De weg tot geluk
WïMkit
N° IS
Woensdag 5 Februari 1952
119® Jaargang.
Reclame-aanbiedingen.
LINTVBLT's BAZAR
Buitenland,
•VAN NIBLLB'S-
GOESCHE
ONT BYT- K O B K
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE i COURANT
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Gcesche Courant f en Kleeuwens Ross' Drukkers-en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 Na. 244 f* Rn»
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tof 12 uur voorm.
DE L0CAALSP00R.
De N. S. is voor stopzet
ting van het pers onen-
vervoer met uitzonde
ring van den dienst op
Hoedekenskerke.
Schrapping of verla
ging der subsidies be
pleit.
Dinsdagmiddag werd in Schutters
hof te Goes, op initiatief van burge
meester Hajenius, een vergadering ge
houden van besturen van gemeenten,
polders en waterschappen, ter bespre
king van de geruchten betreffende het
stopzetten van het personenvervoer bij
de locaalspoor. Van de 21 gemeente
besturen waren er 18 en van de 32
polderbesturen waren er 26 vertegen
woordigd.
De voorzifter, burgemeester Ha
jenius, opende de vergadering met een
woord van welkom, in het bijzonder
tot de heeren Verschoor, chef van be
weging, hoofdinsp. Ned. Spoorwegen,
en Massee, lid van den Spoorwegraad.
Vervolgens zette spr. uiteen, dat een
schrijven van den burgemeester van
Heinkenszand, waarin tevens opge
merkt werd, dat Goes mogelijk het ini
tiatief zou kunnen nemen, eigenlijk
aanleiding was geweest voor het hou
den van deze vergadering. Verder deel
de spr. mede, dat een door hem ge
zonden schrijven aan de Ned. Spoor
wegen, slechts tot resultaat had, de
mededeeling, dat van die plannen
niets bekend was, en dat het perso
nenvervoer over 1930 f 46.000 opbracht,
terwijl alleen de bedrijfskosten der
personentrein veel hooger waren.
Mr. Mes, burgemeester van Hein
kenszand, noemde het antwoord der
Spoorwegen niets zeggend en wees
op de slechte dienstregeling. Als regel
komt de trein vijf minuten te laat 'voor
alle verdere verbindingen. Als men
den dienst zoo onpractisch mogelijk
had willen inrichten, kan deze welge
slaagd heeten!
De heer Verschoor (Ned. Spoor
wegen), deelde nu mede, dat ondanks
de geruchten, de locaalspoor niet op
geheven zal worden, omdat de Ned.
Spoor hier het recht niet toe heeft.
De maatschappij is gebonden aan een
overeenkomst voor 50 jr. Maar wel zou
de N. S. den dienst willen eindigen,
omdat hij jaarlijks plm. f 100.000 kost.
De N. S. nam de verplichting op zich
vier tremen per dag te laten rijden,
doch heeft, terwille van betere ver
bindingen, dezen dienst uitgebreid,
zonder resultaat echter.
De heer Verhorst, burgemeester
van Wissekerke, zeide het gerucht
over stopzetting met genoegen verno
men te hebben, want dan zouden te
vens de gemeenten van de subsidies
verlost worden, die zij nu, terwille van
dezen feitelijk opgedrongen dienst,
jaarlijks moeten bijdragen. Is er
echter geen kans voor opheffing, dan
vraagt spr. eenige verbeteringen o.a.
ook in verband met den afstand tus-
schen aanlegplaats boot en station te
Wolphaartsdijk.
De heer Verschoor merkt op,
dat er reeds zulk een groot tekort is,
dat van verbeteringen enz. geen spra
ke kan zijn. Volgens hem is de bedoel
de lijn (Wolphaartsdijk) voor het per-
DEZE WEEK
SPECIALE
19
FEUILLETON
door
E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
Hun gesprek werd voor het oogenblik
gestoord door het binnenkomen van een
vreemdeling. Hij was lang en breedge
schouderd, getaand, had dik zwart haar,
goede gelaatstrekken, maar een harden,
haast wreeden mond. Ofschoon de avond
warm was, droeg hij een dikke overjas,
waarvan hij slechts met moeite scheen te
kunnen scheiden. Hij was keurig en naar
de mode gekleed en zijn dikke vingers
prijkten met vele ringen. Zoodra hij zijn
jas had uitgetrokken, ging hij naar het buf
fet, dronk twee cocktails achter elkaar en
stak een sigaret aan. Toen begaf hij zich
naar het tafeltje naast dat der jonge lie
den, bestelde een diner en hield zich bezig
met het maken van berekeningen op stuk
jes papier, welke hij verscheurde, zoodra
ze vol getallen stonden. Gerald wenkte
den kellner, die hen bediende en met wien
hij goed bekend was.
„Een vreemdeling, Charles?"
sonenvervoer van geen beteekenis. De
autobus schikt zich hiervoor beter, is
soepeler. Ook vragen van andere zij
den om verbetering wees spr. af, ter
wijl hij verder mededeelde, dat de
Ned. Spoorwegen er geen prijs op
stelt om zelf autobussen te exploi-
teeren.
De heer S t ii t e, burgemeester van
Colijnsplaat, merkte op, dat aan den
autobusondernemer Krijger te Goes,
toch de concessie voor den dienst op
Wolphaartsdijk ontnomen is.
De heer Ermerins, burgemeester
van Baarland, vroeg cijfers en zeide,
dat zijn haven goed kan merken, dat
de locaalspoor er gekomen is. De N.
S. moet niet alleen de baten van «het
vervoer van landbouwproducten tot
Goes berekenen, maar tevens tot Roo
sendaal, en verder. Dat ging vroeger
per schip.
De heer Verschoor deelde mede,
dat voor personenvervoer f 46.000 en
voor vrachtvervoer f 126.000, is
f 172.000 ontvangen werd. Het wegon
derhoud kostte f 50.000; de personen
trein komt op 40 ct. per K.M., legde
270.000 K.M. af, dus kostte f 108.000
Alleen het goederenvervoer is wel be
staanbaar, als dit echter winst op
levert, is het van geen beteekenis.
Wat hef beletten van particuliere bus
sen betreft, dit zou uit den aard ider
zaak ophouden als de N. S. vrijheid
kreeg om den personendienst op te
heffen. Den dienst op Hoedekensker
ke zou men echter willen handhaven.
(Aansluiting bootdienst op Neuzen).
Mr. Mes merkte op, dat hef ge
rucht toch in zoover juist was, dat
de N. S. van den dienst af wil en van
plan is dezen zooveel mogelijk te be
perken. Waar staat echter iets over
die verplichtingen van vier diensten,
enz.?
De heer W. Kakebeeke (polder
besturen), zette uiteen, dat de ver
schillende verplichtingen in de over
eenkomst met de polderbesturen is
vastgelegd. Spr. heeft zelf medege
werkt aan het tot stand komen van
dit spoor en heeft er nog geen spijt
van, al dacht hij wel hoofdzakelijk aan
het vrachtvervoer en vooral van dat
landbouwproducten. Hij zou nu, aan
de hand van het gesprokene, een prac-
tïsche oplossing willen vinden, b.v.
aan Ged .Staten verzoeken, om de
N. S. van de verplichting tot hef on
derhouden van den personendienst te
ontheffen. De N. S. kan dan met ge
meente- en polderbesturen een nieu
we overeenkomst aangaan.
De heer Verschoor meende, dat
een oplossing in dezen geest toe te
juichen zou zijn.
De voorzitter beval de genoem
de oplossing mede aan en deelde op
een vraag mede, dat de gemeentebe
sturen zich tot subsidie verplicht heb
ben, ter bestrijding van de kosten van
aanleg en onderhoud. Terloops her
innerde spr. er aan met welk een
feestelijkheden de trein ingehaald was.
Maar hij was er goed en wel, of (men
beweerde, dat het een strop was en
zou blijven.
De heer Bleiswijk Thierens
Verhagen, burgemeester van Wol
phaartsdijk, herinnerde aan de subsi
dies, die de gemeenten betalen, wordt
de personendienst stopgezet, dan die
nen ook de subsidies geschrapt te wor
den. Spr. dient hiertoe een motie in.
(Zie hieronder.)
De heer Verschoor wees er op,
dat de subsidie wordt verleend om te
rug te betalen wat de Spoorwegen
voorschoten.
De voorzitter las voor, dat men
De man keek over zijn schouder en
sprak zachter.
„Een Russische heer, milord", ant
woordde hij, „die in het Hotel de Paris
logeert monsieur Zubin noemt hij zich.
Men zegt, dat hij heel hoog heeft ge
speeld."
„Russen, die hoog spelen, zijn hier geen
groote zeldzaamheid", merkte Gerald
zacht op.
„Er zijn nu echter niet velen meer, die
geld hebbenChris," ging hij voort,
toen de man weg was, „je hebt mij gis
teren gevraagd, wat mij scheelde. Ik zal
het je zeggen. Het is die onzekerheid om
trent mademoiselle de Ponière. Die is een
kwelling voor mij en maakte mij zenuw
achtig".
„Verklaar eens nader, wat je met die
onzekerheid bedoelt!" zeide Christopher.
„Het nader verklaren? Wat voor den
duivel bedoel je?" vroeg Gerald.
„Is het het karakter en de reputatie van
die dames, waarover je in onzekerheid ver
keert, of is het mademoiselle's weinige toe
schietelijkheid wegens je, die je hindert?"
„Om 's hemels wil, laat toch die rechts
termen!" smeekte Gerald. „Het is beide".
„Heeft zij ooit over geld gesproken, di
rect of indirect?" vroeg Christopher.
„Nooit", antwoordde Gerald. „Zij ziet
er altijd uit. alsof ze overvloed daarvan
heeft en haar kleeren zijn heel mooi. Ove-
Wybert-tabletten zijn
alleen echt in de hygië
nisch verpakte en ge
sloten blauwe doozen
k 25, 45 en 65 ets.
Weiger namaak
subsidie betaalt voor bestrijding van
aanleg en onderhoudkosten.
De heer Van H o r s i g h, burge
meester van 's Heerenhoek, meende,
dat als men nagaat, wat ook de pol
derbesturen betalen, de N. S. de heele
lijn eigenlijk cadeau krijgt.
Mr. Mes merkte op„ dat zijn ge
meente uitdrukkelijk bepaald heeft,
dat de subsidie toegekend wordt voor
het in exploitatie houden, doch hier
van is geen sprake, met een dienstre
geling waar niemand iets aan heeft.
De heer Kakebeeke meende, dat
wel een nieuwe overeenkomst te ma
ken is. Men staat toch niet vijandig
tegenover de N. S.
De heer Schouten, wethouder
van 's Gravenpolder, herinnerde er
aan, dat men indertijd meende 02
pet rente te moeten betalen, dit is
41/2 pet. geworden; voorts zijn de bouw
kosten meegevallen, dus heeft men al
tijd te veel betaald. Er is ook nooit
een afrekening gekomen.
De heer Kakebeeke zette uiteen,
dat de aanbesteding wel meeviel, maar
door andere tegenvallers was er toch
geen saldo. Wat de rente-kwestie be
treft,, ook bij de „Breede Watering"
is dit 111 onderzoek. Rekening en ver
antwoording is wel gekomen en in de
stukken van Ged. Staten te vinden.
De heer Verschoor merkte, na
nog eenige besprekingen, op, dat de
N. S. het personenvervoer op Hoede
kenskerke in elk geval zou willen
handhaven.
De heer Rutgers, burgemeester
van Borssele, protesteerde er tegen,
dat Borssele dan „in den achterhoek"
komt; deze lijn een ringlijn is en de
aansluiting op Neuzen over Borssele
korter is. Bij verdere uitwerking der
opgeworpen plannen, verzoekt spr.
hiermede rekening te houden.
De heer S1 e g t, burgemeester van
Hoedekenskerke, bracht Goes hulde
voor het in dez.e genomen initiatief;
drukte er zijn verwondering over uit,
dat de heer Massee zich buiten de
bespreking houdt, en wees er voorts
op, dat Hoedekenskerke zich, ook wat
de motie betreft, afzijdig houdt, om
dat het prijs stelt op behoud van den
dienst op Hoedekenskerke, gelijk ook
bedoeld wordt.
Nadat op (verzoek van den heer
H o r s i g h nog het woord „verplich
ting", slaande op de subsidie, uit de
motie geschrapt is, wordt deze m.a.s.
als volgt aangenomen:
„De vergadering van gemeentebe
sturen en die van polders en water
schappen van Zuid- en Noord-Beve-
land op 2 Febr. 1932 te Goes bijeen,
ter bespreking van hun financieele
en cultureele belangen betrokken bij
een inkrimping van de exploitatie der
Spoorweg Mij. Zuid-Beveland, spreekt
als haar meenlng uit, dat, waar het in
dertijd toegezegde subsidie gebaseerd
was op een volledige exploitatie zoo
wel van personen- als goederenvervoer
bij doorvoering van de voorgenomen
inkrimping ook een gelijkmatige in
krimping van het subsidie zal moeten
plaats hebben, en dat gemeenten, die
uitsluitend op het personenvervoer
rigens", ging hij voort, terwijl hij zich
een glas wijn inschonk, „moedigt ze mij
niet in het minst aan. Deed ze dat maar!
Zij schijnt mij werkelijk alleen te beschou
wen als een chauffeur".
Christopher lachte zacht. Er waren
menschen, die Gerald den meest verwen
den jongen man in Londen noemden, en
zijn tegenwoordige toestand had dus een
humoristische zijde. Gerald zelf trok een
leelijk gezicht.
„Dat is alles goed en wel, Christopher"
zeide hij, „maar ik neem dit wel ernstig
op. Denk eens na en zie, of je niet een
middel kunt bedenken om achter de waar
heid te komen".
„Als het meisje zelf je niet wil helpen"
antwoordde Christopher, „hoe kan een an
der het dan doen?"
„Ik denk, dat je gelijk hebt", gaf Ge
rald somber toe.
„Vraag haar op den man af, waar zij is
opgevoed en hoe het komt, dat zij hier
niemand kent", ging Christopher voort.
„Dat zal ik probeeren", stemde Gerald
toe. „Het ergste is, dat zij zulk een vree-
selijke manier heeft van je aan te kijken,
wanneer je iets vraagt, wat zij niet goed
vindt; het geeft je een gevoel, alsof je on
bescheiden en indringend bent geweest.
Pas gisteren stelde ik voor, dat Mary haar
zou opzoeken. Ik ben er niet zoo heel ze
ker van, dat Mary het zou hebben ge-
zijn aangewezen, bij intrekking van
die mogelijkheid, van het geven van
subsidie tenvolle moeten worden ont
slagen voor zoover die gemeenten op
Noord-Beveland gelegen zijn.
De voorzitter merkte tenslotte
op, dat de gehouden vergadering zeker
niet „onvruchtbaar" genoemd kon wor
den en wel een actie tot verbetering
van den toestand tot gevolg zou heb
ben; waarna hij besloot met een woord
van dank voor de opkomst.
De strijd in China.
Eugen Tsjen aan het
woord.
De vroegere Chineesche minister
van buitenlandsche zaken, Eugen Tsjen
die den Chineeschen tegenstand in
Sjanghai organiseerde, heeft omtrent
het conflict met Japan o.a. het volgen
de verklaard:
Japan is bezig een lang van tevoren
beraamd plan uit te voeren. Het bezit
van Mantsjoerije is voor Japan een
kwestie van leven en dood. Uit Mant
sjoerije betrekt Japan n.l. zijn grond
stoffen. Het is een bolwerk voor de
beheersching van China. Japan's doel
is, aldus verklaarde Tsjen verder, de
heerschappij te veroveren op den Oce
aan en een inval in Australië voor te
bereiden. Japan lijdt aan overbevol
king, doch noch Korea noch Mantsjoe
rije kunnen als koloniale gebieden,
wegens het verschil in klimaat, in aan
merking komen. Japan denkt thans
zijn imperialistische plannen tegen
China ten uitvoer te kunnen brengen.
Voorloopig moet China op zich zelf
vertrouwen en een gelukkig verschijn
sel is, dat thans het geheele Chinee
sche volk van een nationale geest
doordrongen is. Zeker zal China nu
de nationale eenheid vinden, welke
haar tot dusver heeft ontbroken.
Amerika's standpunt.
President Hoover heeft met staats
secretaris Stimson, ondersecreta
ris en admiraal Pratt een langdurige
bespreking gevoerd over de Chinee
sche kwestie. Op dringend verzoek
van den Amerikaanschen consul-gene
raal te Sjanghai heeft president Hoo
ver bevel gegeven, dat met het marine
transportschip Chaumont 1000 man in
fanterie en 400 zeesoldaten van Ma
nilla naar Sjanghai moeten worden
vervoerd.
De Amerikaansche ambassadeur te
Tokio heeft opnieuw opdracht gekre
gen te protesteeren tegen de uitda
gende houding der Japansche militai
ren en Japansche burgers in de inter
nationale concessie in Sjanghai.
Te Washington is met groote vol
doening vernomen, alsdus meldt Reu
ter, dat ook Frankrijk zich bij Enge
land en de Vereenigde Staten heeft
aangesloten in de maatregelen, welke
ten aanzien van den toestand in Sjang
hai zijn genomen.
Ook het bericht, dat Italiaansche
mariniers in de internationale con
cessie zijn ontscheept, heeft groote
voldoening gewekt
Men meldt uit Washington dat ad
miraal Pratt, de chef der vlootope-
raties, aan admiraal Taylor, den com
mandant van de Amerikaansche Azia
tische vloot, bevel heeft gegeven, zich
met zijn vloot naar Sjanghai te bege
ven.
De Amerikaansche kruiser Houston,
daan, maar ik waagde het er maar op.
„Mijn tante ontvangt hier geen bezoeken"
was haar eenig antwoord. Verduiveld, je
weet, Chris, ik ben geen ploert, maar dat
was mij toch een beetje te kras".
„Ik zou het een slecht teeken noemen",
zeide Christopher. „Als zij en haar tante
werkelijk niet deugen, zal zij er wel voor
oppassen, je niet in een valsche positie te
brengen door je zuster te ontvangen. Zij
weet heel goed, dat een man zoo iets niet
vergeeft".
Het restaurant was nu inderdaad vol ge
worden. Een klein orkest speelde in den
versten hoek. Eenige jonge dames zonder
begeleiding, die een air van hooghartige
onverschilligheid jegens het gezelschap
aannamen, maar op den besten voet sche
nen te staan met de kellners. hadden wat
afwisseling aangebracht. De groote man,
die voor een Rus doorging, had pen en
inkt gevraagd en schreef onder het eten
een brief.
De maitre d' hotel, een vriend van Ge
rald, kwam bij hem staan en fluisterde hem
toe: „Monsieur Zubin, die lange heer, naar
wien u vroeg, milord, heeft juist twee mid-
lioen gewonnen in het Casino. Een paar
van die menschen zijn hem gevolgd. Hij
moet het geld in zijn jas hebben."
Voor Christopher was dit tooneel nieuw
en hij boog zich voorover in zijn stoel.
Twee jonge dames waren aan het tafeltje
•OENSOETEN INVAL SEDERT 1S2.S
metende 10.000 ton, heeft bevel ont
vangen van Manilla naar Sjanghai te
vertrekken. Admiraal Taylor heeft
volmacht zooveel torpedojagers mee
te nemen als hij gewenscht acht. De
admiraal begeeft zich met totaal 14
oorlogsschepen naar Sjanghai,
Engeland en Frankrijk.
De Brifsche gezant te Tokio heeft
wederom geprotesteerd tegen het over
ijlde optreden der Japanners te Sjang
hai en over het persisteeren erin de
internationale nederzetting als basis
voor krijgsoperaties te gebruiken.
De Fransche regeering heeft bevel
gegeven aan het oorlogsschip Wal
deck Rousseau uit Saigon naar Sjang
hai te vertrekken.
Nanking beschoten.
Volgens berichten uit Nanking zijn
Japansche oorlogsschepen Maandag
avond om 41.15 begonnen de stad
Nanking te bombardeeren.
Het bombardement duurde voort
tot 12.45 en veroorzaakte een paniek
in de stad, die geheel in duisternis
was gehuld; slechts de vurige flitsen,
veroorzaakt door het bombardement
der Japansche schepen, dat door Chi
neesche artillerie aan den wal beant-
werd, wierpen hun schijnsel door den
donkeren nacht. Onder bescherming
van het spervuur der Japansche oor
logsschepen op den Jangtse, werden
Japansche mariniers aan wal gebracht,
terwijl de Chineesche troepen zich
achter de stadsmuren verschansten.
De opgewonden stemming in de
stad, waar de staat van beleg is afge
kondigd, werd door deze gebeurte
nissen nog verergerd. Den geheelen dag
reeds hadden voertuigen van allerlei
soorten vluchtende Chineezen met hun
huisraad vervoerd naar schepen op
de rivier.
Voor Nanking liggen 4 Japansche
kruisers en 3 torpedobootjagers, ter
wijl de Chineezen 3 kanonneerbooten
hebben en er voorts 1 Amerikaansche
en 1 Engelsche kanonneerboot ligt.
Officieel wordt verklaard, dat de
Chineesche forten het vuur niet be
antwoord hebben. De troepen te Nan
king hadden order niet te vuren. De
oorlogsschepen zouden in het geheel
een twintigtal granaten hebben afge
schoten.
Op bevel van de politie werd de
heele stad, zoodra het schieten begon,
in het donker gehuld.
Japan is veront
waardigd.
In de Japansche pers wordt het be
sluit van den Volkenbond, artikel 15
in werking te stellen, scherp, gecriti-
seerd. De Japansche soldaten hebben,
slechts de aanvallen van de Chineezen
afgeslagen, toen zij op. last van den
internationalen gemeenteraad de door
duizenden buitenlanders bewoonde
wijk van Sjanghai bezetten.
Er bestaat geen gevaar, aldus de
bladen, dat tusschen Japan en China
een oorlog zal uitbreken, waardoor
alleen een beroep, op artikel 15 en de
daaruit voortvloeiende sancties mo
gelijk worden gemaakt
naast den Rus gaan zitten, en de dichtsbij-
zijnde wierp hem nu en dan een smachten-
den blik toe, zonder eenige uitwerking
echter. Een verloopen, kaal uitziend indi
vidu, dat op een stoel voor het buffet zat,
had een paar schreden in dezelfde richting
gedaan, en wachtte blijkbaar slechts, tot
de Rus zijn brief had voltooid, met hem
aan te spreken. Aan alle kanten waren
teekenen van vereering voor het gouden
kalf. Aan alle tafels werd er gefluisterd en
naar hem gekeken. Het voorwerp van die
attentie bleef echter rustig doorgaan met
zijn brief. Daarna riep hij om een chaus-
seur, stak den brief in een couvert en
schreef het adres daarop. De jongen ver
scheen terstond en bleef met de pet in de
hand op zijn bevelen wachten. De man,
die juist twee millioen francs had gewon
nen, overhandigde hem den brief, gaf hem
een kort bevel en een handvol geldstuk
ken. De chausseur groette en snelde weg.
Gerald greep zijn vriend bij den arm.
„Heb je dat gehooid, Chris?" fluister
de hij.
„Ik heb niets gehoord", antwoordde
Christopher.
„En ik heb het adres ook gezien", ging
Gerald haastig voort. „De brief is aan ma
dame de Ponière, Villa Violette, gericht!"
(Wordt vervolgd).