N1. 91 Maandag II Augustus 1950 117 Jaargang. Buitenland. Het meisje, dat met een Koning trouwde PpovincienieuWs School en kerk. 'Dagboekblaadjes, ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2,— buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 et per regel. Advertentiën worden aangenomen tof 12 uur voorm. Boter en kaas. Duiischland, Finland en Nederland. De Duitschers, die gaarne coquettee ren met onze stamverwantschap en nooit nalaten, ons, Nederlanders te rekenen onder hun beste vrienden met wie zij sinds lange tijden ook uitne mende economische betrekkingen on derhouden, zijn thans bezig, daarin verandering te brengen. Het is niet een vooropgezette bedoe ling om ons onaangenaam te zijn, maar zij willen ons benadeelen door in breuk te maken op onze rechten, be rustend op verdragen en het resultaat daarvan is, dat men een sterke ani mositeit wakker roept. Ondanks de verdragen, die gesloten zijn tusschen ons land en Duitschland, is men voor nemens een verdrag met Finiind te sluiten, dat inbreuk maakt op onze rechten en Finland groote voordeelen biedt. Een tegenprestatie bestaat er natuurlijk ook, maar die kan hier bui ten beschouwing blijven. Zooals men weet, betreft het een verdrag over de levering van boter door Finland, waardoor onze uitvoer van zuivelproducten (evenals die van Skandinavië) sterk zou lijden. Van de zijde der benadeelden is het plan ont worpen van een boycot van Duitsche waren, en deze beweging heeft dade lijk zooveel instemming en steun ge vonden, dat zij in Duitschland de aan dacht heeft getrokken. Niet bij de autoriteiten, die er nog geen rekening mee houden, maar wel bij de bladen en in de kringen van handel en in dustrie. Zoo spreekt in het „Berl. Tageblatt" dr. Erwin Topf er zijn verbazing over uit, dat men te bevoegder plaats te Berlijn durft verklaren, dat de dezer dagen hervatte particuliere onderhan delingen over een Duitsch-Finsch bo- terverdrag geen eventueelen terugslag op Nederland en de Skandinavische landen doen vreezen. Is het de rijksregeering inderdaad onbekend, vraagt het blad, dat deze terugslag in den vorm van een boy- cotbewegen tegen Duitsche goederen reeds na de eerste, gelukkig mislukte onderhandelingen, is ingetreden? Ge looft men in de Wilhelmstrasse, dat het tot stand komen van een Duitsch- Finsch boterverdrag ook, zoo de on derhandelingen daarover andermaal schipbreuk mochten lijden, de door den Reichslandbund geëischte opzeg ging van het Duitsch-Finsch handels verdrag de boycotbeweging geen nieuw voedsel zal geven? Het blad geeft opnieuw als zijn mee ning te kennen, dat de boycotbewe ging voorbarig is, maar betoogt an derzijds, dat men dient te probeeren, met Nederland tot overeenstemming te komen. Het zou de grootste dwaas heid zijn die Duitschland zou kunnen begaan, als men het liet aankomen op een „frischen fröhlichen" handels oorlog met het land, dat de beste af 34 FEUILLETON DOOR ALICE HEATH HOSKEN. Vertaald door Dicky Wafelbakker. De Koningin-Moeder noodigde zich zelf uit voor de lunch en gaf te ken nen, dat zij wenschte dat niemand an ders tegenwoordig zou zijn. Ze maakt me nog voortdurend verlegen met haar nauwgezetheid, doch wanneer zij iets wenscht, maakt ze van haar verlangen zelfs een bevel. Ik weet daarom nooit precies waar ik met haar aan toe ben. Als ze mij bijvoorbeeld wil zien, stuurt zij een boodschap om te vragen of ik haar kan ontvangen. Natuurlijk ant woord ik dan, dat ik bij haar zal ko men. Als ik dan kom, put zij zich uit in dankbetuigingen over mijn welwil lendheid. Wat moet ik in zulk een ge val doen? Ik ben nog zoo jong en zij is een oude vrouw. Ik weet, dat het niets dan een vormen-kwestie is, maar het geeft mij een onaangenaam ge voel. Voortdurend heb ik het idee, dat ze totaal niets om me geeft. On-, langs merkte ik, hoe ze me met eigen nemer van zijn industrieproducten op de heele wereld is. Ook de „Frkfrt. Ztg." schrijft over de boycotbeweging en zegt dat deze nu eenmaal een feit is en de Duit schers hebben alle aanleiding, daaruit de juiste consequenties te trekken, d.w.z. de ongelukkige poging, die in de voorgenomen leveringsovereen komst met Finland gedaan is, defini tief voor de geheele wereld ad acta te leggen. Wil men daarmee wachteq totdat het economische effect van zulk een boycot eerst in vollen omvang merkbaar is? De landen, waarom het hier gaat Nederland, Skandinavië en de Baltische landen met uitzond: ring van Finland namen in het eerste halve jaar 17 pet. oï meer dan één zesde deel van den geheelen Duitschen export af; Nederland alléén reeds de helft daarvan, want dat land staat met Engeland aan de spits van alle Duitsche afnemers. De schade, die juist tijdens een economische crisis als thans door een ernstige belemmering van onzen export naar die landen zou ontstaan is niet te overzien. Maar hij beperkt zich niet alleen tot economisch terrein. Het discredïet, vervolgt het blad: waarin de Duitsche trouw aan afge sloten verdragen dreigt te komen, kan weliswaar niet in cijfers uitgedrukt worden, maar is gevaarlijk genoeg. En hebben de verhoogingen der agrari sche tarieven zich niet steeds op pijn lijke wijze doen gevoelen in de bui- fenlandsche politiek? Het blad besluit met de waarschu wing, dat de regeering zich niet de leiding uit handen moet laten nemen door minister Schiele. In hoeverre de actie der bladen en andere organen der openbare mee ning met het uitspreken van hun waar schuwing succes heeft gehad, is nog niet te zeggen, maar het schijnt, dat men te Berlijn voorzichtig is gewor den. Terwijl een bericht van Vrijdag ochtend nog meldde, dat de onder handelingen goed vorderden, zoodat men rekende op het sluiten van een contract binnen enkele dagen, kwam later op den middag het verrassende nieuws, dat de onderhandelingen defi nitief mislukt waren. De moeilijkhe den waren toch al groot, en zijn er in de laatste dagen niet minder op ge worden, zeer zeker ook door het op treden van waarschuwende raadge vers. Zij worden gevonden in de krin gen der Duitsche industrieelen, voor al in het Westen. Het „Berl. T." deed er een boekje van open, en onder het constafeeren van een gemis aan inzicht bij de be trokken autoriteiten vermeldt het blad de klachten van firma's die jarenlang in uitstekende betrekkingen gestaan hebben met Nederlandsche zaken en die nu uit alle deelen van ons land brieven ontvangen, waarin gezegd wordt, dat men genoodzaakt is, tegen over de Duitsche handelspolitiek van nu solidair te zijn met de nationale a f weerbeweging. Voorbarig is misschien deze boy cot-actie, maar wanneer het bevestigd aardige blikken opnam, en leek het me, alsof ze bij zichzelf tracht na te gaan, of ik iets vermoed, van het geen er tusschen Max en Valona gaan de is. Bovendien verbeeld ik me, dat ze mij als minderwaardig beschouwt, omdat ik niet van koninklijken bloede ben. Vanmorgen was ik erg neerslach tig en had heimwee. Mijn meubeltjes van Eden House waren aangekomen. Hieronder bevond zich het kleine Fransche bureautje, waaraan ik als kind reeds al mijn brieven schreef, de ouderwetsche naaitafel uit China af komstig, en die een geschenk wasvoor een der Engelsche koninginnen uit de 17e eeuw, met de ivoren bladen, de wonderlijke collectie spoelen, klossen en ander naaigereedschap, alles van ivoor en goud. Deze deden me leven dig die gelukkige, zorgelooze dagen herinneren, welke ik thuis doorbracht en ik dacht er aan, hoe vrij en vroó- lijk ik toen was. Toen kon ik zooveel aan sport doen, als ik zelf slechts wilde en moeder was altijd even lief en goed. Bovendien had ik allerlei pleziertjes, schouwbur gen, tennispartijtjes en dinertjes en lunches in de stad. Indertijd vond ik mijn neven en nichten heel vreemd en stijf, maar oh, wat verlang ik naar wordt, dat de onderhandelingen met Finland daardoor mislukt zijn, dan is zij geen dag te vroeg begonnen. De goede vriendschap, die ons bindt met Duitschland, is een kostbaar bezit, maar niet alleen voor ons. ^Gelukkig ziet men dat in Duitschland zelf ook in. Toenemende werkloosheid. Een wereldverschijnsel. Dezer dagen is het aantal steuntrek kende werkloozen in Groot-Brittannië tot boven de 2 millioen, gestegen. Ver geleken bij verleden jaar om dezen tijd, beteekent dit een vermeerdering van ruim 800.000. De onrustbarend toenemende werkloosheid is geen spe cifiek Engelsch, maar een wereldver schijnsel. In de meeste Europeesche staten heeft de werkloosheid een on gekenden omvang bereikt. Frankrijk en ook Rusland maken hierop tot nog toe een uitzondering, maar Duifsch land bijv. telt 2% millioen werkloo zen. Ook in Italië heerscht groote werkloosheid, maar cijfers zijn daar van niet voorhanden. Zelfs in het klei ne Oostenrijk zijn bijna 200.000 man buiten werk. Maar boven aan de lijst staan de Vereenigde Staten. In dit meest wel varende land ter wereld kwam men tot de ontdekking, dat er millioenen werkloozen waren en eerst kort ge leden werd zulks ook officieel toege geven. Opmerkelijk is, dat men in Amerika het juiste aantal van werk verstoke- nen niet kan opgeven. Wel staat vast, dat sedert begin Juli de werkloosheid aanzienlijk is toegenomen. Naar de meening van hen die tot de best- ingelichten gerekend kunnen worden, bedraagt het totaal aantal werkloozen in de Vereenigde Staten 5 millioen, terwijl de leider van de „National Unemployment League" het aantal op 6.600.000 schat; doch deze schatting wordt door ervaren waarnemers als onjuist beschouwd. Een Ifaliaansch economist, de vroe gere minister van financiën, de Stefa- nï, oordeelt zeer ongunstig over Ame rika, wiens welvaart voor altijd voor bij is". Hij heeft een onderhoud ge had met president Hoover over de Amerikaansche tariefwet en schreef een artikel in de „Corrïere della Se ra", waarin hij als oorzaken der mi sère aangeeft: de stopzetting van de Italiaansche emigratie en de hooge ta rieven. Het vrijhandelsstelsel alleen zou, naar zijn meening, Amerika uit het moeras helpen. Preeken van Philpot. De classis Rotterdam der Gerefor meerde Gemeenten, vergaderd onder voorzitterschap van Ds. G. H. Kersten, heeft uitgesproken het lezen van pree ken van Philpot als regel niet aan te bevelen. Hoewel die preeken me nige leering en vertroosting bevatten, heeft Philpot toch den kinderdoop ver worpen, terwijl dit feit ook niet op zich zelf staat. hen terug. En dan June van Oren Het lijkt me, alsof het in mijn vorige incarnatie was, toen June en ik gin gen wandelen en rondreden met haar zuster, de hertogin en thee én ijs ge bruikten bij Samplemayer in St. Ja mes Street. Als ik alles goed beschouw, ben ik hier niets anders dan een gevangene. Maar ik zal dit leven wel moeten blijven verdragen.... De Koningin-Moeder was heel be minnelijk gedurende de lunch. Voor zoover het Hofleven dit toelaat, was ik aan haar wenschen tegemoet ge komen. Van mijn hofhouding waren alleen tegenwoordig de kalme, be scheiden en saaie Markiezin Dotoky. De Koningin-Moeder werd vergezeld van een dame, wier naam ik nooit kan onthouden, alhoewel ik haar verschei dene malen heb ontmoet. Ze is erg praatziek, waar ik heel blij om was. Na afloop van den maaltijd trokken ze zich terug en bleven de Koningin- Moeder en ik' geheel alleen in een vertrek, dat de morgenkamer der Ko ningin wordt genoemd. Het ligt op dezelfde verdieping als de kleine, in tieme eetzaal en is een erg aardige kamer. Max's moeder heeft die inge richt. Deze lijkt veel op een Engel sche kamer. Alle meubelen zijn van Oranjefeesten te Yerseke. Geen druk bezochte vergade ring; financieele hulp van de burgerij verwacht. De gehouden vergadering tot het her denken met een volksfeest van de verjaardag van H.M. de Koningin, was niet druk bezocht. Het doel is te ko men tot een aangenaam volksfeest en tractatie der schoolkinderen. De eer ste giften zijn ingekomen en men hoopt, dat de burgerij zich verder niet onbétuigd zal laten. Ook zal de hulp van een muziekkorps worden ingeroe pen om een en ander beter te doen slagen. Men hoopt 4 September hef feest te vieren. Gemeenteraad van Ovezande. Geen subsidie aan de feest commissie te 's Heerenhoek. Vergadering van den gemeenteraad op Vrijdag j.l. Present alle leden. Op een verzoek van de feestcommissie te 's Heerenhoek om eene subsidie voor eene tractatie pan de schoolkinderen wordt afwijzend beschikt. De rooilijn voor eventueele bebouwing op hetNo- tenweidje wordt bepaald op 5 meter uit den binnenkant van de sloot. De begrooting van het Burgerlijk Armbe stuur voor 1931 werd vastgesteld in ontvangst en uitgaaf elk op f9712,26i/s In verband met de nieuwe financieele verhoudingswet werd na een duide lijke uiteenzetting van den voorzitter besloten als volgt: de gemeentefonds belasting in te deelen in de 3e klasse de personeele belasting in de 8e klasse te handhaven; op de gemeentefonds- belasting 20 opcenten te heffen en op de personeele belasting 90 opcenten. Van Dijk bij Kingsford Smith De vlieger bijna hersteld. Gisterenmiddag kwam met den mail- trein te Vlissïngen aan de Nederland schen Oceaanvlieger Evert van Dijk, die een bezoek aan zijn Australischen metgezel Kingsford Smith in het gast huis te Middelburg kwam brengen. Verwelkomd door den heer en me vrouw van Loon, begaf de heer Van Dijk zich met zijn gast en gastheer naar hun woning te Veere voor het gebruik van de lunch. Des middags reed men naar het gasthuis, waar de heer Kingsford Smith jijn beterschap tegemoet gaat. Gisteren mocht hij een uurtje opzitten en heden zou hij mo gen loopen, om dan vermoedelijk Don derdag of Vrijdag het ziekenhuis te verlaten en zich naar Veere te be geven om ten huize van dr. van Loon verder door rust op krachten te ko men, voor hij per boot naar Australië terugkeert. Nadat de heer Van Dijk zich eenigen tijd met den herstellen de had onderhouden, namen de beide vrienden van de aviatiek hartelijk af scheid van elkaar, waarna de heer Van Dijk met zijn gastheer en gast vrouw een tocht rond Walcheren maakte en het gezelschap te Dom burg de thee gebruikte. Het einddoel was Vlissingen, waarvandaan Van Dijk weder per mailtrein Zeeland verliet mahoniehout en overtrokken met cre tonne in rose, blauw en groen. Ik zit daar dikwijls en laat er zooveel moge lijk bloemen in brengen. Wij dronken een kopje koffie. De Koningin-Moeder rookt niet, dus wan neer zij er is doe ik het vanzelf niet. Ze begon mij een menigte vragen te stellen, wat ik wei vaag verwacht had. „Jij en Max zijn erg gelukkig samen, is het niet, Margaret?" „Oh, ja". „Je voelt zeer veel voor hem1, niet waar?" ,Dat is zoo". „Hij is een jonge man, op wien ieder meisje verliefd zou worden, vindt je niet?" Ja, dat is waar". „Ik geloof, dat jij je er heel goed doorheen slaat", ging ze voort, terwijl ze tegen me glimlachte, waardoor haar mooie witte tanden zichtbaar werden. Er lag een eenigszins teedere uitdruk king op haar gelaat, die ik er nooit op gezien heb en ik begreep plotse ling, dat zij, toen ze jong was heel mooi moet zijn geweest. Nu is zij te mager en dat maakt haar gezicht groo- ter en harder. Ik heb portretten van haar op jeugdigen leeftijd gezien en daarop is ze bijna dik. „Ik ben er zeker van, dat je je best li AUGUSTUS. Meneer Mulder en meneer Muller woonden tegenover elkaar. Ze hadden beiden een winkel, maar waren overigens de beste vrien den. Ik weet wat, zei meneer Mül- ler op een dag. Jij verkoopt boter en ik verkoop ijzerwaren. Welnu, laten we slim zijn. Laten we elkaar als goeie buten behandelen. Als de eene hand de andere wascht, enzoovoort. Ik beloof jou, dat ik je fatsoendelijk zal behandelen. Als fe goeie boter hebt, kun fe ze altijd aan me kwijt, want ik heb 'n hok jongens met groo te monden. Je loopt maar binnen. Ik heb ook wel andere boterleveranciers, maar ik trek er geen één voor bij jou. Maar dan moet ik even makke'ijk aan jou m'n ijzerwaren kunnen slijten. Top, antwoordde Mulder, maar zouen we 't niet zwart op wit zetten Kan gebeuren. Zei Muller. Zij haalden er een paragraafdokter bij, die een onbegrijpelijk stuk voor hen opstelde, waarin ze zich wederzijds verbonden, elkander te behandelen „op den voet van de meestbegunstigde natie". Of MiiUer wel ooit begrepen heeft, wat dat beteekende, is tot dusver een geheim gebleven. Maar zeker is, dat Mulder, toen hij op een morgen bij den winkel van Muller voorreed, daar een raten toestand aantrof. Müllers winket had twee deuren gekregen. Op de ééne stond„Ingang voor Finmans; toegang Vrij". Op de andere stond; „Ingang voor anderen dan Finmans; toegangsprijs 3O cent op iedere K.G. boter". Dat is een gemeene streek, zei Mulder, fe bent vergeten wat je met me afgesproken hebt. Nou trek je hèm toch voor! Nietes, zei Müller. Die deur met vrijen toegang voor Finmans, daar zit ik niet aan, maar m'n zoon. En met hèm heb je toch zeker niks afge sproken!! Ftauwsies! riep Mulder uit. Jij of je zoon, da's één pot nat. Hij werkt toch zeker met jouw geldWil ik je 's wat vertellenIk koop nooit 'n cent ijzer meer bij je en ik zat m'n heele familie aanraden om het zelfde te doen. Ik ben wel goed. maar niet gek. Himmelkreuz-Sakrament-Don- nerwetter-nochemal, pfui daiwel, riep Mullet uit, met beide armen ten he mel gestrekt, ik verbied je, in te grijpen in mijn interne Za ken! Mulder stond met een van verba zing scheefgetrokken, gapenden mond te kijken. De woorden „Dat is lef" stokten hem in de keel. En sedertdien is er aan den toe stand niets veranderd. Ze staan et nog net zoo. Muggebeten 1 Pflïï AT en Huid jeuk IL"lVli doet", vervolgde ze. „En wanneer je waf van je Engelsche manieren zult hebben afgeleerd, ben ik er van over tuigd, dat je een nog veel beter fi guur maakt. Volgens mij hebben meis jes uit alle standen in Engeland in den tegenwoordigen tijd veel te veel vrijheid. Menschen als wij moeten al reeds vroeg leeren inzien, dat wij strenge plichten te vervullen hebben. Menige dwaas benijdt ons, vermoed ik, maar ons leven is verre van ge makkelijk. En mijn beste Margaret", ze keek me scherp aan met haar groote, koude, grijze oogen „wij mogen meer dan tevreden zijn, als wij een beetje persoonlijk geluk vin den, zooals jij nu hebt en ik vroe ger bezat". Ik ben bang, dat ik vuurrood werd. Ik moest opstaan om haar kopje op het blad te zetten, zoodat ik mijn ge zicht voor haar kon verbergen. Hier op zei ze vrij plotseling: „Ik wil je mee naar boven nemen om je iets te laten zien. Wees zoo goed en laat den Kamerheer vragen mij de sleutels van de kamer van den Prins te doen brengen? Heb je het heele paleis al bezichtigd?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1