Nieuwjaarswenschen DE MAB8E8HAATSTER Hendrikse Go's Bank N.V., N° 151 Maandag 22 December 1250 117 Jaargangi abonnement advertenttën Raadsfilm. COUPONS EN LOSSINGEN Rechtszaken. Prijs per kwartaal in Goes f2, bulten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 cd per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm- Zij, die zich nu als abonné op de GOESCHE COURANT opgeven, ont vangen de nog te verschijnen num mers vóór l Januari a.s. GRATIS. ESSÏSE in het NIEUWJAARSNUMMER wor den, zooals gebruikelijk is, bij \oomh betaling, geplaatst tegen 75 cent, voo hoogstens 6 regels. Opgaven worden zoo spoedig moge lijk ingewacht, doch uiterlijk MAANDAG 29 DECEMBER, vóór des middags 12 uur. DE ADMINISTRATIE- De voorstellingen, waarin de vroede vaderen onzer stad tot uiting brengen het gemeentelijk budget voor het ko mende jaar min of meer nauwgezet te hebben bestudeerd, blijken telken jare tusschen Sint Nicolaasdag en het Kerstfeest naar een vrijwel gelijk blij vend recept te zijn samengesteld. lede re voorstelling begint met een korte voorfilm, dan volgt het hoofdnummer van ernst en luim, eindigend in een slot, dat velen met ongeduld naar de openstelling der vestiaire doet uitzien, De voorfilm, welke dit jaar op hef witte doek in de raadszaal geprojec teerd werd heette: „De geheimen van het weg-dek". De hoofdrol in deze klucht speelde de heer van Poelgeest, die het, zooals in vele kluchten uit het bekende studio-agenda het geval is, meermalen met den voorzitter aan de stok kreeg, tot voldoening van een zeker deel der toeschouwers, dat ach ter het befaamde tralie-hek gratis de voorstelling kon volgen. Ongeveer op de helft brak deze film af; de ope rateur kon 'm niet plakken, en besloten, werd toen maar het laatste gedeelte in de middagbijeenkomst af te draaien. Hetgeen ook geschied is. De proloog van de hoofdfilm „Be- grootings-wee" getiteld, behandelde een uitstekend in scenario-gezette ver handeling tusschen de heeren van Bom mel van Vloten en van Poelgeest eenerzijds en de voorzitter ander zijds De heer van Bommel van Vlo ten beeldde de taak der fin. commis sie uit, belaagd door het college van B. en W. We herinneren ons enkele teksten uit de verhandeling, die waard zijn aan de vergetelheid te worden ontiukt. Toen de voorzitter o.a. te kennen gaf dat hij weet wat logica is omdat hij al jaren bij de gemeente administratie kind aan huis is, ant woordde de heer van Poelgeest hem, dat juist in de gemeente-administratie de logica veelal zoek is. Even verder maar dat was al bij het onderdeel benoemingen merkte de heer van Bommel van Vloten bescheiden op: FEUILLETON door GERTIE DE S.WENTWORTH-JAMES Vertaald door DICKY WAFELBAKKER. EERSTE GEDEELTE. Oh, ik haat je met zulk een haat, Dat ik je zou kunnen vernietigen. Thoreau. HOOFDSTUK I. Jeugd, enthousiasme en tee- derheid zijn als lentedagen. Rückert. Iedereen, die achter de zandheuvels verscholen mocht zijn, zou wellicht neiging hebben gekregen te applaudis- seeren op de lustelooze wijze van een verveeld publiek, dat verlangt naar het einde van het openluchtspel, en reikhalzend uitziet naar het smake lijk onthaal van aardbeien en slag room. Het was geen „kostuumstuk" waar- :„Geen werkgever te zijn", hetgeen voor den voorzitter aanleiding werd om zeer snedig en geestig te replicee- ren: „Soms wel", welke woorden sloe gen op het werk, dat de heer van Bommel van Vloten het college van B- en W. meermalen te verzetten geeft in raadsvergaderingen e.d. In de mid- óagvergader ng vond voortzetting van de klucht: „De g helmen va i het weg dek" en uitwerking van de proloog .an het hoofdnummer plaats. In de slot scène van de proloog vroeg voor al de accountant van het gasbedrijf de aandacht bij een achtervolging, waaraan de heeren Crucq en Eek- hardt levendig deelnamen. Het eerste gedeelte van het hoofd nummer: ,Begrootings-wee" bestond uit een parade van de S.D.A.P., die men minder fel van kleur en minder lawaaierig mag noemen dan dergelijke paraden plegen te zijn. De heer Crucq vertoefde bij de politiek der rechtsche stedelijke regeering in de afgeloopen jaren, hij nam tot vermaak der pers een douche in het nog steeds niet ge bouwde badhuis en een wandeling in „Max Havelaar", hij werkte in onder houd, deed aan draadlooze telegrafie en aan radio-distributie en hij hield beschermend de handen boven de hoofden der werkloozen, die B. en W., op ingeving van Ged. Staten voortaan door het burgerlijk armbestuur te werk willen stellen. Over de voorge nomen wijze van werkverschaffing heeft echter niet slechts de woordvoer der der S.D.A.P. zijn veto uïtgespro ken. Ook de heeren van Bommel van Vloten, Simons, Vermaïre en Potter toonden zich tegen de plannen van B. en W. Hoe wij over deze zaak den ken mogen we als bekend veronderstel len. Wij kunnen ons volkomen met de zienswijze van Ged. Staten en van B. en W. vereenigen en verklaren ons ab soluut accoord met hetgeen wethouder Goedbloed daaromtrent zei. O.i. zul len de werkloozen, die goed over de kwestie nadenken moreel niet gedepri meerd worden als het B. A. hen werk geeft, omdat de afdeeling armenzorg en bedeeling van het B. A. van de af deeling„Werkverschaffing" geschei den zal zijn. Of liever zou zijn. Want als de raad zijn zin krijgt zal de werk verschaffing in Goes niet worden, zoo als B. en W. voorstelden. We twijfelen er echter aan of de heeren Simons c.s. Ged. Staten en de Kroon van hun zienswijze zullen kunnen overtuigen. Kroon zoowel als Ged. Staten hebben zich omtrent de werkverschaffing uit gesproken op een wijze, die weinig te raden overlaat. Behalve dan voor de raadsleden als de heeren Buijs en Crucq, die hooge Haagsche Pieten een ander oordeel inzake het recht van Ged. Staten en Kroon in dezen heb ben hooren spreken. We zullen af wachten. Eqhter dient te worden vast- in bepruikte Watteau herderinnetjes voorkwamen, noch een amateursver- folking van Shakespeare te midden van een groen woud, waar achter iede- ren boom een souffleur verborgen was doch een eenvoudige, moderne dia loog, tusschen twee moderne men- schen, die moderne kleeren droegen, zooals dit dikwijls plaats vindt bij een hoogst moderne „gardenparty". De entourage (welke de denkbeel dige toeschouwers, achter de zandheu velen verborgen, te zien zouden krij gen), maakte een allerbekoorlijksten indruk, en was in schitterende harmo nie met het hyper-moderne landelijk- romantische dat wil zeggen lande lijkheid, geïmporteerd van uit de stad. Dikke, donkere, rechte denneboo- men vormden een bewonderenswaar- digen achtergrond, met natuurlijke coulissen van doorn- en braambessen- struiken: grove varens verbraken de eentonigheid van een tooneel, dat dik belegd was met dennenaalden en ap pels, en de noodige gevallen takken (zonder welke nu eenmaal geen enkel openluchtspel compleet schijnt te zijn) werden geleverd door een breeden, on- bewegelijken stam, die het eindelijk tegen den storm van den afgeloopen ALLE per 1 Januari vervallende worden verzilverd door GOES. gelegd dat noch B en W., noch Ged. Staten nóch de raadsleden, die teger. het voorsfel-Sïmons stemden, minder voor de nooden der werkloozen zou den voelen, dan de andere raadsleden, waarvan enkelen misschien wel een tikje met het oog op de goed gevulde tribune, Donderdag j.1. het punt „werk verschaffing" uitplatten. De voorzitter heeft de houders der algemeene beschouwingen ten deele ge antwoord. Een aardig moment was het toen hij den heer Crucq mededeelde, dat hij zeer voor een badhuis was, doch dat de raad er niet aan wilde. De heer Crucq antwoordde hierop: „Komt U maar met veel voorstellen in den raad, die verworpen worden. Dan krijgt U het volgend jaar wel raadsleden, die voor een badhuis voe len". De voorzitter vloog niet in dit verleidelijk kooitje. In de avond-vergadering, toen hef laatste gedeelte van het hoofdnum mer op het witte doek trilde, kregen de toeschouwers een bonte revue voor oogen. Deze bestond o.a. uit Goesche politie-agenten, in zomer-uniform, ern stig gebogen over Engelsche leerboe ken, uit een botsing tusschen fascis ten en burgerwachters, uit een valsch beiaard-concert (Ton-film) enal weer uit werkverschaffing. De heer Potter heeft Donderdag een keer als ware hij de gewezen Duitsche Keizer geroepen: „Het is niet waar", hetgeen van zoo'n bedaard en zwij gend raadslid eenigszins bedenkelijk moet worden geacht. Hij sloeg zelfs met de vuist op tafel. Wanneer dit precies gebeurde weten we niet meer. In de avondvergadering evenwel vermoedelijk niet. Niemand der aanwezigen werd tenminste mef een gil wakker. Eind-uitdrukken van de filmvoor stelling, die met onderbrekingen Don derdag van lOVs uur tot ruim 21 uur geduurd heeft? Het hoofdnummer had tot titel „Zwammen" moeten dragen. Rechtbank te Middelburg. Dronken en vloeken. P. A. V., 40 jaar, schilder te Goes, was door den Kantonrechter te Goes op 7 November j.l. veroordeeld we gens overtreding van de politieveror dening te Goes en wegens dronken schap tot 2 maal f 5 of 2 maal 5 dagen wegens de overtredingen (o.a. vloe ken in het openbaar) en tot f 15 of 15 dagen hechtenis voor de dronken schap. De verdachte was in hooger be roep gekomen. Eisch: bevestiging van het vonnis van den Kantonrechter. winter had moeten afleggen. Er waren geen verdere tooneel-atfrï- buten aanwezig dan een sfuk grasveld en een zee, die een buitengewoon hard-blauwe kleur vertoonde. Had men aan dat denkbeeldige publiek ach ter de zandheuvelen programma's uit gereikt, dan waren deze buitengewoon beperkt geweest betreffende de in houdsopgave van het stuk. Ben vermelding der medespelenden zou als volgt geluid hebben: Mej. Linda Hennïman: de bewoon ster van een gemeubileerd optrekje. De heer Eresby Mayne: een operet tezanger, tijdelijk verblijf houdend in een daaraan grenzende woning. Het stuk speelt in de dennebosschen te Milscombe-aan-de-Zee, Hampshire en de tijd is: drie urn: in den middag van een Meidag. Aan het hoofd van het programma kon als titel vermeld staan: „Een tot weerziens". Gedurende eenigen tijd had dan het verscholen publiek in de meening ver keerd, dat dit stuk een van die aan trekkelijke tooneelspelen was, waarvan het hoofdmotief bestaat uit de roman tische vlucht van opgesloten duiven, de wanhoop van een Pierrot, de bru taliteit van een gestoorden inbreker, Drank in voorraad. A. v. 't W., 49 jaar, koopman te Hoedekenskerke, was door den Kan tonrechter te Goes op 7 November j 1. veroordeeld tot f 50 boete of 25 dagen hechtenis wegens overtreding van de Drankwet (in zijn voor hef publiek toegankelijke Iocaliteit waar voor door B. en W. verlof was ver leend voor verkoop van alcoholhou denden drank, anderen dan sterken drank), sterken drank, brandewijn en cognac in voorraad hebben. De verdachte was in hooger be roep gekomen. Eisch: bevestiging van het vonnis van den Kantonrechter. De leerplichtwet D. L., 44 jaar, arbeider te Hoede kenskerke, was door den Kantonrech ter te Goes op 7 November j.l. ont slagen van rechtsvervolging ter zake van overtreding van de Leerplichtwet ten opzichte van zijn schoolplichtig kind. De Ambtenaar van het O. M. was in hooger beroep gekomen. Eisch: vernietiging van het vonnis van den Kantonrechter en verwijzing van deze zaak naar den rechter-com- missaris, daar de verdachte aanvoer de, dat hij zelf zijn kinderen les gaf. Dit zal nader worden onderzocht. Idem. E. V., 57 jaar, koopman te 's Gra venpolder, was door den Kantonrech ter te Goes op 31 October j.l. ver oordeeld tot f25 boete of 25 dagen hechtenis, wegens overtreding van de Leerplichtwet (een leerplichtig kind gedurende den schooltijd, arbeid la ten verrichten). De verdachte was in hooger be roep gekomen. Deze zaak is in verband met de bo venstaande voor onbepaalden tijd uit gesteld. Onder invloed? A. v. d. G., 31 jaar, vrachtrijder en chauffeur te Driewegen was op 31 October j.l. door den Kantonrech ter te Goes veroordeeld ter zake van overtreding van de Motor- en Rijwiel wet te Krabbendijke op 25 Oct. 1930 tot f25 boete of 10 dagen hechtenis en ontzegging van de bevoegdheid om motorrijtuigen te besturen voor den tijd van 3 maanden. Verdachte was in eersten aanleg ten laste gelegd: dat hij op zoodanige wijze en met zoodanige snelheid met zijn auto heeft gereden, met een vaart van pl.m. 70 K.M., dat de veiligheid van het ver keer werd belemmerd of in .gevaar gebracht: subsidiair was hem ten laste gelegd, dat hij alstoen heeft gereden, terwijl hij onder zoodanigen invloed van alcoholhoudenden drank verkeer de, dat hij niet in staat moest worden geacht het motorrijtuig naar behooren te besturen. De verdachte was in hooger be roep gekomen. Eisch: vernietiging van het vonnis van den Kantonrechter en opnieuw veroordeeling tot f25 boete of 25 da gen hechtenis en 3 maanden intrek king van het rijbewijs. of den schrik van een met juweelen overladen danseuse in een buitenge woon aantrekkelijk néligé, zonder de noodige verklarende woorden, want.... Een slanke jonge vrouw met donker haar, donkere oogen, een roomkleuri ge huidtint, zit, zonder er om te den ken, dat haar wit mousseline japonne tje vuil kan worden, op het karpet van dennenaalden, met haar rug leu nend tegen den rechtopstaanden boom stam, terwijl een jonge man wiens krullend haar slechts even donkerder is dan het hare zich over haar heen heeft gebogen en een langen kus drukt op haar half-geopend mondje. Deze kus werd geruïmen tijd aange gehouden, zooals dit gewoonlijk ver- eischt wordt bij „een romance zonder woorden", de omhelzing is teeder en hartstochtelijk, en ze kijken elkaar met aanbiddende oogen aan. Ah, even staakte de jonge man zijn liefdesbetuigingen om op zijn gebrand zilveren horloge te kijken. Beduidt deze beweging een naderende schei ding of wordt een derde medespelende verwacht? Zal hij zijn handen nu aan zijn hoofd brengen en zij de hare wanho pend wringen? Zullen zij 'Dagboekblaadjes AMSTERDAM, 18 Dec. Hef verleden week bij de arr.-recht bank alhier ingediende verzoek tot rehabilitatie van Rembrandt, is in handen van den Officier van Justitie gesteld. Dit ver zoek wordt in de Staatscourant en in een of meer door de recht bank aan te wijzen nieuwsbla den aangekondigd en volgens art. 209 van de Faillissements- wet, is ieder erkend schuld - eischer thans bevoegd, binnen den tijd van twee maanden var- zet tegen het verzoek dat ingediend is door een nakome ling van Rembrandts vrouw Sas- kia te doen. Omstreeks half Februari zal men dus wel meer van deze zaak hooren. (Vol komen serieus dagbladbericht). 22 DECEMBER. Het toeval wilde, dat ik dien wonderlijken nakomeling van mev. ouw Saskia van Rijn, die (de nakomeling namelijk) op rehabilitatie van Rembrandt gesteld schijnt, tegen het lijf liep. Wat hebt u toch eigenlijk met dat verzoek om rehabilitatie voor? vroeg ik, met de deur in huis vallend. Mijnheer, zeide hij somber, dit is een klein land, waar iedereen op iedereen let. Witt u wel gelooven, dat ik nu nog met den vinger wordt na gewezen, omdat ik van Saskia afstam, die de vrouw was van een man, die failliet is gegaan? Nee. Wat bedoelt u met nee? Dat ik het niet geloof. En waarom niet, als ik vragen mag? Omdat geen sterveling wist, dat hij failliet is geweest, tot u met uw fantastische verzoek om rehabilitatie kwam. En al wist iedereen het, mijn- heet dan nóg Houd op, houd op, kwezelde de stem van Saskia's nakomeling. Wat u zegt, is afschuwelijk! Het is reeds erg genoeg, dat het faillissement van dezen armoedzaaier de reputatie heeft besmeurd van mijn lieve bet-bet-bet- bet-bef-bet-be f - achter - overgrootmoe der. Hij heeft schande over ons gan- sche geslacht gebrachtonzen goeden naam heeft hij door het slijk gesleurdAls ik over het Rem brandplein loop ('s avonds, want over dag overwin ik mijn schaamte niet) stijgt mij het bloedrood naar de ka ken het is of ieder mij herkent. Ik heb het nooit over mij kunnen ver krijgen het Rijksmuseum binnen te gaan, omdat daar „De Nachtwacht" hangt, die mij herinnert aan de schan de, welke hij over onze brave fami lie heeft gebrachtEn wanneer ik Vrijdags naar de Nieuwmarkt moet om er visch in te slaan, mijd ik in stinctmatig de Jodenbreestraat, waar het huis staat, dat mij doet blozen Maar mijnheer, begrijpt u dan niet, dat de familie eindelijk van dezen smet moest worden gezuiverdf? Als ik mij goed herinner, heb ik hier op eenigszins onbehoorlijke wijze een eind aan ons onderhoud gemaakt. „Lieveling. Nog maar twintig mi nuten!" Dus het is geen „pantomine", en het openluchtspel blijkt niets anders te zijn dan een scène van het groote Levensdrama, dat zich onophoudelijk afspeelt, niettegenstaande de rolver- deeling voortdurend varieert. „Sommige menschen, die er van hou den te analyseeren, en altijd gevolg trekkingen maken, zouden zeggen, dat als je werkelijk van me hield, niet van me zou weggaan", antwoordde Lin da Henniman, toen het horloge weer in den zak van het eenigszins te opzich tige vest verdween. „Integendeel, zij zouden begrijpen, dat juist omdat ik zoo dol verliefd op je ben, ik me als het ware van je los moet scheuren", antwoordde Eresby Mayne, de omhelzing voortzettend, waar deze zooeven afgebroken was. „Denk je dat?" „Natuurlijk. Twee engagementen van vijf, en drie van vier pond, mogen niet verwaarloosd worden door een man, die huwelijksplannen heeft. Twee- en-twintig pond zou voldoende zijn het karpet voor 01® eetkamer fekoo- pen, liefste". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1