De jeugd en de gevaren van het verkeer
Lrand-en Tuinbouw
W etenscbap
Gemengd Nieuws
VBRKEERSLESSEN VAN DEN A.N.W.B.
6e Les.
Loop of speel niet op hef rijwielpad!
keerd, want nu kunnen de fietsers
ANWB toeristenbond voor nederland
Spelen op den rijweg is gevaarlijk.
Dat heeft de vorige les geleerd. Maar
ook op een rijwielpad behoor je niet
te loopen of te spelen.
Verscheidene wegen hebben naast
den rijweg een afzonderlijk fietspad,
dat uitsluitend voor de fietsers be
stemd is. Auto's, motorrijwielen, wa
gens en karren hooren op den rijweg
thuis en de wandelaars op het trottoir
of voetpad
Op het rechter plaatje spelen twee
kinderen met hun autoped zooals het
niet mag en dat zijn natuurlijk Piet en
Annemie weert Zij hebben zich ge
waagd op het fietspad en dat is ver-
daar niet rijden. Zie maar hoe de
voorste fietser wijst, dat ze naar rechts
op het voetpad moeten gaan, waar de
jongen met zijn hoepel al is. Piet en
zijn zu3je veroorzaken dus gevaar, ten
^eerste voor zich zelf, want ze geraken
onder de fiets, als die moet uitwijken
voor een auto op den weg en ten
tweede zijn ze een gevaar voor de fiet-
sajT,, sers, die kans loopen op den rijweg
door een auto te worden aangereden.
Speel met je autoped, of met je
hoepel niet op den rijweg en niet op
het fietspad; kies bij voorkeur voor
deze en andere spelen een speelter
rein, of een gedeelte waar geen ver
keer is en kom met de autoped nooit
in het drukke verkeer, ook niet op de
trottoirs, want dan hebben de voet
gangers er last van en dan kan de po
litie de autopeds wel eens heelemaal
verbieden.
Als er langs een weg wel een fiets
pad maar geen voetpad is, dan loopt
de wandelaar het veiligst op den rij
weg, of op het fietspad, maar dan
moet hij de noodige ruimte laten aan
het rijverkeer en moet hij van het
fietspad afgaan op de tijdige waarschu
wing van een wielrijder.
Bestrijding van emelten.
Daar van verschillende plaatsen, weder
om de aanwezigheid van emelten in gras
land wordt gemeld, vestigt de Planten-
ziektenkundigen Dienst de aandacht op de
bestrijding van deze vaak zoo schadelijke
larven.
Emelten, ook wel eemt of grauwe worm
genoemd, kunnen met succes bestreden
worden, door het uitstrooien van een
mengsel van Parijsch-groen met tarwe
zemelen. Per H.A. worden gebruikt 25
K.G. zemelen en 1 K.G. Parijsch-groen.
De droge zemelen worden zeer zorgvul
dig met het Parijsch-groen gemengd en
eerst daarna wordt dit mengsel ai knee-
dend zoodanig bevochtigd, dat de massa
fijn kruimelig wordt, zoodat ze gemakke
lijk breedwerpig over het te behandelen
perceel kan worden uitgestrooid. Gewoon
lijk is 0.6 liter water per K.G. zemelen
noodig, maar deze hoeveelheid kan va-
rieeren. Het mengen en bevochtigen kan
geschieden in kuipen. Om morsen te voor
komen moeten de kuipen niet al te vol
gemaakt worden. Een goede menging kan
ook verkregen worden in de trommels die
gebruikt worden voor de ontsmetting van
granen. Ook hierin moet eerst droogge-
mengd worden en daarna wordt water toe
gevoegd. Nakneeden van de massa is noo
dig, daar ze in de machine gaat klonteren.
De werkzaamheid van het middel hangt
ten nauwste samen met het tijdstip, waar
op het wordt uitgestrooid. Noodig is, dat
de emelten boven den grond komen en dit
doen ze alleen, wanneer de temperatuur
niet te laag en de grond ook niet al te
droog is. Men wacht dus met het uit
strooien tot een „zachten" dag. Desnoods
kan men eerst een klein stukje van een
perceel behandelen. Ziet men hiervan re
sultaat, dan kan den volgenden dag, wan
neer het weer gunstig is gebleven, de rest
worden bestrooid. Het uitstrooien ge
schiedt in den namiddag, de emelten ko
men n.l. des nachts alleen boven den
grond.
Om na te gaan of emelten aanwezig
zijn, kan men hier en daar enkele zoden
onderzoeken op de aanwezigheid van
emelten. Gemakkelijker gaat dit door op
verschillende kleine plekjes op den akker
een kleine hoeveelheid benzine op den
grond te gieten. De emelten komen dan
binnen zeer korten tijd naar boven. Pa-
Marïe, twee meisjes, die eens de zij
nen geweest waren, maar waarmee hij
gebroken had, omdat zij hem niet de
rustige zekerheid gaven, die hij ge
loofde, dat eens „de" vrouw hem ge
ven zou....
Zijn voorgevoelen in „Drieënvijftig"
was geen vergissing gebleken; het
paard overtrof zelfs zijn goede ver
wachtingen. Hoewel tamelijk licht ge
bouwd, en eenigszins hol van rug, was
het zeer sterk, en had een bijzonder
groot uithoudingsvermogen. Voor- en
achterhand waren zeldzaam krachtig
ontwikkeld en maakten het tot een
eerste klas looper en springer.
Ook haar karakter was buitenge
woon lief, speelsch en dartel, en spoe
dig was zij de favoriet van het geheele
Eskadron.
De Stille hield van zijn paard.... en
de anderen wisten dit....
II.
Met de armen leunend op het houten
hek voor zijn ouderlijke woning, zag
de Stille uit over den landweg, die
naar het dorp leidde, en vanwaar,
omstreeks dezen tijd, de postbode met
de avondbladen komen Smoest. De
avondbladen, die weer vol -zouden
staan, met berichten over den wereld
oorlog.
Nog steeds was hij huzaar, want de
mobilisatie had hem in dienst gehou
den, maar elke maand kreeg hij acht
dagen verlof, die hij dan telkens, zoo
als ook nu, bij zijn ouders doorbracht.
Sinds zijn gevecht met den Kromme,
.waren reeds twee jaar verloopen, en
was er heel wat veranderd in het Es
rijsch-groen is een zeer sterk maaggif. Het
is dus noodig, dat voorzorgsmaatregelen
worden genomen om inademing van het
poeder te voorkomen. Dit kan geschieden
door bij het afwegen van Parijsch-groen
en het mengen, een doek voor den mond
te binden en kleine wattenpropjes in den
neus te doen. Wanneer de massa vochtig
is, kunnen doek en watjes verwijderd wor
den. De menger moet geen open wonden
hebben. Na de behandeling worden de
handen goed gereinigd. Er moet voor ge
zorgd worden, dat geen vee van het klaar
gemaakte mengsel eet. Is bij het klaarma
ken eenig materiaal gemorst, dan moet dit
zorgvuldig worden opgeruimd. Zekerheids
halve houde men het vee 3 weken uit
de behandelde weilanden, bij regenachtig
weer zijn 2 weken voldoende. Op bouw
land mag het mengsel niet worden inge-
egd. Steeds ga men na, of het middel suc
ces heeft opgeleverd en ook of er nog
veel levende emelten in den grond zijn
achtergebleven. Zoo dit het geval is, dan
herhale men de behandeling op een gun
stiger tijdstip. Zij die bezwaar hebben te
gen het gebruik van het giftige Parijsch-
groen, kunnen gebruik maken van het veel
minder giftige kiezelfluoornatrium, in de
zelfde of in iets grootere hoeveelheid,
maar de uitwerking daarvan is lang niet
zoo snel en dus ook niet zoo zeker.
Nadere inlichtingen zijn gratis te beko
men bij den Plantenziektenkundigen Dienst
te Wageningen en de daarbij werkzame
ambtenaren.
Genezing der wonden.
Oorlogservaringen.
In Entomologische berichten deelt mej.
M. N. Stork een en ander mede uit een
artikel van nu wijlen dr. W. S. Baer, voor
komende in „The Journal of Bone and
Joint Surgery".
Tijdens den laatsten wereldoorlog werd
dr. B. getroffen door het feit, dat twee
soldaten, die met beenfracturen en diepe
vleeschwonden zeven dagen onopgemerkt
op het slagveld gelegen hadden, zonder
koorts en verschijnselen van sepsis of
bloedvergiftiging in het hospitaal gebracht
werden. Groot was zijn verbazing, toen,
bij het blootleggen der wonden, deze dui
zenden maden bleken te bevatten. Nadat
deze maden verwijderd waren, ontwaarde
kadron. De Kromme was gedetacheerd
naar het 4de Regiment, de meeste an
dere ouden waren eveneens verdwe
nen, maar de Stille was gebleven, en
met hem Wilma, zijn lievelingspaard,
waaraan hij zich mettertijd steeds
meer gehecht had
Regelmatig stappend was intusschen
de postbode aangekomen, en had hem,
onder enkele vriendschappelijke woor
den, de avondbladen en twee brieven
overhandigd, met een groet dan ver
der gaand.
Verwonderd bezag de Stille beide
hem geadresseerde brieven. De één
was afgezonden door Wim Klein, één
zijner jongere mede-korporaals, en de
andere door Dr. de Graaf, de Regi-
ments-veearts. Hoewel hij met dezen
officier zeer vriendschappelijk omging
tijdens een detachement in Brabant
waren zij, door hun gemeenschappe
lijke liefde voor het schaakspel, meer
intiem geworden kon hij toch niet
begrijpen, wat dezen nu reden was om
te schrijven. En meer nog bevreemdde
hem den brief van zijn collega, welke
hij ook het eerst opende, in enkele
oogenblikken dan het geschrevene
overziend.
Een vale bleekheid overtoog, onder
het lezen, zijn gebruind gelaat, en ter
wijl het witte velletje papier zijn be
vende vingers ontglipte, verwrongen
zich smartelijk zijn mondhoeken
Krampachtig balde hij dan zijn sidde
rende vuisten, ze strekkend in de rich
ting van het dorp, waar, vèr achter,
zijn garnizoen lagTot zich zijn
oogen sloten, en hij steunend de han
raen, dat deze wonden gevuld waren met
prachtig rose granulatie-weefsel.
Reeds eerder nu was door militaire art
sen vermeld, dat maden, die soms in won
den gevonden werden, onschadelijk leken
te zijn, ja, dat zij de genezing misschien
zelfs bespoedigen. Eén van hen gebruikte
zelfs in het hospitaal maden, om ziek
weefsel te laten wegeten, maar na den oor
log werd deze methode niet meer toege
past.
Dr. B. onderzocht de bruikbaarheid van
maden in gevallen van beenmergontste
king, bij wonden, die bij antiseptische be
handeling niet wilden heelen. In Septem
ber 1928 deed hij de eerste experimenten
met maden o.a. van de Goudvlieg of
Groene Keizersvlieg (Lucilia caesar L.) en
van de Schapenvlieg (Luciliasericata Mei
gen) Acht en negentig gevallen werden
sindsdien met succes behandeld.
Aanvankelijk bracht hij ongesteriliseer
de maden in de wonden. Daar toen in ver
schillende gevallen tetanus-bacillen in de
wonden gevonden werden, bleek het nood
zakelijk te werken met steriele maden, die
vóór het gebruik, als ze één dag oud wa
ren, op de aanwezigheid van aërobe en
anaërobe bacteriën onderzocht werden.
Over de wond werd een soort kooitje van
gaas aangebracht, waarbinnen de 2 dagen
oude, steriele maden gebracht werden.
Het bleek, dat een wond, waarin sedert
3 a 3 dagen maden waren, alkalisch werd,
wat waarschijnlijk van belang is voor de
doodende werking op de bacteriën.
Bovendien vertoonden deze maden de
merkwaardige eigenschap, alléén het doo-
de of zieke weefsel weg te eten en het
gezonde onaangetast te laten, waardoor
regeneratie van het verwoeste deel weer
mogelijk wordt.
De verduistering van f24.000.
Over de verduistering van f24.000
door den administrateur van „De Een
dracht', meldde men nader:
Het bedrag van f24.000 zal, indien
de algemeene vergadering der vereeni-
ging er haar goedkeuring aan hecht,
kunnen worden teruggebracht tot
f 17000 door terugvordering van de
pensioenpremies, waartoe bereids in
enkele instanties vergunning is ver
kregen.
De coöperatieve vereeniging de Een
dracht heeft beproefd, zich tegen het
verlies van het verduisterde bedrag
te dekken door met de familie van
H. een notarieel contract aan te gaan
waarin werd vastgesteld, dat de fa
milie in de gelegenheid zal zijn, de
verdwenen gelden aan te zuiveren
onder uits/uitend voorwaarde, dat de
politie niet zou ingrijpen en dat geen
openbaarheid aan het geval zou wor
den gegeven. Daar intusschen de ju
stitie toch kennis heeft gekregen van
het geval, vervalt dit contract en komt
de schadepost geheel ten laste van
de vereeniging.
De verduistering is aan het licht
gekomen, toen het bestuur in ver
band met een andere aangelegenheid
voor het eerst een algeheel accoun
tantsonderzoek heeft laten instellen.
Door alle vroegere balanscontroles is
H. zonder moeite heengeglipt. De
laatste maanden was H. reeds niet
meer in dienst van de Eendracht.
Ernstige vechtpartij.
Woensdag had in de Willemstraat
te Rotterdam een ernstige vechtpartij
plaats gehad tijdens welke twist de
werklooze binnenvaartschipper P. zijn
schoonvader met een groot brood
mes gestoken heeft, waardoor de man
vrij ernstig werd gewond.
De schipper woont met zijn vrouw
op de tweede étage van het pand,
terwijl zijn schoonvader beneden
woont Reeds meermalen was er ruzie
ontstaan tusschen beide mannen en
den voor het hoofd brachtToen hij
even zoo gestaan had, zakten zijn ar
men weer, en zocht hij, met vochtige
oogen, het velletje papier, dat ritse
lend, uit zijn handen weggewaaid, was
blijven hangen in een rozenstruik
Moeilijk stappend ging hij het halen,
streek het glad, en herlas het weer,
vele malen, met trillende vingers en
bevende armen het vóór zich houdend.
De Kromme was bij het Eskadron
teruggekomen, voor enkele dagen, en
had nog dienst meegedaan. En toen
hem gevraagd werd, welk paard hij
vroeger bereden had, was zijn ant
woord geweest: „Drie-en-vijftig". En
niemand had geweten dat hij loog. Pen
derden dag liet de luitenant het Pele-
ton bij den Slag halt houden, rusten,
en stuurde toen eiken ruiter afzonder
lijk naar huis. Dat was den Kromme
zijn „kans" geweest. Bijna een uur na
de anderen, kwam hij, zonder paard
in de kazerne. „Drie-en-vijftig" lag
dood in de duinen, was gestruikeld en
had haar nek gebroken, naar hij zei....
„O, God, Kromme", kreunde de Stil
le, „je hebt je kans gehad... en haar
gebruikt.... O, Wilma, Wilmadat jij,
onschuldig dier, het slachtoffer moest
worden, van een fout van je baas...."
Langzaam stak hij het schrijven in
zijn borstzak, het andere daar uit ha
lend, en het eveneens openend.
„Geachte Warrega", schreef de dok
ter, „er is hier een ongeluk gebeurd
dat jouw van zeer nabij aangaat, en
waarover je mij misschien eenige in
lichtingen kunt verstrekken. Naar ik
mij herinner, was je zeer gehecht aan
wel voornamelijk doordat de schoon
vader partij trok voor zijn dochter,
wier huwelijk niet gelukkig moet zijn.
De schipper behandelde zijn vrouw
niet al te best, maakte dikwijls ruzie
met haar en dronk een flinken borrel.
Gistermiddag was weer een ruzie ont
staan over een kleinigheid. Toen
konden de partijen nog gesust wor
den. Woensdag echter daagde de
schipper zijn schoonvader weer uit
eens boven te komen, aan welke uit
daging deze gehoor gaf De man storm
de naar boven, waar weldra een
ernstige vechtpartij ontstond. Plot
seling greep de schipper een groot
broodmes van de tafel, waarmede hij
zijn schoonvader in de zijde stak. De
man moest naar het ziekenhuis over
gebracht worden.
De dader werd later door twee po
litieagenten in zijn woning gearres
teerd.
Het was geen „dienst".
Dat mannen die zijn aangewezen
om de orde tc handhaven, ook wel
eens elkaar „dwarszitten" bleek in de
laatste zitting van den Krijgsraad.
Een marechaussee van de IVe Di
visie, gedetacheerd te Enschede was
door een wachtmeester-titulair „op
de bon" gezet wegens het niet opvol
gen van een dienstbevel. De wacht
meester wilde zich wasschen en moest
daarvoor een emmer gebruiken die
beklaagde reeds in de hand had.
Erstgenoemde nam echter ook Jen
emmer vast en ge/astte den mare
chaussee dezen los te laten. Aange
zien bekl. dit niet beschouwde als een
dienstbevel gaf hij er ook geen ge
volg aan, dies stond hij heden terecht
als dienstweigeraar.
De auditeur-militair vroeg veroor
deeling tot 3 dagen gev. straf voor
waardelijk. De krijgsraad sprak cch
ter beklaagde vrij.
Twee mannen verdronken.
Woensdagmiddag om vijf uur is in
de haren te Grave een roeibootje om
geslagen, waarin de 25-jarige gehuw
de Ketterings uit Grave en de 17-ja-
rige H. v. d. Hoven uit Velp bij Grave
werkten. De beide mannen geraakten
te water. Na eenigen tijd slaagde men
er in v. d. Hoven op den wal te krij
gen. Men heeft geruimen tijd ge
tracht de levensgeesten bij hem op
te wekken, doch dit is vruchteloos
geweest. Ook K. is verdronken.
Het trottoir opgereden.
Woensdagmiddag is te Hillegom
een Ford-auto door een defect aan
de stuurinrichting gezwenkt en het
trottoir van de Weeresteinstraat op
gereden. Daar speelden drie kinde
van den heer L„ die allen zijn aan
gereden en daardoor vrij ernstig ge
wond. Zij zijn allen naar de Maria-
stichting te Haarlem gebracht. Hun
toestand is niet levensgevaarlijk. De
politie heeft de auto die zoo goed
als geheel vernield is, in beslag ge
nomen. De bestuurder had een kleine
wond aan zijn hals. Tegen hem is
procesverbaal opgemaakt. Hij zou met
een vaart van 50 K.M. per uur heb
ben gereden.
Door stoomtram gegrepen.
Woensdag is te Mierlohout (N.-B.)
de ongeveer 25-jarige J. Overzier, die
zich naar de kerk begaf, door een
stoomtram uit Helmond gegrepen. De
ongelukkige, die hardhoorend is, werd
een eind meegesleurd. Met zware
hoofdwonden en een beenbreuk werd
het slachtoffer opgenomen en naar
het ziekenhuis te Helmond ver
voerd. Zijn toestand is levensgevaar
lijk.
Noodlottige val.
Te Schijndel viel de circa twin
tigjarige Van Zutphen van zijn fiets
en kwam zoo ongelukkig met zijn
hoofd op een hek terecht, dat de
dood onmiddellijk intrad.
Lindbergh's zoontje.
Lindbergh heeft machtiging gege
ven tot het doen van de mededeeling
zegt het officieele door de politie
van New Jersey uitgegeven bulletin,
dat door advertenties in dagbladen
berichten zijn gewisseld tusschen zijn
gezin en de ontvoerders en dat het
contact gehandhaafd bleef tot een
slotregeling was getroffen voor de
betaling van het losgeld door een be
middelaar op het kerkhof van „Bronx"
Zooals reeds gemeld, wordt aangeno
men, dat die bemiddelaar dr. Condon
was, een bejaarde proffessor, die een
aantal advertenties in de bladen
plaatste en die verhaalde hoe hij de
ontvoerders het geld heeft betaald,
dat Lindbergh hem had gegeven.
Dr. Condon, die als bemiddelaar
is opgetreden tusschen Lindbergh en
de ontvoerders van het kind, heeft
weer een geheimzinnigen tocht onder
nomen, na afloop waarvan hij ver
klaarde in contact met de bandieten
te hebben gestaan. Hij zeide geen
nadere mededeelingen te kunnen doen,
omdat hij waarde aan zijn leven
hechtte.
Voor zijn vertrek ontving dr. Con
don de geruststellende mededeeling
dat hij volkomen de vrije hand zou
hebben in zijn onderhandelingen.
Zelfs kolonel Lindbergh hield zich af
zijdig. Condon had twee handtasschen
bij zich, dezelfde, die hij bij zijn
laatsten tocht had meegenomen.
Naar de „New York News" meldt,
had de politie van New York Lind
bergh den raad gegeven niet het
losgeld van 50.000 dollar aan de ont
voerders uit te betalen. Toen Lind
bergh bleef aandringen, heeft de po
litie alles gedaan om de uitbetaling
te beletten, daar zij voorzag, dat Lind
bergh zou worden bedrógen. De po
litie wilde vrij spel hebben, doch
Lindbergh verzocht, niet tusschenbei-
de te komen.
Korporaal doodgeschoten.
De korporaal bij de Rijksweer te
Wuerzburg Hans Richter, kwam te
laat van zijn verlof in de kazerne
terug. Teneinde straf te ontloopen,
wilde hij over den muur van de ka
zerne klimmen .waarbij hij door een
schildwacht werd opgemerkt en aan
geroepen. Toen hij op de herhaalde
sommatie geen antwoord gaf, meende
de schildwacht, die hem door de
duisternis niet goed kon zien, met
een inbreker te' doen te hebben en
vuurde. De korporaal was op slag
dood.
Vergeten juweelen.
Een makelaar in diamant uit Hat-
ton Garden, voorzien van een para-
pluie en een portefeuille, begaf zich
dezer dagen op het station Picca
dilly Circus te Londen van den tun
nelspoorweg in een telefooncel. Toen
hij de cel verliet, dacht hij om zijn
parapluie, maar de portefeuille liet
hij liggen. Toen hij het gemis ontdekte
en terugkeerde, was de portefeuille
verdwenen. Zij bevatte voor een waar
de van 10.000 pond aan juweelen.
De firma, aan wie de kostbare steenen
behooren, heeft 100 pond uitgeloofd
voor hem, die ze haar terugbezorgt
Chineesch generaal vermoord.
Uit Charbin wordt gemeld, dat ge
neraal Ting Tsjau, de commandant
van de troepen, die strijden tegen de
Kiringtroepen en aangeworven werden
om de nieuwe regeering van Mands-
joerije omver te werpen, te Ilan door
zijn onder-bevelhebbers is vermoord.
Ting Tsjau zou zich de ontevreden
heid van zijn aanhangers op den hals
hebben gehaald, omdat hij niet anti-
Japansch genoeg is.
je paard en ik hoop dus, dat het je
niet te zeer treffen zal, als ik je mee
deel, dat het gestorven is. Als slacht
offer van een ongeluk of een verre
gaande roekeloosheid. De huzaar, on
der wien „Drie-en-vijftig" in de dui
nen, bij afzonderlijk rijden, doodgeble
ven is, verklaart, niet langer dan ge
oorloofd, gedraafd en gegaloppeerd te
hebben, en wijt het ongeluk, aan haar
zwakte in de voorhand, waardoor zij
gestruikeld is, en haar nek gebroken
heeft. Daar dit nu werkelijk gebeurd
is, doch het paard ook verschijnselen
vertoont, als was het doodgereden, is
het geval zeer moeilijk te beoordeelen.
Ik wil ook geen lichtvaardige uit
spraak doen, daar je begrijpen zult,
wat er voor den betreffenden man op
het spel staat; mogelijk zes maanden
gevangenisstraf. Sein mij dus s.v.p. per
omgaande: was 53 zwak in de voor
hand of niet. Dit schrijven is natuur
lijk strikt persoonlijk en onder de
strengste discretie.
Groetend, Dr. de Graaf."
Droevig glimlachte de Stille.
„Zwak in de voorhand," mompelde
hij, „je was volmaakt Wilmavol
maakt..."
Voorzichtig stappend, op haar vilten
sloffen, was intusschen zijn oude moe
der het grintpad af en het grasperk
over gekomen. Kuchend, om zijn aan
dacht te wekken, legde zij dan haar
hand op zijn arm.
„Slecht nieuws, Jan?" vroeg ze zacht,
„Wilma is doodgereden, moeder,''
antwoordde hij moeilijk.
Even zag ze naar hem op, zijn eenige
vertrouwde, die wist van al zijn weder
varen, en als bij intuïtie vroeg ze: „Ex
pres, Jan?.... door den Kromme?....
Hij antwoordde niet.
„Expres, Jan?" drong ze.
„Het... het zal.... een ongeluk ge
weest zijn, moeder," stokte zijn stem,
„ze.... ze was wat zwak.... in de voor
hand
Even nog, zochten haar oude oogen
zijn gelaat af..... toen gingen ze schit
teren, met een vreemden, vollen, die
pen glansen terwijl zij zacht zijn
arm drukte, drupten twee groote tra
nen, langzaam neer, op haar rimpelige
wangen....
Honderd mijlen Westelijker, liep
dienzelfden tijd, met voorovergebogen
hoofd, een huzaar in stalpak, zijn nau
we cel heen en weer.... Heen en weer....
heen en weer.... Drie passen heen, en
drie passen weer....
Leelijk, als zijn lichaam, was ook
zijn ziel, maar toch was nog niet uit
gedoofd in hem, de Goddelijke vonk,
die gloeit, diep in eiken mensch, hoe
verdorven ook....
En die vonk nu, flitste telkens fel
op.... óf, om misschien nog eens aan
te wakkeren tot een warmen gloed....
óf, om mogelijk voor eeuwig gedoofd
te worden.... Er was nog een kleine
kans.... Dat had hij begrepen.... ge
voeld, meer.... Maar over die kans be
sliste iemand.... die alle reden had
hem te haten....
„O moeder.... moeder...." steunde hij
telkens weer....
