Stadhuis (an Goes, No 113 Woensdag 21 September 1950 117 Jaargangt COMMUNISTISCHE IJDELHEID Rechtszaken. ProViDcienieuWs LINTVELT's BAZAR Het meisje, dat met een Koning trouwde 'Dagboekblaadjes. ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2, buiten Goes f2,—. Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIBN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct per regel. Advertentiën worden aangenomen tof 12 uur voorm. Een regen van ordeteekens in Sovjet-Rusland. Niets nieuws onder de zon! door Dr. B. SAWELJEW. De Bolsjewistische staat is grooten- deels op contrasten gebaseerd, want vele van de gebruiken en instellingen van het „gedegenereerde Westen", wel ke men natuurlijk in een revolution naire staatsvorm niet sterk genoeg kan laken, zijn juist in de Sovjet-Unie tot een ongekenden bloei gekomen. Het is bekend, dat de militairïseering van dit land zelfs de zoo dikwijls becrï- tiseerde machts-organisatie van den vroegeren Tsaar in de schaduw stelt. De Sovjet-regeering is er, onder den druk der omstandigheden, toe over moeten gaan, een groot aantal tradi tie's uit den Tsarentijd weer in te voeren. Een opvallende eigenaardig heid van het Sovjet-militairisme is het groofe aantal, rijkelijk rondgestrooide; ridder-orden en onderscheidingen. Na poleon had het bij het rechte eind toen hij beweerde, dat men een staaf kon regeeren met behulp van mooie uniformen en glinsterende knoopen! En zoo gebeurde het, dat in het land; dat zonder meer alle uiterlijkheden over boord had geworpen, de orde teekens weer zag ingevoerd, hoewel „Vadertje I.enin" destijds zélf deze onderscheidingen had afgeschaft. Zoo als het een communistisch dictator be taamt, predikte Lenin eenvoud en ver klaarde hij, dat ordeteekens een sym bool van burgerlijke ijdelheid en op pervlakkjgheid waren. Een echte Bols jewist, zeïde hij, moet voor zijn ideaal strijden, zonder zijn borst te versie ren met belachelijke teekens. Geen orden of kruisen moesten voor hem de belooning zijn, maar wel het ge voel zijn plicht naar behooren ver richt te hebben. Reeds in het jaar echter, waarin het Sovjet-leger aan alle fronten een verbitterden strijd te voe ren had om de macht te behouden, werd door de volkscommissarissen de „orde van de Roode Vlag" ingesteld. In de communistische regimenten stre den namelijk talrijke soldaten van het voormalige tsaristische leger mede. Het bleek noodig te zijn, hun eer zucht door instellingen zooals ten tij de van het oude régime op te wekken. Merkwaardig is het echter, dat het communistischeOorlogs-Commissariaat de oude formuleering van de orde-sta tuten, haast zonder wijzigingen over nam. De orde van de Roode Vlag heeft, evenals de eerste orde van hef Keizerlijk Russische Leger, de St. Ge- orge-orde, vier klassen. Niet alleen in den militairen dienst, doch ook voor burgerlijke verdiensten zijn onderscheidingen ingesteld. Zoo heeft men b.v. de „Orde van de Ar- in koper. Hoek Koningstraat - Magdalenastraat. 54 FEUILLETON DOOR ALICE HEATH HOSKEN. Vertaald door Dicky Wafelbakker. „Dat is volstrekt niet noodig, Me vrouw", antwoordde zij op denzelfden honigzoeten toon, terwijl er een eigen aardige glimlach om haar lippen kwam waardoor ze me altijd aan een wild beest doet denken. Ze is heel groot en schitterend geproportionneerd. „Mijn hond is erg bang uitgevallen, en ik heb vreeselijk het land aan laf aards. Het zou me totaal niet kunnen schelen, als hij doodgebeten was ge worden". De tegenstelling tusschen haar stem en woorden was gewoonweg afschu welijk. Ik herinner me, dat Gravin Hulda me vertelde, hoe vulgair en grof ze haar vond. Ik had dadelijk heen moeten gaan. Het was ellendig van mij daar te blijven staan praten, beidsvlag", de vroegere tsaristische orde van den „Heiligen Stanislaus' welke de borst versierde van de Kei zerlijke hoogwaardigheidsbekleeders, die hun lauweren achter hun bureau op de ministerie's verworven hadden. Lenin was de man van wien het initia tief voor deze orde uitging. Hij ver klaarde, dat de fabrieken de vestingen waren van het werkende proletariaat, terwijl de industrie als het slagveld van het Bolsjewisme moet worden be schouwd. Daarom hadden, als men nu toch eenmaal er toe overging orden in te stellen, de burgerlijke werklieden evenveel recht op een onderscheiding als de Sovjet-soldaten. Kort geleden stelde Stalin zelf nog een nieuwe orde in. Het is de „Lenin- Orde", welke aan hen wordt uitge reikt, die zich verdienstelijk maken ten opzichte van de industrie, de land bouw, het transportwezen, de Sovjet trusts of op andere wijze de economi sche belangen van de Sovjet-republiek behartigen. Tegelijk met de orde wordt den „Ridder in de Lenin-orde" een oorkonde overhandigd, waarvan hij bij arbeid in Rusland "veel gemak heeft. De ridders zijn verplicht met alle hen ten dienste staande middelen bij te dragen tot den opbouw van den Sov jet-staat, en speciaal hun krachten te wijden aan de verschillende „campag nes", die ten doel hebben, een bepaal de tak van industrie te beschermen. De nieuwe orde, welke eerst in den zomer van dit jaar werd ingevoerd, vertoont het portret van den grooten Bolsjewïstischen leider. De dragers er van genieten veel privileges. Zoo krij gen zij o.a. een verhoogd pensioen, na een verkort aantal dienstjaren. Heeft de „ridder" daarentegen de pech te worden gearresteerd, dan mag hij gedurende zijn vrijheidsbeperking de orde niet dragen. Een commissaris, welke bekend stond om zijn scherpe tong, merkte eens op: „De oprichters van deze orde weten zeer goed, dat geen enkele burger van de Sovjet- Unie, ongeacht of hij een hoogen, dan wel een lagen rang bekleedt, beschermd is tegen de mogelijkheid iederen dag te worden gevangen genomen. Anders had de invoering van een dergelijke bepaling immers ook geen doel". Met de nieuwe orden wordt over het algemeen allesbehalve zuinig omge sprongen. Eerstdaags zal een ware zondvloed van onderscheidingen wor den uitgedeeld. Men wil trachten hier mede de ijdelheid van de groote massa te sfreelen en de frondeurs, welke nu nog afgeven op de politieke daden van het Sovjet-bestuur, te bekeeren. Kort geleden werd ook de „orde van den Rooden Ster" met een ge- heele klasse uitgebreid en een andere onderscheiding, de „orde van de Roo de Maansikkel", een drïeklassige on derscheiding, ingesteld. Het Oorlogs- Commissariaat heeft daarenboven nog een gouden medaille ingesteld voor en volstrekt niet in overeenstemming met mijn waardigheid. Ik kon het ech ter niet helpen. Dit was misschien de eenige gelegenheid, welke ik ooit zou krijgen om in dichte aanraking te ko men met die vrouw, waarvan Max zooveel hield. Wat is het? Die vraag stel ik me zelf thans, nu ik er kalm over na kan denken. Ze is buitengewoon mooi, heeft een wonderlijke stem en een glimlach, welke een vreemde opwin ding bij je te weeg brengt. Bovendien is ze heel arrogant in haar optreden, terwijl men onmiddellijk kan zien, dat ze ordinaire opvattingen heeft. En toch is er ietshet is mij onmo gelijk het precies onder woorden te kunnen brengen. Het is waarschijnlijk datgene, waardoor mannen altijd wor den aangetrokken en iets wat fatsoen lijke vrouwen niet hebben. Wij spraken niet veel met elkaar. Ze vroeg mij, hoe ik Gritna vond, waarop ik antwoordde, dat het heel mooi was en ik veel van de zee hield. Ze zelf voelde meer voor de stad en als ze daar niet kon zijn, was ze lie ver in de bergen. Ze beweerde dol militaire verdiensten gedurende de re volutie. Behalve deze orden, welke in naam van de geheele Sovjet-Unie wor den uitgereikt, hebben verschillende autonome republiekjes, welke tot den Sovjet-staat behooren, nog hun eigen eere-teekenen. Daarbij heeft de Sovjet-regeering nog een aantal militaire „eere-titels" ingesteld. Zoo komen b.v. de „Roode Soldaten" overeen met de vroegere St. George-ridders. (Vgl. „Militaire Willemsorde" Red.). Op dezelfde wijze als de vroegere Tsaristische ge neraals en ministers, welke bij iedere parade hun borst haast schuil deden gaan onder een enorme massa orden, kruizen en sterren, dragen nu de nieuw bakken Sovjet-ridders bij de receptie's, welke zoo nu en dan in het Kremlin worden georganiseerd ter eere van de verschillende diplomatieke vertegen woordigers, hun geheele lintjes-verza meling. De communistische Generale Staf, waarbij talrijke vroegere Tsaristi sche officieren dienst doen, beproeft steeds weer de epauletten in te voeren, doch de Sovjets koesferen nog altijd een diepen afkeer voor deze versier selen, welke tenslotte nog te veel aan het Tsaristische regime doen denken. En hebben velen van hen niet met eigen hand de epauletten van de schou ders der Witte aanvoerders gerukt?.... De militaire rang wordt in Rusland door bepaalde teekens op de mouwen van de uniform aangegeven en de Rus sische cavalleristen zijn tegenwoordig nog even trotsch op hun keurige uni formen als de garde-luitenantjes van voor den oorlog. Ook andere traditie's van het keizerlijke leger zijn door de Communistische heerscharen haast on veranderd overgenomen. Vroeger wa ren buitenlandsche vorsten „eere-com- mandant" van hef een of andere Rus sische regiment. Tegenwoordig worden verschillende vooraanstaande, buiten landsche partijgenooten met dergelijke titels begiftigd. Een Fransche com munist b.v. draagt den titel van „Roo de Eere-Soldaat" van een bepaald in- fanterie-regiment, terwijl een Duitsche partijgenoot „Eere-chef" is van een ander regiment. Talrijke buitenland sche communisten zijn eere-leden van één der vele militaire academie's. De Tsaristische garde noemde men de „IJzeren divisie"; zij was samengesteld uit Kaukasische troepen, welke zich door grooten moed, doch ook door buitengewone wreedheid in den strijd onderscheiden. De roode Generale Staf heeft een bepaalde divisie, welke zich in den burgeroorlog bijzonder verdien stelijk maakte, de „Divisie van Ijzer en Bloed" genoemd. Verschillende re gimenten dragen de namen van be kende communistische figuren. Zoo is er b.v. een Karl Marx-divisie, een Karl Liebknecht-regiment enz. Zooals men ziet, is er in Sovjet-Rus land „niets nieuws onder de zon". Langzaam maar zeker keert men ook daar naar den ouden, beproefden staatsvorm terug. Het gaat alleen een beetje tè langzaam. Ook in Rusland hebben wij dus een Land van Cocanje" gekregen. Het schijnt, dat het bolsjewistisch ideaal moeilijk te verwerkelijken valt, want Communisme en IJdelheid gaan toch slecht samen. op de wilde hertenjacht te zijn. Ik deed precies zooals zij en hield me, alsof ik haar niet kende. Ze noodigde mij uit bij haar binnen te gaan om wat te rusten, daar het hondengevecht me een weinig van streek scheen te hebben gebracht Ik sloeg deze invi tatie onmiddellijk van de hand, daar dit zeer zeker de brutaalste beleedi- ging was. Ik maakte haar attent op haar hond, die hevig bloedend uit een wond in zijn nek languit op den weg lag. Wij namen afscheid van elkaar en ze gaf den hond een schop om hem te doen opstaan. Haar laatste blik op mij was afschuwelijk, vol haat en nijd. Maar geen jaloezie.... Oh, nee,waar om zou ze me ook trouwens benij den? Ze bezit Max's liefde, en zij is eigenlijk de werkelijke Koningin. Ik kookte van woede, terwijl ik ver der liep. Ik geloof niet, dat ik heele- maal mezelf was. Ik had het gevoel, alsof ik me ontzettend verlaagd had door met die vrouw te spreken. Ik nam een korteren weg, welke naar de tuinen van het Zomer-Paleïs leidde. Nadat ik den hond, die trappelde van ongeduld om vrij te kunnen zijn, weer Politierechter te Middelburg. Verzekerd tegen beleedigingen. L. R., 54 jaar, verzekeringsagent te Goes, werd ten laste gelegd, dat hij op 22 Augustus 1930 te Krabbendijke A. Wondergem, smid te Waarde, heeft beleedigd. Eisch: f 10 boete of 10 dagen hechte nis. Uitspraak: f10 boete of 10 dagen hechtenis. Kostbare klappen. J. P., 47 jaar, koopman te Goes, werd verdacht dat hij op 23 Augustus j.l. te Goes J. G. C. de Witte heeft geslagen. Eischf 5 boete of 5 dagen hechte nis. Uitspraak: f5 boete of 5 dagen hechtenis. J. G. L., 23 jaar, arbeider te Wis- senkerke, werd verdacht dat hij op 29 Juli j.l. Lena Geelhoed heeft ge slagen. Eischf 10 boete of 10 dagen hechte nis. Uitspraak: f10 boete of 10 dagen hechtenis. L. G., huisvrouw Th. V., 20 jaar, zonder beroep, werd beklaagd dat zij op 29 Juli j.l. te Wïssenkerke Alida Susanna Zweemer heeft geslagen. Eischf 10 boete of 10 dagen hechte nis. Uitspraak: f10 boete of 10 dagen hechtenis. Opzettelijke aanrijdingen. Chauffeur voorwaardelijk veroordeeld. Het gerechtshof deed gisteren uit spraak in de strafzaak tegen den 26- jarigen vrachtrijder J. B. R. uit Utrecht, verdacht van veroorzaken van lichamelijk letsel door schuld. Ver dachte was eenigen tijd geleden toen hij met zijn vrachtauto langs den IJs- sel (Utrecht) reed op wielrijders in gereden om hen te dwingen tusschen de boomen te gaan rijden. Twee men- schen werden door dat vreemde „spel letje" verwond. De rechtbank te Utrecht had verdachte veroordeeld tot 2 maanden gevangenisstraf met ont zegging om motorrijtuigen te besturen voor den tijd van 1 jaar; bovendien moest hij f50 schadevergoeding be talen. Het gerechtshof bevestigde het vonnis met dien verstande dat de straf voorwaardelijk werd opgelegd meteen proeftijd van drie jaren onder toe zicht van het Leger des Heils. De pro cureur-generaal had een gevangenis straf van 6 maanden geëischt. Gemeenteraad van 's Gravenpolder. Ged. Staten handhaven hun standpunt tjo. van de jaarwed den der veldwachters; de ge meenteraad echter ook. Maandagavond vergaderde de ge meenteraad van 's Gravenpolder, on der voorzitterschap van wethouder Schouten, zulks wegens ongesteldheid van den burgemeester. Een verzoek van J. de Dreu te 's Gravenpolder om vergunning tot het oprichten van had losgemaakt, liep ik heel langzaam de in de rotsen uitgehouwen treden af, die van terras tot terras naar de olijfboschjes voeren. Ik bereikte de tuinen en wandelde doelloos naar een van de marmeren terrassen, vanwaar men een schitte rend uitzicht heeft op de zee en de bergen, die een scheiding vormen tus schen de Moldaviaansche kust. Het liep tegen zonsondergang. Spoe dig moest die prachtige gouden vuur bol wegzinken in de purperblauwe zee. Bij uitzondering zouden wij dien avond geheel alleen zijn. De heeren kwamen laat van de jacht terug, en werd het diner in een van onze par ticuliere vertrekken gebruikt. Het was een wonderlijk mooi schouw spel, dat zich aan mijn blikken ont plooide, toen ik tegen de marmeren ballustrade leunde. Beneden lagen de groote rotsen, die uit de zee verrezen. De klippen waren begroeid met cac tusplanten, en aloës. Links van mij bevond zich het een paar honderd meter lager gelegen Gritna, een vroo- Iijke, witte stad, begrensd door een breeden zee-boulevard. Hoe mooi was 24 SEPT. Mijnheer, zegt de por tier van het „Groote Algemeene Dag blad" tot den hoofdredacteur, daar is de vertegenwoordiger van de „Giant Press" om u te spreken. Laat binnenkomen. Een bescheiden gekleed heerschap treedt binnen, legt zijn hoed en tasch op den grond en roept met een venij- nigen tik zijn weerbarstige manchetten tot de orde. Ik kom u het publicatierecht aanbieden van de mémoires van wijlen den grootsten Hei publiek heeft de maag vol van mémoires. Maar deze staan vol van de meest sensalioneele onthullingen Niemand kent den man! Dank u. Volgenden dag, aan de telefoon; Hebt u nog eens over mijn aan bod nagedacht Ja, dank u, zal er geen gebruik van maken. Twee dagen later, telefoon; Mijn lastgevers stellen er zoo zeer prijs op, dat de mémoires juist in uw blad verschijnen, dat ze den prijs Lieve hemel meneer, er is geen belangstelling voor! Als ik u tock zeg Volgenden dag; Vergeeft u mij, dat ik u nog een maal opbel. Mijn lastgevers Groofe genade, bent u daar al wéér? Een oogenblik meneer. Mijn last gevers dragen mij op, op te zeggen, dat zij het als 'n zoodanige reclame voor hun agentschap beschouwen dat de mémoires juist in uw blad verschij nen, dat u zelf den prijs ervan moogt bepalen. Eénige waarde hebben ze toch in ieder geval! En u kunt ervan ne men en erin schrappen waf u wilt. Wij hebben bovendien foto's erbij van den schrijver als zuigeling, schooljongen, als gymnast, tennisser, zwemmer en arrestant, als Goed, stuurt u ze dan maar in 's hemelsnaam. Volgende week; „Wat brengt het groote Algemeene Dagblad? Het is ons met groote moeite gelukt, het uitsluitend recht van publicatie te verwerven van de opzienbarende mé moires van den eens zoo geduchten en gevierden Zoo gaat het niet. altijd. Maar soms. een radio-distributie-centrale werd als ongezegeld terzijde gelegd. Een ver zoek van de Centrale Vereeniging ter behartiging der Maatschappelijke Be langen van Zenuw- en Zielszieken om toe te treden tot het lidmaatschap, werd voor kennisgeving aangenomen. Van Ged. Staten was ontvangen een brief, waarin wordt medegedeeld, dat in hun besluit waarbij machtiging wordt verleend tot uitbetaling van de jaar wedden niet mag worden gezien een wijziging in hunne houding ten aan zien van de gemeentebegrooting. Te vens wordt gewezen op de persoon lijke aansprakelijkheid van de raads- dit alles en welk een overweldigende mengeling van kleuren. Ik verkeerde als in een droom, toen ik me de geheele afschuwelijke ge schiedenis nog eens en nog eens voor den geest haalde. Wat mij echter het woedenst van alles maakte was hef feit, dat die vrouw wist, dat ik de Ko ningin was, doch eenvoudig verkoos dit te negeeren. Plotseling hoorde ik voetstappen, en haastig omkijkend, bevreesd dat hef Max zou zijn, zag ik Arthur op mij afkomen. Hij was nog in jachtkostuum en maakte blijkbaar voor hef diner een kleine wandeling. Hij rookte een sigaar. Vlug stapte hij op me toe, en ik bemerkte, dat er op zijn door de zon gebruind gelaat een bezorgde uit drukking lag. ,Maar Meg, wat ben jij laatt" riep hij uit. „En wat voer je in 's hemels naam hier uit?" Jij bent evengoed over tijd", ant woordde ik, terwijl ik me forceerde te glimlachen. „Ik genoot van het mooie uitzicht. Is het niet schitterend? Ik heb wat gewandeld. Waar is Max?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1