SOLA s
SILVER
N° 71
Vrijdag 17 Juni 1952
119® Jaargang
De Kleine Bazar
DE ARME MILLIONNAIR
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
Buitenland,
Uit de Pers.
LUiNCHKAAS
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes 2»—
buiten Goes ƒ2,—
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens 6 Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels ƒ1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
ZIJ, DIE ZICH NU, MIN
STENS VOOR 3 MAAN
DEN, ALS ABONNE OP DE GOESCHE
COURANT OPGEVEN, ONTVAN
GEN DE NOG VOOR 1 JULI A.S. TE
VERSCHIJNEN NUMMERS GRATIS.
Loonsverlagingen en ontslagen.
Die geen uitkomst bren
gen; in den aard der
zaak ook niet noodig,
en toch niet te voorko
men z ij n.
Week aan week worden de omstan
digheden ingewikkelder en moeilijker,
en aan de andere zijde nemen in vrij
wel gelijke mate de maatregelen toe,
die regeeringen en andere bestuursli
chamen treffen om die omstandigheden
een weinig te ontwarren en verlichten.
Doch steeds opnieuw ook, blijken het
lapmiddelen, die soms korten tijd een
schijnbare en plaatselijke verbetering
brengen, maar die toch den neder-
waartschen gang niet noemenswaard
vertragen, laat staan tot stilstand
brengen en in een opwaartschen gang
veranderen.
En de wereld wacht, met steeds stij
gend ongeduld, en krijgt het steeds be
nauwder onder de vele lasten, die
haar opgelegd worden onder het mot
to, dat het noodig is om anderer last
te verminderen, met name zwaardere
belastingen, loonsverlagingen, ontsla
gen uit bezuinigings-oogpunt enz.,
met als gevolg steeds grootere werk
loosheid en het noodzakelijk worden
van weer zwaardere belastingen, weer
loonsverlagingen, enz. enz. Het is een
kringloop zonder einde, en zonder
stilstand.
Ook in ons land wordt de druk
steeds zwaarder en wordt het ver
zet tegen de genomen en te nemen
maatregelen steeds krachtiger. In het
middelpunt der belangstelling staat
op het oogenblik wel het „rapport
Weiter", dat binnenkort gepubliceerd
zal worden, en waaruit nu en dan een
en ander uitlekt. Wij noemden reeds
verscheidene van de maatregelen, die
daarin voorgesteld moeten zijn, en
waarvan beduidende loonsverlagingen
en personeelsontslagen weer de sluit
post zijn. Dus opnieuw de kringloop
zonder einde, in nederwaartsche rich
ting.
En er schijnt niet aan te ontkomen,
omdat de heele wereld in dien kring
loop rondtolt, en ons land zich niet
van de overige wereld kan losmaken,
zonder een binnenlandsche desorga
nisatie te bewerken, die waarschijn
lijk nog ernstiger zou zijn dan de ge
volgen van het voorloopig nog met de
verdere wereld meedraaien.
Dus kan men zeggen, dat aan die
loonsverlagingen en ontslagen niet te
FEUILLETON
DOOR
CHARLES BETHFORD.
Dc dokter ging nog iets gemakkelijker in
zijn stoel zitten en keek zijn patiënt onder
zoekend aan. Het voorkomen van den jon
gen man was niet onaangenaam. Hij was
klein, eerder iets onder de middelbare leng
te dan daarboven en tamelijk mager. Door
de eigenaardige, fatterige snit van zijn
kleeding kon men zijn figuur niet goed be-
oordeelen. Zijn manier van doen was on
verschillig en ofschoon zijn gezicht goed
gevormd was, kon men niet ontkennen, dat
zijn gelaatstrekken en de uitdrukking van
zijn gezicht iets vaags, iets onbestemds had
den. Hij had een bleeke, ongezonde tint,
zijn hand, welke hij op de schrijftafel had
gelegd, trilde eenigszins. Zijn oogen echter
deden door hun vorm en hun kleur prettig
aan, de lijnen om zijn mond lieten duide
lijk zien, dat een zeker gevoel voor humor,
hoewel op het oogenblik niet ontwikkeld,
toch wel aanwezig was.
„Uw kwaal is", zeide de dokter heel
kalmpjes, „een slechte spijsvertering door
nerveuze oorzaken, iets wat mijn geachte
collega in de volgende straat neurasthenie
zou noemen. U gevoelt hetzelfde als
ontkomen is, omdat de internationale
omstandigheden er ons toe schijnen te
dwingen. Maar niettemin wordt het
verzet steeds ernstiger en we kunnen
dat volkomen plaatsen. Want in de
eerste plaats rijst de vraag, die allicht
tot een wantrouwen wordt, of er, om
tot een kloppende rekening van uit
gaven en ontvangsten te komen, dan
geen andere weg is dan loonsverla
gingen en ontslagen? En deze vraag
is een logisch gevolg van wat reeds in
deze ondervonden werd, de reeds toe
gepaste verlagingen en ontslagen, die
ook geen verbetering brachten. Maar
in de tweede plaats heeft deze vraag,
en het toenemende verzet tegen deze
maatregelen, nog een veel diepere,
we zouden willen zeggen psychologische
oorzaak, en wel deze, dat de massa ge
voelt, en velen ook welen, dat, uit al
gemeen (internationaal) oogpunt be
schouwd, die loonsverlagingen en ont
slagen inderdaad niet noodzakelijk
zijn!
Want al kan een bepaald loon, in
verband met de geldswaarde, niet de
welstand bepalen (50 jaar geleden was
25 gulden b.v. „méér" dan thans), toch
zijn ook thans die verlagingen, en ze
ker die ontslagen, een verarming, en
minder dan ooit is thans verarming
(we bekijken het geval nog steeds in
ternationaal), noodig. Want „verar
ming" zou alleen noodzakelijk (niet te
voorkomen) zijn, bij een groote mis
oogst, waardoor voedselgebrek zou
ontstaan, of bij een tekort aan grond
voor het noodzakelijke wereld-voedsel,
of bij gebrek aan werkkrachten (groo
tere vraag naar producten dan te be
vredigen is.) Maar juist het tegen
overgestelde is het geval, er zijn oog
sten grooter dan de wereld noodig
heeft en er is een teveel aan werk
krachten. Is het dus in den aard niet
dwaas, dat velen niet het voedsel koo-
pen kunnen, dat zij en hun kinderen
behoeven, terwijl zij evenzeer nog een
groote behoefte hebben aan meer pro
ducten als kleeding en andere ge-
bruiks- of luxe artikelen. Maar de men
schen, die deze artikelen moeten
voortbrengen, zijn werkloos, en omdat
zij werkloos zijn kunnen zij op hun
beurt zich deze dingen weer niet aan
schaffen.
Zoo blijven wij in dien nederwaart-
schen kringloop, terwijl alle omstan
digheden, een rijke aardbodem, per
fecte machines en vele werkkrachten,
beschikbaar zijn om de wereld rijker
te maken, opwaarts te voeren. Van
daar dat het verzet tegen die verar
ming, die niet te remmen schijnt, zoo
goed te begrijpen is.
Maar, zooals wij reeds enkele ma
len opmerkten, wij bekeken hier het
vraagstuk uit „internationaal" oogpunt
en „internationaal" zal het ook opge
lost moeten worden. En zoo schijnt
„nationaal" elk land, ook het onze,
tot zoolang mee te moeten draaien in
deze dwaze draaikolk.
Onrustig Spanje.
De monarchisten roe
ren zich.
Generaal Barrera, die tijdens de dic
tatuur kapitein-generaal van Catalonië
was, is gearresteerd daar hij er van
verdacht wordt betrokken te zijn bij
een monarchistisch complot.
iemand die overwerkt is, maar bij u is de
oorzaak een geheel andere. Van beide ge
vallen is het uwe het moeilijkst te behan
delen. Dit is mijn opinie als dokter".
„Zoo", zeide de jongeman. „En nu de
behandeling. Wat moet ik doen?'
„Uw genezing", zeide Sir James, „moet
van u zelf uitgaan. Niemand anders kan u
helpen. Wanneer u volkomen gezond wilt
worden, moet u, gedurende een zekeren
tijd, een geheel andere manier van leven
volgen. U moet, om zoo te zeggen, het
boetekleed van uw verkeerde leefwijze aan
trekken. Tot dusver heeft u eiken wensch,
die in uw hoofd opkwam, kunnen bevre
digen, en van die mogelijkheid heeft u veel
gebruik of eigenlijk misbruik gemaakt
Nu heeft u de nadeelige gevolgen van die
handelwijze te slikken".
Mr. Ernest Bliss ging onwillekeurig iets
rechter in zijn stoel zitten. Het leek wel
of er in de volkomen beheerschte manier,
waarop# de dokter sprak, iets was, dat de
juiste snaar bij hem aansloeg.
„Dus eigenlijk scheelt mij niets? Ik heb
u toch verteld hoe ik me voel, zenuwach
tig, duizelig, soms, vooral 's morgens, heb
ik precies een gevoel of ik flauw zal val
len. Mijn hart schijnt niet geheel en al in
orde te zijn".
„Uw hart is zoo goed als 't maar zijn
kan", stelde de dokter hem gerust. „U
heeft een uitstekende gezondheid, die u op
het oogenblik druk bezig bent te ver
knoeien. Uw lichaam is volkomen in orde.
Of u gedurende uw verdere leven gezond
De Madrileensche hoofdcommissa
ris van politie heeft een inval laten
doen in de woning van baron De Mora,
waar diverse wapens en compromit-
teerende monarchistische documenten
in beslag werden genomen. Ook moe
ten een manifest en proclamaties zijn
gevonden, die voor verspreiding in de
kazernes bestemd waren. Baron De
Mora is naar het Huis van Bewaring
overgebracht. Ook De Mora's zoon Al
fonso werd aan een verhoor onder
worpen en ter beschikking der auto
riteiten gesteld. Eveneens heeft men
José Antonio Primo de Rivera, den
oudsten zoon van den dictator, ver
hoord.
Een revolver-aanslag.
In de Belgische Kamer.
Kort nadat de Belgiscne Kamer
Woensdagmiddag geopend was, loste
een man, die op de pubiieke tribune
zat, een revolverschot in de richting
van de banken der socialisten. Nie
mand werd getroffen; de dader kon
gearresteerd worden.
De man werd onmiddellijk aan 'n ver
hoor onderworpen en verklaarde daar
bij, dat hij voornemens was den socia-
listischen afgevaardigden Uytrcever te
verwonden, doch dat het niet zijn be
doeling was hem te dooden. Hij bleek
Vens te heeten en vroeger te Brussel
lantaarnopsteker te zijn geweest.
Hij werd ontslagen omdat hij tijdens
de Duitsche bezetting zitting had ge
nomen in den Raad van Vlaanderen.
Hij verklaarde o.a.: „ik heb sedert ne
gentien jaar geleden en heb er nu ge
noeg van."
In de revolver, die op hem werd ge
vonden, zaten nog verscheiden ko-
gels.
Den aanslag op den afgevaardigde
Uytroever zeide hij te hebben gepleegd
omdat deze zich er tegen zou hebben
verzet, dat Vens weer door de ge
meente werd aangesteld.
De Grieksche oorlogsschuld.
Betaling wordt gestaakt.
De Grieksche gezant te Washington
heeft opdracht gekregen, aan de re
geering der Vereenigde Staten mede
te deelen, dat Griekenland, ten gevol
ge van de ernstige crisis en van het
feit, dat het zich geen deviezen kan
verschaffen, gedwongen is de betaling
van zijn oorlogsschulden aan Ameri
ka, onafhankelijk van de besluiten die
te Lausanne zullen worden genomen,
met ingang van 1 Juli a.s. te staken.
Ontzettende hitte.
Het noorden van Britsch-Indië wordt
door een hevige hitte geteisterd, wel
ke het gevolg is van het uitblijven van
den moesson. De temperatuur was de
laatste dagen op verschillende plaat
sen abnormaal hoog; aan den boven -
Sind bereikte de thermometer pen
stand van 119 gr. Fahrenheit, in Delhi
van 113 gr. en in Calcutta van 98 gr.
Honderden menschen zijn gestorven,
doordat zij zonnesteken hebben opge-
loopen. In New Delhi bezweken 19 per
sonen. Alle scholen zijn gesloten.
De beraamde aanslag.
Gisteren werd door de Speciale
Rechtbank te Rome Angelo Sbardel-
lotto, die op 2, 3 en 4 Utuii een aanslag
beraamde tegen Mussolini, veroor
deeld tot den kogel.
zult zijn of niet, hangt geheel af van de
manier, waarop u zelf van plan bent te
handelen. Als u zoo doorgaat, zooals u nu
doet, bent u over tien jaar lichamelijk niets
meer waard. Begin een nieuw leven
drink bier inplaats van champagne, en nu
en dan water inplaats van bier; neem be
hoorlijk beweging, werk zooals het de
plicht van ieder mensch is, en u zult zien,
dat u alle symptomen, waarover u nu
klaagt, binnen niet al te langen tijd kwijt
zal zijn."
„Is dat de eenige raad, dien u mij geven
kunt?"
„Ik kan u natuurlijk wel wat voorschrij
ven, maar al die drankjes en poeders zul
len u eerder schaden dan goed doen", ant
woordde de dokter. „Voor menschen van
uw soort zijn medicijnen lapmiddeltjes, die
den toestand eerder slechter dan beter
maken".
„Dat kan alles wel zoo zijn", zeide Bliss
ontevreden, „maar ik hoopte, dat u me iets
meer positiefs gezegd zou hebben. Ik weet
geen enkel soort werk, waarvoor ik ge
schikt ben, en bier kan ik onmogelijk ver
dragen. Ik zou 's morgens paard kunnen
rijden, maar de gedachte alleen vind ik al
vervelend. U kunt zich niet voorstellen, Sir
James, hoe lamlendig ik eigenlijk het leven
vind. Ik heb niemand, waar ik iets om
geef, ik weet niets, waar ik werkelijk be
lang in zou stellen. Als ik 's morgens wak
ker word, krijg ik het gevoel, of ik het
liefst maar weer naar bed zou gaan. Ellen
dig, vindt u niet?"
EXAMEN WEL EN WEE.
De jaarlijksche examendans
Gaat aanstonds weer beginnen.
De „dansers" doen gedwongen mee,
Met zeer verwarde zinnen.
Eén groep komt over d'afgrond heen
En krijgt de buit te pakken.
Een andere groep raakt uit den strijd
En moet noodwendig „zakken".
2.
En telken jare komt die strijd,
De strijd om het diploma.
Precies als in den ouden tijd
Van Opa en van Oma.
't Examenspook waart rond op school
En dringt de huizen binnen,
Daar richt het vaak verwoesting aan
In tal van huisgezinnen.
De voorbereiding van dien „dans"
Gaat boven veler krachten.
Ze kost de candidaten heel
Wat slapelooze nachten.
De hersens worden volgepropt
Met allerhande zaken
Die na 't examen zijn'bestemd
Om gauw weer kwijt te raken.
De jaarlijksche examendans
Gaat aanstonds weer beginnen.
De dansers doen gedwongen mee
Met zeer verwarde zinnen.
Voor hen die zakken is een troost
In 't nuchtere feit gelegen,
Dat zij, die 't diepste zijn gezakt
Vaak 't hoogste zijn gestegen!
BLOEMPJES UIT BELGIË.
We nemen het volgende uit „De
Nieuwe Voorpost" over:
Nederland op zijn best.
Op 28 Mei werd het laatste gat,
waardoor het water van de Noordzee
in de vroegere Zuiderzee kon komen,
dichtgemaakt. Daarmee is die reuzen-
dijk van bijna 30 K.M. voltooid en be
staat de Zuiderzee niet meer. Haar
overblijfsel heet het Yselmeer, dat zijn
water alleen uit de rivieren krijgt en
hoe langer hoe minder zout zal wor
den.
Aldus wint Nederland op. zee een
„Ja, nogal ellendig", antwoordde Sir Ja
mes droogjes. „U zoudt dus een meer po
sitieven raad willen hebben?"
„Ja, daarvoor ben ik hier gekomen", gaf
Bliss toe.
„Dan zult u uw zin hebben", ging Sir
James voort, „u zegt, dat u in niets belang
stelt, verder meen ik begrepen te hebben,
dat u geen echte vrienden heeft, dat u nie
mand weet, op wiens gezelschap u ook
maar eenigszins prijs zou stellen. Goed.
Laat dit leven dan in den steek. Verdwijn
voor een zekeren tijd. Zeg tegen uw be
kenden, dat u voor een langen tijd bui
tenlands gaat. En dan moet u in een of
andere stad u kunt ook in Londen blij
ven eens probeeren om uw eigen brood
te verdienen. Probeer eens een pond in de
week te verdienen, als u tenminste iemand
kunt vinden, die uw diensten gebruiken
kan, en tracht dan van dat geld, en geen
cent meer, te leven. U zult dan eens zien,
hoeveel interessante ondervindingen u zult
opdoen enin elk geval zal uw gezond
heidstoestand er zeker veel door verbe
teren".
Mr. Ernest Bliss stond langzaam op. „Is
dat al de raad, dien u me te geven hebt,
dokter?" vroeg hij.
„Dat is de beste raad, dien u ooit in uw
leven gehoord heeft", antwoordde de dok
ter kortaf. „Natuurlijk zult u hem niet aan
nemen. In de laatste dagen heb ik wel vier
of vijf jonge mannen van uw slag bij mij
gehad, die allemaal zoo ongeveer dezelfde
klachten hadden."
heele provincie, de totale kosten zul
len ongeveer 600 millioen gulden be
dragen, maar de gewonnen grond is
omstreeks zooveel waard en daar zal
in de toekomst ongeveer 1 millioen
menschen verblijf en broodwinning
kunnen vinden. Dit werk toont den
durf, de kennis en het doorzettings
vermogen van onze Noorderbroeders.
Zij mogen er fier op zijn!
ONZE SPECIALITEIT
,,'t Gouden Tientje", onder ieders bereik.
28 CENT PER STUK.
Alleen bij ons:
P. J. GLERUM - OPRIL 18 GOES
Bliss stak den dokter zijn hand toe.
,,'t Kan best zijn", zeide hij nonchalant,
„dat ik vandaag of morgen uw raad eens
opvolg. Dag, dokter."
Nu wilde het toeval, dat Sir James dien
dag in een nog al prikkelbare stemming
was en daarbij had hij op een zeer onpro-
fessioneele manier een zekere antipathie
voor zijn patiënt opgevat. Gewoonlijk gaf
hij nooit aan zulke gevoelens toe. Maar
toevallig maakte hij dien dag een uitzon
dering op dien regel. Even keek hij naar
de hand, die Bliss nog steeds uitgestrekt
hield, toen draaide hij zich een kwart slag
om, haalde zijn notitieboekje te voorschijn
en begon er in te bladeren.
„Goeden morgen", zeide hij kortaf.
Bij den toon van die woorden voelde
Bliss zich het bloed naar het hoofd stijgen.
Alsof er lood onderaan zat, viel zijn uit
gestrekte hand naar zijn zijde terug. Dat
was de eerste keer in zijn leven, dat hij
zulk een behandeling ondervond. Maar uit
spreken wilde hij zich toch.
„U schijnt me niet bepaald sympathiek
te vinden, dokter", zeide hij.
„Als u mijn eerlijke opinie weten wil,
neen antwoordde Sir James bruusk. „Ik
zal zelfs nog iets verder gaan. Ik vind u
niet het soort patiënt, dat ik graag op mijn
spreekuren zie en elk oogenblik tijd, dat u
in beslag neemt, vind ik weggegooid".
Waarom?" vroeg Bliss.
(Wordt vervolgd).
