vragen en antwoorden heeft
reeds invloed gehad. De. verklaring van Dr.
Dozy, inspecteur van het Geneesk. Slaatstoez.
in Noord-Holland, inhoudende dat in die provin
cie, met name te Amsterdam, geen toezicht op
de fabrieken en werkplaatsen was uitgeoefend,
Op een dag, toen de sneeuw buiten in dikke
vlokken nederviel, en de geheele natuur als in
een wit lijkkleed gehuld scheen, kwam de kleine
Fran^ois angstig en verschrikt bij zijne moeder
binneuloopen en trok haar haastig mee.
„Moeder, kom toch gauw Grootvader ant
woordt niet, wanneer ik hein iets zeg. Hij
ligt onbewegelijk stil met groote oogen.
o, met oogen om bang van te worden!"
Jeannette ging aanstonds met haar kind naar
vaders ledikant en vond hem daar liggen, zoo-
als Franpois haar had gezegd. Hij kon inder-
dand niet meer antwoorden op de ragen die
zij hem deed, want 'de verlamming had, helaas,
ook reed» zijne tong krachteloos gemaakt. Men
kon duidelijk zie., dat hij nog iets w ilde zeggen,
misschien wel een woord tot afscheid aan zijne
eenige dochter, want zijne oogen waren bijna
onophoudelijk op haar gevestigd en dwaalden
slechts enkele malen af naar den kleinen Fran-
pois, doch niemand kon begrijpen wat hij be
doelde.
Het kind, dat hein zoo gaarne weer aan het
praten zou hebben gezien over zijn lievelings
onderwerp, boog zich vertrouwelijk over hem
heen, drukte hem een kus op de wangen, en
zeide: „Nietwaar, grootvader, ik word immers
Ibter tam boer-msjoor, als ik groot hen 'r"
De oude man drukte even zachtjes de oog
leden samen, alsof hij zeggen wilde ja. Een
zwakke glimlach overtoog zijne bleeke gelaats
trekken en weinige oogertblikken later was hij
een lijk.
Het was vooi Jeannette een zware slag, want
zij had haren vader hartelijk liefgehad. Toen
de begrafenis was afgeloopen, stond zij weeneude
voor zijn ledikant, dat voortaan leeg zóu blijven,
en zijn leuningstoel, waariu hij niet meer zou
zitten. Zij beschouwde zijn tabaksdoos en zijn
pijp en kon hare tranen niet bedwingen. Haar
echtgenoot was niet in de stemming oin den
vollen omvang harer droefheid te begrijpeD of
te waardeeren ec zeide, om h-ar op zijn manier
te troosten
„ICom, vrouw, het helpt toch niet of gij
daar al zit te schreien. De oude man zal er
niet weder levend door worden. Zorg liever
dat gij wat klaar zet om te drinken voor de
vrienden, die mee zijn geweest naar dr. begra
fenis. Ik ga ast naer bi»Vucii. Tot straks."
Eenige buurvrouwen wilden ook een paar
troostgronden bijbrengen.
„De goede man heeft immers zijn behoor
lijken tijd gehad; hij kon.toch niet altijd blijven
leven. Gij moet ook een beetje u:\y verslpnd
gebruiken, Jeannette," zeide de eene.
„Ja," voegde eene andere er bij, „en denk
toch ook om uw kleine. Gij moogt u niet
zoo zenuwachtig maken.
Die laatste beweegreden had meer invloed
op Jeannette dan de eerste. Ter wille van
haren zuigeling trachtte zij zich tot kalmte te
dwingen. Zij dronk eerst een glas water, en
toen zij zich weêr wat beter gevoelde, nam zij
het kind op schoot en streelde het.
Maar ondanks alle redeneeringen dei buur
vrouwen kon zij haren ouden vader toch niet
vergeten. Zijn heengaan lift een groote leegte
achter; dit ondervond ook de kleine Franfois.
Nadat hij een tijdlang had nagedacht, vroeg hij
op eenmaal
„Waarom hebben ze grootvader toch onder
den grond weggeborgen, moeder? Wat moet
hij het koud hebben, daar buiten
Hij kon maar geen bevredigend antwoord
krijger1 °p zijr.c vragen. Hij wist daarom niets
beters te doen dan veel bloemen te plukken
en liep daarmede naar het kerkhof. Hij wist
nauwkeurig de plek waar grootvader begraven
lag en legde dan zijne bloemen aan den voet
