De DO X naar Amerika.
De Kleine Bazar
N°. i29
Yrijdag^Si October 1950
117 Jaargang
abonnement
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel
NU in
Raadsfilm.
.let meisje, dat met
een Koning trouwde
RecbfcszakeD.
Prijs per kwartaal in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
(iOESCHE
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
De route via Amsterdam enkele bijzonderheden
over de grootste vliegboot van de wereld
<- De grootste vliegboot ter wereld, de
Do X, gaat een tocht naar Amerika
maken. Vermoedelijk zal Zondag de
eerste étappe Altenrhein—Amsterdam
ondernomen worden. Verwacht wordt
dat op 12 November van Lissabon
naar de Azoren vertrokken zal worden.
Een medewerker op luchtvaartgebied
zendt ons over de inrichting van de
ren reus onder de vliegbooten tal van
bijzonderheden, waarvan we er hier
enkele laten volgen:
Kort geleden nog is de Do X gewij
zigd. De voornaamste verandering was
wel het vervangen der luchtgekoelde
Siemens „Jupiter"-motoren door water-
gekoelde Curtiss „conqueror"-motoren.
De kajuiten zijn modern en comfor
tabel ingericht en bieden plaats voor
70 passagiers, de kleinere zijn op 8,
de grootere op 10 a 15 passagiers be
rekend. Tezamen zijn ze 24 M. lang
bij een hoogte van 2 M. en een ge
middelde breedte van 3.2 M. In den
boeg van het passagiersdek bevindt
zich het ankertoestel, n.l. een patent
anker van 180 K.G. met een stalen ka
bel van 100 M. 1( De ankerkamer
is tevens een inriS
g tot beveiliging
der passagiers bWJIventuecle botsin
gen. Vlak daaracihK# is een kleine bar
iet ingebouwde kasten, koelkastje en
gootsteen en daarnaast een rookkamer
net leeren stoelen. Dan komen twee
kajuiten, waarvan er één zoo noodïg
voor den nacht kan worden ingericht.
Ze komen met een deur uit op den
dwarsgang, die aan weerszijden de
buitendeuren heeft, waardoor men het
toestel binnenkomt.
Van deze dwarsgang verder naar
acl - gaande, loopt men door een
middengang van links en rechts kleed
kamers, gevolgd door een conversatie
taal van 7 bij 3 M., die ons geheel
Sdoet vergeten, dat wij ons aan boord
Jvan een vliegtuig bev'-nlen. Dan komen
veer kleinere kajui een electrische
'k-aken met spoelkamer, toiletten en
gage-ruimen.
Je stuurkamer ligt boven de voorste
-'ssagierskajuit.
Je stuurinrichtingen zijn dezelfde
,s bij andere moderne verkeersvlieg
tuigen. Buiten boord bevinden zich
Lnks en rechts tér hoogte van de
stuurstoelen twee gas-hefboomen, die
ieder zes motoren reguleeren.
Van elke stuurstoel uit kan het ge-
heele toestel bestuurd worden, zoo dat
de twee piloten elkaar kunnen afwis
selen. De stuurkamer staat van ach ter
door een schuifdeur in verbinding m vet
de kamer van den commandant. Va n-
daar gaat ook een trap omlaag naaur
het passagiersdek. Ter weerszijden
zijn groote ramen met vrij uitzicht. De
kamer ziet er bijna geheel uit als op
een stoomboot: kaartentafel, chrono
meter, kompas, hoogtemeters, klok
ken, sextanten, telefoon, radiopeïltoe
stel en zoeklicht zijn daar o.a. te
vinden.
De radio-installatie bestaat uit een
zender voor golflengten van 600 tof
2100 M. en een kortegolfzender van
30 tot 60 M. Het ontvangtoestel is in
gericht voor alle golflengten.
Het vliegtuig wordt aangedreven met
twaalf motoren met een maximum
prestatie van elk 600 P.K., die paarsge
wijze in 6 tandemgondels zijn onder
gebracht. De helft der motoren drijft
dus trekpropellors en de andere helft
drukpropellors, de benzine wordt on
dergebracht in 4 cylindrische tanks
met een inhoud van 3000 L., 2 van
1700 L. en 2 van 300 L. De olietanks
bevatten 1660 L. te samen.
(Nadruk verboden).
voor ,juw
Tin en Luxe Artikelen
Glas van Leerdam.
70
FEUILLETON
DOOR ALICE HEATH HOSKEN.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
Ik moet evenwel teruggaan naar het
geen te Vesteral plaats vond. Sinds
wij vandaar vertrokken heb ik nog
geen woord kunnen schrijven. Heden
echter kwamen er orders van het
hoofdkwartier, dat men n >ij zooveel
papier en inkt mocht gevi :n, als ik
Tf slechts wenschte.
verbaas mij er over, dat ik nog
zitten schrijven, nu il i niet eens
of Max nog leeft. T oen ik met
'tgboek ophield, zate n Hulda en
let paleis den gèhee! len nacht op.
T volgenden morgen heel vroeg
■fcn ze bij ons met c le mededee-
/at wij ons gereed i noesten ma-
en alles wat wij we) jschten kon-
Als we de gemeenteraadszitting van
gisteren met een speelmiddag bridge
zouden vergelijken we treden nu
eenmaal gaarne in vergelijkingen als
het raadsvergaderingen in Goes betreft
zouden we noodwendig moeten op
merken, dat de goede spellen vrijwel
voortdurend aan de zijde der libera
ren zaten, en dat de liberalen, zoo
zij na het geven eens minder gelukkig
bleken, dank zij voortreffelijk snijden
en scherp bieden een spel ontwikkel
den, dat de aandacht der omstanders
had. De heer van Poelgeest b.v. heeft
het niet onder zich gelaten na iedere
ronde te callen. Soms leek het dat hij
de tegenspelers, die op het leitje ston
den, wilde opjagen, hetgeen enkele
keeren het misnoegen opwekte van
den voorzitter, die bij een huiselijke
partij bridge met bekende spelers niet
van ingewikkelde en duistere spel
gangen houdt, en die, hoewel zelf van
een heel klein ondeugend gokje niet
afkeerig, geen bewonderaar is van
spel-situaties, welke hij niet van te vo
ren doorziet. Klein Slem, niet van te
voren aangekondigd, kan hij slechts
matig apprecieeren, hetgeen natuurlijk
het boeken van de behaalde vordering
door de tegenpartij niet belet. Zeer
interessante spellen, of liever zeer bui
tengewone spellen heeft de bijeen
komst gisteren niet opgeleverd. Daar
door zaten de goede kaarten te veel
aan den liberalen kant. Gedurende den
geheelen middag hebben we dan ook
slechts één kreet van verrukking, één
daverende bijvalsbetuiging van de toe
kijkenden waargenomen. Dat was toen
«de voorzitter op zeer verdienstelijke
wijze z'n V.V.V.-troeven gespeeld had
en, een robber dacht te noteeren, en
toen de heer Koning een door de te
genpartij vergeten troefje op tafel
speelde, en zóó den voorzitter van de
robber af hield. De voorzitter en de
•den meenemen, daar wij zouden ver
trekken. Het hielp niets ofwijtracht-
Iten den schildwacht uit te hooren,
want niemand liet een woord los.
Een gesloten automobiel wachtte ons
De gordijntjes waren neergelaten en
bovendien had men de raampjes groen
geverfd, zoodat wij dus niets van de
stad te zien kregen.
Wij reden den geheelen dag door
•en stopten slechts eenmaal op een
plaats, die eenïgszins op een bosch
geleek, om wat warme soep te gebrui
kendie afschuwelijk smaakte.
Daarna gingen wij verder en het
d uurde zóó lang, dat ik dacht, dat er
n- ooit een einde aan zou komen. Ein
dt :lijk schenen wij dan onze bestem-
m ïng bereikt te hebben, want de be-
w£ ikers gelastten ons uit te stappen.
!Het was stikdonker. We werden
langs een lange oprijlaan naar een
groot huis gebracht, dat geheel ver
laten leek te zijn.
Men geleidde ons naar een groot
vertrek gelijkvloers. Het was een
moois: kamer geweest, doch deze werd
0e. /via "Icouk kan.
iJUtcL
Waarschuwing
MOEDERS! (De natuur be-
schermt U niet negen de gevol
gen van onbék|rï3iïeul met
hare geheimen/..!
Een natuurgeheim was het
tot voor kort, clïf levertraan
dikwijls zeer arm(is_^an vita-
minen A en D. Het isNthans
JThB gebleken, dat de natuur 4- een
VÏM zeer onbetrouwbaar fabrikant
van levertraan is.
MOEDERS! Gij kunt j U
tegen het ontvangenyZan vita-
minen-arme levertraan verze
keren, want de /wetenschap
heeft thans middelen gevonden
om het vitaminegehalte van
levertraan nauwkeurig te me-
ten. I J
Dienten|evoIg| zijn wij thans
in/staatlevê?traan in den han-
MQÜB3 te brengen* ,door een N e-
die r 1 a n dTc h] (iooglcdraar in
c|e Gezdndhefusieer,/Prof. L.
Iftll Wolff Je iLJtre^ht, namv-
keuri^-Qj/hbt ^itaminegêljJute
onde^ochTè'rv/gCfijkt" (d.i. ge
waarmerkt) als bevattend ten
jo eeïuieaen vitamine A
2/$o genheden vitamine D
Deze VOL vitamine lever
traan heet l
l TECOyiTOL
UftoCAPHARM"
kostVslechts 1per flesch
(ükl e" 's\erkr%baar bij alle Apo-
■cH 'bekeri^ en Drogisten.
BESTELBON v. i flesch
Jecovitol „Brocapharm" aan
Apoth.
Drögt
leverbaar aan Mevr
h 1.p. flesch
te
Invullen voorspoedige levering
heer Koning plegen elkaar gaarne in
het spel een tikje dwars te zitten, en
als rechtgeaarde spelers waardeeren
alle omstanders zulks. De voorzitter
heeft den heer Koning al enkele kee
ren met een Amerikaansche double
down doen gaan, en wellicht daarom
apprecieerde iedereen het gister zoo,
dat de heer Koning met een welover
wogen en tactisch zuinig gespaarde
troef den "voorzitter een genoegelijk
hakje zette.
Toen de gasverwarming in het stad
huis troef was gemaakt door den heer
Crucq zijn bod werd door den
heer van Poelgeest verhoogd leek
het aanvankelijk of de partij B. en W.
niets in te brengen zou hebben. Des
niettemin konden ze het resultaat aan
hun kant schrijven.
Bij het spel: „subsidie voor een gids
van Zeeland" was het <weer de heer
van Poelgeest, die het eerste bod deed.
De heer Koning callde hooger, maar
toen het spel begon sneed de voorzit
ter met de routine van een oude rot.
Zooals gezegd: het zag er naar uit
dat de partij-Koning deerlijk down
zou gaan. Het achtergehouden troefje
beteekende echter de overwinning.
Een 3-sans-spel van den heer van
Poelgeest bracht Bouwplan III. Dit
spel gaf aanleiding tot tal van opmer
kingen over de wijze van uitkomen
van B. en W., die zeer zeker alleszins
gerechtvaardigd waren. Aangezien B.
en W. toegankelijk bleken voor goede
blijkbaar door het gepeupel geplun
derd. Alles was vernield. Over den
grond lagen boeken, de spiegels wa
ren aan gruizelementen geslagen en
het behang en de gordijnen werden
aan flarden gescheurd. Onze bewa
kers deelden ons mede, dat wij hier
moesten slapen. Het eten dat zij be
machtigen konden, zouden ze ons
brengen.
Dit bestond uit niets anders dan
brood en melk, hetgeen wij gretig ver
orberden. Ik veronderstel, dat wij ge
heel uitgeput waren, want wij vielen
beiden heel gauw in slaap.
Toen wij ontwaakten, was het reeds
klaarlichte dag. De deur der kamer
was niet op slot. Wij gingen naar bui
ten en ontdekten, dat er geen levend
wezen in het huis was.
Aan den knop van de deur aan de
buitenzijde van het vertrek, waarin
wij geslapen hadden, was een papier
tje bevestigd. Hierop stond het na
volgende geschreven:
„Uwe Majesteit is vrij. U bevindt zich
op twee mijlen afstand van de Mol-
wenken, kwam het echter niet tot ver
wikkelingen, die zoo menig bridge-uur
onverkwikkelijk doen zijn.
De laatste robber, de P. Z. E. M.-
robber bracht alweer scherp spel van
de zijde van den heer van Poelgeest,
doch hij slaagde er niet in B. en W.
van het boekje af te houden.
Of gisteren slechts B. en W. en de
de liberalen gespeeld hebben, vraagt
de lezer zich vermoedelijk af. Niet
absoluut, doch grootendeels wel. De
overige heeren konden moeilijk aan 't
spel komen: zoo nu en dan deden zij
een klein openings-bod in klaveren
of ruiten, doch tot groote 'dingen kon
dit uiteraard niet leiden.
Het spel was in handen van de libe
ralen, en dan vooral in handen van
den heer van Poelgeest, die bijna den
geheelen middag goede kaarten kreeg,
doch die, zoo dit eens een keer niet
het geval was, bewees iets uit elk
spel te kunnen 'halen.
Na de diverse spellen heeft de voor
zitter met zijn gasten nog wat nage
praat. Hij deed eenigszins schokkende
mededeelingen over een verschil van
meening tusschen de gemeente en hef
Rijk inzake de H. B. S. Daaruit bleek
dat het Rijk gaarne de H. B. S. in
eigendom wil hebben, doch niet van
plan is ook maar één tegenprestatie
te leveren. En dat in dezen tijd, nu
het Rijk handen vol geld wegsmijt aan
allerlei scholen en schooltjes voor la
ger onderwijs! Toch zouden we B.
en W. willen adviseeren: „Leidt deze
zaak beleidvol, en draagt in ieder ge
val zorg, dat de A-afdeeling aan de
H. B. S. niet verloren gaat".
Want nog steeds hangt het chris
telijk lyceum in de lucht
Achter de geheele zaak kon wel
eens meer schuilen dan de duiten
kwestie, die nu aan de orde is gesteld!
Het heeft ons in niet geringe mate
verwonderd, dat B. en W. de H. B. S.-
kwestie niet in een schriftelijk voorstel
hebben vastgelegd. Waarom met zulk
een voor Goes belangrijke kwestie aan
het einde der vergadering te komen,
en er een mededeeling van te maken?
De heele zaak had allang met de ove
rige punten der agenda in de courant
moeten staan.
Zijn kinderen gedood.
De Rotterdamsche rechtbank heeft
gisteren uitspraak gedaan in de zaak
tegen den 40-jarigen oud-Indisch mi
litair P. S., die onlangs zijn beide kin
deren heeft doodgeschoten.
Beklaagde werd veroordeeld tot 1
jaar gevangenisstraf door te brengen
in de bijz. strafgevangenis en daarna
ter beschikkingstelling van de Regee
ring. De eisch luidde acht jaar en
daarna ter beschikkingstelling van de
Regeering.
Diefstal uit den postzak.
In den nacht van 10 op 11 Sept.
is uit een verzegelde postzak die van
Amsterdam via Haarlem naar Hoofd
dorp verzonden werd, een bedrag van
f16.000 ontvreemd. Tegen den dader,
die verklaarde door hoogen financiee-
len nood tot diefstal te zijn gekomen,
is gisteren voor de rechtbank te Haar
lem 2 jaar geëischt.
daviaansche grens. Niemand wenscht
U kwaad toe, en geen sterveling zal
U deren. Na een uur loopen zult U
reeds in veiligheid zijn".
Er was een kaartje van de omgeving
bij, waarop de weg, welken wij ne
men moesten, stond aangegeven. Hul
da en ik keken elkaar verbaasd aan.
Ik weet niet, wat er op dat oogenblik
in haar omging, doch ik voelde me
eenigszins angstig.
„Mevrouw", zei Hulda, „dat betee-
kent dus, dat we vrij zijn. Ze zijn
bang voor het volk, dat van U houdt.
Ze durven niets te doen".
Daarop kwam het ongeveer neer.
Ze wilden mij het land uit hebben.
Wederom staarden wij elkaar aan.
„Hulda, ik denk er niet over, het
land te verlaten". Er kwam een uit
drukking van vreugde in haar bruin
gele oogen.
„Oh, wat ben ik daar blij om, Me
vrouw". Ik begreep, dat zij aan haar
ouders dacht, doch vermoedelijk nog
meer aan Hugo Resta. Hierop kwamen
er waarschijnlijk andere dankbeelden
dagboekblaadjes.
31 OCT. De tienjarige herden
king van den slag aan den Weichsel
in 1Q20, die Europa redde van den
bolsjewistischen springvloed, had mij
op de gedachte gebracht, eenige Pool-
sche en Nederlandsche vrienden uit
te noodigen tot een genoegelijk sa
menzijn. De vraag van een der Polen,
wat mij bij mijn kortstondig bezoek
aan het land van Paderewski en Pil-
soedski het sterkst had getroffen, be
antwoordde ik als volgt:
te. dat het in den „Poolschen Land
dag" rustiger toeging dan in onze
Tweede Kamer, hetgeen hierdoor komt
dat de heer Lou de Visser er een on
bekende iS;
2e. dat in Warschau een „taxi"-
tocht per arrestee maar een kwartje
kost, hetgeen den voerman niet belet,
beleefd te blijven:
3e. dat er een courant bestaat, die
den voor onze ooren vreemd klinken
den naam „Polak Katolik" draagt, het
geen „De Katholieke Pool" beteekent.
Dit bracht ons op een vermakelijk
gezelschapsspel: de Polen en de Hol
landers zouden opschrijven, wat ze
van eikaars land wisten.
Eerst stelden de Polen eenige vra
gen op, die wij moesten beantwoorden
„Hoeveel vierkante Kilometer is Po
ten groot?"
De oppervlakte, die 389.000 vierk.
KM., of bijna vier-vijfde van Frank
rijk bedraagt, werd door de meesten
onzer zoo falikant geschat, dat onze
cijfers dichter kwamen 'bij de opper
vlakte van het Amstetdamsche „Po
len" dan bij die van de Republiek.
„Welke Pool is het beroemdst?"
De een noemde Kosciusko, hetgeen
hem een verdiend compliment bezorg
de,- een ander Salomon Liebermann,
hetgeen er natuurlijk heelentaal naast
was, aangezien deze financier een Let
lander is; een derde antwoordde: de
Noordpool, waar we verder het zwij
gen toe deden. De overigen verdwenen
even uit de kamer, quasi om sigaret
ten te halen, maar lieten, toen er
geen encyclopaedic in huis bleek te
zijn, het antwoord oningevuld.
Toen kwam de beurt aan ons.
„Hoe heet de Nederlandsche mi
nister-president?"
Wijnkoop? waagde de een.
Vissering, een ander, die gauw
op een bankbiljet had gekeken.
Ruys van Beresteyn, zei de der
de, die er het dichtst bij kwam.
De naam Borms, door een vierde ge
uit, dreigde even een diplomatiek in
cident te veroorzaken.
Wat is de hoofdstad van Neder-
land's bekendste overzeesch bezit?"
Willemstad, luidde het prompte
antwoord van allen.
„Wie is de beroemdste Nederland
sche schrijver?"
Einstein!
Felix Hollander!
Mengelberg!
De fijngevoeligheid van onze gasten
had onze eer gered. Ze zeiden maar
wat, maar waren natuurlijk heel goed
op de hoogteDe Hollanders sloe
gen intusschen een jammerlijk figuur;
het wordt tijd, dat de Vereeniging tot
Verspreiding van kennis omtrent Po
len in den Vreemde er zich mee be
moeit!
bij haar boven en vervolgde zij lang
zaam, alsof zij het meer uit plichts
gevoel dan overtuiging zei:
„Misschien moest U eigenlijk toch
weggaan, Mevrouw. Het is wellicht Uw
plicht tegenover den Koning en het
volk. Volgens dit briefje bevinden wij
ons dicht bij de grenzen van Molda
via, en als U deze eenmaal overschre
den heeft, zult U te midden van Uw
vrienden zijn. U zou naar de Konin
gin kunnen gaan en
.Groote goedheid, Hulda", riep ik
uit. „Ik was heelemaal vergeten, toen
wij Gritna verlieten, dat de Koningin
van Moldavia daar nog was. En die
mannen zeiden, dat de opstandelingen
meester van Gritna waren
„De Koningin van Moldavia zal ze
ker wel zijn ontkomen, Mevrouw", zei
Hulda. „Ze zullen haar niet hebben
durven vasthouden. Ze zal per boot
of per auto door het gebergte de gren
zen bereikt hebben".
1 1 1 T T
j. 1 J
(Wordt vervolgd).
