Stadhuis ran Goes,
N0 122
Woensdag IS October 1950
117 Jaargangi
De revoluties in Zuid=Amerika.
LINTVELT's BAZAR
Het meisje, dat met
een Koning trouwde
Rechtszaken.
Sport.
Buitenland.
ABONNEMENT
Vrijs per kwartaal in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Wonderlijke nummers 5 cent
erschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
«OME 1 COURANT
Uitgave :Naamlooze Vennootschap Goesche Courant flIpifê&Éfl en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
I 1*7 1*7 TA KTA O AA rtn n rt -t d x* n n
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Adverfentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Na Argentinië thans Brazilië aan de beurtover
landen, die zich voor revoluties eigenenaandui
i ding van enkele oorzaken.
Het is opmerkelijk, dat gedurende
V 1 na-oorlogstijd met zijn revoluties
■onrust juist de drie groote emigra
.„.-gebieden Rusland, China en Zuid
Amerika het onrustigst waren. Al
deze gebieden kenmerkten zich door
grooten uitvoer van onbewerkte grond
stoffen en invoer van afgewerkte pro
ducten. Bij alle drie wordt de revo
lutie veroorzaakt door twee factoren
een geestelijke, idëele, en een zuiver
economische. Rusland onderscheidt
zich van de beide andere gebieden
-idoor een volledige afsluiting van de
.(best van de wereld, waardoor men in-
dustrïeele zelfstandigheid hoopt te be
reiken. China en Zuid-Amerika vertoo-
nen echter een merkwaardige over
eenkomst, hoewel er tusschen de bei
de gebieden geen contact is. De inge
wikkelde economische inrichting van
Europa en Noord-Amerika moet voort
durend produceeren en kan alleen in
stand worden gehouden door steeds
te blijven produceeren; de meer prï
mitieve bewoners der grondstofgebïe-
den kregen daardoor steeds meer le
vensbehoeften en zoo werden zij ge
dreven tot eischen aan het leven en
aan de maatschappij, waar zij vroeger
niet over gedacht zouden hebben.
Daarbij is men er nog in geslaagd, een
zeer ongewenscht gevoel van haat aan
te kweeken tegen de vreemde over-
heerschers, waaronder de bevolking
zich voordien gewillig geschikt had-
De hoogere levensstandaard beteeken-
de loondienst in het belang van den
werkgever. De haat deed zoowel in
China als in Zuid-Amerika het verlan
gen ontstaan naar een geheel anders
ingerichte maatschappij.
De strijd voor of tegen het commu
nisme is in China nog niet definitief
beslist. In Zuid-Amerika begint deze
strijd pas. Wel heeft men daar nog
den eeuwenouden toestand, dat de ge
schiedenis er gemaakt wordt door de
eneraals, maar toch ziet men bij de
evoluties van den laatsten tijd andere
irijfveeren, dan tot dusverre. Vroeger
ts een revolutie een actie uit winst-
jag, want wie de macht in handen
uad, had ook de baantjes te vergeven,
beschikte dus ook over de middelen
om snel rijk te worden. Het waren
geen eigenlijke revoluties, want beha!
ve de naaste belanghebbenden merk
te niemand iets van de verandering.
Deze onbeduidende staatsgreepen zijn
voorbij. Thans ziet men duidelijk een
geestelijke eenheid ontstaan in dit we
relddeel, waar men vroeger dozijnen
verschillende nationale gevoelens vond,
En op een vreemde wijze zijn de be
wuste en onbewuste gevoelens van hef
volk dooreen geloopen.
Afgezien van de enkele succesvolle
in koper.
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat.
63
FEUILLETON
DOOR ALICE HEATH HOSKEN.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
Al mijn gedachten zijn zoo verward,
dat ik me haast niets van dit alles
herinner: alleen dat ééne oogenblik,
waarop ik dien ontzettenden schok
kreeg, staat mij helder voor den geest.
Wanneer ik mijn oogen sluit, maak ik
alles weer heel duidelijk mee. Ik zie
en denk aan niets dan Jat. Het was
de grootste beleedigrng, die een vrouw
ooit heeft moeten ondergaan.
Ik voel me zoo oud en ik ben toch
pas negentien
Ik was met Arthur en wij waren
door de ontvangkamers gewandeld,
groote, prachtige vertrekken, welke in
elkaar uitliepen. Ik had een witte,
met zilver afgezette domino aan, doch
droeg het voorgeschreven zwarte mas
ker. Arthur was gekleed in de ma
Europeanen, die in Zuid-Amerika bo
venaan staan op den maatschappelij-
ken ladder, heeft men er weinig be
hoeften. De bevolking is lui en werkt
alleen, voor zoover dat noodig is, om
in haar levensonderhoud te voorzien.
De moderne economische problemen
zijn daar onbekend, evenals de hek
senketels der beurzen te New-York,
Chicago en Londen. Men weet er al
leen, dat het aanvoeren van de ruwe
producten vleesch, koffie, rubber,
enz. vroeger een ruim bestaan mo
gelijk maakte en nu niet meer, zoodat
men verarmt, terwijl men toch even
veel werkt als vroeger.
De menschen vermoeden vaag, dat
de een of andere duistere macht aan
het werk is en onbarmhartig hun be
staan in den wortel aantast. Deschul
dige wordt gezocht en gevonden in
den „Gringo", den vreemdeling, die
in het heele land goede sier maakt,
vooral de man uit de Vereenigde Sta
ten. En de regeering duldt deze men
schen en om de een of andere reden
vermoedelijk een zeer baatzuchtige
laat zij rustig toe, dat die menschen,
die hier niet thuishooren, de hand
leggen op de rijkdommen van het land.
Zoo mag Ford een reusachtig gebied
in de oerwouden de Amazone gebrui
ken als rubberplantage en de bevol
king verneemt, dat de bondsregeering
te Rio de Janeiro deze concessie ver
leend heeft ondanks het luide protest
der daardoor benadeelde Noordelijke
staten. In Chili ziet men de rijke sal-
petervelden overgaan in handen der
Yankee's. De reusachtige productie van
bananen in de kleine middenstaten
wordt beheerscht door een Amerikaan-
sche maatschappij. Uit de een of an
dere krant leest men vroeg of laat,
dat Panama, Nicaragua en ander staat
jes slechts marionetten zijn en dat de
groote „vampyrs" in Washington aan
de touwtjes trekken. Men ziet ook
heel goed, dat de Amerikaansche „ad-
viseurs" overal langs de Westk: ,tmet
de landsmiddelen doen wat zij willen.
Zij zien dit alles en dan zijn zij rijp
voor den politicus of generaal, die
hen oproept tot den strijd om de
vrijheid.
De revolutie in Argentinië maakt
daarop geen uitzondering. De verjaag
de president Irigoyen haatte zelf wel
de Amerikanen, maar tegen zijn wil
is hij door de algemeene malaise de
oorzaak geworden van de locale cri
sis in Argentinië, doordat Amerika om
politieke redenen plotseling zijn land
geen crediet meer gaf.
Dezelfde algemeene malaise is ook
de onmiddellijke oorzaak geworden
van de revolutie in Brazilië, die thans
op haar ernstigst is. Alle Braziliaan-
sche revoluties zijn in het Zuiden van
het land begonnen. In die sub-tropi
sche streek is de bevolking veel ener
gieker dan in de Noordelijke staten
en sedert de 16e eeuw zijn deze „Pau-
lisfanos" een kruising van blanken
en Indianen beroemd om hun moed
en ondernemingslust. Ook de vreemde
emigranten vestigden zich grootendeels
rine-uniform van admiraal. Ik geloof
niet, dat het bal hem erg veel belang
inboezemde. Hij houdt meer van be
weging in de open lucht en ïs niet
op zijn'gemak te midden van een me
nigte menschen. Vermoedelijk is hij
te intelligent voor dergelijke festivi
teiten. Hij heeft mij verscheidene ma
len verteld, dat hij graag een onder-
zoekings- of ontdekkingsreiziger had
willen zijn. Hij voelt meer voor een
vrij leven zonder die gewone alle-
daagsche sleur.
Wij bleven even staan op een van
de prachtige terrassen, overdekt met
een gestreept zijden scherm en vol
palmen en bloemen, terwijl ver bene
den aan het eind van de rotsachtige
tuinen de zachtjes deinende zee zicht
baar was. Het was een glorieuze avond.
De oranjekleurige maan stond zoo laag
aan den hemel, dat deze op een bran
dende lampion geleek.
Wij hadden heel weinig gesproken.
Ik voelde me moe en bedrukt. Het
was vermoedelijk de reactie, welke
gevolgd was op hetgeen er de laat
ste dagen had plaats gevonden. Plot
seling werd de heldere welluidende
in het Zuiden. Daar wonen elf miï-
lioen menschen óp één millioen vier
kante K.M., een zeldzame dichtheid
van bevolking voor dit werelddeel.
Driekwart van den uitvoer van het ge-
heele land komt uit dit gedeelte; hef
ïs het voornaamste koffiegebied dei-
wereld. De concurrentie met de hoofd
stad Rio de Janeiro staat bij alles
op den voorgrond. De slechte koffie-
en rubberprijzen en de daaruit voort
vloeiende werkloosheid spelen in de
kaart der vechtlustige generaals. Zij
zullen misschien Rio beheerschen, doch
nimmer de Amerikanen uit de Ver
eenigde Staten en evenmin de malai
se, die de geheele wereld bedreigt!
De moord in de Faber van
Riemsdijkstraat.
7 jaar geëischt.
Voor het gerechtshof te 's Hertogen-
bosch is behandeld de zaak tegen den
koopman, wonende aan de Faber van
Riemsdijkstraat te 's Gravenhage, die
door het gerechtshof te 's Gravenhage
veroordeeld was tot vijf jaar gevange
nisstraf ter zake dat hij op 30 Mei
1929 zijn echtgenoote van het leven
heeft beroofd.
De Hooge Raad vernietigde het ar
rest van het Hof te Den Haag en ver
wees de zaak in laatste instantie ter
afdoening naar het Bossche Hof, op
grond van de overweging, dat uithef
proces-verbaal van de terechtzitting
van het Hof niet blijkt, dat de getui-
gen-deskundigen Oly en dr. Buisman,
arts te Den Haag, de door de wet
geëischte belofte (in plaats van den
eed) hebben afgelegd.
De advocaat bij den Hoogen Raad
had eveneens tot vernietiging van hef
vonnis en verwijzing naar het Bos
sche Hof geconcludeerd.
Dertig getuigen waren gedagvaard,
vijftien vanwege het O. M.; evenveel
door den verdediger, mr. Bourlier (Dep
Haag).
De advocaat-generaal Mr. Couvee
vroeg veroordeeling van beklaagde tot
7 jaar gevangenisstraf.
De zaak Borren.
1 dag gevangenisstraf
Het Hoog Militair Gerechtshof heeft
kapitein Borren, gewezen commandant
van de troepen op Curacao, veroor
deeld tot een gevangenisstraf van één
dag, wegens het feit, dat het aan hem
als militair bevelhebber te wijten is
geweest, dat een bezette plaats door
den vijand overvallen is.
Een onbetrouwbare brievenbesteller
Voor den Politierechter der Breda-
sche Rechtbank werd Maandag de na
volgende zaak behandeld en uitgespro
ken.
De thans uit zijn functie geschorste
brievenbesteller A. J. K. uit St. Phi-
lipsland had zich gelden die hem in
zijn gemelde functie waren toever
trouwd verduisterd.
Hij probeerde zich zooveel mogelijk
schoon te praten, maar moest toch
toegeven dat hij op allerlei manieren
knoeide en de menschen in den waan
bracht, dat alles in orde was.
klank van een gong gehoord.
„Dit is voor het démasqué, geloof
ik", zei ik tot Arthur. „We moeten
naar binnen gaan".
Toen wij ons verwijderden, bemerk
te ik dat wij de eenigen waren, die
zich op het terras hadden bevonden.
We betraden een breeden doorgang,
die naar de balzaal leidde, waar hon
derden menschen vóór ons zich in
die richting bewogen.
Terwijl wij langzaam doorliepen,
werd rechts van ons een deur ge
opend, waaruit twee gedaanten te voor
schijn kwamen. Een daarvan was Max.
Hij droeg het schilderachtige kostuum
van den Zigeuner, Braila-Galatz. Zijn
gezicht was donker gekleurd, terwijl
hij een groote zwarte pruik op had,
en een zware knevel zijn bovenlip
versierde. Hij had vergeten zijn mas
ker weer voor te doen en zijn domino
hing geheel open over zijn schouders.
Naast hem ging een vrouwToen
ze naar buiten kwamen, lachte zij en
ik herkende dien lach onmiddellijk.
Ik wist dadelijk, wie ze was
Ik geloof, dat ik een luiden schreeuw
gaf, doch op hetzelfde oogenblik voel
Uit het verhoor, waarbij de veld
wachter en verdachte's chef als getui
gen optraden, bleek dat K. steeds om
de zaak heen draaide en niet wilde
toegeven dat hij zich geld had toege
ëigend.
Na een zeer uitvoerig verhoor eisch-
te de Officier van Justitie, die het be
wijs geleverd achtte en het gepleegde
feit een ernstig misdrijf noemde, zes
maanden gevangenisstraf.
Mr. J. van Hasselt te Bergen op
Zoom, die als verdediger optrad, ver
zocht een onderzoek naar de geest
vermogens van zijn cliënt in te stel
len en bepleitte vervolgens een voor
waardelijke veroordeeling of clementie
Hierna wees de Politierechter von
nis in deze zaak en daar spr. er niets
voor voelde om een onderzoek naar
verdachte's geestvermogens in te stel
len of de man voorwaardelijk te ver-
oordeelen, werd K. veroordeeld tof
4 maanden gevangenisstraf.
VOETBAL.
Voorzitter K. N- V. B
De opvolger van den
heer Kips.
Bij enkele candïdaatstelling is ge
kozen tot voorzitter van Iden Koninklij
ken Nederlandschen Voetbal Bond,
dr. D. J. van Prooye te Rotterdam,
die sedert September 1919 reeds be
stuurslid van den Bond was.
De heer Van Prooye volgt ir. J. W.
Kips op, die aan het eind van het
afgeloopen seizoen mededeelde zijn
functie te willen neerleggen.
AUTOMOBILISME.
Een auto van 100 pond sterling.
De „Daily Mail" meldt dat de En-
gelsche auto-fabriek Austin over eeni-
ge maanden een nieuwe auto met vier
cylinders in den handel zal brengen,
die voor 100 pond sterling verkocht
zal worden.
Jarenlang hebben de Engelsche auto
fabrikanten er naar gestreefd een bruik
baar wagentje voor dien prijs te leve
ren, maar allerlei pogingen ertoe wa
ren op niets uitgeloopen.
Sedert eenigen tijd heeft de firma
Austin in alle stilte gewerkt aan een
nieuw model van haar „Baby"-wagen
die 130 pond sterling kostte en nu is
men zoo ver. Het nieuwe auto-tje biedt
plaats voor twee personen, maar heeft
bovendien een „kattenbak" (dickey).
De Duitsche Rijksdag bijeen.
De eerste zitting reeds rumoe
rig,- relletjes op straat-
Groot, buitengewoon groot was de
belangstelling bij het publiek, toen
Maandag de opening van den nieuwen
Duitschen Rijksdag plaats vond. En
deze belangstelling ging niet zoo zeer
uit naar de politieke debatten (waar
van toch in de eerste zitting weinig
terecht komt), maar was veel meer
een bevredigen van de nieuwsgierig
heid. Zoo kon het gebeuren, dat reeds
Maandagochtend vroeg het publiek om
de ik Arthur's hand op mijn arm. De
geheele atmosfeer leek als met elec-
tricifeit geladenDe vrouw, die
zich bij Max bevond, wierp plotseling
haar goudkleurige domino open, waar
door een japon van tijgervellen, en
een gouden ketting van muntstukken
gemaakt, zichtbaar werd. ledereen
bleef stokstijf staan. Op dat moment
voelde ik feitelijk niets en het eenige
wat ik deed was Max strak aankijken.
Karina Valona, nog steeds glimla
chend, boog heel diep voor mij, op de
wijze zooals dit aan het Hof is voor
geschreven. Het leek mij toe, alsof
er een eeuwigheid verliep. Ik kon geen
beweging maken: mijn ledematen sche
nen den dienst geweigerd te hebben.
Achter mij hoorde ik een scherpen,
onderdrukten uitroep. Ik wendde mij
om en zag twee personen staan: de
eene was Prinses Blorka en de an
dere een jonge man, met wien ,ze
heel veel omgaat.
Toen herkreeg ik gelukkig de macht
over mijn lichaam en na nog een laat
sten minachtenden blik op Max te
hebben geworpen, die daar als een
toonbeeld van verslagenheid stond,
Dagboekblaadjes
15 OCTOBER. Gisteren werd
mij in Amsterdam op straat een rose
papier in handen geduwd. Neder
lands Schande" luidde het opschrift
en onder een plaatje dat in beeld
bracht hoe buitenlandsche musici bif
ons met open armen worden ontvan
gen, stond: „zoo gaat het den Hol-
landschen musici. Helpt hen, door
geen zaken te bezoeken, waar buiten
landers werken. - NederlandschToon-
kunstenaarsbond"
Alles tot je dienst, zei ik tot
mijn metgezel. De vraag is maar of
dit schoone denkbeeld in practijk is
te brengen.
Laten we het ptobeeren, zei hij.
Laten we eens zien of wij een Hol-
landschen borrel kunnen drinken bij
Hollandsche muziek.
Wij stapten een café op den Heili-
geweg binnen, waaruit ons door de
draaideur goede muziek tegemoet
klonk en vroegen den kapelmeester
te spreken. Toen na een kwartier de
vroolijke foxtrott geëindigd was, kwam
de kapelmeester ons vragen, waarmede
hij ons van dienst kon zijn.
Uw nationaliteitvroeg ik.
Hollander, mijnherr.
Wij begaven ons dus naar een an
dere inrichting, waar de kapelmeester
ons in onvervalscht Amsterdamsch ver
zekerde, dat hij „een toffe Holland
sche jongen was" (ik schatte hem op
6oJ. Maar net toen ik mijn lippen aan
een Bolsje wilde zetten, ving ik uit
den mond van een violist de woor
den op: „Mein G-Schnaar hölt 'tgeen
Stunde meht aut"Wij gingen dus
telefoneeren en kwamen niet terug.
Ik had nu bepaald dorst gekregen
en was geneigd, mijn protectionisti
sche beginselen over boord te werpen
voor een verfrisschenden dronk, maat
mijn metgezel wist van geen versagen,
liet in twee café's het heele orkest
aantreden en paspoorten vertoonen,
waarbij hij kennis maakte met eenige
nationaliteiten, waarvan hij tot dus
ver het bestaan slechts uit aardrijks
kundeboeken kende (en dat nog slechts
zeer vaag), verzocht in een derde ge
val dat hem twijfelachtig voorkwam,
den triangelspeler hem de woorden
„schijnschoone schoorsteenvegersbe-
loften" na te zeggen, waarbij de ver
dachte door den mand viel, en werd
in een vierde inrichting knockout ge
slagen door een neger en een roodge-
jasten Hongaar, wier Nederlander
schap hij in twijfel durfde trekken.
Ik zal, met het oog op de mij ter
beschikking staande ruimte, u het ver
slag van onze verdere pogingen ont
houden. Hoofdzaak is, dat wij ons
laafden aan het fonteintje in het Von
delpark. Wij hoorden namelijk helaas
te laat, dat de harmonica-virtuozen in
de établissementen aan den Zeedijk
zich allen verheugen in het onver-
valschte bezit van het Nederlandsche
staatsburgerschap.
kaarten kwam vragen, en om 10 uur
was de aandrang voor het kaarten-
bureau reeds zoo groot geworden, daf
de politie moest ingrijpen en verschil
lende straten in de omgeving van het
Rijksdaggebouw moet afzetten.
Het was geen wonder, dat toen te-
nam ik Arthur's arm en liep op de
balzaal toe, terwijl de welluidende
gong voortdurend den feestgangers
verkondigde, dat het tijd voor het dé
masqué was.
Ik weet niet precies meer, wat er
daarna plaats vond. Ik herinner me
echter wel, hoe Arthur mij in het oor
fluisterde, dat ik me moest beheer
schen. Ik antwoordde hem, dat mij
totaal niets scheelde en ik dankte hem
voor zijn hulp.
Hij probeerde mij te troosten met
de bewering, dat wij vermoedelijk de
eenigen waren, die Madame Valona
hadden gezien.
„Prinses Blorka zag haar", zei ik.
„Dat is reeds meer dan voldoende. Ze
bemerkte, hoe dat schepsel lachend
met Max uit een der vertrekken kwam.
Doch bovendien, Arthur, heel Gritna,
Vesteral en Lostrasia weet er toch
alles van. Ik word door het gansche
land uitgelachen."
Hij onderdrukte een krachtterm.
„Tracht je er doorheen te slaan,
Meg", fluisterde hij mij toe, terwijl hij
me naar het podium geleidde. „Houd
je goed". (Wordt vervolgd).
t
