Mï^=c„e,f2,- rA[l£iri[||? air rAIIDAUT
rr>- iiUbMIIIIj S tDUiiAlii
De weg tot geluk
N° 8
Maandag 18 Januari 1952
119® Jaargang.
FpoVlnclenleuWs
Verschijnt Maartdag-, Wocnadag- HHH
v A Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Rleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ea rij agavon Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 *Hea*^&2a» gevestigd te Goes.
Giften Crisis-Comité.
In plaatsen waar hulppostkantoren en
poststations zijn gevestigd, is de gelegen--
heid opengesteld, kosteloos gelden te stor-l
ten ten behoeve van het Nationaal Cri
sis-Comité. Daartoe zullen aan de hulp
kantoren en op de poststations, alsmede
door de bestellers voorzoover deze aldaar
met de aanneming van aangeteekende
stukken en postwissels, enz. zijn belast,
giften ten behoeve van het Nationaal Cri
sis-Comité in ontvangst worden genomen.
Voor deze giften wordt een ontvangbe
wijs uitgereikt.
Gemeente-ambtenaren,
Door den voorzitter van de afdeeling
Zeeland van den Nederl. Bond van Ge
meente-Ambtenaren zijn tot bestuursleden
van die afdeeling benoemd verklaard, de
heeren H. J. Laban, gemeente-secretaris
van Tholen (voor Tholen en St, Philips-
land), en B. C. de Mul, commies ter secre
tarie van Zierikzee (voor Schouwen en
Duiveland).
Handelsregister,
In de week van 4—11 Januari werd bij
het bureau der Kamer aangifte gedaan van
de volgende inschrijving: A. C. van Nieu-
wenhuijzen, Wissenkerke, export van
poot-aardappelen en granen. Wijziging
Bom Beveland, Yerseke, kweeken van
en/of handel in oesters of andere schaal-
en schelpdieren. Uitgetreden eigenaar: F.
Bom. Ingetreden procureur: J. A. Bom.
Naam omgezet in een naamlooze vennoot
schap. Handelsnaam luidt thans: N.V.Bom
Beveland Oesterteelt Yerseke. Maatschap
pelijk kapitaal 20.000, waarvan geplaatst
en gestort 4500. Directeuren: F. en J. A.
Bom. Dir. A. Bom. Comm.: J. Bom—de
Jonge en H. W. Bom—de Rooij.
W eldadigheidszegels.
De opbrengst der te Middelburg ver
kochte weldadigheidspostzegels en -brief
kaarten bedraagt f 2381,60.
PLAATSELIJK NIEUWS.
BORSSELE,
Ds. C, van Schie emeritus.
Aan Ds. C. van Schie te Borssele—Drie
wegen, is door de classis Goes der Geref.
Kerken wegens ziekte emeritaat verleend.
Bedankt voor het beroep naar Someren
door Ds. J. C. Elenbaas, predikant bij de
Ned. Herv. Gemeente te Borssele.
COLIJNSPLAAT.
Zaterdagmiddag werd op het terrein
„Oosterstein" te Kats een serie-wedstrijd
om beeld, beker, enz. gespeeld tusschen de
vcetbalvereenigingen Kats I en Colijns-
plaat I. De uitslag was 7—1 in het voor
deel van Kats.
Op het terrein te Colijnsplaat had Za
terdagmiddag een medaillewedstrijd plaats
tusschen Colijnsplaat II en Kortgene II.
Colijnsplaat won met 4—3.
HANSWEERT.
Het schip „Henrica", schipper Wesdorp
geladen met kolen van Ruhrort naar Ant
werpen, is gisterennamiddag tegen het rem
VAH MBLLB'S
GOESCHE^
ONT BYT- KO B K
•DENSOETEN INVALSEDERT ISZSr-
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
w Wat de borstel is
voor Uw tanden
mingwerk van de Postbrug gevaren, waar
door dit ernstig beschadigd werd. Na borg
stelling bij den Rijkswaterstaat, kon het
schip de reis voortzetten.
WISSENKERKE.
W. W, Schipper f
In den ouderdom van ruim 82 jaar, is
te Winschoten plotseling overleden, de
heer W. W. Schipper, oud-leeraar in de
natuurlijke historie aan Gymnasium en H.
B. S. aldaar.
Maandagmiddag was de heer Schipper,
die voor zijn leeftijd buitengewoon kras
was, nog uit geweest om bij kennissen een
bezoek af te leggen en hij was volkomen
opgewekt teruggekeerd en aan niets was
te bespeuren, dat de dood zoo dicht in
zijn nabijheid was. Zijn huishoudster was
des avonds op den gewonen tijd gaan sla
pen. Toen zij 's morgens beneden kwam,
om de woonkamer in orde te brengen,
bleek tot hare groote ontsteltenis dat de
heer Schipper, nog gekleed, dood in zijn
stoel zat, terwijl het licht in de kamer
nog brandde. Blijkbaar is hij zonder eenige
waarschuwing plotseling door den dood
overvallen.
Omtrent den levensloop van den overle
dene nog het volgende: dhr. Schipper werd
27 Maart te Wissenkerke geboren. Na
volbrenging van zijn studiën, was de heer
Schipper eerst elders werkzaam, maar op
33-jarigen leeftijd leidde zijn weg hem
naar Winschoten, en hier was het, dat hij
zijn volle levenstaak vond. De heer Schip
per werd 1 October 1883 benoemd tot
leeraar aan het Gymnasium en H. B. S.
aldaar en deze inrichting van onderwijs is
hij trouw gebleven tot 1 September 1916.
Toen hem op 68-jarigen leeftijd op de
meest eervolle wijze het gevraagde ont
slag werd verleend. Wel mag gezegd
worden dat hij een zeer lange reeks van
jaren het onderwijs heeft gediend en dat
het aantal oud-leerlingen hetwelk hem met
dankbaarheid als zijn leermeester herdenkt
zeer groot is te noemen. De overledene is,
tot het ambteloos leven teruggekeerd niet
op zijn lauweren gaan rusten. Integendeel,
hij heeft met onverdroten ijver en belang
stelling zijn studie op het gebied van het
planten- en dierenrijk voortgezet, en over
de resultaten daarvan, is van zijn hand
meer dan één belangrijke publicatie ver
schenen in boek en tijdschriften. Behalve
als leeraar in de plant- en dierkunde aan
het Gymnasium en de H. B. S. aldaar
heeft de heer Schipper ook het onderwijs in
het algemeen gediend en wel als school
opziener eerst in het arrondissement Sloch-
teren en vervolgens in het arrondissement
Winschoten. De heer Schipper vertoefde
(behalve dit jaar) des zomers steeds eeni
ge weken te Wissenkerke in den kring
zijner familie en bekenden en ieder kende
en achtte den heer Schipper. Overeenkom
stig den wensch van den overledene om in
zijn geboorteplaats begraven te worden, is
zijn stoffelijk overschot Vrijdagmiddag te
Wissenkerke ter aarde besteld. De baar
werd gevolgd door familieleden en kennis
sen van den overledene. Een zes-tal kran
sen van de H. B. S., Gymnasium en vrien
den uit Winschoten dekten de baar. Ds.
van den Ende sprak een rede naar aanlei
ding van de woorden „het is den mensch
gezet eenmaal te sterven", en schetste de
gaven van den overledene. De heer Ma-
rlenisse te Dordrecht als familielid, dankte
alle aanwezigen voor de laatste eer aan
zijn Oom bewezen.
Jhr. U. E. LEWE VAN NIJENSTEIN.
Veertig jaar Burgemees
ter van 's Heer Arends-
kerke.
1892 21 Januari 1932.
Jhr. U. E. Lewe van Nijenstein is 8
December 1863 te Groningen geboren. In
zijn geboorteplaats bezocht hij verschillen
de onderwijsinrichtingen. Hij voelde zich
aangetrokken tot de gemeente-administra
tie en kwam als volontair ter secretarie
te Goes, waar hij onder de bekwame lei
ding stond van den toenmaligen gemeente-
Skcretaris, den heer Hartman.
In October 1891 overleed de heer Jan
Vermet, burgemeester van 's H. Arends-
kerke en Jhr. Lewe van Nijenstein sollici
teerde, voor de eerste maal, naar de be
trekking van burgemeester in deze vaca
ture. Bij Kon. Besluit van 28 December
van dat jaar werd hij als zoodanig be
noemd.
Het deed den inwoners van 's Heer
Aiendskerke vreemd aan, dat iemand uit
Groningen voor deze betrekking was be
noemd, daar hij een geheel onbekende was
en men wist, dat ook anderen gesollici
teerd hadden, die in de gemeente geen
vreemden waren.
Hoewel 's Heer Arendskerke toen reeds
ongeveer 2900 inwoners telde, was men in
menig opzicht niet verwend. Een gemeente
huis was nog maar in aanbouw. Tot nog
toe vergaderde de gemeenteraad in een
kamer van de „gemeente-herberg". De se
ct etaris was de toenmalige burgemeester
van Heinkenszand, de heer B. Vermande.
De inwoners van de geheele gemeente
moesten dus voor alles wat de secretarie
betrof naar Heinkenszand.
Hoewel de feestcommissie voor de in
stallatie gaarne gebruik zou gemaakt heb
ben van het nieuwe gemeentehuis, om daar
door te toonen, dat met oude gebroken
werd, was dit niet mogelijk, zoodat deze
plechtigheid in de raadzaal van de ge-
meenteherberg moest plaats hebben. In de
daarvoor belegde raadsvergadering werd
den nieuwen burgemeester door den wet
houder, den heer G. de Jager, het teeken
zijner waardigheid omgehangen, terwijl
hem door den wethouder, den heer 40.
Minnaar, de burgemeestersketting van de
voormalige gemeente 's Heer Hendriks-
kinderen, die in 1857 met 's Heer Arends
kerke was vereenigd, werd overhandigd.
Hierdoor kwam de nieuwe burgemees
ter voor het eerst te weten, dat de ge
meente s Heer Arendskerke eigenlijk be
stend uit drie dorpen. Was dus de bur
gemeester onbekend voor de gemeente,
het omgekeerde was ook het geval. Ge
lukkig is dit in een zeer gunstigen zin ver
anderd en hebben beiden elkaar spoedig
gevonden.
Toen eindelijk het nieuwe gemeentehuis
met woning voor den secretaris klaar was,
kwam ook aan den onhoudbaren toestand
een einde. Tot secretaris werd benoemd
de heer H. J. Augustijn, die na zijn dood
in 1896, opgevolgd werd door den tegen-
woordigen secretaris, den heer L. van
Vessem.
Hoewel 's Heer Arendskerke maar een
plattelandsgemeente is, zij het van groote
uitgestrektheid (4687 H.A.), is de bevol
king gestaag vermeerderd en bedroeg bij
dc volkstelling in 1900 meer dan 3000 zie
len, zoodat toen de raad is uitgebreid tot
11 leden. Op 31 December j.l. bedroeg
het aantal inwoners 4009. Het is te begrij
pen, dat door de uitgestrektheid en de
groepeering van de huizen in drie, tegen
woordig zelfs in vier kommen, er heel wat
12 FEUILLETON
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
Hij hield plotseling op. Gerald's oogen
schoten vuur en het meisje sidderde.
„Je praat als een ezel, Christopher",
verklaarde Gerald. „Deze zaak gaat mij
alleen aan".
„Dat is niet waar", antwoorde Christo
pher hardnekkig. Ze gaat ons beiden aan.
Ik eisch hetzelfde recht als jij om over
Myrtile te beschikken, en ik wil haar niet
met die kleeren zien pronken. Wat wij
voor haar noodig hebben, is een eenvou
dig blauw serge kostuum en een klein
hoedje. Zij zal er altijd bekoorlijk uitzien,
zij zal altijd mooi zijn, maar niets in haar
toekomstig leven geeft ons het recht haar
in zulke kleeren te steken".
Madame haalde haar schouders nog
minachender op.
„Zooals milord en monsieur wenschen,
natuurlijk", zeide zij. „Ik kan ooïk zulk een
kleeding verschaffen, als monsieur be
schrijft".
Gerald zag Myrtile nog eens aan. De
bewondering in zijn oogen was ditmaal
tenminste echt.
„Ik kan er geen kwaad in zien, dat het
gevergd wordt van een burgemeester, daar
tusschen die kommen onwillekeurig eenige
naijver ontstaat. Tot eer van den burge
meester moet echter gezegd worden, dat
hij steeds de belangen van alle onderdee-
len onpartijdig behandelde en nooit de ge
ringste voorliefde voor eenig deel heeft ge
toond. Zou men gaarne in eenig deel wat
veranderd zien, b.v. een bestrating te
Nieuwdorp, dan moet men in het oog hou
den, dat niet alles tegelijk kan en dat de
burgemeester in geen geval half werk wil
verrichten; liever wat gewacht, dan niet
in orde. Hij is een man van „af" of niet
doen.
Als voorzitter van den raad is hij steeds
de onpartijdige leider, die ieder lid zijn
meening laat zeggen en die gaarne het
oor leent aan practische bezwaren; maar
de voorstellen van B. en W. zijn, voor ze
in den raad komen, wel zoo rijpelijk over
wogen en zoo van alle kanten bekeken,
dat er veelal niets te wijzigen valt.
Gedurende zijn veeljarig burgemeester
schap heeft hij er steeds naar gestreefd de
gemeente zooveel te verfraaien, ook door
zijn invloed uit te oefenen op het bouwen
door particulieren. De gemeentegebouwen,
die gedurende zijn bestuur zijn gesticht,
paren aan een fraai uiterlijk ook degelijk
heid, ook hier „goed of niet". In de laatste
twintig jaar zijn gebouwd: een nieuw ge
meentehuis, een openbare school te 'sHeer
Arendskerke en één te Nieuwdorp, een
oude school op het dorp is verbouwd in
een fraai vereenigingsgebouw en ruimten
voor gemeentegebruik, terwijl te Nieuw
dorp de oude school is verbouwd in een
fraaie veldwachterswoning met bergruim
ten voor de gemeente. Ook bij den bouw
van de bijzondere scholen in de laatste ja
ren is zijn invloed op sierlijkheid en dege
lijkheid merkbaar. Óp de opruiming van
krotwoningen heeft hij zooveel mogelijk
aangedrongen en door onbewoonbaarver-
klaririg is daarin al een heele opruiming
gekomen.
Ook de bestrating van 's Heer Arends
kerke heeft een gunstige wijziging onder
gaan door vervanging van de keibestra
ting in één met klinkers. Verder zijn veel
gemeentewegen, die vroeger in den wintet
vrijwel onbegaanbaar waren, bekeid of op
andere wijze verhard. Dit is het geval met
den stationsweg, den weg naar de haven
te Nieuwdorp, den Kasteelweg en meer
andere.
Toen de electriciteit ook in deze ge
meente zou komen, wist hij te bewerken,
dat het laagspanningsnet ondergronds zou
komen, en is ook de straatverlichting af
doende verbeterd. De onvoldoende ver
lichting met petroleum is vervangen door
ongeveer 100 electrische lantaarns, elk
met een lamp van 75 watt. Hierin staat
deze gemeente zeker niet achter bij andere
Niettegenstaande al deze, en nog veel niet
genoemde werken, moet de burgemeester
geroemd worden als een zuinig burgerva
der, die er steeds voor gewaakt heeft, dat
de gemeente onder schulden gebukt zou
gaan.
De achting, die men den burgemeester
toedraagt, bleek zeker ook wel uit het
verzoek van de bewoners eener nieuwe
buurtschap in den West-Kraaijert om hier
aan den naam Lewedorp te mogen geven
en daarmede den naam van den burge
meester te vereeuwigen. In deze buurt, die
ontstond na de opening van den nieuwen
rijksweg naar Middelburg, staan nu reeds
een fraaie R.K. Kerk, een R.K. school, een
school voor Chr. Nat. onderwijs en onge
veer 30 woningen. En er wordt steeds bij
gebouwd, zoodat het goed gezien was van
den burgemeester om den raad, eenige ja-
kind een enkele week behoorlijk gekleed
is", protesteerde hij, zich tot Christopher
wendend.
„En aan het einde der week, wat dan?"
Christopher zag hem strak aan. Of
schoon Gerald niet bepaald aan iets slechts
had gedacht, vermeed hij dien blik toch.
„Indien je van plan bent met Myrtile
te trouwen, ging Christopher voort, „dan
zijn de kleeren,die je hebt uitgezocht, ge
past. Zoolang je daartoe echter niet beslo
ten bent, verzoek ik madame ons iets an
ders te laten zien".
Er heerschte eenige oogenblikken een
pijnlijke stilte. Ofschoon zij Francaise en
zeer tactvol was, kon madame Léonore
nauwelijks haar verachting verbergen voor
de onomwonden taal van dien Puritein-
schen Engelschman. Myrtile zelf had een
gevoel, alsof zij ontwaakte uit een heer
lijken droom. Gerald, die in den grond van
zijn hart een goede jongen was, vond het
onmogelijk verder aan te dringen. Hij liet
zich gaarne meeslepen op gevaarlijke we
gen, maar was niet sophistisch genoeg om
een duidelijke waarschuwing in den wind
te slaan.
„Wel, ik veronderstel, dat die onaange
name kerel zijn zin maar moet hebben",
verklaarde hij. „Neem haar mee, madame,
en zie, wat u kunt doen. U hoort, wat
mijn vriend wenscht eenvoudige blau
we serge, tot den hals dichtgeknoopt, wol
len kousen en stevige schoenen".
„Er is ook een middenweg", zeide ma
dame beslist„En wees overigens maar
niet al te bedroefd, kleintje", fluisterde zij,
ren geleden, voor te stellen, voor dat ge
deelte der gemeente een uitbreidingsplan
op te maken, om daardoor een regelmati-
gen bouw te verkrijgen.
's Heer Arendskerke mag hopen, dat als
eenmaal een nieuwe burgemeester de
plaats van Jhr. Lewe van Nijenstein zal
innemen, er een man aan het hoofd der
gemeente komt, die haar een even warm
hart toedraagt, de gemeente op dezelfde
onpartijdige en ruime wijze bestuurt, die
steeds even zuinig met de geldmiddelen zal
omgaan en die bij alle raadsleden als voor
zitter hunner vergaderingen zoo gezien zal
zijn.
Reeds jaren is Lewe van Nijenstein
voorzitter van de Vereeniging van Bur
gemeesters en Secretarissen van Zuid- en
Noord-Beveland. Als zoodanig is hij ook
door Dr. J. W. Jenny Weyerman opge
zocht, toen deze plannen beraamde voor
een drinkwaterleiding voor Zuid-Beveland
de eerste in Nederland voor een groep
plattelandsgemeenten. In de oprichting der
N.V. Waterleiding Maatschappij „Zuid-
Beveland" heeft hij dus een werkzaam
aandeel gehad en nog steeds is hij voor
zitter van den Raad van Beheer.
Bij de opening van de Waterleiding
werd hij benoemd tot Ridder in de Orde
van Oranje Nassau.
In de eerste oorlogsjaren is burgemees
ter Lewe van Nijenstein geruimen tijd
door een ernstige ziekte verhinderd ge
weest zijn ambt waar te nemen, maar
toch bleef hij steeds met het wel en wee
zijner gemeente meeleven.
In 1917 werd met opgewektheid zijn
25-jarig jubileum gevierd, waarbij hem
door de gemeente blijvende herinneringen
werden aangeboden. En thans maakt de
gemeente zich andermaal op om het nieu
we jubileum van burgemeester Lewe van
Nijenstein op gepaste wijze te herdenken,
al zal door de tijdsomstandigheden niet
van een grootsch feestvieren sprake zijn.
Doch van het oprechte medeleven van alle
dorpelingen, en allen, die tot den a.s. jubi
laris in betrekking staan, kan men verze
kerd zijn.
STEUN VLASBEWERKING.
Zooals bekend is in de Tweede Kamer
aangenomen de steunregeling van de vlas
bewerking.
Door de drie centrale organisaties is de
uitvoering reeds in voorbereiding. Het is
de bedoeling, dat er komt een centrale
vlastelersvereeniging, terwijl in de onder
scheidene gebieden, waar de vlasteelt van
beteekenis is, gewestelijke commissies of
vereenigingen komen.
In afwachting van verdere regelingen en
teneinde de onkosten van de uitvoering
zoo gering mogelijk te maken, heeft het
bestuur der Gewestelijke Tarwe-organisa-
tie op zich genomen voorloopig als ge
westelijke commissie op te treden en de
voorbereiding ter hand te nemen.
De kringcommissies zullen nagaan op
v/elke wijze de regeling het eenvoudigst
kan worden opgezet.
Naar de vergadering der centrale vlas
telersvereeniging te 's Gravenhage op 14
Januari werd afgevaardigd de heer Iz. P.
v. d. Weele te Colijnsplaat en als plaats
vervanger de heer C. P. Vogelaar te
Kiabbendijke.
Zoo spoedig de regeling nader is uitge
werkt zullen nadere mededeelingen wor
den gedaan.
terwijl zij Myrtile meenam. „Ik zal deze
kleeren voor u bewaren, tot die andere
heer zich er niet langer mee bemoeit.
Kom, bij mij, als het zoo ver is. Ik kan ma
ken, dat u er zoo uitziet, dat milord naar
geen andere vrouw zal kijken".
Myrtile's oogen zwommen in tranen.
„Het was juist voor hem, dat ik die
kleeren wenschte te behouden," zeide zij.
„Ik wilde, dat hij met mij zou gaan en dat
ik er uitzag als andere meisjes. Wat mon
sieur Christopher betreft, ik heb een he
kel aan hem!"
„Mademoiselle heeft gelijk", fluisterde
de vrouw. „Hij is niet zoo voornaam als
milord. Het is jammer, dat hij zich er mee
ging bemoeien. Misschien zal milord u la
ter eens hier brengen zonder hem",
„Myrtile oogen schitterden. Met weer
zin strekte zij de armen uit en liet de
japon naar beneden glijden
In de uitstalkamer was geen der achter
gebleven jonge lillen geneigd tot praten.
Christopher voelde zijn eerste vrees aan
gaande Gerald's houding jegens Myrtile
terugkeeren, terwijl Gerald zelf wrevelig
gestemd was jegens zijn vriend wegens
diens tusschenkomst, te meer, omdat hij
wel inzag, hoe verstandig dit was ge
weest. Een verklaring tusschen beiden was
onmogelijk door de kleine kamer en de te
genwoordigheid der winkelmeisjes. Daar
om bepaalde Gerald zich er toe een siga
ret aan te steken, en Christopher bladerde
in een modeblad. Plotseling gebeurde er
iets, dat de geheele zaak in beweging
bracht. Gerald liet zijn sigaret vallen,
Christopher legde zijn modeblad neer, de
winkelmeisjes en mannequins waren een
en al aandacht. De eerste verkoopster trad
haastig naar voren. Een auto had stil ge
houden, een lakei had het portier geopend,
madame en mademoiselle de Ponière wa
ren binnengekomen. De laatste was een
voudig, maar rijk gekleed en zij trad den
winkel binnen met een houding, alsof ze
de zaak een bijzondere eer bewees. Zij
droeg een klein Chineesch hondje onder
den arm; de lakei bleef buiten als 't ware
de wacht houden. De groet der verkoop
ster was haast eerbiedig.
„Mademoiselle verlangt onze nieuwe
modellen te zien?"
De jonge dame wierp een verstrooiden
blik op de jonge lieden, die waren opge
staan. Toen ging zij, door de verkoop
ster gevolgd, naar den versten hoek der
kamer. Het bleek, dat zij hoeden wenschte
te zien, en alle verkoopsters schenen met
een vurig verlangen bezield om haar te
bedienen. Hoeden werden van alle kan
ten gebracht en met groote zorg en eer
bied overhandigd. Het bleek echter, dat
mademoiselle niet gemakkelijk was te be
vredigen. Zij zat met een onverschillig ge
zicht te kijken naar de verschillende hoofd
deksels, welke haar werden voorgelegd.
Gerald ging naar de boekhoudster, de
eenige, die op haar plaats achter den klei
nen lessenaar bleef zitten.
„Zeg mij," fluisterde hij, „wie die jonge
dame is?"
„Zij komt in onze boeken voor onder
den naam van mademoiselle de Ponière",
was het voorzichtige antwoord.
„Maar wat is haar werkelijke naam?"
drong Gerald aan. „Wie zijn haar vrien
den? Is het mogelijk kennis met haar te
maken?"
De vrouw zag hem aan met een lich
ten glimlach. Haar gelaat was vermoeid en
bleek, en haar haren begonnen grijs te
worden.
„Men hoort alleen geruchten, wie zij
kan zijn antwoordde zij. „Overigens doet
monsieur het best zich tot madame zelf te
wenden."
Gerald wachtte nu met een nieuw on
geduld madame's terugkomst. Weldra
kwam Myrtile weer te voorschijn. De ver
andering was nog verbazend groot, hoe
wel het blauwe serge kostuum heel een
voudig en weinig gegarneerd was, en de
kleine toque met den donkerblauwen vleu
gel geen enkele versiering bezat. Toch
scheen het ongelooflijk, dat dit aardige
meisje, dat een beetje verlegen, maar toch
bevallig naar hen toe kwam, werkelijk het
boerenmeisje was, dat zich nu nog geen
vier en twintig uur geleden onder hun
hoede had gesteld.
„Mademoiselle is geheel veranderd",
verklaarde madame Léonore. „Zij bezit
een aangeboren bevalligheid. In de een
voudigste kleeren, die ik haar kon geven,
zou zij nog in het oog vallen. Ik heb mijn
best gedaan, milord en monsieur. ïk ver
trouw, dat u voldaan zijt?"
„Volkomen", stemde Gerald toe. „Maar
madame Lénore, ik wensch u nog iets te
vragen," (Wordt vervolgd).