SOLA s
SILVER
N° 5 A
Vrijdag 18 Maart 1952
119* Jaargang.
De Kleine Bazar
De weg tot geluk
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
MIJNHARDT's
•VAN MBLLB'S-
GOESCHE
ONTBYT-KOBK
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes 2>—
kuiten Goes 2,—
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE S COURANT
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant j en Kleeuwens 6 Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 aevestiad te Goes.
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels f 1>20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 et.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorn.
Zij, die zich nu als abonné, voor
minstens drie maanden, op de
„Goesche Courant" opgeven, ont
vangen de tot 1 April a.s. te ver
schijnen nummers kosteloos.
TAAIHEID EN DURF.
Volharden en
doorzetten.
De geheele wereld, ons eigen volk,
en velen persoonlijk, maken een zeer
moeilijken tijd door. Een tijd, die zoo
zwaar is, dat zijn weerga in de geschie
denis eigenlijk niet gevonden wordt.
Maar, wanneer men den toestand gaat
ontleden, dan moet men toch tot de
bekentenis komen, dat feitelijk de
verschijnselen nog erger zijn, dan de
kwaal.
We weten wel, dat de moeilijkheden
niet alleen drukken op de plm. 10 pet.
van onze arbeiders, die werkloos zijn,
en ook niet alleen op de middenstan
ders en beter gesitueerden, die klei
nere of grootere kapitalen verloren,
dat de nooddruft van dezen ook
meestal nog op anderen terugslaat,
maar zeker is dat niet in zulk een
mate, dat ook voor de overblijvende
90 pet de toestand nu zoo moeilijk is,
als hun uitingen, en meer nog hun
gedragingen zouden doen vermoeden.
En het zijn ook juist die uitingen
en gedragingen, die feitelijk het beeld
van deze crisis-periode geschapen heb
ben, dat vrijwel iedereen, als een ob
sessie met zich draagt. Nog dezer da
gen wijdde iemand tegen ons uit over
den verbazend moeilijken tijd, en aan
houding en gelaat was het te zien, dat
hij er ook min of meer onder gebukt
ging, en toch wisten wij, dat zijn gezin
en heele familie in Makenden welstand
verkeerde, en zijn inkomen nooit beter
was dan thans. Een ander vertelde
ons, enkele weken geleden, van een
zeer aanzienlijk bedrag, in goud, zilver
en buitenlandsch bankpapier, dat hij
sinds meer dan een half jaar bij zich
in huis heeft, eerstens, omdat hij elke
belegging, zelfs in huizen en staats
papieren, onveilig vond, en in de twee
de plaats „om op elke gebeurtenis
voorbereid te zijn"....
En dit zijn geen uitzonderingen, bij
na iedereen draagt de crisis met zich
mede, schijnt angstig „in den mist te
rijden", niet wetend waarom eigenlijk
en waarheen.
Gelukkig zijn er nog enkelen, die
met opgericht hoofd, de borst vooruil
en vierkante schouders voorwaarts blij
ven gaan. Ook onze zes en twintigste
Jaarbeurs, die Dinsdag 1.1. te Utrecht
door de Koningin geopend werd, is
daar een bewijs van. We zullen hier
39
FEUILLETON
door
E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling va»
M. HELLEMA.
„Zal ik haar wegvoeren van de
verleiding?" vroeg Mary na) een oogen-
blik nadenken. „Mijn kamenier heeft
mij juist medegedeeld, dat zij hier
zal blijven en trouwen. Zal ik je
beschermelinge in haar plaats mee
nemen naar Engeland?"
„O, als je dat wilde!" riep Chris
topher haastig. „Je behoeft haar niet
te houden. Mijn nicht zal een be
trekking voor haar zoeken als kin
derjuffrouw, maar is nog niet ge
slaagd."
Lady Mary dacht na over de zaak
terwijl zij over het balkon leunde
met het hoofd achterover om den
geur der dennen in te ademen. Haar
profiel kwam heel mooi uit tegen
den donkeren achtergrond, maar er
waren lijnen om haar mond. Haar
gedachten dwaalden een oogenblik
af van het onderwerp van. het gesprek.
„Ik vraag mij af, of ik blij ben
niet in een beschrijving van deze
beurs treden, en alleen opmerken, dat
daar de enkelen, die niet wanhopen,
verzameld schijnen, waardoor de Jaar
beurs zeker geen crïsisbeeld vertoont,
maar wel willen we onderstaande zin
nen uit de openingsrede van de Ko
ningin aanhalen:
„De onveranderlijke wetten van
het verkeer, welke op den duur tot
herstel moeten leiden, bevatten zoo
wel de zekere beloften voor den
hernieuwden bloei van onze volks
welvaart, alsook van dien dezer
Jaarbeurs; omdat ik met u overtuigd
ben, dat zij geroepen is bij dat her
stel een belangrijke rol te vervullen
Arbeidzaamheid, taaiheid en durf
waren steeds ons onvervreemdbaar
erfdeel; thans komt het er inder
daad op aan te volharden en dooi
te zetten en, bezield door een sterk
bewustzijn van eenheid en saamhoo-
righeid, de moeilijkheden van het
heden onder de oogen te zien, daar
bij het beste gevende, waarover ieder
van ons beschikt Dan zal in de toe
komst, welke onze volharding en toe
wijding moeten scheppen, de bloei
van ons verleden zijn wederga vin
den".
Het komt ons voor, dat ieder deze
woorden allereerst tot de zijne moet
niaken, wil de „angst-psychose" wij
ken en den grondslag gelegd worden
van een beteren tijd.
„Taaiheid en durf" moet het parool
zijn, we moeten „volharden en door
zetten", en alles trachten te bannen,
wat de saamhoorigheid zou kunnen
schaden.
Helaas komt vooral het laatste, in
moeilijke omstandigheden, zoo spoedig
in het gedrang. We zagen het inter
nationaal, aan het optrekken der tol
muren, we zien het binnen de gren
zen, aan het zich scheiden van groe
pen van industrieelen, handelaars,
landbouwers, e.d. Elk meent zich het
meest bedreigd en roept het hardst
om hulp. Ook op politiek gebied schij
nen sbms scherpere grenzen getrok
ken te worden.
We schrijven „schijnen", omdat het
ons voorkomt, dat toch in werkelijk
heid. ook heel dikwijls het algemeen
belang den doorslag geeft. We zien dat
o.a. in de stemverdeelingen in de Ka
mers, de fracties vallen vaak uiteen
in personen, die elk spreken en stem
men, naar hun persoonlijk inzicht het
beste lijkt.
Ook in andere opzichten is meer
eenheid waar te nemen. De verdeeld
heid in de groepen zelf, schijnt meer
en meer te wijken. Om een paar voor
beelden te noemen, bij arbeidsconflic
ten, zien we bijna steeds modernen,
christelijken en katholieken één front
vormen, onder werkgevers in handel
en industrie komt meer eenheid, en
het meerendeel der landbouwers is
voor een eendrachtig optreden. En
nu weten we wel, dat eenheid van het
menschdom, van de natie, van werk
gevers en arbeiders, van landbouw en
industrie, het ideaal is, maar voor deze
eenheid bereikt kan worden, moet er
een sterke saamhoorigheid in genoem
de groepen heerschen.
„Taaiheid en durf", zullen met die
saamhoorigheid moeten samen gaan.
We moeten taai zijn, volharden, niet
het hoofd laten hangen bij de misluk
kingen en tegenslagen, maar dan een
nieuwen weg trachten te vinden, die
mogelijk wel tot ons doel voert Wat
dit doel ook zij. Het kan zijn het ver
schaffen van een behoorlijk bestaan
weer naar huis te gaan," peinsde
zij.
„Wij zullen je missen," verzekerde
Christopher.
Zij wendde het hoofd om en keek
hem aan.
„Werkelijk?"
„Vreeselijk," verzekerde hij haar.
„Ik zal onze tennis bovenal missen.
Om je de waarheid te zeggen," ging
hij voort „gelo jf ik niet, dat Monte
Carlo mij erg aantrekt behalve dan
voor tennis en golf, wat hier prachtig
is."
„Je bent geen speler," merkte zij
op.
„Ik voel er niet de geringste nei
ging toe" bekende hij. „Ik heb een
hekel aan dingen in het leven, welke
ik niet kan controleeren."
„Is dat niet een beetje te veel ge
zegd?" vroeg zij. „Dan zou je mis
schien een hekel moeten hebben
aan je eigen gevoelens."
Hij zweeg een oogenblik. Zij zag
hem nieuwsgierig aan.
„Ik geloof niet," aside hij, „dat
ik er de persoon naar ben om mij
alleen door mijn gevoelens te laten
leiden.i.
En wat heb je nu besloten om
trent het kind, Mary?"
„Ik zal haar meenemen, als je
het wenscht," besloot zij. „Dan moet
zij om acht uur aan het station zijn.
Zenuw-Tabletten75 ct
Laxeer-Tabletten 60 ct
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct
Bij Apoth. en Drogisten
DE PRESIDENTSVERKIEZING IN DUITSCHLAND.
van ons gezin, het kan ook zijn hei
grondvesten of in stand houden van
een handelszaak, een industrïeele on
derneming, een landbouwbedrijf. En
ook vooral durf zal daarbij noodig
zijn. Niet alleen durf om aan te pak-
pakken en voorwaarts te gaan, maar
bovenal ook durf, om onze mislukkin
gen te erkennen, om ons verlies te rea-
iiseeren. De arbeider, die zijn loon
verlaagd ziet, hij mag er niet in willen
berusten, blijven zoeken naar wegen
om weer tot hooger loon te komen, dat
is zijn goed recht, de zin tot behoud,
tot verbetering van ons lot, is ons aan
geboren, maar laat hij intusschen zijn
verlies realiseeren, zijn leven er naar
inrichten. Zoo ook de ondernemer, de
zakenman, niet met een wanhopig ge-
.aat blijven kijken naar een artikel dat
het niet wil doen, maar het „over
boord" gegooid. En vooral ook niet
trachten nog winst te behalen op een
artikel dat intusschen eenige tiental
len procenten daalde. Volgt de markt,
durft een verlies erkennen. Doet ge
dat niet, dan blijft ge niet alleen met
dat artikel zitten, maar ook met an
deren, die mogelijk wèl volgens de
huidige markt geprijsd zijn. Want de
cliënt, die het eerste artikel bij uw
concurrent billijker kan bekomen, zal
daar zeker ook de andere betrekken.
„Taaiheid en durf", de moeilijkhe
den onder de oogen zien en aanpak
ken, en tenslotte zal dan het crisis-
spook de vlucht nemen. De „onver
anderlijke wetten van het verkeer"
moeten op den duur tot herstel leiden!
BultenlaDd,
DE PRESIDENTSVERKIEZING.
Hitier spreekt.
Hitier heeft voor het eerst na de
presidentsverkiezingen te Weimar het
woord gevoerd. Hij kondigde zijn te
genstanders feilen strijd aan. Het feit,
dat de sociaal-democraten tot den
laatsten man vóór Hindenburg gestemd
hebben, bewijst, dat hun de angst voor
de naf.-soc. diep in het gebeente zit.
Het is een groot succes van de nat.-
socïalistische partij, thans, na al deze
jaren van strijd, de grootste Duitsche
partij te zijn geworden, die er ooit is
geweest. Hitier gaf de verzekering,
dat er voor hem in de toekomst geen
dag zonder strijd meer zou zijn. Hij
zal niet alleen vandaag maar ook mor
gen en overmorgen aanvallen. Men
moet hem helpen, wanneer men hem
van zijn tegenstanders wil losmaken.
Onverschillig of de dag ,-der overwin
ning morgen komt of over tien jaar;
die dag komt.
Uit de pers.
Hieronder nog eenige persuitlatingen
over de presidentsverkiezing;
De Montag (Hugenberg) geeft toe,
dat herkiezing van Hindenburg bij
tweede stemming verzekerd is, doch
uit de onderhandelingen der eerstvol
gende dagen moet blijken of het niet
Je weet, dat wij vroeg vertrekken.
Er is niets voor haar te doen. Janet
heeft ingepakt, en legt al mijn goed
klaar voor de reis."
Christopher slaakte een zucht van
verlichting.
~Je bent een schat!" riep hij vol
blijdschap. „Je kunt je niet voorstel
len, hoe verlicht ik mij gevoel."
„Ik doe het alleen ter wille van
jou," zeide Lady Mary. „Ik houd
niet van dat kind. Ik keur de geheele
zaak sterk af. Maar ik zal doen, wat
ik heb beloofd. Wij gaan in eens doar
naar Hinterleys. Daar kan zij blijven,
tot je nicht iets heeft gevonden."
Gerald kwam naar hen toe slen
teren en bleef even staan om een si
garet op te steken. Het schaakspel
was geëëindigd en zijn vader was
verdiept in! de Times, die juist was
binnengebracht
„Waarover beraadslagen jullie bei
den?" vroeg hij.
„Ik heb afscheid genomen van je
zuster," antwoordde Christopher.
Gerald sloeg den arm liefdevol om
haar heen.
„Wij zullen je missen, lieve," zei-
de hij.
„Ik geloof toch, dat het mij spijt
weg te gaan," bekende Mary. „Maar
vader wordt erg Ongeduldig. Hij
houdt er niet van, zoo lang op één
plaats te blijven."
Michel tot
Veel geluk gewenscht m'n waarde
Met je schitterend succes:
Dat is voor de onruststokers
Deze keer een harde les.
Zondag heeft, dat lijdt geen twijfel,
Het gezond verstand gestemd.
Dat zet jou weer op je zetel
En vriend Hitler in z'n hemd.
Hindenburg:
Wat was er van mij geworden
Als 'teens anders was gegaan?
Burgeroorlog, bloedvergieten,
Tal van rampen, denk eens aan!
Jij bent in deez' tijd de sterke
Die mij steeds ten goede raadt,
Jij, die midden in de branding
Als een rots, onwrikbaar staat
Waag gerust de tweede ronde
Van den grooten stembusstrijd.
Jij bezit nog het vertrouwen
Van de groote meerderheid.
Duitschland's eenheid ligt besloten
In jouw vaste leidershand.
Boven groepen en partijen
Stel jij steeds je vaderland!
mogelijk is, door partijen der nationale
oppositie een gemeenschappelijken car,
didaat te doen aanwijzen. Het blad
verwacht voorts, dat nu zal worden
beweerd, dat de kiezers van Hinden
burg Zondag ook de politiek van den
rijkskanselier hebben goedgekeurd,
wat volgens het blad echter geenszins
het geval is.
4
De Montagmorgen schijft, dat groo-
ter dan de geweldige overwinning van
Hindenburg, die bijna een tweede stem
ming overbodig heeft gemaakt, de be-
teekenis is van het feit, dat de Hitier-
psychose gebroken is. In plaats van de
helft van alle stemmen of „ten minste
15 millioen" heeft de avonturier, wiens
spook tijdelijk onrust in de wereld
heeft gebracht, niet veel meer dan een
goed kwart van alle stemmen op zich
weten te vereenigen.
De New-York Times schrijft, dat de
overwinning van Hindenburg niet ge
heel overeenstemt met wat men ver
wacht had en zeker niet het einde van
Hitier beteekent. De nationaal-socia-
listische beweging heeft met eender
de van de stemmen uit het rijk en
een verdubbeling van haar stemmen-
aantal sedert 1930 haar hoogtepunt
bereikt Niettemin is de republiek voor
den eerstkomenden tijd veilig gesteld.
Voor de Welt am Montag is de dag
van Zondag een historische dag. Het
Gerald keek op zijn horloge.
„Ik moet weg," kondigde hij aan.
„Na de opera komen er een paar
lichtzinnige kennissen bij mij soupee-
ren. Kom je ook, Christopher?"
„Ik denk het niet, als het jou niet
schelen kan, Gerald," was het ver
ontschuldigende antwoord. „Ik dans
heel slecht, en geen van die vrien
dinnetjes van je schijnt mijn Fransch
te verstaan. Ik zal nog een half uur
met je vader blijven praten ,en dan
weggaan."
Om de een of andere onverklaar
bare reden voelde Gerald zich ver
licht. Hij nam afscheid van zijn va
der en zuster .bracht de auto aan
den gang en reed door de geurige
duisternis naar het hotel terug. Den
geheelen tijd verkeerde hij in een op
gewondenheid, welke hij niet kon
verklaren. De Villa Violette, waar
naar hij keek, toen hij de laan uit
reed, was donker en ledig. Hij dacht
aan Paulina en zuchtte. De schim in
de led ge plaats naast hem verdween
Hij was voor een enkel oogenblik
boos op zich zelf en had bitter be
rouw.
„Het was ploertig van mij haar
zoo te kussen" prevelde hij. „Maar
waarom heeft dat kind ook zulke
lippen!"
Gerald ontmoette in de hal van
het hotel Charles, den maitre d' hotel
volk heeft gesproken. Duitschland wil
van Adolf Hitler en van het gansche
fascisme niets weten. Adolf Hitler,
volgens dr. Goebbels het zijn of niet
zijn van de nationaal socialistische
beweging, is met ongeveer een derde
der uitgebrachte stemmen in de min
derheid gebleven. De arbeidende klas
sen hebben Duitschland van het fas
cisme gered; dit blijkt duidelijk uit
het aantal stemmen dat de communis
tische candidaat heeft gekregen.
Het Montagsblatt dat uitgegeven
wordt door de nationaal socialistische
oppositie, constateert met voldoening,
dat Hitier een verpletterende neder
laag heeft geleden en herinnert spot
tend aan de woorden van dr. Goeb
bels: „op den ochtend van 14 Maart
hebben wij de macht in handen."
De communistische Neue Montags-
zeitung is tevreden met de 5 millioen
stemmen van Thalmann. Het blad
schrijft voorts, dat de avontuurlijke
demagogische actie tegen den rooden
arbeiderscandidaat, die voor geen
middel terugdeinsde door de kerntroe
pen van het Duitsche proletariaat is
afgeslagen.
•DENSOETEN INVAL SEDERT 1SAS
aan wien hij de zorg voor zffn sau"
per had opgedragen.
„Indien milord zoo vriendelijk wil
zijn met mij naar boven te gaan," stel
de hij voor, „kan ik de toebereidselen
laten zien, die ik heb gemaakt"
Gerald knikte en ging met hem
naar de eerste verdieping. De man
opende de deur van een groot vertrek
met een gladgewreven vloer. Een
ronde tafel, voor zestien personen be
rekend, stond midden in de kamer
onder een schitterende gaskroon. Een
zwaarbeladen buffet bevond zich in
een nis. Aan het verste eind, op een
kleine verhevenheid, zaten drie mu
zikanten in hun muziek te bladeren.
„Dit is de geschiktse kamer voor
milord," legde Charles uit, „omdat
de deur links hier leidt naar milord's
eigen kamers, waar zijn gasten, als zij
willen, Kim hoeden en mantels kun
nen laten. Ik zal zelf bedienen aan
het souper. Alles zal zijn, zooals u
hebt bevolen. De soupertafel kan,
zoodra het verlangd wordt, in een
hoek der kamer worden geschoven
zoodra milord verkiest, dat het
dansen zal beginnen. Monsieur Léon
biedt zijn complimenten aan en vraagt
ofschoon hij geenerlei beperking
wenscht op te leggen, of de partij om
vier uur mag eindigen ten einde
klachten te vermijden."
(Wordt vervolgd.)