Transpirerende N0. 80 Woensdag 9 Juli 1950 117 Jaargang Hinderlijke geluiden UNTVELT's BAZAR Het meisje, dat met een Koning trouwde Uit de Pers. Sport. ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. Een vt'aag in den Goeschen gemeenteraad over hinder lijke muziek; bij politicver ordening kunnen hinderlijke geluiden bestreden worden. In de jongste vergadering van den Goeschen gemeenteraad heeft de heer Eckhardt door middel van een vraag gewezen op bet euvel, dat in de ge heele samenleving urgent is geworden, n.l. op het veroorzaken van hinder door radio- of gramofoion-muziek. De heer Eckhardt stelde zijn vraag naar aanleiding van de zeer hinderlijke wij' ze waarop een café-houder, wonende aan de Markt, op zomer-avonden mu ziek pleegt te verspreiden, hetgeen niet beteekent dat alleen deze café-houder in Goes de Goesche samenleving met radio en gramofoon overlast zou be zorgen. Integendeel: velen doen het; ieder een lijdt van tijd tot tijd door radio- en gramofoon-muziek der buren. Tof een openbare klacht komt het even wel eerst dan als de hinder-veroorza- ker geregeld de grenzen der ver draagzaamheid overtreedt, en als deze overtreding avond aan avond dooreen groote groep omwonenden kan wor den waargenomen. De klacht van den heer Eckhardt over den café-houder op de Markt kan men dus beschouwen als de resultante van tal van kleine ergernissen, in stilte beleden, als de vertolking van zeer vele, reeds lang in kleinen kring gekoesterde grieven tegen overlast door muziek. Daarom mag aan de klacht van den heer Eckhardt, wel licht door een enkeling ten onrechte beschouwd als een persoonlijk feit, dezelfde aandacht worden geschonken %ls aan andere kwesties, die de sa menleving veraangenamen of.... ver knoeien. Het raadslid Eckhardt trachtte van B. en W. te vernemen of er van ge meentewege tegen den muziek-over- last iets te doen zou zijn. De voorzit ter van den raad zegde toe dit te zul len onderzoeken. Zonder op het antwoord van B. en W., en op hun voorstel tot het al dan niet nemen van maatregelen te gen het maken van hinderlijke mu ziek vooruit te loopen, lijkt het ons gewenscht er hier op te wijzen, dat tot nu toe alleen de gemeente tegen de muzikale herrie-makers op kan treden. De wet n.l. geeft zoo goed als geen waarborgen voor stilte en rust. Er is in ons strafwetboek welis waar een artikel 431, dat geldboete in uitzicht stelt voor hem, die „rumoer of burengerucht verwekt, waardoor de nachtrust kan worden verstoord", doch de wettelijke interpretatie van „ru- Hoek Koningstraat - Magdalenastraat. STADHUIS VAN GOES, in koper. 20 FEUILLETON DOOR ALICE HEATH HOSKEN. Vertaald door Dicky Wafelbakker. En toch ben ik er van overtuigd, dat meer dan één meisje in dit mooie land dwaas genoeg zou zijn den man, dien ze lief heeft op te geven voor de Byzantijnsche kroon, welke negen honderd jaar geleden vervaardigd werd voor de gemalin van den zigeu ner Braila-Galatz, en die binnenkort op mijn hoofd zal prijken. Oh, ik hoop, dat ik heel veel te doen zal hebben, en dat elke minuut van mijn vrijen tijd in beslag zal wor den genomen, zoodra ik in het paleis te Vesteral geïnstalleerd ben. Hoe kan ik anders verder blijven leven? Goede God, geef mij kracht om de wereld een glimlachend gezicht te toonen... Ik had een alleraardigst gesprek met Baron Waldemar, toen ik op het kas teel terugkwam. Vriendelijk en eer moer" en „burengerucht" is zooda nig in het voordeel van luidruchtigen, dat het artikel als bestrijder van mu ziek-hinder niet in aanmerking kan komen. De eenige weg, die in deze naar uitkomst voert, is de weg, door de politie-verordening leidende. In Am sterdam hebben B. en W. het voor nemen dien weg te bewandelen. Daar zal den raad n.l. binnenkort worden voorgesteld in de politie-verordening een verordening in te voegen, luiden de: „Het is verboden door middel van een muziekinstrument of vaneen toestel, bestemd tof hef hoorbaar ma ken van muziek of van de mensche lijke stem, hetzij in de buitenlucht hetzij in een afgesloten ruimte voor de omgeving hinderlijk geluid te ma ken". Dat deze verordening, zoo zij genade kan vinden in de oogen der Amsfer- damsche raadsleden, aan alle hinder lijke geluiden in de hoofdstad paal en perk zal stellen is twijfelachtig. Zeker is echter, dat zij voor een groot deel een einde zal maken aan den overlast door luidruchtige muziek-makers met weinig gemeenschapszin veroorzaakt. Over de waarde en de beteekenis van bovenstaande verordening zullen we hier niet uitweiden. Wellicht krij gen we binnenkort, als er meer aan leiding toe is, nog wel gelegenheid haar (of een aan haar verwante ver ordening) nader te bezien. De landbouwcrisis. Opmerkingen van lac. Welleman. De heer Jac. Welleman, lid van het Dag. bestuur der Z. L. M., schrijft in de Vrijz. Dem. een artikel over bo venstaand onderwerp-, luidende als volgt: Wie thans een rijtoer maakt door Zeelands welige landouwen, zal ver rukt zijn over den schitterenden oogst, welke te velde staat. Het resultaat van hard werken en oordeelkundigen bouw wordt aanschouwelijk voorge steld. Desondanks kijkt de boer die schoone beloften met weemoed aan. Hij weet, dat al zijn arbeid, al zijn energie, al zijn willen en zijn kun nen niet zullen worden beloond, ja hij weet, dat het zich nu reeds weer laat aanzien, dat hem een exploitatie rekening met een verlies-saldo te wach ten staat. De eerste boden dienaan gaande hebben hem reeds bereikt. Daar waar de landbouw zich heeft om gebogen naar den tuinbouw, zeer ook in het belang van het algemeen, om dat daarbij meer arbeidskrachten kun nen worden gebruikt, heeft hij de har de werkelijkheid reeds gevoeld. De eerste oogst, de kruisbessen, steeds zoo welkom als inkomst bij de weke lijks vele bedrijfsuitgaven, is op een teleurstelling uitgeloopen. Ternauwer nood is de prijs gemaakt, welke als plukloon moet worden betaald, op sommige dagen kon zelfs dit resul taat nog niet bereikt worden. Geen biedig berispte hij me, omdat ik al leen was uitgegaan. Men had zich erg ongerust over mij gemaakt. Op een eenigszins wanhopigen toon deelde ik hem mede, dat ik in Engeland dikwijls alleen wandelingen maakte, maar pre velde niettemin mijn excuses voor hef feit vergeten te hebben, dat de ge woonten hier anders waren. Hij was erg attent en op de meest tactvolle wijze gaf hij mij eenige wenken, welke mij zeker van pas zullen zijn. Ik voel nu reeds, dat die goede oude man mijn vriend is. Natuurlijk komt dit, omdat hij zoo aan Max gehecht is. Zonder dat hij het bepaald in ronde woorden zei, ontdekte ik toch dat ik zeer diplomatiek zal moeten zijn in mijn optreden tegenover de Koningin- Moeder. Hij en ik lunchten samen en mijn hofdame was daarbij tegenwoordig. Zij is de gravin Hulda Douera, heel mooi en jong, en buitengewoon modern. Haar functie is slechts tijdelijk, maar ik zal het jammer vinden van haar te moeten scheiden, wanneer mijn hof houding definitief is aangesteld. Men zond haar ter gelegenheid van mijn huwelijk naar Engeland, aangezien zij vloeiend Engelsch spreekt 's Avonds dineerde zij en de baron wonder, dat hier en daar de pluk is gestopt. De arbeider lijdt hieronder mede, want onder gewone omstandig heden wordt in deze cultuur een be hoorlijk loon verdiend. Weinig beter laat het zich aanzien ten opzichte van roode en zwarte bes sen, slechts de aardbeien gaan thans nog voor een redelijken prijs weg doch dat dekt het vorige niet. Met de landbouwgewassen is het al niet beter gesteld. De suikerprijs gaat nog altijd in dalende lijn, zoodat de bietenprijs weer verre beneden kost prijs zal blijven. Met dc graangewas sen idem en ook1 voor het vlas wor den prijzen geboden, welke geen loo- nend resultaat in zich houden. Nu worden de eerste aardappelen (eigen heimers) gerooid. Men spreekt van 4 ct. en minder per K.G. Wie weet, welke kosten en zorgen zijn besteed aan het pootgoed en aan het vóórkie- men, zonder nog van bemesting en bewerking van den grond te spreken, zal oogenblikkelijk toegeven, dat ook hier van eenige belooning voor ge- presteerden arbeid geen sprake is. Zoo is er misère over de heele linie en zitten verschillende gemeentebestu ren met de handen in het haar om hun gemeentebegrooting kloppend te maken, ondanks verdubbeling en meer van het „vermenïgvuldigingscijfer". Wij vragen in gemoede: denkt de stedeling zich dat alles wel voldoen de in? Kan het tof hem doordringen bij het toeren tusschen de vruchtbare velden, dat daar een categorie van menschen woont, die werkt zoolang het dag is en desondanks ter eene zijde een schamel loon verdient en ter andere zijde slechts verlies heeft te boeken? Alle aangewende arbeid voor niets en voor minder dan niets gepresteerd! De toeristen in hun vacantie-stem- ming -denken wellicht daaraan niet, maar onze Regeering en Volksverte genwoordiging denken zij in voldoen de mate aan de steeds nijpender land bouwcrisis? Wordt deze vraag beves tigend beantwoord, dan moet dat be wezen worden door daden, en dat kan op gemakkelijke manier gebeu ren. De 3 landelijke landbouw-centra- les hebben een gemeenschappelijk ur gentieprogram opgesteld. Hierop staan wenschen vermeld, waaraan we onder gewone omstandigheden stellig onze medewerking niet zouden geven, maar er is nood, hooge nood zelfs, het wa ter is tot de lippen gestegen. Toch zijn we het met „M." (mr. Marchant) eens, dat niet in het wilde weg moet wor den gewerkt, „omdat er nu eenmaal iets moet worden gedaan. Wij voor ons hadden daarom liever gezien, dat een complex van maatregelen aan de orde zou zijn gesteld, waarbij de fi- nancieele gevolgen in zijn geheel on geveer zouden zijn te overzien, een complex van maatregelen, die ieder voor zich een beetje en alle tegelijk een voelbaren steun aan den land bouw zouden hebben gegeven. Naar onze meening zou daarbij ge streefd moeten worden naar: besparing van directe uitgaven en naar directe voorziening van bedrijfs met ons. Max verkeerde in een heel opgewekte stemming. Hij had zijn mand snoek meegebracht, en eenige van de visschen laten koken. Ze wa ren verrukkelijk. Het eten is heel machtig, maar heerlijk. Ik geloof, dat zij elk gerecht met veel room toebe reiden. Moeder heeft me goed koken geleerd en toen ik nog heel jong was, gingen wij 's zomers altijd naar ons kleine huisje op het eiland Wight. Wij hadden echter niet veel geld en moesten daarom met alles, wat voor het eten gebruikt werd, zuinig zijn. Ik herinner me nog best hoe ik een standje kreeg, omdat ik een kwart pond boter gebruikt had voor een koek. Daarna speelden we kaart. Ik ben nooit een goede speelster geweest, doch toen ze probeerden mij een nieuw spel te leeren, voelde ik pas duidelijk, hoe dom ik eigenlijk was. Het werd nog afschuwelijker voor mij, omdat ik ontdekte, dat Gravin Hulda haar uiter ste best deed mij te laten winnen. Ik bemerkte, hoe Max haar er met vriendelijke wenken op wilde wijzen, dat wij Engelschen liever verliezen dan onverdiend winnen. Vandaag ben ik den geheelen dag thuis geweest, en heb het druk gehad kapitaal terwijl mede maatregelen zou den moeten worden getroffen voor zoogenaamde hypotheekboeren. Het eerste kan gevonden worden door schorsing der lasten, welke uit de ver zekeringswetten direct op het bedrijf drukken, door schorsing van de be lasting op ongebouwd, het andere zou door een staatscrediet op schikkelijke voorwaarden kunnen gevonden wor den. Volgens Mr. Slïngenberg in „De Opbouw" kan het benoodigde geld hiervoor wel gevonden worden. Deze maatregelen zouden de crisis niet oplos sen, maar ze zouden vertrouwen wek ken bij de boeren vooral omdat hef resultaat dadelijk zou worden gevoeld. De eerste greep der Regeerïng lijkt ons niet bijster gelukkig. Steun geven en er zelf nog iets beter van worden, wekt weinig vertrouwen en bovendien „it is a long way". De bietenteler zal de baten hiervan niet gauw incassee- ren. Waarom geen rechtstreekschen steun aan den bietenverbouwer, door b.v. een geldelijken toeslag per 1000 K.G. bieten? Zoo'n toeslag nu reeds zou een welkom bedrijfskapitaal zijn en de administratie kan daarbij zeer eenvoudig zijn. Via de Coöperatieve fabrieken bereikt men direct het groot ste deel der telers en het overige deel kan via de C.S.M. worden bereikt. Onzentwege kan de laatste voor aan gewende moeite naar billijkheid wor den vergoed, als de boeren maar recht hebben op beroep, wanneer zij mee- nen benadeeld te worden. Langs om wegen en door wissels op de toe komst wordt de boer niet geholpen, er moet geld op tafel komen, daar aan is gebrek en dat is juist zoo fu nest, omdat daardoor werk achter wege blijft, dat de opbrengst in de toekomst in nadeeligen zin beïnvloedt en waaronder nu reeds dadelijk de arbeider lijdt. Dagboekblaadjes, LUCHTVAART. Het [vliegtuig DO X naar Amsterdam Uit Berlijn wordt aan de „Tel." ge meld, dat het grootste vliegtuig ter wereld, de DO X, in de tweede helff van Aug. van Friedrichshafen langs den Rijn naar Amsterdam zal vlïe gen, de Noord- en Oostzee bezoeken en zich vervolgens ook naar Berlijn begeven. Het toestel heeft tijdens een vlucht boven het meer van Constanz 169 per sonen aan boord gehad. Het is met 12 motoren van te zamen 6300 P.K. uitgerust oksels en voeten behandele men met Purolpoeder, Dit is het meest afdoende middel daarvoor. Het kost 45 en 6o ct. per bus en is evenals Purol, verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten. met het gereedmaken van mijn klee- ren voor morgen. Max is weer naar Prins Eudoxis gegaan. Vanavond na het diner zag ik' hem voor het eerst in een slecht humeur. Hij maakte bezwaar tegen mijn voor stel om eenige leden van de hofhou ding met ons aan tafel te noodigen. Hij sprak heel weinig, doch van tijd tot tijd deed hij pogingen om iets te zeggen. Hij was onaangenaam en frons te voortdurend zijn voorhoofd. Hij is veel opvliegender dan wij in het al gemeen zijn en bezit minder zelfbe- heersching. Wij spraken over morgen; hij lachte schamper, terwijl hij beweerde dat het een vervelend gedoe was. Het viel mij op, dat hij bijna niets at of dronk. Hierop gingen we naar het kleine sa lon. De avond was vrij koud wij dineeren zeer laat en er brandde een heerlijk vuur in den groofen,open haard. Ik probeerde het gesprek gaande te houden en het kwam mij plotseling voor, alsof ik alles op mijn schouders moest nemen. Het hielp echter wei nig. Ik zag dat hij geen aandacht aan mij schonk. Eindelijk liep hij op den haard toe, trapte woest tegen een blok g JULI. Het is ten slotte niet zoo moeilijk met zeep om te gaan, als men de gebruiksaanwijzing maar stipt volgt. Het bezwaar is, dat sommige menschen zoo slecht lezen kunnen. Een trouw lezer zendt mij b.v. de vol gende glasheldere aanwijzing, die hij bij zijn stukje zeep ingesloten vond.- WAARSCHUWING. „AHA" zeen wordt niet los ver kocht. Domdel nooit het vetdadier waarin de zeen vernakf is, in warm water! Vouw het vetnanier geheel open en strijk de zeen in de zeennot. Blijft er zeen aan het vetnanier kleven, dan kunt U deze met een vaatdoek, kwast of een mes et voorzichtig afnemen; werd daar na het dadier weg. Dus ook niet het vetnanier in het warme waschwater afsnoeien! De schuimkracht van het zeenson zou daardoor verminderen. De inzender vraagt of deze gebruiks aanwijzing mij misschien kan „insnt- r eer en" tot een stukje. (Och neen, waarom zouden we errpee snotten, als een fabriek zijn blijkbaar op 'n kanot- te schrijfmachine vervaardigde druk werk laat vervaardigen in de Boeko- wina of Nortugal, omdat het tarief daar lager is?) De inzender ziet in deze proeve van letterbesnaring voorts een vingerwijzing, hoe bij uitbreiding van de leesstof dezer courant een drei gend tekort aan lettertynen kan wor den voorkomen. En inderdaad, dat lijkt mij een prachtidee. Het feuilleton bijvoorbeeld wordt altijd langen tijd vooruitgezet. Als we p's te kort ko men, zetten we 't eenvoudig als volgt; Het lien tegen den avond. Na dat Vader de bloemen in het nerkfe besnoten had, had hij zich bij zijn gezin gevoegd, stak een nijn op, nam een krant en bestu deerde de nariteit der Nerzische wisselkoersen, waarin hij snecu- leerde. Moeder roerde de nan voor de neuter. Nietje zat bij zijn neet op school. Zusje wiegde haat non in staan. Keetje, het dagmeis je, noetste in een hoek het koner met noetsnomade. Noes sneelde atlerliefst met een nron nanier, dat hij met z'n beide nootjes door de kamer liet vliegen. Onverwachts kraakte het grint on het zandnaatje. Als een nijl uit de boog vloog Nietje naar de deur. Tot aller verbazing bleek de bezoeker te zijn Oom Naut uit Narijs! Ik kóm, als het goed is, met jullie mee-eten wat de not schaft! lachte hij. En nu zijn jul lie zeker nieuwsgierig hoe ik zoo onverwacht weer in natria kom. (Wordt vervolgd). hout, en zei op een afschuwelijkèn, woedenden toon, dien ik nog nooit van hem gehoord heb: ,Het leven is een hel. Ik heb er meer dan genoeg van". Ik vermoedde dadelijk, dat deze uit barsting iets te maken had met haar madame Valona. Waarschijnlijk had hij bericht van haar ontvangen en was zij onaardig tegen hem geweest, waf hem natuurlijk hinderde en hij kon zich niet beheerschen. In elk geval liep hij een oogenblik later de kamer uit, zonder een woord te zéggen, hierdoor elk begrip van be leefdheid uit het oog verliezend. Hef leek mij, alsof hij me altijd moest verlaten om haar onverschillig of zij in de buurt was of niet. Toevalli gerwijze wist ik thans, dat zij weg was. Ik geloof, dat het leven zonder haar voor hem ondragelijk was. Ik tokkelde wat op de piano om te trachten afleiding te Vinden. Daar na begaf ik me naar mijn kamer. Ik had juist een peignoir omgeslagen en was op het punt in mijn dagboek te gaan schrijven, toen er op de verbin dingsdeur geklopt werd, welke door een tusschenkamer toegang geeft tof de vertrekken van Max. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1