De crisis-vergadering in Goes. De Kleine Bazar N°» 158 Vrijdag 21 November 1850 117 Jaargang Bij dit nummer behoort een bijvoegsel PARKER Duofold Vulpennen Officieele Dealer voor j uOES en OMSTREKEN meisje, dat met en Koning trouwde Binnenland rRheumatiek Kloosterbalsem ABONNEMENT Prijs par kwartaal in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct. per regel. Advertentlën worden aangenomen tot 12 uur voorm. Eenige indrukken van de bijeenkomst de beteekenis der massale meeting. Voor iedere andere waardeering schrij*- ven we de waardeeriiig voor Jiet orgami- seerert van deze massa-meeting neer De organisatie sloot als een bus. Den leiders der Z.L.M. en bet personeel uit het Zeeuwsche landbouwhuis, dat veel en laat gewedkt heeft, komt hiervoor alle hulde toe. Ook de wijze waaroip in alle opzichten voor de pers gezorgd werd, veip- dient lof. De ZLM»-menschen zijn men-, schen waarmee te werken is. Dat 1600 a 1700 Jandbouiwers en in den landbouw belangstellenden, w.o. een aan tal autoriteiten en Kamerleden zich naar Goes ter vergadering hebben begeven, be wijst o.i. overtuigender dan alle redevoe ringen, dat het in den landbouw mis is, en dat de klachten der boeren verschillen van de klachten, die alle boeren, hun leven lang uiten. sche grens wonend, die Woensdag zoo nu en dan neigingen vertoonden van den weg der bezadigdheid af te dwalen? De ver gadering was soms enthousiast, doch meestal ernstig en bedaard luisterend. Ook de zin voor humor ontbrak echter niet. Als iemand te lang en te droog sprak gaf men eenvoudig met handgeklap kennen dat men van die gesproken woorden genoten had, doch dat men niet naar meer verlangde. Woensdag is er veel gesproken, doch voor al het gesprokene zal niet iedereen waardeering kunnen hebben. Voor den buitenstaander waren zeer interessant de inleidingen van de heeren Siebenga en Van Bommel van Vloten (wat heeft de laatste zich als ëpr©ker gunstig ontwik- wiikkeld). De twee overige inleidingen hadden als getuigenissen van practische landbouwers waarde, doch als zakelijke betoogen minder. Onder de sprekers, die zich 's middags lieten hooren, waren meer personen die spraken om te getuigen dan wel om aan de oplossinig van de crisis bijl te dragen. Van belang leken ons de vertolking der gevoelens van hen, die naar een boeren partij streven, de' mede van het Kamer lid Lockefeer, volgens welke de geheele '•.k. Kamerfractie achter de boeren staat, en de indruk die volgens het Kamerlid Van Dijk de vergadering op de aanwezige Kamerleden heeft gemaakt. Dat het momenteel gist onder de boeren is Woensdag wel komen vast te staan* Ooik is komen vast te staan dat de boeren ernstige grieven tegen het huidige regee- ringsbeleid koesteren, en dat zij ontvankelijk zijn voor de methode: „Help your self". De volksvertegenwoordigers schijnen met deze ontvankelijkheid rekening te willen gaan houden. I Een crisis-vergadering als die van Woensdag had gemakkelijk in een felle protest-vergadering kunnen ontaarden. Dat dit niet is geschied, is te danken aan de leiding, die bij mr. Dieleman in vertrouw de handen was, en...* aan den bezadigiden aard der meeste Zeeuwen. Waren1 het niet de Zeeuwen, het dichtst bij de Belgi- De beteekenis der groote crisis- dering lijkt ons te schuilen in de geweldige opkomst, in de aanwezigheid der Kamer leden, die zich van de bedaardie, maar on verbiddelijke aanspraak der Zeeuwsche boeren op steun der regeering hebben kun nen overtuigen, en in het samengaan der verschillende Zeeuwsche organisaties op 1 ani lbouwgebied. We meenen dat het de heer Dees uit Axel was, die des morgens enkele arbei ders had hooren zeggen: „Daar gaan de stakkers", op een toon, waaruit hij af leidde: „Zij denken dat we klagen, zon der reden". Als diezelfde arbeiders later op den dag de Go©sche cafés en restau rants hadden bezocht, zouden zij vermoe delijk op< nog krasser wijze uiting hebben gegeven aan hun twijfel aangaande de nooden der boeren. Een dergelijke veroordeeling, althans twijfel, is evenwel oppervlakkig en mist overwogen gronden. 5 FEUILLETON '}OR ALICE HEATH HOSKEN. ertaald door Dicky, Wafelbakker. .Klein EtigelscJi meisje", hoorde ik mi fluisteren en hij kuste mijn wangen haar. „Klein Engelsch meisje* is alles orde?" k geloof, dat ik niets anders stamelde s- „ja", het eenige, wat mijn hart me f. Eensklaps liet Max. me echter Hos Soeg me op een stoel plaats te nem«n; er nu heel ernstig uit. eg"^ zei hij. „Ik weet 'niet, hoe «et je zeggen moet. Het is heel lief je me njet vergeten te hebben, en ik over dit feit wei uren kunnen praten, ir ik moet zuinig zijn met het beetje dat wij hebben. Er is iets, wat ik je iét mededeelen. Ik zou willen, dat je delijk naar Moldavia vluchtte. Het kan ..regeld worden en de plannen, daarvw ijn reeds gemaakt." Allen, die de landbouwers Woensdag hebben gehoord zuilen de overtuiging heb' ben dat... het mis is in den Zeeuwschen landbouw, en dat verbetering der toestan den hoog noodig is. Over de middelen tot verbetering is men het waarschijnlijk niet eens, In de crisis vergadering hebben we alleen eigenlijk de heeren Van Bommel van Vloten en Locke feer zich daarover positief hooren uitla ten, Dat de middelen, door dien heer Lockefeer aangegeven, onze sympathie niet hebben, zuilen we wel niet behoeven betoogen, In een tarieven-oorlog kan een. klein landje als het onze zich beter van actieve daden onthouden zoolang het dermate af hankelijk is van zijn export als Neder land. Wij zullen dienen af te wachten wat onze regeering met onze landbouwers van plan is. Dit laatste houdt echter nieit in, dat we niet zouden wachten met ongeduld. Spoed kan veel leed em veel ellende voorkomen Onze medewerker W. schrijft on* over de crisis-vergadering nog: De vergadering is een groot succes ge worden! Maar hiermede zijn we er nog niet! Wie zijn oor op 'de vergadering goed te luisteren heeft gelegd, zal hebban gevoeld, dat de zoo noodigc eenheid nog niet be staat uit vastaaneengasloten deugdelijk ma- „Oh, nee, M,ax", riep ik ujt. ik L„.. de gedachte1 niet verdragen ,au ik hem gevonden had hem zoo gauw weer te moeten verlaten. Het is vreemd, doch als bij tooverslag waren al onze moeilijkbeden en het mis verstand, dat zoolang tusschen ons be staan had, verdwenen. Max legde me uit, waarom het van het grootste belang was, dat ik naar Moldavia zou gaan. Ze waren bijna gereed om op hun beurt een staats greep te doen. Er moest gevochten wor den en daarom zou hij 'geen o-ogenblik meer i-ust hebben, wanneer hij' wist, dat ik nog steeds een gevangene was. Alles was reeds in orde gemaakt, tik moet thans naar de villa teruggaan, daar er voor gezorgd diende te worden, dat men geen der wachten kon verdenken. Drie dagen later zou de bakkerswagen mij wederom komen halen en kon ik op dezelfde wijze de villa verlaten. Ditmaal werd ik echter niet naar de bakkerij, doch naar een plaats aan den rand van de stad gebracht, waar een automobiel op mij zou wachten. In den wagen zou zich niemand bevinden, doch de chauffeur w-as een van "de meest betrouwbare mannen van "den Moldavi- ges-re SÜ teriaal. Het ©emtóds&nioer moet nog wat aangehaald worden em we zouden, dat wil len bewerkstelligen door uit de besturen een uitvoerend deel aan te wijzen, dat om te beginnen een eigen, dus e©n gemeenschappelijk persbureau zal hebben. Niet genoeg kan en moet gewaar^ schuwd worden tegen het strijden lang! elkander heen. Een tipje van dat gevaar kwam aan het licht, toen terloops „(de pachtwetten" werden genoemd. En verder moet het 'eenheidsfront won den uitgebouwd. Niet langer mogen onze arbeiders bui ten het geding worden gehouden. De ka tholieken zijn zoo ver, maar over de heele Zeeuwsche linie is die lijn nog niet door getrokken. Het lijkt ons, dat een kleine sub-commissie die taak in de komende wéken ter hand moet nemen. Groningen heeft den weg daartoe aangewezen, maar hier zal het over een anderen boeg mo-ten worden gegooid, omdat oinz-e arbeiders nog slechts weinig zijn georganiseerd. Vervolgens is de tijd aangebroken, dat moet worden getracht den georganiseerden middenstand in onze rijen te krijgen. Ook dat zou 'betrekkelijk vLuig in zijn werk moeten gaan en dat kan, een conferentie om de ronde tafel heeft weinig Voorberei ding noodig. Een beroep op onze Kamers van Koop< handel mag niet uitblijven en zelfs ons hoogste Zeeuwsche bestuurscollege zou den we erin willen betrekken. Dat alles kan nu niet meer van één der organisaties uitgaan. Zoo iets moet ge meenschappelijk gebeuren en dus zal een gemeenschappelijk uitvoerend deel niet kunnen worden gemist. Zeeland gaf Woensdag een voorbeeld aan het heele land, laat het nu niet halver wege blijven staan. Br is nog een berg van moeilijkheden te overwinnen en we komen over dien berg niet heen, zonder dat de zwakkeren onder ons op INe reis zullen bezwijken, tenzij we doen als echte b« beklimmers en ons aanéén rijgen met een stevig bergtouw. Dan is de kans groot, dat de zwakke broeders, gesteund door de sterkeren, de moeilijke bergreis zullen kunnen volbrengen. Dat bergtouw nu is onze gemeenschappelijke organisatie, on ze crisis-organisatie. Deze moet nu spoe dig en vlug geconsolideerd worden en we meenen, dat dit kan langs den weg, dien we hebben uitgebakend. Krotwoningen te Amsterdam Een plan om 16.000 krotwo ningen op te ruimen. Dinsdagavond is de voordracht aan den Amsterdamschen Raad verschenen, waarin een algemeen plan wordt voorge legd om in ongeveer 10 jaar alle krot woningen in de stad op te ruimen, voor namelijk door onteigening. Deze onteigeningen zullen gedur©nd' 50 jaar belangrijke kosten met zich mee brengen. Daarmee zal echter bereikt aanschen geheimen dienst, die door den Koning naar Eostrasia gezonden werd mef fiet doef 6erichten omtrent Max ie krijgen. Max wist dat zoodra hij eenmaal go~d en wel in Vesteral geïnstalleerd was, het leger op zijn hand zou krijgen. Het was echter beslist noodig, dat iedereen in de meening verkeerde, dat hij het land verlaten had .Hij beweerde, dat Gulan en Joira er geen flauw idee van hadden waar lij zich bevond. Stephanie zou mij, zoodra ik de grens over was, ontmoeten en mij naar de hoofd- itad brengen. Als ik eenmaal daar was, zou hij weten., dat ik me in veiligheid bevond en kon hij zich cfan met hart en ziel wijden aan zijn taak om den troon terug te winnen. „Maar je kunt gewond rakenB Max," fluisterde ik verdrietig, i „Dat risico moet ik loopeng 'Meg," antwoordde hij. De onverschillige klank, welke in zijn stem lag, maakte me angstig. ,OhB Max," smeekte ik, „zouden wij nu niet samen weg kunnen gaan? Wat kan ons dat koningschap schel'enu Wij konden zoo gelukkig zijn..." „Megt dat is niets voer jou om te zeg zijn, dat de gemeente geheel gezuiverd is van slechte woningen. Voorloopig wenschen B. em W. te be ginnen met de Jodenbuurt. Deze onteige ning zal ongeveer f3.087.000 kosten. Hierna is aan de beurt het gedeelte van den Joirdaan, begrensd door Eiawdsgracht, Prinsengracht, Rozengracht en Lijnbaans gracht. Voor deze gedeelten zijn de plan nen gereed. Wanneer het geheele plan voltooid is, zullen ongeveer 16000 wo ningen verdwenen zijn. Voor deze wonin gen zuilen naar schatting 8000 gemeente- woningen bij toeslag op1 de huur nood zakelijk zijn. Er zullen jaarlijks dus ongeveer 800 woningen gebouwd moeten worden. De globaal getaxeerde kosten van het ge heele plan bedragen f30 millioen. De jaarlijks over dit kapitaal gedurende 50 jaar te betalen annuïteiten bedragen rond f 1.580.000. Men verwacht van het Rijk den geldelij'ken steun op den voet van de Woningwet. Dagboekblaadjes. De ware oorzaak van die ellendige pijnen, die ongeschikt maken voor eiken arbeid, is nog weinig bekend. Maar de ervaring heeft geleerd, dat masseeren met Akkers Kloosterbalsem in staat is, de pijn aanmer kelijk te verzachten. Gij behoeft niet oud te worden, voordat ge oud zijtl Geen goud zoo goed" Alkmaar zonder wethouders. De heer H. Klaver, die voor elf dagen tot wethouder van Alkmaar als opvolger van mr. Leesberg werd gekozen, heeft thans bericht, dat hij bediamkt als wet houder, omdat door de beslissing van den Raad inzake de werkloosheid geen meerderheid achter het college staat. Alkmaar is tjhans zonder wethouders omdat de vorige week de heeren Ringers en Thomson bedankten. Verwacht wordt, dat er nu een college gevormd zal wor den uit een meerderheid van sociaal-de^ mocraten, vrijzinnig-democraten en R.K. democraten, zoodat daardoor tevens de R.K. Staatspartij te Alkmaar uit elkaasr valt. Brutale aanranding. Te Stampersgat. Toen Maandagavond de veekoopman S. van den Meeberg uit Dinteloord van Ou- denbosch naar huis reed, werd hij' op den dijk van St. Antoine nabij Stanipersgat onverwacht door twee personen aange vallen en van de fiets getrokken. AI vech tende wist een der aanranders den vee koopman zijn portefeuille af te nemen en er mee' aan den haal t® gaan. Toen de tweede aanvaller de kans jsAoion zag, volg de hij zijn makker. Van- den Meeberg wilde zijn aanvaller achterna rijden, doch door revolverschoten van de bandieten moest hij hiervan afziian. Telefonisch gaf hij uit Stampersgat k'onnis van de aanran ding aan de maréchaussee van Ouden- bosch welke terstoud een, onderzoek in stelden. Dinsdag werden verschillende personen geboeid opgebracht in verband met deze zaak. O'f men echter de daders te pakken heeft, i« nog niet bekend «1 de Op de begrooting van Wasse naar komt een post voor om den hoofdagenten Duitsch te laten leeren, speciaal met hef oog op de vele Duitsche dienstmeisjes. 21 NOV. De onderwijzer, die tot opdracht krijgt, dezen stoomcursus te leiden, was zoo vriendelijk mij een blik te gunnen in het themaboek, spe ciaal voor dit doel door hem samen- steld. Ik las daarin de volgende prac tische, maar niet geheel onbedenke lijke oefening: Weisst du wohl, dasz es ober ne genen is? Warum stehst du denn noch Kleid- chen zu klopjen? Hottest du niet kennen sorgendass du beizeit die Buhl an Kant hottest? Ick muss sie bekoren. (Sie mus sen auf die Bonn). Dar kann ich nichts an tun. Dann musst du es mar auf deine Mefrau verhalen. Es ist mir egal. (Es ist mir Wurst). Ich bin kein UhrmaCher, wenndein Horloge nicht richtig geht, so musst du mar op de Kirchtoren gehn kucken. Mache mar kein Spass, es is hoge Ernst. Ihr Mddchenname bitte. (Wie heisst du?) Wo ivohnst du? (Adresse bitte). Dann wohnst du ja vlack bei mir in de Biirt! Wie ist es möglich, dass ich so ein Snus niemals hab gesehen. Können wit abends nicht einst ein Blöckchen um laufen? Haben Sie Verkehtung? Frei? (Ledifj? Eu haben?) Was sind Ihr Uitgaansabende? Machen wit mal Samstag ein Aus- stappchen nach 's Grabenhage? Liebst du dus Kino? (Kintopp). Sagen wir um halb acht even baus- sen das Dor)? Wie spat musst du ausserlich zu Hause sein? Mag es bestimmt kein halb zwötf sein? 1st Mefrau so schwet auf die Hand? Och, es kommt doch auf einKwar- tierchen nicht an! Also, auf Wiedersehn. Und nicht mehr klopfen nach negen, sonst schleu- dere ich dit auf die Bonn! Mijn bezwaren tegen deze les zijn niet zoozeer van ethischen als wel van taalkundigen aard. Maar de on derwijzer gaat van het misschien juis te standpunt uit, dat het er minder op aan komt, den agenten een Hoog- duitsch in te pompen, dat ze er tóch niet in krijgen dan wel het jargon, dat zich nu eenmaal in het verkeer tusschen de betrokken partijen van zelf gevormd heeft, vasten vorm te geven. En van dat jargon lijkt de oefening mij inderdaad een vrij ge trouwe afspiegeling. gen," vie! hij me ernstig in de rede. jZoo- iets 'kan het meisje, dat beweerde er van overtuigd te zijn, dat ik het hand niet ver laten had, niet meenen." ,Dat is zoo, Max, maar toen had ik je niet teruggezien, en voelde- ik wat het voor je beteekende. Stel je voor, dat je iets overkwam." Hij ging naast me staan; eii nam mijn hand in de zijne. Hij sprak op oppervlak- kigen toon, doch ik .vist dat hij dit deed, om mij niet te latf-n merken, wat er in hem omging. I ,,Dat gaat niet, kindje," :zeï hij. „We zullen het moeter i volhouden. ïk kan een voudig mijn mar men niet aan hun lot over laten, zoolang hk er tenminste iets aan kan doen. Bovend ien zal ik mij' er ook niet kalm bij ne- >rleggen, dat niijm krankzin nige neef J<jjra en die woesteling van: een smid mij r.nijn land ontnemen." „Natuur .-lijk heb je gelijjkj" zei ik' vol zelfverwijt, „Hoe kon ik zoo laf zijh." „Als je maar e'enmaal uit hun handen bent, zal ik gerust zijn, Meg," zei hij. „Wanneer niet alles afhing vani het feit* dat ze totaal niets mogen vvermocden, zou ik je nooit teru-g laten ;gaan. Ze be handelen je echter goed, nit stwaar Meg? marechaussee bewaart hieromtrent voor loopig het stilzwijgen. De portefeuille welke ruim f600 be vatte, werd later ledig op den dijk terug gevonden. Ze weten, dat het volk van je houdt, en zouden je nooit kwaad durven doen»" Hij keek me onderzoekend aan, „Heb je dien Gulan ontmoet, Meg?" „Ja," antwoordde ik bedaard. „Hij heeft zich heel behoorlijk tegenover mij gedragen." Ik was liever door den grond gezonken, dan hem iets. van Gulan's hou ding tegenover mij te 'Vertellen. Hij kon er toch niets aan veranderen, en zou zich er alleen maai- kwaad over maken;. Max verzekerde me, dat ik geen oogen- blik bang behoefde te zijn, dat mijn ont vluchting niet zou gelukken,. Die agent van den Koning van Moldavia had papie ren, waarmede wij overal vrij kondien passeeren. Wij bespraken nog vele andere dingen, waarvan ik me echter niets meer herin ner. Ik weet alleen, dat alles even won derlijk was. Ik voelde me zoo gelukkig weer bij Max te zijn, en te weten dat hij van me hield, terwijl ik er van overtuigd was, dat ons leven in de toekomst vol maakt gelukkig zou worden. En dat alles was vanzelf gekomen, zonder dat er eeni ge verklaring werd gegPve®. Aan het einde evenwel werden enkele dingen even op gehelderd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1