SOLA
s SILVER
N* 86
Vrijdag 22 Juli 1953
119* Jaargang.
De Kleine Bazar
DE ARME MILLIONNAIR
NA DE OPERATIE
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
Buitenland.
Een boeiend, oorspronkelijk, Nederlandsch feuilleton.
Binnenland
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes 2,—
buiten Goes ƒ2,—'
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandags Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorin.
De toestand in Duitschland.
Sensaties b leve n uit
Ondanks het krachtig ingrijpendoor
Von Hindenburg in Pruisen's bewind,
zijn sensaties uitgebleven.
Uit Berlijn meldde men:
De gebeurtenissen, die te Berlijn
hebben plaats gegrepen, hebben ner
gens aanleiding gegeven tot ernstige
incidenten. De bevolking der hoofd
stad reageert op de regeeringsmaat-
regelen, die elkaar met groote snel
heid opvolgen, met kalmte. Het stads
beeld vertoont geen ander karakter
dan op gewone dagen.
Voor het Pruisische ministerie van
Binnenlandsche Zaken had zich in den
namiddag een menigte van eenige hon
derden nieuwsgierigen verzameld, die
echter vergeefs op sensaties wachtten
en ten slotte naar huis gingen. Men
had er namelijk op gerekend, dat mi
nister Severing, die beweerd had,
slechts voor geweld te zullen wijken,
door rijksweer uit het ministerie ver
wijderd en eventueel gearresteerd zou
worden. De gewezen Pruisische mi
nister van Binnenlandsche Zaken heeft
het departementsgebouw evenwel on
opgemerkt door een achterdeur ver
laten.
De arrestatie van Ber
lin's politiechef.
Gisteren berichtte men:
Grzesinski, die zich aanvankelijk be
reid verklaard had zijn functie van
hoofdcommissaris van politie aan den
nieuwen functionaris Melcher over te
geven, heeft dit besluit weer ingetrok
ken. In verband hiermede zijn Grze
sinski, de vice-hoofdcommissaris:
Weiss en de commandant Heimanns-
berg om kwart voor zes dooir een of
ficier en 12 rijksweersoldaten gear
resteerd en per auto naar de gevange
nis van Moabit overgebracht, waar zij
in het voor officieren bestemde ver-
hlijf zijn opgesloten.
In den loop van den avond zijn de
drie bovengenoemde personen weer in
vrijheid gesteld. Zij hebben zich direct
naar hun advocaat prof. dr. Max Als-
berg gegeven, om met hem hun juri
dische positie te bespreken.
Voordat Grzesinski, Weiss en Hei-
mannsberg werden vrijgelaten, ver
scheen een officier der rijksweer bij
hen, die de volgende verklaring ter
ondcrfeekening voorlegde:
„Na gewelddadige verwijdering uit
mijn ambt verklaar ik mij bereid mij
van verdere maatregelen op den dienst
betrekking hebbende te onthouden".
Na onderteekening hiervan werden de
drie heeren vrijgelaten.
18
FEUILLETON
DOOR
CHARLES BETHFORD.
,,Maar heeft u nu wel genoeg voor u
zelf overgehouden, mijnheer vroeg Mrs.
Heath met een heel begrijpelijke bezorgd
heid.
Bliss begon te lachen.
,,Dat zou ik wel denken, Mrs. Heath. Ik
heb meer geld dan goed voor me is", stel
de hij haar gerust. „Vroeger heb ik er heel
slordig mee omgesprongenevengoed
als met mezelf. Maar ik zal u alles eens uit
voerig vertellen, als we u komen opzoeken.
Ik kom gelukkig als een geheel ander
mensch in mijn vorig leven terug".
„Als er iemand is, die den hemel ver
diend heeft, mijnheerbegon ze".
Bliss schudde haar haastig de hand en
liep uit verlegenheid zoo snel mogelijk weg;
maar toen hij op het punt stond den hoek
om te slaan, kon hij zich niet weerhouden,
om even om te kijken. In de verte zag hij
Mrs. Heath met opgeheven hoofd, opge
wekt den kant van haar huis oploopen. 't
Was, of hij plotseling in staat was haar
gedachten te lezenof hij kon voelen
wat het voor haar beteekende, dat de zwa
re zorgenlast voor goed van haar afgeno
men washet geluk om de kinderen
veilig en goed verzorgd te wetende
De vak veree nig ingeru
De Duitsche vakvereenigingen heb
ben de volgende oproep gepubliceerd:
„De nieuwste politieke gebeurtenis
sen hebben onder de Duitsche arbei
ders, employé's en beambten groote
opwinding veroorzaakt, doch deson
danks moeten zij hun kalmte bewa
ren. Over den toestand in Pruisen is
nog niets definitief beslist, daar de uit
spraak van het staatsgerechtshof is
gevraagd. Het beslissende antwoord
zal het Duitsche volk, en speciaal de
Duitsche werknemer, op 31 Juli ge
ven. Het is de plicht van alle vakver
eenigingen en alle lagen der bevol
king, die zich op de grondwet en het
recht baseeren, met alle ter beschik
king staande middelen ervoor te zor
gen, dat deze Rijksdagverkiezing zal
worden gehouden. Noch de terreur van
de straat noch de een of andere on
grondwettelijke dictatuur mag verhin
deren, dat op 31 Juli het volk van zijn
hoogste recht gebruik maakt."
Hitier spreekt.
Op het Victoria Sportplein te Ham
burg heeft Hitier een groote bijeen
komst van nationaal-socialisten toe
gesproken. De politie had strenge
beschermingsmaatregelen getroffen.
Op de daken der aangrenzende huizen
waren agenten geposteerd.
Hitier zeide o.a.: Op 31 Juli zal over
meer dan over de samenstelling van
een Rijksdag worden beslist. Het gaat
thans om Duitschland en niet om de
regeering-Von Papen.
Verder zeide spr. dat „men" het na
tionaal socialisme met terreur te lijf
gaat en op zijn tucht rekent, maar „als
wij eens met u gaan afrekenen, dan
moge de hemel u bewaren," zoo waar
schuwde hij de tegenstanders.
Het Italiaansche kabinet.
De Parijsche Excelsior publiceert
een onderhoud, dat een medewerker
van het blad Woensdagavond met
Mussolini heeft gehad. In dit onder
houd deed de Duce mededeeling van
de redenen, die hem geleid nebben
tot verandering van de belangrijkste
posten in de regeering. Hij keerde zich
in de eerste plaats tegen de bewering,
dat het de bedoeling zou zijn een wij
ziging te brengen in de tot dusver ge
volgde buitenlandsche politiek. Het
beginsel van tijd tot tijd leiders te
wisselen is een onderdeel van de theo
rie van den fascistischen staat. Hier
door wordt het mogelijk jonge mannen
tot regeeringsleïders op te voeden.
Alle ministers, die thans vervangen
zijn, hebben in hun regeeringswerk uit
stekend werk verricht. Dit geldt in het
bijzonder voor Grandi, met wien Mus
solini acht jaar heeft samengewerkt.
Hij heeft dan ook het voornemen al
len nieuwe functies te geven.
Intusschen is Grandi reeds als ge-
MICHEL'S HUISELIJKE TWISTEN.
In het gezin van Michel
Gaat het rumoerig toe.
Dat duurt reeds vele jaren
En nog zijn ze 'tniet moe.
De jongens gaan aan 't vechten
Om elke kleinigheid....
Ach, 'tis voor vader Michel
Een zorgelijke tijd!
De oude zin voor orde
En eenheid van weleer,
Bestaat in die familie
Nu al sinds lang niet meer.
De één wil steeds naar links toe,
De ander wil naar rechts....
De toestand van pa Michel
Verergert daardoor slechts.
Met wanhoop in het harte
Ziet hij die ruzies aan.
Vergeefs is al zijn dreigen
En vaderlijk vermaan.
Waarschijnlijk wordt het tweetal
Verstandig op den dag
Dat, het op z'n verlangen,
Bekleed wordt met gezag!
rust, dat de strijd om het bestaan voor haar
geëindigd was. Maar nu werd de kleine,
in 't zwart gekleede, figuur door de vele
voorbijgangers langzamerhand aan zijn oog
onttrokken Bliss keerde zich om en liep
snel den kant van de groote autobus-garage
op. Precies op tijd stapte hij daar binnen
en liep regelrecht naar het kleine kantoortje
van den chef-bestuurder toe.
,Ik kom u mijn rijbewijs terugbrengen,
mijnheer", zeide hij. „Gisteravond, toen
ik weer begon, kon ik u niet vinden en toen
ik klaar was, was 't over eenen".
„Ga je ons verlaten. Bliss?" vroeg de
chef, „dat is jammer, je stond juist zoo goed
aangeschreven".
„ik heb een buitenkansje gekregen, mijn
heer", vertelde Bliss hem, „en daarom schei
ik er voor het oogenblik mee uit".
Verbaasd keek de man hem aan.
„Nou", zeide hij, „die bus van jou schijnt
wel betooverd te zijn. Je maat, Jennings,
loopt rond of hij stapelgek geworden is.
Die heeft honderd pond voor zijn kinderen
gestuurd gekregen en hij heeft geen flauw
idee van wien. En 't gekste is, dat ze mij
een paar dagen geleden ook vijftig pond
thuis gestuurd hebben. En nou jij! Ik be
grijp er niets van, waarachtig als 't niet
waar is".
Hij keek Bliss onderzoekend aan. Deze
deed of hij niets merkte, maar dadelijk, toen
hij de kans schoon zag, wist hij te ontsnap
pen. Aan een stalletje op den hoek van de
straat dronk hij een kop koffie, daarna
wandelde hij Frances tegemoet. Juist, toen
hij nog een paar meter van haar huis ver
wijderd was, kwam ze de deur uit. Toen
ze hem zag, werden haar oogen donker van
schrik,
„Je bent toch niet je betrekking kwijt,
Ernest?" riep ze angstig uit.
Bliss schudde geruststellend van neen.
„Ik ga een tijdje vacantie nemen", ver
klaarde hij, „en jij gaat mee".
„Wat praat je over vacantie", zeide ze
verbitterd. „Je weet heel goed, dat zoo iets
voor mij niet mogelijk is".
„Hoe kom je aan dien onzin", antwoord
de hij opgewekt. „Ik weet juist, dat zoo iets
voor jou heel goed mogelijk is. Wil je nu
voor vandaag eens precies doen, wat ik
je zeg, kind Dan begin je met naar je kan
toor te telefoneeren, om ze te laten weten,
dat je vandaag onmogelijk kunt komen.
En dan zullen we meteen erbij zeggen, dat
het heel goed mogelijk is, dat ze je niet
tneer terugzien".
Met groote oogen keek zij hem aan, toen
begonnen haar lippen verraderlijk te trillen.
Voor het oogenblik was ze niet in staat één
woord uit te brengen en terwijl ze zoo te
genover hem stond,kon hij niet nalaten,
om haar geheele persoonlijkheid, zooals
die nu was, nog eens goed in zich op te
nemen. Haar zwarte mantelpak met de vele
kale plekken, het kleine kanten kraagje aan
den hals, dat teekenen van slijtage begon te
vertoonen door het vele wasschen over
al zag hij bewijzen van den strijd, dien haar
echt vrouwelijke behoefte aan netheid met
haar bekrompen geldelijke middelen aange
boden hadin het verschoten lint, dat zoo
zorgvuldig om den bol van haar hoed ge
legd was, in de gestopte handschoenen, in
de schoenen, die nu beide met een zooge
Nu wij met ingang van 1 Augustus a.s. als dagblad verschijnen, is ook het
feuilleton van meer belang geworden, immers: de spanning blijft er meer in,
de belangstelling wordt grooter, wanneer men iederen dag een flink stuk
feuilleton te lezen krijgt I
Wij hebben den bekenden literator Dr. JAN WALCH bereid gevonden een
oorspronkelijk Nederlandsch feuilleton voor ons blad te schrijven, waarin een
hoogst eigenaardige vondst op even bekwame als pakkende wijze wordt uit
gewerkt.
Maandag 1 Augustus beginnen wij mat het feuilleton:
DOOR
Dr. JAN WAL C|H.
volmachtigd Italiaansch minister te
Londen benoemd.
Het aftreden van den Itpliaanschen
minister van buitenlandsche zaken
Grandi en zijn collega's heeft in Vol
kenbondskringen groote verwondering
gewekt. In het algemeen wordt dit als
een overwinning van de extremistische
elementen der Fascistische Partij be
schouwd, die met de betrekkelijk ge
matigde politiek van de afgetreden
staatslieden geen genoegen namen.
UIT DE EERSTE KAMER.
De Ned. Indische Sul
kerindustrie en de der
de kruiser.
Woensdagmiddag werd begonnen
met eenige wetsontwerpen der Indi
sche begrooting te behandelen.
De eerste spreker, mr. Fock (v.b.),
had van de regeering maatregelen ver
wacht om de suikerindustrie in Indië
te helpen en door de moeilijke tijden
heen te helpen. Dit zou in aller belang
zijn, ook van de Indische bevolking.
Hiertoe zou een gedwongen samenwer
king van alle fabrikanten al veel kun
nen bijdragen en den kostprijs helpen
verminderen.
De voedselvoorziening voor de in-
landsche bevolking werd door mr.
Mendels (s.d.) behandeld, die meende
dat vast staat dat er een ontzettende
noodtoestand in Indië bestaat. Spr.
vroeg hierover nadere gegevens. Wat
wil de regeering doen, vroeg hij.
Voorts bracht spr. den bouw van
een derden kruiser nog ter sptrake. De
geruststellende verklaringen van den
minister in de Tweede Kamer hadden
spr. niet bevredigd. Waar op eiken
cent op Indië en hier bezuinigd moet
worden voelde spr. zich gegriefd dat
men voor een derden kruiser verdere
uitgaven gaat doen.
Hetzelfde onderwerp werd ook door
prof. Van Embden (v.d.) besproken,
die het eveneens afkeurde dat ondanks
den bitteren nood der tijden, gelden
voor een kruiser uitgegeven worden.
Is deze uiterst kleine fractie van
vechtkracht van voldoende waarde om
daar in dezen tijd fll millioen voor
uit te geven, vroeg spr. De uitgaven
voor maritieme bewapening zijn z.i.
verspild. De groote mogendheden hech
naamd onzichtbaar lapje prijkten. Uit eigen
ondervinding wist hij nu, waaruit haar ont
bijt dien ochtend bestaan had. Iets in haar
manier van loopen deed hem denken aan die
duizenden en duizenden meisjes, die eiken
morgen weer, op weg naar hun werk, de
Londensche straten vullen. Niets van wat
hij doorgemaakt had, beteekende iets, in
vergelijking met het geluk, dat hij haar een
ander leven kon geven.
„Ernest", bracht ze er eindelijk met moei
te uit, „is er nu werkelijk iets gebeurd?"
Hij gaf haar geen antwoord, maar stak
zijn arm door den hare en riep een voorbij
gaande taxi aan.
„Er is niets gebeurd, dat niet goed is,
lieve schat", stelde hij haar gerust. „En
alles wat nu gaat gebeuren is voor beider
geluk. Als jij nu even in de taxi wilt blijven
wachten, dan zal ik aan den overkant naar
je kantoor telefoneeren".
Zonder tegen te spreken voldeed ze aan
zijn verzoek, maar toen hij terugkwam was
't haar nog duidelijk aan te zien, dat ze zich
verre van gerust voelde. Hij ging naast haar
zitten en nam haar hand in de zijne.
„Luister eens, kind", zeide hij, „je moet
dezen dag moedig beginnen. Je hebt van
daag heel wat door te maken, maar alles
zal je makkelijker vallen, als je mij wilt ver
trouwen en als je één gedachte maar steeds
voor oogen wilt houden. De moeilijke tijd is
achter den rug. En alleen voor jou, maar
ook voor je zusters en ook voor mij. Het
laatste jaar hebben we het hard te verdu
ren gehad, maar die tijdis voorbij, voorgoed
voorbij".
„Vertel me alles niet in eens", vroeg ze,
ten aan onze vloot niet de minste
waarde.
Daarentegen noemde mr. Heerkens
Thyssen (r.k.) een derden kruiser voor
Indië noodlg ter handhaving van ons
vloot-minimum.
Het stemmen tegen deze begrooting
zooals mr. Mendels wil, achtte prof.
De Savornin Lohman (c.h.) zeer zon
derling, omdat de consequentie zou
zijn bij verwerping, dat de gouverneur-
generaal in Ned.-Indïë in groote moei
lijkheden zou geraken. De minister van
Defensie zou zich er verder niets van
aantrekken.
De heer Mendels: En de minister
van Koloniën?
De heer De Savornin Lohman: Dat
is maar een aanhangsel. (Vroolijsheld).
Minister De Graaff.
Minister De Graaff besprak In zijn
antwoord allereerst de suikerkwestie.
Spr. heeft zich destijds met de Ned.
regeering verstaan over de wensche-
lijkheid dat de regeering zich met den
suikerverkoop daadwerkelijk zou in
laten. De regeering verkeert over het
lot van de V.I.S.P. die zich In een
hachelijke situatie bevindt in het on
zekere. De regeering is in dezen pa
raat en is overtuigd van de onmisbaar
heid van een orgaan voor den ver
koop van Indische suiker. De denk
beelden van de oprichting van een
Coop. Producentenvereenlging worden
overwogen, maar er zijn nog andere
plannen In overweging. Het zou hoogst
voorbarig zijn als de regeering zich
thans reeds in dezen uitsprak. Ten
aanzien van de voedselvoorziening in
Indië kon de heer Mendels gerust
zijn volgens spr., daar er een stelsel
van voortdurende controle is over den
nood in de dessa. Met den bouw van
een derden kruiser beoogt de Ned.
regeering niets anders dan in de In
dische gewesten de neutraliteit te kun
nen handhaven. Indië biedt met zijn
ollehavens een gevaar in oorlog door
dat mogendheden zich zouden kunnen
trachten er van meester te maken. On
ze neutraliteitsplichten zijn ook in In
dië niet weg to redeneeren. Bij de In
dische Marine is reeds een bezuiniging
van 35 pet. bereikt
Minister Deckera.
Vervolgens heeft de minister van
Defensie mr. Deckers, het woord ge
voerd en betoogd, dat hij steeds de
voortzetting van den bouw van den
derden kruiser heeft voorgestaan. Dat
„ik ben bang, dat ik 't niet zou kunnen ver
dragen. Maar een beetje meer mag je me
nog wel vertellen".
„Om te beginnen zullen we geen van bei
den ooit meer weten wat echt „arm zijn"
beteekent", zeide hij.
„Wil je daarmee zeggen, dat je opslag
hebt gekregen Of een betere betrekking 7'
Bliss begon te lachen.
„Neen", zeide hij. „Gelukkig is het wat
beters. Maar alles zal je vanzelf wel dui
delijk worden, als je maar vertrouwt en
als je er maar steeds aan denkt, dat ik meer
van jou houd, dan van iemand ter wereld.
Wacht maar af en neem de dingen zooals
ze komen, dan zal je zien, dat er niets dan
goeds komt".
In plotselinge spanning omklemde ze zijn
handen. Haar oogen keken hem groot, vol
ertrouwen aan. Plotseling hield de taxi stil.
„Waar zijn we in vredesnaam 7" vroeg
;e.
Zonder te antwoorden hielp hij haar
uitstappen en betaalde den shauffeur.
„Maar dat is een kerk", bracht ze er
met moeite uit, terwijl ze hem met groote,
vragende oogen aankeek.
Tezamen gingen ze de kleine zijdeur in.
Op dat uur van den dag was het trottoir
vol met voetgangers, zoodat niemand eeni
ge notitie van hun eigenaardige handel
wijze nam. Toen de deur achter hen dicht
viel, nam Bliss zijn hoed af en bleef even
stilstaan.
„Liefste", zeide hij zachtjes, „heb ik je
erg verschrikt? Je begrijpt toch wel, wat
het beteekent? Binnen een half uur zijn we
getrouwd. Zie vervolg Tweede Blad.
