NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
m
EN
M
No. 19.
Zaterdag 6 October.
1883.
J. M. C. POT,
ABONNEMENTEN op dit blad worden dagelijks aangenomen, ook door
alle Postkantoren.
Bekendmaking.
de Weelde, die tegenwoordig heerscht,
ook eene ziekte, waaraan de
maatschappij lijdt?
',SL
W
>01
BUITENLAND.
DE THOOLSCHE COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Zaterdag.
Prijs per 3 maanden, franco per post 65 cents.
UITGEVER:
T H OL E N.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 40 cents; iedere
regel meer 10 cents; groote letters naar plaatsruimte.
Ingezonden stukken worden vóór Donderdag
middag ingewacht.
V(
Burgemeester en Wethouders van Tholen brengen
Ingevolge art. 1 der verordening op het ophalen van
Vuilnis-straat-secreetmest en dergelijken dezer ge-
neente ter kennis van de ingezetenen, dat bet ver-
jO roer van secreetmest in deze maand kan plaats heb
ben gedurende den nacht van
Woensdag den lOen op Donderdag den 11 en.
Donderdag Hen Vrijdag 12en.
Vrijdag 12en Zaterdag 13en.
Tholen, den 8 Oct. 1883.
Burgemeester en Wethouders van Tholen
C. J. DE V. VAN NOORDEN.
De Wethouder
A. VAN DER BURGHT.
en
BEKENDMAKING.
De Burgemeester der gemeente Tholen brengt ter
ennis der ingezetenen dat op heden is afgekondigd
m ter gebruikelijke plaats aangeplakt de door den
Raad dezer gemeente in zijne vergadering van den
e; 13 Augustus 1883 vastgestelde
Verordening op de heffing van het recht,
bedoeld in art. 6 der wet van 28 Juni 1881
{Staatsblad no. 97) tot regeling van den klein
handel in sterken drank en tot beteugeling van
openbare dronkenschapvoor de gemeente Tholen.
Bedoelde verordening, waarbij het vergunningsrecht
is bepaald op vijf en twintig gulden is goedgekeurd
)ij Kon."besluit van 14 September 1883 no. 21.
Tholen, den 6 Oct. 1883.
De Burgemeester voornoemd
C. J. DE VULDER VAN NOORDEN.
lieh
ilde
v
gst
II.
Om deze vraag te beantwoordenis het
)rt(aoodig, dat wij in enkele woorden uitdrukken,
at onder weelde verstaan moet worden, 't Is
luidelijkdat wij bet woord in eene onguns-
ige beteekenis bedoelen. Als iemand, nadat
tij door aanhoudende vlijt en na vele jaren
lard gewerkt te hebben, eene aanzienlijke som
elds heeft bijeengegaard, op zijne .lauweren''
»aat rusten, bet zich zoo gemakkelijk mogelijk
naakt,, in één woord het er goed van neemt,
vie zal dit kwalijk nemen? Of als wij door op
■Z0( Je kleintjes te letten en door met ijver onze
;aken te behartigen, meer dan ons brood ver-
jlienenwie zal er zich met reden over ergeren
]J( lat wij dan, de tering naar de nering zettende
j)ok beter gekleed voor den dag komen 1
)at is het dan ookwat wij meenenals wij
e weelde een ondeugd noemen. Ofschoon, op
en voorgrond dient gesteld te wordendat
.ille uitgaven van weelde voor altijd eenige
vaarde vernietigenterwijl daarentegen andere
litgaven ook wel waarde vernietigenmaar
IN
daarvoor iets anders in de plaats stellen, dat
gewoonlijk veel meer waard is. Onze lezers be
grijpen dit waarschijnlijk niet zoo dadelijk.
Laten wij die uitspraak daarom door een voor
beeld duidelijk maken.
Neemt een werkman, die eiken dag voor 15
cents jenever uitdrinkt. Wat voor nut geeft
hem die jenever? Niets, terwijl zijne vrouw
daarbij nog elke week een groot gedeelte van
zijn daggeld moet missen, dat zij zoo goed voor
iets anders zou kunnen gebruiken. Het geld dus
aan jenever besteedt is eene uitgave van weelde.
De man daarentegen, die in plaats van jenever
en andere onnoodige dingen vleesch koopt ver
nietigt bij dien koop ook wel een gedeelte van
zijn geld, maar hij krijgt daarvoor een gezond,
krachtig voedsel, dat hem en zijne vrouw in
staat stelt meer en beter te werken en dus
allicht meer te verdienen. Alle uitgaven, die
ons meer terug gevendan de waarde van het
uitgegevene geld bedraagt, zijn niet aan te
merken als tot die van de weelde te behooren.
Het dunkt ons, dat het nu duidelijk is waar
door uitgaven van weelde zich van andere ver
teringen onderscheiden.
Alle uitgaven van weelde geven niets terug,
om het zoo eens uit te drukken. Het geld aan
jenever besteed, is, zonder dat het eenig nut
heeft voortgebracht, voor altijd verloren. Even
eens de uitgaven aan sigaren en tabakhet
dragen van overtollige kleedingstukkenlinten
en strikken, enz.
De weelde neemt steeds toeWie onzer
herinnert zich niet, dat op ons eiland het rooken
van sigaren tot de zeldzaamheden behoorde
Een rijke boerenzoon of een jongeling uit den
zeer gegoeden burgerstand veroorloofden zich
maar een enkelen keer, en wel alleen op Zon
en feestdagen, het rooken van een sigaar. En
nu? Ieder, van welken rang of stand, rookt
nu 's Zondags zijn sigaar, 't zij hij weinig of
veel verdient. Heeren, burgers, boeren, arbeiders,
allen rooken. Knapen, die ter nauwernood één
gulden verdienenmoeten 's Zaterdagsavonds
toch een dubbeltje hebbeu om sigaren te koopen.
Kinderen, nog de schooljaren niet ontwassen,
rooken een sigaar Wij noemen dit een treurig
verschijnsel. Als ieder huisgezin eens naging
hoeveel er wel aan jenever, aan tabak en sigaren
werd uitgegeven, waarlijk men zou verbaasd
zijn over het aantal guldens, dat zonder eenig
nut verbruikt was.
De verdiensten worden steeds minder, zoo
klaagt men. Is dit wel zoo? Of zijn de uit
gaven voor weeldeartikelen zoo hoog geklommen
dat er geen geld voor't hoog noodige overblijft?
De winkeliers klagen, dat er zoo slecht betaald
wordt. En dikwijls met reden. Linten en strik
kensigaren, tabak, jenever en wat niet al
eischen zoovele uitgavendat velen's Zaterdags
avonds in de onmogelijkheid zijn de „wekelijk-
sche boodschappen" te betalen. Nu blijft er een
gulden staan dan weer twee gulden en o wee
als het een paar dagen in de week geregend
heeft. Dan moet de winkelier het bekoopen.
Natuurlijk zijn er gunstige uitzonderingenmaar
wij vragen onze lezers toch af, of 't geen regel
iswat wij zoo even schreven.
De weelde, zooals die tegenwoordig heerscht, is
naar onze meening eene ziekte, waaraan de
maatschappij lijdt.
In alle standen wordt er veel te veel aan die
weelde geofferd.
De „groote lui", die naijverig zijn op de
voornaamsten van het land, willen ook wel
buitenlandsehe reisjes doen, en doen daardoor
uitgaven die boven hun inkomen zijn.
De burgers willen de groote I ui naapen in
hunue kleederen in hunne meubelen in hunne
vermaken.
De boeren, die het in de laatste jaren vooral
hard te verantwoorden hebben, koopen maar
prachtige „karretjes" op veeren, houden een
paard voor plezier, werken zelf zoo hard niet,
en kleeden hunne kinderen rijk. Dikwijls van
het geld van den eigenaar.
Deze woorden zullen hard klinken in de
ooren van velen onzer lezers. Maar wij vragen
in ernst of zij geen waarheid bevatten. En als
dit zoo is, zijn wij, redactie van de Thoolsche
Courant, dan niet verplicht die waarheid uit te
spreken
Waarlijk lezers, er wordt te veel geklaagd
en te weinig gedaan om de uitgaven in te
krimpen. Als het dan werkelijk tegenwoordig
zoo slecht gaat, als er zooveel minder verdiend
wordt dan vroeger, dan begrijpen wij niet, dat
dit niet zichtbaar is aan de levenswijze. Als de
nering minder is, dan moet de tering ook minder
worden.
't Is immers duidelijk, dat wanneer wij 15
gulden verdienen, ook maar 15 gulden kunnen
en mogen uitgeven
In één onzer vorige nommers wezen wij er
op, dat Frankrijk in langen tijd zich in geen
ministerie heeft kunnen verbeugen, dat met
zoo krachtige hand het bestuur over het land
voert als het tegenwoordige. Vele nuttige din
gen heelt het in den korten tijd waarin het
regeert, tot stand weten te brengen. Als een
Gambetta verliest de premier van het ministerie
zich niet in politieke beschouwingen, wil hij
geene onmogelijke dingen van de Fransche
Kamers, maar tracht integendeel door zoo min
mogelijk de verschillende groepen der republi-
keinsche partij te kwesten, vele nuttige ont
werpen door de Kamers te doen aannemep.
