Mï^=c„e,f2,- rA[l£iri[||? air rAIIDAUT rr>- iiUbMIIIIj S tDUiiAlii De weg tot geluk N° 8 Maandag 18 Januari 1952 119® Jaargang. FpoVlnclenleuWs Verschijnt Maartdag-, Wocnadag- HHH v A Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Rleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ea rij agavon Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 *Hea*^&2a» gevestigd te Goes. Giften Crisis-Comité. In plaatsen waar hulppostkantoren en poststations zijn gevestigd, is de gelegen-- heid opengesteld, kosteloos gelden te stor-l ten ten behoeve van het Nationaal Cri sis-Comité. Daartoe zullen aan de hulp kantoren en op de poststations, alsmede door de bestellers voorzoover deze aldaar met de aanneming van aangeteekende stukken en postwissels, enz. zijn belast, giften ten behoeve van het Nationaal Cri sis-Comité in ontvangst worden genomen. Voor deze giften wordt een ontvangbe wijs uitgereikt. Gemeente-ambtenaren, Door den voorzitter van de afdeeling Zeeland van den Nederl. Bond van Ge meente-Ambtenaren zijn tot bestuursleden van die afdeeling benoemd verklaard, de heeren H. J. Laban, gemeente-secretaris van Tholen (voor Tholen en St, Philips- land), en B. C. de Mul, commies ter secre tarie van Zierikzee (voor Schouwen en Duiveland). Handelsregister, In de week van 4—11 Januari werd bij het bureau der Kamer aangifte gedaan van de volgende inschrijving: A. C. van Nieu- wenhuijzen, Wissenkerke, export van poot-aardappelen en granen. Wijziging Bom Beveland, Yerseke, kweeken van en/of handel in oesters of andere schaal- en schelpdieren. Uitgetreden eigenaar: F. Bom. Ingetreden procureur: J. A. Bom. Naam omgezet in een naamlooze vennoot schap. Handelsnaam luidt thans: N.V.Bom Beveland Oesterteelt Yerseke. Maatschap pelijk kapitaal 20.000, waarvan geplaatst en gestort 4500. Directeuren: F. en J. A. Bom. Dir. A. Bom. Comm.: J. Bom—de Jonge en H. W. Bom—de Rooij. W eldadigheidszegels. De opbrengst der te Middelburg ver kochte weldadigheidspostzegels en -brief kaarten bedraagt f 2381,60. PLAATSELIJK NIEUWS. BORSSELE, Ds. C, van Schie emeritus. Aan Ds. C. van Schie te Borssele—Drie wegen, is door de classis Goes der Geref. Kerken wegens ziekte emeritaat verleend. Bedankt voor het beroep naar Someren door Ds. J. C. Elenbaas, predikant bij de Ned. Herv. Gemeente te Borssele. COLIJNSPLAAT. Zaterdagmiddag werd op het terrein „Oosterstein" te Kats een serie-wedstrijd om beeld, beker, enz. gespeeld tusschen de vcetbalvereenigingen Kats I en Colijns- plaat I. De uitslag was 7—1 in het voor deel van Kats. Op het terrein te Colijnsplaat had Za terdagmiddag een medaillewedstrijd plaats tusschen Colijnsplaat II en Kortgene II. Colijnsplaat won met 4—3. HANSWEERT. Het schip „Henrica", schipper Wesdorp geladen met kolen van Ruhrort naar Ant werpen, is gisterennamiddag tegen het rem VAH MBLLB'S GOESCHE^ ONT BYT- KO B K •DENSOETEN INVALSEDERT ISZSr- ADVERTENTIEN van 1—5 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. w Wat de borstel is voor Uw tanden mingwerk van de Postbrug gevaren, waar door dit ernstig beschadigd werd. Na borg stelling bij den Rijkswaterstaat, kon het schip de reis voortzetten. WISSENKERKE. W. W, Schipper f In den ouderdom van ruim 82 jaar, is te Winschoten plotseling overleden, de heer W. W. Schipper, oud-leeraar in de natuurlijke historie aan Gymnasium en H. B. S. aldaar. Maandagmiddag was de heer Schipper, die voor zijn leeftijd buitengewoon kras was, nog uit geweest om bij kennissen een bezoek af te leggen en hij was volkomen opgewekt teruggekeerd en aan niets was te bespeuren, dat de dood zoo dicht in zijn nabijheid was. Zijn huishoudster was des avonds op den gewonen tijd gaan sla pen. Toen zij 's morgens beneden kwam, om de woonkamer in orde te brengen, bleek tot hare groote ontsteltenis dat de heer Schipper, nog gekleed, dood in zijn stoel zat, terwijl het licht in de kamer nog brandde. Blijkbaar is hij zonder eenige waarschuwing plotseling door den dood overvallen. Omtrent den levensloop van den overle dene nog het volgende: dhr. Schipper werd 27 Maart te Wissenkerke geboren. Na volbrenging van zijn studiën, was de heer Schipper eerst elders werkzaam, maar op 33-jarigen leeftijd leidde zijn weg hem naar Winschoten, en hier was het, dat hij zijn volle levenstaak vond. De heer Schip per werd 1 October 1883 benoemd tot leeraar aan het Gymnasium en H. B. S. aldaar en deze inrichting van onderwijs is hij trouw gebleven tot 1 September 1916. Toen hem op 68-jarigen leeftijd op de meest eervolle wijze het gevraagde ont slag werd verleend. Wel mag gezegd worden dat hij een zeer lange reeks van jaren het onderwijs heeft gediend en dat het aantal oud-leerlingen hetwelk hem met dankbaarheid als zijn leermeester herdenkt zeer groot is te noemen. De overledene is, tot het ambteloos leven teruggekeerd niet op zijn lauweren gaan rusten. Integendeel, hij heeft met onverdroten ijver en belang stelling zijn studie op het gebied van het planten- en dierenrijk voortgezet, en over de resultaten daarvan, is van zijn hand meer dan één belangrijke publicatie ver schenen in boek en tijdschriften. Behalve als leeraar in de plant- en dierkunde aan het Gymnasium en de H. B. S. aldaar heeft de heer Schipper ook het onderwijs in het algemeen gediend en wel als school opziener eerst in het arrondissement Sloch- teren en vervolgens in het arrondissement Winschoten. De heer Schipper vertoefde (behalve dit jaar) des zomers steeds eeni ge weken te Wissenkerke in den kring zijner familie en bekenden en ieder kende en achtte den heer Schipper. Overeenkom stig den wensch van den overledene om in zijn geboorteplaats begraven te worden, is zijn stoffelijk overschot Vrijdagmiddag te Wissenkerke ter aarde besteld. De baar werd gevolgd door familieleden en kennis sen van den overledene. Een zes-tal kran sen van de H. B. S., Gymnasium en vrien den uit Winschoten dekten de baar. Ds. van den Ende sprak een rede naar aanlei ding van de woorden „het is den mensch gezet eenmaal te sterven", en schetste de gaven van den overledene. De heer Ma- rlenisse te Dordrecht als familielid, dankte alle aanwezigen voor de laatste eer aan zijn Oom bewezen. Jhr. U. E. LEWE VAN NIJENSTEIN. Veertig jaar Burgemees ter van 's Heer Arends- kerke. 1892 21 Januari 1932. Jhr. U. E. Lewe van Nijenstein is 8 December 1863 te Groningen geboren. In zijn geboorteplaats bezocht hij verschillen de onderwijsinrichtingen. Hij voelde zich aangetrokken tot de gemeente-administra tie en kwam als volontair ter secretarie te Goes, waar hij onder de bekwame lei ding stond van den toenmaligen gemeente- Skcretaris, den heer Hartman. In October 1891 overleed de heer Jan Vermet, burgemeester van 's H. Arends- kerke en Jhr. Lewe van Nijenstein sollici teerde, voor de eerste maal, naar de be trekking van burgemeester in deze vaca ture. Bij Kon. Besluit van 28 December van dat jaar werd hij als zoodanig be noemd. Het deed den inwoners van 's Heer Aiendskerke vreemd aan, dat iemand uit Groningen voor deze betrekking was be noemd, daar hij een geheel onbekende was en men wist, dat ook anderen gesollici teerd hadden, die in de gemeente geen vreemden waren. Hoewel 's Heer Arendskerke toen reeds ongeveer 2900 inwoners telde, was men in menig opzicht niet verwend. Een gemeente huis was nog maar in aanbouw. Tot nog toe vergaderde de gemeenteraad in een kamer van de „gemeente-herberg". De se ct etaris was de toenmalige burgemeester van Heinkenszand, de heer B. Vermande. De inwoners van de geheele gemeente moesten dus voor alles wat de secretarie betrof naar Heinkenszand. Hoewel de feestcommissie voor de in stallatie gaarne gebruik zou gemaakt heb ben van het nieuwe gemeentehuis, om daar door te toonen, dat met oude gebroken werd, was dit niet mogelijk, zoodat deze plechtigheid in de raadzaal van de ge- meenteherberg moest plaats hebben. In de daarvoor belegde raadsvergadering werd den nieuwen burgemeester door den wet houder, den heer G. de Jager, het teeken zijner waardigheid omgehangen, terwijl hem door den wethouder, den heer 40. Minnaar, de burgemeestersketting van de voormalige gemeente 's Heer Hendriks- kinderen, die in 1857 met 's Heer Arends kerke was vereenigd, werd overhandigd. Hierdoor kwam de nieuwe burgemees ter voor het eerst te weten, dat de ge meente s Heer Arendskerke eigenlijk be stend uit drie dorpen. Was dus de bur gemeester onbekend voor de gemeente, het omgekeerde was ook het geval. Ge lukkig is dit in een zeer gunstigen zin ver anderd en hebben beiden elkaar spoedig gevonden. Toen eindelijk het nieuwe gemeentehuis met woning voor den secretaris klaar was, kwam ook aan den onhoudbaren toestand een einde. Tot secretaris werd benoemd de heer H. J. Augustijn, die na zijn dood in 1896, opgevolgd werd door den tegen- woordigen secretaris, den heer L. van Vessem. Hoewel 's Heer Arendskerke maar een plattelandsgemeente is, zij het van groote uitgestrektheid (4687 H.A.), is de bevol king gestaag vermeerderd en bedroeg bij dc volkstelling in 1900 meer dan 3000 zie len, zoodat toen de raad is uitgebreid tot 11 leden. Op 31 December j.l. bedroeg het aantal inwoners 4009. Het is te begrij pen, dat door de uitgestrektheid en de groepeering van de huizen in drie, tegen woordig zelfs in vier kommen, er heel wat 12 FEUILLETON door E. PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. Hij hield plotseling op. Gerald's oogen schoten vuur en het meisje sidderde. „Je praat als een ezel, Christopher", verklaarde Gerald. „Deze zaak gaat mij alleen aan". „Dat is niet waar", antwoorde Christo pher hardnekkig. Ze gaat ons beiden aan. Ik eisch hetzelfde recht als jij om over Myrtile te beschikken, en ik wil haar niet met die kleeren zien pronken. Wat wij voor haar noodig hebben, is een eenvou dig blauw serge kostuum en een klein hoedje. Zij zal er altijd bekoorlijk uitzien, zij zal altijd mooi zijn, maar niets in haar toekomstig leven geeft ons het recht haar in zulke kleeren te steken". Madame haalde haar schouders nog minachender op. „Zooals milord en monsieur wenschen, natuurlijk", zeide zij. „Ik kan ooïk zulk een kleeding verschaffen, als monsieur be schrijft". Gerald zag Myrtile nog eens aan. De bewondering in zijn oogen was ditmaal tenminste echt. „Ik kan er geen kwaad in zien, dat het gevergd wordt van een burgemeester, daar tusschen die kommen onwillekeurig eenige naijver ontstaat. Tot eer van den burge meester moet echter gezegd worden, dat hij steeds de belangen van alle onderdee- len onpartijdig behandelde en nooit de ge ringste voorliefde voor eenig deel heeft ge toond. Zou men gaarne in eenig deel wat veranderd zien, b.v. een bestrating te Nieuwdorp, dan moet men in het oog hou den, dat niet alles tegelijk kan en dat de burgemeester in geen geval half werk wil verrichten; liever wat gewacht, dan niet in orde. Hij is een man van „af" of niet doen. Als voorzitter van den raad is hij steeds de onpartijdige leider, die ieder lid zijn meening laat zeggen en die gaarne het oor leent aan practische bezwaren; maar de voorstellen van B. en W. zijn, voor ze in den raad komen, wel zoo rijpelijk over wogen en zoo van alle kanten bekeken, dat er veelal niets te wijzigen valt. Gedurende zijn veeljarig burgemeester schap heeft hij er steeds naar gestreefd de gemeente zooveel te verfraaien, ook door zijn invloed uit te oefenen op het bouwen door particulieren. De gemeentegebouwen, die gedurende zijn bestuur zijn gesticht, paren aan een fraai uiterlijk ook degelijk heid, ook hier „goed of niet". In de laatste twintig jaar zijn gebouwd: een nieuw ge meentehuis, een openbare school te 'sHeer Arendskerke en één te Nieuwdorp, een oude school op het dorp is verbouwd in een fraai vereenigingsgebouw en ruimten voor gemeentegebruik, terwijl te Nieuw dorp de oude school is verbouwd in een fraaie veldwachterswoning met bergruim ten voor de gemeente. Ook bij den bouw van de bijzondere scholen in de laatste ja ren is zijn invloed op sierlijkheid en dege lijkheid merkbaar. Óp de opruiming van krotwoningen heeft hij zooveel mogelijk aangedrongen en door onbewoonbaarver- klaririg is daarin al een heele opruiming gekomen. Ook de bestrating van 's Heer Arends kerke heeft een gunstige wijziging onder gaan door vervanging van de keibestra ting in één met klinkers. Verder zijn veel gemeentewegen, die vroeger in den wintet vrijwel onbegaanbaar waren, bekeid of op andere wijze verhard. Dit is het geval met den stationsweg, den weg naar de haven te Nieuwdorp, den Kasteelweg en meer andere. Toen de electriciteit ook in deze ge meente zou komen, wist hij te bewerken, dat het laagspanningsnet ondergronds zou komen, en is ook de straatverlichting af doende verbeterd. De onvoldoende ver lichting met petroleum is vervangen door ongeveer 100 electrische lantaarns, elk met een lamp van 75 watt. Hierin staat deze gemeente zeker niet achter bij andere Niettegenstaande al deze, en nog veel niet genoemde werken, moet de burgemeester geroemd worden als een zuinig burgerva der, die er steeds voor gewaakt heeft, dat de gemeente onder schulden gebukt zou gaan. De achting, die men den burgemeester toedraagt, bleek zeker ook wel uit het verzoek van de bewoners eener nieuwe buurtschap in den West-Kraaijert om hier aan den naam Lewedorp te mogen geven en daarmede den naam van den burge meester te vereeuwigen. In deze buurt, die ontstond na de opening van den nieuwen rijksweg naar Middelburg, staan nu reeds een fraaie R.K. Kerk, een R.K. school, een school voor Chr. Nat. onderwijs en onge veer 30 woningen. En er wordt steeds bij gebouwd, zoodat het goed gezien was van den burgemeester om den raad, eenige ja- kind een enkele week behoorlijk gekleed is", protesteerde hij, zich tot Christopher wendend. „En aan het einde der week, wat dan?" Christopher zag hem strak aan. Of schoon Gerald niet bepaald aan iets slechts had gedacht, vermeed hij dien blik toch. „Indien je van plan bent met Myrtile te trouwen, ging Christopher voort, „dan zijn de kleeren,die je hebt uitgezocht, ge past. Zoolang je daartoe echter niet beslo ten bent, verzoek ik madame ons iets an ders te laten zien". Er heerschte eenige oogenblikken een pijnlijke stilte. Ofschoon zij Francaise en zeer tactvol was, kon madame Léonore nauwelijks haar verachting verbergen voor de onomwonden taal van dien Puritein- schen Engelschman. Myrtile zelf had een gevoel, alsof zij ontwaakte uit een heer lijken droom. Gerald, die in den grond van zijn hart een goede jongen was, vond het onmogelijk verder aan te dringen. Hij liet zich gaarne meeslepen op gevaarlijke we gen, maar was niet sophistisch genoeg om een duidelijke waarschuwing in den wind te slaan. „Wel, ik veronderstel, dat die onaange name kerel zijn zin maar moet hebben", verklaarde hij. „Neem haar mee, madame, en zie, wat u kunt doen. U hoort, wat mijn vriend wenscht eenvoudige blau we serge, tot den hals dichtgeknoopt, wol len kousen en stevige schoenen". „Er is ook een middenweg", zeide ma dame beslist„En wees overigens maar niet al te bedroefd, kleintje", fluisterde zij, ren geleden, voor te stellen, voor dat ge deelte der gemeente een uitbreidingsplan op te maken, om daardoor een regelmati- gen bouw te verkrijgen. 's Heer Arendskerke mag hopen, dat als eenmaal een nieuwe burgemeester de plaats van Jhr. Lewe van Nijenstein zal innemen, er een man aan het hoofd der gemeente komt, die haar een even warm hart toedraagt, de gemeente op dezelfde onpartijdige en ruime wijze bestuurt, die steeds even zuinig met de geldmiddelen zal omgaan en die bij alle raadsleden als voor zitter hunner vergaderingen zoo gezien zal zijn. Reeds jaren is Lewe van Nijenstein voorzitter van de Vereeniging van Bur gemeesters en Secretarissen van Zuid- en Noord-Beveland. Als zoodanig is hij ook door Dr. J. W. Jenny Weyerman opge zocht, toen deze plannen beraamde voor een drinkwaterleiding voor Zuid-Beveland de eerste in Nederland voor een groep plattelandsgemeenten. In de oprichting der N.V. Waterleiding Maatschappij „Zuid- Beveland" heeft hij dus een werkzaam aandeel gehad en nog steeds is hij voor zitter van den Raad van Beheer. Bij de opening van de Waterleiding werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. In de eerste oorlogsjaren is burgemees ter Lewe van Nijenstein geruimen tijd door een ernstige ziekte verhinderd ge weest zijn ambt waar te nemen, maar toch bleef hij steeds met het wel en wee zijner gemeente meeleven. In 1917 werd met opgewektheid zijn 25-jarig jubileum gevierd, waarbij hem door de gemeente blijvende herinneringen werden aangeboden. En thans maakt de gemeente zich andermaal op om het nieu we jubileum van burgemeester Lewe van Nijenstein op gepaste wijze te herdenken, al zal door de tijdsomstandigheden niet van een grootsch feestvieren sprake zijn. Doch van het oprechte medeleven van alle dorpelingen, en allen, die tot den a.s. jubi laris in betrekking staan, kan men verze kerd zijn. STEUN VLASBEWERKING. Zooals bekend is in de Tweede Kamer aangenomen de steunregeling van de vlas bewerking. Door de drie centrale organisaties is de uitvoering reeds in voorbereiding. Het is de bedoeling, dat er komt een centrale vlastelersvereeniging, terwijl in de onder scheidene gebieden, waar de vlasteelt van beteekenis is, gewestelijke commissies of vereenigingen komen. In afwachting van verdere regelingen en teneinde de onkosten van de uitvoering zoo gering mogelijk te maken, heeft het bestuur der Gewestelijke Tarwe-organisa- tie op zich genomen voorloopig als ge westelijke commissie op te treden en de voorbereiding ter hand te nemen. De kringcommissies zullen nagaan op v/elke wijze de regeling het eenvoudigst kan worden opgezet. Naar de vergadering der centrale vlas telersvereeniging te 's Gravenhage op 14 Januari werd afgevaardigd de heer Iz. P. v. d. Weele te Colijnsplaat en als plaats vervanger de heer C. P. Vogelaar te Kiabbendijke. Zoo spoedig de regeling nader is uitge werkt zullen nadere mededeelingen wor den gedaan. terwijl zij Myrtile meenam. „Ik zal deze kleeren voor u bewaren, tot die andere heer zich er niet langer mee bemoeit. Kom, bij mij, als het zoo ver is. Ik kan ma ken, dat u er zoo uitziet, dat milord naar geen andere vrouw zal kijken". Myrtile's oogen zwommen in tranen. „Het was juist voor hem, dat ik die kleeren wenschte te behouden," zeide zij. „Ik wilde, dat hij met mij zou gaan en dat ik er uitzag als andere meisjes. Wat mon sieur Christopher betreft, ik heb een he kel aan hem!" „Mademoiselle heeft gelijk", fluisterde de vrouw. „Hij is niet zoo voornaam als milord. Het is jammer, dat hij zich er mee ging bemoeien. Misschien zal milord u la ter eens hier brengen zonder hem", „Myrtile oogen schitterden. Met weer zin strekte zij de armen uit en liet de japon naar beneden glijden In de uitstalkamer was geen der achter gebleven jonge lillen geneigd tot praten. Christopher voelde zijn eerste vrees aan gaande Gerald's houding jegens Myrtile terugkeeren, terwijl Gerald zelf wrevelig gestemd was jegens zijn vriend wegens diens tusschenkomst, te meer, omdat hij wel inzag, hoe verstandig dit was ge weest. Een verklaring tusschen beiden was onmogelijk door de kleine kamer en de te genwoordigheid der winkelmeisjes. Daar om bepaalde Gerald zich er toe een siga ret aan te steken, en Christopher bladerde in een modeblad. Plotseling gebeurde er iets, dat de geheele zaak in beweging bracht. Gerald liet zijn sigaret vallen, Christopher legde zijn modeblad neer, de winkelmeisjes en mannequins waren een en al aandacht. De eerste verkoopster trad haastig naar voren. Een auto had stil ge houden, een lakei had het portier geopend, madame en mademoiselle de Ponière wa ren binnengekomen. De laatste was een voudig, maar rijk gekleed en zij trad den winkel binnen met een houding, alsof ze de zaak een bijzondere eer bewees. Zij droeg een klein Chineesch hondje onder den arm; de lakei bleef buiten als 't ware de wacht houden. De groet der verkoop ster was haast eerbiedig. „Mademoiselle verlangt onze nieuwe modellen te zien?" De jonge dame wierp een verstrooiden blik op de jonge lieden, die waren opge staan. Toen ging zij, door de verkoop ster gevolgd, naar den versten hoek der kamer. Het bleek, dat zij hoeden wenschte te zien, en alle verkoopsters schenen met een vurig verlangen bezield om haar te bedienen. Hoeden werden van alle kan ten gebracht en met groote zorg en eer bied overhandigd. Het bleek echter, dat mademoiselle niet gemakkelijk was te be vredigen. Zij zat met een onverschillig ge zicht te kijken naar de verschillende hoofd deksels, welke haar werden voorgelegd. Gerald ging naar de boekhoudster, de eenige, die op haar plaats achter den klei nen lessenaar bleef zitten. „Zeg mij," fluisterde hij, „wie die jonge dame is?" „Zij komt in onze boeken voor onder den naam van mademoiselle de Ponière", was het voorzichtige antwoord. „Maar wat is haar werkelijke naam?" drong Gerald aan. „Wie zijn haar vrien den? Is het mogelijk kennis met haar te maken?" De vrouw zag hem aan met een lich ten glimlach. Haar gelaat was vermoeid en bleek, en haar haren begonnen grijs te worden. „Men hoort alleen geruchten, wie zij kan zijn antwoordde zij. „Overigens doet monsieur het best zich tot madame zelf te wenden." Gerald wachtte nu met een nieuw on geduld madame's terugkomst. Weldra kwam Myrtile weer te voorschijn. De ver andering was nog verbazend groot, hoe wel het blauwe serge kostuum heel een voudig en weinig gegarneerd was, en de kleine toque met den donkerblauwen vleu gel geen enkele versiering bezat. Toch scheen het ongelooflijk, dat dit aardige meisje, dat een beetje verlegen, maar toch bevallig naar hen toe kwam, werkelijk het boerenmeisje was, dat zich nu nog geen vier en twintig uur geleden onder hun hoede had gesteld. „Mademoiselle is geheel veranderd", verklaarde madame Léonore. „Zij bezit een aangeboren bevalligheid. In de een voudigste kleeren, die ik haar kon geven, zou zij nog in het oog vallen. Ik heb mijn best gedaan, milord en monsieur. ïk ver trouw, dat u voldaan zijt?" „Volkomen", stemde Gerald toe. „Maar madame Lénore, ik wensch u nog iets te vragen," (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1932 | | pagina 1