SOLA SILVER
ZEELAND.
Kleine Bazar - Goes
LANDBOUW.
TWEEDE BLAD VAN DE GOESCHE COURANT VAN VRIJDAG 18 NOVEMBER 1 932.
No. 184.
TELEGRAFISCH OVERBRENGEN
VAN BEELDEN.
Een kijkje in het laboratorium
der beeld-telegrafie van de P.
T. T. te Amsterdam; hoe foto's
en teekeningen in een kwartier
tijds uit Amsterdam naar Indië
en naar Berlijn komen.
(Van onzen specialen verslaggever).
De mensch aanvaardt de nieuwste
vindingen der techniek snel als een ge
woonte, waarover hij zich niet meer ver
baast. De radio is in onze huiskamer
ordinair gebruiksvoorwerp, dat ons zel
den meer met bewondering zal vervullen
voor het feit, dat het geluid practisch
van afstand onafhankelijk is geworden,
Thans nog vinden we het knap en ont
zagwekkend, dat het beeld voor den be
voorrechten enkeling ook al niet meer
dermate laan afstand gebonden is als
voorheen, doch wellicht zijn er nog
maar enkele momenten van inspiratie
noodig om de beeld-telegrafie over lan
gen afstand den gewoonte-weg van het
overbrengen van het geluid te doen op
gaan.
Gebruik makend van de omstandig
heid,dat men nu evenwel in de huiska
mer nog niet met het beeld speelt als
met het geluid en eenigermate specu-
leerend op de vrij eenzame en onbeken
de positie, die de beeld-telegrafie voor
alsnog inneemt, hebben we ffftmaal het
overbrengen van foto's, portretten en
teekeningen door middel van de tele
graaf tot onderwerp van beschouwing
gemaakt.
Hier te lande is slechts één gelegen
heid, waar men de beeldtelegrafie kan
aanschouwen, n.l. het telegraafkantoor
te Amsterdam, dat regelmatig beelden
wisselt met Indië en Berlijn.
Degene, die ons in het wonderland
der beeldtelegrafie zou rondleiden, glim
lachte over de reactie van den bezoeker
op de eerste mededeeling, dat hij zich
bevond tegenover het apparaat met be
hulp waarvan fotografiën in Indië en in
Berlijn zichtbaar worden gemaakt.
,,Dit kleine tafeltje is dit alles?"
.Vrijwel het bevat de hoofdbestand-
deelen voor de beeld-telegrafie, n.l. de
apparatenvoor zending en ontvangst,
Daar vindt U een paar versterkers, een
schakelkast, een schakelbord, hier een
donkere kamer. Meer hebben we voor
dit werk niet noodig."
Terwijl de aanvankelijke verwonde
ring over het formaat van het mecha
nisch lichaam, dat men geneigd is door
zijn wonderlijke uitkomsten een serie
vertrekken beslaanden omvang toe te
kennen, overging in de erkenning, dat
het kleine bestek van de geheele appa
ratuur juist de geweldige vordering der
beeld-telegrafie in de laatste jaren aan
toonde (schuilt vervolmaking niet in 't
kleine?) trof onze deskundige geleider
eenige maatregelen om de werking van
zijn „tafel" uit te leggen.
Ver beneden ons daverde het Amster-
damsche dagleven....
„We zullen maar niet naar Indië gaan
werken, want dan zou ik den man daar
uit zijn bed moeten halen"
Schroeven werden aangedraaid, han
dels op het schakelbord verplaatst; we
bogen ons over het apparaat, waar onze
geleider zijn theoretische uiteenzetting
demonstreerde om ons duidelijk te ma
ken hoe een in Amsterdam op een klei
ne, draaibare trommel gespannen foto
duizenden kilometers verder gereprodu
ceerd wordt.
Bij de zending vervult de foto-cel, een
dik glazen oog, gevat in een metalen
doosje, een rol van groote beteekenis.
Deze foto-cel heeft n.l. de eigenschap
ONDER HET SCHRIKBEWIND
door Honoré de Balzac.
4).
De inventaris van dit kleine kamer
tje was al heel gauw opgemaakt door
den man, die op zoo wonderlijke wijze
in dit huishouden was binnen gedrongen.
Een gevoel van medelijden stond op zijn
gezicht te lezen. Hij wierp een welwil
lende blik op de twee nonnen, maar
was zelfs minstens even verward als zij.
De vreemde stilte, waarin ze allen ver
keerden, duurde niet lang, want de on
bekende scheen de moreele zwakheid
en de onervarenheid der beide vrouwen
te begrijpen en met een stem, waarin hij
zachtheid trachtte te leggen, sprak hij:
Ik kom hier niet met vijandelijke
bedoelingen, burgeressen.... Even
hield hij op, toen vervolgde hij: Wan
neer U ooit eenig kwaad mocht geschie
den, weest er dan van overtuigd, dat
ik daaraaan niet zal hebben meegewerkt.
Ik heb U een gunst te vragen.
Nog altijd bleven zij zwijgen.
Als ik u lastig val...., als ik U
hinder, zegt het dan ronduit.dan zal
ik weer weggaan, maar weet, dat ik u
goed.gezind ben, als ik u den een of an
deren dienst kan bewijzen, kunt ge mij
ongevreesd daarvoor gebruiken, omdat
misschien ik alleen buiten de wet sta,
nu er geen koning meer is
Er lag zooveel oprechtheid in zijn
woorden, dat zuster Agatha, die tot het
electronen uit te dampen, niet door ver
warming, doch door verlichting. Zoodra
op de z.g. kathode van de foto-cel licht
valt gaat er electriciteit van uit. Deze
wordt overgebracht op een telegraaf
lijn naar Kootwijk, zich bevindend in
hetzelfde metalen doosje als de foto-cel.
Wat in Amsterdam met behulp van
licht wordt uitgezonden gaat dus de te
legraaflijn op en het arriveert in Koot
wijk waar het wordt overgedragen op
een radiozender.
De vraag is nu hoe het licht verkre
gen wordt, dat in de foto-cel de boven
omschreven werking moet doen plaats
vinden. Het hulpmiddel is een electrisch
lampje, waarin het gloei lichaampje niet
als te doen gebruikelijk zich in het
midden, doch terzijde bevindt. Dit lamp
je werpt zijn licht door een diafragma
linea recta in een lens, die het licht bun
delt en het op den zendtrommel werpt,
dus ook op het daarop gespannen beeld.
Voor de uitzending moet de zendtrom
mel ronddraaien en tevens telkens 1/5
mm verschuiven in horizontale richting.
De lichtbundel uit de lens, die een
spiraal beschrijft, belicht op deze wijze
elk element van het uit te zenden beeld,
ieder punt van het beeld wordt afzon
derlijk overgebracht. De toonwaarde
van het beeld, de nuancen tusschen
zwart en wit dus, komt tot haar recht,
doordat, wanneer het invallend licht 'n
wit gedeelte van de foto beschijnt, het
beeld bijna alles reflecteert, en er veel
licht in de foto-cel weerkaatst. Grijs
weerkaatst minder licht en bij zwart be=
licht de fotocel nagenoeg niet. Iedere
nuance in het te verzenden beeld beïn
vloedt de fotocel anders, op iedere nu
ance reageert de electriciteit in de foto
cel anders. De basis of grondtoon van het
uit te zenden beeld wordt verkregen met
behulp van een tweede foto-cel, die
steeds licht ontvangt, niet van het beeld,
doch rechtstreeks van het electrisch
lampje. Het verwekt het beetje electri
teit, dat voor den grondtoon noodig is
bij de ontvangst in Indië of Berlijn.
Door periodieke onderbreking van 't
licht, dat de foto-cellen beinvloedt wordt
gezorgd voor een gemakkelijke omwer
king van den gelijkstroom in wissel
stroom.
Met behulp van 'n versterker, wordt
de op deze wijze verkregen, nog zwakke
wisselstroom versterkt, waarmede de
goede ontvangst op het tusschenstation
in Kootwijk verzekerd is. Welke hande
lingen in Kootwijk plaats vinden voor de
overdraging van het beeld op den radio
zender moge hier buiten beschouwing
blijven.
Liever zien we thans hoe in Amster
dam, op hetzelfde toestel waarmede ge
zonden wordt, een b.v. uit Berlijn afge
zonden beeld wordt gereproduceerd.
Ook voor de ontvangst is weer aanwezig
een electrisch lampje, dat zijn licht in 'n
lens werpt. In het brandpunt van die lens
bevindt zich een z.g. Kerr-cel in den
vorm van een plaatje, dat slechts licht
doorlaat als er een stroompje aankomt.
De Kerr-cel is geplaatst tusschen 2
kristallen, Nicols geheeten, die ieder
slechts één bepaalde trilling door
laten. De eerste trilt alleen in
horizontale richting; de tweede is ver
ticaal gepolariseerd. De electrische
stroompjes komen aan op de Kerr-cel,
die het polarisatie-vlak van het licht
veld achter het eerste Nicol verdraait,
waar het ontbonden kan worden in een
horizentale en in een verticale compo
nent. De tweede Nicol laat slechts de
horizontale component door, en deze
projecteert zich op een miniatuur don
kere kamer in den vorm van een bus,
waarop fotografisch papier is gespannen.
Ieder element van het toegezonden
beeld wordt op deze wijze vast gelegd
op het gevoelig papier, dat later als 'n
gewone foto-afdruk ontwikkeld wordt.
geslacht der Langeais behoorde en wier
fijne manieren herinnerden aan den
vroegeren luister der hoffeesten, zich
haastte hem een der stoelen aan te bie
den en hem uitnoodigde te gaan zitten.
Bij het zien van dit gebaar maakten
vreugde en droefheid tegelijk zich van
hem meester, maar hij wachtte met te
gaan zitten tot de eerwaarde zusters
hadden plaats genomen. Toen hernam hij:
Gij hebt een schuilplaats verleend
aan een niet beëedigd priester, die op
wonderlijke wijze ontsnapt is aan het
bloedbad der Carmelieten.
Hosannah! viel zuster Agatha
den vreemdeling in de rede, terwijl ze
hem met rustelooze nieuwsgierigheid
aankeek.
- Ik geloof niet, dat hij zich zoo
noemt, was het antwoord.
Maar mijnheer viel zuster Martha
heftig uit, wij hebben hier geen pries
ter, en
- Dan was het beter geweest meer
voorzorg en bedachtzaamheid aan den
dag te leggen, verklaarde de vreemde
ling zacht, terwijl hij zijn hand naar de
tafel uitstrekte en er een gebedenboek
af nam. Ik wist niet dat u latijn kende,
Hij ging niet verder, want de hevige
emotie, die zich van de arme twee non
nen meester maakte, deed hem vreezen,
dat hij te ver was gegaan. Zij beefden
en hun oogen stonden vol tranen.
Ge kunt gerust zijn, sprak hij open
hartig, ik ken zoowel den naam van uw
gast als den uwen en sedert drie dagen
ben ik op de hoogte van den nood waar-
Uit het bovenstaande blijkt, dat de ge
heele beeldzending dus eigenlijk berust
op licht en op electriciteit, en op het
reageeren van beide op zwart en wit
en de nuancen daar tusschen. Een fac
tor van groot belang is daarbij, dat de
trommel waarop b.v. in Amsterdam
wordt uitgezonden, even snel loopt als
de trommel, waarop b.v. in Berlijn ont
vangen wordt. Beide moeten steeds in
precies dezelfde positie zijn tenopzichte
van elkaar. Dit geschiedt met behulp van
stemvorkjes, die dezelfde frequentie
hebben, en die worden opgenomen
een generator-schakeling, waar ze elec
trische trilling doen ontstaan. Met de
zelfde trilling wordt zoowel in Amster
dam, Bandoeng en Berlijn een syngroon-
motor in gang gebracht, die de regula
teur van den hoofdmotor is.
Tot zoover in het kort de toch al tech
nisch geworden verklaring van de wer
king van het toestel voor het telegra-
feeren van beelden. Onze geleider noo-
digde ons uit op een formulier eenige
zinnen te schrijven; hij richtte zijn toe
stel zoodanig in, dat het tegelijk kon
zenden en ontvangen, spende een foto
grafisch papier in de donkerte van den
ontvangtrommel, en zond onze woorden
uit. We zagen den zendtrommel draaien
en langzaam opschuiven, we hoorden in
den voor controle bestemde koptelefoon
knetteren, we zagen wat lichtver
der niets.
Toen de zendtrommel zijn eindpunt
had bereikt werd het fotografisch papier
in een chassis overgebracht naar de
groote fotokamer, waar we in het ont
wikkelbad dra een afdruk van het door
ons geschrevene zagen ontsiaan.
De werking van het ingenieus, nog
populair geworden apparaat voor het
telegrafisch overbrengen van foto's de
vrijwel nietig verklaring van afstand in
betrekking tot het zwart-witbeeld was
ons duidelijk geworden.
Voor zendingen naar Indië en Berlijn
bewijst het vele landgenooten iederen
dag reeds goede diensten.
MIDDELBURG.
De brandweer oefent.
Gisterenavond tegen half acht klonk
langs de kaden het gerinkel van de
bellen van de beide autobrandspuiten
en van den ladderwagen van onze
brandweer. Was het wel noodig ook
met de sirene te werken?
Want een en ander deed velen naar
buiten komen en vragen waar is de
brand?
Dit kon echter gelukkig met een
„nergens" worden beantwoord. Het
gold alleen een avondoefening en was
als doel gekozen het zich steeds meer
uitgebreid hebbende terrein van de
kistenfabriek der firma J. Goedbloed
en Zonen aan den Veerschen Singel.
Het was zeker een object geknipt
voor een oefening, want de verschil
lende wegen tusschen de vrij hooge
houtstapels gaven gelegenheid om te
werken, op Singel en Oude Veersche
weg was goede plaats voor beide spui
ten en op de weilanden achter het ter-
reien was alle ruimte om het water
heen te spuiten. Maar juist door de
gangen tusschen de houtstapels en
(Ingez. Med.)
in ge verkeert en Uw toewijding voor
den eerwaarden priester van
Ssst! zei zuster Agatha argeloos,
aerwijl ze een vinger op den mond legde.
- Ge ziet wanneer ik de ontzetten
de bedoeling had u te verraden, ik dit
reeds lang had kunnen doen
Toen de priester deze woorden hoor
de, bevrijdde hij zich uit zijn gevangen
schap en kwam te voorschijn.
Ik kan niet gelooven, sprak hij tot
den onbekende, dat gij een van onze
verraders zijt en ik vertrouw op U. Wat
wilt ge van mij?
Het heilige vertrouwen van den pries
ter, zijn edele trekken, zouden in staat
zijn geweest een moordenaar te ontwa
penen. De geheimzinnige persoon, die
door zijn komst de ellende en de hul
peloosheid van deze menschen in zoo
scherp licht zette, keek hen een oogen-
blik aan, toen wendde hij zich vol ver
trouwen tot den priester en sprak:
Vader ik smeek u een lijkmis te
willen opdragen voor de rust der ziel.,
van eenvan een heilige, wiens
lichaam nimmer zal rusten in gewijde
aarde
Onwillekeurig huiverde de priester.
De twee nonnen, die nog niet begrepen
over wien de onbekende wilde spre
ken, bleven met afgewend gelaat en in
nieuwsgierige houding wachten. De gees
telijke keek den vreemdeling onderzoe
kend aan: een duidelijk waarneembare
angst stond op diens gezicht te lezen,
terwijl zijn blikken vurige smeekbeden
uitzonden. Toen sprak de priester:
langs den sprink, die achter het ter
rein loopt was er ook een goede gele
genheid om het seinen met de fakkels
te beoefenen.
De beoordeeling of de oefening ge
slaagd is, ligt niet op onzen weg, o.a.
omdat wij den oefenstof niet kenden,
maar dat oefeningen als deze zeer nut
tig werken, staat voor ons vast, omdat
men daarbij op fouten kan wijzen, die
dan bij een onverhoopt werkelijk
noodzakelijk optreden lichter zullen
vermeden worden.
De mstrumentendag voor slecht-
hoorenden.
Gisteren, den tweeden dag, van de
tentoonstelling van de afdeeling Mid
delburg van de Vereeniging tot behar-
tiging van de belangen der slechthoo-
renden, kwamen des morgens vele
slechthoorendan van buiten Middel
burg een kijkje nemen en kennis ma
ken met verschillende instrumenten.
Later op den dag kwamen ook vrij
vele andere personen van hunne be
langstelling doen blijken en een pen
ningske offeren voor het goede doel.
De afdeeling mag op twee goed ge
slaagde dagen terugzien en daarvan
getuigden ook de „Dovenmoeder" en
haar trouwe staf en niet minder de al-
gemeene voorzitter, onze oud-stadge
noot, de heer Herman Snijder, die bei
de dagen bijna steeds aanwezig was
en die nog steeds met groote toewij
ding de belangen van de slechthooren-
den helpt behartigen.
Voor den uitslag der verloting, den
naam van de pop enz. verwijzen wij
naar de advertentie in dit nummer.
De muziekvereeniging „Crescendo"
voorheen Houthandel Walcheren, geeft
morgenavond een uitvoering in Mercu-
rius. Voor de pauze bevat het program
ma een 4-tal nummers voor de afdee
ling Mondharmonica's onder leiding van
den heer Frans Willems en een 6-tal
voor fanfare onder leiding van den di
recteur, den heer P. C. J. de Graaf.
Na de pauze komt de tooneelafdee-
ling aan het woord met kluchten, duet
en gezelschap-scène.
Waar is werk?
Wegens gebrek aan aanvragen kan
ook deze rubriek „Waar is werk" niet
verschijnen.
Dagelijksch Bestuur Z. L. M.
Onder leiding van den voorzitter, mr.
P. Dieleman, hield het dagelijksch be
stuur van de Zeeuwsche Landbouw-
Maatschappij op 14 November j.l. zijne
gewone maandelijksche vergadering te
Middelburg.
Afdeeling Grijpskerke.
Met instemming werd vernomen dat
te Grijpskerke een nieuwe afdeeling
der Z. L. M. werd opgericht, waarvan
het bestuur zich als volgt heeft samen
gesteld: A. W. Cevaal, voorzitter, A. de
Buck, vice-voorzitter, en K. Poppe,
secretaris-penningmeester.
Persvoorlichtingsdienst.
Naar aanleiding van het besprokene
de laatstgehouden Hoofdbestuurs
vergadering, werd besloten tot het Ko
ninklijk Nederlandsch Landbouw-Comi-
té het verzoek te richten stappen te
doen teneinde te komen tot de oprich
ting van een persvoorlichtingsdienst,
die de toestand waarin het platteland
verkeert in breedere kringen bekend
heid kan geven.
Rechtbanken en kantongerechten.
Kennis werd genomen van een schrij
ven dat door drie centrale landbouwor-
Wat een vies weer
en daarbij die
verkoudheid!
Neen, zoo gaat
het niet langer!
Liever naar
huis en direct
ASPiSIN.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-band-
buisjes van 20 tabletten nu fl. —.70 en
oranjezakjes van 2 tabletten h fl. —.10.
(Ingez. Med.)
't Is goed, kom vannacht om twaalf
uur terug en ik zal gereed zijn om de
lijkmis te celebreeren, als boetedoening
voor de misdaad, waarvan gij spreekt..
De onbekende sidderde, maar tege
lijkertijd scheen een heerlijke, diepe
voldoening te zegevieren over een hei
melijke smart.
Na den priester en de twee vrome
nonnen eerbiedig te hebben gegroet,
verdween hij, terwijl hij zwijgend zijn
dankbaarheid betuigde, wat door deze
edelmoedige wezens begrepen werd.
Ongeveer twee uur later kwam de on
bekende terug. Hij klopte bescheiden
tegen de zolderdeur en werd binnenge-
leid door mademoiselle de Beauséant, 1
die hem naar de andere kamer bracht
van dit nederig verblijf, waar alles klaar
stond voor de plechtigheid. Tusschen 2
schoorsteenpijpen hadden de nonnen 't
oude kastje geplaatst, waarvan de ouder-
wetsche omlijningen verborgen waren
onder een prachtig laltaarkleed 'van
groengevlamde stof. Een groot crusifix
van ebbenhout en ivoor hing tegen den
gelen muur, wat haar kaalheid nog
scherper deed uitkomen en noodzake
lijkerwijs de aandacht trok. Vier kleine
dunne waskaarsen, die op het geïmpro
viseerde altaar waren bevestigd, ver
spreidden een bleek licht, dat zwakjes
op den muur werd teruggekaatst. Dit
zwakke schijnsel verlichtte nauwelijks
het overige deel der kamer, maar daar
het zijn licht slechts op de heilige dingen
wierp, geleek het op een straal, die uit
den hemel was komen neervallen op dit
ganisaties werd gezonden aan den Mi
nister van Justitie, waarbij werd ver
zocht in verband met de voorgestelde
opheffing van rechtbanken en kanton
gerechten voor te schrijven, dat in dc
opgeheven kantons geregeld op bepaal
de dagen en gedurende vooraf vastge
stelde uren een kantonrechter zitting
zal houden.
Een dergelijk adres werd reeds door
de Z. L. M. tot den Minister gericht.
Verplichte stierenkeuring.
Besloten werd, alvorens een defini
tief oordeel uit te 'spreken over het
voorstel gedaan in de laatste algemeene
vergadering van het Ned. Rundveestam
boek, om te komen tot een algemeen
verplichte keuring van stieren van
Rijkswege, het advies in te winnen van
de Vereeniging tot verbetering van het
Rundvee in Zeeland.
Algeemene vergadering Centraal Bureau
Besloten werd den secretaris af te
vaard'gen naar de Algemeene Vergade
ring van het Centraal Bureau uit het
Nederlandsch Landbouw Comité, welke
zal worden gehouden op 30 November
a.s.
Aankoop film.
Besloten werd de film aan te koopen
die in beeld brengt, wat het Centraal-
Bureau uit het Nederlandsch Land
bouw Comité beteekent in den georga-
niseerden aankoop.
Steun aan Veenkoloniaal bedrijf.
Kennis werd genomen van een schrij
ven dat door de 3 Centrale Landbouw
organisaties werd gericht tot den minis
ter van Economische zaken en arbeid,
waarbij werd verzocht ten behoeve van
het Veenkolonaal- en ontginningsbedrijf
steunmaatregelen ten behoeve van de
roggecultuur tet treffen.
Schapenhouderij.
Ingekomen was een verzoek om po
gingen aan te wenden tot het verkrij
gen van een loonende schapenhouderij.
Besloten werd advies in te winnen
bij de Wolvereeniging.
Financieele bijdragen.
Op het verzoek om een financieele
bijdrage te verleenen aan den Bond van
Plattelandsvrouwen werd afwijzend be
schikt, aangezien de Z.L.M. reeds sub
sidie verstrekt aan de vereeniging.
Landbouwuitvoerwet,
Besloten werd het advies van den Keu
ringsdienst Zeeland in te winnen over 't
al of niet wenschelijke van het van toe
passing verklaren van de bepalingen
der Landbouwuitvoerwet op consump
tieaardappelen.
Tarwewet.
Kennis werd genomen van een schrij
ven van den minister van economische
onversierde altaar.
De vloer was vochtig en door de
scheuren van het steile dak streek een
ijzige wind naar binnen. Niets was min
der statig, maar misschien ook wel niets
zóó plechtig als deze droeve eeredienst.
't Was stil, zóó stil, dal zelfs het zwak
ste geluid van de route d' Allemagne
zou kunnen worden waargenomen. Deze
diepe stilte wierp een sombere verhe
venheid over nachtelijk tooneel. De
grootschheid der handeling was zoo
zeer in contrast met de armoedigheid
der dingen, dat er een gevoel van religi
euze ontzetting uit voortvloeide. Aan
beide zijden van het altaar knielden de
twee nonnen, zonder zich in het minst
te storen aan de gevaarlijke vochtigheid
van den vloer, en baden tezamen met
den geestelijke, die in zijn priesterlijk
gewaad gekleed was en een gouden mis
kelk, versierd met kostbare steenen, in
de hand nam. Deze gewijde kelk was
ongeiwijfeld gered uit de plundering
van het klooster Chelles. Naast dezen
kelk, gedenkteeken van koninklijke
pracht stonden het water en de wijn,
die bestemd waren voor het heilige
offer, in twee groffe, waardelooze gla
zen. Bij gebrek aan een misboek had de
priester zijn gebedenboek op een hoek
van het altaar gelegd. Een gewoon bord
was gereed gemaakt voor de wassching
en klein, armoedig, maar edel, profaan
der handen. Alles was tegelijk grootsch
en heuig. Vol devotie knielde de vreem*
deling tusschen de twee nonnen neer.
Maar toen hij eensklaps het rouwfloers
