Nieuwjaarswenschen
DE MAB8E8HAATSTER
Hendrikse Go's Bank N.V.,
N° 151
Maandag 22 December 1250
117 Jaargangi
abonnement
advertenttën
Raadsfilm.
COUPONS EN LOSSINGEN
Rechtszaken.
Prijs per kwartaal in Goes f2,
bulten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 cd
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm-
Zij, die zich nu als abonné op de
GOESCHE COURANT opgeven, ont
vangen de nog te verschijnen num
mers vóór l Januari a.s. GRATIS.
ESSÏSE
in het NIEUWJAARSNUMMER wor
den, zooals gebruikelijk is, bij \oomh
betaling, geplaatst tegen 75 cent, voo
hoogstens 6 regels.
Opgaven worden zoo spoedig moge
lijk ingewacht, doch uiterlijk
MAANDAG 29 DECEMBER,
vóór des middags 12 uur.
DE ADMINISTRATIE-
De voorstellingen, waarin de vroede
vaderen onzer stad tot uiting brengen
het gemeentelijk budget voor het ko
mende jaar min of meer nauwgezet
te hebben bestudeerd, blijken telken
jare tusschen Sint Nicolaasdag en het
Kerstfeest naar een vrijwel gelijk blij
vend recept te zijn samengesteld. lede
re voorstelling begint met een korte
voorfilm, dan volgt het hoofdnummer
van ernst en luim, eindigend in een
slot, dat velen met ongeduld naar de
openstelling der vestiaire doet uitzien,
De voorfilm, welke dit jaar op hef
witte doek in de raadszaal geprojec
teerd werd heette: „De geheimen van
het weg-dek". De hoofdrol in deze
klucht speelde de heer van Poelgeest,
die het, zooals in vele kluchten uit
het bekende studio-agenda het geval
is, meermalen met den voorzitter aan
de stok kreeg, tot voldoening van een
zeker deel der toeschouwers, dat ach
ter het befaamde tralie-hek gratis de
voorstelling kon volgen. Ongeveer op
de helft brak deze film af; de ope
rateur kon 'm niet plakken, en besloten,
werd toen maar het laatste gedeelte
in de middagbijeenkomst af te draaien.
Hetgeen ook geschied is.
De proloog van de hoofdfilm „Be-
grootings-wee" getiteld, behandelde
een uitstekend in scenario-gezette ver
handeling tusschen de heeren van Bom
mel van Vloten en van Poelgeest
eenerzijds en de voorzitter ander
zijds De heer van Bommel van Vlo
ten beeldde de taak der fin. commis
sie uit, belaagd door het college van
B. en W. We herinneren ons enkele
teksten uit de verhandeling, die waard
zijn aan de vergetelheid te worden
ontiukt. Toen de voorzitter o.a. te
kennen gaf dat hij weet wat logica is
omdat hij al jaren bij de gemeente
administratie kind aan huis is, ant
woordde de heer van Poelgeest hem,
dat juist in de gemeente-administratie
de logica veelal zoek is. Even verder
maar dat was al bij het onderdeel
benoemingen merkte de heer van
Bommel van Vloten bescheiden op:
FEUILLETON
door
GERTIE DE S.WENTWORTH-JAMES
Vertaald door
DICKY WAFELBAKKER.
EERSTE GEDEELTE.
Oh, ik haat je met zulk een haat,
Dat ik je zou kunnen vernietigen.
Thoreau.
HOOFDSTUK I.
Jeugd, enthousiasme en tee-
derheid zijn als lentedagen.
Rückert.
Iedereen, die achter de zandheuvels
verscholen mocht zijn, zou wellicht
neiging hebben gekregen te applaudis-
seeren op de lustelooze wijze van een
verveeld publiek, dat verlangt naar
het einde van het openluchtspel, en
reikhalzend uitziet naar het smake
lijk onthaal van aardbeien en slag
room.
Het was geen „kostuumstuk" waar-
:„Geen werkgever te zijn", hetgeen
voor den voorzitter aanleiding werd
om zeer snedig en geestig te replicee-
ren: „Soms wel", welke woorden sloe
gen op het werk, dat de heer van
Bommel van Vloten het college van
B- en W. meermalen te verzetten geeft
in raadsvergaderingen e.d. In de mid-
óagvergader ng vond voortzetting van
de klucht: „De g helmen va i het weg
dek" en uitwerking van de proloog
.an het hoofdnummer plaats. In de
slot scène van de proloog vroeg voor
al de accountant van het gasbedrijf
de aandacht bij een achtervolging,
waaraan de heeren Crucq en Eek-
hardt levendig deelnamen.
Het eerste gedeelte van het hoofd
nummer: ,Begrootings-wee" bestond
uit een parade van de S.D.A.P., die
men minder fel van kleur en minder
lawaaierig mag noemen dan dergelijke
paraden plegen te zijn. De heer Crucq
vertoefde bij de politiek der rechtsche
stedelijke regeering in de afgeloopen
jaren, hij nam tot vermaak der pers
een douche in het nog steeds niet ge
bouwde badhuis en een wandeling in
„Max Havelaar", hij werkte in onder
houd, deed aan draadlooze telegrafie
en aan radio-distributie en hij hield
beschermend de handen boven de
hoofden der werkloozen, die B. en W.,
op ingeving van Ged. Staten voortaan
door het burgerlijk armbestuur te
werk willen stellen. Over de voorge
nomen wijze van werkverschaffing
heeft echter niet slechts de woordvoer
der der S.D.A.P. zijn veto uïtgespro
ken. Ook de heeren van Bommel van
Vloten, Simons, Vermaïre en Potter
toonden zich tegen de plannen van
B. en W. Hoe wij over deze zaak den
ken mogen we als bekend veronderstel
len. Wij kunnen ons volkomen met de
zienswijze van Ged. Staten en van B.
en W. vereenigen en verklaren ons ab
soluut accoord met hetgeen wethouder
Goedbloed daaromtrent zei. O.i. zul
len de werkloozen, die goed over de
kwestie nadenken moreel niet gedepri
meerd worden als het B. A. hen werk
geeft, omdat de afdeeling armenzorg
en bedeeling van het B. A. van de af
deeling„Werkverschaffing" geschei
den zal zijn. Of liever zou zijn. Want
als de raad zijn zin krijgt zal de werk
verschaffing in Goes niet worden, zoo
als B. en W. voorstelden. We twijfelen
er echter aan of de heeren Simons c.s.
Ged. Staten en de Kroon van hun
zienswijze zullen kunnen overtuigen.
Kroon zoowel als Ged. Staten hebben
zich omtrent de werkverschaffing uit
gesproken op een wijze, die weinig te
raden overlaat. Behalve dan voor de
raadsleden als de heeren Buijs en
Crucq, die hooge Haagsche Pieten een
ander oordeel inzake het recht van
Ged. Staten en Kroon in dezen heb
ben hooren spreken. We zullen af
wachten. Eqhter dient te worden vast-
in bepruikte Watteau herderinnetjes
voorkwamen, noch een amateursver-
folking van Shakespeare te midden
van een groen woud, waar achter iede-
ren boom een souffleur verborgen was
doch een eenvoudige, moderne dia
loog, tusschen twee moderne men-
schen, die moderne kleeren droegen,
zooals dit dikwijls plaats vindt bij een
hoogst moderne „gardenparty".
De entourage (welke de denkbeel
dige toeschouwers, achter de zandheu
velen verborgen, te zien zouden krij
gen), maakte een allerbekoorlijksten
indruk, en was in schitterende harmo
nie met het hyper-moderne landelijk-
romantische dat wil zeggen lande
lijkheid, geïmporteerd van uit de stad.
Dikke, donkere, rechte denneboo-
men vormden een bewonderenswaar-
digen achtergrond, met natuurlijke
coulissen van doorn- en braambessen-
struiken: grove varens verbraken de
eentonigheid van een tooneel, dat dik
belegd was met dennenaalden en ap
pels, en de noodige gevallen takken
(zonder welke nu eenmaal geen enkel
openluchtspel compleet schijnt te zijn)
werden geleverd door een breeden, on-
bewegelijken stam, die het eindelijk
tegen den storm van den afgeloopen
ALLE
per 1 Januari vervallende
worden verzilverd door
GOES.
gelegd dat noch B en W., noch Ged.
Staten nóch de raadsleden, die teger.
het voorsfel-Sïmons stemden, minder
voor de nooden der werkloozen zou
den voelen, dan de andere raadsleden,
waarvan enkelen misschien wel een
tikje met het oog op de goed gevulde
tribune, Donderdag j.1. het punt „werk
verschaffing" uitplatten.
De voorzitter heeft de houders der
algemeene beschouwingen ten deele ge
antwoord. Een aardig moment was het
toen hij den heer Crucq mededeelde,
dat hij zeer voor een badhuis was,
doch dat de raad er niet aan wilde.
De heer Crucq antwoordde hierop:
„Komt U maar met veel voorstellen
in den raad, die verworpen worden.
Dan krijgt U het volgend jaar wel
raadsleden, die voor een badhuis voe
len". De voorzitter vloog niet in dit
verleidelijk kooitje.
In de avond-vergadering, toen hef
laatste gedeelte van het hoofdnum
mer op het witte doek trilde, kregen
de toeschouwers een bonte revue voor
oogen. Deze bestond o.a. uit Goesche
politie-agenten, in zomer-uniform, ern
stig gebogen over Engelsche leerboe
ken, uit een botsing tusschen fascis
ten en burgerwachters, uit een valsch
beiaard-concert (Ton-film) enal
weer uit werkverschaffing.
De heer Potter heeft Donderdag een
keer als ware hij de gewezen Duitsche
Keizer geroepen: „Het is niet waar",
hetgeen van zoo'n bedaard en zwij
gend raadslid eenigszins bedenkelijk
moet worden geacht. Hij sloeg zelfs
met de vuist op tafel.
Wanneer dit precies gebeurde weten
we niet meer. In de avondvergadering
evenwel vermoedelijk niet. Niemand
der aanwezigen werd tenminste mef
een gil wakker.
Eind-uitdrukken van de filmvoor
stelling, die met onderbrekingen Don
derdag van lOVs uur tot ruim 21 uur
geduurd heeft?
Het hoofdnummer had tot titel
„Zwammen" moeten dragen.
Rechtbank te Middelburg.
Dronken en vloeken.
P. A. V., 40 jaar, schilder te Goes,
was door den Kantonrechter te Goes
op 7 November j.l. veroordeeld we
gens overtreding van de politieveror
dening te Goes en wegens dronken
schap tot 2 maal f 5 of 2 maal 5 dagen
wegens de overtredingen (o.a. vloe
ken in het openbaar) en tot f 15 of
15 dagen hechtenis voor de dronken
schap.
De verdachte was in hooger be
roep gekomen.
Eisch: bevestiging van het vonnis
van den Kantonrechter.
winter had moeten afleggen.
Er waren geen verdere tooneel-atfrï-
buten aanwezig dan een sfuk grasveld
en een zee, die een buitengewoon
hard-blauwe kleur vertoonde. Had
men aan dat denkbeeldige publiek ach
ter de zandheuvelen programma's uit
gereikt, dan waren deze buitengewoon
beperkt geweest betreffende de in
houdsopgave van het stuk.
Ben vermelding der medespelenden
zou als volgt geluid hebben:
Mej. Linda Hennïman: de bewoon
ster van een gemeubileerd optrekje.
De heer Eresby Mayne: een operet
tezanger, tijdelijk verblijf houdend in
een daaraan grenzende woning.
Het stuk speelt in de dennebosschen
te Milscombe-aan-de-Zee, Hampshire
en de tijd is: drie urn: in den middag
van een Meidag. Aan het hoofd van
het programma kon als titel vermeld
staan: „Een tot weerziens".
Gedurende eenigen tijd had dan het
verscholen publiek in de meening ver
keerd, dat dit stuk een van die aan
trekkelijke tooneelspelen was, waarvan
het hoofdmotief bestaat uit de roman
tische vlucht van opgesloten duiven,
de wanhoop van een Pierrot, de bru
taliteit van een gestoorden inbreker,
Drank in voorraad.
A. v. 't W., 49 jaar, koopman te
Hoedekenskerke, was door den Kan
tonrechter te Goes op 7 November
j 1. veroordeeld tot f 50 boete of 25
dagen hechtenis wegens overtreding
van de Drankwet (in zijn voor hef
publiek toegankelijke Iocaliteit waar
voor door B. en W. verlof was ver
leend voor verkoop van alcoholhou
denden drank, anderen dan sterken
drank), sterken drank, brandewijn en
cognac in voorraad hebben.
De verdachte was in hooger be
roep gekomen.
Eisch: bevestiging van het vonnis
van den Kantonrechter.
De leerplichtwet
D. L., 44 jaar, arbeider te Hoede
kenskerke, was door den Kantonrech
ter te Goes op 7 November j.l. ont
slagen van rechtsvervolging ter zake
van overtreding van de Leerplichtwet
ten opzichte van zijn schoolplichtig
kind.
De Ambtenaar van het O. M. was
in hooger beroep gekomen.
Eisch: vernietiging van het vonnis
van den Kantonrechter en verwijzing
van deze zaak naar den rechter-com-
missaris, daar de verdachte aanvoer
de, dat hij zelf zijn kinderen les gaf.
Dit zal nader worden onderzocht.
Idem.
E. V., 57 jaar, koopman te 's Gra
venpolder, was door den Kantonrech
ter te Goes op 31 October j.l. ver
oordeeld tot f25 boete of 25 dagen
hechtenis, wegens overtreding van de
Leerplichtwet (een leerplichtig kind
gedurende den schooltijd, arbeid la
ten verrichten).
De verdachte was in hooger be
roep gekomen.
Deze zaak is in verband met de bo
venstaande voor onbepaalden tijd uit
gesteld.
Onder invloed?
A. v. d. G., 31 jaar, vrachtrijder
en chauffeur te Driewegen was op
31 October j.l. door den Kantonrech
ter te Goes veroordeeld ter zake van
overtreding van de Motor- en Rijwiel
wet te Krabbendijke op 25 Oct. 1930
tot f25 boete of 10 dagen hechtenis
en ontzegging van de bevoegdheid om
motorrijtuigen te besturen voor den
tijd van 3 maanden. Verdachte was
in eersten aanleg ten laste gelegd:
dat hij op zoodanige wijze en met
zoodanige snelheid met zijn auto heeft
gereden, met een vaart van pl.m. 70
K.M., dat de veiligheid van het ver
keer werd belemmerd of in .gevaar
gebracht: subsidiair was hem ten laste
gelegd, dat hij alstoen heeft gereden,
terwijl hij onder zoodanigen invloed
van alcoholhoudenden drank verkeer
de, dat hij niet in staat moest worden
geacht het motorrijtuig naar behooren
te besturen.
De verdachte was in hooger be
roep gekomen.
Eisch: vernietiging van het vonnis
van den Kantonrechter en opnieuw
veroordeeling tot f25 boete of 25 da
gen hechtenis en 3 maanden intrek
king van het rijbewijs.
of den schrik van een met juweelen
overladen danseuse in een buitenge
woon aantrekkelijk néligé, zonder de
noodige verklarende woorden, want....
Een slanke jonge vrouw met donker
haar, donkere oogen, een roomkleuri
ge huidtint, zit, zonder er om te den
ken, dat haar wit mousseline japonne
tje vuil kan worden, op het karpet
van dennenaalden, met haar rug leu
nend tegen den rechtopstaanden boom
stam, terwijl een jonge man wiens
krullend haar slechts even donkerder
is dan het hare zich over haar heen
heeft gebogen en een langen kus drukt
op haar half-geopend mondje.
Deze kus werd geruïmen tijd aange
gehouden, zooals dit gewoonlijk ver-
eischt wordt bij „een romance zonder
woorden", de omhelzing is teeder en
hartstochtelijk, en ze kijken elkaar
met aanbiddende oogen aan.
Ah, even staakte de jonge man zijn
liefdesbetuigingen om op zijn gebrand
zilveren horloge te kijken. Beduidt
deze beweging een naderende schei
ding of wordt een derde medespelende
verwacht?
Zal hij zijn handen nu aan zijn
hoofd brengen en zij de hare wanho
pend wringen? Zullen zij
'Dagboekblaadjes
AMSTERDAM, 18 Dec. Hef
verleden week bij de arr.-recht
bank alhier ingediende verzoek
tot rehabilitatie van Rembrandt,
is in handen van den Officier
van Justitie gesteld. Dit ver
zoek wordt in de Staatscourant
en in een of meer door de recht
bank aan te wijzen nieuwsbla
den aangekondigd en volgens
art. 209 van de Faillissements-
wet, is ieder erkend schuld -
eischer thans bevoegd, binnen
den tijd van twee maanden var-
zet tegen het verzoek dat
ingediend is door een nakome
ling van Rembrandts vrouw Sas-
kia te doen. Omstreeks half
Februari zal men dus wel meer
van deze zaak hooren. (Vol
komen serieus dagbladbericht).
22 DECEMBER. Het toeval wilde,
dat ik dien wonderlijken nakomeling
van mev. ouw Saskia van Rijn, die (de
nakomeling namelijk) op rehabilitatie
van Rembrandt gesteld schijnt, tegen
het lijf liep.
Wat hebt u toch eigenlijk met
dat verzoek om rehabilitatie voor?
vroeg ik, met de deur in huis vallend.
Mijnheer, zeide hij somber, dit
is een klein land, waar iedereen op
iedereen let. Witt u wel gelooven, dat
ik nu nog met den vinger wordt na
gewezen, omdat ik van Saskia afstam,
die de vrouw was van een man, die
failliet is gegaan?
Nee.
Wat bedoelt u met nee?
Dat ik het niet geloof.
En waarom niet, als ik vragen
mag?
Omdat geen sterveling wist, dat
hij failliet is geweest, tot u met uw
fantastische verzoek om rehabilitatie
kwam. En al wist iedereen het, mijn-
heet dan nóg
Houd op, houd op, kwezelde de
stem van Saskia's nakomeling. Wat u
zegt, is afschuwelijk! Het is reeds
erg genoeg, dat het faillissement van
dezen armoedzaaier de reputatie heeft
besmeurd van mijn lieve bet-bet-bet-
bet-bef-bet-be f - achter - overgrootmoe
der. Hij heeft schande over ons gan-
sche geslacht gebrachtonzen
goeden naam heeft hij door het slijk
gesleurdAls ik over het Rem
brandplein loop ('s avonds, want over
dag overwin ik mijn schaamte niet)
stijgt mij het bloedrood naar de ka
ken het is of ieder mij herkent.
Ik heb het nooit over mij kunnen ver
krijgen het Rijksmuseum binnen te
gaan, omdat daar „De Nachtwacht"
hangt, die mij herinnert aan de schan
de, welke hij over onze brave fami
lie heeft gebrachtEn wanneer ik
Vrijdags naar de Nieuwmarkt moet
om er visch in te slaan, mijd ik in
stinctmatig de Jodenbreestraat, waar
het huis staat, dat mij doet blozen
Maar mijnheer, begrijpt u dan niet, dat
de familie eindelijk van dezen smet
moest worden gezuiverdf?
Als ik mij goed herinner, heb ik hier
op eenigszins onbehoorlijke wijze een
eind aan ons onderhoud gemaakt.
„Lieveling. Nog maar twintig mi
nuten!"
Dus het is geen „pantomine", en
het openluchtspel blijkt niets anders
te zijn dan een scène van het groote
Levensdrama, dat zich onophoudelijk
afspeelt, niettegenstaande de rolver-
deeling voortdurend varieert.
„Sommige menschen, die er van hou
den te analyseeren, en altijd gevolg
trekkingen maken, zouden zeggen, dat
als je werkelijk van me hield, niet
van me zou weggaan", antwoordde Lin
da Henniman, toen het horloge weer in
den zak van het eenigszins te opzich
tige vest verdween.
„Integendeel, zij zouden begrijpen,
dat juist omdat ik zoo dol verliefd op
je ben, ik me als het ware van je los
moet scheuren", antwoordde Eresby
Mayne, de omhelzing voortzettend,
waar deze zooeven afgebroken was.
„Denk je dat?"
„Natuurlijk. Twee engagementen van
vijf, en drie van vier pond, mogen
niet verwaarloosd worden door een
man, die huwelijksplannen heeft. Twee-
en-twintig pond zou voldoende zijn
het karpet voor 01® eetkamer fekoo-
pen, liefste".
(Wordt vervolgd).