De weg tot geluk
N° 60
Maandag 25 Mei 1052
119° Jaargang.
Binnenland.
School eo kerk.
Weigert namaak!
Financiën
Koloniën
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes ƒ2»—
buiten Goes ƒ2,—
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandags, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 nevesfind te Goes.
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels ƒ1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
OVER HUN KOOKPUNT.
Minister en ou d-m i n i s-
ter kibbelen.
Ih onze rubriek „Binnenland" vin
den de lezers een „gedachtenwisse-
ling" tusschen oud-minister Posthuma
en minister Verschuur, over den han
del met Duitschland. En de toon, die
hierin aangeslagen wordt, bewijst dat
beide heeren, ongetwijfeld onder den
druk der economische moeilijkheden,
eenigszïns over hun kookpunt raken.
De heer Posthuma, als voorzitter
van Economisch Verweer, beweert in
zijn telegram o.a., dat de regeering
den nood niet voldoende beseft; hij
wenscht op een vroeger schrijven ant
woord: ja of neen; en dreigt met zelf
op te treden indien de regeering nog
langer zwijgt.
Wij voor ons kunnen dezen toon nu
niet bepaald als „grof" aanmerken,
hoogstens wat kort en in ultimatum-
vorm. Niettemin antwoordde de minis
ter, volgens inlichtingen, die uit be
trouwbare bron afkomstig moeten zijn,
zijn, o.a. „Uw toon is zoo grof, dat sa-
menspreking, welke m.i. nut kon heb
ben, onmogelijk wordt."
Tot zoover staan we aan de zijde
van oud-minister Posthuma. Maar hier
na gaat deze o.i. te ver, door minister
Verschuur van repliek te dienen in
een „open brief", Zaterdag 1.1. gepu
bliceerd, terwijl hij het bovenaange
haalde ministerieel antwoord nog niet
eens ontvangen had. Want als volgt
vangt deze „open brief" aan:
„Hooggeachte Excellentie. ,Uit de
ochtendbladen van hedenmorgen
mocht ik vernemen, dat het telegram
van het Comité voor Economisch Ver
weer, gisteren aan u toegezonden, door
een telegram uwerzijds aan zijn adres
is beantwoord. Ik moet Uwer Excel
lentie tot mijn leedwezen mededeelen,
dat op heden, Zaterdagmorgen half-
negen, dit telegram nog niet in mijn
bezit is. Misschien moet Uwe Excel
lentie hieruit afleiden dat zelfs bij de
expeditie ten departemente moeilijk
heden bestaan, waarvan Uwe Excellen
tie min of meer het slachtoffer wordt."
En hierna wordt dan in den breede
uiteengezet, waarom Economisch Ver
weer den toon van zijn telegram aldus
stelde. Men had zijn vertrouwen in de
_^j|regeering willen opzeggen, doch op
aandringen van den heer Posthuma
kwam het hiertoe niet, maar besloot
men, de regeering zoo grof mogelijk
voor te houden, dat de vertegenwoor
digers van den georganiseerden land
bouw niet langer door haar behandeld
wenschen te worden als tot nu toe is
geschied. Dan volgt een omschrijving
van die behandeling, die hierop neer
komt, dat de regeering het bestaan van
Economisch Verweer eigenlijk negeer
de. Tweemaal, 29 Febr. en 27 April 1.1.,
wendde het zich tot de regeering, doch
kreeg beide malen geen antwoord. En
de heer Posthuma merkt dan o.a.
op: „de activiteit der regeering is meer
dan beneden nul."
Ook met deze laatste opmerking
gaat de heer Posthuma, o.i. te ver,
maar bovenal lijkt het ons „lichtvaar
dig" op een schrijven of telegram in
te gaan, dat men nog niet eens ont
vangen heeft. Want al publiceerden
alle bladen het ministerieele antwoord
er blijft ook een kans, dat de pers ver
keerd ingelicht is, en de minister den
heer Posthuma heel wat minzamer ant
woordt, of heelemaal niet antwoordt...
65
FEUILLETON
door
E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
XII.
Het telegram werd Lady Mary gebracht,
toen zij alleen in haar zitkamer zat in het
uur tusschen thee en het diner, welken tijd
zij vooral gedurende de laatste maanden
in Londen zooveel mogelijk voor zich zelf
hield. Het was afgegeven aan een bijkan
toor in het noorden van Londen en behels
de de tijding, waarop zij had gewacht
Gekozen meerderheid tweedui
zend hartelijk dank voor goede
wenschen. Christopher.
Haar eerst opwelling was een van op
rechte blijdschap. Zij stond reeds op om
het naar haar vader te brengen, die met
Myrtile in de bibliotheek zat. Toen be
dacht zij zich echter en ging weer zitten.
V Dat kleine oranje-kleurige papier had zoo
veel meer kunnen beteekenen, zooveel
voedsel voor haar eerzucht, haar natuur
lijke en gepaste eerzucht voor den man,
dien zij liefhad. Het kon een belofte zijn
geweest voor hun samenleven, zulk een
heerlijk leven vol beweging en afwisseling,
Nieuwe Oceaanvlucht.
De eerste vrouw die al
leen over den Oceaan
vliegt.
Amelia Earhart, die Vrijdag des na
middags om 5 uur 50 (pl. tijd) te Har
bour Grace voor haar solo-Oceaan-
vlucht startte, is Zaterdagmiddag om
kwart voor 2 (Greenwich-tïjd) in een
veld op ongeveer 8 K.M. afstand van
Londonderry (Noord-Ierland) vlot ge
land. Zij heeft dus voor den overtocht
ongeveer 15!/4 uur noodig gehad, het
geen een record is voor een oceaan-
vlucht.
Het einddoel van haar vlucht was
Parijs. Doordat de uitlaat van haar
eendekker defect was en bovendien
het peiiglas van het benzinereservoir
was gebroken, waardoor benzine ont
snapte, besloot zij te landen. Geduren
de den geheelen tocht had zij met
storm, regen en mist te worstelen.
Door deze vlucht is Amelia Earhart
niet alleen de eerste vrouw geworden,
die alleen in een vliegtuig den Oceaan
is overgestoken, doch tevens de eerste
aviatrice, die tweemaal over den
Oceaan is gevlogen. Merkwaardig is
nog, dat het juist vijf jaar geleden is,
dat Lindbergh alleen izijn Oceaan-
vlucht volbracht.
Oogenblikkelijk na ,haar landing,
stapte de pilote uit het toestel en hol
de in haar vliegpak naar het dichtstbij
zijnde huis. De eerste persoon die haar
begroette, was de eigenaar van het
terrein, waar zij was geland. „Waar
ben ik?" vroeg de aviatrice. Het ant
woord verrastte haar wel eenigszins
en stelde haar tevens teleur, daar haar
einddoel Frankrijk was.
De handel met Duitschland.
Telegram van econo
misch verweer.
Aan den minister van oeconomische
zaken en arbeid is het volgende tele
gram gezonden:
Comité voor Economisch Verweer,
in vergadering bijeen, besprak den on-
houdbaren toestand in landbouw en
veehouderij speciaal met betrekking
tot den export naar Duitschland. In
dien te dezer zake van regeeringswegq
niet spoedig zeer doortastende maat
regelen genomen worden om tot ver
betering van de exportmogelijkheid te
komen, wordt onze geheele handel op
Duitschland vernietigd. Comité is van
oordeel, dat de regeering niet voldoen
de beseft hoe ernstig de toestand in
den land- en tuinbouw en de veehou
derij is.
Comité heeft reeds van December
1951 af aangedrongen op een systeem
van goederenruil met Duitschland en
hieromtrent op 29 Februari een con
creet plan voor uitwisseling landbouw
producten tegen steenkolen aan Uwe
Excellentie voorgelegd. Over deze aan
gelegenheid is verder geschreven op
21 Maart en 15 April. Totnogtoe mocht
daarop echter geen antwoord worden
ontvangen.
Door berichten van verschillende zij
den wordt Comité versterkt in de mee
ning dat dergelijke goederenruil tot
stand te brengen is mits regeering
spoedig handelend optreedt.
waarin zij ook mocht hopen een rol te spe
len. Op haar kalme manier had zij jaren
lang haar huwelijk met Christopher
vroeger of later als een zekerheid be
schouwd. Zonder de minste bedoeling haar
te misleiden, had hij onbewust dat denk
beeld aangemoedigd. Zij wist heel goed,
dat hij van plan was geweest haar, zoodra
zijn positie een beetje meer verzekerd was,
te vragen zijn vrouw te willen worden. Het
was een van die prettige verhoudingen,
welke van zelf schijnen te ontstaan. Chris
topher was van goede familie, zijn vrien
den waren de hare, zijn aard kwam over
een met den haren. Zij had niet kunnen
trouwen met een leeglooper. Christopher
was zeer eerzuchtig. Zij was juist de ge
schikte vrouw om hem te helpen die eer
zucht te bevredigen. Haar geld en maat
schappelijke invloed zouden hem jaren van
vruchteloos werken besparen. Hij zou zijn
betrekking aan de rechtbank er aan kun
nen geven, als hij wilde en zich geheel aan
de politiek kunnen wijdenEn nu was
die droom vernietigd. Dit stukje papier was
niets anders dan een vriendelijke bood
schap om haar het succes mee te deelen
van een vriend, wiens loopbaan haar niet
verder aanging. Zij had een te vriendelijke
natuur om niet een zeker genoegen te voe
len bij zijn succes, maar dat genoegen
bracht een schaduw van persoonlijke smart
mee. Zij zat in het vuur te staren en ver
frommelde het telegram in haar handen.
Zij wist heel goed, dat zij tot haar ongeluk
die vreeselijke en zelfkwellende deugd be
Het is bekend, dat op 18 en 19 April
van regeeringswege besprekingen te
Berlijn hebben plaats gehad. Vermoed
wordt dat deze besprekingen spoedig
zullen worden hervat. Comité wenscht
te weten of deze besprekingen zullen
gevoerd worden al of niet op basis van
den voorgestelden goederenruil, met
andere woorden of zijn verzoek van 29
Februari met ja of neen beantwoord
wordt. Organisaties hebben nu lang ge
noeg gewacht op maatregelen der re
geering, kunnen de verantwoordelijk
heid niet langer dragen en zullen ge
noodzaakt zijn zelf handelend op te
treden, indien regeering langer zwijgt.
Vinnig antwoord van
den minister.
De minister van oeconomische za
ken en arbeid heeft op dit telegram
het volgende antwoord gezonden aan
den voorzitter van het comité, dr. F. E.
Posthuma:
Telegram ontvangen. Uw toon is zoo
grof, dat samenspreking welke m.i.
nut kon hebben, onmogelijk wordt.
Daar u persoonlijk van de activiteit
der regeering bijzonderheden kent, is
mij uw houding onbegrijpelijk.
Uw verantwoordelijkheid, waarvan u
gewaagt, zou meebrengen de samenwer
king met de regeering niet door uw
wijze van optreden onmogelijk te ma
ken.
(Hierop heeft dr. Posthuma weer
in een „Open brief" geantwoord. Zie
ons hoofdartikeltje. Red.)
Ontwerp Geneesmiddelenwet.
Vernietiging van den
drogisten stand.
Het bestuur der Vereeniging van fa
brikanten van geneesmiddelen en art
senijen op wetenschappelïjken grond
slag schrijft in een adres aan de leden
der Tweede Kamer:
Het heeft onze verbazing gewekt,
dat het gewijzigde ontwerp in geen en
kel opzicht met de gemaakte opmer
king omtrent de abortiva rekening
houdt.
Wij kunnen overigens ra een nauw
gezette studie van de memorie van ant
woord niet aan den indruk ontkomen,
dat ondanks de schier eenparige af
keurende kritiek, die het ontwerp uit
lokte een kritiek waarbij de over-
groote meerderheid der commissie van
voorbereiding zich aansloot - de mi
nister, op grond van eenzijdige voor
lichting, een wet tracht door te drij
ven, die de elementaire fout toont van
zich niet aan te passen aan de speci
fieke eischen van het volksbelang ten
opzichte van de geneesmiddelenvoor
ziening.
De bevordering van de volksgezond
heid is voor ons primair. Eischt zij im
peratief het verdwijnen of de inper
king van een bestaand groepsbelang,
dan moet dit geschieden. Doch vooraf
moet er naar gestreefd worden, be
staande belangen logisch aan te passen
aanlhet algemeene, mits de verwerke
lijking van het gestelde einddoel dit
niet belet.
De minister heeft dien weg niet ge
volgd. Zijn ontwerp zal o.i. onvermij
delijk tengevolge hebben: le. de ver
nietiging van den drogistenstand ten
voordeele van de apothekers; 2e. een
volkomen oncontroleerbaren handel in
„vrijgegeven" geneesmiddelen.
zat, de onveranderlijke trouw van de
vrouw, die maar één man in haar leven
toelaat. De gedachte alleen aan een hu
welijk met een ander dan Christopher
stond haar reeds tegen. Het scheen haar
toe, terwijl zij daar zat, dat zij tot een le
ven zonder liefde en nut was gedoemd. Zij
kon goede werken verrichten, tot haar
haar wit en haar gelaat gerimpeld was ge
worden, en toch wist zij heel goed, hoe
onvoldaan dat haar zou laten. Het beste
werk van een vrouw is, zooals zij wel wist,
het werk, dat zij doet voor den man, dien
zij liefheeft.
Het was misschien natuurlijk, dat haar
gedachten zich tot Myrtile wendden. Zij
verwonderde zich een oogenblik over het
instinct, dat haar gewaarschuwd had voor
komende smart, toen de beide jonge man
nen hun avontuur hadden verteld. Zij had
het gevoel, toen zij voor het eerst het ver
schrikte kind had gezien, welks zwijgend
beroep op haar bescherming zoo koel door
haar was beantwoord. Zij was zich be
wust geweest van een wreedheid, welke
haar natuur geheel vreemd was in die da
gen te Monte Carlo, wanneer de naam van
Myrtile genoemd werd. Christopher en
haar broeder waren beiden verwonderd ge
weest over haar gemis aan sympathie.Wel,
zij werd er nu voor gestraft. Haar gevoel
had haar niet bedrogen. Het kind had haar
onbewust en onwillens beroofd van het
hoogste in het levenTerwijl zij daar
zat met het telegram in haar handen, kwam
de vroegere hardheid terug. Het kwam
De kwestie te Biezelinge.
Wij hebben gemeld, dat het col
lege van toezicht op het beheer der
kerkelijke goederen en fondsen van de
Herv. gemeenten in Zeeland kerkvoog
den en notabelen der gemeente Bieze
linge in de uitoefening van hun bedie
ning geschorst had. Thans heeft het
college van toezicht het volgende be
sluit genomen:
Het Prov. College van Toezicht enz.,
Overwegende dat van de geschorste
kerkvoogden en notabelen der Ned.
Herv. Gemeente te Biezelinge en Evers
dijk is ontvangen het volgende schrij
ven, gedagteekend 18 April 1932:
Naar aanleiding van ons onderhoud
op Zaterdag 16 April 1932, betuigen wij
onzen spijt, dat onze handelingen op
8 April 1932 aanleiding hebben gege
ven tot een conflict met uw college.
Wij geven tevens onze verzekering,
dat wij als kerkvoogden en notabelen
niet mee zullen werken om den band
tusschen uw college en onze gemeente
te helpen verbreken.
Daarnevens zijn wij bereid, om aan
uw verzoek tot het betalen van het
quotum te voldoen en zullen wij hier
over in overleg treden met den scriba
van het classicaal bestuur te Goes.
Wij verzoeken uw college beleefd in
verband met het bovenstaande in het
belang onzer kerkelijke gemeente het
aanhangig gemaakte voorstel ingevolge
het algemeen reglement bij het Alg.
College van Toezicht te willen intrek
ken en ons, benevens onzen secretaris
ontvanger, te willen herstellen in de
betrekkingen, die voorheen werden uit
geoefend.
Kerkvoogden en notabelen der Ned.
Herv. gemeente Biezelinge en Evers-
dijk (volgen de namen der betrokke
nen)
overwegende dat de handelwijze van
genoemde kerkvoogden en notabelen
ten zeerste afkeurenswaardig is;
overwegende, dat echter uit boven
aangehaald schrijven blijkt, dat zij
spijt betuigen over deze handelingen
en de verzekering geven niet te zullen
medewerken om zich aan het toezicht
te onttrekken;
overwegende, dat onder deze om
standigheden er aanleiding voor het
Prov. College bestaat om het besluit
van 8 April 1932 in te trekken;
besluit: in te trekken zijn besluit van
8 April 1932 tot voordracht aan het
Alg. Coll. van Toezicht om de kerk
voogden der Ned. Herv. Gem. te Bie
zelinge en Eversdijk (volgen de na
men) uit hunne betrekking te ontzet
ten (enz.) onder mededeeling, dat in
trekking van dit besluit tevens ten ge
volge heeft intrekking van het den
secretaris-ontvanger als zoodanig door
de aangewezen beheerders gegeven ont
slag;
afschrift van dit besluit te doen
toekomen aan ieder der geschorsten
en te doen aanplakken aan de Her
vormde Kerk te Biezelinge.
Tot hiertoe het besluit van het Col
lege van Toezicht. Zeer snel, nadat
het afschrift van dit besluit aange
plakt was aan de kerkdeur, is het van
daar door onbekende handen weder
verwijderd, het deelde aldus het lot
van het afschrift van het schorsings
besluit, dat eveneens 's nachts afgerukt
werd.
haar bitter voor, dat dit onbekende kind
in het voorname huis moest worden opge
nomen, waar zij haar rustige dagen had
doorgebracht, om haar weldoenster te be-
rooven van de kroon van haar leven, haar
allen zonneschijn te ontnemen en haar
vreugdeloos ten grave te doen dalen. Een
oogenblik lang voelde zij een hevige ver
ontwaardiging. Zij haatte Myrtile, haatte
het gezicht van haar bevallige bewegingen,
de gedachte aam haar en alles wat haar
betrof. Zij stond op met een ongewoon
vuur in de oogen, draaide zich om en
zag, dat het geruisch, dat haar overden
kingen had gestoord, veroorzaakt was door
het binnentreden van Myrtile zelf
Er zijn oogenblikken, die ons alles open
baren. Dit was een er van. Myrtile staarde
haast verschrikt naar het gelaat van haar
weldoenster en las daarop, dat zij haar
haatte en begreep ook terstond waarom.
Zij zag het verfrommelde telegram, zij
raadde alles, wat onuitgesproken tusschen
hen had gelegen. Zij sloot de deur achter
zich, kwam naar Lady Mary's stoel en viel
snikkend op haar knieën.
„Ik weet het! ik begrijp het!" riep zij.
„Ik ben geheel ongelukkig!"
Mary zag haar koel en onderzoekend
aan. Alle edelmoedigheid scheen uit haar
hart te zijn verdwenen. Zelfs haar trots
weigerde haar te hulp te komen. De naakte
waarheid lag tusschen haar beiden.
„Ik was een dwaas niet te beseffen, wat
het meenemen van jou mij zou kosten",
zeide zij. „Nu is het te laat. Hier is het
Vraagt de echte Poeders en Tabletten I
Echt zijn ze alleen, wanneer op de
verpakking de naam van den fabrikant
in nevenstaande
handteekening
voorkomt.
De nieuwe 5pcf. Tweede Staafsleening
van f250.000.000.
Blijkens een advertentie in dit blad
stelt de Regeering op 2 Juni a.s. van 9
uur 's morgens tot 4 uur 's middags de
inschrijving open op de 5 pet. Tweede
vrijwillige geldleening van den Staat
der Nederlanden tot een bedrag van
f 250.000.000, waarvan geplaatst:
f20.550.000, terwijl de deelneming is
verzekerd tot 'n bedrag van f 59.600.000.
De inschrijving staat open ten kan
tore van de in de advertentie vermelde
Bankinstellingen en van den Agent van
het Ministerie van Financiën te Am
sterdam.
De schuldbewijzen aan toonder zijn
groot f 100, f 500 en f 1000 en worden
uitgegeven tegen den koers van 100
pet.
Op de 6 pet. obligatiën van de lee
ning 1922 B wordt een voorkeursrecht
verleend.
De aflossing van de nieuwe leening
begint op 1 Juli 1933 tot ten minste,
0.83 ten honderd van de geheele schuld
vermeerderd met het bedrag der door
die verplichte aflossingen vrijgevallen
rente. De aflossing geschiedt a pari
De schuldbewijzen worden bij loting in
de maand Maart ter aflossing aange
wezen.
De leening zal in uiterlijk 40 jaren
zijn afgelost.
De aflosbaargestelde obligatiën ver
jaren 30 jaren na den eersten dag waar
op zij aflosbaar zijn.
De formulieren voor de inschrijving
zijn verkrijgbaar vanaf 23 Mei aan de
kantoren van inschrijving.
De inschrijvingen moeten beloopen
bedragen van f 100 of veelvouden daar
van.
De inschrijvingen waarvoor de 6 pet.
obligatiën van 1922 B worden gebezigd,
zullen ten volle worden toegewezen.
Bij de tot storting aangeboden obli
gatiën moeten gevoegd worden de bij
behoorende, nog niet vervallen cou
pons van September 1932 en volgende,
waarvan de rente over de maanden
Maart tot en met Juni nog wordt ver
rekend.
De storting moet geschieden op Vrij
dag 1 Juli 1932 ten kantore waar de
inschrijving is geschied.
Bij elke storting worden voorloopig
recepissen aan toonder uitgereikt, wel
ke zoo spoedig mogelijk kosteloos zul
len worden ingewisseld.
Fraude bij faillissement.
De Justitie te Batavia heeft een onder
zoek ingesteld naar aanleiding van het
faillissement van Oen Hok Hwa. Daarbij
is gebleken, dat voor f112.000 valsche
accepten aanwezig waren. Voorts is geble
ken dat valschheid gepleegd is in de boe
ken en manipulaties hebben plaats gehad
met kisten manufacturen.
telegram. Christopher is gekozen".
Myrtile duwde het weg. Het was iets
onbeduidends voor haar.
,,Ik geef niets om Christopher, en dat
weet je", verklaarde zij heftig. ,,Het kan
mij niet schelen, of hij gekozen is of niet.
Niets zal mij ooit doen veranderen ten op
zichte van hem".
Myrtile sprak de waarheid. Het leek
Mary vreemd toe, maar zij wist, dat het
de waarheid was.
„Het is slechts een voorbijgaande ver
liefdheid van Chritopher", ging Myrtile
voort. „Die zal wel overgaan o, ik ben
er zeker van, dat ze overgaat! Diep in zijn
hart is er een ander gevoel, dat weet ik".
,Dat was er", stemde Mary toe. „Als
jij niet gekomen waart, dan zou hij dat
zelf al eerder hebben geweten".
Myrtile kromp ineen van smart.
„Als ik niet gekomen was!" herhaalde
zij. „En ik heb gebeden om een beetje ge
luk te mogen geven aan jou, die zoo goed
voor mij bent geweest!"
Haar smart was duidelijk op haar ge
laat te lezen. Mary's hart werd verteederd.
Zij legde haar hand op het hoofd van het
andere meisje. In haar oogen kwam weer
een uitdrukking van vriendelijkheid.
„Het was jou schuld niet", zeide zij.
„Het is mijn schuld, dat ik nog leef!"
kermde Myrtile. „Maar luister, als je blieft.
Ik heb een plan gemaakt. Ik ga weg."
„Waartoe zou dat dienen?" vroeg Ma
ry bedenkelijk.
(Wordt vervolgd).
