De weg tot geluk WïMkit N° IS Woensdag 5 Februari 1952 119® Jaargang. Reclame-aanbiedingen. LINTVBLT's BAZAR Buitenland, •VAN NIBLLB'S- GOESCHE ONT BYT- K O B K ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2,— buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE i COURANT Uitgave: Naamlooze Vennootschap Gcesche Courant f en Kleeuwens Ross' Drukkers-en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 Na. 244 f* Rn» gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct per regel. Advertentiën worden aangenomen tof 12 uur voorm. DE L0CAALSP00R. De N. S. is voor stopzet ting van het pers onen- vervoer met uitzonde ring van den dienst op Hoedekenskerke. Schrapping of verla ging der subsidies be pleit. Dinsdagmiddag werd in Schutters hof te Goes, op initiatief van burge meester Hajenius, een vergadering ge houden van besturen van gemeenten, polders en waterschappen, ter bespre king van de geruchten betreffende het stopzetten van het personenvervoer bij de locaalspoor. Van de 21 gemeente besturen waren er 18 en van de 32 polderbesturen waren er 26 vertegen woordigd. De voorzifter, burgemeester Ha jenius, opende de vergadering met een woord van welkom, in het bijzonder tot de heeren Verschoor, chef van be weging, hoofdinsp. Ned. Spoorwegen, en Massee, lid van den Spoorwegraad. Vervolgens zette spr. uiteen, dat een schrijven van den burgemeester van Heinkenszand, waarin tevens opge merkt werd, dat Goes mogelijk het ini tiatief zou kunnen nemen, eigenlijk aanleiding was geweest voor het hou den van deze vergadering. Verder deel de spr. mede, dat een door hem ge zonden schrijven aan de Ned. Spoor wegen, slechts tot resultaat had, de mededeeling, dat van die plannen niets bekend was, en dat het perso nenvervoer over 1930 f 46.000 opbracht, terwijl alleen de bedrijfskosten der personentrein veel hooger waren. Mr. Mes, burgemeester van Hein kenszand, noemde het antwoord der Spoorwegen niets zeggend en wees op de slechte dienstregeling. Als regel komt de trein vijf minuten te laat 'voor alle verdere verbindingen. Als men den dienst zoo onpractisch mogelijk had willen inrichten, kan deze welge slaagd heeten! De heer Verschoor (Ned. Spoor wegen), deelde nu mede, dat ondanks de geruchten, de locaalspoor niet op geheven zal worden, omdat de Ned. Spoor hier het recht niet toe heeft. De maatschappij is gebonden aan een overeenkomst voor 50 jr. Maar wel zou de N. S. den dienst willen eindigen, omdat hij jaarlijks plm. f 100.000 kost. De N. S. nam de verplichting op zich vier tremen per dag te laten rijden, doch heeft, terwille van betere ver bindingen, dezen dienst uitgebreid, zonder resultaat echter. De heer Verhorst, burgemeester van Wissekerke, zeide het gerucht over stopzetting met genoegen verno men te hebben, want dan zouden te vens de gemeenten van de subsidies verlost worden, die zij nu, terwille van dezen feitelijk opgedrongen dienst, jaarlijks moeten bijdragen. Is er echter geen kans voor opheffing, dan vraagt spr. eenige verbeteringen o.a. ook in verband met den afstand tus- schen aanlegplaats boot en station te Wolphaartsdijk. De heer Verschoor merkt op, dat er reeds zulk een groot tekort is, dat van verbeteringen enz. geen spra ke kan zijn. Volgens hem is de bedoel de lijn (Wolphaartsdijk) voor het per- DEZE WEEK SPECIALE 19 FEUILLETON door E. PHILIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. Hun gesprek werd voor het oogenblik gestoord door het binnenkomen van een vreemdeling. Hij was lang en breedge schouderd, getaand, had dik zwart haar, goede gelaatstrekken, maar een harden, haast wreeden mond. Ofschoon de avond warm was, droeg hij een dikke overjas, waarvan hij slechts met moeite scheen te kunnen scheiden. Hij was keurig en naar de mode gekleed en zijn dikke vingers prijkten met vele ringen. Zoodra hij zijn jas had uitgetrokken, ging hij naar het buf fet, dronk twee cocktails achter elkaar en stak een sigaret aan. Toen begaf hij zich naar het tafeltje naast dat der jonge lie den, bestelde een diner en hield zich bezig met het maken van berekeningen op stuk jes papier, welke hij verscheurde, zoodra ze vol getallen stonden. Gerald wenkte den kellner, die hen bediende en met wien hij goed bekend was. „Een vreemdeling, Charles?" sonenvervoer van geen beteekenis. De autobus schikt zich hiervoor beter, is soepeler. Ook vragen van andere zij den om verbetering wees spr. af, ter wijl hij verder mededeelde, dat de Ned. Spoorwegen er geen prijs op stelt om zelf autobussen te exploi- teeren. De heer S t ii t e, burgemeester van Colijnsplaat, merkte op, dat aan den autobusondernemer Krijger te Goes, toch de concessie voor den dienst op Wolphaartsdijk ontnomen is. De heer Ermerins, burgemeester van Baarland, vroeg cijfers en zeide, dat zijn haven goed kan merken, dat de locaalspoor er gekomen is. De N. S. moet niet alleen de baten van «het vervoer van landbouwproducten tot Goes berekenen, maar tevens tot Roo sendaal, en verder. Dat ging vroeger per schip. De heer Verschoor deelde mede, dat voor personenvervoer f 46.000 en voor vrachtvervoer f 126.000, is f 172.000 ontvangen werd. Het wegon derhoud kostte f 50.000; de personen trein komt op 40 ct. per K.M., legde 270.000 K.M. af, dus kostte f 108.000 Alleen het goederenvervoer is wel be staanbaar, als dit echter winst op levert, is het van geen beteekenis. Wat hef beletten van particuliere bus sen betreft, dit zou uit den aard ider zaak ophouden als de N. S. vrijheid kreeg om den personendienst op te heffen. Den dienst op Hoedekensker ke zou men echter willen handhaven. (Aansluiting bootdienst op Neuzen). Mr. Mes merkte op, dat hef ge rucht toch in zoover juist was, dat de N. S. van den dienst af wil en van plan is dezen zooveel mogelijk te be perken. Waar staat echter iets over die verplichtingen van vier diensten, enz.? De heer W. Kakebeeke (polder besturen), zette uiteen, dat de ver schillende verplichtingen in de over eenkomst met de polderbesturen is vastgelegd. Spr. heeft zelf medege werkt aan het tot stand komen van dit spoor en heeft er nog geen spijt van, al dacht hij wel hoofdzakelijk aan het vrachtvervoer en vooral van dat landbouwproducten. Hij zou nu, aan de hand van het gesprokene, een prac- tïsche oplossing willen vinden, b.v. aan Ged .Staten verzoeken, om de N. S. van de verplichting tot hef on derhouden van den personendienst te ontheffen. De N. S. kan dan met ge meente- en polderbesturen een nieu we overeenkomst aangaan. De heer Verschoor meende, dat een oplossing in dezen geest toe te juichen zou zijn. De voorzitter beval de genoem de oplossing mede aan en deelde op een vraag mede, dat de gemeentebe sturen zich tot subsidie verplicht heb ben, ter bestrijding van de kosten van aanleg en onderhoud. Terloops her innerde spr. er aan met welk een feestelijkheden de trein ingehaald was. Maar hij was er goed en wel, of (men beweerde, dat het een strop was en zou blijven. De heer Bleiswijk Thierens Verhagen, burgemeester van Wol phaartsdijk, herinnerde aan de subsi dies, die de gemeenten betalen, wordt de personendienst stopgezet, dan die nen ook de subsidies geschrapt te wor den. Spr. dient hiertoe een motie in. (Zie hieronder.) De heer Verschoor wees er op, dat de subsidie wordt verleend om te rug te betalen wat de Spoorwegen voorschoten. De voorzitter las voor, dat men De man keek over zijn schouder en sprak zachter. „Een Russische heer, milord", ant woordde hij, „die in het Hotel de Paris logeert monsieur Zubin noemt hij zich. Men zegt, dat hij heel hoog heeft ge speeld." „Russen, die hoog spelen, zijn hier geen groote zeldzaamheid", merkte Gerald zacht op. „Er zijn nu echter niet velen meer, die geld hebbenChris," ging hij voort, toen de man weg was, „je hebt mij gis teren gevraagd, wat mij scheelde. Ik zal het je zeggen. Het is die onzekerheid om trent mademoiselle de Ponière. Die is een kwelling voor mij en maakte mij zenuw achtig". „Verklaar eens nader, wat je met die onzekerheid bedoelt!" zeide Christopher. „Het nader verklaren? Wat voor den duivel bedoel je?" vroeg Gerald. „Is het het karakter en de reputatie van die dames, waarover je in onzekerheid ver keert, of is het mademoiselle's weinige toe schietelijkheid wegens je, die je hindert?" „Om 's hemels wil, laat toch die rechts termen!" smeekte Gerald. „Het is beide". „Heeft zij ooit over geld gesproken, di rect of indirect?" vroeg Christopher. „Nooit", antwoordde Gerald. „Zij ziet er altijd uit. alsof ze overvloed daarvan heeft en haar kleeren zijn heel mooi. Ove- Wybert-tabletten zijn alleen echt in de hygië nisch verpakte en ge sloten blauwe doozen k 25, 45 en 65 ets. Weiger namaak subsidie betaalt voor bestrijding van aanleg en onderhoudkosten. De heer Van H o r s i g h, burge meester van 's Heerenhoek, meende, dat als men nagaat, wat ook de pol derbesturen betalen, de N. S. de heele lijn eigenlijk cadeau krijgt. Mr. Mes merkte op„ dat zijn ge meente uitdrukkelijk bepaald heeft, dat de subsidie toegekend wordt voor het in exploitatie houden, doch hier van is geen sprake, met een dienstre geling waar niemand iets aan heeft. De heer Kakebeeke meende, dat wel een nieuwe overeenkomst te ma ken is. Men staat toch niet vijandig tegenover de N. S. De heer Schouten, wethouder van 's Gravenpolder, herinnerde er aan, dat men indertijd meende 02 pet rente te moeten betalen, dit is 41/2 pet. geworden; voorts zijn de bouw kosten meegevallen, dus heeft men al tijd te veel betaald. Er is ook nooit een afrekening gekomen. De heer Kakebeeke zette uiteen, dat de aanbesteding wel meeviel, maar door andere tegenvallers was er toch geen saldo. Wat de rente-kwestie be treft,, ook bij de „Breede Watering" is dit 111 onderzoek. Rekening en ver antwoording is wel gekomen en in de stukken van Ged. Staten te vinden. De heer Verschoor merkte, na nog eenige besprekingen, op, dat de N. S. het personenvervoer op Hoede kenskerke in elk geval zou willen handhaven. De heer Rutgers, burgemeester van Borssele, protesteerde er tegen, dat Borssele dan „in den achterhoek" komt; deze lijn een ringlijn is en de aansluiting op Neuzen over Borssele korter is. Bij verdere uitwerking der opgeworpen plannen, verzoekt spr. hiermede rekening te houden. De heer S1 e g t, burgemeester van Hoedekenskerke, bracht Goes hulde voor het in dez.e genomen initiatief; drukte er zijn verwondering over uit, dat de heer Massee zich buiten de bespreking houdt, en wees er voorts op, dat Hoedekenskerke zich, ook wat de motie betreft, afzijdig houdt, om dat het prijs stelt op behoud van den dienst op Hoedekenskerke, gelijk ook bedoeld wordt. Nadat op (verzoek van den heer H o r s i g h nog het woord „verplich ting", slaande op de subsidie, uit de motie geschrapt is, wordt deze m.a.s. als volgt aangenomen: „De vergadering van gemeentebe sturen en die van polders en water schappen van Zuid- en Noord-Beve- land op 2 Febr. 1932 te Goes bijeen, ter bespreking van hun financieele en cultureele belangen betrokken bij een inkrimping van de exploitatie der Spoorweg Mij. Zuid-Beveland, spreekt als haar meenlng uit, dat, waar het in dertijd toegezegde subsidie gebaseerd was op een volledige exploitatie zoo wel van personen- als goederenvervoer bij doorvoering van de voorgenomen inkrimping ook een gelijkmatige in krimping van het subsidie zal moeten plaats hebben, en dat gemeenten, die uitsluitend op het personenvervoer rigens", ging hij voort, terwijl hij zich een glas wijn inschonk, „moedigt ze mij niet in het minst aan. Deed ze dat maar! Zij schijnt mij werkelijk alleen te beschou wen als een chauffeur". Christopher lachte zacht. Er waren menschen, die Gerald den meest verwen den jongen man in Londen noemden, en zijn tegenwoordige toestand had dus een humoristische zijde. Gerald zelf trok een leelijk gezicht. „Dat is alles goed en wel, Christopher" zeide hij, „maar ik neem dit wel ernstig op. Denk eens na en zie, of je niet een middel kunt bedenken om achter de waar heid te komen". „Als het meisje zelf je niet wil helpen" antwoordde Christopher, „hoe kan een an der het dan doen?" „Ik denk, dat je gelijk hebt", gaf Ge rald somber toe. „Vraag haar op den man af, waar zij is opgevoed en hoe het komt, dat zij hier niemand kent", ging Christopher voort. „Dat zal ik probeeren", stemde Gerald toe. „Het ergste is, dat zij zulk een vree- selijke manier heeft van je aan te kijken, wanneer je iets vraagt, wat zij niet goed vindt; het geeft je een gevoel, alsof je on bescheiden en indringend bent geweest. Pas gisteren stelde ik voor, dat Mary haar zou opzoeken. Ik ben er niet zoo heel ze ker van, dat Mary het zou hebben ge- zijn aangewezen, bij intrekking van die mogelijkheid, van het geven van subsidie tenvolle moeten worden ont slagen voor zoover die gemeenten op Noord-Beveland gelegen zijn. De voorzitter merkte tenslotte op, dat de gehouden vergadering zeker niet „onvruchtbaar" genoemd kon wor den en wel een actie tot verbetering van den toestand tot gevolg zou heb ben; waarna hij besloot met een woord van dank voor de opkomst. De strijd in China. Eugen Tsjen aan het woord. De vroegere Chineesche minister van buitenlandsche zaken, Eugen Tsjen die den Chineeschen tegenstand in Sjanghai organiseerde, heeft omtrent het conflict met Japan o.a. het volgen de verklaard: Japan is bezig een lang van tevoren beraamd plan uit te voeren. Het bezit van Mantsjoerije is voor Japan een kwestie van leven en dood. Uit Mant sjoerije betrekt Japan n.l. zijn grond stoffen. Het is een bolwerk voor de beheersching van China. Japan's doel is, aldus verklaarde Tsjen verder, de heerschappij te veroveren op den Oce aan en een inval in Australië voor te bereiden. Japan lijdt aan overbevol king, doch noch Korea noch Mantsjoe rije kunnen als koloniale gebieden, wegens het verschil in klimaat, in aan merking komen. Japan denkt thans zijn imperialistische plannen tegen China ten uitvoer te kunnen brengen. Voorloopig moet China op zich zelf vertrouwen en een gelukkig verschijn sel is, dat thans het geheele Chinee sche volk van een nationale geest doordrongen is. Zeker zal China nu de nationale eenheid vinden, welke haar tot dusver heeft ontbroken. Amerika's standpunt. President Hoover heeft met staats secretaris Stimson, ondersecreta ris en admiraal Pratt een langdurige bespreking gevoerd over de Chinee sche kwestie. Op dringend verzoek van den Amerikaanschen consul-gene raal te Sjanghai heeft president Hoo ver bevel gegeven, dat met het marine transportschip Chaumont 1000 man in fanterie en 400 zeesoldaten van Ma nilla naar Sjanghai moeten worden vervoerd. De Amerikaansche ambassadeur te Tokio heeft opnieuw opdracht gekre gen te protesteeren tegen de uitda gende houding der Japansche militai ren en Japansche burgers in de inter nationale concessie in Sjanghai. Te Washington is met groote vol doening vernomen, alsdus meldt Reu ter, dat ook Frankrijk zich bij Enge land en de Vereenigde Staten heeft aangesloten in de maatregelen, welke ten aanzien van den toestand in Sjang hai zijn genomen. Ook het bericht, dat Italiaansche mariniers in de internationale con cessie zijn ontscheept, heeft groote voldoening gewekt Men meldt uit Washington dat ad miraal Pratt, de chef der vlootope- raties, aan admiraal Taylor, den com mandant van de Amerikaansche Azia tische vloot, bevel heeft gegeven, zich met zijn vloot naar Sjanghai te bege ven. De Amerikaansche kruiser Houston, daan, maar ik waagde het er maar op. „Mijn tante ontvangt hier geen bezoeken" was haar eenig antwoord. Verduiveld, je weet, Chris, ik ben geen ploert, maar dat was mij toch een beetje te kras". „Ik zou het een slecht teeken noemen", zeide Christopher. „Als zij en haar tante werkelijk niet deugen, zal zij er wel voor oppassen, je niet in een valsche positie te brengen door je zuster te ontvangen. Zij weet heel goed, dat een man zoo iets niet vergeeft". Het restaurant was nu inderdaad vol ge worden. Een klein orkest speelde in den versten hoek. Eenige jonge dames zonder begeleiding, die een air van hooghartige onverschilligheid jegens het gezelschap aannamen, maar op den besten voet sche nen te staan met de kellners. hadden wat afwisseling aangebracht. De groote man, die voor een Rus doorging, had pen en inkt gevraagd en schreef onder het eten een brief. De maitre d' hotel, een vriend van Ge rald, kwam bij hem staan en fluisterde hem toe: „Monsieur Zubin, die lange heer, naar wien u vroeg, milord, heeft juist twee mid- lioen gewonnen in het Casino. Een paar van die menschen zijn hem gevolgd. Hij moet het geld in zijn jas hebben." Voor Christopher was dit tooneel nieuw en hij boog zich voorover in zijn stoel. Twee jonge dames waren aan het tafeltje •OENSOETEN INVAL SEDERT 1S2.S metende 10.000 ton, heeft bevel ont vangen van Manilla naar Sjanghai te vertrekken. Admiraal Taylor heeft volmacht zooveel torpedojagers mee te nemen als hij gewenscht acht. De admiraal begeeft zich met totaal 14 oorlogsschepen naar Sjanghai, Engeland en Frankrijk. De Brifsche gezant te Tokio heeft wederom geprotesteerd tegen het over ijlde optreden der Japanners te Sjang hai en over het persisteeren erin de internationale nederzetting als basis voor krijgsoperaties te gebruiken. De Fransche regeering heeft bevel gegeven aan het oorlogsschip Wal deck Rousseau uit Saigon naar Sjang hai te vertrekken. Nanking beschoten. Volgens berichten uit Nanking zijn Japansche oorlogsschepen Maandag avond om 41.15 begonnen de stad Nanking te bombardeeren. Het bombardement duurde voort tot 12.45 en veroorzaakte een paniek in de stad, die geheel in duisternis was gehuld; slechts de vurige flitsen, veroorzaakt door het bombardement der Japansche schepen, dat door Chi neesche artillerie aan den wal beant- werd, wierpen hun schijnsel door den donkeren nacht. Onder bescherming van het spervuur der Japansche oor logsschepen op den Jangtse, werden Japansche mariniers aan wal gebracht, terwijl de Chineesche troepen zich achter de stadsmuren verschansten. De opgewonden stemming in de stad, waar de staat van beleg is afge kondigd, werd door deze gebeurte nissen nog verergerd. Den geheelen dag reeds hadden voertuigen van allerlei soorten vluchtende Chineezen met hun huisraad vervoerd naar schepen op de rivier. Voor Nanking liggen 4 Japansche kruisers en 3 torpedobootjagers, ter wijl de Chineezen 3 kanonneerbooten hebben en er voorts 1 Amerikaansche en 1 Engelsche kanonneerboot ligt. Officieel wordt verklaard, dat de Chineesche forten het vuur niet be antwoord hebben. De troepen te Nan king hadden order niet te vuren. De oorlogsschepen zouden in het geheel een twintigtal granaten hebben afge schoten. Op bevel van de politie werd de heele stad, zoodra het schieten begon, in het donker gehuld. Japan is veront waardigd. In de Japansche pers wordt het be sluit van den Volkenbond, artikel 15 in werking te stellen, scherp, gecriti- seerd. De Japansche soldaten hebben, slechts de aanvallen van de Chineezen afgeslagen, toen zij op. last van den internationalen gemeenteraad de door duizenden buitenlanders bewoonde wijk van Sjanghai bezetten. Er bestaat geen gevaar, aldus de bladen, dat tusschen Japan en China een oorlog zal uitbreken, waardoor alleen een beroep, op artikel 15 en de daaruit voortvloeiende sancties mo gelijk worden gemaakt naast den Rus gaan zitten, en de dichtsbij- zijnde wierp hem nu en dan een smachten- den blik toe, zonder eenige uitwerking echter. Een verloopen, kaal uitziend indi vidu, dat op een stoel voor het buffet zat, had een paar schreden in dezelfde richting gedaan, en wachtte blijkbaar slechts, tot de Rus zijn brief had voltooid, met hem aan te spreken. Aan alle kanten waren teekenen van vereering voor het gouden kalf. Aan alle tafels werd er gefluisterd en naar hem gekeken. Het voorwerp van die attentie bleef echter rustig doorgaan met zijn brief. Daarna riep hij om een chaus- seur, stak den brief in een couvert en schreef het adres daarop. De jongen ver scheen terstond en bleef met de pet in de hand op zijn bevelen wachten. De man, die juist twee millioen francs had gewon nen, overhandigde hem den brief, gaf hem een kort bevel en een handvol geldstuk ken. De chausseur groette en snelde weg. Gerald greep zijn vriend bij den arm. „Heb je dat gehooid, Chris?" fluister de hij. „Ik heb niets gehoord", antwoordde Christopher. „En ik heb het adres ook gezien", ging Gerald haastig voort. „De brief is aan ma dame de Ponière, Villa Violette, gericht!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1932 | | pagina 1