City Magazijn
Hendrikse Go's Bank N.V.,
N°. 78
Vrijdag k Juli 1950
117 Jaargang.
Dij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
Buitenland,
WEGENS VERANDERING
SPOTKOOPJES
MOOIE DINGEN
VOOR BIJNA NIETS
Het meisje, dat met
een Koning trouwde
Rechtszaken.
School en kerk.
COUPONS EN LOSSINGEN
Koloniën
Parlementaria.
ProVincienieuWs
Dagboekblaadjes.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
De ontruiming van het Rijngebied
Het levenswerk van Stress-
mann volbracht.
De eerste Juli zal in <Je annalen der
Duitsche geschiedboeken met gouden let
ters genoteerd worden, omdat op dien dag
voor bet eerst na 12 lange en moeilijke
jaren de Rijn weer geheel vrij van vr©em|-
de troepen werd.
Twaalf jaren lang hebben de uniformen
van Fransehe, Belgische en Engelsehe mi
litairen den Duitschers er aan herinnerd;
dat zij de overwinnaars van den grooten
wereldoorlog waren. Twaalf jaren la»,
moest het Duitsche Rijk zich aan den Rij;
bukken voor de buitenlandsche overheer-
schers, en al was die druk vooral in de
laatste jaren nu niet zoo heel erg, toch
was het voor eiken Duitscher onaange
naam, telkens weer herinnerd te worden
aan den nederlaag, dien zijn Rijk te slik
ken had gekregen.
Het is dus begrijpelijk, dat het thans
vrij geworden gebied feest heeft gevierd,
ook al waren de betrekkingen zeer verbe
terd. Er werden groote» optochten georga
niseerd, juichende redevoeringen gehou(-
den, kortom, het Rijnland vierde feest,
omdat het vrij was geworden.
En datzelfde Rijnland heeft niet ver
geten, dank te brengen aan dr. Stresemann,
die helaas dezen dag niet mocht beleven.
Stresemann toch is de groote bevrijder
geweest van het Rijnland en zjjn naam
zal voor altijd verbonden blijven aan den
lsten Juli 1930.
Men zou in '1920 niet gedacht hebben
zoo sprak Hermann Müller in het „Berl.
Tageblatt", dat het Stresemann gelukken
zou, deze bevrijding tot stand te brengen.
Hij had toch te worstelen met de binnen-
landsche partij-politiek en met het buiten
land. Telkens weer, als het buitenland
hem begon te vertrouwen, maakte men
in Duitscbland zelf, d!at het wantrouwen
weer de overhand kreeg. Stresemann moest
dus wel moedeloos worden. Hij wanhoopte
echter niet en vocht door, niettegenstaande
zijn ziekte hem lichamelijk sloopte.
En welk een voldoening moet het ,voor
dezen grooten staatsman geweest zijn, toen
eindelijk in Den Haag zijn levensdoel
bereikt werd: de ontruiming der bezette
gebieden.
Sedert was het hem aan te zien, dat hij
„op"* was. Na zes jaren strijd en vervul
ling van de moeilijkste functies in een
uiterst gecompliceerde» tijd, vaak' niet ge
steund door zijn eigen land, door het bui
tenland beschouwd 'ais volkomen eerlijk,
doch niet de eigenlijke vertegenwoordig-
IN
18
FEUILLETON
DOOR ALICE HEATH HOSKEN.
Vertaald door Dicky Wafelbakker.
Ik ben er zeker van, dat ik het heele
land mooi zal vinden, en kan ik het
des te meer waardeeren, omdat ik
nooit in het buitenland ben geweest.
Het gedeelte hier doet me aan een
sprookjesland denken.
Natuurlijk ben ik gelukkig, moeder
tje. Max is heel goed voor mij, erg
attent en lief. Hier lijkt hij, wanneer
ik hem naast de andere menschen zie,
nog meer op een Engelschman en
daardoor komt het waarschijnlijk, dat
ik' geen heimwee krijg.
Het spreekt vanzelf, dat ik mijn
lief, goed moedertje ontzettend mis.
Ik begin hoe langer hoe meer te be
grijpen, hoeveel wij voor elkaar zijn
geweest. Vermoedelijk komt het, om
dat we zooveel jaren maar met zijn
beidjes warenU behoeft zich, zoo
als U terecht in Uw brief zegt, over
ger van Duitschland, dat wraakzuchtig
heette, is Stresemann gevallen te midden in
zijn arbeid.
Duitschland heeft dit niet vergeten.
Het heeft hem dezer dagen stille hulde get-
bracht en hem geëerd als den man, die
Duitschland bevrijd' heeft van de vreemde
troepen
"Rechtbank te Middelburg.
Hooger op.
J. S., scheepsbevrachter te WemeU
clinge heeft cassatie aaiugeteekcnd1 tegen
het vonnis van de Rechtbank te Middel
burg van 30 Juni 1930, waarbij hij ii
hooger beroep wegens overtreding van de
Motor- en Rijwielwet is veroordeeld tot
f25 of 25 d. h.
Het onderwijzersexamen.
Velen afgewezen.
Men schrijft aan „Het Volk1':
Ten gevolge van de1 lage loonen en de
zware studies zien vele jongeren er te__
op om onderwijzer te worden. Dit heeft
thans geleid tot een toestand, waarbij een
groot tekort is aan 'leerkrachten bij het la
ger onderwijs. Zoo erg zelfs i9 het tekort,
dat in Amsterdam reeds klassen naar huis
worden gestuurd', omdat er geen onderwij
zer(es) voor was. Vete jeugdigen en ook
ouderen denkfen, dat nu er zooveel omderL
wijspersoneel noodig is niet alleen die exa
mens lichter zullen worden, maar ook de
loonen zich zullen verbeteren. Wat het
eerste betreft, niets is minder waar, al
thans wat Amsterdam aangaat. De exa
men-commissie te Amsterdam, onder voor
zitterschap van dr. H. B. F. Westerman
van Meesteren, inspecteur bij het lagei
onderwijs te Hoorn, heeft de examed-
beoordeeling zoo verscherpt, dat er meer
zakken dan ooit te voren. Zaterdag 21 Juni
agden er van die 12 candidaten stechts 1,
terwijl er een week te voren slechts 3 a
4 van de 12 slaagden. Voegen we hieraan
toe, dat bij deze candidaten een zee- groot
gedeelte was, dat reeds één of meer malen
op geweest was, dan is dit toch een treurig
resultaat. Candidaten, die verleden jaar
reeds op geweest waren, kregen, terwijl ze
't heele jaar hard gewerkt hadden, een nog
lager gemiddelde dan het vorige jaar. Het
blijkt overduidelijk, dat de commissie een
te zware maatstaf moet aanleggen; 11 van
de 12 gezakten bij een ploeg waar men
schen van 5-jarige H.B.S.-opleiding bij
waren, dat vraagt om een onderzoek.
Kan de minister niet eens een wenk geven,
dat, zoolang er zooki tekort is, er een, beet
je minder streng geëxamineerd' moet wor
den ?Immers, dit optreden van de com
missie doet nog mees- een stemming ont
staan tegen' het onderwijzersvak. Het
gaat hier zoo wel om de belangen van den
aanstaanden onderwijzer, als om de belant
;en van het schoolkind, dat geen les ont-
angt bij «ebrek aan onderwijskrachten.
Betaling van leerboekjes.
Door de gemeente of door het
sichoolbestuur.
Onlangs, is in een openbare vergadering
mij geen zorgen te maken. Het is waar
eens hajd ik toch van U moeten weg
gaan en U beeft volkomen gelijk zoo
blij te zijn, dat ik een echtgenoot
als Max heb gekregen, daar U bemerk
te dat ik' inderdaad van hem hield.
Dat is,- zoo, moedertje. Ik houd van
Max. Ih geloof niet, dat er een tweede
ïemanr'i zooals hij op de wereld be
staat.
Wij leiden hier een heerlijk terug
getrokken leven. Max en ik zijn vrij
wel voortdurend alleen. Wij gaan veel
in 'f Je auto uit, spelen golf op een aar
dig, veld beneden het kasteel gelegen,
en z. 's Avonds zingt hij en begeleid ik
hom. Wij zijn echter al heel vroeg
moe, omdat de lucht hier zoo zwaar
i. Wij voeren een echt eenvoudig be-
,taan.
Ik zie erg tegen den intocht in Ves-
teral op, welke de volgende week
plaats heeft en nog meer tegen de kro
ning. Eveneens maak ik me wat ze
nuwachtig over de eerste ontmoeting
met de moeder van Max. Per slot van
rekening is zij echter ook een Engel-
sche, en zal dus niet zoo geheel en
al vreemd voor me zijn. Ik zou zoo
graag willen, dat U voor de plechtig
heid overkwatn, maar ik begrijp, dat
ALLE
per 1 Juli vervallende
worden verzilverd door
GOES.
van Ged. Staten te Haarlem behandeld
het bezwaar van het bestuur der Cbr.
school voor meisjes aan de Homdecoetenl-
straat tegen het raadsbesluit, waarbij' ge
weigerd werd vergoeding toe te kennen
voor de aanschaffing van den nieuwen druk
van een rekenboekje.
Ged. Staten hebben beslist, dat het be
zwaar ongegrond is. Het schoolbestuur
zal in beroep gaan bij de Kroon.
Zijn meester in den dood gevolgd
Een bejaarde Javaansche huisbediende
van den onlangs vermoorden assistent der
onderneming Lima Poeloe, heeft zelf
moord gepleegd' door ophanging. De oude
man waakte bij het stoffelijk overschot
van zijn heer gedurende den nacht na den
moord en was door het gebeurde zeer get-
schokt. Hij was sinds 1906 op de onder
neming.
Brand in een hotel.
Het hotel Belvédère te Brastagi (bij
Medan) is blijkens een bericht in de „Su~
matra-post" geheel door brand verwoest.
De brand is vermoedelijk ontstaan achter
het buffet in de groote zaal. 1
Het vuur greep snel om zich
heen, zoodat het grootendeels uit
hout opgetrokken hoofdgebouw spoedig een
vuurzee geleek. De bijgebouwen, de
rage en de keuken bleven gespaard door
het doorkappen van den verbindingsgang.
Een logeergast, de heer Tiserand, ont
dekte de brand 's morgens om half vijf en
sloeg alarm, waarop hij een 10-tal mede
gasten wekte, waarvan verschillenden
naar het dak vluchtten. Zij konden langs
een bamboe-ladder worden gered. Een dér
dames, mevrouw Limburg, sprong van 5
meter hoogte naar beneden en werd1 daarbij
vrij ernstig gewond. Een andere dame ge
raakte lichtgewond toen een aaneengei-
lmoopte handdoek, waarlangs zij afdaalde,
losliet. De bagage der gasten is geheel ver
brand, zoodat zij slechts beschikten over
hun nachtgewaad. Bluschmateriaal ont
brak. Tal van gasten waren juist den vori-
gen dag vertrokken in verband met het
einde der school-vacantie. Een baboe en
een hotel-boy worden vermist. Beidien zijn
naar alle waarschijnlijkheid omgekomen.
Het nagloeien der overblijfselen belet een
onderzoek. De totale schade kan nog niet
worden opgegeven. Het verzekerd' bedrag
bedraagt IV2 ton, terwijl de eigenaar vier
dagen tevoren een bedlrijfsverzekering
sloot.
de lange reis te vermoeiend voor U
zal zijn. Past U vooral goed op Uzelf.
Nu moet ik eindigen, moedertje,
want Max roept me om mee uit te
gaan. We hebben vrij stormachtig weer
gehad, doch thans schijnt de zon ver
rukkelijk.
Met heel veel liefs en een zoen van
Uw dochter Meg."
Karbinka, 1 Juni....
Dit is onze laatste avond hier. Mor
gen zullen wij onze plechtige intrede
in de hoofdstad doen. Ik ben vreese-
lijk zenuwachtig. Wij gaan per auto
mobiel tot het dichtsbij gelegen sta
tion en reizen dan verder met den
Koninklijken trein naar Vesteral, waar
wij tegen den middag arriveeren. Ik
zal geheel in het wit gekleed zijn:
mijn japon is van kant en mijn mantel
van fijne georgette gemaakt, waarop
vogels met zilverdraad geborduurd
zijn, en afgezet met een smalle strook
hermelijn. Mijn hoed heeft den vorm
van een kroon van een Russischen
kerkvorst, hoog in het midden en ge
heel bedekt met paarlen, welke tot
over mijn ooren hangen. Ik heb een
breeden, nauwsluitenden halsketting
van paarlen om en draag verder eenige
TWEEDE KAMER.
Het suiker-wetje.
De Tweede Kamer is gisteren op
reces gegaan. Met een vriendelijk
woord heeft de voorzitter, mr. Van
Schaik, den heeren huldj gebracht
voor hun arbeid in 's lands belang
en hun 'n prettige vacantie toege-
wenscht tot half September a.s., als
de sluitingsvergaderïng hen weder te
zamen zal brengen.
Alvorens het zoover was heeft de
Kamer intusschen nog eenige uren ge
wijd aan de behandeling van het voor
stel tot heffing van een compensee-
rend recht op den invoer van witte
suiker. Het regeeringsvoorstel werd
ten slotte aangenomen met 50 tegen
23 stemmen.
Auto-ongeval.
Als men rechts passeert.
Woensdagavond reed de heer J. W.
Kloet, reiziger te Rotterdam, met zijn
auto over den Westelijken kanaalweg
van Schore naar Hansweert. De heer
K. passeerde in snelle vaart een voor
hem rijdenden motorrijder aan de
rechterzijde van den weg, waarbij hij
de controle over zijn stuur verloor en
terecht kwam in den watergang. De
heer K. en zijn passagier, de heer J.
Goudappel uit Vlaardingen, bekwamen
geen letsel en zijn per trein naar Rot'
terdam vertrokken. De auto werd door
middel van een takelwagen met veel
moeite op het droge gebracht en naar
Goes vervoerd voor herstelling.
Gemeenteraad van Colijnsplaat.
Pensioenbijdrage ambtenaren;
verlangen naar electriciteit.
In de Woensdag gehouden vergade
ring van den gemeenteraad van Co
lijnsplaat waren alle leden tegenwoor
dig. De gemeenterekening 1929 werd
aangeboden en in handen gesteld van
een commissie van onderzoek, be
staande uit de heeren A. de Pree eq
J. van Dis met wethouder Haringman.
Daarna kwam aan de orde het punt:
Kennisname der stukken aan denRaad
van State, inzake de pensioensbijdrage
der gemeente-ambtenaren. De stukken
worden voorgelezen, waarna de heer
Potappel protesteert tegen eenige uit
lating in het adres van 't Hoofdbe
stuur van den Algemeenen Ned. Poli
tiebond. Hij noemt dit misleidend. De
wedde van den gemeente-veldwachter
wordt daarin opgegeven als f 1392,
terwijl zijn pensioensgrondslag f 2042,-
bedraagt Ook de heer Van Dis heeft
dezelfde aanmerking en heeft boven
dien eenige aanmerkingen op het adres
van den Ned. Bond van Gemeente
ambtenaren. Op voorstel van den heer
Potappel wordt besloten een afgevaar
digde te zenden naar de vergadering
van den Raad van State; waartoe
wordt aangewezen de heer J. van Dis.
Op voorstel van den heer van Dis
wordt besloten een schrijven te rich-
lange snoeren van de Lostrasiaansche
kroonjuweelen. Ik zal van boven tot
onderen behangen zijn met paarlen.
Zelfs mijn bandschoenen zijn daar
mede door meisjes uit een klooster
school in Vesteral geborduurd. Maar
al deze pracht zal, geloof ik', niets
zijn vergeleken bij mijn kroningsklee-
ren.
Eergisteren schreef ik aan moeder.
Ik hoop, dat mijn briefje haar gerust
zal stellen. Zelf vond ik het wat ge
dwongen en onnatuurlijk. Maar zij
schijnt te denken, dat ik gelukkig ben.
Ze zou er veel te veel over tobben,
als zij vermoedde dat zulks niet het
geval was. Bijna alles wat ik zeide,
was inderdaad waar. Er stond slechts
één groote leugen in. Ik beweerde ge
lukkig te zijn, terwijl ik diep ramp
zalig ben.
Ik heb niet aan June geschreven,
niettegenstaande ik een gezellig, leuk
epistel van haar ontving. De waarheid
is, dat ik bang ben het te doen. Zij
kent mij beter dan iemand op de we
reld, en ik vrees dat zij wellicht tus-
schen de regels door zou kunnen le
zen, hoe het inderdaad met mij ge
steld is. Ze ziet, hoort en begrijpt
alles zoo gauw. Toch heb ik het ge
4 JULI. Johnny Bobs, de kam-
pioen-knikkeraar, staat na zijn dubbe
le overwinning in Engeland, waar hij
het Britsche open kampioenschap knik
keren-met-stuiters en het Britsche ama
teurkampioenschap won, een luister
rijke ontvangst te wachten bij zijn
thuiskomst te New-York. Artillerie zal
bij zijn aankomst gg saluutschoten los
sen niets meer en niets minder
en burgemeester Walker zal hem op
het stadhuis het eereburgerschap van
New-York aanbieden, lp het Huis van
Afgevaardigden zal een wetsontwerp
worden ingediend, waarvan het eer
ste en eenige artikel luidt, dat de
heer Johnny Bobs zich verdienstelijk
heeft gemaakt tegenover het vaderland
en dat hem een lijfrente zal worden
verleend van 'n half millioen dollar,
benevens vrij knikkeren voor hem,
zijn weduwe en zijn kinderen.
In een interview heeft Johnny Bobs
den titanenkamp, die hem het kam
pioenschap bezorgde, beschreven .-
„De strijd was zetfmoordend. De
inspanning van de zes maanden voor
oefening, die ik in Engeland heb ge
had om aan het terrein te wennen,
haalt tezamen niet bij het sloopende
halve uur van mijn match met Archie
Compston. Bij het viertje met witte
knikkers begon het te spannen. Het
„achie" met blauwe knikkers was al
een sensatie, maar het zestientfe met
paarse was het aangrijpendste oogen-
blik van mijn leven. Veertig duizend
toeschouwers moedigden ons loeiend
aan.- „Come on, Archie! Get at it,
Johnny!, now or never, Archie! Hit
them hard, Johnny!" Het leek mij
of de wereld één hel van cacopho-
nisch gebrul geworden was. Ik dacht
bij mijzelf: „Hielden ze hun gemak
rpaar, want op die manier blijf ik mijn
zenuwen niet meester". Maat, merk
waardig genoeg, op het oogenblik dat
ik moest schuiven beheerschte ik mij
volkomen. En ik won!! Toen gebeur
de er iets geweldigs. De menschen
sprongen bij honderden over de om
heining, rukten mijn oogharen en mijn
tanden uit als souvenir, droegen mij
het veld rond totdat ze al mijn boven-
kleeren van het lijf hadden getukt.
Nieuwe aanval van souvenir-jagers.
Stechts met groote moeite kon
men mij een restaurant binnenloodsen.
„Ja, en nu wacht mij de huldi
ging in New-YorkMaar de eer
lijkheid gebiedt mij te zeggen, dat
hier van genialiteit óf zelfs maar van
scherpzinnigheid mijnerzijds nauwe
lijks sprake is geweest. Ik dank mijn
succes aan den fabrikant van mijn
knikkermateriaal en ook aan het toe
val".
Tot zoover het interview.
Noot van de redactie. Er zijn in
bovenstaand verhaal eenige minder
belangrijke vergissingen geslopen. Zoo
heet de man niet Johnny Bobs, maar
Bobby Jones en hij is niet kampioen
knikkeren, maar kampioen-golf.
ten aan den Raad van State, waarin
de bedenkingen van den Raad zijn
vervat. De heer van Dis leest eencon-
voel, alsof het June al lang duidelijk
is, dat ik niet gelukkig ben, om de
eenvoudige reden dat zij zelf verliefd
is. Ik weet, dat zij reeds geruimen
tijd heel veel belang stelt in een van
de secretarissen van het Amerïkaan-
sche gezantschap. Hij is heel aardig
en heet Hardy.
Ik heb hem een paar keer in Londen
gezien en ontmoette hem op een par
tij bij de Hertogin van Caister. Uit
haar brief meen ik te kunnen opma
ken, dat ze nu ontdekt heeft werke
lijk van hem te houden. De Hertogin
wil evenwel hebben, dat zij met Lord
Culverton trouwt. Hij is een van de
beste partijen op het oogenblik en is
dol op June. Ze heeft me evenwel ge
zegd, dat ze niets voor hem voelt. Ze
is volstrekt niet iemand om een man
te nemen om zijn titel en bovendien
heeft ze zelf geld genoeg. Het zal
dus echt romantisch zijn, als ze met
Hardy trouwt, want ik' geloof, dat hij
straatarm is. Ik zal wachten met haar
te schrijven tot na de plechtigheid in
Vesteral: dan heb ik meer dan vol
doende te vertellen.
(Wordt vervolgd).