TWEEDE BLAD VAN DE GOESCHE COURANT VAN MAANDAG 29 AUGUSTUS 1 932. No. 114.
ZEELAND.
VLISSINGEN.
NA DE OPERATIE.
WALCHEREN.
bij verkoudheden
en rheumaftiek
ZUID-BEVELAND.
TH0LEN.
DE PHILATELISTENDAG TE
VLISSINGEN.
Zaterdagmorgen had de opening plaats
van den 23sten Philatelistendag, welke
dit jaar te Vlissingen wordt gehouden
en tevens van de tentoonstelling van in
zendingen van Zeeuwsche verzamelaars.
Als wij eerst even stil staan bij de
tentoonstelling, die door de goede zor
gen van eene commissie onder leiding
van den heer H. Bierman keurig en
overzichtelijk in een der zalen van Bri
tannia is ingericht, dan is het om als
onze overtuiging uit te spreken, dat ook
onze provincie zeer goede en ter zake
kundig everzamelaars telt. Er waren
zeer zeldzame exemplaren, waaronder
kostbare, bijeen gebracht.
In een aangrenzend vertrek was een
tijdelijk postkantoor ingericht en daar
kon men zijn poststukken van een spe
ciaal tentoonstellingsstempel doen voor
zien, waarvoor steeds een postambte
naar aanwezig was.
Te half elf ving de 23ste vergadering
van den Nederlandschen Bond van Ver
feenigingen van postzegelverzamelaars
aan, die geopend werd door den voor
zitter, den heer W. P. Costerus Pzn. uit
Edam, die allen welkom heette, speciaal
hen, die de reis van Groningen hadden
gemaakt voor het bijwonen van het con
gres. Spr. herdacht den overleden se
cretaris, den heer F. J. Mijnssen en
bracht hulde aan den heer W. G. Zwol
le, die direct bereid was het secretari
aat over te nemen.
Op voorstel van den voorzitter werd
de Bondsmedaille toegekend aan den
heer dr. Munk, een Duitscher, die een
groot boek over philatelie heeft ge
schreven.
In zijn jaarverslag memoreerde de se
cretaris het proces dat de heer van Es
sen, penningmeester der vereeniging
won tegen den fiscus inzake de weten
schappelijkheid van een postzegelver
zameling.
Het verslag van den penningmeester,
toont aan, dat er een goed saldo is van
12.155. Rekening en begrooting wer
den goedgekeurd.
Hetzelfde gebeurde met de versla
gen van den directeur van het informa
tie-bureau en het hoofd van den keu
ringsdienst.
Tot bestuurslid in plaats van wijlen
den heer F. J. Mijnssen benoemde de
vergadering den heer W, C. de Bas te
Utrecht en tot afgevaardigde voor de
Fédération Internationale de Philatelie
den heer J. C. Cramerus, met den heer
L. van Essen als plaatsvervanger.
Voor het uitgeven van het werk ,,De
poststempels van Nederland 1676—1915"
van den heer O. M. Vellinga gaf de ver
gadering 300 a fonds perdu en 200
in het garantiefonds.
Aangehouden werd een voorstel-
Utrecht, dat de Bond in overleg trede
me tde minister van financiën en wa
terstaat en den directeur-generaal der
P. T. T. tot uitgifte van een publicatie
van alle stukken op de verschillende
emissies der Nederlandsche postzegels,
welke van belang geacht worden voor
de philatelistische geschiedenis.
Besloten werd in het vervolg alleen
een voorvergadering te houden, als het
bestuur of twee afdeelingen dit ge-
wenscht achten.
Als plaats voor de volgende algemGe-
ne vergadering werd te Breda aangewe
zen, waarna gepauzeerd werd.
Tijdens de pauze had de lunch
plaats. Aan tafel richtte de voorzitter
zich tot den directeur-generaal der P.
T. T. Ir, Damme en heette hem wel
kom, hem huilde brengende, dat hij
aanwezig is, niettegenstaande hij nog
door Dr. Jan Walch.
25.
Het eerst dacht hij daarbij aan Clara;
zonder zich van deze rangorde nochtans
bewust te zijn. Hij wist niet, dat het
vooral naar de weerkaatsing van dezelf
de emotie uit hare oogen was, dat hij
verlangde. Toen hij er zich op een mor
gen in het Battistero rekenschap van
gaf, dacht hij: ,,Nu ja, Henri is een p a-
t i n t; ik hecht natuurlijk meer aan
den indïuk dien een kunstwerk op een
geestelijk normaal mensch maakt. En
daarbij gaf hij er zich geen rekenschap
van, dat het die geestelijke abnormaliteit
was, die in de eerste plaats Henri nader
tot hem gebracht had, en, als 't ware in
diens gevolg, Clara.
Het waren verrukkelijke weken. Zij
hadden besloten de rest van hun reistijd
maar in Florence te blijven, en op een
morgen had Kees een klein huisje voor
hen ontdekt aan den kant van Poggio
Imperiale, bij de ville Gallilei, hooger en
frisscher dan de stad, die toch met een
daaltocht van 'n half uurtje te voet te be
reiken was langs 'n kronkelweggetje tus-
schen wijnloof en heggen, vanwaar men
voortdurend een prachtig uitzicht had
op de hellende heuvelen om de stad. Dat
konden ze voor twee maanden huren,
juist den tijd dien ze 't noodig hadden;
Zaterdag naar Parijs moest. Spr. hoop
te dat de hartelijke betrekkingen tus-
schen den Bond en de autoriteiten mo
ge bestendigd blijven.
De heer Damme dankte voor deze
woorden en zeide blij te zijn de verga
dering te kunnen mede maken, hij
voelt zich hoe langer hoe meer in de
zen kring thuis. Spr. acht het goed, dat
de Bond een grooten band legt tus-
schen de verschillende deelen van ons
land. Spr. wenschte de Vlissingsche
vereeniging geluk met haar 25-jarig
jubileum en zeide zich nog eenigszins
Zeeuw te voelen, omdat zijn vader en
moeder uit Middelburg kwamen. Spr.
hoopte, dat de Vlissingsche vereeni
ging een groote vlucht mag nemen op
eigen wieken, eigen kracht en eigen
idealisme.
Na de heropening der vergadering
kwam nog aan de orde de bespreking
over het houden van plaatselijke ten
toonstellingen en of reglementeering
daarvan wenschelijk is. Als gewensch-
te bepalingen werden genoemd: een
jaar te voren het bestuur in kennis
stellen en verzoeken om adviseurs te
benoemen; het ter goedkeuring aan het
Bondsbestuur opzenden van het regle
ment; het raadplegen over indeeling enz.
van de tentoonstelling en het alleen
onder auspiciën van den Bond publi-
ceeren van de definitieve vaststelling.
Hierbij werd Vlissingen aan de an
dere vereenigingen ten voorbeeld ge
steld.
Bij de rondvraag werd nog gewezen
op het nadeel van verzamelen van ab
normaliteiten als de Bossche tanding
en de firma-perforatie. Ook werd ge
protesteerd tegen onnoodige uitgiften
van gelegenheidszegels als die voor
het N. V. V. en voor het Dorus Rijkers
fonds.
Na afloop der vergadering maakten vele
congressisten gebruik van het postkan
toor, waarna met autobussen naar het
Stadhuis werd gereden voor de offici
eel© ontvangst.
In de raadzaal waren de burgemeester
met de wethouders, de heeren Edelman
en De Meij aanwezig.
De burgemeester wees er op, dat de
Postzegelvereniging Vlissingen, die in
deze dagen haar 25-jarig bestaan her
denkt, de postzegeltentoonstelling orga
niseerde, die een bezoek ten volle waard
is, terwijl het wetenschappelijk deel van
het congres goed verzorgd is door een
drietal belangwekkende voordrachten,
die Zondagmorgen zouden worden ge
houden. Spr. twijfelde niet, dat bij zulk
een goede voorbereiding de Vlissingsche
Philatelistendagen zullen mogen slagen.
Het is goed zulke dagen in verschil
lende deelen van ons land te organisee-
ren, omdat zij de aandacht en de belang
stelling voor postzegelverzamelingen, die
in alle lagen der maatschappij veel tal
rijker worden gevonden dan de opper
vlakkige beoordeelaar zou verwachten,
zeer verhoogen. Spr. wijst er op, dat de
postzegelkunde sedert ongeveer 1852
eene hulpwetenschap voor de geschiede
nis is. Het aantal variëteiten is zoo groot,
dat de verzamelaars verplicht worden
zich te specialiseeren. De uitbreiding
heeft nog niet zulke afmetingen aange
nomen, dat te Vlissingen speciale Zeeuw
sche postzegels kan tentoonstellen, het
eenige zouden misschien kunnen zijn ex
tra groote hoeveelheden tuberculoseze-
gels, die te Vlissingen jaarlijks door de
zeer ijverige dames worden verkocht.
Wanneer de leden dus toch iets bijzon
ders op deze Zeeuwsche postzegelten
toonstelling zullen zien, dat danken zij
dit alleen aan de toewijding der Zeeuw
sche verzamelaars, waarvan de Vlissin-
gers sedert 10 jaar deel uitmaken van
den Bond. Spr. wenscht de jubileerende
Vlissingsche gastheeren van de Postze
gelvereniging Vlissingen welverdiend
succes toe met hunne voorbereiding en
allen philatelisten, die Vlissingen de eer
van een bezoek aan doen, wenscht hij in
en Kees zou voorloopig nog maar bij hen
blijven logeeren. Zijn overkomst had
Henri we! een oogenblik bevreemd, daar
èn Clara èn hij voortdurend de kwestie
van den brief-van-'t-Ministerie als een
vrij onbeduidende zij het dan al voor
hem pijnlijke zaak hadden voorge
steld, maar van Kees kon men allerlei
opwellingen en onverwachtheden ver
wachten; en het was erg gezellig dat hij
er was, en hij hielp hen in allerlei, en
zonder hem zouden ze van Florence ont
zettend veel minder hebben genoten;
zoodat, toen hij bescheidenheidshalve
van heengaan sprak, ze beiden hem
spontaan en heel hartelijk overhaaalden,
dat niet te doen. En zoo hadden ze dan
nog eenige verrukkelijke weken voor
zich, tot het misschien te warm zou wor
den; maar daar boven de stad was 't
altijd nog wel uit te houden, ook 's zo
mers, verzekerde de boer, die hun het
huisj e verhuurde en hij was wel-is-
waar te dezen een beetje belangheb,
bend maar hij had zulk een nobelen,
franken snit van gezicht, hij was zoo'n
eigenaardige onboersche boer, dat ze
zeer geneigd waren hem te gelooven.
Van het dorpje boven, Pian' dei Giulari,
daalde dagelijks een manke en gitoogige
schoenmakersvrouw naar beneden, door
den boer aanbevolen, die kon koken en
wasschen; en als ze na een morgentocht
door de kunst'schatten der stad, op het
terrasje met weidsch uitzicht hun voor
deze dagen naast nuttigen en vruchtdra-
genden arbeid voor den bond een zeer
aangenaam en opgewekt verblijf toe te
Vlissingen. (Applaus.)
De Bondsvoorzitter, de heer Costerus,
bracht den burgemeester dank voor zijn
woorden en wees er op, dat er drie
punten van overeenkomst zijn tusschen
het gemeentebestuur van Vlissingen en
de philatelisten. Ten eerste zijn allen
voorstanders van den vrede en dat niet
alleen uit philantropisch oogpunt, maar
ook omdat Vlissingen als handels- en
havenplaats veel schade van een oor
log ondervindt en ook de philatelisten
door het verschijnen van allerlei nieuwe
zegels. Ten tweede hebben beide last
van de crisis. De gemeente denkt o.a.
over loonsverlaging en de philatelis
ten hebben meermalen te weinig inko
men om de gewenschte zorg aan hun
verzamelingen te besteden. Ten derde
zullen beide tegen de grensbemoeilijkin-
gen zijn, want al doet de Bond niet aan
politiek, toch acht hij invoerbeleinme
ringen ook verkeerd, denkende dat dit
ook eens voor postzegels zou worden
ingevoerd. Spr. brengt ten slotte bij
zonderen dank, dat de gemeente, ook
in dezen moeilijken tijd het congres wel
officieel heeft willen ontvangen. (Appl.)
De heer A. Staverman, voorzitter der
Vlissingsche vereeniging, dankte den
burgemeester en de beide wethouders
ook voor deze officieele ontvangst. Spr.
meent te mogen zeggen, dat de ingeze
tenen, die aan nostzegelverzamelingen
doen, over het algemeen rustige burgers
zijn. Spr. wijst er op, dat de burge
meester steeds medewerkt, ook o.a. op
sportgebied, en hoopt, dat als de ver
eeniging eens 30 jaar bestaat, de bur
gemeester haar ook zal toespreken, en
dat hij nog tal van jaren aan het hoofd
der gemeente moge staan, (Applaus).
Nadat ververschingen waren aange
boden, en voor het stadhuis een kiek
was gemaakt, reed men naar „Britannia"
terug.
Hier hield het bestuur der jubileeren
de vereeniging receptie, welke druk be
zocht was en tijdens welke de Middel-
burgsche zustervereeniging „Middphi" 'n
bloemstuk aanbood.
Aan den nu volgenden gemeenschap-
pelijken maaltijd is ter doen gebruike-
kelijk menig hartelijk woord gesproken,
waarna de congressisten in de gelegen
heid waren om het soirée in de groote
zaal bij te wonen. Naast den bekenden
band, lieten zich hooren Rodi Roeters
met een nieuw repertoire en het Rus
sisch trio Wladimir Pique, terwijl het
danspaar Lotto en Juro Casmar zijne
prestaties deed genieten.
Tijdens het diner kon worden medege
deeld, dat de jury de volgende prijzen
had toegekend aan 8 van de 17 inzen
ders op de tentoonstelling: mr. G. W
A. de Veer te Middelburg een groot
verguld zilveren medaille van den bur
gemeester van Vlissingen met geluk-
wenschen van de jury; J. Boesman, te
Zierikzee, groote verguld zilveren me
daille van den Voorzitter der Vlissing
sche vereeniging en een klein dito; Ju
les Verdurmen te St. Nicolaas (Waes)
groote verguld zilveren medaille van de
Terneuzensche vereeniging, en een
groote zilveren medaille; C. J. L. Sit
sen te Vlissingen een groote zilveren
van den Commissaris der Koningin en
een kleine verguld zilveren medaille;
H. A. Lyppens te Terneuzen een groot
verguld zilveren en een kleine zilveren
medaille; B. Lokerse te Vlissingen een
groote verguld zilveren medaille, D. E
Wolfert te Terneuzen een kleine verguld
zilveren medaille en H. Bierman te
Middelburg een kleine verguld zilveren
medaille.
Zondagmorgen was men gehandicapt
op de tentoonstelling in verband met
werkzaamheden aan het electrisch net,
waardoor in het geheele hotel tot tegen
12 uur geen stroom was, wat ook met
het oog op de vele gasten zeer hinder
lijk was, omdat men nu de lift niet kon
treffelijk maal genoten, met blijden chi
anti besproeid, voelden zij, hoe d i t nu
eerst het leven was; één sterke, heug
lijke heerlijkheid, één weelde van te be
staan en te genieten. Hun gesprekken
hadden de eenvoudige klaarheid van den
Toscaanschen hemel, en Clara had maar
héél weinig „ziekte-geschiedenis" aan
den dokter te melden.
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Weer onrust.
Het i s een vreemd geval, dat moet
ik U toestemmen". Hij zei inderdaad U
met een hoofdletter; want „hij" was mr.
Colver, en de woorden die hij sprak,
sprak hij tot zijn secretaris-generaal, in
diens kamer.
Zoo zijn de feiten, resumeerende
deze laatste: „U informeert, dat was
einde Maart, naar den afloop van de
operatie. De dokter zegt: alles is uit
stekend. U gaat hem opzoeken, en hij
behandelt U met eenenfin, op een
zonderilnge bruuske wijze. Zijn vrouw
verklaart dat als een gevolg van zijn
ziekte, die dus dan toch een zeker ge
brek aan moreel -evenwicht tengevolge
schijnt te hebben gehad. Goed. Het
klopt niet heelemaal met de verklaring
van den dokter, maar het is nog wel te
aanvaarden. Dan komt een aanvraag
om ziekte-verlof, of herstellingsverlof.
gebruiken, het water niet tot de hoog
ste verdieping kon opvoeren, enz.
Te half elf opende de voorzitter op
nieuw het congres, dat nu ook voor
niet-leden toegankelijk was en werden
•een drietal voordrachten gehouden.
De heer Leon de Raay uit Amster
dam sprak over „De laatste postzegels
der Zuid-Afrikaansche republiek". Het
gold hier de postzegels uitgegeven in
1901. Toen de boeren reeds tot het
Noorden van de Transvaal waren te
ruggedrongen en de uitgifte plaats had
te Pietersburg, op een drukkerij met
slechts één werkkracht, en met zeer be
perkt materiaal, waardoor zeer vele af
wijkingen en foutjes in de series voor
kwamen, wat spr. mede aan de hand
van in zijn bezit zijnde proefbladen in
den breede uiteenzette. Het kwam in
deze voordracht goed uit welke waarde
de postzegelbestudeering voor de ge
schiedenis in het algemeen heeft.
De tweede inleiding was van den heer
J. D. van Brink te Maastricht over „Een
stukje postgeschiedenis". Deze inleider
ging terug naar de wijze van verzenden
van correspondentie in de grijze oud
heid, toen men sprak van angara, dat
afgeleid is van het Latijnsche woord
aagaria.
Dit beteekent kroon- of heerendien
sten, wat duidelijk aangeeft dat men 't
werk in dienst van de vorsten moest
verrichten. Speciaal in het Romeinsche
rijk heeft men door het aanleggen van
wegen van Schotland tot de Euphraat
het postvervoer, waaraan later ook
personen vervoer is verbonden, bevor
derd. Spr. zette zijn belangrijke histori
sche mededeeling tot in de middeleeu
wen voort.
De laatste inleiding was die van den
heer A. L. Jacobs te Breda over „De
Flora en Fauna in de Philatelie". Deze
spr. deed duidelijk uitkomen hoe in tal
van landen voor de postzegelmotieven
gezocht is in 't planten- en dierenrijk. Er
zijn zegels, waarop deze gegevens het
hoofmotief vormen, andere waarop zij
als bijmotief zijn aangebracht. Voor Ne
derland wees spr. in deze speciaal op
de kinderzegels.
De aanwezigen waren in de gelegen
heid aan de inle ders punten toe te ken
nen, wat tot resultaat had, dat het ge
middelde was voor den heer de Raay
6.6, voor den heer Jacobs 6.9 en voor
den heer van Brink 8.13, zoodat deze
dit jaar den wisselbeker, voor dit doel
beschikbaar, won.
Hierna sloot de voorzitter het con
gres.
Na een gemeenschappelijken lunch,
volgde als slot der bijeenkomst een tocht
rond Walcheren per touringcar.
De Vlissingsche vereenig ng kan met
voldoening op haar zilveren jubileum
en den Nederlandschen Philatelistendag
terug zien.
RAAD VAN AAGTEKERKE.
Vrijdagavond kwam de raad van Aag-
tekerke in vergadering bijeen.
De rekening 1931 wordt vastgesteld
in ontvangst op 17.980 en uitgaven
16.596. Kapitaaldienst 3.285 in ont
vang en uitgaaf.
De gemeentebegrooting wordt ge
Weiger namaak en Iet er op dat op elke
tablet het woord 'Bayer" staat. Prijs 75 cis»
(Ingez. Med.)
De dokter appuyeert dat; en we staan
het toe. Dan komt die allergekste his
torie te Straatsburg, die, laten we dat
even opmerken, den indruk maakt, pre
cies te passen bij den toestand van on
evenwichtigheid en gebrek aan zelfbe
heersching, zooals u die hebt geconsta
teerd. Ik vraag telegrafisch een verkla
ring. Die blijft bijna een week uit; is 't
niet?"
Ja, ja, zes dagen, meneer Holy
Helman.
Precies. Dan komt er een brief, die
een volkomen ontkenning inhoudt. Een
getypte brief, die, als we hem nauw
keurig bekijken, in den vorm nog wel
een beetje afwijkt van den gewonen
stijl, den ambtelijken stijl, zooals Lugt
dien vroeger altijd zeer goed in acht
nam.
Zoudt U denken, dat hij hem niet
zelf geschreven heeft?" vroeg Colver
met gedienstige belangstelling.
Hm, dat is ook mogelijk. Maar
enfin, hij heeft hem onderteekend. Die
brief bevat een soort „verklaring", die
niet erg waarschijnlijk aandoet. En ie
mand, die op een diensttelegram heeft
te antwoorden, zal als de zaak zóó een
voudig is, als ze daar wordt voorgesteld,
in den regel geen vier dagen wachten,
maar zal zoo'n verklaring, als de ware
toedracht zóó is, onmiddellijk zenden.
En toen ik dan eindelijk, die verklaring
aan den Franschen gezant kon doen toe
raamd op 14.574 met goed slot van
944. t
De begrooting Vleeschkeuringsdienst
Oostkapelle 1933 wordt in ontvang en
uitgaaf van 7150 goedgekeurd.
Hierna vroeg de heer C, de Visser
nog, eenig hout langs de wegen te doen
opsnoeien.
RAAD VAN BORSSELE.
Garantstelling aanlegkosten
electrioiteit. Tegemoetko
ming winkelsluiting.
BORSSELE. In de Vrijdag alhier ge
houden raadsziting deelde de V o o r-
z i 11 e r mede, dat Ged. Staten heb
ben goedgekeurd de gemeentebegrooting
1932 en dat de Kroon de gewijzig
de verordening voor de havengelden
ook goedkeurde.
Een verzoek blijkt ingekomen van J.
Minderhoud en vier anderen, buiten de
kom der gemeente wonende, die aan
sluiting wenschen van hun woningen
aan het electrisch net. Zij vroegen waar
de aanleg 1715 kost en zij, boven het
gewone tarief 7 pCt. der aanlegkosten
jaarlijks moet en betalen en voor een
minimum bedrag van 8 pCt. dier kosten
aan licht moeten gebruiken, of de ge
meente hen in die kosten wil tegemoet
komen.
Het voodstel van B. en W., dat de
gemeente zich voor 2 pCt. der aanleg-
ksoten zal garant stellen, wordt met al-
gemeene stemmen aangenomen,
B. en W. adviseeren, om de winkeliers
die een verzoekschrift indienden om wij
ziging der winkelsluitingswet ter wille
te zijn en te bepalen, dat des Zaterdags
de winkels voortaan eerst om 10 uur
zulen moeten gesloten worden, terwijl
kapperszaken ook des Woensdags tot
10 uur zullen mogen open zijn. AIzoo
wordt besloten.
Een verzoek van dezelfden om een
ventverbod vast te stellen wordt voor
kennisgeving aangenomen.
Daarna leest de Voorzitter een
schrijven voor van de gezondheidscom
missie waarin deze wijst op den onhoud-
baren toestand in een deel van de dorps
kom, waar de inwoners etrecht klagen
over den stank enz., veroorzaakt door
een beerbak in de onmiddellijke nabij
heid hunner woningen.
Alle leden zijn met den voorzitter
overtuigd, dat de toestand verbeternig
eischt en B. en W. zullen trachten een
oplossing te vinden en daarna met
voorstellen komen.
SCHERPENISSE. Men schrijft ons:
Uit het boek der voorgeboden van
Scherpenisse van 1607 is een artikel ge
nomen, dat luidt: „Itern dat geen kin
deren met troupen sullen uitgaan om te
vechten tegen eenige andere troupen
van kinderen van andere plaatsen, op
pesse van elcken jongen te verbeuren
5 schell. vis., dat men verhaelen sal aen
hunne ouderen ofte voochden." Was
dat in 1617 noodig, velen van de ouderen
uit de genoemde plaatsen en aanpalen
de dorpen zullen zich herinneren uit hun
jeugd, dat de rivaliteit der jongens van
genoemde dorpen onderling ongeveer 'n
halve eeuw geleden ook niet vreemd
was en dat ook de jongelui van de „Hoo-
ge Markt" en „Lage Markt" te Scher
penisse vaak slag leverden. Wij vonden
aangeteekend, dat ook in de stad Tho-
len en ook daar waren wij meermalen
getuigen van, de jeugd was verdeeld in
„Kaai-boeven" en „Mar/kt-boeven" en
het kon er zelfs geducht spoken. Er is
weieens de vraag gedaan of er geen sa
menhang bestond bij deze knapenoorlo-
gen tusschen de verdeeling der bevol
king in echte Tholenaars en gevestig
de Reymer walers, die afhankelijk leef-
komen, is het dan ook niet vreemd, dat
die blijk gaf, enfin, dat hij het gevoel
had, met een kluitje in het riet te zijn
gestuurd De heer Holy Helman ge
bruikte die zeer populaire uitdrukking
niet zonder een zeker dédain, en liet ze
volgen door een strengen blik. „Dat is
alles zeer onaangenaam. Blijkens dat ar
tikeltje in die Duitsche courant, is er
ook op die vergadering, of die bijeen
komst, of wat het dan geweest mag
zijn, over de Belgische quaestie gespro
ken; daar is speciaal op gewezen; en
dat daar een regeeringsambtenaar bij
betrokken was....! Natuurlijk, 't was
maar een hoofdcommies, maar.... enfin
't is compromitteerend. 't Ziet eruit als
een overigens buitengewoon onhandi
ge geheime actie van onzen kant. En
we moeten het onderzoek dan ook nog
wel verder doorzetten. Daar komt dan
bij, dat terwijl we na een week
zoo'n dood-onschuldige, maar zeer sum
miere, verklaring krijgen, die op geen
enkel détail ingaat,dat ik in dien
tusschentijd word opgebeld door mr.
Marelman, die me speciaal nog eens
komt mededeelen, dat zijn patiënt
patiënt nog zéér veel behoefte heeft
aan een vreemde omgeving, enfin, dat
we hem vooral nog maar niet terug moe
ten laten komen, om hem nader aan den
tand te voelen, daar kwam het op neer"
(Wordt vervolgd.)
