N° 5
De weg tot geluk
Een kostbaar bezit
mi cj. k- i
Maandag 11 Januari 1952
119® Jaargang
Buitenland,
Binnenland
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
«OESCHË COURANT
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Geesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
LANDBOUW EN CRISIS.
XX.
„HET MAAL- EN MENGGEBOD",
In den volksmond wordt dit wets-
onderwerp genoemd „het maal- en
menggebod", omdat het middel, waar
in de regeering de steun zoekt, ligt in
een wettelijk voorschrift om tegelijk
met buïtenlandsch meel ook meel van
inlandsche tarwe voor de broodbereï-
dïng te gebruiken. De bezwaren, hier
tegen aangevoerd, zijn veel en velerlei.
In de Tweede Kamer scheen het zwaar
te wegen, dat alles zoogenaamd bij al-
gemeenen maatregel van bestuur zal
worden geregeld, waardoor de zeggen
schap uitsluitend bij de Regeering
komt. Dit heeft er toe geleid, dat de
Regeering een maximum-percentage
van 25 o/o in de wet heeft vastgelegd.
Dit wil dus zeggen, dat de regeering
zal kunnen voorschrijven, dat bij de
bereiding van brood meel zal moeten
worden gebruikt, waarvan een door
haar vast te stellen gedeelte (niet hoo-
ger den 25 o/o) uit meel van inland
sche tarwe zal moeten bestaan. Het
heet, dat dit de vraag naar inland
sche tarwe zal doen toenemen, wat
prijsverhooging tengevolge zal heb
ben. Ook is in de memorie van toe
lichting op het wetsontwerp medege
deeld, dat het geenszins ondenkbaar
zoude zijn, dat door bemiddeling van
de regeering het inlandsch meel of
de inlandsche bloem van uniforme
samenstelling zoude worden verstrekt.
Dit houdt dus de bevoegdheid in om
de binnenlandsche tarwe aan een ze
keren prijs te koopen en van regee-
ringswege te doen malen.
Dit laatste zou volgens velen de
broodprijs opvoeren, waartegen door
anderen wordt aangevoerd, dat dit
hoogstwaarschijnlijk niet het geval zal
zijn en stellig niet het geval behoeft
te wezen, want de broodprijs heeft de
tarweprijs in zijn daling niet gevolgd.
Op waardige wijze komt de georgani
seerde landbouw voor zijn wenschen
op. In de landbouwpers en op spe
ciaal belegde crisisvergaderingen, die
hier en daar op een massabetooging
lijken, wat de hooge nood demon
streert, wordt op rustige wijze en met
klemmende argumenten betoogd, dat
de nood hoog is gestegen, dat de land
bouw recht heeft op steun uit hoofde
van zijn belangrijkheid voor de heele
samenleving en vooral ook, omdat de
oorzaken der crisis liggen buiten zijn
toedoen. Zelfs al zou het overige deel
van het volk een offer moeten bren
gen, dan zou dat uit een oogpunt van
rechtvaardigheid en ook met het oog
op het algemeen belang gerust mogen
worden geëischt. Wij sluiten ons bij
deze meening aan en wij meenen, dat
in hetgeen hier voor ging duidelijk te
hebben gemotiveerd. Maar, zoo den
ken niet alle brood-eters er over, die
buiten het landbouwbedrijf staan. De
Kon. Ned. Middenstandsbond vooral
rekent dat zwaar aan en getuigt daar
van in een scherpe uitspraak en ook
anderen, die in meerdere of mindere
mate bij de broodbereiding betrokken
zijn, geven over dien voorgestelden
maatregel hun ongenoegen te kennen.
Op het eerste gezicht lijkt het ook
eenigszins wreed, dat het brood, dat
voornaamste volksvoedsel duurder zou
worden gemaakt. Wie evenwel de vo
rige artikels goed heeft gelezen, zal
het met ons eens zijn, dat een noodlij
dende landbouwbevolking zoo'n ramp
beteekent voor het geheele volk, dat
FEUILLETON
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
VI.
Myrtile kwam naar de deur vliegen.
Christopher zag haar oogen over zijn
schouder kijken ,hij zag haar gelaat
betrekken en voelde een pijnlijken
steek.
„Monsieur Gerald, hij is niet bij u?"
vroeg zij mistroostig.
Christopher schudde het hoofd.
„Hij was gisteravond nog laat op,'*
legde hij uit „Ik ging naar zijn kamer,
maar hij was vast in slaap. Ik denk,
dat hij wel spoedig zal komen."
Het meisje keek naar de klok
een opzichtig, luidtikkend, verguld
ding.
„Hij beloofde hier vroeg te zijn,'
zeide zij. „Heeft hij over mij gespro
ken? Heeft hij iets gezegd over mij
terug te zenden?"
„Niets," verzekerde Christopher
haar. „Denk je er nog' zoo over, dat je
niet terug wilt?"
werkelijk een offer van de overige
bevolkingsgroepen mag—worden ge
vraagd. Volgens sommigen zal dat in
dit geval niet eens noodïg zijn.
Uit officieele mededeelingen weet
men, dat in Parijs het tarwe-water-
brood, dat 90 o/o inlandsch tarwemeel
moet bevatten, terwijl het invoerrech.
80 francs per 100 K.G. bedraagt, f0,24
per, K.G. kost, terwijl het in Amster
dam ook f 0,24 kost. Alleen dit onder
scheid, dat de Fransche boer 150180
francs of f 15,— a f 18,— per 100 K.G.
voor zijn tarwe ontvangt en de Ne-
derlandsche landbouwer f5, - a f8,—
per 100 K.G. Op 7 Oct, j.l. was de
prijs van het volks-tarwebrood te Ro
me 22 1/10 ets. per K.G., ook dus goed-
kooper dan in Amsterdam, niettegen
staande de Italïaansche boef f 8,per
100 K.G. meer voor zijn tarwe krijgt;
het water-tarwebrood in het dure Lon
den kost 19.6 ets. per K.G. of 4.4 ets.
goedkooper dan in Amsterdam;
op 7 Oef. kostte het volks-tarwe-
brood (wittebrood) in Antwerpen
2.1 fr. of 14 ets. per K.G., dus 9.9
ets. goedkooper dan in Amsterdam;
het gewone wittebrood in Bern, Bazel,
Luzern en Genève kost f0,23 per K.G.
en de Zwitsersche boer krijgt f20,—
per 100 K.G. voor zijn tarwe!
(Wordt vervolgd).
DUIDELIJKE WOORDEN.
Een Duitsch „ultima-
t u m".
Vrijwel de geheele wereld is er van
overtuigd, dat Duitschland aan het
einde van zijn krachten is gekomen;
dat alleen het betalingsuitstel van één
jaar geen hulp kan brengen; en dat,
wil de toestand geleidelijk weer nor
maal worden de herstelbetalingen ver
der geheel geschrapt moeten worden.
En in alle landen zijn ook vooraan
staande politici die in dien geest ge
schreven en gesproken hebben, al
leen.de Duitsche regeering mocht
er niet over spreken, in elk geval
niet met zulke duidelijke woorden, als
de kanselier nu gedaan heeft.
Dr. Brüning verklaarde n.l. aan een
persman:
„Het is glashelder, dat Duitschlands
toestand de voortzetting van politieke
betalingen onmogelijk maakt. Even dui
delïjk is, dat iedere poginiLom het sys
teem van dergelijke betalingen te
handhaven, niet alleen voor Duitsch
land, maar voor de geheele wereld tot
een ramp moet voeren. Bij dezen stand
van zaken blijft voor de rijksregeering
in het geheel geen speling voor over
wegingen, welk standpunt zij moet aan
nemen. Zij kan op de a.s. conferentie
niet anders doen dan den gegeven toe
stand uiteen te zetten en tot de andere
betrokken regeeringen den oproep te
richten ook van hare zijde rekening
te houden met dezen toestand en niet
te zoeken, naar compromisoplossingen
waarvoor een reëele mogelijkheid niet
meer bestaan."
En de kanselier schijnt zich nog iets
duidelijker tegen den Engelsche am
bassadeur Sir Horace Humbold uitge
laten te hebben. De Star publiceert n.l.
een telegram onder het opschrift:
„Duitschlands ultimatum", over een
onderhoud van den ambassadeur met
dr. Brüning op Vrijdagmiddag j.l.
Hierbij heeft de rijkskanselier den En-
gelschen gezant medegedeeld, dat
Zij bleef midden in de kamer staan
en keek'hem aan. Zij scheen veranderd
te zijn. Het was, alsof zij plotseling
van kind tot vrouw was geworden.
„Ik wil niet teruggaan," verklaarde
zij heftig. „Niet omdat ik iets geef om
armoede of hard werk. Het is om
Pierre Leschamps. Ik zou hem niet
kunnen uitstaan. Hij zal mij nooit na
deren, liever wil ik sterven. Zelfs u,
monsieur Christopher, wenscht immers
mijn dood niet" f
Haar oogen zwommen in tranen. Zij
boog zich naar hem toe en Christo
pher streelde haar bemoedigend de
hand. Haar lippen waren heel dicht bij
de zijne, frisch en bekoorlijk en tril
lend waren ze. Christopher was zich
bewust van een vreemde en bijna
overweldigende begeerte en wendde
zich haastig af.
„Kom mee naar buiten," noodigde
hij haar uit „Ik zal je meenemen naar
het Terras en wij zullen in den zonne
schijn zitten."
Zij klapte in de handen en was ter
stond weer vroolijk.
„O, ik verlang er zoo naar, de zee
te zien!" riep zij. „Het is zoo heerlijk.
U geeft er toch niet om, monsieur, dat
ik geen hoed heb, en dat mijn kleeren
heel armoedig zijn? Als wij uw vrien
den mochten ontmoeten, zullen zij
zich afvragen in welke betrekking wij
tot elkaar staan."
Duitschland noch op dit oogenblik,
noch in de toekomst herstelbetalingen
welke dan ook, zou kunnen verrichten,
wanneer het oeconomische leven der
wereld weer tot herleving gebracht
moet worden. De Duitsche delegatie
moet op de conferentie van Lausanne
dringend in de bres treden voor een
volkomen schrapping der herstelbe
talingen.
Frankrijk van streek.
Zooals reeds opgemerkt, zijn dit te
duidelijke woorden, vooral voor de
Franschen, die er schijnbaar weer door
in een paniek-stemming gekomen zijn.
Zaterdag meldde men uit Parijs:
De door Reuter alhier bekend ge
worden verklaring van rijkskanselier
Brüning inzake de voortzetting der her
stelbetalingen, wordt hier als een groo
te sensatie opgevat.
Kanselier Brüning.
De avondbladen meenen er uit te
kunnen concludeeren, dat de mededee-
ling van den rijkskanselier aan den En-
gelschen ambassadeur te Berlijn in
verband staat met het onderhoud met
Hitier. De leider der nationaal socia
listen heeft vermoedelijk voor een
tegemoetkomende houding in de kwes
tie van de presidentsverkiezing deze
opzegging der herstelbetalingen tot
voorwaarde gesteld. In ieder geval is
de houding van Brüning even onbe
grijpelijk als ondoelmatig.
De Liberté spreekt over een „sen
sationeelen coup de theatre" van Brü
ning.
Het Journal des Debats vraagt, dat
deze Duitsche stap aan den vooravond
van de conferentie van Lausanne moet
beteekenen. Of er ligt heelemaal geen
beteekenis in, of wel betreft het hier
een politieke daad van de grootste be
teekenis. Men kan zich met spanning
afvragen of Duitschland niet ook voor
de ontwapeningsconferentie een der-
gelijken aanval op het verdrag van Ver
sailles zal ondernemen. In ieder geval
is het noodig de zaken duidelijk te
stellen.
Ook Pars Soir meent, dat men het
bericht nauwelijks geloof zou kunnen
schenken, wanneer het niet uit zoo
betrouwbare bron kwam. Het is waar
schijnlijk, dat de Duitsche manoeuvre
er alleen toe zal bijdragen, een een
heidsfront van de schuldeischers van
Duitschland te vormen en de Engelsch
Fransche overeenstemming te verdie
pen.
„Ik heb hier geen vrienden," ver
zekerde Christopher haar, „en dan
zou het nog niet erg zijn. Straks zal
ik Gerald zien te vinden en zullen wij
overleggen, wat wij met je moeten
doen."
„Monsieur Gerald zal alles wel in
orde maken," zeide Myrtile vol ver
trouwen, toen zij hef huis verlieten.
„Hij zal wel werk voor mij vinden
daar ben ik zeker van ik hoop al
leen maar, dat ik niet ver weg zal
moeten gaan. Ik zou gaarne in zijn na
bijheid blijven."
Zij liepen langs de promenade naar
het strand. Myrtile werd niet moe, al
les te bewonderenn. Dikwijls keek zij
echter bezorgd om.
„U denkt toch niet, dat monsfieur
Gerald naar ons zoekt?" vroeg zij
bedeesd.
Christopher was zich bewust van
een zonderling gevoel van ergernis,
dat hij niet geheel kon verklaren. Hij
bracht haar naar de stoep en op het
Terras.
„Hier zullen wij gaan zitten," stel
de hij voor. "Wij kunnen dan het ho
tel zien en den zijweg naar je kamers,
en je kunt naar hem uitkijken."
Zij stemde gaarne toe, en het eerst
volgende halve uur verdeelde zij haar
aandacht tusschen den ingang van het
hotel en de voorbijgangers. Toen be
gon zij op zich zelf te letten.
Zooals men ziet is de Fransche pers
nogal van streek.
Engeland en Amerika.
In Engeland reageert men wonder
lijk kalm op het bovengenoemde en
uit Amerika seinde men:
Senator Borah verklaart inzake de
mededeelïng van den Duitschen rijks
kanselier aan den Engelschen ambas
sadeur, dat Duitschland geen herstel
betalingen meer zal kunnen doen, het
volgende
„Duitschlands houding is sedert 6
Juni duidelijk gekenteekend. Europa
bevindt zich thans in den ernstigsten
toestand sedert den wapenstilstand.
Wanneer de problemen zonder
hartstocht in het licht der werkelijk
heid en op de basis der ontwijfelbaar
vaststaande feiten behandeld worden,
is de oplossing van een der ernstigste
problemen mogelijk. Heerscht echter
een geest van vijandschap en strijd,
dan is het vooruitzicht op de toekomst
ongunstig."
We zijn benieuwd in hoeverre Frank
rijk die woorden ter harte zal nemen.
Als 25 dezer de conferentie te Lau
sanne begint zal het spoedig blijken.
De herstel-conferentie.
Naar we vernemen, is overeenstem
ming bereikt over den begindatum van
de conferentie te Lausanne. De confe
rentie zal op den 25en Januari begin
nen. Dit uitstel is in verband met een
wensch van Frankrijk geschied; Enge
land en Duitschland hebben zich daar
mede accoord verklaard.
Schrapping oorlogsschulden.
In een onderhoud met een verslag
gever van de „Daily Herald" heeft,
Lloyd George zich ten volle voor vol
ledige schrapping der herstelbetalin
gen en oorlogsschulden verklaard. De
oorlogsschulden en de herstelbetalin
gen zijn volgens hem zoo nauw met
elkaar verbonden, dat een schrapping
van beide noodzakelijk is om den
welstand van de wereld te herstellen.
Deze opvatting, aldus verklaarde Lloyd
George, was hij reeds toegedaan se
dert 1922. Hij herinnerde er aan dat
tijdens zijn Minister-presidentschap
het Engelsche aanbod om eenerzijds
twee milliard pond, die het buiten
land Engeland schuldig was, te schrap
pen en anderzijds als tegenprestatie
de Engelsche schulden met één mil
liard te verminderen, was afgewezen.
William Graham j*
William Graham, de Engelsche mi
nister van handel in het laatste la-
bourkabinet, is aan een ernstige long
ontsteking overleden. Hij was zooals
bekend, één van de voornaamste lei
ders van de labourpartij.
Briand afgetreden.
Briand, de Fransche minister van
Buitenlandsche Zaken, heeft aan Laval
medegedeeld, dat zijn gezondheidstoe
stand hem dwong zich in zekere mate
te ontzien, weshalve hij meende de
portefeuille van buitenlandsche zaken
te zijner beschikking te moeten stel
len, opdat deze aan een nieuwen titu
laris zou kunnen worden toevertrouwd.
Aanslag op consul.
Vrijdagmiddag is op de Avenue de
Villars te Parijs, een aanslag gepleegd
op den Italiaanschen consul-generaal,
Gentile. Toen deze in een taxi voor
het consulaat voorreed, wierp een jon
ge man zich op hem en loste een re
volverschot, waardoor de consul in
„Het is niet goed, monsieur Christo
pher," zeide zij, „dat ik hier bij u zit f n
deze kleeren en zonder een hoed. De
menschen kijken ons zoo vreemd aan.
„Je ziet er heel netjes uit, verze
kerde Christopher haar, „en boven
dien gaat dat niemand iets aan dan
ons beiden."
„Waarom kijken ze mij zoo vreemd
aan? hield zij vol. „Dat is toch zeker,
omdat mijn kleeren niet goed zijn, de
hoed ontbreekt en mijn schoenen zijn
leelijk. Waarlijk, monsieur, dit is geen
plaats voor mij. Daar komen zeker
vrienden van u aan de mooigeklee-
de jonge dame kijkt mij zoo zonder
ling aan."
„Het zijn Gerald's vader en zuster,
fluisterde hij.
Zij werd plotseling heel bleek en
bang. Christopher stond op. Lady
Mary knikte eenigszins koel. Lord Hin
terleys beantwoordde zijn groet met
eenige verbazing.
„Waar is Gerald van morgen?"
vroeg zijn zuster.
„Ben beetje lui, vrees ik," ant
woordde Christopher.
„Toen hij je boodschap kreeg, dat
er vandaag geen golf zou worden ge
speeld, is hij weer gaan slapen."
„En dit is je beschermelingetje, ver
onderstel ik?" zeide Mary, naar Myr
tile kijkend.
„Dit is Myrtile," bevestigde Chris-
een doos of tube „Zij"-Crême. Zij
beschermt Uw gelaat even afdoende te
gen guur herfstweer of lelie winterkou
als een warme bontmantel of behage-
lijke pels het Uw lichaam doet.
het rechter-bovendijbeen werd gewond.
Terwijl de ambtenaren van het con
sulaat den consul te hulp schoten, nam
de dader de vlucht Verscheidene po
litieagenten achtervolgden hem; zij
werden door hem beschoten, doch niet
geraakt Tenslotte werd hij gepakt en
naar het politiebureau van de Invali
des overgebracht
Hij bleek Richili te heeten, student
te zijn en in 1899 te Palermo te zijn
geboren. Hij bepaalde zich tot de ver
klaring dat de consul hem heeft be
let als leeraar les te geven.
Het eerste verhoor van den dader
van den aanslag op den Italiaanschen
consul-generaal te Parijs versterkt het
vermoeden, dat hij uit wraak heeft ge
handeld en niet werd gedreven door
politieke redenen. De consul zou hem
door ongunstige informaties de moge
lijkheid hebben ontnomen om door les
geven in zijn onderhoud te voorzien.
Geschut voor Duitschland.
Op de dezer dagen door ons ver
melde vragen van den heer Albarda
in verband met in Frankrijk en in
bladen in ons land verbreide geruch
ten omtrent vervaardiging in Neder
land van zwaar geschut, bestemd voor
Duitschland heeft minister Ruys de
Beerenbrouck geantwoord, dat hij ken
nis heeft genomen van deze geruchten
en van de door den heer Jean Rey,
lid van de Academie van Wetenschap
pen te Parijs geuite bewering.
Juist in verband met de nadering
van de Ontwapeningsconferentie stelt
de Regeering er hoogen prijs op te
verklaren, dat zij op grond van de
strenge controle, welke hier te lande
van Overheidswege wordt uitgeoefend
op de vervaardiging, het vervoer en
den opslag van munitie, de hierbedoel-
de berichten ten stelligste kan tegen
spreken.
Aan den Nederlandschen gezant te
Parijs zijn de noodige aanwijzingen
gegeven om aan de Regeering van
Frankrijk, ook ongevraagd de noo
dige inlichtingen te geven.
Werken van de Koningin.
Naar we vernemen, zal de tentoon
stelling van teekeningen en olieverf-
schetsen van H. M. de Koningin in
de Kon. Kunstzaal Kleykamp, ten bate
van de noodlijdende kunstschilders,
op Zaterdag 16 Januari a.s. worden
geopend.
Staking tewerkgestelden.
Bij de werkverschaffing in Wester-
wolde zijn Zaterdag 226 personen in
Laudermarke weer aan het werk ge
gaan, 400 in het Rhederveld en 40
werklooze schippers in Jipsinghuïzen.
Nadat Vrijdagmiddag de te werk
gestelden bij de werkverschaffing in
Staphorsterveld besloten hadden op
de bestaande voorwaarden niet weer
het werk te hervatten, heeft de minis
ter Zaterdag 64 menschen uitgesloten,
zoowel van de werkverschaffing als
van den steun. Zes man zijn aan het
werk gebleven.
topher. „Wij wachten nu op Gerald,
om te overleggen, wat we met haar
zullen doen."
„Je wenscht je huis te verlaten,
hoor ik?" vroeg Mary, zich tot het
meisje wendend, dat ook was opge
staan.
„Ik wil nooit weer terugkeeren,"
antwoordde Myrtile „neen, zelfs
niet, wanneer monsieur Gerald zelf
het mij beval. Ik zou liever in de zee
springen."
„Is dat niet een beetje overdreven?'*
vroeg haar ondervraagster koel.
„De ellende, welke ik zou moeten
verduren, als ik terugkeerde, zou ook!
groot zijn," verklaarde Myrtile. „Ik
hoop hier werk te vinden."
„Dat zal zeker niet moeilijk zijn,''
merkte Mary op. „Groet Gerald van
ons, Christopher. Het speet mij, dat
ik het golfspel heb moeten uitstellen,
maar vadertje voelde zich van mor
gen niet in staat naar Mont Agel te
gaan."
„Toch niets ernstigs hoop ik, me
neer?" vroeg Christopher.
„Volstrekt niet," antwoordde Lord
Hinterleys. „Ik was wat moe en de
lucht daarboven grijpt mij altijd erg
aan. Zeg Gerald, dat wij hem vandaag
nog hopen te zien."
(Wordt vervolgd).
