Transpirerende
N0. 80
Woensdag 9 Juli 1950
117 Jaargang
Hinderlijke geluiden
UNTVELT's BAZAR
Het meisje, dat met
een Koning trouwde
Uit de Pers.
Sport.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Een vt'aag in den Goeschen
gemeenteraad over hinder
lijke muziek; bij politicver
ordening kunnen hinderlijke
geluiden bestreden worden.
In de jongste vergadering van den
Goeschen gemeenteraad heeft de heer
Eckhardt door middel van een vraag
gewezen op bet euvel, dat in de ge
heele samenleving urgent is geworden,
n.l. op het veroorzaken van hinder
door radio- of gramofoion-muziek. De
heer Eckhardt stelde zijn vraag naar
aanleiding van de zeer hinderlijke wij'
ze waarop een café-houder, wonende
aan de Markt, op zomer-avonden mu
ziek pleegt te verspreiden, hetgeen niet
beteekent dat alleen deze café-houder
in Goes de Goesche samenleving met
radio en gramofoon overlast zou be
zorgen.
Integendeel: velen doen het; ieder
een lijdt van tijd tot tijd door radio-
en gramofoon-muziek der buren. Tof
een openbare klacht komt het even
wel eerst dan als de hinder-veroorza-
ker geregeld de grenzen der ver
draagzaamheid overtreedt, en als deze
overtreding avond aan avond dooreen
groote groep omwonenden kan wor
den waargenomen.
De klacht van den heer Eckhardt
over den café-houder op de Markt kan
men dus beschouwen als de resultante
van tal van kleine ergernissen, in
stilte beleden, als de vertolking van
zeer vele, reeds lang in kleinen kring
gekoesterde grieven tegen overlast
door muziek. Daarom mag aan de
klacht van den heer Eckhardt, wel
licht door een enkeling ten onrechte
beschouwd als een persoonlijk feit,
dezelfde aandacht worden geschonken
%ls aan andere kwesties, die de sa
menleving veraangenamen of.... ver
knoeien.
Het raadslid Eckhardt trachtte van
B. en W. te vernemen of er van ge
meentewege tegen den muziek-over-
last iets te doen zou zijn. De voorzit
ter van den raad zegde toe dit te zul
len onderzoeken.
Zonder op het antwoord van B. en
W., en op hun voorstel tot het al
dan niet nemen van maatregelen te
gen het maken van hinderlijke mu
ziek vooruit te loopen, lijkt het ons
gewenscht er hier op te wijzen, dat
tot nu toe alleen de gemeente tegen
de muzikale herrie-makers op kan
treden. De wet n.l. geeft zoo goed
als geen waarborgen voor stilte en
rust. Er is in ons strafwetboek welis
waar een artikel 431, dat geldboete
in uitzicht stelt voor hem, die „rumoer
of burengerucht verwekt, waardoor de
nachtrust kan worden verstoord", doch
de wettelijke interpretatie van „ru-
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat.
STADHUIS VAN GOES,
in koper.
20
FEUILLETON
DOOR ALICE HEATH HOSKEN.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
En toch ben ik er van overtuigd,
dat meer dan één meisje in dit mooie
land dwaas genoeg zou zijn den man,
dien ze lief heeft op te geven voor
de Byzantijnsche kroon, welke negen
honderd jaar geleden vervaardigd
werd voor de gemalin van den zigeu
ner Braila-Galatz, en die binnenkort
op mijn hoofd zal prijken.
Oh, ik hoop, dat ik heel veel te
doen zal hebben, en dat elke minuut
van mijn vrijen tijd in beslag zal wor
den genomen, zoodra ik in het paleis
te Vesteral geïnstalleerd ben. Hoe kan
ik anders verder blijven leven? Goede
God, geef mij kracht om de wereld
een glimlachend gezicht te toonen...
Ik had een alleraardigst gesprek met
Baron Waldemar, toen ik op het kas
teel terugkwam. Vriendelijk en eer
moer" en „burengerucht" is zooda
nig in het voordeel van luidruchtigen,
dat het artikel als bestrijder van mu
ziek-hinder niet in aanmerking kan
komen.
De eenige weg, die in deze naar
uitkomst voert, is de weg, door de
politie-verordening leidende. In Am
sterdam hebben B. en W. het voor
nemen dien weg te bewandelen. Daar
zal den raad n.l. binnenkort worden
voorgesteld in de politie-verordening
een verordening in te voegen, luiden
de: „Het is verboden door middel
van een muziekinstrument of vaneen
toestel, bestemd tof hef hoorbaar ma
ken van muziek of van de mensche
lijke stem, hetzij in de buitenlucht
hetzij in een afgesloten ruimte voor
de omgeving hinderlijk geluid te ma
ken".
Dat deze verordening, zoo zij genade
kan vinden in de oogen der Amsfer-
damsche raadsleden, aan alle hinder
lijke geluiden in de hoofdstad paal en
perk zal stellen is twijfelachtig. Zeker
is echter, dat zij voor een groot deel
een einde zal maken aan den overlast
door luidruchtige muziek-makers met
weinig gemeenschapszin veroorzaakt.
Over de waarde en de beteekenis
van bovenstaande verordening zullen
we hier niet uitweiden. Wellicht krij
gen we binnenkort, als er meer aan
leiding toe is, nog wel gelegenheid
haar (of een aan haar verwante ver
ordening) nader te bezien.
De landbouwcrisis.
Opmerkingen van lac.
Welleman.
De heer Jac. Welleman, lid van het
Dag. bestuur der Z. L. M., schrijft in
de Vrijz. Dem. een artikel over bo
venstaand onderwerp-, luidende als
volgt:
Wie thans een rijtoer maakt door
Zeelands welige landouwen, zal ver
rukt zijn over den schitterenden oogst,
welke te velde staat. Het resultaat
van hard werken en oordeelkundigen
bouw wordt aanschouwelijk voorge
steld. Desondanks kijkt de boer die
schoone beloften met weemoed aan.
Hij weet, dat al zijn arbeid, al zijn
energie, al zijn willen en zijn kun
nen niet zullen worden beloond, ja
hij weet, dat het zich nu reeds weer
laat aanzien, dat hem een exploitatie
rekening met een verlies-saldo te wach
ten staat. De eerste boden dienaan
gaande hebben hem reeds bereikt.
Daar waar de landbouw zich heeft om
gebogen naar den tuinbouw, zeer ook
in het belang van het algemeen, om
dat daarbij meer arbeidskrachten kun
nen worden gebruikt, heeft hij de har
de werkelijkheid reeds gevoeld. De
eerste oogst, de kruisbessen, steeds
zoo welkom als inkomst bij de weke
lijks vele bedrijfsuitgaven, is op een
teleurstelling uitgeloopen. Ternauwer
nood is de prijs gemaakt, welke als
plukloon moet worden betaald, op
sommige dagen kon zelfs dit resul
taat nog niet bereikt worden. Geen
biedig berispte hij me, omdat ik al
leen was uitgegaan. Men had zich erg
ongerust over mij gemaakt. Op een
eenigszins wanhopigen toon deelde ik
hem mede, dat ik in Engeland dikwijls
alleen wandelingen maakte, maar pre
velde niettemin mijn excuses voor hef
feit vergeten te hebben, dat de ge
woonten hier anders waren. Hij was
erg attent en op de meest tactvolle
wijze gaf hij mij eenige wenken, welke
mij zeker van pas zullen zijn. Ik voel
nu reeds, dat die goede oude man
mijn vriend is. Natuurlijk komt dit,
omdat hij zoo aan Max gehecht is.
Zonder dat hij het bepaald in ronde
woorden zei, ontdekte ik toch dat ik
zeer diplomatiek zal moeten zijn in
mijn optreden tegenover de Koningin-
Moeder.
Hij en ik lunchten samen en mijn
hofdame was daarbij tegenwoordig. Zij
is de gravin Hulda Douera, heel mooi
en jong, en buitengewoon modern.
Haar functie is slechts tijdelijk, maar
ik zal het jammer vinden van haar
te moeten scheiden, wanneer mijn hof
houding definitief is aangesteld. Men
zond haar ter gelegenheid van mijn
huwelijk naar Engeland, aangezien zij
vloeiend Engelsch spreekt
's Avonds dineerde zij en de baron
wonder, dat hier en daar de pluk is
gestopt. De arbeider lijdt hieronder
mede, want onder gewone omstandig
heden wordt in deze cultuur een be
hoorlijk loon verdiend.
Weinig beter laat het zich aanzien
ten opzichte van roode en zwarte bes
sen, slechts de aardbeien gaan thans
nog voor een redelijken prijs weg
doch dat dekt het vorige niet.
Met de landbouwgewassen is het al
niet beter gesteld. De suikerprijs gaat
nog altijd in dalende lijn, zoodat de
bietenprijs weer verre beneden kost
prijs zal blijven. Met dc graangewas
sen idem en ook1 voor het vlas wor
den prijzen geboden, welke geen loo-
nend resultaat in zich houden. Nu
worden de eerste aardappelen (eigen
heimers) gerooid. Men spreekt van
4 ct. en minder per K.G. Wie weet,
welke kosten en zorgen zijn besteed
aan het pootgoed en aan het vóórkie-
men, zonder nog van bemesting en
bewerking van den grond te spreken,
zal oogenblikkelijk toegeven, dat ook
hier van eenige belooning voor ge-
presteerden arbeid geen sprake is.
Zoo is er misère over de heele linie
en zitten verschillende gemeentebestu
ren met de handen in het haar om
hun gemeentebegrooting kloppend te
maken, ondanks verdubbeling en meer
van het „vermenïgvuldigingscijfer".
Wij vragen in gemoede: denkt de
stedeling zich dat alles wel voldoen
de in? Kan het tof hem doordringen
bij het toeren tusschen de vruchtbare
velden, dat daar een categorie van
menschen woont, die werkt zoolang
het dag is en desondanks ter eene
zijde een schamel loon verdient en
ter andere zijde slechts verlies heeft
te boeken? Alle aangewende arbeid
voor niets en voor minder dan niets
gepresteerd!
De toeristen in hun vacantie-stem-
ming -denken wellicht daaraan niet,
maar onze Regeering en Volksverte
genwoordiging denken zij in voldoen
de mate aan de steeds nijpender land
bouwcrisis? Wordt deze vraag beves
tigend beantwoord, dan moet dat be
wezen worden door daden, en dat
kan op gemakkelijke manier gebeu
ren. De 3 landelijke landbouw-centra-
les hebben een gemeenschappelijk ur
gentieprogram opgesteld. Hierop staan
wenschen vermeld, waaraan we onder
gewone omstandigheden stellig onze
medewerking niet zouden geven, maar
er is nood, hooge nood zelfs, het wa
ter is tot de lippen gestegen. Toch zijn
we het met „M." (mr. Marchant) eens,
dat niet in het wilde weg moet wor
den gewerkt, „omdat er nu eenmaal
iets moet worden gedaan. Wij voor
ons hadden daarom liever gezien, dat
een complex van maatregelen aan de
orde zou zijn gesteld, waarbij de fi-
nancieele gevolgen in zijn geheel on
geveer zouden zijn te overzien, een
complex van maatregelen, die ieder
voor zich een beetje en alle tegelijk
een voelbaren steun aan den land
bouw zouden hebben gegeven.
Naar onze meening zou daarbij ge
streefd moeten worden naar:
besparing van directe uitgaven en
naar directe voorziening van bedrijfs
met ons. Max verkeerde in een heel
opgewekte stemming. Hij had zijn
mand snoek meegebracht, en eenige
van de visschen laten koken. Ze wa
ren verrukkelijk. Het eten is heel
machtig, maar heerlijk. Ik geloof, dat
zij elk gerecht met veel room toebe
reiden. Moeder heeft me goed koken
geleerd en toen ik nog heel jong was,
gingen wij 's zomers altijd naar ons
kleine huisje op het eiland Wight.
Wij hadden echter niet veel geld en
moesten daarom met alles, wat voor
het eten gebruikt werd, zuinig zijn.
Ik herinner me nog best hoe ik een
standje kreeg, omdat ik een kwart
pond boter gebruikt had voor een
koek.
Daarna speelden we kaart. Ik ben
nooit een goede speelster geweest,
doch toen ze probeerden mij een nieuw
spel te leeren, voelde ik pas duidelijk,
hoe dom ik eigenlijk was. Het werd
nog afschuwelijker voor mij, omdat ik
ontdekte, dat Gravin Hulda haar uiter
ste best deed mij te laten winnen.
Ik bemerkte, hoe Max haar er met
vriendelijke wenken op wilde wijzen,
dat wij Engelschen liever verliezen
dan onverdiend winnen.
Vandaag ben ik den geheelen dag
thuis geweest, en heb het druk gehad
kapitaal terwijl mede maatregelen zou
den moeten worden getroffen voor
zoogenaamde hypotheekboeren. Het
eerste kan gevonden worden door
schorsing der lasten, welke uit de ver
zekeringswetten direct op het bedrijf
drukken, door schorsing van de be
lasting op ongebouwd, het andere zou
door een staatscrediet op schikkelijke
voorwaarden kunnen gevonden wor
den. Volgens Mr. Slïngenberg in „De
Opbouw" kan het benoodigde geld
hiervoor wel gevonden worden. Deze
maatregelen zouden de crisis niet oplos
sen, maar ze zouden vertrouwen wek
ken bij de boeren vooral omdat hef
resultaat dadelijk zou worden gevoeld.
De eerste greep der Regeerïng lijkt
ons niet bijster gelukkig. Steun geven
en er zelf nog iets beter van worden,
wekt weinig vertrouwen en bovendien
„it is a long way". De bietenteler zal
de baten hiervan niet gauw incassee-
ren. Waarom geen rechtstreekschen
steun aan den bietenverbouwer, door
b.v. een geldelijken toeslag per 1000
K.G. bieten? Zoo'n toeslag nu reeds
zou een welkom bedrijfskapitaal zijn
en de administratie kan daarbij zeer
eenvoudig zijn. Via de Coöperatieve
fabrieken bereikt men direct het groot
ste deel der telers en het overige deel
kan via de C.S.M. worden bereikt.
Onzentwege kan de laatste voor aan
gewende moeite naar billijkheid wor
den vergoed, als de boeren maar recht
hebben op beroep, wanneer zij mee-
nen benadeeld te worden. Langs om
wegen en door wissels op de toe
komst wordt de boer niet geholpen,
er moet geld op tafel komen, daar
aan is gebrek en dat is juist zoo fu
nest, omdat daardoor werk achter
wege blijft, dat de opbrengst in de
toekomst in nadeeligen zin beïnvloedt
en waaronder nu reeds dadelijk de
arbeider lijdt.
Dagboekblaadjes,
LUCHTVAART.
Het [vliegtuig DO X naar Amsterdam
Uit Berlijn wordt aan de „Tel." ge
meld, dat het grootste vliegtuig ter
wereld, de DO X, in de tweede helff
van Aug. van Friedrichshafen langs
den Rijn naar Amsterdam zal vlïe
gen, de Noord- en Oostzee bezoeken
en zich vervolgens ook naar Berlijn
begeven.
Het toestel heeft tijdens een vlucht
boven het meer van Constanz 169 per
sonen aan boord gehad. Het is met
12 motoren van te zamen 6300 P.K.
uitgerust
oksels en voeten
behandele men met Purolpoeder, Dit
is het meest afdoende middel daarvoor.
Het kost 45 en 6o ct. per bus en is
evenals Purol, verkrijgbaar bij Apoth.
en Drogisten.
met het gereedmaken van mijn klee-
ren voor morgen.
Max is weer naar Prins Eudoxis
gegaan.
Vanavond na het diner zag ik' hem
voor het eerst in een slecht humeur.
Hij maakte bezwaar tegen mijn voor
stel om eenige leden van de hofhou
ding met ons aan tafel te noodigen.
Hij sprak heel weinig, doch van tijd
tot tijd deed hij pogingen om iets te
zeggen. Hij was onaangenaam en frons
te voortdurend zijn voorhoofd. Hij is
veel opvliegender dan wij in het al
gemeen zijn en bezit minder zelfbe-
heersching.
Wij spraken over morgen; hij lachte
schamper, terwijl hij beweerde dat het
een vervelend gedoe was. Het viel
mij op, dat hij bijna niets at of dronk.
Hierop gingen we naar het kleine sa
lon. De avond was vrij koud wij
dineeren zeer laat en er brandde
een heerlijk vuur in den groofen,open
haard.
Ik probeerde het gesprek gaande te
houden en het kwam mij plotseling
voor, alsof ik alles op mijn schouders
moest nemen. Het hielp echter wei
nig. Ik zag dat hij geen aandacht aan
mij schonk. Eindelijk liep hij op den
haard toe, trapte woest tegen een blok
g JULI. Het is ten slotte niet zoo
moeilijk met zeep om te gaan, als
men de gebruiksaanwijzing maar stipt
volgt. Het bezwaar is, dat sommige
menschen zoo slecht lezen kunnen.
Een trouw lezer zendt mij b.v. de vol
gende glasheldere aanwijzing, die hij
bij zijn stukje zeep ingesloten vond.-
WAARSCHUWING.
„AHA" zeen wordt niet los ver
kocht.
Domdel nooit het vetdadier
waarin de zeen vernakf is, in
warm water!
Vouw het vetnanier geheel open
en strijk de zeen in de zeennot.
Blijft er zeen aan het vetnanier
kleven, dan kunt U deze met een
vaatdoek, kwast of een mes et
voorzichtig afnemen; werd daar
na het dadier weg.
Dus ook niet het vetnanier in
het warme waschwater afsnoeien!
De schuimkracht van het zeenson
zou daardoor verminderen.
De inzender vraagt of deze gebruiks
aanwijzing mij misschien kan „insnt-
r eer en" tot een stukje. (Och neen,
waarom zouden we errpee snotten, als
een fabriek zijn blijkbaar op 'n kanot-
te schrijfmachine vervaardigde druk
werk laat vervaardigen in de Boeko-
wina of Nortugal, omdat het tarief
daar lager is?) De inzender ziet in
deze proeve van letterbesnaring voorts
een vingerwijzing, hoe bij uitbreiding
van de leesstof dezer courant een drei
gend tekort aan lettertynen kan wor
den voorkomen. En inderdaad, dat
lijkt mij een prachtidee. Het feuilleton
bijvoorbeeld wordt altijd langen tijd
vooruitgezet. Als we p's te kort ko
men, zetten we 't eenvoudig als volgt;
Het lien tegen den avond. Na
dat Vader de bloemen in het
nerkfe besnoten had, had hij zich
bij zijn gezin gevoegd, stak een
nijn op, nam een krant en bestu
deerde de nariteit der Nerzische
wisselkoersen, waarin hij snecu-
leerde. Moeder roerde de nan
voor de neuter. Nietje zat bij zijn
neet op school. Zusje wiegde haat
non in staan. Keetje, het dagmeis
je, noetste in een hoek het koner
met noetsnomade. Noes sneelde
atlerliefst met een nron nanier,
dat hij met z'n beide nootjes door
de kamer liet vliegen.
Onverwachts kraakte het grint
on het zandnaatje. Als een nijl
uit de boog vloog Nietje naar de
deur.
Tot aller verbazing bleek de
bezoeker te zijn Oom Naut uit
Narijs!
Ik kóm, als het goed is,
met jullie mee-eten wat de not
schaft! lachte hij. En nu zijn jul
lie zeker nieuwsgierig hoe ik zoo
onverwacht weer in natria kom.
(Wordt vervolgd).
hout, en zei op een afschuwelijkèn,
woedenden toon, dien ik nog nooit
van hem gehoord heb:
,Het leven is een hel. Ik heb er
meer dan genoeg van".
Ik vermoedde dadelijk, dat deze uit
barsting iets te maken had met haar
madame Valona. Waarschijnlijk had
hij bericht van haar ontvangen en was
zij onaardig tegen hem geweest, waf
hem natuurlijk hinderde en hij kon
zich niet beheerschen.
In elk geval liep hij een oogenblik
later de kamer uit, zonder een woord
te zéggen, hierdoor elk begrip van be
leefdheid uit het oog verliezend. Hef
leek mij, alsof hij me altijd moest
verlaten om haar onverschillig of
zij in de buurt was of niet. Toevalli
gerwijze wist ik thans, dat zij weg
was. Ik geloof, dat het leven zonder
haar voor hem ondragelijk was.
Ik tokkelde wat op de piano om
te trachten afleiding te Vinden. Daar
na begaf ik me naar mijn kamer. Ik
had juist een peignoir omgeslagen en
was op het punt in mijn dagboek te
gaan schrijven, toen er op de verbin
dingsdeur geklopt werd, welke door
een tusschenkamer toegang geeft tof
de vertrekken van Max.
(Wordt vervolgd).