De weg tot geluk
N° 18
Woensdag 10 Februari 1932
119® Jaargang.
Buitenland.
Reclame-aanbiedingen.
LINTVELT's BAZAR
ASPIRIN
Binnenland
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,—
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent
Verschijnt Maa«dag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
«OESCHE COURANT
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goeschc Courant j en Kleeuwens Ross' Drukkers-en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 Na. 244 «SRfïw» te Goes.
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
DE ONTWAPENINGS
CONFERENTIE.
Sir John Simon.
Maandag heeft de Engelsche afgevaar
digde Sir John Simon de rij van sprekers
geopend met een rede. die men in hoofd
zaak theoretisch-pacifistisch kan noemen,
maar die zakelijk heel weinig bevatte. Het
Fransche voorstel besprak hij met een ge
reserveerdheid, die in het oog liep; zelfs
na alles wat reeds over de Engelsche op
vatting daaromtrent bekend was. Hij schoof
het nog verder ter zijde door het ontwerp
conventie, in ons nummer van Vrijdag
aangehaald, als grondslag van de bespre
kingen te aanvaarden.
Over het vraagstuk van de veiligheid
sprak hij verder geen woord; des te meer
belangstelling toonde hij voor de moderne
methoden van oorlogvoering met gas, mi
croben en het werpen van bommen uit de
lucht. Dat was echter voor hem slechts
een aanloop om met het oude lievelings
denkbeeld van de Engelschen voor den
dag te komen, de afschaffing van de duik-
booten. Hij ontkende, zooals de Engel
schen steeds doen, dat dit een speciaal
Britsch belang was zonder echter overtui
gende argumenten aan te voeren.
Sir Simon gebruikte op die manier het
Fransche voorstel toch nog als aanloop
voor een vorm van ontwapening, waarin
het Fransche voorstel om begrijpelijke re
denen niet voorziet. Het eenige wat nog
verder van belang in de rede van Simon
was, is het denkbeeld, dat strikt toezicht
gehouden moet worden op de uitvoering
van de maxima van bewapening die hier
zouden worden aangenomen en van de
verbodsbepalingen tot het bezitten van be
paalde wapenen, en oorlogsmiddelen met
sancties op de overtreding van deze be
palingen.
T a r di e u
Na Sir Simon sprak de Fransche afge
vaardigde Tardieu, die o.a. de Fransche
voorstellen nader omschreef.
Over de verklaring, die men aan zijn
woorden moet geven, heerschte na zijn
rede groote oneenigheid, maar volgens de
„N. R. Crt." heeft hij vrij duidelijk ge
zegd, dat Frankrijk ook zonder dat zijn
voorstellen aangenomen worden, bereid is
naar beste krachten mede te werken op
den grondslag van het ontwerp-conventie
van 1930, dat door de commissie-Loudon
is opgesteld. Hij zeide letterlijk dit: Frank
rijk is bereid ondanks de beperkingen van
bewapening, die het reeds spontaan heeft
toegestaan, de verplichting op zich te ne
men contractueel zijn wapenrusting te be
perken voor een bepaalden tijdsduur,
Frankrijk is daartoe bereid zonder voor
waarden. Er mag op dit punt geen mis
verstand en geen dubbelzinnigheid bestaan.
Dan zegt hij, dat Frankrijk verder nog be
reid is om de ontwapening in overweging
te nemen zooals men uit de Fransche voor
stellen kan lezen. Ook is Frankrijk bereid
alle verdere vormen van beperking der be
wapening, die nog zullen worden voorge
steld, in beschouwing te nemen, al gaan zij
nog verder dan de Fransche voorstellen,
mits zij binnen de omlijsting van het ont
werp-conventie blijven.
Tardieu is dus verder gegaan dan in zijn
DEZE WEEK
SPECIALE
22
FEUILLETON
door
E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M- HELLEMA.
„Ik geloof, dat madame Lénore de
vrouw, waar wij de kleeren voor Myrtile
kochten in elk geval iets weet".
Lady Mary speelde met de parels, die
om haar hals hingen.
„Om dan van het onderwerp van onze
geheimzinnige buren af te stappen, is het
je al gelukt werk te vinden voor je be
schermelinge?" vroeg zij, haar metgezel
aanziende.
„Nog niet", antwoordde Christopher.
„Ik heb aan een nicht in Londen geschre
ven die zoo iets meer bij de hand heeft
gehad, om te vragen, of zij haar een be
trekking van kinderjuffrouw kan bezorgen.
De huishoudster in het hotel wilde haar
als kamermeisje hebben, maar ditmaal ben
^ik het eens met Gerald ik vind, dat zij
voor zoo iets te goed is".
„Ik begrijp niet, wat jullie jonge man
nen daarvan kunt weten", merkte Mary
op. „Het meisje heeft altijd als boerin ge
leefd en ik ben nog zoo ouderwetsch om
te meenen, dat het zeer onverstandig is
voorstellen, waaruit men den indruk had
gekregen, dat Frankrijk alleen bereid was
verder mee te werken als het zijn voor
waarden vervuld kreeg.
Gibson.
Gibson, de plaatsvervangende leider van
de Amerikaansche delegatie, heeft gister
morgen op de ontwapeningsconferentie het
eerst het woord genomen.
Hij zei, dat Amerika niets onbeproefd
zal laten om werkelijk een vooruitgang in
de beperking en verlaging der bewapenin
gen te bereiken. Met belangstelling heeft
Amerika kennis genomen van de voorstel
len van Tardieu en Sir John Simon. De
Amerikaansche regeering heeft geen nieuw
alomvattend plan, doch zij pleit voor de
volgende punten:
le. De ontwerp-conventie van de
commissie-Loudon moet als grondslag van
discussie worden genomen, waarbij aan
vullende voorstellen punten van overwe
ging kunnen uitmaken;
2e. verlenging van den levensduur van
de bestaande vlootovereenkomsten, zoo
mogelijk met Frankrijk en Italië als mede-
onderteekenaars
3e. proportioneele verlaging van de
tonnagecijfers in de vlootovereenkomsten,
zoodra alle onderteekenaars van de over
eenkomst van Washington tot het vloot-
verdrag van Londen zijn toegetreden;
4e. afschaffing van de duikbooten;
5e. doeltreffende maatregelen ter be
scherming van de burgerlijke bevolking te
gen luchtaanvallen;
6e. afschaffing van het voeren van oor
log met doodelijke gassen en bacteriën;
7e. inkrimping van de landlegers tot het
noodzakelijke voor handhaving van de or
de in het binnenland en ter bescherming
van de grenzen;
8e. beperking van het gebruik van
tanks en zwaar vervoerbaar geschut;
9e. begrenzing van de uitgaven voor
materiaal opdat niet in de kwaliteit om het
hardst wordt bewapend, wanneer men
het over de beperking van de kwantiteit
eens is geworden.
Dr. Brüning.
Na Gibson heeft de Duitsche rijkskan
selier in het dichtbezette Huis zijn met
spanning verwachte rede gehouden. Hij
betoogde dat deze conferentie een gebeur
tenis van wereldhistorische beteekenis is,
naar welke het Duitsche volk reeds lang
verlangend heeft uitgezien.
Het Duitsche rijk, verklaarde Brüning
dan woordelijk, voor welks politiek ik de
verantwoordelijkheid draag, is bereid aan
de ons gestelde taak van ganscher harte
mee te werken.
De Duitsche regeering en het Duitsche
volk eischen, na zelf ontwapend te zijn,
de algemeene ontwapening, op grond van
de rechtsgelijkheid en op de basis van ge
lijke veligheid voor alle volken. De Duit
sche delegatie kan echter als uitgangspunt
voor praktische werkzaamheden niet de
ontwerp-conventie aannemen, welke de
voorbereidende commissie heeft uitgewerkt
Dit ontwerp is niet in overeenstemming
met de eischen van den jongsten tijd. Het
is vol leemten en zwijgt over belangrijke
punten.
Aan het slot van zijn rede verklaarde
Dr. Brüning nogmaals met klem, dat het
Duitsche volk het er over eens is, dat
slechts een algemeene, duurzame, gelijktij
dige, zonder voorbehoud en bijgedachten
besloten en uitgevoerde ontwapening de
verlammende spanning in de wereld uit den
weg kan ruimen.
Duitschland biedt allen volken op deze
conferentie zijn hand voor gemeeenschap-
pelijken arbeid aan dit werk.
iemand tot een positie te verheffen, waar
in hij niet past".
„Het meisje is heel ongewoon", ver
klaarde Christopher. „Haar vader en moe
der waren beiden bij het onderwijs. Soms
ben ik geneigd het te betreuren, dat wij
haar ooit hebben ontdekt; maar nu wij dat
hebben gedaan en haar eenmaal hier heb
ben gebracht, moeten wij trachten haar
een behoorlijke betrekking te bezorgen".
„In Monte Carlo?" vroeg Mary, een
beetje spottend.
„Ik zal haar naar Engeland zenden, als
mijn nicht haar wil ontvangen", verklaar
de Christopher.
,En intusschen is het dwaze kind tot
over de ooren verliefd op Gerald. Nu, jul
lie weet beiden, wat je doet, hoop ik. Ik
zou niet gaarne je verantwoordelijkheid
hebbenIk denk, dat ik nu eens moet
gaan zien, of vadertje geluk heeft in zijn
spel."
„Wacht nog even", smeekte Christo
pher, zijn hand op haar arm leggend.
Zij zag nieuwsgierig naar hem op. Ge
rald was juist de volle zaal binnengeko
men en op het zelfde oogenblik versche
nen mademoiselle de Ponière en haar tante
op den anderen drempel. Madame droeg
een zwart kleed, ouderwetsch, maar heel
voornaam. Een prachtige zwarte kanten
sjaal lag over haar schouders. Haar ooren
en vingers schitterden van juweelen. Zij
leunde onder het loopen op een stok met
ivoren knop en haar oogen zwierven als
China en Japan,
Een rapport.
Het eerste rapport van de enquête-com
missie te Sjanghai, dat den zesden Februari
is verzonden, is Maandag gepubliceerd. In
de inleiding wordt de opmerking gemaakt,
dat de anti-Japansche boycot-beweging die
sedert Juli naar aanleiding van de gebeur
tenissen in Korea bestond en nog ver
scherpt werd door de bezetting van Mands-
joerije, heel wat schade heeft berokkend
aan Japan's handel en industrie. De com
missie erkent, hetgeen de Japanners her
haaldelijk hebben aangevoerd, dat de boy
cot door talrijke Chineesche organisaties
is aangemoedigd en dat tegen deze onwet
tige handelingen geen beroep op een recht
bank mogelijk is. Volgens het rapport heb
ben deze maatregelen, alsmede de studen-
temnanifestaties en het uitgesproken ver
langen Japan den oorlog te verklaren, de
spanning nog vergroot, waardoor een me
nigte gewelddaden is bedreven. ïn het rap
port wordt verder gewezen op de belee-
digende woorden, in de Chineesche pers
aan den Japanschen keizer gericht. Een uit
voerig overzicht wordt gegeven van de ge
beurtenissen, die zich sedert 18 Januari
hebben voorgedaan en die zijn begonnen
met een aanslag op drie Boeddhistische
monniken, gevolgd door de vijf eischen
van den Japanschen consul te Sjanghai en
de inwilliging daarvan op 28 Januari door
den burgemeester van Sjanghai.
een overzicht te hebben gegeven van
de bezetting der verschillende punten door
de Japansche troepen, die hierna volgde,
gaan de rapporteurs als volgt verder: „Er
moet eveneens rekening gehouden worden
met de spanning in de voorafgaande da
gen, die er de Chineesche autoriteiten van
zelf toe bracht, de maatregelen door de Ja
pansche vlootautoriteiten genomen, als uit
gebreide militaire maatregelen te beschou
wen. Hierdoor is de actie van de Japan
sche mariniers verscherpt, zoowel als door
het verzet der geregelde Chineesche troe
pen.
De rapporteurs schijnen aan beide zij
den schuld te vinden en vermelden eigen
lijk niet meer dan ieder reeds wist.
De strijd in China,
Gisteravond meldde men:
Gedurende de middaguren is het zwaar
ste bombardement van de geheele Sjang-
hai-campagne begonnen tegen de Woe-
soeng-forten, het dorp en het land er ach
ter. Talrijke Japansche oorlogsschepen ne
men er aan deel. Volgens de laatste op
gave lagen er 33 oorlogsbodems op de ree-
de van Woesoeng. Hiervan is een groot
aantal bezig met bombardeeren. Zij wor
den gesteund door de artillerie van de
landmacht.
Om half vijf hedenmiddag had met een
oorverdoovenden knal een ontzaglijke ex
plosie plaats, vlak achter de forten. Dit
wijst er op, dat het Chineesche kruitmaga
zijn door een granaat is getroffen en in de
lucht is gevlogen. De toestand van het Chi
neesche garnizoen is onbekend, evenals de
situatie in het dorp, dat nu eens in handen
der Japanners, dan weer in die der Chi-
neezen is.
De infanterie-brigade van generaal
Sjimomoto neemt levendig deel aan de ge
vechten. Alles wijst er op, dat de Japan
ners op het oogenblik den verwoedsten
aanval van de geheele campagne onderne
men. Het vuren gaat ononderbroken voort.
Zaken zijn zaken.
De communistische afgevaardigde Ca-
chin heeft, naar uit Parijs gemeld wordt,
aan den minister van financiën een brief ge
richt, waarin hij om opheldering verzoekt
over geruchten, dat een Japansche regee-
gewoonlijk door de kamer,alsof zij niemand
zag. Pauline's prachtige gestalte was in een
nauwsluitend zwart kostuum gehuld, dat
haar zat als aangegoten. Van den grooten
hoed, die haar bleek gelaat en langgewim-
pelde oogen beschaduwde, tot de punten
van haar zwart en witte schoenen, zag ze
er volmaakt gedistingeerd uit. Gerald, die
op weg was naar zijn zuster en Christo
pher, bleef bij haar nadering staan, alsof
hij het meisje een teeken van herkenning
wilde afdwingen. Hierin werd hij echter
teleurgesteld. Zonder hem bepaald te ver
mijden, zonder zelfs maar de oogen van
de richting af te wenden, waar hij stond,
ging zij voorbij, als geheel onbewust van
zijn aanwezigheid, en volgde haar gezellin
door de andere deur. Gerald bleef nog een
oogenblik staan in zwijgende woede. De
sigaret, welke hij in de hand had gehou
den, viel stuk gedrukt op het karpet. Hij
zette zijn voet er op en liep de kamer door.
Lady Mary zag, dat hij boos was, en be
groette hem met een tactvollen glimlach,
alsof zij niets ongewoons had bemerkt.
„Zeg mij of ik vanavond trente et qua-
rante of roulette moet spelen, Gerald?"
vroeg zij. „Of zal ik naar de baccarattafel
gaan? Als daar maar niet zulke wonder
lijke menschen waren!"
Gerald keek naar Christopher. Het
scheen, alsof hij de woorden zijner zuster
nauwelijks had gehoord.
„Zag je dat?" vroeg hij zacht.
Christopher knikte.
ringsleening in Frankrijk zou worden ge-
plaatst. Hij vraagt of het juist is, dat deze
leening eenige honderden millioenen francs
zou bedragen.
Het ministerie van marine heeft aan An-
saldo. te Genua en Orlando te Livorno elk
den bouw opgedragen van een kruiser van
5550 ton, type Attendelo. Deze schepen
krijgen de gewone bewapening van het
condottieri-type, n.l. 8 kanonnen van 15.6
c.M., 10 kanonnen van 10 c,M„ anti-lucht-
vaartgeschut, 6 van 4 c.M. en 8 machine
geweren.
Engelands millionairs.
Meer dan 100 Engelschen, die drie jaar
geleden millionair waren, hebben hun recht
op dien titel verloren, schrijft de „Sunday
Express". Toen waren er nog 490 millio
nairs die samen 1 milliard bezaten. Thans
zijn er 385, met een gezamenlijk vermogen
van 700 millioen. Hij, die toen de rijkste
man van Engeland was met een vermogen
van 40 millioen, wordt thans op 10 mil
lioen geschat. Solly Joel, die in 1925 op 12
millioen geschat werd, liet verleden jaar
1 millioen na. Lord Melchett, eens op 5
millioen geschat, liet 390.000 na. De
4.900.000 pond, nagelaten door den ta
baksmagnaat Baron verminderden in vijf
maanden tijds na zijn dood met 1.325.000
pond. Zijn erfgenamen moesten 2.269.000
pond successierechten betalen, zoodat er
tenslotte van de nalatenschap maar
1.350.000 pond overbleef. Lord Ashton, de
linoleum-millionair, werd eenige jaren ge
leden op 20 millioen geschat. Bij zijn dood
in Mei 1930 was zijn fortuin geslonken tot
9]/2 millioen. In 1928 en 1929 stierven er
29 menschen die een millioen of meer na
lieten, de beide volgende jaren waren het
er 25. Er zijn millionairs die het vorige
jaar geen stuiver inkomen hebben genoten,
anderen waren niet in staat uit hun inko
men hun belasting te betalen. De eenige
rijkaards die nog altijd over groote inkom
sten beschikken, zijn de brouwers en de
tabaksmagnaten.
Tegen
de wereld
Nationaal Crisis-Comité.
In de afgeloopen week heeft het Na
tionaal Crisis-Comité f 25.750,46 ontvan
gen. In totaal is thans f465.681.51 ont
vangen.
Werk der Koningin.
De thans in de Kon. Kunstzaal Kley-
kamp gesloten tentoonstelling van schilde
rijen en teekeningen van H. M. de Konin
gin, ten bate van de noodlijdende kunst
schilders, is den laatsten dag, nog door
ruim duizend betalende bezoekers bezich
tigd. In het geheel heeft deze expositie aan
entreegelden en catalogi f 11.500 opge
bracht.
Maandag zijn alle 87 werken door de
Transport Mij. de Gruyter Co. afge
haald voor de overbrenging naar het Ste
delijk Museum te Amsterdam, waar zij we
derom ten bate van de noodlijdende kunst
schilders zullen worden tentoongesteld.
Verhooging accijns, enz.
Ingediend is een wetsontwerp, strekken
de tot verhooging opcenten suiker en wijn
accijns; tabaksaccijns op sigaretten en ze
gelrecht van buitenlandsche effecten; hef
fing invoerrecht op zuidvruchten; beëindi
ging opcenten op grondbelasting voor on
gebouwd en beteugeling van smokkelhan
del in sigarettenpapier; tijdelijk tot 1 Ja
nuari 1934.
De jaar lijksche baten van de voorgestelde
maatregelen worden als volgt geraamd: op
centen suikeraccijns f 5 millioen, meerdere
opbrengst wijnaccijns f 1.5 millioen, meer
dere opcenten zegelrecht f 2 millioen, meer
dere opbrengst sigarettenaccijns f3 mil
lioen en invoerrecht op zuidvruchten f 1.7
millioen, totaal f 13.2 millioen, waarvan
afgaat f 1.2 millioen wegens schrapping
opcenten ongebouwd, zoodat totaal blijft
f 12 millioen.
„Zeelandia".
Voor een stampvolle zaal (geen plaats
was onbezet), heeft de Zeeuwsche Ver-
eeniging te Rotterdam haar derde uitvoe
ring in dit seizoen gegeven.
Zij, die zich Donderdagavond een gang
naar de Schouwburgzaal „Odeon" hadden
getroost, hebben daar geen spijt van gehad.
Zeeuwsche tooneelstukken liggen niet
opgeschept. Toch kwam „Zeelandia" weer
met een Zeeuwsch stuk uit, geschreven
door het eere-lid, den heer K. Koets.
De voorzitter, de heer A. F. H. Kraak,
opende in nationaal costuum en dialect
(Oostelijk Zuid-Beveland) den feest
avond.
Hij gewaagde van de moeilijkheden, tot
het verkrijgen van een geschikt stuk en
sprak over hetgeen er al gebeuren moet,
vóór een stuk eindelijk ten tooneele kan
worden gebracht. Ook memoreerde hij, de
successen, die op het concours te Over-
schie door de onderafdeeling zang, behaald
zijn en hij hechtte daarna twee lauwer
kransen aan het vaandel.
Nadat men het Zeeuwsche Volkslied
had gezongen, ging het doek op voor het
stuk, dat getiteld was A is de leugen nog
zoo snel, de wêreid achtersit eur wel".
Het bleek al spoedig, dat speelsters en
spelers goed in hun rollen waren en hun
best deden, zooveel mogelijk het dialect
juist weer te geven.
De heer A. F. H. Kraak speelde Jaap
Bruunooge voortreffelijk. Koeba, zijn
twidde vrouw", werd uitstekend gespeeld
door Mevr. J. v. d. Linde-de Graaf. Zij
bleef tot het einde ,,de kurbiksche". Kaat
je, hun dochter (Mej. P. Geense), was de
lieftallige boerendochter en Lindert Bruun
ooge, de kreupele kleêrmikker (de heer
H. Korff), Kees Boonstoppel, de verliefde
jonkman-boerenknecht (de heer B. v. d.
Linde) en Ko van Strien, de fleemert en
meisjesgek (de heer A. Eckebus), werden
goed ten tooneele gebracht.
Ook Prop, gep. Oost-Indisch militair
(de heer L. v. d. Linde) was met het Ma-
leisch een korte, maar dankbare rol.
Onder aanvoering van den heer A. F.
H. Kraak werd alles vlot gespeeld en het
langdurig applaus dat na elk bedrijf uit de
zaal opsteeg, was wel een bewijs, dat het
stuk insloeg.
De bloemen, die de dames in ontvangst
mochten nemen, waren eerlijk verdiend.
En het woord van dank, uitgesproken
door den 2den voorzitter, den heer C. Ver-
beeke, was op zijn plaats.
„Ni afloop gingen nog een per uur de
beênen van de vloere", onder leiding van
deen heer Sieber.
„Persoonlijk", gaf hij toe, „zou ik het
onverdragelijk vinden, maar je weet ook
wel, dat ik een hekel heb aan geheimzin
nigheid. Ik zou geneigd zijn naar de jonge
dame toe te gaan en haar te vragen, of zij
moe was na haar autorit".
„Ik geloof, dat ik juist niet verlegen
ben", verklaarde Gerald, „maar ik zeg je
eerlijk, dat ik het niet zou durven doen. Ik
geloof, dat ik de grootste terechtwijzing
zou ontvangen, die een menschelijk wezen
ooit te beurt is gevallen".
„Het meisje is buitengewoon bekoorlijk"
merkte Mary op. „Zal ik waarlijk de stou
te schoenen aantrekken en haar een be
zoek brengen, Gerald? Men doet dat ge
woonlijk wel niet in het buitenland, maar
zij moet zich wel eenzaam gevoelen. Al
zijn ze ook niet geheel, wat wij zouden
wenschen, het zal mij geen kwaad doen".
„Dat geeft niets, beste meid", zuchtte
Gerald. „Ik heb al iets dergelijks voorge
steld maar zij wierp koud water over mijn
plan".
Lady Mary lachte zachtjes.
„Er is toch wel eenige humor in den
toestand. Ik heb Gerald altijd beschouwd
als den meest door de vrouwen verwen
den man, dien ik ken. Dit is een heel nieu
we ervaring voor je, beste, nietwaar? Ik
begrijp niet, hoe je nog zoo ver bent ge
komen".
„Louter Britsche moed", verklaarde Ge
raid. „Ik kan je verzekeren, dat ik in mijn
drie jaren in Frankrijk nooit zoo heb ge
sidderd als toen ik- het rotsblok beklom,
waarop het meisje stond. Ik begrijp nog
niet, hoe ik het durfde wagen".
„Je hebt haar waarschijnlijk gevraagd, of
haar naam niet Smith was en of je haar niet
hebt ontmoet op het bal der Jonessen",
zeide Mary. „Er zijn ook nog wel meer
menschen in de wereld, die geen kennis
sen begeeren te maken. Zij zijn bovendien
beiden in halve rouw."
„Houd maar moed, oude jongen", raad
de Christopher hem aan. „Zij zullen wel
niet altijd op zoo'n afstand blijven. Je zult
het waarschijnlijk beleven, dat de jonge da
me je morgenmiddag bedeesd uitnoodigt,
haar tante op te zoeken".
„Je weet niet, waarover je spreekt",
gromde Gerald„Kijk! Heb je dat ge
zien?"
Door de open deur waren madame de
Ponière en haar nicht duidelijk zichtbaar.
Ze gingen naar een der roulettetafels. Plot
seling bevonden zij zich tegenover een
kleinen Franschman, die staan bleef en eer
biedig boog. Beide vrouwen beantwoord
den zijn groet bevallig. Gerald sprong op.
„Dat is Henri Dubois, monsieur Blanc's
vertegenwoordiger hier!" riep hij uit. „Hij
kent haar. Den hemel zij dank, ik heb ein
delijk iemand ontmoet, die haar kent!"
Hij liep de kamer door met groote stap
pen en hield monsieur Dubois staande in
de gang, die naar het Hotel de Paris leid
de. De gewone beleefdheden werden ge
wisseld". (Wordt vervolgd).
