SOLA s SILVER N° 5 A Vrijdag 18 Maart 1952 119* Jaargang. De Kleine Bazar De weg tot geluk Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel. MIJNHARDT's •VAN MBLLB'S- GOESCHE ONTBYT-KOBK ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes 2>— kuiten Goes 2,— Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE S COURANT Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant j en Kleeuwens 6 Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 aevestiad te Goes. gevestigd te Goes. ADVERTENTIEN van 1—5 regels f 1>20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 et. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorn. Zij, die zich nu als abonné, voor minstens drie maanden, op de „Goesche Courant" opgeven, ont vangen de tot 1 April a.s. te ver schijnen nummers kosteloos. TAAIHEID EN DURF. Volharden en doorzetten. De geheele wereld, ons eigen volk, en velen persoonlijk, maken een zeer moeilijken tijd door. Een tijd, die zoo zwaar is, dat zijn weerga in de geschie denis eigenlijk niet gevonden wordt. Maar, wanneer men den toestand gaat ontleden, dan moet men toch tot de bekentenis komen, dat feitelijk de verschijnselen nog erger zijn, dan de kwaal. We weten wel, dat de moeilijkheden niet alleen drukken op de plm. 10 pet. van onze arbeiders, die werkloos zijn, en ook niet alleen op de middenstan ders en beter gesitueerden, die klei nere of grootere kapitalen verloren, dat de nooddruft van dezen ook meestal nog op anderen terugslaat, maar zeker is dat niet in zulk een mate, dat ook voor de overblijvende 90 pet de toestand nu zoo moeilijk is, als hun uitingen, en meer nog hun gedragingen zouden doen vermoeden. En het zijn ook juist die uitingen en gedragingen, die feitelijk het beeld van deze crisis-periode geschapen heb ben, dat vrijwel iedereen, als een ob sessie met zich draagt. Nog dezer da gen wijdde iemand tegen ons uit over den verbazend moeilijken tijd, en aan houding en gelaat was het te zien, dat hij er ook min of meer onder gebukt ging, en toch wisten wij, dat zijn gezin en heele familie in Makenden welstand verkeerde, en zijn inkomen nooit beter was dan thans. Een ander vertelde ons, enkele weken geleden, van een zeer aanzienlijk bedrag, in goud, zilver en buitenlandsch bankpapier, dat hij sinds meer dan een half jaar bij zich in huis heeft, eerstens, omdat hij elke belegging, zelfs in huizen en staats papieren, onveilig vond, en in de twee de plaats „om op elke gebeurtenis voorbereid te zijn".... En dit zijn geen uitzonderingen, bij na iedereen draagt de crisis met zich mede, schijnt angstig „in den mist te rijden", niet wetend waarom eigenlijk en waarheen. Gelukkig zijn er nog enkelen, die met opgericht hoofd, de borst vooruil en vierkante schouders voorwaarts blij ven gaan. Ook onze zes en twintigste Jaarbeurs, die Dinsdag 1.1. te Utrecht door de Koningin geopend werd, is daar een bewijs van. We zullen hier 39 FEUILLETON door E. PHILIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling va» M. HELLEMA. „Zal ik haar wegvoeren van de verleiding?" vroeg Mary na) een oogen- blik nadenken. „Mijn kamenier heeft mij juist medegedeeld, dat zij hier zal blijven en trouwen. Zal ik je beschermelinge in haar plaats mee nemen naar Engeland?" „O, als je dat wilde!" riep Chris topher haastig. „Je behoeft haar niet te houden. Mijn nicht zal een be trekking voor haar zoeken als kin derjuffrouw, maar is nog niet ge slaagd." Lady Mary dacht na over de zaak terwijl zij over het balkon leunde met het hoofd achterover om den geur der dennen in te ademen. Haar profiel kwam heel mooi uit tegen den donkeren achtergrond, maar er waren lijnen om haar mond. Haar gedachten dwaalden een oogenblik af van het onderwerp van. het gesprek. „Ik vraag mij af, of ik blij ben niet in een beschrijving van deze beurs treden, en alleen opmerken, dat daar de enkelen, die niet wanhopen, verzameld schijnen, waardoor de Jaar beurs zeker geen crïsisbeeld vertoont, maar wel willen we onderstaande zin nen uit de openingsrede van de Ko ningin aanhalen: „De onveranderlijke wetten van het verkeer, welke op den duur tot herstel moeten leiden, bevatten zoo wel de zekere beloften voor den hernieuwden bloei van onze volks welvaart, alsook van dien dezer Jaarbeurs; omdat ik met u overtuigd ben, dat zij geroepen is bij dat her stel een belangrijke rol te vervullen Arbeidzaamheid, taaiheid en durf waren steeds ons onvervreemdbaar erfdeel; thans komt het er inder daad op aan te volharden en dooi te zetten en, bezield door een sterk bewustzijn van eenheid en saamhoo- righeid, de moeilijkheden van het heden onder de oogen te zien, daar bij het beste gevende, waarover ieder van ons beschikt Dan zal in de toe komst, welke onze volharding en toe wijding moeten scheppen, de bloei van ons verleden zijn wederga vin den". Het komt ons voor, dat ieder deze woorden allereerst tot de zijne moet niaken, wil de „angst-psychose" wij ken en den grondslag gelegd worden van een beteren tijd. „Taaiheid en durf" moet het parool zijn, we moeten „volharden en door zetten", en alles trachten te bannen, wat de saamhoorigheid zou kunnen schaden. Helaas komt vooral het laatste, in moeilijke omstandigheden, zoo spoedig in het gedrang. We zagen het inter nationaal, aan het optrekken der tol muren, we zien het binnen de gren zen, aan het zich scheiden van groe pen van industrieelen, handelaars, landbouwers, e.d. Elk meent zich het meest bedreigd en roept het hardst om hulp. Ook op politiek gebied schij nen sbms scherpere grenzen getrok ken te worden. We schrijven „schijnen", omdat het ons voorkomt, dat toch in werkelijk heid. ook heel dikwijls het algemeen belang den doorslag geeft. We zien dat o.a. in de stemverdeelingen in de Ka mers, de fracties vallen vaak uiteen in personen, die elk spreken en stem men, naar hun persoonlijk inzicht het beste lijkt. Ook in andere opzichten is meer eenheid waar te nemen. De verdeeld heid in de groepen zelf, schijnt meer en meer te wijken. Om een paar voor beelden te noemen, bij arbeidsconflic ten, zien we bijna steeds modernen, christelijken en katholieken één front vormen, onder werkgevers in handel en industrie komt meer eenheid, en het meerendeel der landbouwers is voor een eendrachtig optreden. En nu weten we wel, dat eenheid van het menschdom, van de natie, van werk gevers en arbeiders, van landbouw en industrie, het ideaal is, maar voor deze eenheid bereikt kan worden, moet er een sterke saamhoorigheid in genoem de groepen heerschen. „Taaiheid en durf", zullen met die saamhoorigheid moeten samen gaan. We moeten taai zijn, volharden, niet het hoofd laten hangen bij de misluk kingen en tegenslagen, maar dan een nieuwen weg trachten te vinden, die mogelijk wel tot ons doel voert Wat dit doel ook zij. Het kan zijn het ver schaffen van een behoorlijk bestaan weer naar huis te gaan," peinsde zij. „Wij zullen je missen," verzekerde Christopher. Zij wendde het hoofd om en keek hem aan. „Werkelijk?" „Vreeselijk," verzekerde hij haar. „Ik zal onze tennis bovenal missen. Om je de waarheid te zeggen," ging hij voort „gelo jf ik niet, dat Monte Carlo mij erg aantrekt behalve dan voor tennis en golf, wat hier prachtig is." „Je bent geen speler," merkte zij op. „Ik voel er niet de geringste nei ging toe" bekende hij. „Ik heb een hekel aan dingen in het leven, welke ik niet kan controleeren." „Is dat niet een beetje te veel ge zegd?" vroeg zij. „Dan zou je mis schien een hekel moeten hebben aan je eigen gevoelens." Hij zweeg een oogenblik. Zij zag hem nieuwsgierig aan. „Ik geloof niet," aside hij, „dat ik er de persoon naar ben om mij alleen door mijn gevoelens te laten leiden.i. En wat heb je nu besloten om trent het kind, Mary?" „Ik zal haar meenemen, als je het wenscht," besloot zij. „Dan moet zij om acht uur aan het station zijn. Zenuw-Tabletten75 ct Laxeer-Tabletten 60 ct Hoofdpijn-Tabletten 60 ct Bij Apoth. en Drogisten DE PRESIDENTSVERKIEZING IN DUITSCHLAND. van ons gezin, het kan ook zijn hei grondvesten of in stand houden van een handelszaak, een industrïeele on derneming, een landbouwbedrijf. En ook vooral durf zal daarbij noodig zijn. Niet alleen durf om aan te pak- pakken en voorwaarts te gaan, maar bovenal ook durf, om onze mislukkin gen te erkennen, om ons verlies te rea- iiseeren. De arbeider, die zijn loon verlaagd ziet, hij mag er niet in willen berusten, blijven zoeken naar wegen om weer tot hooger loon te komen, dat is zijn goed recht, de zin tot behoud, tot verbetering van ons lot, is ons aan geboren, maar laat hij intusschen zijn verlies realiseeren, zijn leven er naar inrichten. Zoo ook de ondernemer, de zakenman, niet met een wanhopig ge- .aat blijven kijken naar een artikel dat het niet wil doen, maar het „over boord" gegooid. En vooral ook niet trachten nog winst te behalen op een artikel dat intusschen eenige tiental len procenten daalde. Volgt de markt, durft een verlies erkennen. Doet ge dat niet, dan blijft ge niet alleen met dat artikel zitten, maar ook met an deren, die mogelijk wèl volgens de huidige markt geprijsd zijn. Want de cliënt, die het eerste artikel bij uw concurrent billijker kan bekomen, zal daar zeker ook de andere betrekken. „Taaiheid en durf", de moeilijkhe den onder de oogen zien en aanpak ken, en tenslotte zal dan het crisis- spook de vlucht nemen. De „onver anderlijke wetten van het verkeer" moeten op den duur tot herstel leiden! BultenlaDd, DE PRESIDENTSVERKIEZING. Hitier spreekt. Hitier heeft voor het eerst na de presidentsverkiezingen te Weimar het woord gevoerd. Hij kondigde zijn te genstanders feilen strijd aan. Het feit, dat de sociaal-democraten tot den laatsten man vóór Hindenburg gestemd hebben, bewijst, dat hun de angst voor de naf.-soc. diep in het gebeente zit. Het is een groot succes van de nat.- socïalistische partij, thans, na al deze jaren van strijd, de grootste Duitsche partij te zijn geworden, die er ooit is geweest. Hitier gaf de verzekering, dat er voor hem in de toekomst geen dag zonder strijd meer zou zijn. Hij zal niet alleen vandaag maar ook mor gen en overmorgen aanvallen. Men moet hem helpen, wanneer men hem van zijn tegenstanders wil losmaken. Onverschillig of de dag ,-der overwin ning morgen komt of over tien jaar; die dag komt. Uit de pers. Hieronder nog eenige persuitlatingen over de presidentsverkiezing; De Montag (Hugenberg) geeft toe, dat herkiezing van Hindenburg bij tweede stemming verzekerd is, doch uit de onderhandelingen der eerstvol gende dagen moet blijken of het niet Je weet, dat wij vroeg vertrekken. Er is niets voor haar te doen. Janet heeft ingepakt, en legt al mijn goed klaar voor de reis." Christopher slaakte een zucht van verlichting. ~Je bent een schat!" riep hij vol blijdschap. „Je kunt je niet voorstel len, hoe verlicht ik mij gevoel." „Ik doe het alleen ter wille van jou," zeide Lady Mary. „Ik houd niet van dat kind. Ik keur de geheele zaak sterk af. Maar ik zal doen, wat ik heb beloofd. Wij gaan in eens doar naar Hinterleys. Daar kan zij blijven, tot je nicht iets heeft gevonden." Gerald kwam naar hen toe slen teren en bleef even staan om een si garet op te steken. Het schaakspel was geëëindigd en zijn vader was verdiept in! de Times, die juist was binnengebracht „Waarover beraadslagen jullie bei den?" vroeg hij. „Ik heb afscheid genomen van je zuster," antwoordde Christopher. Gerald sloeg den arm liefdevol om haar heen. „Wij zullen je missen, lieve," zei- de hij. „Ik geloof toch, dat het mij spijt weg te gaan," bekende Mary. „Maar vader wordt erg Ongeduldig. Hij houdt er niet van, zoo lang op één plaats te blijven." Michel tot Veel geluk gewenscht m'n waarde Met je schitterend succes: Dat is voor de onruststokers Deze keer een harde les. Zondag heeft, dat lijdt geen twijfel, Het gezond verstand gestemd. Dat zet jou weer op je zetel En vriend Hitler in z'n hemd. Hindenburg: Wat was er van mij geworden Als 'teens anders was gegaan? Burgeroorlog, bloedvergieten, Tal van rampen, denk eens aan! Jij bent in deez' tijd de sterke Die mij steeds ten goede raadt, Jij, die midden in de branding Als een rots, onwrikbaar staat Waag gerust de tweede ronde Van den grooten stembusstrijd. Jij bezit nog het vertrouwen Van de groote meerderheid. Duitschland's eenheid ligt besloten In jouw vaste leidershand. Boven groepen en partijen Stel jij steeds je vaderland! mogelijk is, door partijen der nationale oppositie een gemeenschappelijken car, didaat te doen aanwijzen. Het blad verwacht voorts, dat nu zal worden beweerd, dat de kiezers van Hinden burg Zondag ook de politiek van den rijkskanselier hebben goedgekeurd, wat volgens het blad echter geenszins het geval is. 4 De Montagmorgen schijft, dat groo- ter dan de geweldige overwinning van Hindenburg, die bijna een tweede stem ming overbodig heeft gemaakt, de be- teekenis is van het feit, dat de Hitier- psychose gebroken is. In plaats van de helft van alle stemmen of „ten minste 15 millioen" heeft de avonturier, wiens spook tijdelijk onrust in de wereld heeft gebracht, niet veel meer dan een goed kwart van alle stemmen op zich weten te vereenigen. De New-York Times schrijft, dat de overwinning van Hindenburg niet ge heel overeenstemt met wat men ver wacht had en zeker niet het einde van Hitier beteekent. De nationaal-socia- listische beweging heeft met eender de van de stemmen uit het rijk en een verdubbeling van haar stemmen- aantal sedert 1930 haar hoogtepunt bereikt Niettemin is de republiek voor den eerstkomenden tijd veilig gesteld. Voor de Welt am Montag is de dag van Zondag een historische dag. Het Gerald keek op zijn horloge. „Ik moet weg," kondigde hij aan. „Na de opera komen er een paar lichtzinnige kennissen bij mij soupee- ren. Kom je ook, Christopher?" „Ik denk het niet, als het jou niet schelen kan, Gerald," was het ver ontschuldigende antwoord. „Ik dans heel slecht, en geen van die vrien dinnetjes van je schijnt mijn Fransch te verstaan. Ik zal nog een half uur met je vader blijven praten ,en dan weggaan." Om de een of andere onverklaar bare reden voelde Gerald zich ver licht. Hij nam afscheid van zijn va der en zuster .bracht de auto aan den gang en reed door de geurige duisternis naar het hotel terug. Den geheelen tijd verkeerde hij in een op gewondenheid, welke hij niet kon verklaren. De Villa Violette, waar naar hij keek, toen hij de laan uit reed, was donker en ledig. Hij dacht aan Paulina en zuchtte. De schim in de led ge plaats naast hem verdween Hij was voor een enkel oogenblik boos op zich zelf en had bitter be rouw. „Het was ploertig van mij haar zoo te kussen" prevelde hij. „Maar waarom heeft dat kind ook zulke lippen!" Gerald ontmoette in de hal van het hotel Charles, den maitre d' hotel volk heeft gesproken. Duitschland wil van Adolf Hitler en van het gansche fascisme niets weten. Adolf Hitler, volgens dr. Goebbels het zijn of niet zijn van de nationaal socialistische beweging, is met ongeveer een derde der uitgebrachte stemmen in de min derheid gebleven. De arbeidende klas sen hebben Duitschland van het fas cisme gered; dit blijkt duidelijk uit het aantal stemmen dat de communis tische candidaat heeft gekregen. Het Montagsblatt dat uitgegeven wordt door de nationaal socialistische oppositie, constateert met voldoening, dat Hitier een verpletterende neder laag heeft geleden en herinnert spot tend aan de woorden van dr. Goeb bels: „op den ochtend van 14 Maart hebben wij de macht in handen." De communistische Neue Montags- zeitung is tevreden met de 5 millioen stemmen van Thalmann. Het blad schrijft voorts, dat de avontuurlijke demagogische actie tegen den rooden arbeiderscandidaat, die voor geen middel terugdeinsde door de kerntroe pen van het Duitsche proletariaat is afgeslagen. •DENSOETEN INVAL SEDERT 1SAS aan wien hij de zorg voor zffn sau" per had opgedragen. „Indien milord zoo vriendelijk wil zijn met mij naar boven te gaan," stel de hij voor, „kan ik de toebereidselen laten zien, die ik heb gemaakt" Gerald knikte en ging met hem naar de eerste verdieping. De man opende de deur van een groot vertrek met een gladgewreven vloer. Een ronde tafel, voor zestien personen be rekend, stond midden in de kamer onder een schitterende gaskroon. Een zwaarbeladen buffet bevond zich in een nis. Aan het verste eind, op een kleine verhevenheid, zaten drie mu zikanten in hun muziek te bladeren. „Dit is de geschiktse kamer voor milord," legde Charles uit, „omdat de deur links hier leidt naar milord's eigen kamers, waar zijn gasten, als zij willen, Kim hoeden en mantels kun nen laten. Ik zal zelf bedienen aan het souper. Alles zal zijn, zooals u hebt bevolen. De soupertafel kan, zoodra het verlangd wordt, in een hoek der kamer worden geschoven zoodra milord verkiest, dat het dansen zal beginnen. Monsieur Léon biedt zijn complimenten aan en vraagt ofschoon hij geenerlei beperking wenscht op te leggen, of de partij om vier uur mag eindigen ten einde klachten te vermijden." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1932 | | pagina 1