Stadhuis (an Goes,
No 113
Woensdag 21 September 1950
117 Jaargangt
COMMUNISTISCHE IJDELHEID
Rechtszaken.
ProViDcienieuWs
LINTVELT's BAZAR
Het meisje, dat met
een Koning trouwde
'Dagboekblaadjes.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIBN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tof 12 uur voorm.
Een regen van ordeteekens in Sovjet-Rusland.
Niets nieuws onder de zon!
door Dr. B. SAWELJEW.
De Bolsjewistische staat is grooten-
deels op contrasten gebaseerd, want
vele van de gebruiken en instellingen
van het „gedegenereerde Westen", wel
ke men natuurlijk in een revolution
naire staatsvorm niet sterk genoeg kan
laken, zijn juist in de Sovjet-Unie tot
een ongekenden bloei gekomen. Het
is bekend, dat de militairïseering van
dit land zelfs de zoo dikwijls becrï-
tiseerde machts-organisatie van den
vroegeren Tsaar in de schaduw stelt.
De Sovjet-regeering is er, onder den
druk der omstandigheden, toe over
moeten gaan, een groot aantal tradi
tie's uit den Tsarentijd weer in te
voeren. Een opvallende eigenaardig
heid van het Sovjet-militairisme is het
groofe aantal, rijkelijk rondgestrooide;
ridder-orden en onderscheidingen. Na
poleon had het bij het rechte eind
toen hij beweerde, dat men een staaf
kon regeeren met behulp van mooie
uniformen en glinsterende knoopen!
En zoo gebeurde het, dat in het land;
dat zonder meer alle uiterlijkheden
over boord had geworpen, de orde
teekens weer zag ingevoerd, hoewel
„Vadertje I.enin" destijds zélf deze
onderscheidingen had afgeschaft. Zoo
als het een communistisch dictator be
taamt, predikte Lenin eenvoud en ver
klaarde hij, dat ordeteekens een sym
bool van burgerlijke ijdelheid en op
pervlakkjgheid waren. Een echte Bols
jewist, zeïde hij, moet voor zijn ideaal
strijden, zonder zijn borst te versie
ren met belachelijke teekens. Geen
orden of kruisen moesten voor hem
de belooning zijn, maar wel het ge
voel zijn plicht naar behooren ver
richt te hebben. Reeds in het jaar
echter, waarin het Sovjet-leger aan alle
fronten een verbitterden strijd te voe
ren had om de macht te behouden,
werd door de volkscommissarissen de
„orde van de Roode Vlag" ingesteld.
In de communistische regimenten stre
den namelijk talrijke soldaten van het
voormalige tsaristische leger mede.
Het bleek noodig te zijn, hun eer
zucht door instellingen zooals ten tij
de van het oude régime op te wekken.
Merkwaardig is het echter, dat het
communistischeOorlogs-Commissariaat
de oude formuleering van de orde-sta
tuten, haast zonder wijzigingen over
nam. De orde van de Roode Vlag
heeft, evenals de eerste orde van hef
Keizerlijk Russische Leger, de St. Ge-
orge-orde, vier klassen.
Niet alleen in den militairen dienst,
doch ook voor burgerlijke verdiensten
zijn onderscheidingen ingesteld. Zoo
heeft men b.v. de „Orde van de Ar-
in koper.
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat.
54
FEUILLETON
DOOR ALICE HEATH HOSKEN.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
„Dat is volstrekt niet noodig, Me
vrouw", antwoordde zij op denzelfden
honigzoeten toon, terwijl er een eigen
aardige glimlach om haar lippen kwam
waardoor ze me altijd aan een wild
beest doet denken. Ze is heel groot
en schitterend geproportionneerd.
„Mijn hond is erg bang uitgevallen,
en ik heb vreeselijk het land aan laf
aards. Het zou me totaal niet kunnen
schelen, als hij doodgebeten was ge
worden".
De tegenstelling tusschen haar stem
en woorden was gewoonweg afschu
welijk. Ik herinner me, dat Gravin
Hulda me vertelde, hoe vulgair en
grof ze haar vond. Ik had dadelijk
heen moeten gaan. Het was ellendig
van mij daar te blijven staan praten,
beidsvlag", de vroegere tsaristische
orde van den „Heiligen Stanislaus'
welke de borst versierde van de Kei
zerlijke hoogwaardigheidsbekleeders,
die hun lauweren achter hun bureau
op de ministerie's verworven hadden.
Lenin was de man van wien het initia
tief voor deze orde uitging. Hij ver
klaarde, dat de fabrieken de vestingen
waren van het werkende proletariaat,
terwijl de industrie als het slagveld
van het Bolsjewisme moet worden be
schouwd. Daarom hadden, als men nu
toch eenmaal er toe overging orden
in te stellen, de burgerlijke werklieden
evenveel recht op een onderscheiding
als de Sovjet-soldaten.
Kort geleden stelde Stalin zelf nog
een nieuwe orde in. Het is de „Lenin-
Orde", welke aan hen wordt uitge
reikt, die zich verdienstelijk maken
ten opzichte van de industrie, de land
bouw, het transportwezen, de Sovjet
trusts of op andere wijze de economi
sche belangen van de Sovjet-republiek
behartigen. Tegelijk met de orde wordt
den „Ridder in de Lenin-orde" een
oorkonde overhandigd, waarvan hij bij
arbeid in Rusland "veel gemak heeft.
De ridders zijn verplicht met alle hen
ten dienste staande middelen bij te
dragen tot den opbouw van den Sov
jet-staat, en speciaal hun krachten te
wijden aan de verschillende „campag
nes", die ten doel hebben, een bepaal
de tak van industrie te beschermen.
De nieuwe orde, welke eerst in den
zomer van dit jaar werd ingevoerd,
vertoont het portret van den grooten
Bolsjewïstischen leider. De dragers er
van genieten veel privileges. Zoo krij
gen zij o.a. een verhoogd pensioen,
na een verkort aantal dienstjaren.
Heeft de „ridder" daarentegen de pech
te worden gearresteerd, dan mag hij
gedurende zijn vrijheidsbeperking de
orde niet dragen. Een commissaris,
welke bekend stond om zijn scherpe
tong, merkte eens op: „De oprichters
van deze orde weten zeer goed, dat
geen enkele burger van de Sovjet-
Unie, ongeacht of hij een hoogen, dan
wel een lagen rang bekleedt, beschermd
is tegen de mogelijkheid iederen dag te
worden gevangen genomen. Anders
had de invoering van een dergelijke
bepaling immers ook geen doel".
Met de nieuwe orden wordt over het
algemeen allesbehalve zuinig omge
sprongen. Eerstdaags zal een ware
zondvloed van onderscheidingen wor
den uitgedeeld. Men wil trachten hier
mede de ijdelheid van de groote massa
te sfreelen en de frondeurs, welke nu
nog afgeven op de politieke daden van
het Sovjet-bestuur, te bekeeren.
Kort geleden werd ook de „orde
van den Rooden Ster" met een ge-
heele klasse uitgebreid en een andere
onderscheiding, de „orde van de Roo
de Maansikkel", een drïeklassige on
derscheiding, ingesteld. Het Oorlogs-
Commissariaat heeft daarenboven nog
een gouden medaille ingesteld voor
en volstrekt niet in overeenstemming
met mijn waardigheid. Ik kon het ech
ter niet helpen. Dit was misschien de
eenige gelegenheid, welke ik ooit zou
krijgen om in dichte aanraking te ko
men met die vrouw, waarvan Max
zooveel hield.
Wat is het? Die vraag stel ik me
zelf thans, nu ik er kalm over na kan
denken. Ze is buitengewoon mooi,
heeft een wonderlijke stem en een
glimlach, welke een vreemde opwin
ding bij je te weeg brengt. Bovendien
is ze heel arrogant in haar optreden,
terwijl men onmiddellijk kan zien, dat
ze ordinaire opvattingen heeft. En
toch is er ietshet is mij onmo
gelijk het precies onder woorden te
kunnen brengen. Het is waarschijnlijk
datgene, waardoor mannen altijd wor
den aangetrokken en iets wat fatsoen
lijke vrouwen niet hebben.
Wij spraken niet veel met elkaar.
Ze vroeg mij, hoe ik Gritna vond,
waarop ik antwoordde, dat het heel
mooi was en ik veel van de zee hield.
Ze zelf voelde meer voor de stad en
als ze daar niet kon zijn, was ze lie
ver in de bergen. Ze beweerde dol
militaire verdiensten gedurende de re
volutie. Behalve deze orden, welke in
naam van de geheele Sovjet-Unie wor
den uitgereikt, hebben verschillende
autonome republiekjes, welke tot den
Sovjet-staat behooren, nog hun eigen
eere-teekenen.
Daarbij heeft de Sovjet-regeering
nog een aantal militaire „eere-titels"
ingesteld. Zoo komen b.v. de „Roode
Soldaten" overeen met de vroegere
St. George-ridders. (Vgl. „Militaire
Willemsorde" Red.). Op dezelfde
wijze als de vroegere Tsaristische ge
neraals en ministers, welke bij iedere
parade hun borst haast schuil deden
gaan onder een enorme massa orden,
kruizen en sterren, dragen nu de nieuw
bakken Sovjet-ridders bij de receptie's,
welke zoo nu en dan in het Kremlin
worden georganiseerd ter eere van de
verschillende diplomatieke vertegen
woordigers, hun geheele lintjes-verza
meling. De communistische Generale
Staf, waarbij talrijke vroegere Tsaristi
sche officieren dienst doen, beproeft
steeds weer de epauletten in te voeren,
doch de Sovjets koesferen nog altijd
een diepen afkeer voor deze versier
selen, welke tenslotte nog te veel aan
het Tsaristische regime doen denken.
En hebben velen van hen niet met
eigen hand de epauletten van de schou
ders der Witte aanvoerders gerukt?....
De militaire rang wordt in Rusland
door bepaalde teekens op de mouwen
van de uniform aangegeven en de Rus
sische cavalleristen zijn tegenwoordig
nog even trotsch op hun keurige uni
formen als de garde-luitenantjes van
voor den oorlog. Ook andere traditie's
van het keizerlijke leger zijn door de
Communistische heerscharen haast on
veranderd overgenomen. Vroeger wa
ren buitenlandsche vorsten „eere-com-
mandant" van hef een of andere Rus
sische regiment. Tegenwoordig worden
verschillende vooraanstaande, buiten
landsche partijgenooten met dergelijke
titels begiftigd. Een Fransche com
munist b.v. draagt den titel van „Roo
de Eere-Soldaat" van een bepaald in-
fanterie-regiment, terwijl een Duitsche
partijgenoot „Eere-chef" is van een
ander regiment. Talrijke buitenland
sche communisten zijn eere-leden van
één der vele militaire academie's. De
Tsaristische garde noemde men de
„IJzeren divisie"; zij was samengesteld
uit Kaukasische troepen, welke zich
door grooten moed, doch ook door
buitengewone wreedheid in den strijd
onderscheiden. De roode Generale Staf
heeft een bepaalde divisie, welke zich
in den burgeroorlog bijzonder verdien
stelijk maakte, de „Divisie van Ijzer
en Bloed" genoemd. Verschillende re
gimenten dragen de namen van be
kende communistische figuren. Zoo is
er b.v. een Karl Marx-divisie, een
Karl Liebknecht-regiment enz.
Zooals men ziet, is er in Sovjet-Rus
land „niets nieuws onder de zon".
Langzaam maar zeker keert men ook
daar naar den ouden, beproefden
staatsvorm terug. Het gaat alleen een
beetje tè langzaam.
Ook in Rusland hebben wij dus een
Land van Cocanje" gekregen. Het
schijnt, dat het bolsjewistisch ideaal
moeilijk te verwerkelijken valt, want
Communisme en IJdelheid gaan toch
slecht samen.
op de wilde hertenjacht te zijn. Ik
deed precies zooals zij en hield me,
alsof ik haar niet kende. Ze noodigde
mij uit bij haar binnen te gaan om
wat te rusten, daar het hondengevecht
me een weinig van streek scheen te
hebben gebracht Ik sloeg deze invi
tatie onmiddellijk van de hand, daar
dit zeer zeker de brutaalste beleedi-
ging was. Ik maakte haar attent op
haar hond, die hevig bloedend uit een
wond in zijn nek languit op den weg lag.
Wij namen afscheid van elkaar en
ze gaf den hond een schop om hem
te doen opstaan. Haar laatste blik op
mij was afschuwelijk, vol haat en nijd.
Maar geen jaloezie.... Oh, nee,waar
om zou ze me ook trouwens benij
den? Ze bezit Max's liefde, en zij is
eigenlijk de werkelijke Koningin.
Ik kookte van woede, terwijl ik ver
der liep. Ik geloof niet, dat ik heele-
maal mezelf was. Ik had het gevoel,
alsof ik me ontzettend verlaagd had
door met die vrouw te spreken. Ik
nam een korteren weg, welke naar de
tuinen van het Zomer-Paleïs leidde.
Nadat ik den hond, die trappelde van
ongeduld om vrij te kunnen zijn, weer
Politierechter te Middelburg.
Verzekerd tegen beleedigingen.
L. R., 54 jaar, verzekeringsagent te
Goes, werd ten laste gelegd, dat hij
op 22 Augustus 1930 te Krabbendijke
A. Wondergem, smid te Waarde, heeft
beleedigd.
Eisch: f 10 boete of 10 dagen hechte
nis. Uitspraak: f10 boete of 10 dagen
hechtenis.
Kostbare klappen.
J. P., 47 jaar, koopman te Goes,
werd verdacht dat hij op 23 Augustus
j.l. te Goes J. G. C. de Witte heeft
geslagen.
Eischf 5 boete of 5 dagen hechte
nis. Uitspraak: f5 boete of 5 dagen
hechtenis.
J. G. L., 23 jaar, arbeider te Wis-
senkerke, werd verdacht dat hij op
29 Juli j.l. Lena Geelhoed heeft ge
slagen.
Eischf 10 boete of 10 dagen hechte
nis. Uitspraak: f10 boete of 10 dagen
hechtenis.
L. G., huisvrouw Th. V., 20 jaar,
zonder beroep, werd beklaagd dat zij
op 29 Juli j.l. te Wïssenkerke Alida
Susanna Zweemer heeft geslagen.
Eischf 10 boete of 10 dagen hechte
nis. Uitspraak: f10 boete of 10 dagen
hechtenis.
Opzettelijke aanrijdingen.
Chauffeur voorwaardelijk
veroordeeld.
Het gerechtshof deed gisteren uit
spraak in de strafzaak tegen den 26-
jarigen vrachtrijder J. B. R. uit
Utrecht, verdacht van veroorzaken van
lichamelijk letsel door schuld. Ver
dachte was eenigen tijd geleden toen
hij met zijn vrachtauto langs den IJs-
sel (Utrecht) reed op wielrijders in
gereden om hen te dwingen tusschen
de boomen te gaan rijden. Twee men-
schen werden door dat vreemde „spel
letje" verwond. De rechtbank te
Utrecht had verdachte veroordeeld tot
2 maanden gevangenisstraf met ont
zegging om motorrijtuigen te besturen
voor den tijd van 1 jaar; bovendien
moest hij f50 schadevergoeding be
talen. Het gerechtshof bevestigde het
vonnis met dien verstande dat de straf
voorwaardelijk werd opgelegd meteen
proeftijd van drie jaren onder toe
zicht van het Leger des Heils. De pro
cureur-generaal had een gevangenis
straf van 6 maanden geëischt.
Gemeenteraad van 's Gravenpolder.
Ged. Staten handhaven hun
standpunt tjo. van de jaarwed
den der veldwachters; de ge
meenteraad echter ook.
Maandagavond vergaderde de ge
meenteraad van 's Gravenpolder, on
der voorzitterschap van wethouder
Schouten, zulks wegens ongesteldheid
van den burgemeester. Een verzoek
van J. de Dreu te 's Gravenpolder
om vergunning tot het oprichten van
had losgemaakt, liep ik heel langzaam
de in de rotsen uitgehouwen treden
af, die van terras tot terras naar de
olijfboschjes voeren.
Ik bereikte de tuinen en wandelde
doelloos naar een van de marmeren
terrassen, vanwaar men een schitte
rend uitzicht heeft op de zee en de
bergen, die een scheiding vormen tus
schen de Moldaviaansche kust.
Het liep tegen zonsondergang. Spoe
dig moest die prachtige gouden vuur
bol wegzinken in de purperblauwe zee.
Bij uitzondering zouden wij dien
avond geheel alleen zijn. De heeren
kwamen laat van de jacht terug, en
werd het diner in een van onze par
ticuliere vertrekken gebruikt.
Het was een wonderlijk mooi schouw
spel, dat zich aan mijn blikken ont
plooide, toen ik tegen de marmeren
ballustrade leunde. Beneden lagen de
groote rotsen, die uit de zee verrezen.
De klippen waren begroeid met cac
tusplanten, en aloës. Links van mij
bevond zich het een paar honderd
meter lager gelegen Gritna, een vroo-
Iijke, witte stad, begrensd door een
breeden zee-boulevard. Hoe mooi was
24 SEPT. Mijnheer, zegt de por
tier van het „Groote Algemeene Dag
blad" tot den hoofdredacteur, daar is
de vertegenwoordiger van de „Giant
Press" om u te spreken.
Laat binnenkomen.
Een bescheiden gekleed heerschap
treedt binnen, legt zijn hoed en tasch
op den grond en roept met een venij-
nigen tik zijn weerbarstige manchetten
tot de orde.
Ik kom u het publicatierecht
aanbieden van de mémoires van wijlen
den grootsten
Hei publiek heeft de maag vol
van mémoires.
Maar deze staan vol van de
meest sensalioneele onthullingen
Niemand kent den man! Dank u.
Volgenden dag, aan de telefoon;
Hebt u nog eens over mijn aan
bod nagedacht
Ja, dank u, zal er geen gebruik
van maken.
Twee dagen later, telefoon;
Mijn lastgevers stellen er zoo
zeer prijs op, dat de mémoires juist
in uw blad verschijnen, dat ze den
prijs
Lieve hemel meneer, er is geen
belangstelling voor! Als ik u tock
zeg
Volgenden dag;
Vergeeft u mij, dat ik u nog een
maal opbel. Mijn lastgevers
Groofe genade, bent u daar al
wéér?
Een oogenblik meneer. Mijn last
gevers dragen mij op, op te zeggen,
dat zij het als 'n zoodanige reclame
voor hun agentschap beschouwen dat
de mémoires juist in uw blad verschij
nen, dat u zelf den prijs ervan moogt
bepalen. Eénige waarde hebben ze toch
in ieder geval! En u kunt ervan ne
men en erin schrappen waf u wilt. Wij
hebben bovendien foto's erbij van den
schrijver als zuigeling, schooljongen,
als gymnast, tennisser, zwemmer en
arrestant, als
Goed, stuurt u ze dan maar in
's hemelsnaam.
Volgende week;
„Wat brengt het groote
Algemeene Dagblad?
Het is ons met groote moeite gelukt,
het uitsluitend recht van publicatie te
verwerven van de opzienbarende mé
moires van den eens zoo geduchten
en gevierden
Zoo gaat het niet. altijd. Maar soms.
een radio-distributie-centrale werd als
ongezegeld terzijde gelegd. Een ver
zoek van de Centrale Vereeniging ter
behartiging der Maatschappelijke Be
langen van Zenuw- en Zielszieken om
toe te treden tot het lidmaatschap,
werd voor kennisgeving aangenomen.
Van Ged. Staten was ontvangen een
brief, waarin wordt medegedeeld, dat
in hun besluit waarbij machtiging wordt
verleend tot uitbetaling van de jaar
wedden niet mag worden gezien een
wijziging in hunne houding ten aan
zien van de gemeentebegrooting. Te
vens wordt gewezen op de persoon
lijke aansprakelijkheid van de raads-
dit alles en welk een overweldigende
mengeling van kleuren.
Ik verkeerde als in een droom, toen
ik me de geheele afschuwelijke ge
schiedenis nog eens en nog eens voor
den geest haalde. Wat mij echter het
woedenst van alles maakte was hef
feit, dat die vrouw wist, dat ik de Ko
ningin was, doch eenvoudig verkoos
dit te negeeren.
Plotseling hoorde ik voetstappen, en
haastig omkijkend, bevreesd dat hef
Max zou zijn, zag ik Arthur op mij
afkomen. Hij was nog in jachtkostuum
en maakte blijkbaar voor hef diner
een kleine wandeling. Hij rookte een
sigaar. Vlug stapte hij op me toe, en
ik bemerkte, dat er op zijn door de
zon gebruind gelaat een bezorgde uit
drukking lag.
,Maar Meg, wat ben jij laatt" riep
hij uit. „En wat voer je in 's hemels
naam hier uit?"
Jij bent evengoed over tijd", ant
woordde ik, terwijl ik me forceerde
te glimlachen. „Ik genoot van het
mooie uitzicht. Is het niet schitterend?
Ik heb wat gewandeld. Waar is Max?"
(Wordt vervolgd).