Hendrikse &-Co's Bank N.V.,
N° 121
Maandag 20 October 1950
117 Jaargang*
Rechtszaken.
Het meisje, dat met
een Koning trouwde
Koloniën
de ASSURANTIE MAATSCHAPPIJ
de .NEDERLANDEN" van 1845
Parlementaria.
1dagboekblaadjes
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE COURANT
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant lïlflPjfisJ en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
I Qpn mi a«. 1*7 MA 1*7 \T/\ O AA tiC ^jOCS*
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
ADVERTENTIBN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Rechtbank te Middelburg.
De Koningïnnefeesfen in Yerseke.
A. J. v. S., 35 jaar, en P. J. v. S.,
19 jaar, oesterwerkers te Yerseke, wer
den verdacht: A. J. v. S. dat hij op 5
September 1930 te Yerseke, toen de
burgemeester, de opperwachtmeester
van de Maréchaussée en de gemeente
veldwachter den verdachte bij gelegen
heid van een volksoploop 3 maal had
den gesommeerd om naar huis te gaan,
en hem beetpakten, daar hij ook onder
den invloed van sterken drank was,
zich met geweld tegen die Ambtenaren
heeft verzet; P. J. v. S. werd ten laste
gelegd, dat hij op tijd en plaats voor
noemd bij het verzet door A. J. v. S.
den opperwachtmeester Fenïjn tegen
zijn hoofd en zijn mond heeft ge
slagen.
Eisch: voor ieder 1 maand gevange
nisstraf.
Mr. Hartog uit Bergen op Zoom ver
dedigde de verdachten. Hij bestreed
de dagvaarding in den breede en acht
te de schuld van de verdachten aan
het ten laste gelegde niet bewezen. Ten
slotte vroeg hij vrijspraak voor de
verdachten en in het geval dat de
rechtbank de beklaagden toch zou
schuldig verklaren eene voorwaarde
lijke straf op te leggen.
Koopen zonder betalen.
A. K., 30 jaar, werkman te Heinkens-
zand was door de Rechtbank op 5
September 1930 veroordeeld wegens
een gewoonte maken van het koopen
van goederen zonder volledige beta
ling tot eene gevangenisstraf van 3
maanden. Verdachte was tegen dat ver-
stekvonnïs in verzet gekomen. Hem
was ten laste gelegd, dat hij in het
Arrondissement Middelburg in den loop
der maanden April en Mei 1930 eene
gewoonte heeft gemaakt van het koo
pen van goederen met het oogmerk
om zonder volledige betaling zich de
beschikking over die goederen te ver
zekeren door, wetende dat hij vol
strekt niet in staat was om den koop
prijs van de na te noemen goederen
te betalen in het tijdsverloop, gelegen
tusschen 7 April 1930 en 4 Mei 1930,
van na te noemen personen de bij
,1 hunne namen vermelde goederen te
koopen en van den overeengekomen
koopprijs niets of slechts een gedeelte
te betalen:
a. op of omstreeks 7 April 1930
van Alberfus Zandee te Nieuwdorp,
gem. 's Heer Arendskerke, twee var
kens voor f170,—, waarvan hij, ver
dachte, niets heeft betaald;
b. op of omstreeks 23 April 1930
van Marinus Murre te 's Heer Arends
kerke drie varkens, op den koopprijs
hij, verdachte, nog f 30,is schuldig
gebleven
c. op of omstreeks 25 April 1930
van Jan Tolhoek te 's Heerenhoek een
varken voor f75,waarvan hij, ver
dachte, niets heeft betaald; en
d. op of omstreeks 4 Mei 1930 van
Katharinus de Buck te Goes drie kal
veren voor f70,—, waarvan hij, ver
dachte, niets heeft betaald.
Eisch: Bevestiging van hef vonnis
waartegen verzet.
Mr. Kuipers verdedigde den ver
65
FEUILLETON
DOOR ALICE HEATH HOSKEN.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
De reis verliep heel kalm. Een par
ticuliere auto zonder een enkel uiter
lijk kenteeken, waaruit zou kunnen
worden afgeleid, dat deze tot het Hof
behoorde, wachtte ons en bracht ons
naar een zij-ingang van het paleis.
De straten waren stil en verlaten.
Het was ongeveer drie uur in den
middag, toen wij arriveerden. Natuur
lijk zal het in Vesteral eerst weer
levendig worden, wanneer het Hof hier
komt, hetgeen vandaag over drie da
gen zal plaats vinden. Toch leek het
mij, alsof de straten van zulk een
groote stad wel wat al te stil waren.
Hulda kreeg het op een eigenaardige
manier op haar zenuwen, terwijl wij
het paleis betraden.
„Mevrouw", zei ze verscheidene ma
dachte en achtte niets van de tenlaste
legging bewezen en vroeg vrijspraak.
Dood door schuld.
Voor de rechtbank te Middelburg
is één maand gevangenisstraf geëischt
tegen den 30-jarigen sleepbootkapitein
M. L. uit Antwerpen, die op 6 April
1930 met zijn sleepboot nabij Honte-
nisse in aanvaring kwam met het
stoomschip „Aller", en dit met het mo
torschip „Kura", dat zonk, waarbij de
vrouw van den schipper om het le
ven kwam.
De verdediger mr. J. Adriaanse, be
pleitte vrijspraak, omdat hij de schuld
van verdachte aan de aanvaring niet
bewezen achtte.
Het verbouwen van bravo's.
Voor den kantonrechter te Zuid
broek hebben terecht gestaan 19 boe
renarbeiders uit de gemeenten Nïeu-
wolda en Scheemda, wegens het ver
bouwen van bravo's, een aardappel
soort, waarvan het kweeken was ver
boden, omdat de knollen aan de wrat
ziekte leden. Deze aardappelsoorf
brengt de aardappelcultuur in gevaar.
Een der verdachten weersprak deze
beschuldiging. Hij had, naar hij zeide,
door bestuïving een kruising gekweekt
van bravo's en robijns. Een deskun
dige verklaarde echter dat door be
stuiving geen nieuwe variëteit wordt
verkregen en dus wel degelijk bra
vo's waren verbouwd. Om de inspec
teurs van den plantenziektenkundigen
dienst om den tuin te leiden hadden
sommigen langs de randen der ak
kers andere soorten gekweekt. Er
werd tegen hen een gezamenlijke boe
te geëischt van f250 subs. 130 dagen
hechtenis. De zwaarste straf was 50
dagen hechtenis subs, f25 boete.
Een inlander dood geranseld.
De dader legt een volle
dige bekentenis af.
De politie van Solo heeft te Djok
jakarta den Europeaan PI. aangehou
den, gewezen machinist van een rub
beronderneming in het Solosche, in
verband met het vinden van het lijk
van den Javaanschen chauffeur van
een Soerabajaschen auto, waarin PI.
Zondagnacht naar Soerabaja was ver
trokken. PI. belde te Sragen een dok
ter op, wien hij mededeelde dat den
chauffeur een ernstig ongeluk was
overkomen door een passeerenden
auto, welke hem aanreed, toen hij we
gens benzinegebrek was gestopt. De
politie onderzocht het geval, waarna
bleek dat de chauffeur was overleden
tengevolge van mishandeling.
Nader wordt gemeld:
De Europeaan Plaat, die door de
politie van Solo werd aangehouden
in verband met het vinden van bef
lijk van een Soerabajaschen chauf
feur bij Sragen, heeft na een lang
durig kruisverhoor een volledige be
kentenis afgelegd. Hij verklaarde den
doodslag op den chauffeur te hebben
gepleegd. De oorzaak was een ruzie
over de verstrekking van geld voor
benzine-aankoop op de terugreisnaar
Soerabaja.
len, „valt het U niet op, dat er iets
iets vreemds gaande schijnt te zijn?"
„Nee, Hulda", antwoordde ik. Ik
was zoo in mijn eigen gedachten ver
diept, dat ik vermoedelijk, zelfs al
was er iets bijzonders te zien geweest,
dit toch niet zou hebben bemerkt.
„Wat bedoel je eigenlijk?"
„Ik weet het niet, Mevrouw", zei ze.
„Ik kan het niet precies uitdrukken,
doch het maakt me angstig. Oh, hef
was veel beter geweest, als we hier
niet gekomen waren".
„Wees nu niet dwaas", riep ik uit.
Hoewel zij zes jaar ouder is dan ik,
beschouw ik haar toch dikwijls als
een kind.
Hier zitten wij thans. Het is nu
laat in den avond. Niettegenstaande
er weinig bedienden in het paleis wa
ren, bleken er toch genoeg te zijn
om ons te bedienen. Morgen zal ik
de spoorgidsen inkijken en regelingen
treffen voor mijn reis naar Engeland.
Ik zal moeder niet telegrafeeren,
daar dit haar misschien kan doen
schrikken. Ik ga kalm naar haar terug
en zal haar vertellen, dat ik zélf een
mislukking en mijn huwelijk eenvou
GOES.
Agentschap van
Vertegenwoordiger A. A. DE BUCK.
De bevolking van Ned.-Indië
Volgens de moment-telling
zestig millioen zielen.
Het voorloopig resultaat van de door
geheel Ned.-Indië gehouden moment-
telling is, dat geheel Ned. Oost-Indië
een bevolking heeft van 60 millioen
zielen. De bevolking van de afdeeling
Noordkust van Atjeh bedraagt 244.172
zielen tegen 176.117 in 1920. De be
volking van Medan, met inbegrip van
de kampongs van het Sultanaat, be
draagt 77.865 zielen.
Werklooze Europeanen.
Op Malakka. En in
Ned.-Indië.
Het geheele Oosten, waar vroeger
iedereen die wilde werken een fatsoen
lijk stuk brood (of bord rijst) kon ver
dienen, kent tegenwoordig het betrek
kelijk nieuwe, zeker trieste verschijn
sel van den werkloozen Europeaan,
aldus lezen we in het „Hbld.". Wij
denken nu niet aan de minder gunsti
ge elementen, aan de zwervers die
slechts wenschen te leven op de kos
ten van anderen, doch aan de fat
soenlijke Europeanen die buiten eigen
schuld werkloos werden, en dat he
laas blijven. Ons Indië kent er velen
en de regeering zal binnen afzienba-
ren tijd voor hen iets moeten doen.
Op maatregelen in hun belang wordt
gerekend.
Op Malakka is het aantal werklooze
Europeanen grooter dan bij ons, om
dat daar dagelijks velen hun betrek
king verliezen in verband met de hui
dige situatie op de rubbermarkt. Maar
daar worden dan ook reeds maatrege
len beraamd om hen te helpen. Men
ziet de zaak daar anders dan in Ned.
Indië; op Malakka werd het echt
Engelschi een prestige-kwestie.
Daarom wordt gemeend dat de regee
ring op zoo weinig mogelijk kostbare
wijze den werkloozen Britten te hulp
moet komen.
Een der voorstellen is naar wij
in de „Straits Times" lezen de
werkloozen te concentreeren in kazer
nes onder vrijwillige militaire training,
in hun levensonderhoud te voorzien
en hun een klein zakgeld voor per
soonlijke uitgaven toe te kennen. Een
practisch denkbeeld, te meer daar de
werklooze Europeanen in de Engelsche
kolonie meerendeels ongehuwde jonge
lieden zijn. Employés van onderne
mingen.
In Ned.-Indië is de zaak ernstiger,
aangezien daar nog geen ontslagen op
groote schaal in de cultures plaats
hadden de Bat. Petroleum Mij. zond
haar ontslagenen naar Nederland te
rug en de werklooze Europeanen
meerendeels ouderen, gezinshoofden
zijn. Hen van regeeringswege te hel
pen, is heel wat moeilijker. En kost
baarder! Maar het zal moeten gebeu
dig een bespotting was geweest. Zoo
even bekeek ik me in den spiegel en
ik zie er afschuwelijk uit. Mijn ge
zicht is bleek en vermoeid, en er lig
gen diepe, zwarte kringen onder mijn
oogen. Ik haat alles en iedereen
Max, zijn moeder, het landHet is
schandelijk, dat men mij zoo heeft
doen lijden. Ik heb niets gedaan om
qp die manier behandeld te worden....
Niemand weet, dat ik hier ben. Ik
kan dus precies als een gewoon
mensch uit het paleis sluipen en naar
Richmond gaan. Naar huis terugkee-
ren.... en bij moeder mijn schande
verbergen.
MAX's MOEDER.
De Koningin-Moeder kwam geheel
onverwacht vanmorgen hier. Ze was
even verbaasd over mijn aanwezigheid,
als ik over haar komst. Gisteren ben
ik hier pas aangekomen.
Wij hebben een heftige scène ge
had. Ik moet zeggen, dat ik haar ten
zeerste bewonderde. Ze was geheel
en al buiten zichzelf, toen ik haar ver
telde dat Max dat schepsel op hef
bal te Gritna had gebracht Het was
ren. Er wordt door verscheidenen in
Insulinde veel ellende geleden. En nog
bepaalt de regeering zich tot toezien....
TWEEDE KAMER.
De Zuiderzee-steunwethet
V lootplan-Deckers.
De Tweede Kamer is met de behan
deling van de Zuiderzee-steunwetVrij-
dag gereed gekomen. Morgen zal hef
wetsontwerp vermoedelijk met alge-
meene stemmen, behalve die der com
munisten, worden aangenomen.
Na de Zuiderzee-steunwet kwam
Vrijdag het Vloofplan van minister
Deckers aan de orde. De minister had
er echter niet op gerekend, dat de
Zuiderzee-steunwet zoo onverwacht
spoedig zou afgehandeld zijn en moest
geroepen worden. Na eenïgen tijd
wachten werd hij met een hoeratje
ontvangen.
Het vuur tegen den kruiser en hef
flottielje-vaartuig werd geopend door
den heer Brautigam, die betoogde,dat
aanneming van dit ontwerp tot ver
hooging der defensïe-begrooting ge
lijk staat met een zich vastleggen aan
de verdere vlootplannen der regee
ring, en dat dit meer is dan het halve
minimum van de vloot, die in 1923
verworpen werd. Spr. zet uitvoerig uit
een, dat er alleen een formeel ver
schil is tusschen het ontwerp van 1923
en dit en dat deze ontwerpen in we
zen gelijk zijn. De minister schat de
kosten van de vloot op 194.2 millioen
en spr. stelt de vraag wat deze vloot
wel zal moeten uitvoeren. De heer
Brautigam betoogde voorts dat de oor
logsvloot nooit zal kunnen optreden
en dat een politie-vloot veiliger en
goedkooper is.
De heer van Rappard betoogt, dat
het vlootplan niet kan worden ver
geleken bij het ontwerp van 1923, toen
de Kamer vastgelegd werd aan de
fensie-politiek, hetgeen thans niet hef
geval is.
Aan het petitionnement der S. D.
A. P. ontzegde hij alle waarde. Niet
slechts waren er personen, die ineer
malen daarop hebben geteekend en
hadden ook jongens en meisjes bene
den de 18 jaar daarop hun handtee-
kening gezet, maar bovendien was het
publiek bij de actie voor onderteeke
ning niet naar waarheid voorgelicht.
Met het wetsontwerp, door den minis
ter ingediend, konden de liberalen
meegaan.
Toen na de rede van den heer van
Rappard de voorzitter vroeg, wie nog
het woord wenschte, gaf zich niemand
meer hiervoor op. De belangstelling
was ook niet buitengewoon groot en
verscheidene leden waren, al was hef
nog vroeg, naar huis gegaan. Feite
lijk had de voorzitter toen het woord
reeds aan den minister kunnen geven,
maar hij begreep vermoedelijk wel,
dat er nog liefhebbers zouden zijn om
het een en ander bij de algemeene
beraadslagingen te zeggen, die er nu
de voorkeur aan hadden gegeven naar
den trein te gaan. Daarom verdaagde
de voorzitter, al was het nog eerst
half vijf, de vergadering tot Dinsdag.
een overweldigende schok voor haar,
en ik meende zelfs voor een oogenblik,
dat ze flauw zou vallen.
Ze weet zich echter altijd goed te
houden. Ze herstelde zich dan ook
spoedig en stond beschaamd en diep
terneergeslagen voor me. Toch zag ik,
dat zij nog steeds vervuld was van die
gedachten, welke bij haar alles over-
heerschen, namelijk Lostrasïahet
landhet volk.... de troon!
„Margaret", zei ze, „je kunt mijn
zoon niet verlaten. Je moogt je plich
ten niet uit het öog verliezen".
„Niettemin zal ik het doen", ant
woordde ik. „Zou U zelf met een der
gelijke handelwijze genoegen nemen?
Wat rest mij anders dan naar huis te
gaan? Verwacht U, dat ik het kalm
en gelaten zal aanzien, dat Max Ma
dame Valona in het paleis brengt en
mij, met haar aan zijn arm, openlijk
tegemoet treedt?"
Tengevolge van de grooteinspan
ning om haar tranen te onderdruk
ken, beefde ze over haar geheele li
chaam. Het was een zeer tragisch ge
zicht te bemerken, hoe wanhopig dat
kleine, oude en kreupele vrouwtje zich
20 OCT. Gisteravond kwam ik
aan een verjaringsdiner te zitten naast
een dame, wier naam ik niet verstond.
Bij de soep begon ze al met me te vra
gen wat ik van Italië dacht. Ik ant
woordde, dat het er heelemaal van af
hing in ivelk opzicht ze bedoelde. Ze
zei: „Ik bedoel, gelooft u dat er in
Italië oorlog komt?" „Goeie hemel,
zei ik, „rrtet wie?" „Dat bedoel ik
juist", zei ze.
Voor dit soort van dames ik aar
zel niet het te zeggen heb ik een
heilige vrees.
Ik trachtte haar aandacht af te lei
den door de hoop uit te spreken, dat
de minister van Landbouw het verzet
van de meel-importeurs tegen het maal-
gebod van inlandsche tarwe zou weten
te overwinnen, maar zij keerde mee-
doogenloos tot haat onderwerp terug:
U wilt mij iets verbergen! Zegt
u eens eerlijk, aan wie geeft u den
meesten kans, aan Italië of aan zijn
tegenstander?
Wien bedoelt u met zijn tegen
stander?
Laten we dat in het midden la
ten, antwoordde ze.
Ik kreeg dat eigenaardig gevoel van
kaakverstijving, dat ons in dergelijke
oogenblikken overvalt, dacht nog even
aan het maalgebod, maar gaf dezen
uitweg direct als hopeloos op. Ik zei,
dat oorlogen ontstonden door het pra
ten over oorlog. Zij antwoordde, ter
wijl ze mij met doordringende oogen
aankeek: „U wilt toch niet zeggen, dat
een oorlog ontstaat, doordat twee Ne
derlanders er over praten? U bedoelt
dat hij kan ontstaan doordat Italianen
er over spreken". Ik krabbelde iets
terug van een internationale atmos
feer, die men helpt scheppen, maat
zij vroeg: „Wat is er voor internatio
naals aan twee Nederlanders, die sa
men aan een Nederlandsche tafel zit
ten te praten in de twintigste eeuw?"
„Ik zie niet in, wat de eeuw ermee
te maken heeft", ontweek ik. „Ik
ook niet", luidde het antwoord, „maat
het is nu eenmaal de twintigste eeuw,
dus ivaar is het goed voor, het te ver
ba elan
Hier kon ik natuurlijk niets tegen
in brengen. Maar het vreemde is, dat
ze mij den heelen verderen avond bleef
aankijken alsof ik een gevaarlijke gek
was.
Bij het dessert vroeg ze mij plotse
ling of ik optimist, pessimist of fata
list was en of ik in de radio geloofde.
Om er een eind aan te maken, beant
woordde ik de laatste vraag bevesti
gend. Ze zei het heerlijk te vinden, dat
ik er zoo over dacht.
Bij de koffie deed ze mij een einde
loos verhaal over Jeanne Reyneke van
Stuwe. Ik wachtte twintig minuten op
de pointe, maar die kwam niet. Mis
schien heb ik ze ook gemist, want ik
heb acht a negen minuten niet ge
luisterd.
Bij het afscheid zei ze: „Iedere avond
en ieder uur heeft een eigen k iraktet"
Het was een leuk verjaardagsdiner.
Doordat eenzelfde advertentie
drie maal geplaatst twee maal
wordt berekend, is de prijs
per regel slechts 16 cent.
vastklampte aan het eenïge, wat dan
volgens haar van belang was. De
vrouw in haar werd geheel terzijde
geschoven door de vorstin en ze liet
geen enkelen traan.
„Er zal beslist een verklaring voor
zijn", zei ze. „Margaret, je moet wach
ten".
„Dat kan ik niet", antwoordde ik.
„Misschien doe ik verkeerd en zou
den andere menschen er wellicht ge
noegen mede nemen, maar dat is mij
onmogelijk. Ik ben er van overtuigd,
dat het beter voor mij is heen te
gaan. Er zal wel een zoodanige rege
ling getroffen kunnen worden, dat Max
zich wettig van mij laat scheiden en
met een andere vrouw trouwt, die
flinker is dan ik en denkt zooals U,
zoodat zij alles vergeeft, en zich alles
laat welgevallen ter wille van het land
en het volk. Maar dat is niets voor
mij, Mourekna. Het spijt me heusch,
dat ik U verdriet moet doen".
Ze keek me aan en in haar koude,
donkere oogen lag thans een bedroef
de uitdrukking.
(Wordt vervolgd).
