Stadsnieuws WEERBERICHT. ProVincieoieuWs DOE HET NU „L0CARBITS" Groene Kruis Hoestbonbons Wie den naam van Christus noemt In het Schuttershof heeft Woensdag j.l. Ds. Brümmer, Ned. Herd, predi kant te Hengelo, voor de afd. Goes van „Kerk en Vrede" gesproken met het onderwerp: Wie den naam van Christus noemt". De zaal was zeer goed bezet, o.a. waren deputaties van de afd Yerseke en Hansweert der Jon geren Vredes Actie en van de afd Yer seke van de Vredesgroep in het Ned. Jong.' Verbond, tegenwoordig. Ds. Brümmer begon zijn rede met op te merken, dat hij blij was, voor „Kerk en Vrede" te mogen spreken in Zuid-Beveland, waar hij vroeger als predikant (te Hansweert, red.) werk zaam is geweest. Hef anti-militaristisch beginsel is in spreker eerst kortge leden volgroeid, en nu voelt hij het als een tekort, nooit eerder over deze belangrijke kwestie op Zuid-Beveland te hebben gesproken. Daarna behandelde spreker catego risch de houding, welke door de ver schillende christelijke groepen tegen over het vraagstuk van oorlog en vre de wordt aangenomen. Hij oefende een scherpe critiek uit op degenen, die el ke sociale taak van de kerk afwijzen, en ontkennen, dat de kerk in deze kwesties iets te doen heeft. Dit gaat hand aan hand met het in stand hou den van gevaarlijke leuzen, waarvan de drie eenheid God, Vaderland en Oranje een der gevaarlijkste is. Men coördineert deze begrippen, terwijl toch het begrip God oneindig ver bo ven de beide andere is verheven. Er mag slechts sprake zijn van de drie eenheid: Vader, Zoon en Heilige Geest, en van geen andere. Anderen gaan nog verder, en be weren dat de oorlog regenereerend kan werken. Die heeft zelfs in ons land tijdens den wereldoorlog nog een modern predikant verkondigd. Maar wat de oorlog is, dat leeren de oorlogsboeken, welker Jezing spr, ten zeerste aanbeveelt. In een intermezzo ging spr. nader op de werkelijkheid van den moder nen oorlog in, en toonde overtuigend aan, dat de gemechaniseerde oorlog een bedrijf is geworden dat met ethi sche waarden niets meer te maken heeft. Daarna kwam spr. aan de kern van zijn betoog: „Wat zegt de Bijbel?" Wij moeten ons richten naar den geest van de Heilige Schrift; niet ver vallen in het tegenover elkaar stel len van teksten. Dit doet JCerk en Vrede, waarin voor elk Christen plaats is, en ook de onlangs opgerichte vereeniging van Gereformeerden op anti-militaristi- schen grondslag, doet hetzelfde. Als maatstaf heeft men het woord van Luther te nemen: „Vind ik er Christus in." Dat is het meerdere: Christus is ge komen om de Wet te vervullen en waar het licht van Christus nog niet is opgegaan, vinden wij natuurlijk uitingen, die niet onverdeeld aan vaardbaar zijn. Als er in Ps. 137 staat: „Welzalig wie zijn kinderen -tegen de rots zal verpletteren," dan zal nie mand dit tot richtsnoer durven ne men. Zoo ook gelden de zeer bijzon dere oorlogen van Israël niet voor den modernen krijg. Bovendien wordt veel naar de let ter der Wet gegrepen, waar de geest is bedoeld. Als Christus spreekt over de zuurdeesem der Farizeeërs, dan denkt men toch niet aan brood! Zoo is het ook in de Schrift, waar Chris tus over het zwaard spreekt. Ook hier beeldspraak, maar waar, zooals bij Petrus, het werkelijke zwaard voor den dag komt, daar is Christus dui delijk genoeg! Ook het befaamde Romeinen 13 wil spr. zoo verklaard zien. Er is daar sprake van politioneel gezag in een staat, niet van een handhaving van een staat tegenover de andere. Want dan zijn er twee overheden, ,die elk een zwaard hebben. Colijn ontliep deze moeilijkheid, door er op te wijzen, dat dit wel zoo is, en dat wij dan ook moeten streven naar een internationale politiemacht, maar dat we, zoolang deze er niet is, den oorlog te aanvaarden hebben. Dit is een compromis, zegt spr. Maar wij aanvaarden dit niet; voor ons is oorlog zonde. Het gaat om den geest van de Wet Er is een tijd geweest, en ook onze dichter Da Costa deed nog mee die de slavernij sanctionneerde door Gods woord. Nu echter denkt nie mand meer daaraan. Spr. wil er den nadruk op leggen, dat hij alle respect heeft voor de over heid, maar dat aan de macht daarvan een grens is, die bepaald wordt door het woord Gods en het geweten. (Hand. 4.) Ook de anti-revolutionnaire staats man Abr. Kuijper, heeft dit erkend en overduidelijk neergelegd in „Ons Program", waarin hij de vrijheid van consciëntie, óók ten aanzien van den militairen dienstplicht, eerbiedigt. Het is de taak van de kerk, om zich in deze uit te spreken. Groote staats lieden als Lloyd George en Cecil heb ben daarop reeds aangedrongen. Het petitionnement van den wereld bond der kerken is hiervan een be gin, maar dit gaat niet ver genoeg. Dit petitionnement zegt: «de kerken re-» kenen op U" (de regeeringen). Maar „Kerk en Vrede" zegt: .Re kent in geen geval op ons." En spr. wil nu komen tot zijn motte van dezen avond: „Wie den naam yan Christus noemt, sta af van ongerech tigheid". Hiermede is voor ons alles gezegd, indien we daarbij erkennen, dat oor log zonde is. Naar aanleiding van het gesproken: volgde nog een leerzaam en zeer hoog staand debat. Hierover kan nog op gemerkt worden, dat Ds. Brümmer er prijs op stelde, met nadruk uit te spre ken, dat hij alle consequenties van de a. ,m. levenshouding als gevolg van het Christelijk beginsel, in hun vollen omvang aanvaardt. Naar wij voorts vernamen, zal in Februari Dr. P. Stegenga van Amster dam, voor de afdeeling optreden. „Eén dag dame". Over den inhoud van dit aardige stuk, dat gisteravond door „Onderling Kunstgenot" in „De Prins van Oranje opgevoerd werd, schreven we reeds een en ander. Hoofdpersoon is Alfred Cherry, die den notaris Ross wijs maakte dat hij getrouwd was, om1 zoodoende een deel van 2jjn erfenis los te krijgen. Doch als de uitgaven van Cherry steeds groc ter worden, wat Cherry in zijn briever wijt aan de buitensporige uïtgavei. van zijn vrouw, zal de heer Ross zelf eens komen kijken. Begrijpelijk „Leiden nu in last", en eenig redmid del is, overhaast een vrouw te zoeken. Cherry's butler, William, die dien dag in het geheim getrouwd is met he! keukenmeisje Alice, wil de verloofde van zijn meester, Lucy Norton, tijde lijk die rol laten vervullen, doch Cherry wijst dit verontwaardigd af. Toch doet Cherry zijn verloofde, als deze onverwachts met haar tank binnenkomt, haar dit voorstel, met hef gevolg een scène en de aftocht van Lucy. Cherry vraagt nu Lucy's tante, mrs. Chadwich, voor vierentwintig uur zijn vrouw te zijn, en deze die nog nooit gevraagd is wil wel, doch ook dit loopt mis en Cherry besluit de vlucht te nemen. Terwijl Cherry zich nu reisvaardig maakt, besluit mrs. Chadwick hem toch maar te helpen. „Je kunt nooit weten." En William vindt het ook „de uitkomst Maar dadelijk daarop, als Cherry reisvaardig ten tooneele ver schijnt, heeft een gesprek met zijn dienstmeisje Alice tot resultaat, dat deze, tegen de noodïge vergoeding, de rol van één dag dame op zich zal nemen. Beiden vertrekken nu om daartoe de noodige inkoopen te doen. Maar als notaris Ross binnenkomt, wordt hem, door den butler, de oude miss Chadwick als Cherry's vrouw voorgesteld en de notaris begrijpt niet, dat^zulk een oude dame zoo bui tensporig leven kan. Even later komt Cherry op met Alice als zijn vrouw en begrijpelijk geeft dit een scène! Alles wordt echter weer goedgepraat, William had zijn meester willen hel pen en daarom zijn eigen vrouw voor de vrouw van zijn meester uitgegeven. Er komt echter een nieuwe moeilijk heid als blijkt, dat Cherry aan den no taris geschreven heeft, dat hij ook vader is. Maar een kind wordt geleend en alles loopt aardig tot mrs. Carnaro, de moeder, haar kind terug komt ha len. Opnieuw een scène, die er mede eindigt, dat mrs. Camaro haar man gaat halen. „Nu zal er bloed vloeien." Bijna is men gered, Cherry moet nog alleen even zijn avond-cape ha len, maar als .Alice dan haar kind aan de zorgen van William, (haar eigen lijken man dus) wil toevertrouwen, barst de bom". Het wordt William, die niet meer weet hoe hij het heeft, al te erg en hij verraadt aan notaris Ross het heele complot. De notaris gaat naar de politie, Carnaro, die h eelemaal niet zoo bloed dorstig blijkt, komt zijn kind halen, (Danny, de huisknecht, heeft het in- tusschen aan mrs. Chadwick cadeau gedaan), Cherry's verloofde, Lucy komt met gebroken hart terug doch niettemin is de ontknooping ge lukkig. Want de notaris Ross heeft zich vergist. Cherry krijgt het geld toch nog, maar moet dan dadelijk trouwen. Dus reiken Cherry en Lucy elkaar de hand en ook William en Alice zijn voldaan, want die hebben nu hun lunchroom verdiend. Mrs. Carnaro krijgt haar kind terug „and every body is happy". Uit deze korte beschouwing moge blijken, dat het een geschiedenis is met vele ingewikkelde situaties, die elkaar vaak als een wervelwind op< volgen, en waarbij het vooral ook aan komt op een vlot verloop, goede aaneensluiting der scènes en juiste uit beelding der zoo verschillende per sonen. We waren zeer benieuwd hoe O.K. aan de vele, en zeker niet lichte eischen, die dit stuk stelt, zou vol doen en we moeten dadelijk verkla ren, dat we een en al lof zijn. De heer R. Wiebenga, heeft zijn zware rol van Cherry tot het einde vlot en met bravour gespeeld. Zijn houding, uitdrukking, vertolking der zoo afwisselende emoties, was werke lijk af. Zeker niet minder goed was de heerM. Th. A. v. Bruggen, die William den butler, uitbeeldde. Zijn tragi komische rol stelde bijzondere eischen, voerde vaak tot de momenten, die het juist „moesten doen", en de heer Van Bruggen voelde dit volkomer aan. Mej. J. Kloosterman, als Alice, was de derde „steunpilaar" en bleek al evenzoo geheel voor haar zware taak berekend. Kostelijk was het samenspel met haar meester, dat zij steeds in den juisfen toon wist te hou den, cn ook de „hartelijke" momentei met den notaris, waren uitstekend. Misschien had zij het verschil tus- chen keukenmeisje en lady, met schmink en uitspraak, nog iets scherper kunnen doen uitkomen, doch we voegen daaraan dadelijk toe, dat we deze kleine opmerking maakten als gold zij een „beroepsactrice". De heer H .Franken, als notaris Ross droeg eveneens niet weinig tof het succes bij. Hij wist juist de grens te trekken tusschen het komische en belachelijke een moeilijkheid voor deze rol en was geheel het type, dat de schrij ver zich gedacht zal hebben. Niet dan lof voor deze uitstekende crea tie. Mevr. A. M. Wiebenga-Zijlstra, als mrs. Chadwick, had een kleinere rol, doch met lastige oogenblikker, er in, die ze steeds „met veel verve' uitbeeldde. Evenzoo kwam haar nichtje Lucy (mej. H. Derex) slechts enkele malen op de planken, doch ze speelde lief en vlot, geheel in der, geest van hef geheel. In onze korte in houdsbeschrijving noemden we slechts eens de huisknecht Danny, doch ver scheidene malen meestal op on gelegen oogenblikken kwam deze ten tooneele en ook zijn fijn spel schiep steeds momenten „die het de den". Raak en geestig werd deze rol door den heer A. W. Schneider uitge beeld. Het was volkomen „af". Een kleine rol werd ook door mevr. M Pennings-Stokmans vertolkt, doch niets dan goeds van de mrs. Carnaro, die zij op zoo smakelijke wijze wist uit te .beelden. Ook haar echtgenoot, voorgesteld door den heer S. W. Ga- briëlse, deed het goed. Over het geheel, ten slotte, we schreven het reeds, kunnen we niet anders dan opgetogen zijn. O. K. heeft een prestatie geleverd, die hef beste beroepstooneel nabij komt. We zagen wel beroepsmenschen die ons minder voldeden! Begrijpelijk viel het gegevene ook bij het publiek, dat geheel de zaal vulde, zeer in den smaak en het „daverde" ook telkens van de bijvalsbetuigingen. O. K. heeft Goes een aangenamen avond bezorgd en hiervoor past, last not least, ook een woord van hulde aan „de man achter de schermen", den regisseur, den heer H. J. Molhoek, wiens routine op dit gebied zeker een zeer belangrijk deel tot het alge- heele succes bijgedragen heeft! „Een knecht van twee meesters". Zooals reeds eer gemeld, zal het „Theater", directeur dr. Wynand Frans, a.s. Vrijdag in Schuttershof bo vengenoemd tooneelstuk opvoeren. De „Maasbode" schreef over dit stuk o.a.: ,Dat ondanks enkele tekortkomin gen dr. Wijnand Frans een welver diend succes weet te behalen, als de omstandigheden meewerken, bewees de mooie Zondagmiddag, toen Gol- doni's kluchtspel „Een knecht van twee meesters" werd opgevoerd. Met het weer was toen schielijk de stem ming omgeslagen bij het publiek, dat Pierre Balledux als Truffaldino me nigmaal met geestdrift toejuichte. Ook de overige artïsten speelden met gloed en brio hun rollen in de overbekende, maar altijd welkome klucht. En de voorstelling eindigde met een ovatie der dankbare toehoorders." En in het „Handelsblad" lezen we r.: „Wie een paar uurtjes van zorgeloos amuseeren wilde, zijn hersens laten rusten en eens goed - doch niet over dadig lachen, was dezer dagen bij het Haagsche „Theater" goed terecht." We verwachten dus, dat een gang naar Schuttershof loonend zal zijn. We vestigen er nog de aandacht op, dat deze opvoering tevens de derde abonnementsvoorstelling is. Cinema „Slof Osfende". „Een nacht in 'n hotel", met Billie Dove, Clive Brook, Sidney Blakmer, Leila Hyams, John Loder, e.a. Een eenzaam hotel op den weg naar Le Touquet Alles is uitgestorven, als Anthony Peel en Angela Worthing er een schuilplaats voor den regen zoe ken. Binnen, de directeur, een kelner en een kamermeisje, die opgeschrikt worden door het luide kloppen van Peel en Angela. Hun auto moet wor den gerepareerd maar hulp kan niet voor den morgen worden verleend. Angela weigert te blijven uit angst, dat haar man het zal ontdekken. Het kamermeisje pakt hun bagage uit luistert naar hun gesprek, of schoon ze voorwendt slechts Fransch te kennen. Uit de aangrenzende kamer klinkt hulpgeroep. Het kamermeisje komt terug, zij gaan op onderzoek uit, doch vinden niets. Daarna volgt de aankomst van Fran- sche gendarmes en een Engelsche de tective, Reginald De Brett. De direc teur en de kelner verdwijnen als de politie verschijnt. De Brett is op zoek naar een gestolen diamanten halssnoer. De politie vindt een lijk; wie is de moordenaar? In den morgen vindt Tony Peel een knoop in de kamer, waar de moord plaats vond. Hij ontdekt eveneens, dat het kamermeisje het halssnoer bezit. Hij geeft dat aan den detective, die specialiteit voor echtscheidingen blijkt te zijn. Het halssnoer dient ook als laatste bewijsstuk voor een echtschei ding. Het kamermeisje zegt aan Tony, dat zij de zuster is van de eigenares van het halssnoer, waarvan zij zich tracht meester te maken om haar zus ter te helpen. Zij ontdekt, dat de de tective den knoop heeft verloren en verruilt dezen verradelïjken knoop met hem voor het halssnoer. Worthing had de tocht van zijn vrouw met Peel bemerkt, maar het kamermeisje, dat een zekere Patricia Loring blijkt te zijn, is in staat van al les een bevredigende opheldering te geven. Peel en Patricia trouwen met el kaar en de detective gaat vrij heen, niet dan nadat hij Patricia zijn kaartje heeft gegeven voor het geval, dat zij soms tot een echtscheiding zou wil len overgaan. Een pakkende rolprent met mooi spel. In het tweede hoofdnummer spelen Silver King en Fred Thomson weer een groote rol. De liefhebbers zullen er weer van genieten! Landbouw-Bioscoop. „De zanger van Sevilla", met Ra mon Novarro, Dorothy Jordan, Renee Adoree, Ernest Torrence, e.a. Juan, een jong, talentvol zanger houdt meer van een goed leven dan van studeeren. Zijn brood verdient hij met zingen in een café, waar Lola, een wulpsche danseres zijn partner is. Maar een ommekeer wordt in Juan veroorzaakt, wanneer Maria in zijn leven komt. Maria was novice in het klooster, dat aan het café grensde, waar Juan iederen avond zijn liederen ten gehoore bracht. Het teergevoelige meisje, volkomen vreemd aan de slecht heden des levens, klom 's avonds in een boom van een kloostertuin om den jongen zanger te kunnen zien. Langzamerhand verkeerden haar ge voelens in liefde, en op zekeren dag ontvlucht zij en zoekt Juan op. De liefde, die Juan voor het meisje opgevat heeft, maakt van hem een an der mensch. Hij zal nu naar Madrid gaan om te studeeren en een positie te verwerven. Een en ander gaat natuurlijk niet naar den wensch van Lola, die Maria's broer, kapitein Vargas, opzoekt en hem in kennis stelt van de ontvluch ting van zijn zuster. Op den dag van Juan's debuut komt kapitein Vargas zijn zuster terug ha len. Na een hartstochtelijke scène be sluit Juan zich op te offeren en om Maria voor te spiegelen, dat zijn ge voelens jegens haar geveinsd waren, flirt hij met Lola. De teleurgestelde Maria smeekt haar broer dan haar naar het klooster terug te brengen. Het uur van Juan's debuut nadert, en hij zingt, „omdat een artist zijn pu bliek nooit teleurstelt", en Juan's hart gebroken is, zingt hij als nooit te vo ren. Na zijn nummer tot het einde gezongen te hebben, valt Juan in zwijm en wordt ziek. Terwijl de zieke lang zaam wegkwijnt, verpleegd door Lo la, die nu spijt van haar optreden heeft leidt Maria in het klooster een even treurig bestaan. Lola, die begrijpt, dat zij twee slachtoffers dreigt te maken, maken, zoekt dan de Moeder-Overste op, vertelt haar alles, waarna deze be grijpende vrouw Maria toestemming geeft, den roep van haar hart te vol gen. Zoo heeft ook deze pakkende, goed gespeelde geschiedenis een mooi ein de. Het bijprogramma is weer van uit stekende kwaliteit. Het Hollandsche, sprekende nieuws, dat een groote at tractie is voor den bezoeker, en een prachtige reclame voor het vrijwel volmaakte wat ons land hiermede brengt, geeft deze week de rede van Prinses Juliana uitgesproken bij de installatie van het crisis-comité. De fruitteelt. Door de Hoofdafdeeling Fruitteelt der Nederlandsche Heidemaatschappij wordt op 15 Januari a.s„ des voormid dags 11 uur in het Jaarbeursgebouw te Utrecht een buitengewone Alge- meene Vergadering gehouden. In deze vergadering zal de heer Ir. A. W. v. d. Plassche te Goes, spreken over: „Eenige opmerkingen over de fruitteelt in Amerika", naar aanleiding van zijn studiereis, welke hij daarheen in 1931 maakte, terwijl de heer Prof. A. M. Sprenger te Wageningen zal spreken over: „Wat kunnen wij in het belang van den afzet van het fruit meer doen dan mesten, spuiten en sor- teeren." Auto-botsing. Woensdagmiddag had bij den over weg Patijnweg—Wilhelminastraat een botsing plaats tusschen de auto's van de heeren Verwijs uit Yerseke en Visser alhier. Hoewel de auto's ern stig beschadigd werden, bleven de in zittenden ongedeerd. Kantongerecht. Hooger beroep is aangeteekend door C. B. te Kruiningen tegen het vonnis Van 18 Dec. 1931 waarbij hij is veroor deeld tot f15 of 15 d. h- wegens over treding reglement wegen en voetpa den in Zeeland. De verwachting tot den avond van morgen luidt: Zwakke tot matige wind, uit Weste lijke richtingen, nevelig tot half of zwaar bewolkt, weinig of geen neer slag, weinig verandering in tempera tuur. Hooger beroep is aangeteekend door J. H. N. te Goes, tegen het vonnis van 18 December 1931, waarbij hij is veroordeeld wegens overtreding Bouw verordening der gemeente Goes, tot f 5 boete subs. 5 dagen hechtenis. DE RADIO-DOKTER, steeds en overal te ontbieden. J. M. POLDER MAN, Goes, Telef. 129. SPREEKBEURTEN. Doopsgezinde Gem. Zondag 10 Januari, half elf uur, ds. J. Koekebakker. Gereformeerde kerk. Zondag 10 Januari 9.30 en 5.30 uur ds. v. d. Vegt. Chr. Evang. Gemeente. Zondag 10 Januari 's voormiddags half acht: bidstond ,half tien, twee en zes uur ds. v. \d. Vis. Maandagavond 8 uur: bidstond. De rundveehouderij. Ged. Staten van Zeeland hebben be noemd in de Provinciale commissie ter bevordering van de rundveehou derij in Zeeland de heeren R. I. van Waes te Zuiddorpe en D. Koopman Pz. te Nieuwerkerk. Ontslag gevraagd. De heer J. Costcr, directeur der R. H. B. S. te Vlissingen, heeft tegen 1 September ontslag gevraagd. Izaak Boasson Bank. aa Door de N.V. Izaak Boasson en Zo- nen's Bank, kantoor houdende te Mid delburg en Oostburg is bij de Arron- dissements-Rechtbank te Middelburg een verzoek tot het bekomen van sur séance van betaling ingediend. Bevolking Middelburg. Het aantal inwoners steeg in 1931 van 18.395 tot 18.425, waarmede een einde is gekomen aan de reeks van ja ren, waarin steeds een grootere of kleinere achteruitgang moest worden gemeld. Zoo bedroeg de vermindering in 1924 112; in 1925 100; in 1926 148; in 1927 244; in 1928 113; in 1929 52; in 1930 205. Ontvangsten tramwegen. De definitieve ontvangsten van de tramwegen op Zuid-Beveland over de maand September 1931 hebben be dragen aan: reizigers f3252,50; bagage f93,48; goederen f7214,47; levende dieren f 116,54; diversen f 13,85, to taal f 10.690,84. HAAL VANDAAG NOG PLAATSELIJK NIEUWS. BORSSELE. Raadsvergadering. Ingekomen bleken het bekende adres der S.D.A.P. om werkverruiming en een verzoek van den raad van Wehl om adhaesiebetuiging aan het request van dien raad voor instelling van een afzonderlijk landbouwministerie. Bei de worden voor kennisgeving aange nomen. De voorzitter deelt mede, dat door de gemeente is ontvangen de afkoopsom voor het ambachtsheerlijk jachtrecht, waarvan de hoofdsom be draagt f13.259 en de rente, van 1923 af, ruim f6200. Ter belegging van de hoofdsom besluit men een vaste geld- leening aan te gaan aan de gemeente Goes voor den tijd van 10 jaar tegen een rente van 41/2 pet Voorts werd eenige wijziging gebracht betreffende behandeling van reclames in de ver ordening op het gemeentelijk water leidingbedrijf. HANSWEERT. De marechaussee Van Keulen, die twee maanden te Apeldoorn is gede tacheerd geweest, is thans weer in zijn standplaats teruggekeerd.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1932 | | pagina 2