Stadhuis van Goes, NIEMEUER'S GEEF HEM IT GESCHENK FRIESCHE HEERENBAAI ProVincienieuWs N°. 157 Woensdag 19 November 1950 117 Jaargangi Bij dit nummer behoort]],een bijvoegsel. De beteekenis van het boek. LINTVELT's BAZAR Het meisje, dat met een Koning trouwde >T. NICO LAAS EEN LUXE DOOS ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2,— bulten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 Na 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. Goede boeken verrijken op aangename wijze onze kennis, terwijl wij er tot een eigen levensbeschouwing door komen. In onzen onrustigen, gejaagden tijd, waarin de evolutie op bijna elk ge bied zich voltrekt in een ongekend snel tempo, waarin de beslommeringen van beroep of bedrijf, het lezen van dag- en weekbladen en periodieken, de politieke gebeurtenissen in binnen- en buitenland, de sport, het gezinsle ven ononderbroken den geheelen dag onze aandacht eischen, loopt de mensch het groote gevaar te gaan lijden aan oppervlakkigheid. De veelheid der on derwerpen die van den ochtend tof den avond den geest in beslag nemen, is een beletsel om aan een bepaald onderwerp de volle aandacht te schen ken. Men weet van alles „iets", maar van elke zaak afzonderlijk zoo goed als „niets". Up-to-date zijn is de naam van dit euvel. Het Fransche spreek woord „Qui trop embrasse, mal étreint" is hier van toepassing. Er bestaat tegen deze kwaal een cor rectief Het boek! Het boek, voor ontspanning en voor ontwikkeling te vens. Geeft men zich wel voldoende re kenschap van de groote beteekenis van het boek voor de samenleving? Het boek ontrukt den mensch gedu rende eenigen tijd aan de omgeving, aan de zorgen die hem kwellen, geeft zijne gedachten een anderen loop, en dwingt hem zich te concentreeren. Het verruimt den blik, verrijkt den geest, is vaak een troost, en leert dat gene wat men bezit naar waarde te schatten. Door het lezen van goede boeken wordt de mensch evenwichtig, daar hij in staat wordt gesteld een eigen oordeel te vormen over dingen die hij slechts van hooren zeggen kende. Het is zoo gemakkelijk een boekencritiek in de krant te lezen, waarin de criti cus den inhoud vertelt en zijn oor deel uitspreekt alsof dit inderdaad „het oordeel" ware. Om iets aan een boek te hebben, om zich een juist oordeel te kunnen vormen, is het niet voldoende een kritiek te lezen. Men moet zelf het boek lezen, zich zelf een oordeel vormen. Er zijn menschen die. in hun jeugd veel hebben geleerd, voor wie later het lezen van een boek herinneringen opwekt, waardoor de lectuur tot een waar genot wordt. Maar hoevelen heb ben juist door te weinig schooljaren, meestal gevolg van de maatschappe lijke positie der ouders, in hun jeugd te weinig gelegenheid gehad om zich te ontwikkelen, voor wie op lateren leeftijd het boek een uitkomst is, een in koper. Hoek Koningstraat - Magdalenastraat. 77 FEUILLETON DOOR ALICE HEATH HOSKEN. Vertaald door Dicky Wafelbakker. Gulan is nog jong en ziet er heel knap uit, doch zijn voorkomen maakt een weerzinwekkenden indruk. Ik ben bang voor hem en dien hem voortdu rend uit de hoogte te behandelen. Hij noemt mij op zijn afschuwelijke fa miliaire wijze „mooie dame" en zegt voortdurend dat hij er voor moet zor gen, dat ik mij gedurende mijn gevan genschap niet verveel. We zijn reeds verscheidene malen naar andere plaatsen overgebracht en op het oogenblik bevinden wij ons in een villa in de buurt van Vesteral. Er is een heerlijke tuin bij en het is stralend lenteweer. Als ik van al dat moois slechts genieten kon. Gulan be woont de villa hiernaast en leidt een leven als een prins. Hij vertelt mij, dat de opstandelin middel om de tekortkomingen aan te vullen? De meeste menschen gaan reeds op jeugdigen leeftijd in hef practische leven, en beschikken dooi de zorgen voor het bestaan, door den drang om door arbeid vooruit te ko men, over te weinig tijd en middelen om zich door goede lectuur datgene eigen te maken, dat zij op lateren leeftijd zoo hoog noodig hebben. Wat is in onze maatschappij een mensch die niet leert? Hij is geïsoleerd, hij telt niet mee, De groote kracht van het boek schuilt in de onbegrensde verscheidenheid. Voor de jeugd de kinderboeken die in den vorm van sprookjes en legen den de goede eigenschappen naar vo ren brengen. Voor de rijpere jeugd avonturen, reizen, natuurlijke historie, aardrijkskunde, geschiedenis, die als verhaal de verbeelding prikkelen en de zelfstandigheid bevorderen. En voor den volwassene is de voorraad onuitputtelijk. Men kan voor weinig geld zich een boek verschaffen, 't zij door aankoop, 't zij door gemeente- of particuliere bibliotheken, om op de hoogte te ko men van datgene wat men wenscht te weten. Voor menigeen kan één boek reeds eene openbaring zijn. De ontevredene, de mopperaar, hij leze Dickens, en de lotgevallen der arme drommels daarin beschreven, zullen hem tot de slotsom doen ko men dat hij het nog zoo kwaad niet heeft. Beseft men wel voldoende van hoe grooten invloed op onze cultuur schrij vers als Potgieter, Busken Huet, van Lennep, Cremer en Mevrouw Bosboom Toussainf zijn geweest? Leeft Hildebrand's Camera Obscu- ra niet nog steeds in de herinnering van allen die dit werk lazen, en den ken wij aan de daarin getypeerde per sonen niet vaker dan aan verre bloed verwanten? En Multatuli? Men onderschatte niet den buiten gewonen invloed op ons denken van deze groote figuur, die de direct voor gaande geslachten door zijne prachti- gecomprimeerde taal als het ware uit een lethargischen slaap deed ont waken. En dan Couperus, van Eeden, en de andere schrijvers van onzen moder nen tijd. Dit wat proza betreft, maar even belangrijk is de poëzie. Het is zoo dringend noodig dat in dezen maferialistischen tijd eenieder de gelegenheid krijgt om zich met hand en tand tegen vergroving te ver zetten, door zich boven zijne sfeer te verheffen. Gelukkig heeft onze mate rialistische tijd daartoe de gelegenheid geschapen. De evolutie op wetgevend gebied heeft in de eerste plaats „tijd" gebracht. gen het geheele land hebben bezet, en het slechts nog ongeveer een week zal duren om de enkele troepjes trouw geblevenen, die er nog zijn, uiteen te jagen. Hij beweert ook, dat Max met Karina Valona het land ontvlucht is. Ik geloof hem niet en wil dat ook niet doen. Ik weet niet waar Max is, maar ik ben er van overtuigd, dat hij bezig is het leger voor zich te winnen en ten slotte zal triomfeeren. Ik zon niet den moed hebben lan ger te blijven leven, als ik dit niet geloofde. EEN ONDERHOUD MET MAX. Ik heb Max gesproken. Ik kan haast nog niet gelooven, dat het waar is, want het komt me als een droom voor. Wij vonden een onverwachte bond- genoote in de vrouw, die de villa schoon houdt. Alles lijkt een sprook je. Haar naam is Maria. Ze gaf voor doofstom te zijn en werd door Gulan in dienst genomen om mij te bedie nen. Ze heeft twee zoons, die bedien den in het Paleis zijn geweest en Max was altijd b.eel vriendelijk voor hen. Ze zijn hem trouw gebleven en heb OVERAL VERKRIJGBAAR Door de beperking in het zakenle ven, door den korteren arbeidsdag, door den wekelijkschen halven vrijen dag wordt aan ieder de gelegenheid geboden naast lichamelijke ontwikke ling door sport, zich geestelijk te ont wikkelen en te ontspannen door lec tuur. Bij al het kwade dat de nieuwe tijd ons bracht, kan de nieuwe levenswij ze, mits goed toegepast, een zegen worden voor ons geheele volk. Nie mand kan voortaan zijne gebrekkige ontwikkeling wijten aan de omstandig heden. De omstandigheden zijn gewij zigd, waardoor thans een ieder voor zijne ontwikkeling kan zorgen. Niemand behoeft meer onwetend te zijn of te blijven. De meesterwerken der vaderland- sche literatuur, de vertalingen der beste werken uit den vreemde zijn thans binnen het bereik van een ieder. Men late die gelegenheid niet onbe nut voorbijgaan. Dé beschouwing over groote proble men, vrucht van een arbeid die vaak een geheel leven vorderde, kan vele jaren na het heengaan van den auteur, opkomende geslachten tot steun zijn, neergelegd in een boek dat een ieder zich voor een luttel bedrag kan aan schaffen. Boeken zijn onze vrienden! Vrienden die altijd thuis zijn, al tijd tot onze beschikking, waar wij ons ook bevinden. In de stad, op het land, op zee, overal vergezelt ons de vriend dien wij op een bepaald moment wenschen te raadplegen. Met een boek is men nimmer alleen. De vrijgezel, de weduwnaar, de een zame, de schuwe mensch die zijne om geving ontvliedt, de verlegen mensch die zich in gezelschap onbehagelijk voelt, zij allen kunnen zich laten gaan in tegenwoordigheid van hem wiens geest tot hen spreekt. Op ieder uur van den dag kunnen zij zich tot hem wenden. Het centrum der geheele beschaving is het boek. Door het gereld lezen van goede boeken worden wij vertrouwd met toe ben hem gedurende al die vreeselijke maanden gediend. Een van hen behoort tot de soldaten, die de villa hier be waken en de andere heeft een kleine bakkerij in de Gotwalzwijk in de stad. Max werkt vermomd in de bakkerij. Oh, ik moet nu bedaard blijven en alles nauwkeurig opschrijven. Het ge beurde op de volgende wijze: Er werd een plan gemaakt om mij naar Max te brengen. De bakkerskar zou me hier komen afhalen en Maria's zoon wilde mij de gelegenheid geven de villa te verlaten. Ik moest naast den voerman op den wagen gaan zit ten. Ik was verkleed als een meisje uit het volk. Mijn haar verborg ik on der een grooten zakdoek, en ik had mijn gezicht bruin gemaakt, terwijl ik donkere kleeren droeg met een wit schort en klompen. Alles verliep prachtig. Ik was te opgewonden om veel op andere din gen te letten. Toch zag ik, dat de stad een zeer verwaarloosden indruk maakte en bijna alle gebouwen met af schuwelijke aanplakbiljetten bedekt waren. Een daarvan stelde in schreeu wende kleuren de beeltenis van Gu lan voor. Er was mij niets meer in standen die ons geheel onbekend wa ren, krijgen wij een blik in zeden en gewoonten van alle standen der maat schappij in de geheele wereld, verrij ken wij op aangename wijze onze ken nis, terwijl wij daardoor komen tot een eigen levensbeschouwing, en lee- ren kennen wat voor elk individu zoo gewenscht is. Ons zelf! De burgemeester van Krabbendijke. De installatie van den nieuw- benoemden burgemeester. Zooals gemeld is Maandag Jhr. Mr. Strick van Linschoten geïnstalleerd als burgemeester van Krabbendijke. Om trent de installatie kunnen we nog de volgende bijzonderheden mededee- lenNa van s tation Vlake om 1.57 af gehaald te zijn door den secretaris dezer gemeente, en aan de grens ver welkomd te zijn door de beide wet houders, arriveerde de burgemeester ten Raadhuize, waar hij opgewacht werd door den voltalligen gemeente raad en vele genoodigden en belang stellenden. Wethouder Hirdes opende de ver gadering. Het proces-verbaal van de benoeming werd voorgelezen, waarna de heer Hirdes de volgende rede uit sprak Alvorens aan U het voorzitterschap van deze vergadering over te dragen, acht ik me, als waarnemend burge meester, verplicht, eenïge woorden van welkom bij de aanvaarding van uw ambt als burgemeester dezer ge meente tot U te richten. Ik wil U ook vanaf deze plaats, als waarnemend burgemeester dus, harte lijk gelukwenschen met uw benoeming tot burgemeester dezer gemeente. Ik hoop, dat het ambt, dat U staat te aanvaarden, U voldoening zal ge ven. Van mijn kant en ik meen in dezen ook wel te mogen spreken na mens de andere leden van den raad en den secretaris zeg ik U onze volle medewerking en steun toe, op- het vooruitzicht gesteld dan een korf gesprek met Max te kunnen hebben. De omstandigheden waren te kritiek. Als ik niet naar de villa terugging, zou alles uitlekken en werd waar schijnlijk Max's schuilplaats ook ont dekt. Op het oogenblik had niemand echter eenig vermoeden, waar hij zich bevond. Ik wist niet, wie de voerman was, en hij sloeg ook totaal geen acht op mij. Het is heel moeilijk een beschrij ving te geven van de ontmoeting. De bakkerij was gevestigd in een smal, oud huisje. Ook de straat was heel nauw, zoodat de heerlijke voorjaars zon er ternauwernood door kon drin gen. Een man stond op den drempel, doch hij gedroeg zich precies, alsof ik een klant was, en volgde me naar binnen. De winkel was leeg. „Meg", zei de man op gedempten toon. Ik schrok, doch behield mijn tegen woordigheid van geest. „Max", fluisterde ik. „Ben jij het heusch?" Hij lachte even. „Kom mee naar de achterkamer. Ik zal iemand naar den winkel sturen om de klanten te bedienen". Hij opende Dagboekblaadjes. 19 NOV. Wij ontvangen de vol gende motie ter opneming .De F. F. F. (felle fascisten fede ratie), „in algemeene vergadering bijeen te Kolderhuizen, gezien het van verheugenden cae- sarenwaan getuigende optreden van den heer burgemeester der gemeente Blokzijl ter gelegenheid van een voet balwedstrijd in die gemeente tusschen twee secties balilla, welke wedstrijd misdadigerwijze op een Zondag werd gespeeld; overwegende het wijze en kloek moedige optreden van zijn onderheb bende, den veldwachter Hoedemaker, die de beste tradities van de Neder- landsche veldwacht hooghield door een rijke verscheidenheid van klappen uit te deelen, doch belangrijk minder zélf te incasseeten (het woord indachtig dat het zaliger is te geven dan te ont vangen) en getuigen onder bedreiging te pressen het tegendeel te verklaren; „gezien de verslagen van de gehou den raadsvergaderingwaarin eenige van zin voor redelijkheid bezetenen zich het recht aanmatigden, de beslui ten van Zijn Edelachtbare aan een bespreking te onderwerpen; „evenwel met instemming constatee- rende, dat de heet burgemeester met de woorden „hoepel op" of termen in dien geest de vergadering sloot toen het oogenblik aangebroken was, waar op hij verantwoording voor het ge beurde moest afleggen,- „vernomen hebbende, dat eenige de zer raadsleden een nieuwe vergadering hebben aangevraagd, welke de heet burgemeester heeft toegezegd, met dit voorbehoud echter, dat de heer bur gemeester zal gebruik maken van de leemte in de Gemeentewet, waardoor hij niet gebonden is aan een bepaal den termijn voor deze bijeenroeping „aannemende dat deze vergadering dus vermoedelijk niet in de tegen woordige eeuw zal bijeenkomen; „besluit den heer burgemeester te benoemen tot eerelid van de F. F. F.; „noodigt de regeering uit, den Dic tator van Blokzijl den titel te verlee- nen van Podesta, met het recht, te gen personen, die den Zondag tot een aangenomen dag pogen te verlagen, op te treden met alle paragrafen van de vermolmde Zondagswet, artillerie en wonderolie „verleent hem den persoontijken ti tel van Duce, alsmede een zwart hemd; „besluit deze motie te publiceeren in de wereldpers en in het „Blokzijlsche Dompertje", en gaat over tot de or de van den dag". dat we alzoo gezamenlijk mogen werk zaam zijn in het belang der gemeente Krabbendijke. Samenwerking toch is geboden, vooral in dezen tijd van groo te malaise in den landbouw, welke in een gemeente als deze zeer drukt, daar hier de bron van bestaan bijna uitsluitend de landbouw is. Het is te hopen, dat God ons voor verdere in zinking beware. Mijnheer Strick van Linschoten, U een deur en ik volgde hem naar een kleine, donkere kamer, met een laag afloopend plafond. Iemand in bakkerscostuum stond op en nam onmiddellijk de militaire hou ding aan. Daama salueerde hij en na een paar woorden met Max gewisseld te hebben, trok hij zich terug. Wij waren thans alleen. Het was zoo donker, dat een kaars aangestoken moest worden. Het electrisch licht in de stad is defect en niemand wil in de Centrale werken. Ik keek Max aan; hij kon zijnoogen niet van me afwenden. Oh, dat eene oogenblik maakte alles goed. Ik zag zijn heerlijke donkerblauwe oogen en den zonnigen glimlach weer. Door de bakkerskleeren leek hij veel grooter. Het duurde lang, voordat een van ons beiden sprak. Toen zei ik haastig; ,Max, ik heb geen oogenblik ge loofd, dat je het land verlaten had. Ik was er van overtuigd, dat je in je vaderland bleef en trouw aan het volk zou zijn". ,Meg", zei hij en er was een vreem de klank in zijn stem. „Oh, Meg". Het volgende oogenblik lag ik in zijn armen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1