BRAVO
VIRGINIA
STOOMWASSCHERIJ „ZEELAND"
BINNENLAND.
NA DE OPERATIE.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE GOESCHE COURANT VAN ZATERDAG 15 OCTOBER 1932. No. 155.
IMMIIIIH illMM—BPIIII MljlIjlfjMM
WONDERE HERFSTTOOI.
Eigenlijk is alle najaarstooi, zooals al
le leven en sterven trouwens, één groot
wonder, één grootsch mysterie van wor
den en vergaan, verzinken en stralen,
weer groeien en bloeien in den wisse
lenden kringloop van het leven.
Ja, vol zijn deze zonnige October-
dagen van wondere herfsttooi; van kleu
rig blad on rijpe vrucht, van herfstdra
den en vogelgestalten, van rijk gevari
eerd leven en bonte schoonheid. Maar
ik wil, nu ik bovenstaanden titel neer
schrijf, toch vooral aan een zeer aparte
en wel heel merkwaardige herfstwereld
denken: aan die droomgestalten van 't
woud, die minder dichterlijk padden
stoelen heeten.
We Zöüden nog liever ten minste we
tenschappelijk juister, van zwammen
moeten spreken, omdat deze opvallende
natuurverschijning in het bosch, maar
ook langs velden en wegen, in tuinen,
op boomen, ja waar niet al, omdat zij
lang niet alle den hoed en den steel, den
parapluvorm dragen, die de naam pad
destoelen juist en karakteristiek maakt.
Zwammen zijn er in zeer verschillende
soorten en maar een deel daarvan heeft
den bekenden, opvallenden paddestoel-
vorm.
Paddestoelen zijn groctere opruimers in
de natuur, die soms voordat de boomen
en planten, van wier ontbindend leven
zijn hun kracht ontvangen, gestorven
zijn, al beginnen met het werk dat de
digt.
Wat wij op den boschgrond en elders
als bonte verschijningen, geel en bruin,
paars en wit, rood-gespikkeld soms zoo
als bij de mooie, maar gevaarlijke Ama
nita muscaria, de vliegenzwam, zien en
bewonderen als kleurige herfsttooi van
het woud, dat zijn eigenlijk niet de
zwammen, de planten zelf, maar dat
zouden wij misschien het beste d
vruchten kunnen noemen. Dat boven-
grondsche deel, die vrucht du6, als ge
wilt, bevat een zeer groot aantal zaad
jes, die in de mycologie, de wetenschap
der zwammen, sporen heeten en die
dienen tot verspreiding en uitbreiding
van de soort. Maar de eigenlijke padde-
stoelenplant, de zwamvlok of het my
celium. leeft stil verborgen onder den
grond, in de rotténde bladeren op
den bodem, in de doode of nog levende
boomstam, soms ook in plant of dier.
Onze gewone groene planten zijn kin
deren van het licht. Zij zoeken het licht
en de zon, zij kunnen daar niet buiten,
zij bevatten het bladgroen, het chlo-
rophyl, dat hun de groene kleur geeft en
die groene plantencellen zijn een soort
kleine scheikundige laboratoria, die het
zonlicht of de stralende zonne-energie
omzetten, stoffen die voor het bestaan
van de plant noodig zijn.
De paddestoelen daarentegen zijn kin
deren der duisternis. Zij missen die groe
ne cellen, zij kunnen met het licht, dat
de meeste andere planten noodig heb
ben, niets doen. Zij zoeken de donker
heid in de schemerige diepten der bos-
schen, in kelders en gaten, meestal ten
minste. Zij kunnen hun voedingsstoffen
zelf niet vormen en moeten die vinden
door te woekeren, te parasiteeren op
andere planten of dieren, doode vooral,
maar ook wel op levende.
De herfst nu is de tijd waarin heel wat
leven sterft, waarin uitgebreide proces
sen van verrotting en vergaan plaats
vinden, waarin met andere woorden le
ven in dood, organisch in onorganisch le
ven overgaat. Zwavelwaterstof of zwa
velzuur wordt bij dat groote omzettings
proces in het natuurleven gevormd,
waardoor de bosschen met hun sterven
de bladeren in de herfst die typische
herfstgeur krijgen, die zoozeer bij deze
Octoberdagen behoort.
En juist in dezen najaarstijd, nu mas
sa's planten en bladeren vergaan, is voor
de paddenstoelen de tijd gekomen die
voor hen volop voedsel en levenskansen
biedt. Zij werken mee om den kringloop
van het leven te bespoedigen en dan
ken daar hun eigen, wat hun uiterlijke
verschijning betreft, korstondige leven
aan.
Een kort leven, maar een kort en
boeiend leven, waard om er een tocht
voor naar het herfstbosch te maken. Juist
in deze dagen, nu de bloemen gaan wel
ken, om straks na een felle nachtvorst
geheel te vergaan, nu de bloemen wel
ken en de bladeren vallen, maar nu de
zon nog vol glorie en de hemel nog vol
j stralend blauw de dagen schoon kunnen
maken, is het een vreugde door de bos
schen en langs stille wegen te gaan,
waar ook de paddenstoelen een mani
festatie zijn, ja een zeer merkwaardige
openbaring van het wondere, rijk gescha-
keèrde natuurleven.
A. L. B.
Langevielesingel D 197 -Tel. 637
Middelburg.
Tarief per kilo en per stuk.
(Ingez. Med.)
leden der S.D.A.P. 22.609 cm of 942 ko
lom voor hun portie genomen, d.i. per
hoofd 942 cm of 9.42 m of 39 1/4 kolom;
de 30 Katholieken 17.232 cm of 718
kolom, d.i. per hoofd 574,5 cm of 5,745
m of 23 14/15 kolom;
de 11 Chr.-Historischen 11.559 cm of
481 2/3 kolom, d.w.z. per hoofd 1050,8
cm of 10,508 m of 43 28/33 kolom;
de 8 liberalen 71.089 cm of 462 kolom
d.i. per hoofd 1386 cm of 57 3/4 kolom;
de 7 vrijz. democraten 10.902 cm or
454 1/4 kolom, d.i. per hoofd 1557,4 cm
of 15,574 m of 65 kolom;
de 12 anti-revolutionairen 10.055 cm
of 419 kolom, d.i. per hoofd 837,96 cm of
8,3796 m of 34 11/12 kolom;
de 2 communisten 8648 cm of 360 1/2
kolom, d.i. per hoofd 43,24 m of 180 1/4
kolom;
de 3 staatk. gereformeerden 3135 cm
of 130 1/2 kolom, d.i. per hoofd 10,45
m of 43 1/2 kolom;
de heer Braat 14,78 m of 61 1/2 kolom;
de heer Floris Vos 6,74 m of 28 kolom;
het eene lid der Herv. Geref. Staats
partij 3,46 m of 14 1/2 kolom.
NATIONALE VREDESCOLLECTE.
De Nationale Vredes-Centrale (voor
zitter prof. dr. D. van Embden, secreta
ris Paul Kiès) heeft het voornemen in
alle gemeenten des lands een nationale
vredescollecte te houden op den her
denkingsdag van den wapenstilstand, 11
November a.s.
Door Dr. Jan Walch.
66.
Kees haalde de schouders op, „Dacht
je, dat er met zoo'n instrument iets te
doen viel?" vroeg hij. „Dan toch in elk
geval alleen iets te constateeren;
maar toch nooit te genezen.Hij
zou dan hoogstens als merkwaardig
heid kunnen fungeeren, en als een
piachtig object om die machine aan te
toetsen.
Op dat oogenblik klonk de telefoon-
bel.
Mag ik even?" Clara liep er snel
heen.
O ja, dokter! Ja, dat valt me
mee, dat u er al zoo gauw werk van
hebt gemaakt. O ja?! Dus 't is een se
rieuze zaak? Wat zegt u? Jawel
dat heeft een kennis van me die hier
bij me zit, ook al gezegd! Wat meent
u het? Mijn man, als demonstratie-ob
ject op psychiatrische congressen?
Nee hoor dokter Ik zeg; nee.' Wij
zijn niet voor de vivisectie Ik wil
wel geiooven, dat het heel interessant
is, natuurlijk; maar doet u 't liever met
andere menschen! Dat is toch ook veel
afwisselender! Die spreken nu eens de
waarheid en dan jokken ze weer
Wat zegt u? O juist U denkt er wel
over, in elk geval eens zoon instru
ment te laten komen Nu ja, dan
kunnen we nog eens zien Ja dokter
TELEGRAMWISSELING KONINGIN
EN PRINS VAN WALES.
Naar het Corr. Bureau verneemt
heeft de Koningin Donderdag van den
Prins van Wales bij diens aankomst
hier te lande een telegram ontvangen,
waarin Z.K.H. het betreurt, dat omstan
digheden hem niet veroorloven bij deze
gelegenheid H. M. te ontmoeten, Z. K.
H. spreekt zijn levendige hoop uit, dat
hij binnen niet te langen tijd zijn bezoek
aan dit land zal kunnen herhalen en
alsdan H. M. te kunnen begroeten.
H. M. heeft telegrafisch geantwoord
en daarbij den kroonprins bedankt voor
zijn vriendelijk telegram. De Koningin
betreurt ernstig het genoegen te mis
sen, hem dezen keer te zien en verklaart
verheugd te zullen zijn den Prins te ont
vangen als hij den volgenden keer te
rugkeert. De Koningin sprak de hoop
uit, dat het verblijf van den Kroonprins
in Den Haag aangenaam moge zijn.
TWEEDE -KAMER RHETQRICA.
„Parlement en Kiezer heeft een sta
tistiek opgemaakt over het aantal ver
gaderingen der Kamer, het aantal wets
ontwerpen, welke ze ter behandeling
hebben gekregen en het aantal kolom
men redevoeringen dat aan de behande
ling van die wetsontwerpen is besteed
in het afgeloopen zittingsjaar.
De Tweede Kamer heeft gehouden
103 openbare vergaderingen, w.v. 16
avondvergaderingen, 1 vergadering met
gesloten deuren 27 afdeelings- en 195
commissievergaderingen.
Bij haar waren, behalve de begrootin
gen, 278 wetsontwerpen aanhangig,
waarvan er 208 zijn argedaan, voorts 9
wetsvoorstellen van leden, waarvan er
4 zijn afgehandeld. Van 15 moties wer
den 8 afgedaan, van 16 interpe^aties 15
en van de 584 verzoekschriften 508.
Er zijn 263 vragen gesteld aan de Mi
nisters.
De redevoeringen hebben een lengte
in totaal van 977,27 cm, dus bijna een
kilometer, anders uitgerekend 4072 -ko
lom der Handelingen.
Van dezen kilometer hebben de 24
dus ook opgeto
gen over de
prachtkwalitei t
van CHIEF
WHIP/ En heer
lijk zeg-die zeker
heid, dat 't de
beste sigaret voor
je gezondheid is!
volgende week Zondag denk ik
Je hebt je flink gehouden", zei
Kees, toen zij weer zat. „Je moet met
die medici altijd oppassen. Het ééne
oogenblik zijn ze verzorgers van den
patiënt; maar dan zijn ze ineens weer
experimenteerders; die werken met
„zieken-materiaal"; en dat zij dan in
eens ook weer diezelfde patiënten
Ik zal op hem letten, hoor", zei
Clara.
En ze lachten allebei, omdat dit weer
te kras klonk, en het deed voorkomen,
of de brave dr. Marelman een soort
pervers-aangelegde of zelfs maniaka- j
le wetenschappen was; terwijl ze ind-
derdaad wel wisten, dat hij een zeer j
maatschappelijk, keurig heertje moest
zijn, wiens wetenschap hem meer vak
dan hartstocht was.
De nieuwe Veerbooten.
Het „Alg. Handelsblad" schrijft inza
ke de gunning der veerbooten aan ,De
Schelde" o.a.:
Deze gunning had plaats na een onder-
handsche besteding, waarvoor verschil
lende werven waren uitgenoodigd. De
minste inschrijving was evenwel niet
van ,,De Schelde' Toch wilden Ged.
Staten gaarne uitvoering geven aan een
motie door de Prov. Staten in de zo-
merzitting op 19 Juli aangenomen, welke
motie was ingediend door vijf leden der
Prov. Staten te Vlissingen woonachtig
en de wenschelijkheid uitsprak, dat de
booten in de provincie Zeeland (dus te
Vlissingen, waar de' eenige scheepswerf
voor zulk werk is gevestigd) zouden
worden gebouwd.
Het gemeentebestuur van Vlissingen
had er in de eerste plaats ook belang
bij dat Vlissingen de orde- zou verkrij
gen omual do werkloosheid daar groote
afmetingen heeft aangenomen, in het bij
zonder voor werklieden van „de fabriek"
(zooals ,,De Schelde" in den volksmond
wordt genoemd.)
Ten einde iiet nu mogelijk te maken
den bouw aan „De Schelde" op te dra
gen, had de gemeente een subsidie toe
gezegd, waardoor „De Schelde" de boo
ten zou kunnen bouwen voor dezelfde
inschrijvingssom als een van de laagste
aanbiedingen van andere werven.
De provinciale stoombootdienst op de
Westerschelde wordt evenwel gesubsi
dieerd door het Rijk, daar dit 80 pet.
van de tekorten bijpast. Men had in
Den Haag dus ook een woordje mee te
spreken over de gunning. Het college
van Ged. Staten het gemeentebestuur
van Vlissingen werden naar Den Haag
ontboden, teneinde opheldering te ge
ven, omdat de regeering niet toestaat
dat een subsidie als door het gemeente
bestuur toegezegd beschikbaar wordt j
gesteld.
Het resultaat van de conferentie te
's-Gravenhage was, dat de houding van
Ged. Staten werd goedgekeurd, terwijl
het gemeentebestuur de toegezegde sub
CHIEF WHIP
AROATM Ook met kurk mondstuk london
fc.a- (Ingez. Med.]
sidie introk en „De Schelde" de booten
dus bcuwt, zonder daarvoor subsidie te
ontvangen.
Intusschen zal .,De Schelde" de boo
ten bouwen en is het materiaal daar
voor reeds besteld en ook reeds gedeel
telijk aangekomen.
MIDDELBURG.
Nationale Boeren-, Tuinders- en
Middenstandsparti).
Bovengenoemde jonge politieke partij
had tegen Donderdagmiddag een open
bare vergadering uitgeschreven op de
bovenzaal van de sociëteit „De Verge
noeging". Nadat geruimen tijd was ge
wacht of er nog meer belangstellenden
zouden komen, besloten de beide spre
kers toch voor het gering aantal opge
komen hun standpunt uiteen te zetten
en het onderwerp te behandelen
„Waarom wij Boeren-, Tuinders- en
Middenstanders een eigen politieke par
tij organiseeren'.
De eerste spreker, de heer mr. C.
V e r v o o r n, uit Herwijnen, wees op
de groote verliezen, die o.a. in Zeeland
reeds in 1927 door de landbouwers zijn
geleden en dit is steeds erger geworden.
De stedelingen willen steeds lage prijzen
hebben, maar zij vergeten, dat het ook
hun goed gaat als dit met de boeren bet
geval is. In 1914 kon men in een paar da
gen een uitvoerverbod uitvaardigen,
maar nu kan men niet vlug maatregelen
treffen. Het gaat er voor den boer om,
te zijn of niet te zijn. Tot nu toe zijn
slechts enkele crisismaatregelen met
veel moeite los gekregen en het eenige
EEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.;
I
Het begin van de beterschap.
Toen Henri zich bij de hoofdredactie
liet aandienen, en in de kamer van Knip- j
scheer en van de verslaggevers wacht- j
te, bedacht hij, dat dit nu in luttele
maanden de derde keer was, dat hij in
dergelijke omstandigheden verkeerde, j
Maar dat de gevoelens, waarmee hij die
onderging, toch wel verschilden.
Wat was ik nog onnoozel, dacht hij,
toen ik daar in die kamer van Colver
te midden van die colega's wachtte; en
dacht dat iedereen mij vriendelijk tege
moet zou komen, en.en dat de zaak
waar voor ik kwam, zoo gemakkelijk
in orde zou worden gebracht.... Het
kwam ook in orde, maar;..""
In een vreemde verheldering besefte
hij plotseling, dat het alles anders was
geweest dan hij het toen had gezien.
En scherp sprong naar voren die quali-
ficatie van Holy Helman, die hem ook
toen al was opgevallen door den na-
druk v/aarmee ze werd toegekend....!
„Uw ziekte-verlof" had de secretaris
generaal gezegd.En Clara had er op
aangedrongen, dat hij zoo spoedig mo. j
gelijk weer eens naar dr. Marelman zou
gaanEr was iets met hem; iets ab-j
normaals; voor 't eerst had hij dat van-1
morgen begrepen.... En in den trein
ja, telkens was dat besef even wegge
weest; maar telkens ook was 't weer
opgedokenEn dan had het geleken,
of er even een vreemde lichtschijn door-
kierde over -zijn bestaanHij had dat
meer ervaren; bijvoorbeeld, toen hij pas
student was; in-éénen niet meer kind-
in-huis, maar een zelfstandig mensch, nu
ja, min-of-meer zelfstandig; maar toen
had hij een schemeravond op zijn ka
mer ook ineens dat inzicht gekregen:
dat anders-zien van de heele wereld
om hem; van al die menschen, die
draafden om iets te verwerven; het
was ook een college in het Romeinsch
Recht geweest, dat hem dat gevoel
toen 's morgens al even had gegeven.,
't contractrecht behandelde de profes1
sor dat jaar, en haalde er telkens pa
rallellen bij uit de tegenwoordige maat
schappij Ja ja; precies zich voor
den geest halen, wat hij toen gevoeld
had, kon hij niet; maar 't was iets als
nu.... W^t was er dan met hem? Nee
hij verbaasde zich nu niet meer, dat
Knipscheer weinig zei, en niets over
zijn werk; en als hij op 't punt stond
iets te zeggen; en zich al half omdraai
de op zn /ioot-achtig stoeltje, ineens
weer terugdraaide, en zijn mond vol
brood-en-worst stopte Er stond
hem weer iets heel onaangenaams te
wachten; dat voelde hij heel duidelijk;
hij zou weer weg moeten; net als bij t
Departement; net als bij de Over-
schiesche Bank Nu ja, die was fail
liet gegaan; maar nu ineens al aar
zelde hij, het heelemaal te aanvaarden,
omdat hij 't toch ook nog niet recht
begrijpen kon, ineens besefte hij: hij
moest toen ook iets heel, heel beden
kelijks hebben uitgehaald; dat hij door
dat rare in zijn hoofd, door zijn onbe
grijpelijke onnoozelheid, niet had kun
nen vermijden
Hend-ik de portier kwam en ging,
als steeds met zijn zelfden bedaardon
stap; zeker en rustig als het noodlot.
Maar nu kwam hij binnen zonder kran
ten-en-brieven in zijn hand en op z'n
gewone slome manier zei hij het, mei
zijn suffe zakelijkheid, die zich nooit
bekommerde 'om het wezen van de
boodschappen welke hij overbracht:
Of u bij de hoofdredactie komt."
Ze zaten nu beiden in hun gewone
van een rechten hoek. En Rinders
scheen van den binnenkomende Jreel
middel om hierin verbetering te brengen
is een eigen politieke organisatie en
vertegenwoordigers in openbare licha
men. Spr. brengt hulde aan den heer
Braat voor hetgeen hij reeds deed. De
boeren moeten hun eigen lot in handen
nemen en de kleine middenstand moet
begrijpen voor een groot deel te drijven
op hetgeen de boeren besteeden. Spr.
erkent het nut van Uandbouwmaatschap-
pijen en Boerenbonden maar dan voor
cursussen, gewassenkeuringen en derge
lijke. Een afzonderlijke partij zal in
vloed kunnen uitoefenen al zijn er maar
5 iot 7 vertegenwoordigers in de Kamer.
Als voorbeeld van bestrijding der nieuwe
partij noemt spr. den heer Louwes, die
echter zelf candidaat van den V. B. is
voor de Eerste en Tweede Kamer en z.i,
als voorzitter van een neutrale land-
bouwmaatschappij zich daarvoor niet
moest leenen. De V. B. in haar geheel
komt niet voor de boeren op, en ook
Colijn sprak, maar gaf aan spr. geen
hoop op steun voor de boeren, maar hij
voelt zelf niet veel van den crisis. Wel
verdedigde hij als minister tariefsverhoo-
ging, maar nu zegt hij dat zulks en actie
ve handelspolitiek in strijd zijn met het
Chr. beginsel. Spr. gaat mede met de
Chr.-Hist. die dit ontkennen. De land
bouwers kunnen niet zooals de groote
kapitalisten het land ontvluchten voor
belastingverhooging. Spr. zou liever al
om vrijhandel zien, maar de tijdsomstan
digheden dwingen Nederland ook in
voerrechten te heffen. Suiker kan Ne
derland voldoende voor eigen gebruik
leveren, en toch wordt er ingevoerd; 't
is niet waar er te veel tarwe geteeld
wordt, als men het mengpercentage
maar verhoogt. Spr. wijst er ten slotte
geen notitie te nemen; bleef a1 thans niet
zeer turende oogen de talrijke over zijn
bureau flodderende papieren bekijken.
Maar te attente- was Drinkwater. Al
toonde zich die aandacht niet in een da
delijk aanspreken van den binnengeko-
mene, hij had toch, zooara deze de deur
achter zich sloot, een korten, scherpen
blik op hem geworpen; liet hem eenige
oogenblikken met welberekende non
chalance wachten, zei toen, zonder vo
catief, hard en droog:
U hebt ons daar een aardig koopje
geleverd. Weet u, dat er vanmorgen al
een aantal abonnee's hun abonnement
hebben opgezegd?
Henri kon dat moeilijk weten. Maar
hij was op allerlei ergs voorbereid, en
dus ook niet verbaasd. Dat abonné's be
dankten was heel erg; dat wist hij wel;
en dat dit heele erge dadelijk bij den
aanvang van het gesprek op dezen toon
naar voren we"d gebracht, scheen wel
de onmiddellijke aanloop tot een ont
slag. Hij was, na al zijn pijnlijke overwe
gingen van den ganschen morgen, al
weinig op verweer voorbereid en deze
aanspraak was niet geschikt om hem
het zelfgevoel, v/aarmee hij toch nog
dezen zelfden ochtend zijn werk herle
zen had, weer te geven. Zoo w^s het met
de verlegen stem en in de houding van
een volkomen schuldbewuste, dat bij ant
woordde:
Neen, meneer.
