N° 21
Woensdag 21 Februari 1952
119* Jaargang.
De weg tot geluk
LANDBOUW EN CRISIS.
Reclame-aanbiedingen.
LINTVELT's BAZAR
Buitenland,
School en kerk.
Weigert namaak!
'VAH MBLLB'S*
GOESCHE^
ONT BYT- KOEK
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,
buiten Goes 2,~
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE K COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens 6 Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes.
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels 1/20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
SOCIALE LASTEN.
Als een groofe onrechtvaardigheid
in den crisistijd gevoelen de land-
bouwwerkgevers den druk der sociale
lasten op hun bedrijven. Onder ge
wone omstandigheden ondervond het
stelsel van verplichte verzekering al
vele bedenkingen.
En terecht, want hierbij wordt aller
minst het beginsel van betaling naar
draagkracht toegepast. De kleine zelf
standige boer ol tuinder moet even
goed de premie voor zijn arbeider be
talen als zijn meer kapitaalkrachtige
collega, terwijl de premie voor hem
zelf, voor de vrijwillige ouderdoms-
verzekering er niet af kan, zoodat ,hïj
moet blijven werken tot zijn dood.
Men zal zeggen, dat geldt ook (voor
den kleinen industrieel, voor den klei
nen zelfstandigen vakman. Gedeelte
lijk is dat juist, maar toch lis er onder
scheid, want deze schuiven die lasten
van zich af en verdisconteeren ze iin
den prijs van hun eindproduct ofwel
leggen ze op hun loon. Wijl dat in die
kringen vanzelfsprekend wordt ge
vonden en dit dan ook over de heele
linie zoo gebeurt, beperkt de druk
dier belastingen zich voor die bedrij
ven tot den administratieven romp
slomp, waarvan de kosten zeer waar
schijnlijk nog in rekening worden ge
bracht
Heel anders is het met den boer.
Door duurder inkoop van zijn benoo-
digdheden betaalt hij zijn portie in
elke branche en daarnaast betaalt hij
de premie voor iederen ambachtsman,
die voor hem werkt en ten slotte
krijgt hij het volle pond voor (zijn
eigen arbeiders, zonder dat hij iets
daarvan op anderen kan verhalen, om
dat de prijzen zijner producten door
de wereldmarkt worden bepaald. De
boer kan er niet een schepje opleggen.
Alle kosten, die door overheidsmaat
regelen op zijn bedrijf worden gelegd,
zijn voor hem even zooveel directe 'uit
gaven. Dit is voor 100 pet. Keker het
geval bij de eigenaars-gebruikers van
den grond, hetzij die grond in (vollen
eigendom wordt bezeten, hetzij het
bedrijf met hypotheek is belast, doch
ook de pachters ontspringen den dans
niet. In 'een loopend pachtcontract
worden geen wijzigingen aangebracht,
omdat er een sociale wet bijgekomen
is en bij vernieuwing der pacht is al
even weinig kans, dat met dit Ifeït
rekening zal worden gehouden. Voor
e^n dergelijk bedrag laat de pachter
zijn bedrijf niet gaan, zij het 'ook, dat
hij in zijn ziel overtuigd is, dat het er
niet af kan. Hij speelt opnieuw leen
kansspel en waagt den sprong.
We willen met het vorengaande
geenszins te kennen geven, dat we de
sociale wetgeving aan kant willen zet
ten, maar wel willen we, dat de lasten
op meer rechtvaardige wijze zullen
worden gedragen. In gewonen tijd
reeds hebben we hiervoor vaak een
lans gebroken, doch het spreekt van
zelf, dat deze crisistijd het probleem
DEZE WEEK
SPECIALE
28
FEUILLETON
door
E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„Is u een socialiste?" vroeg Gerald,
ietwat onaangenaam verrast.
„Volstrekt niet," antwoordde zij
kortaf. „Ik ben een aristocraat."
„Is u bevreesd mij aan madame de
Ponière voor te stellen?" vroeg hij,
na een oogenblik van stilte.
„Vreeselijk," erkende zij openhar
tig-
„Omdat mijn kwartieren onvoldoen
de zijn? Ik zou willen opmerken, dat
mijn vader de negende Graaf is en ik
zijn eenige zoon ben."
„Dat is het volstrekt niet," verze
kerde zij hem onverschillig. „Er is
werkelijk geen reden, waarom wij el
kaar in een plaats als deze niet op een
voet van gelijkheid zouden ontmoeten,
maar mijn tante is een vrouw met
slechts een enkel denkbeeld in haar
hoofd, en voor de gelukkige ontwikke
ling daarvan is het raadzaam hier geen
kennismakingen aan te knoopen. Nu,
Milord Dombey, ben ik nu niet vrien
delijk jegens u geweest? Ik zou u
gaarne vaker ontmoeten, als ik kon,
omdat in een plaats als deze het
geleide van een man een voordeel
veel scherper stelt. Nu er op land- en
tuinbouwbedrijven over de heele linie
verliezen worden geleden en er geen
sprake is van eenig inkomen voor den
leider van het bedrijf, moet iedereen
het toch wel als een groote onrecht
vaardigheid gevoelen, dat desondanks
nog premies voor sociale wetten moe
ten worden betaald. Dit is eenvoudig
onmogelijk, zelfs met een dubbele,„soe
pelheid", die de minister wil betrach
ten. We zien geen kans op korten ter
mijn ons bestaand verzekeringsstelsel
gewijzigd te krijgen, dus moet er leen
noodmaatregel worden getroffen. Een
motie-Duijs, die nog in de Tweede Ka
mer behandeld moet worden, zoekt ide
oplossing in het vrijstellen van pre
miebetaling van inkomens minder dan
f1500. In het gangbare stelsel zal 'dus
de Staat hiervan de premies hebben fte
betalen. We hebben weinig hoop dat
de Minister van Financiën het benoo-
digde bedrag zal willen uittellen.
Maar is dat wel noodig? Van deskun
dige zijde is vaak betoogd, dat in onze
verzekeringsfondsen voldoende reser
ve aanwezig is, om gedurende eenige
jaren dit gemis aan premies te kun
nen dragen, zonder dat de rechten (der
verzekerden eenig gevaar zouden loo-
pen en ten slotte is het 'toch de alge-
meene staatsgarantie, die vastheid aan
de verzekering geeft Men zegge niet,
dat het gaat om luttele bedragen, pf
dat met dezen maatregel de crisis piet
wordt opgelost. Het laatste is volko
men juist, slechts een reeks van maat
regelen, die elk voor zich wat 'ver
lichting geven, kan merkbare veran
dering in den toestand brengen. Wat
het eerste betreft, dat is betrekkelijk.
Op een verlieslijdend bedrijf telt elke
bespaarde uitgave mee, en een inten
sief gedreven bedrijf behoeft niet
groot te zijn, om enkele honderden
guldens aan premies verschuldigd te
wezen. Er is op dit terrein op korten
termijn iets goeds te bereiken, doch
dan moet men niet als fanatieke Idog-
matici tegenover elkander staan. Alle
partijen moeten willen inzien, dat een
noodmaatregel moet worden getrof
fen en om hierin spoedig te .slagen,
moet er van weerszijden wat toegege
ven worden. Hef duurt alles maar te
lang. W.
De strijd in China.
Weinig vordering.
Maandagavond meldde men: Toen
de middag verstreken was, bleek, dat
de Japanners voor heden op alle fron
ten tot staan waren gebracht. Te Tsja-
pei kwamen bij het spoorwegstation
de Chineezen een weinig vooruit, ter
wijl hun granaten veel schade veroor
zaakten achter de Japansche linies.
De Japanners namen de Chineesche
stelling zwaar onder vuur, doch zonder
veel resultaat.
Er zijn Japansche versterkingen on
derweg naar Sjanghai.
De verliezen.
De Japanners zeggen dat hun ver
liezen 300 dooden en gewonden bo
dragen, maar men is te Sjanghai van
meening, dat hun verliezen grooter
zijn.
De Chineesche verliezen worden ge
is. Zooals de zaken nu staan, waa(g ik
al heel waf door deze middagritjes
met u te doen, dat kan ik u verzeke
ren."
„U hebt niets verklaard," drong hij
halsstarrig aan. „Ik begrijp nog niet,
waarom u mij in het publiek moet ne-
geeren, waarom het niet goed zou zijn,
dat mijn zuster u een bezoek bracht
en uitnoodigde mee te gaan tennissen,
waarom u en uw tante mij niet zouden
toestaan met u te gaan dineeren. Ik
begrijp daar nu nog evenmin iets van
als vroeger."
Zij zuchtte.
„Nu, wees niet boos op mij als 'tu
blieft," smeekte zij. „Indien u wist,
hoe vervelend mijn leven is en hoe
dankbaar ik u 'werkelijk ben voor
deze ritjes, dan zou u vriendelijker
jegens mij zijn gestemd. Zie, ik geef
u mijn hand. Laten wij vrienden zijn."
Het was de eerste maal sedert hun
kennismaking, dat zij hem de geringste
gunst had toegestaan. De aanraking
harer vingers deed hem sidderen. Hij
hield haar hand eenige oogenblikken
vast Toen trok zij haar bedaard, maar
bepaald weg.
„Dat is dus afgesproken," zeide zij.
„Laten wij nu over iets anders spre
ken. Is er geen nieuws van de Speel
bank? Heeft niemand de bank laten
springen?
„Er is iets, dat ik u wilde vertellen,"
antwoordde Gerald, zich plotseling al
les herinnerende, „Ik zat gisteravond
te dineeren in het restaurant Ciro
schat op 500 dooden en 1500 gewon
den; het aantal Chineesche burgers,
dat omgekomen is, zou nog grooter
zijn.
De strijdkrachten.
De Daily Herald geeft een overzicht
van de strijdkrachten die bij Sjanghai
in gevecht zijn. De Japanners beschik
ken volgens deze opgave over 16.000
man keurtroepen met vliegtuigen,
tanks, gepantserde auto's en batterijen
van 8 duims houwitsers.
De Chineezen hebben 70.000 man in
het veld en er zijn versterkingen on
derweg. Vele manschappen zijn jon
gelui van 18 jaar, maar de anderen zijn
geharde krijgers, ofschoon^niet zoo
goed afgericht als de Japanners.
Generaal Oeyeda, de opperbevel
hebber van de Japansche troepen, is
een militair van rustig beleid, die zorg
vuldig zijn krijgsplan overweegt.
De Chineesche opperbevelhebber is
generaal Tsai Tinhai, een geslepen
tacticus, die van soldaat is opgeklom
men. De geheime kracht van de Chi
neesche verdediging is generaal Wet
zel, een Duitscher. Hij heeft de Chi
neesche troepen afgericht en wordt,
ofschoon hij slechts adviseur is, als de
eigenlijke drijfkracht van het taaie
verzet beschouwd.
Officieel wordt uit Tokio medege
deeld, dat de operaties bij Sjanghai
waardoor het 19c Chineesche leger te
ruggedrongen zal worden, een week
of tien dagen zullen duren. Vervolgens
zullen de Japanners een verdedïgings-
stelling innemen, totdat de omstandig
heden een terugtocht mogelijk maken,
of omdat de onderhandelingen over
een neutrale zone beëindigd zijn.
Gisteravond meldde men:
Toen de Japanners hedenochtend
den aanval op de Chineesche stellin
gen ten Noorden van Kiangwan en (na
bij Tatsjang hervatten, bemerkten zij,
dat de Chineezen versterkingen had
den gekregen en des nachts een lom-
trekkende beweging hadden gemaakt.
Er volgde een hevig gevecht, waarna
de Japanners genoodzaakt waren zich
terug te trekken. In afwachting van
versterkingen hebben zij hun offensief
hier thans tijdelijk gestaakt. Aan Ja
pansche zijde werden 20 soldaten ge
dood en 60 gewond.
Ook uit de nadere berichten blijkt,
dat de Chineezen een succes op ide
Japanners hebben behaald en ten N.
van Kiangwan oprukken. In hun om
trekkende beweging gingen de Chinee
zen van het Noorden uit over ide Woe-
soengkreek achter den rechtervleugel
der Japanners om. De rechtervleugel
was daardoor gedwongen terug te
trekken en moest het dorp Miauhong-
tsjen in handen der Chineezen laten.
Om hef presidentschap. i
Hitier en Düsterberg zijn thans defi
nitief candidaat gesteld voor het Duit-
sche presidentschap.
De „Germania" ziet in het feit, |dat
Hitier en Düsterberg als candidaten
van het Harzburg-front voor de presi
dentsverkiezing zijn gesteld een tee-
ken, dat deze beweging slechts zoo
lang een eenheid vormt, wanneer het
er op aankomt, oppositie te voeren.
Zij wordt echter volkomen illusoir,
wanneer er practisch opbouwend werk
moet worden gedaan. De „Vorwarts"
naast een man, van wien men zeide,
dat hij de bank dien namiddag ver
scheidene malen had laten springen.
Ik meende, dat men zeide, dat hij een
Rus was. Ik veronderstel echter, dat
u alles omtrent hem weet."
„Ik?" riep zij uit. „Waarom ik?"
„Omdat hij gedurende het diner een
brief schreef en die aan een bode ter
bezorging gaf. Ik zat aan Jie tafel naast
de zijne en las toevallig het adres. Hij
was geadresseerd aan madame de
Ponière."
Zij keek hem verwonderd aan.
„Aan mijn tante?" herhaalde zij.
„Maar wij hebben gisteren van nie
mand een brief ontvangen."
„Ik zag, dat de bode om ongeveer
twintig minuten voor tien vertrok,"
verzekerde Gerald.
„Wij verlieten de Speelclub om half
tien," zeide Pauline nadenkend, „maar
ik weel zeker, dat er bij onze terug
komst geen bode op ons wachtte. Hoe
zag die man er uit?"
„Men zeide, dat hij een Rus was en
Zubin heette," antwoordde Gerald. „Er
werd ook gezegd, dat hij dien namid
dag twee millioen francs had gewon
nen."
„Zubin!" riep zij verschrikt uit. „Be
schrijf hem dadelijk, als 't u blieft."
„Dat is gemakkelijk," zeide Gerald.
„Hij moet minstens zes voet en drie
duim lang zijn, en is breed gebouwd.
Hij was een van de geweldigste men-
schhen, die ik ooit in mijn leven heb
gezien. Hij heeft een tanige gelaats
zegt, dat de candidatuur-Hitler be
wijst, dat de nat.-socialisten alles op
de kaart van de presidentsverkiezin
gen zetten. De „Deutsche Allgemeine
Zeitung" gelooft niet in een overwin
ning van Hitier.
Vraagt de echte Poeders en Tabletten I
Echt rijn ze alleen, wanneer op de
verpakking de naam van den fabrikant
in nevenstaande p
handteekening f ,'AvnQ'T^?
voorkomt. (f
TEGEN ONTWERP-TERPSTRA.
VII.
Betere bezuinigingsvoorstellen.
De eenige bezuinigingsmaatregel, die
Minister Terpstra voorstelt, is beper
king van het aantal onderwijzers door
de leerlingenschaal te verhoogen.
Andere methoden van bezuiniging
vond de Staatscommissie niet zoo
zegt Prof. Rutgers in No. 6 van de
door hem uitgegeven serie geschriftjes:
„Herziening der Lager Onderwijswet"
en wat door anderen als bezuini
gingsmaatregelen werden aangegeven,
kwam neer op aantasting der vrijheid
van onderwijs.
Andere methoden van bezuiniging
zijn niet gevonden, nóch door de Staats
commissie, nóch door den Minister,
't Is de vraag of ernstig gezocht is naar
andere methoden.
Intusschen nu het der Regeering
niet is mogen gelukken, bezuinigingen
voor te stellen, dan met schade voor
de vitale belangen van het onderwijs,
heeft het Comité van Actie tegen het
Wetsontwerp Terpsfra niet willen na
laten, aan te wijzen, waar die bezuini
ging op dit terrein wèl kan worden
verkregen, zonder eenig nadeel voor
de vitale belangen en zonder in strijd
te komen met het beginsel der finan-
ciëele gelijkstelling tusschen openbaar
en bijzonder onderwijs.
Verschillende van die bezuinigings
maatregelen komen speciaal de ge
meenten ten goede doch er zal wel
niemand zijn, die ontkennen wil, dat
het juist talrijke gemeenten zijn, die
diep gebukt gaan onder de kosten
voor het onderwijs. Verlichting van
die druk zal die gemeenten, en dus
de belastingbetalers, ten goede komen.
De Regeering gaat in haar voorstel
len een anderen kant uit; zij bezuinigt
op een geheele verkeerde wijze en
met ernstige aantasting van de levens
belangen van goed onderwijs voor
's Rijks kas, maar legt op gemeenten,
die prijsstellen op goed, deugdelijk
onderwijs, nog hoogere lasten.
Rekening houdende met de noodza
kelijkheid van goed in te richten on
derwijs en met de financiëele draag
kracht van Rijk en Gemeenten is het
van het hoogste belang, dat in de toe
komst door gemeentebesturen géén
medewerking tot de stichting van bij
zondere scholen zal behoeven te wor
den verleend, als deze ingevolge de
bepalingen betreffende het aantal leer
lingen, waarvoor het Rijk het salaris
van één leerkracht betaalt, minder dan
drie leerkrachten zou tellen.
Die eisch minstens drie leer
krachten is uit onderwijskundig oog
punt zeker niet overdreven en wordt
DEN SOETEN I MVAL SEDERT ISZZ
b.v. door Rector Goorts, directeur der
Bisschoppelijke kweekschool te 's Her
togenbosch, onderschreven in een ar
tikel in „Het Huisgezin". Deze R.K.
deskundige gaat zelfs verder; hij
schrijft: „in verband met het 7de leer
jaar is de school met vier leerkrachten
toch wel het minste van wat men een
geschikte school kan noemen."
Werd zoo'n bepaling in de wet óp-
genomen, dan zou het aantal één- en
tweemans schooltjes bij het bijzonder
onderwijs niet vermeerderen, terwijl
aanleiding tot het ontstaan van zulke
schooltjes bijna steeds het gevolg
van de stichting van de eerste bij
het openbaar onderwijs voor een zeer
groot deel zou zijn weggenomen.
De belangen van 't onderwijs in izijn
geheel zouden niet worden geschaad,
integendeel bevorderd en voor de ge
meenten zou een belangrijke bezuini
ging verkregen worden.
Een tweede bezuiniging is te verkrij
gen, door in de Wet vast te leggen,
dat bij de aanvrage tot medewerking
voor stichting van bijzondere scholen
niet mogen meetellen leerlingen, die
reeds een bijzondere school bezoeken.
De grondgedachte van de Pacifica
tie is toch, dat de gelegenheid geopend
moet worden zonder onoverkome
lijke financiëele bezwaren voor de
ouders voor „gemoedsbezwaarden"
ander onderwijs dan openbaar te ont
vangen. Als de kinderen van die „ge
moedsbezwaarden" reeds een bijzon
dere school bezoeken, is aan het be
zwaar tegemoet gekomen en bestaat
er geen enkele aanleiding om, voor
rekening van de gemeente, van pile
belastingbetalers dus, de gelegenheid
te openen nog weer eens een nieuwe
school te stichten.
Deze middelen tot bezuiniging zullen
aan enkele der meest noodlottige toe
standen bij ons lager onderwijs gelei
delijk een einde maken, zonder het be
ginsel der financiëele gelijkstelling en
de vrijheid van onderwijs aan te tas
ten, zonder schade te doen aan de vi
tale belangen van het onderwijs, doch
wèl door verbetering te brengen van
vérstrekkende beteekenis.
Het Comité van Actie tegen
W etsont werp-Terpstra.
De splijtzwam.
Reeds geruimen tijd bestaat er een
conflict bij de ChristeL School met
den Bijbel te Oudshoorn, gemeente
Alphen a. d. Rijn. Oorzaak van dit ge
schil is, dat de Ned. Herv. en Chr.
Geref. bestuursleden zich niet konden
vereenigen met het besluit in de be
staand vacature een gereformeerd
schoolhoofd te benoemen. Nu men
echter aan dit besluit uitvoering heeft
gegeven, meenen de Ned. Herv. en
Chr. Geref. ouders hun kinderen niet
meer aan dit schoolhoofd te kunnen
toevertrouwen, weshalve thans hand-
teekeningen onder de betrokken
ouders worden verzameld om te ko
men tot de oprichting van een eigen
schooL
kleur, een gerimpeld gelaat, zwarte
oogen en een massa zwart, reeds grij
zend haar."
Zij legde haar hand op de zijne.
„Laat de auto stil houden als 'tu
blieft," smeekte zij. „Keer om, zoo
gauw als u kunt. Ik moet naar huis.
Gerald reed naar een plek, waar de
weg breeder was, keerde om en reed
weer terug naar Monte Carlo.
„Indien ik had geweten, dat mijn
nieuwtje ons rijtoertje zou bekorten,"
bromde hij, dan zou ik in 't geheel niet
over den man hebben gesproken.
„Mijn vriend," zeide zij ernstig, „wat
u mij hebt verteld, kan van het groot
ste belang voor mij zijn."
„U herkent den man dus?"
„Het is waarschijnlijk de rentmees
ter mijner tante," deelde zij hem na
eenige aarzeling mede. „Daar, nu ziet
u, dat ik u geheimen vertel. Weet u
ook, of hij gisteravond ook heeft ge
speeld?"
„Ik ben alleen in de Club geweest,"
antwoordde Gerald. „Daar was hij
niet Is er iets, dat ik voor u kan
doen? Zou u willen, dat ik naar hem
ging zoeken?"
„Ja, dat zou u kunnen doen," zeide
zij nadenkend. „Als u mij hebt afgezet,
ga dan door naar de speelbank. In
dien u hem daar vindt, raak dan even
zijn schouder aan. Zeg, dat madame
de Ponière hem wacht Zult u dat niet
vergeten?"
„Ik zal er terstond heenrijden," be
loofde Gerald.
Hij bracht Pauline zooals gewoonlijk
naar het hek van haar villa. Zij gunde
zich nauwelijks tijd hem goedendag te
zeggen, maar haar glimlach en houding
waren vriendelijker. Het was echter
duidelijk, dat zijn 1 bericht haar had
doen ontstellen. Hoewel' Gerald ge
woonlijk niet erg nieuwsgierig was, be
gon hij toch belang te stellen in zijn
opdracht-
Bij de Speelbank aangekomen, liep
hij recht door naar de Cercle Privé,
bezocht elke roulette- ,en trente et
quarante tafel en ging ook naar de
baccaratkamer. Nergens vond hij een
spoor van den man, dien hij zocht Hij
wilde de Speelclub reeds weer verla
ten, toen de gedachte bij hem,' opkwam,
dat de Rus misschien speelde aan een
van de algemeene tafels van het Ca
sino. Hij keerde weer terug en bezocht
ze een voor een. Op het laatst werd'
zijn moeite beloond. Aan de verste ta
fel naast den croupier, met een aan
tal menschen achter zijn stoel en een
groote hoop banknoten voor hem, zat
monsieur Zubin—
De Rus speelde hoog, blijkbaar naar
een systeem, en met afwisselend suc
ces. Naar alle waarschijnlijkheid had
hij zich niet verkleed, niet gewasschen
of geschoren sedert den vorigen avond.
Zijn kin was vol stoppels, zijn oogen
met bloed beloopen; zijn boord en das
waren gekreukeld; zijn al te weelde
rige haardos was opgekamd en slordig.
(Wordt vervolgd).