N° 21 Woensdag 21 Februari 1952 119* Jaargang. De weg tot geluk LANDBOUW EN CRISIS. Reclame-aanbiedingen. LINTVELT's BAZAR Buitenland, School en kerk. Weigert namaak! 'VAH MBLLB'S* GOESCHE^ ONT BYT- KOEK ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2, buiten Goes 2,~ Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE K COURANT UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens 6 Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes. ADVERTENTIEN van 1—5 regels 1/20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. SOCIALE LASTEN. Als een groofe onrechtvaardigheid in den crisistijd gevoelen de land- bouwwerkgevers den druk der sociale lasten op hun bedrijven. Onder ge wone omstandigheden ondervond het stelsel van verplichte verzekering al vele bedenkingen. En terecht, want hierbij wordt aller minst het beginsel van betaling naar draagkracht toegepast. De kleine zelf standige boer ol tuinder moet even goed de premie voor zijn arbeider be talen als zijn meer kapitaalkrachtige collega, terwijl de premie voor hem zelf, voor de vrijwillige ouderdoms- verzekering er niet af kan, zoodat ,hïj moet blijven werken tot zijn dood. Men zal zeggen, dat geldt ook (voor den kleinen industrieel, voor den klei nen zelfstandigen vakman. Gedeelte lijk is dat juist, maar toch lis er onder scheid, want deze schuiven die lasten van zich af en verdisconteeren ze iin den prijs van hun eindproduct ofwel leggen ze op hun loon. Wijl dat in die kringen vanzelfsprekend wordt ge vonden en dit dan ook over de heele linie zoo gebeurt, beperkt de druk dier belastingen zich voor die bedrij ven tot den administratieven romp slomp, waarvan de kosten zeer waar schijnlijk nog in rekening worden ge bracht Heel anders is het met den boer. Door duurder inkoop van zijn benoo- digdheden betaalt hij zijn portie in elke branche en daarnaast betaalt hij de premie voor iederen ambachtsman, die voor hem werkt en ten slotte krijgt hij het volle pond voor (zijn eigen arbeiders, zonder dat hij iets daarvan op anderen kan verhalen, om dat de prijzen zijner producten door de wereldmarkt worden bepaald. De boer kan er niet een schepje opleggen. Alle kosten, die door overheidsmaat regelen op zijn bedrijf worden gelegd, zijn voor hem even zooveel directe 'uit gaven. Dit is voor 100 pet. Keker het geval bij de eigenaars-gebruikers van den grond, hetzij die grond in (vollen eigendom wordt bezeten, hetzij het bedrijf met hypotheek is belast, doch ook de pachters ontspringen den dans niet. In 'een loopend pachtcontract worden geen wijzigingen aangebracht, omdat er een sociale wet bijgekomen is en bij vernieuwing der pacht is al even weinig kans, dat met dit Ifeït rekening zal worden gehouden. Voor e^n dergelijk bedrag laat de pachter zijn bedrijf niet gaan, zij het 'ook, dat hij in zijn ziel overtuigd is, dat het er niet af kan. Hij speelt opnieuw leen kansspel en waagt den sprong. We willen met het vorengaande geenszins te kennen geven, dat we de sociale wetgeving aan kant willen zet ten, maar wel willen we, dat de lasten op meer rechtvaardige wijze zullen worden gedragen. In gewonen tijd reeds hebben we hiervoor vaak een lans gebroken, doch het spreekt van zelf, dat deze crisistijd het probleem DEZE WEEK SPECIALE 28 FEUILLETON door E. PHILIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. „Is u een socialiste?" vroeg Gerald, ietwat onaangenaam verrast. „Volstrekt niet," antwoordde zij kortaf. „Ik ben een aristocraat." „Is u bevreesd mij aan madame de Ponière voor te stellen?" vroeg hij, na een oogenblik van stilte. „Vreeselijk," erkende zij openhar tig- „Omdat mijn kwartieren onvoldoen de zijn? Ik zou willen opmerken, dat mijn vader de negende Graaf is en ik zijn eenige zoon ben." „Dat is het volstrekt niet," verze kerde zij hem onverschillig. „Er is werkelijk geen reden, waarom wij el kaar in een plaats als deze niet op een voet van gelijkheid zouden ontmoeten, maar mijn tante is een vrouw met slechts een enkel denkbeeld in haar hoofd, en voor de gelukkige ontwikke ling daarvan is het raadzaam hier geen kennismakingen aan te knoopen. Nu, Milord Dombey, ben ik nu niet vrien delijk jegens u geweest? Ik zou u gaarne vaker ontmoeten, als ik kon, omdat in een plaats als deze het geleide van een man een voordeel veel scherper stelt. Nu er op land- en tuinbouwbedrijven over de heele linie verliezen worden geleden en er geen sprake is van eenig inkomen voor den leider van het bedrijf, moet iedereen het toch wel als een groote onrecht vaardigheid gevoelen, dat desondanks nog premies voor sociale wetten moe ten worden betaald. Dit is eenvoudig onmogelijk, zelfs met een dubbele,„soe pelheid", die de minister wil betrach ten. We zien geen kans op korten ter mijn ons bestaand verzekeringsstelsel gewijzigd te krijgen, dus moet er leen noodmaatregel worden getroffen. Een motie-Duijs, die nog in de Tweede Ka mer behandeld moet worden, zoekt ide oplossing in het vrijstellen van pre miebetaling van inkomens minder dan f1500. In het gangbare stelsel zal 'dus de Staat hiervan de premies hebben fte betalen. We hebben weinig hoop dat de Minister van Financiën het benoo- digde bedrag zal willen uittellen. Maar is dat wel noodig? Van deskun dige zijde is vaak betoogd, dat in onze verzekeringsfondsen voldoende reser ve aanwezig is, om gedurende eenige jaren dit gemis aan premies te kun nen dragen, zonder dat de rechten (der verzekerden eenig gevaar zouden loo- pen en ten slotte is het 'toch de alge- meene staatsgarantie, die vastheid aan de verzekering geeft Men zegge niet, dat het gaat om luttele bedragen, pf dat met dezen maatregel de crisis piet wordt opgelost. Het laatste is volko men juist, slechts een reeks van maat regelen, die elk voor zich wat 'ver lichting geven, kan merkbare veran dering in den toestand brengen. Wat het eerste betreft, dat is betrekkelijk. Op een verlieslijdend bedrijf telt elke bespaarde uitgave mee, en een inten sief gedreven bedrijf behoeft niet groot te zijn, om enkele honderden guldens aan premies verschuldigd te wezen. Er is op dit terrein op korten termijn iets goeds te bereiken, doch dan moet men niet als fanatieke Idog- matici tegenover elkander staan. Alle partijen moeten willen inzien, dat een noodmaatregel moet worden getrof fen en om hierin spoedig te .slagen, moet er van weerszijden wat toegege ven worden. Hef duurt alles maar te lang. W. De strijd in China. Weinig vordering. Maandagavond meldde men: Toen de middag verstreken was, bleek, dat de Japanners voor heden op alle fron ten tot staan waren gebracht. Te Tsja- pei kwamen bij het spoorwegstation de Chineezen een weinig vooruit, ter wijl hun granaten veel schade veroor zaakten achter de Japansche linies. De Japanners namen de Chineesche stelling zwaar onder vuur, doch zonder veel resultaat. Er zijn Japansche versterkingen on derweg naar Sjanghai. De verliezen. De Japanners zeggen dat hun ver liezen 300 dooden en gewonden bo dragen, maar men is te Sjanghai van meening, dat hun verliezen grooter zijn. De Chineesche verliezen worden ge is. Zooals de zaken nu staan, waa(g ik al heel waf door deze middagritjes met u te doen, dat kan ik u verzeke ren." „U hebt niets verklaard," drong hij halsstarrig aan. „Ik begrijp nog niet, waarom u mij in het publiek moet ne- geeren, waarom het niet goed zou zijn, dat mijn zuster u een bezoek bracht en uitnoodigde mee te gaan tennissen, waarom u en uw tante mij niet zouden toestaan met u te gaan dineeren. Ik begrijp daar nu nog evenmin iets van als vroeger." Zij zuchtte. „Nu, wees niet boos op mij als 'tu blieft," smeekte zij. „Indien u wist, hoe vervelend mijn leven is en hoe dankbaar ik u 'werkelijk ben voor deze ritjes, dan zou u vriendelijker jegens mij zijn gestemd. Zie, ik geef u mijn hand. Laten wij vrienden zijn." Het was de eerste maal sedert hun kennismaking, dat zij hem de geringste gunst had toegestaan. De aanraking harer vingers deed hem sidderen. Hij hield haar hand eenige oogenblikken vast Toen trok zij haar bedaard, maar bepaald weg. „Dat is dus afgesproken," zeide zij. „Laten wij nu over iets anders spre ken. Is er geen nieuws van de Speel bank? Heeft niemand de bank laten springen? „Er is iets, dat ik u wilde vertellen," antwoordde Gerald, zich plotseling al les herinnerende, „Ik zat gisteravond te dineeren in het restaurant Ciro schat op 500 dooden en 1500 gewon den; het aantal Chineesche burgers, dat omgekomen is, zou nog grooter zijn. De strijdkrachten. De Daily Herald geeft een overzicht van de strijdkrachten die bij Sjanghai in gevecht zijn. De Japanners beschik ken volgens deze opgave over 16.000 man keurtroepen met vliegtuigen, tanks, gepantserde auto's en batterijen van 8 duims houwitsers. De Chineezen hebben 70.000 man in het veld en er zijn versterkingen on derweg. Vele manschappen zijn jon gelui van 18 jaar, maar de anderen zijn geharde krijgers, ofschoon^niet zoo goed afgericht als de Japanners. Generaal Oeyeda, de opperbevel hebber van de Japansche troepen, is een militair van rustig beleid, die zorg vuldig zijn krijgsplan overweegt. De Chineesche opperbevelhebber is generaal Tsai Tinhai, een geslepen tacticus, die van soldaat is opgeklom men. De geheime kracht van de Chi neesche verdediging is generaal Wet zel, een Duitscher. Hij heeft de Chi neesche troepen afgericht en wordt, ofschoon hij slechts adviseur is, als de eigenlijke drijfkracht van het taaie verzet beschouwd. Officieel wordt uit Tokio medege deeld, dat de operaties bij Sjanghai waardoor het 19c Chineesche leger te ruggedrongen zal worden, een week of tien dagen zullen duren. Vervolgens zullen de Japanners een verdedïgings- stelling innemen, totdat de omstandig heden een terugtocht mogelijk maken, of omdat de onderhandelingen over een neutrale zone beëindigd zijn. Gisteravond meldde men: Toen de Japanners hedenochtend den aanval op de Chineesche stellin gen ten Noorden van Kiangwan en (na bij Tatsjang hervatten, bemerkten zij, dat de Chineezen versterkingen had den gekregen en des nachts een lom- trekkende beweging hadden gemaakt. Er volgde een hevig gevecht, waarna de Japanners genoodzaakt waren zich terug te trekken. In afwachting van versterkingen hebben zij hun offensief hier thans tijdelijk gestaakt. Aan Ja pansche zijde werden 20 soldaten ge dood en 60 gewond. Ook uit de nadere berichten blijkt, dat de Chineezen een succes op ide Japanners hebben behaald en ten N. van Kiangwan oprukken. In hun om trekkende beweging gingen de Chinee zen van het Noorden uit over ide Woe- soengkreek achter den rechtervleugel der Japanners om. De rechtervleugel was daardoor gedwongen terug te trekken en moest het dorp Miauhong- tsjen in handen der Chineezen laten. Om hef presidentschap. i Hitier en Düsterberg zijn thans defi nitief candidaat gesteld voor het Duit- sche presidentschap. De „Germania" ziet in het feit, |dat Hitier en Düsterberg als candidaten van het Harzburg-front voor de presi dentsverkiezing zijn gesteld een tee- ken, dat deze beweging slechts zoo lang een eenheid vormt, wanneer het er op aankomt, oppositie te voeren. Zij wordt echter volkomen illusoir, wanneer er practisch opbouwend werk moet worden gedaan. De „Vorwarts" naast een man, van wien men zeide, dat hij de bank dien namiddag ver scheidene malen had laten springen. Ik meende, dat men zeide, dat hij een Rus was. Ik veronderstel echter, dat u alles omtrent hem weet." „Ik?" riep zij uit. „Waarom ik?" „Omdat hij gedurende het diner een brief schreef en die aan een bode ter bezorging gaf. Ik zat aan Jie tafel naast de zijne en las toevallig het adres. Hij was geadresseerd aan madame de Ponière." Zij keek hem verwonderd aan. „Aan mijn tante?" herhaalde zij. „Maar wij hebben gisteren van nie mand een brief ontvangen." „Ik zag, dat de bode om ongeveer twintig minuten voor tien vertrok," verzekerde Gerald. „Wij verlieten de Speelclub om half tien," zeide Pauline nadenkend, „maar ik weel zeker, dat er bij onze terug komst geen bode op ons wachtte. Hoe zag die man er uit?" „Men zeide, dat hij een Rus was en Zubin heette," antwoordde Gerald. „Er werd ook gezegd, dat hij dien namid dag twee millioen francs had gewon nen." „Zubin!" riep zij verschrikt uit. „Be schrijf hem dadelijk, als 't u blieft." „Dat is gemakkelijk," zeide Gerald. „Hij moet minstens zes voet en drie duim lang zijn, en is breed gebouwd. Hij was een van de geweldigste men- schhen, die ik ooit in mijn leven heb gezien. Hij heeft een tanige gelaats zegt, dat de candidatuur-Hitler be wijst, dat de nat.-socialisten alles op de kaart van de presidentsverkiezin gen zetten. De „Deutsche Allgemeine Zeitung" gelooft niet in een overwin ning van Hitier. Vraagt de echte Poeders en Tabletten I Echt rijn ze alleen, wanneer op de verpakking de naam van den fabrikant in nevenstaande p handteekening f ,'AvnQ'T^? voorkomt. (f TEGEN ONTWERP-TERPSTRA. VII. Betere bezuinigingsvoorstellen. De eenige bezuinigingsmaatregel, die Minister Terpstra voorstelt, is beper king van het aantal onderwijzers door de leerlingenschaal te verhoogen. Andere methoden van bezuiniging vond de Staatscommissie niet zoo zegt Prof. Rutgers in No. 6 van de door hem uitgegeven serie geschriftjes: „Herziening der Lager Onderwijswet" en wat door anderen als bezuini gingsmaatregelen werden aangegeven, kwam neer op aantasting der vrijheid van onderwijs. Andere methoden van bezuiniging zijn niet gevonden, nóch door de Staats commissie, nóch door den Minister, 't Is de vraag of ernstig gezocht is naar andere methoden. Intusschen nu het der Regeering niet is mogen gelukken, bezuinigingen voor te stellen, dan met schade voor de vitale belangen van het onderwijs, heeft het Comité van Actie tegen het Wetsontwerp Terpsfra niet willen na laten, aan te wijzen, waar die bezuini ging op dit terrein wèl kan worden verkregen, zonder eenig nadeel voor de vitale belangen en zonder in strijd te komen met het beginsel der finan- ciëele gelijkstelling tusschen openbaar en bijzonder onderwijs. Verschillende van die bezuinigings maatregelen komen speciaal de ge meenten ten goede doch er zal wel niemand zijn, die ontkennen wil, dat het juist talrijke gemeenten zijn, die diep gebukt gaan onder de kosten voor het onderwijs. Verlichting van die druk zal die gemeenten, en dus de belastingbetalers, ten goede komen. De Regeering gaat in haar voorstel len een anderen kant uit; zij bezuinigt op een geheele verkeerde wijze en met ernstige aantasting van de levens belangen van goed onderwijs voor 's Rijks kas, maar legt op gemeenten, die prijsstellen op goed, deugdelijk onderwijs, nog hoogere lasten. Rekening houdende met de noodza kelijkheid van goed in te richten on derwijs en met de financiëele draag kracht van Rijk en Gemeenten is het van het hoogste belang, dat in de toe komst door gemeentebesturen géén medewerking tot de stichting van bij zondere scholen zal behoeven te wor den verleend, als deze ingevolge de bepalingen betreffende het aantal leer lingen, waarvoor het Rijk het salaris van één leerkracht betaalt, minder dan drie leerkrachten zou tellen. Die eisch minstens drie leer krachten is uit onderwijskundig oog punt zeker niet overdreven en wordt DEN SOETEN I MVAL SEDERT ISZZ b.v. door Rector Goorts, directeur der Bisschoppelijke kweekschool te 's Her togenbosch, onderschreven in een ar tikel in „Het Huisgezin". Deze R.K. deskundige gaat zelfs verder; hij schrijft: „in verband met het 7de leer jaar is de school met vier leerkrachten toch wel het minste van wat men een geschikte school kan noemen." Werd zoo'n bepaling in de wet óp- genomen, dan zou het aantal één- en tweemans schooltjes bij het bijzonder onderwijs niet vermeerderen, terwijl aanleiding tot het ontstaan van zulke schooltjes bijna steeds het gevolg van de stichting van de eerste bij het openbaar onderwijs voor een zeer groot deel zou zijn weggenomen. De belangen van 't onderwijs in izijn geheel zouden niet worden geschaad, integendeel bevorderd en voor de ge meenten zou een belangrijke bezuini ging verkregen worden. Een tweede bezuiniging is te verkrij gen, door in de Wet vast te leggen, dat bij de aanvrage tot medewerking voor stichting van bijzondere scholen niet mogen meetellen leerlingen, die reeds een bijzondere school bezoeken. De grondgedachte van de Pacifica tie is toch, dat de gelegenheid geopend moet worden zonder onoverkome lijke financiëele bezwaren voor de ouders voor „gemoedsbezwaarden" ander onderwijs dan openbaar te ont vangen. Als de kinderen van die „ge moedsbezwaarden" reeds een bijzon dere school bezoeken, is aan het be zwaar tegemoet gekomen en bestaat er geen enkele aanleiding om, voor rekening van de gemeente, van pile belastingbetalers dus, de gelegenheid te openen nog weer eens een nieuwe school te stichten. Deze middelen tot bezuiniging zullen aan enkele der meest noodlottige toe standen bij ons lager onderwijs gelei delijk een einde maken, zonder het be ginsel der financiëele gelijkstelling en de vrijheid van onderwijs aan te tas ten, zonder schade te doen aan de vi tale belangen van het onderwijs, doch wèl door verbetering te brengen van vérstrekkende beteekenis. Het Comité van Actie tegen W etsont werp-Terpstra. De splijtzwam. Reeds geruimen tijd bestaat er een conflict bij de ChristeL School met den Bijbel te Oudshoorn, gemeente Alphen a. d. Rijn. Oorzaak van dit ge schil is, dat de Ned. Herv. en Chr. Geref. bestuursleden zich niet konden vereenigen met het besluit in de be staand vacature een gereformeerd schoolhoofd te benoemen. Nu men echter aan dit besluit uitvoering heeft gegeven, meenen de Ned. Herv. en Chr. Geref. ouders hun kinderen niet meer aan dit schoolhoofd te kunnen toevertrouwen, weshalve thans hand- teekeningen onder de betrokken ouders worden verzameld om te ko men tot de oprichting van een eigen schooL kleur, een gerimpeld gelaat, zwarte oogen en een massa zwart, reeds grij zend haar." Zij legde haar hand op de zijne. „Laat de auto stil houden als 'tu blieft," smeekte zij. „Keer om, zoo gauw als u kunt. Ik moet naar huis. Gerald reed naar een plek, waar de weg breeder was, keerde om en reed weer terug naar Monte Carlo. „Indien ik had geweten, dat mijn nieuwtje ons rijtoertje zou bekorten," bromde hij, dan zou ik in 't geheel niet over den man hebben gesproken. „Mijn vriend," zeide zij ernstig, „wat u mij hebt verteld, kan van het groot ste belang voor mij zijn." „U herkent den man dus?" „Het is waarschijnlijk de rentmees ter mijner tante," deelde zij hem na eenige aarzeling mede. „Daar, nu ziet u, dat ik u geheimen vertel. Weet u ook, of hij gisteravond ook heeft ge speeld?" „Ik ben alleen in de Club geweest," antwoordde Gerald. „Daar was hij niet Is er iets, dat ik voor u kan doen? Zou u willen, dat ik naar hem ging zoeken?" „Ja, dat zou u kunnen doen," zeide zij nadenkend. „Als u mij hebt afgezet, ga dan door naar de speelbank. In dien u hem daar vindt, raak dan even zijn schouder aan. Zeg, dat madame de Ponière hem wacht Zult u dat niet vergeten?" „Ik zal er terstond heenrijden," be loofde Gerald. Hij bracht Pauline zooals gewoonlijk naar het hek van haar villa. Zij gunde zich nauwelijks tijd hem goedendag te zeggen, maar haar glimlach en houding waren vriendelijker. Het was echter duidelijk, dat zijn 1 bericht haar had doen ontstellen. Hoewel' Gerald ge woonlijk niet erg nieuwsgierig was, be gon hij toch belang te stellen in zijn opdracht- Bij de Speelbank aangekomen, liep hij recht door naar de Cercle Privé, bezocht elke roulette- ,en trente et quarante tafel en ging ook naar de baccaratkamer. Nergens vond hij een spoor van den man, dien hij zocht Hij wilde de Speelclub reeds weer verla ten, toen de gedachte bij hem,' opkwam, dat de Rus misschien speelde aan een van de algemeene tafels van het Ca sino. Hij keerde weer terug en bezocht ze een voor een. Op het laatst werd' zijn moeite beloond. Aan de verste ta fel naast den croupier, met een aan tal menschen achter zijn stoel en een groote hoop banknoten voor hem, zat monsieur Zubin— De Rus speelde hoog, blijkbaar naar een systeem, en met afwisselend suc ces. Naar alle waarschijnlijkheid had hij zich niet verkleed, niet gewasschen of geschoren sedert den vorigen avond. Zijn kin was vol stoppels, zijn oogen met bloed beloopen; zijn boord en das waren gekreukeld; zijn al te weelde rige haardos was opgekamd en slordig. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1932 | | pagina 1